Toespraak over aandacht, vragen over vreugde, en dromen

Dollis Hill Engeland, 1980-0526

Nederlandse vertaling versie datum 2022-0816

Vandaag ga ik het met jullie hebben over aandacht. Wat is aandacht, wat is de beweging van de aandacht en wat zijn de manieren en methoden om onze aandacht te verhogen? In grote lijnen, oké? Maar wanneer ik al deze dingen zeg moet je weten dat ik individueel met je spreek het gaat niet over anderen. Het eerste wat mensen altijd doen wanneer ik met jullie spreek is dat je probeert uit te vinden over wie spreekt Mataji! Dit is de beste manier om je aandacht op iets anders te richten. Als je je aandacht op jezelf richt zodat, “dit is voor mij en mij alleen,” dan zal het een effect hebben, want deze woorden van mij zijn mantra’s. En daarom is het verspild omdat wat je ook wordt gegeven, wordt op een ander iemand gegooid. Dus de aandacht die je hebt is de enige weg om de waarheid te kennen. Je eigen aandacht is belangrijk, niet de aandacht van anderen of je aandacht op anderen!

Dit moet duidelijk begrepen worden. Als je dit punt begrijpt, dat het geheel door jou geconsumeerd moet worden, door je aandacht om jezelf naar een hogere situatie te brengen, zal het uitwerken. Anders is het als eten aan je geven en je gaat naar een ander die gevoed wordt, terwijl jij niets krijgt. En diegene kan misschien ook niet gevoed worden, omdat hij niet weet dat je het naar hem toe werpt. Dus vandaag, als ik met jullie over aandacht ga spreken, zou je moeten weten dat je aandacht alles wat ik zeg moet absorberen. Het is niet voor iemand anders bedoeld. Je kunt het beste in gedachteloos bewustzijn zitten, dat is de beste manier, zodat het bij je binnen gaat. Anders is het als een lezing, weet je. Je luistert naar mij zonder effect. Elke lezing zal je transformeren, want ik spreek tenslotte. Maar omdat je altijd aan anderen denkt en je de hele tijd aan je problemen denkt, er is iets onzinnigs aan de hand waar je je zorgen over maakt en de aandacht is zo overbelast dat wat er ook tegen je gezegd wordt niet bij je naar binnen gaat.

Dus gebruik het nu door oplettend te zijn en te weten dat deze onzinnige dingen geen waarde hebben. Het is je aandacht die naar boven moet komen en moet groeien. De aandacht is dus het volledige projectiescherm van je wezen. Het is een compleet projectiescherm van de aandacht. Het complete projectiescherm van je wezen is de aandacht. Hoe ver je erin bent gegaan, in hoeverre je het hebt ontdekt, hoe ver je het hebt opgebouwd, is een andere zaak. De aandacht is Chitta en God is aandacht. In welke mate je aandacht verlicht is, is een andere zaak. Maar jouw aandacht is God als je in die mate verlicht wordt. Het is als een projectiescherm. Je kunt zeggen dat het als een projectiescherm is dat uitgespreid wordt voor een film. En welke aanleg of je kunt zeggen, de drijfveren of bewegingen die je aandacht heeft, worden op dat doek weergegeven.

Ik weet niet wat het woord ‘vritti’ in het Engels betekent. Het is geen aanleg, maar iemand wordt vatbaar voor, of zijn aandacht wordt gesleept tot. Ik weet niet of er in het Engels een woord bestaat voor ‘vritti’. Kun je een woord bedenken? Onze aandacht is dus gewoon een zuiver, volledig zuiver projectiedoek, en er wordt naar gehandeld door de drie guna’s die we hebben, om mee te beginnen. En zoals je weet komen de drie guna’s naar je toe, één van je verleden, één van je toekomstig gevoel en één van het heden. Wat tot nu ook je ervaringen over een bepaalde zaak of situatie geweest zijn, dat is in je geheugen opgeslagen. Als je bijvoorbeeld de zwarte kleur ziet, dan is alles wat met zwart te maken heeft in je geheugen opgeslagen. Zodra je deze zwarte kleur ziet, komt er nogal wat op. Dit betekent dat, zodra je het met je aandacht ziet, de aandacht verward wordt, of je kunt zeggen dat de aandacht gekleurd wordt door alle herinneringen over deze zwarte kleur.

