سخنرانی قبل از کریسمس و پوجای خداحافظیمونتگیو هال، هانسلو، لندن، انگلستان23 نوامبر 1984دیروز روز خوبی برای همه ما بود و من چیزی در سطحی متفاوت گفتم. ما تابحال مدام از چیزهای معمولی صحبت کرده‌ایم و این چیزها گاهی… این چیست؟ اشکالی ندارد… فکر می‌کنیم از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. ولی وقتی من دیروز با شما صحبت می‌کردم، امیدوارم متوجه شده باشید که ما اکنون باید به حیطه دیگری از درک ظریف‌تری از ساهاجایوگا جهش کنیم.اول ما نگران خویشاوندانمان، فرزندانمان، خانواده‌هایمان بودیم؛ بعد ازدواج‌مان. يكي پس از ديگري تمام این مسائل پیش آمدند و ما نگران همه این چیزها بودیم، چیزهای کوچک کوچک .بعد هم نگران اشرامی شدیم که اداره‌اش می‌کردیم: مشکلات اشرام، چه‌کار می‌کردیم، چطور با مشکلات برخورد می‌کردیم، چطور افراد مشکل درست می‌‌کنند. بدین ترتیب خوی انسانی ما درک ظریف‌تری پیدا کرد. و بعد هم متوجه شدیم که ما مورد رحمت خداوند هستیم، که چیزی عظیم وجود دارد که همواره از ما مراقبت می‌کند، یک نیروی برتر، یک توجه خاص بر روی ما وجود دارد. این چیزیست که فهمیدیم.امروز داشتم توضیح می‌دادم که چطور این اتفاق می‌افتد، که چطور ما متوجه می‌شویم که خداوند دارد به ما کمک می‌کند. هر مشکلی معلول یک علتی است – هر مشکلی. مثلا مونا نامه‌ای نوشت که داشته در یک اتوبان رانندگی می‌کرده و ماشین از کنترل خارج شد و ترمز کار نکرد. و یک ماشین بوده که از راست می‌آمده، ماشینی از چپ، ماشینها از جلو و عقب می‌آمدند و او احساس کرده که کارشان تمام خواهد شد – دو نفر سوار Read More …