پوجای گورو لیزان، سوئیس، 14 جولای 1984 من به همه ساهاجایوگی‌های جهان تعظیم می‌کنم. دیدن بسیاری از شما که برای انجام گورو پوجا در اینجا جمع شده‌اید بسیار دلگرم کننده است. این که گوروی خود را در حضورش ستایش کنید، بالاترین رحمت تلقی می‌شود. اما در مورد من این ترکیبی بسیار متفاوت است، که من مادر شما و گورو شما هستم. پس می‌توانید درک کنید شری گانشا چطور مادرش را ستایش کرده است. همه شما از همان الگوی شری گانشایی خلق شده‌اید که مادرش را ستایش کرد و بعد به آدی‌گورو، اولین گورو تبدیل شد. او جوهره ازلی استادی است. فقط مادر می‌تواند از فرزند استاد بسازد. و حس مادری هر استادی – چه مرد و چه زن – فقط می‌تواند از شاگرد یک گورو بسازد. پس اول شما باید پیامبر شوید و آن حس مادری را در خود پرورش دهید، آن وقت می‌توانید دیگران را هم پیامبر کنید. حال، برای تبدیل شدن به یک گورو، بعد از خودآگاهی‌مان چه باید بکنیم؟ کلمه گورو یعنی جاذبه. جاذبه یعنی کسی که موقر است، کسی که عمیق است، کسی که جذب کننده است. اکنون همانطور که در ساهاجایوگا آموخته‌اید که گرفتن خودآگاهی در بی‌تلاشی کامل صورت می‌گیرد. بنابراین معمولاً یک گورو سعی می‌کند شاگردانش را بی‌تلاش کند، که به آن “پرایاتنا شایْتیلیا” می‌گویند – به این معنی که «تلاش‌های‌تان را کم کنید». بدون انجام هیچ کاری، پرایاتنا شایتیلیای خود را دریافت کردید، وگرنه کندالینی بالا نمی‌آمد. سپس مرحله دوم ویچارا شایتیلیا است – آگاهی بدون فکر. شما این را نیز بدون انجام Read More …