Dan zal je handeling plaatsvinden naargelang de manier waarop de aandacht is aangetast. Bijvoorbeeld: zojuist werd er iets verbrand door deze vlammen. Jullie waren je er allen van bewust. Als jullie de eerstvolgende keer een vlam zien, het eerste dat zal gebeuren, is dat je er voorzichtig mee zult zijn. Het gaat niet opnieuw gebeuren, maar de hele herinnering komt naar je toe en je zult voorzichtig zijn en anderen waarschuwen omdat je aandacht zich daarvan bewust wordt zodra je dat ziet, omdat dat projectiescherm van je aandacht zelf deze beelden er uitgooit, uit zichzelf, door je ervaringen uit het verleden, op het projectiescherm. Dit is een levend projectiescherm. Of dat kan zijn als je ideeën hebt die je van te voren hebt uitgedacht over de toekomst. Bijvoorbeeld, je moet aan iemand gedacht hebben die “Als ik die man ontmoet, zal ik hem zo iets vertellen.” Zodra je die persoon ontmoet begint je aandacht te borrelen met de opkomende ideeën over deze man en je zult hem in overeenstemming hiermee te woord staan. Het is allemaal in je opgeslagen, of het nu over de toekomst of het verleden gaat, en het wordt door de aandacht vrijgegeven via dat borrelende proces wat afhangt van je slepende aard, waar je naartoe wordt gesleept.

Dit wordt ‘vritti’ genoemd. Maar ik weet niet hoe je dat in het Engels noemt. Ik weet niet wat is de, waar je vatbaar voor bent. ‘Vritti’ is een zeer neutraal woord, het betekent niets slechts. Het betekent waartoe je wordt aangetrokken. ‘Vritti’ betekent een temperament waartoe je wordt aangetrokken. Wat ook je temperament is, zo werkt het. Als je bijvoorbeeld een man ziet lopen, zeg, blindelings, hij kan dingen niet zien. Iemand kan kwaad worden op hem, iemand anders kan medelijden met hem hebben, een derde komt naar voren om hem te helpen. Dat is de ‘vritti’, het temperament dat je met je drie guna’s ontwikkelde. Daarom wordt deze aandacht met jou geïdentificeerd en als jij hiermee geïdentificeerd bent, met je ‘vritti’, je temperamenten, dan ben je nog steeds in een verkeerd geïdentificeerd gebied. Laten we een geval nemen van iemand die eerder bezeten is geweest. Nu, door naar Sahaja Yoga te komen gaat deze bezetenheid weg. Maar de herinnering blijft in de hersenen, dat hij bezeten was. En als de herinnering sterker is in iemand, is de linkerkant sterker, dan blijft die herinnering hangen. En zodra die persoon in contact komt met wie dan ook die iets met de bezetenheid uit het verleden heeft, klikt het, en het hele geval begint vanbinnen te bubbelen bij je en je denkt dat je weer bezeten bent. Het is de herinnering die je deze reactie geeft. Het is een mythe.

Het is de herinnering die je zegt, “Oh, je bent opnieuw bezeten!” Omdat je linkerkant zwak is, wat betekent dat je altijd in je herinnering leeft. Je herinnering is sterker dan jezelf. Als je jezelf sterker kon maken dan je herinnering, kan niets bezit nemen van jou. Maar nadat je je realisatie krijgt, ben je nog steeds niet geïdentificeerd met die gemoedstoestand waarin je je ego en superego ziet als mythe. Toch raak je verstrikt in je ego en superego, en dat is waarom je aandacht nog steeds een puinhoop is. Een onschuldig kind ziet in zijn zuivere eenvoudige aandacht alles in ‘Pratyaksha’. Dat betekent het daadwerkelijk ervaren van iets, bij een kind, omdat het geen geheugen heeft. Hij zal dus zijn hand moeten verbranden om te voelen dat het brandt. Het zal iets kouds moeten aanraken om te weten dat het koud is. Zijn geheugen is nog niet opgebouwd. Hij leeft dus in de werkelijke ervaring. Maar die werkelijke ervaring wordt geheugen. Naarmate het geheugen sterker is opgebouwd, wordt de hele persoonlijkheid door dat geheugen beïnvloed. Allerhande conditioneringen komen op die manier tot stand. Als je leest, kan zelfs de hele sfeer naar je toe komen. Zie je, soms ruik je een bepaalde zeep, of zeg een roos, je ruikt het, dan komen alle herinneringen om zo’n roos te ruiken, soms, naar je toe en je kunt je soms erg opgetogen voelen, maar soms kan het je ook heel ongelukkig maken, al naargelang de situatie. Je kunt je dus gelukkig of ongelukkig voelen. Want welke ervaringen je ook hebt gehad, heeft je een herinnering gegeven. Dit geheugen kan je superego of ego gegeven hebben. Deze scan heeft mogelijk plaatsgevonden. Het kan het ego of het superego geweest zijn. Als het ego was moet je je gelukkig gevoeld hebben. Als het bevredigend is voor je ego, voel jij je heel gelukkig. Is het niet, als het superego is, als je hierdoor onderdrukt wordt, dan voel jij je heel ongelukkig. Dus beide, gelukkig of ongelukkig, zijn toestanden waar je nog steeds in de mythe verblijft. De mythe is er nog steeds, je moet nog steeds verder gaan.

Dus als je je gelukkig voelt over een bepaalde situatie, moet je weten dat je slechts gelukkig bent vóór realisatie, omdat het je ego ondersteunt en doet opblazen. Als je ongelukkig bent zou je moeten weten dat je ego verdrukt wordt en er superego wordt opgebouwd. Beide situaties hebben je niet vooruitgeholpen, van geen hulp voor je voor jouw groei, behalve dat deze beide instellingen zo veel ontwikkelen dat je weg bent van het echte ervaren. De echte ervaring stopt omdat je aandacht zo verward is. Als je naar de ene kant beweegt, de linkerkant, dan word je verward door angst, met pijn, ongelukkigheid, met hopeloosheid, neerslachtigheid. Aan de andere kant, als je te veel aan de rechterkant toegeeft, ook een beetje, begin je opgetogen, opgewonden en overheersend te worden. De kleur van de linkerkant is blauw en de blauwe kleur gaat over in zwart. Terwijl de rechterkant om te beginnen geel is, lichtgeel, of je kunt goudkleurig zeggen, dan geel, dan oranje en dan rood. Zo ga je naar de agressie aan de rechterkant. In de linkerkant ga je naar een volledige toestand van entropie kun je zeggen, of een toestand waarin je los staat van jezelf, in een volledig bevroren toestand. Aan de ene kant geraak je volledig bevroren, aan de andere kant word je volledig verhit. Beide toestanden zijn weer een beweging in de verkeerde richting.

Zelfs als de aandacht in het midden wordt vastgehouden, dat je je aandacht meer in het centrum houdt, ook daar, want het is een zeer gevoelig punt: het blijft daar niet. Als we bijvoorbeeld vuur gebruiken, kunnen we dat doen om het huis in brand te steken. Op dezelfde manier kunnen we het gebruiken om rook te maken. We kunnen vuur ook op de juiste manier gebruiken, als we het in de juiste verhouding aanwenden om voedsel te koken, om ons licht te geven. Als het vuur te groot is kan het hoog oplaaien. Als het te klein is, kan het branden als rook. Als je echter weet hoe het in het midden in evenwicht te houden, dan kun je het voor je eigen doel gebruiken, voor het koken, voor licht en ook voor een puja. Als we dus op dezelfde manier onze guna’s werkelijk in evenwicht brengen, worden we geleidelijk aan de meester van de hele situatie. De aandacht wordt niet meegesleurd in zaken die we gedaan hebben of die we begrepen hebben via onze herinneringen, of via onze ervaringen of wat dan ook, en wordt ook niet teveel naar de rechterkant getrokken dat we iemand proberen te overheersen, of proberen te domineren.

Want als je teveel die kant beweegt heb je gezien dat het bloed wordt. Het is voor mensen moeilijk om te begrijpen hoe, als mensen religieus fanatiek worden zoals nu in Iran, dan is de beweging naar rechts, al het puritanisme en zo meer. Dat leidt tot bloedvergieten. Christenen deden hetzelfde. Brahmanen deden hetzelfde in India. Boeddhisten deden hetzelfde, zelfs zij die over geweldloosheid spraken kwamen tot bloedvergieten omdat er een beweging naar de rechterkant gebeurde. De beweging naar de linkerkant zal leiden tot sluwe en duistere handelwijzen. Rechtse mensen, zoals grote naties die verondersteld worden ontwikkeld te zijn, rechtvaardigen oorlog. “We moeten wapens hebben om elkaar onder ogen te kunnen zien.” Maar jullie allen, elk van jullie, zijn dezelfde mensen vanuit het oogpunt van God! Waarom vechten jullie? Als God je vraagt, “Waarom vechten jullie, waar is dat voor nodig? Waarom gaan jullie er niet eens goed voor zitten en luisteren naar elkaar? Waar vechten jullie over? Vechten jullie over land? Is het jullie vaders land? Het behoort God toe! God heeft dit land geschapen. Waarom vechten jullie?”

Maar je aandacht is zodanig dat je onmiddellijk denkt, “Oh, dit is mijn land, dit is mijn moederland, dit is mijn vaderland, dit is mijn broederland.” Maar hoe zit het met je land dat binnenin je is? Het is niet van jou. Dus als we deze mensen gaan vertellen dat we geen oorlog moeten hebben zullen ze niet luisteren. Realisatie is de enige weg. Door realisatie gaat je aandacht omhoog en wordt gescheiden van die laag waar deze dingen naar binnen borrelen. Begrijpen jullie mijn punt nu? De lagen gaan hoger, de aandacht gaat hoger, naar een hogere staat. En deze dingen die vroeger binnen kwamen… Door de beweging van de rechterkant krijg je ‘vikshepa’, verwarring. Eerst krijg je verwarring. Elke intellectueel, hoe briljant hij ook is, is verward. En hoe meer verward hij is, hoe meer hij zich laat gelden. Omdat hij verward is, hij is niet zeker van zichzelf, dus dringt hij zich op. “Dit is het, dit is het.” Ik bedoel, als het zo is, waarom zou je het dan verdedigen? Maar hij gaat door met bepleiten, “Dit is zo!” Begrijp dat hij nu richting van een gekkenhuis gaat, absoluut! En de manier waarop hij het bepleit en er maar over blijft praten, de hele tijd, dat betekent dat hij niet zeker is. Hij wordt als een bezeten persoonlijkheid.

Wanneer hij alles via zijn brein verklaart zoals, “dit is het, dit is correct. We moeten het allemaal doen, dit is wat…” En hij overtuigt vele anderen die net als hij verward zijn. Ze zijn afhankelijk van hem. Hij wordt een leider omdat, zie je, ze nog verwarder zijn. En ze vinden iemand die uiterlijk niet zo verward is dus blijven ze bij hem en ze gaan allemaal oorlog voeren of een soort van bloedvergieten, of een soort van… ze willen bloed zien. Ze worden harteloos, passieloos, meedogenloos, je kunt zeggen, meedogenloze, liefdeloze mensen. De andere beweging is de blauwe, het is als het blauwe maanlicht. Dus begint de romantiek. Zitten in het maanlicht, zie je, dan beginnen de ideeën die van Lord Byron komen (lachen). En ze komen in je aandacht, dan wordt het een heel sterke passie bij jou. Je denkt, “Oh, ik ben er nog steeds, ik moet mijn geliefde vinden!” En je gaat door in je zoektocht naar je geliefde en dit en dat. Deze dingen geven je niet echt vreugde. Dat is waarom er zoveel van zulke gedichten zijn geschreven, “liefde is het meest pijnlijke ding, het is erger dan dood,” en alle soorten gedichten zijn zo geschreven, dus waarom ben je erin gerold? Ik bedoel het is allemaal opgeschreven, boek na boek, waarom trap je er nog steeds in? Je bent er al over gewaarschuwd, ga niet achter liefde aan, liefde is teleurstelling, liefde is dit, dat, het is heel tijdelijk, het is voor korte tijd dat je het krijgt.

Toevallig, als iemand op een gegeven moment zou kunnen stoppen door met iemand te trouwen die lief genoeg is en zich realiseert dat liefde en huwelijk en al deze dingen centraal staan, zijn als het vuur in de keuken, zijn als het vuur in de tempel, zorg ervoor en overdrijf er niet mee. Dan misschien kan dit gebruikt worden. Op dezelfde manier, de rechterkant beweging van de zonnelijn. Als mensen denken, ja, de zon is belangrijk, we moeten de zon in huis hebben. Maar je moet niet naakt gaan lopen en de Zon beledigen en huidkanker krijgen. De zon is er niet voor je huidkanker. Maar als je overdrijft, is het ook gevaarlijk. Iemand die zich teveel blootstelt aan plannen en dit doet en dat, en van alles doet, kan in zeer grote moeilijkheden belanden. Dus je moet die kant ook balanceren en deze kant en je moet in het centrum zijn, in evenwicht. Nu het woord ‘evenwicht’ bestaat niet in ons dagelijks leven. Het bestaat alleen in de verbeelding, of misschien in het zogenaamd wetenschappelijk onderzoek. Maar voor zover het mensen betreft, weten ze niet wat evenwicht is. Vanwege dit, de aandacht, hoewel ze na realisatie opkomt, nog steeds naar beneden gaat aan de zijkanten, deze kant of die kant naar beneden volgens je vritti’s.

En wanneer deze identificaties nog steeds in hen werken, zijn ze geneigd om naar beneden te gaan in hun aandacht en opnieuw beginnen ze met het opborrelen van hetzelfde als tevoren. Nu moet men lichter worden in zijn eigen verstand en denken dat, “We hebben dat allemaal laten vallen, waarom zijn we daar nu?“ Men zou lichter moeten worden door al die lading die uitstroomt, omdat jullie hier zijn om je aandacht hoger en hoger te laten opstijgen zodat je tot een punt opkomt waar je één wordt met de aandacht van God. Je aandacht fonkelt al omdat je via je aandacht kunt zien wat er mis is met je, je kunt zien wat er verkeerd is met anderen, en je kunt zien hoever het met jezelf gaat. Maar de vooruitgang is vertraagd omdat je niet weet dat deze aandacht de pure vorm is en alles wat in deze aandacht gaat is een mythische materie, het is een mythe. Als je deze mythe geleidelijk laat vallen, alles behandelt als een mythe en niet afhankelijk bent van ongelukkig en gelukkig, gewoon het ding zien, dan zal je aandacht een vlucht nemen en ze zal daar op een veel hoger niveau verblijven. In plaats daarvan, ga je ieder moment deze kant op of die kant, en het gaat zo door, dan is de beweging naar boven veel minder.

Zelfs in Sattva guna, als je opstijgt, kun je ook veel slechter in die toestand gaan. Bijvoorbeeld, als je zegt, “Ik probeer Sattva guni te zijn.” In Sattva guni is het zo dat je alles begint te zien, discriminerend door je begrip, niet via vibraties, door begrip. Oh, zouden we niet op de een of andere manier onze aandacht hier vandaan moeten halen? Moeten we dit niet opgeven? Moeten we liefdadig zijn? Moeten we doorgaan mensen te dienen? Er zijn mensen die denken, “Oh, we gaan iets geweldigs doen!” Zoals jullie Leger des Heils. Laten ze zichzelf redden! Ik weet niet welke redding ze gaan doen. Dus deze ideeën, ideeën, zeg ik, van Sattva guna, kunnen je ook immobiliseren en kunnen je echt voor eens en voor altijd bevriezen. En dat kan ook op zo’n sluwe manier in je werken, we kunnen zeggen, op zo’n geheime manier, dat je het niet zult voelen. Al deze ideeën om anderen te helpen, liefdadig zijn, laten we een liefdadigheidsvereniging hebben, afgelopen! Als je eenmaal in een liefdadigheidsvereniging werkt, is je aandacht daar beëindigd.

Maar als je aandacht hoger gaat, zeg, als mijn attentie is. Ik ben niets anders dan liefdadigheid. Ik bedoel wat ben ik? Het stroomt gewoon. Je wordt gewoon de liefdadigheid. Dus het verschil tussen een gerealiseerde en een niet gerealiseerde is dit, dat de aandacht die mythe als realiteit aan je gaf nu weg is, hoger gegaan is. Het ziet dat het een mythe is. Aandacht kan duidelijk zien dat het een mythe is en je kunt dat zelf zien en je kunt jezelf van hen verwijderen. Natuurlijk moet ik jullie een duw geven, zonder twijfel, en ik werk er hard aan jullie een duw te geven. Maar je moet ook weten dat mythische dingen eruit gegooid moeten worden, anders zul je niet groeien. Alle mythische dingen moeten worden weggelaten. En de beste manier om dat te doen is om in gedachteloos bewustzijn te zijn want zodra je deze drie guna’s overstijgt word je gedachteloos bewust. Je moet Agnya oversteken. Zodra je Agnya oversteekt, deze drie guna’s, ga je absoluut in een staat waarin je ‘gunateet’ bent, je bent voorbij de guna’s. Dus je doet zoiets niet bewust, maar het werkt eenvoudigweg uit. Maar analyseren is één van de ziekten van het Westen.

Wat analyseer je? Wat ben je aan het analyseren? Vraag het jezelf. Ik moet lachen om het hele analyseren dat maar door gaat. Kijk, ze gaan ervoor zitten, trekken een haar uit, splijten de haar in honderd delen. En grote analysatoren zitten daar samen! Ze kunnen zelfs niet zeggen hoe de chromosomen die spilwerking hebben en, ik bedoel op dat minutieus niveau werken de dingen uit. Ze kunnen niet zeggen hoe een cel deelt. Wat zitten ze hier te analyseren? Nu hebben ze geanalyseerd voor een doel, ook voor God. Door hun analyse zijn mijn dingen opgenomen. Door hun analyses kan ik naar de TV gaan, als ze mij enige tijd toestaan, vanwege analyses past het niet in mij. Ze zullen niet toestaan, ze mogen niet, het kan worden bespoedigd. Maar zeg bijvoorbeeld, als je deze dingen niet ontdekt had, neem het bijvoorbeeld zo en de wetenschap was niet ontdekt, zou jullie aandacht op zijn minst beter af zijn geweest. Vanwege wetenschap is jullie aandacht ook erg in de war. Dus ik weet niet wie te loven, hetzij de wetenschap of de primitiviteit. Toen jullie jezelf ook tot de wetenschap verhieven, kreeg je zoals gewoonlijk weer een ander uiterste.

Totdat je je volledige aandacht verbrandde, was je niet tevreden. Ik bedoel als je je evenwicht in de wetenschap had behouden, zou het ook hebben geholpen, maar het evenwicht was verloren daar. Geef iets aan mensen en ze weten er het slechtste van te maken. Ze zullen tot in het extreme gaan. Je geeft ze een paard, ze kunnen niet gewoon draven of galopperen, ze moeten een dubbele galop hebben. Tot ze vallen en dood gaan. Alles wat je ziet, ze zijn gewoon de hele tijd op de vlucht. Het eerste wat moet gebeuren is dat je jezelf tot rust brengt en tot jezelf zegt: “Nu zal ik al deze mythen niet in mijn aandacht toelaten.” Het zijn allemaal maar mythen. Maar je geeft te veel belang aan mythen. Je neemt ze een beetje te ernstig. Het zijn gewoon mythen. Ik bedoel maar, nu je gerealiseerd bent lach je met mensen die gewoon gek worden vanwege, zeg, een maan verlichte nacht. Oké? Maar vraag de kerel die dat doet, hij zal zeggen: “Je bent harteloos, je hebt geen gevoelens.” Hij zal er zal er een grote poëzie van maken. Ga iemand van deze mensen zien die ‘hoog op het paard zitten,’ die aan het roer van zaken staan en je zult het gevoel hebben om met hen te lachen. Zij zullen echter zeggen: “je bent nutteloos, je werkt niet, je bent een nietsnut, jullie zijn verkwisters.” Omdat jullie nu verlicht zijn, moeten jullie begrijpen dat jullie aandacht moet stijgen, hoger en hoger, naar een hoger gebied.

Wat is er feitelijk gebeurd met de realisatie? Je Kundalini is opgestegen en is opgekomen, zoals een fijn, dun haartje, laat ons zeggen één haar. en dit heeft je Sahasrara doorbroken en nu vloeit de genade in je. Maar het is een heel kleine beweging die heeft plaatsgevonden, welke zonder twijfel een heel moeilijke beweging is, maar het heeft plaatsgevonden. Nu ben je niet zo gegroeid. Je chakra’s zijn alleen in het midden doorboord maar de rest van de aandacht is nog intact. In feite is zij nog zo intact dat je zelfs niet voelt dat zij doorboord is. Nu moet je het groter maken, het openen, zodat meer strengen Kundalini omhoog kunnen komen en dat je aandacht, die zich in deze centra bevindt, zich uitbreidt. Door uitbreiding verdrijft het alles wat aan de zijkanten mythisch is. Op elk centrum hebben we onze aandacht, die in het centrum verlicht wordt door dit licht dat er doorheen gaat. Maar het licht is te klein voor de duisternis die je hebt verzameld. Vooral voor de mensen uit het Westen zou ik zeggen, jullie verwarringen, je moet ze kwijtraken. Maar nog steeds identificeer je.

Omdat, als ik je iets vraag zoals: “hoe gaat het met je?” Betekent wat? Betekent dat je nog steeds in de war bent. Oké? Verwarring moet weg. Een verwarring die er was: “dit is realisatie of niet?” Ik hoop dat dat nu met jullie voorbij is. Nu geloven jullie tenminste dat het zelfrealisatie is. Ik moest mensen zeggen: “nee, je bent nu Zelfgerealiseerd, dat ben je!” Toch zouden ze opspringen als een duiveltje in een doosje zie je. Ze zeiden: “Nee, dat zijn we niet moeder! Hoe kun je zeggen dat dit realisatie is?” “We verwachten dit vanuit realisatie en dat met realisatie, dat we de deur uit zullen vliegen als we gerealiseerd zijn,” of zoiets onzinnigs als dat. Goddank zijn deze ideeën verdwenen. Maar als we gerealiseerd zijn, is er een licht dat in ons komt, we moeten het alleen laten groeien door onze aandacht te scheiden van de mythen. Het is allemaal mythisch. Ik speel ook met jullie, want tenzij en totdat je het zeker weet, ga ik je geen verkeerd idee over jezelf geven. Ik wil zien in hoeverre je aandacht beweegt en ik weet dat je nog steeds niet zeker bent.

Nog steeds ben je niet zeker van jezelf, daarom is het vertrouwen er niet. Eerst en vooral moet je leren rijden, dan word je getest. Er zullen vijf stenen bij elkaar worden gezet, de afstand zal slechts zo zijn dat er nauwelijks een auto doorheen kan. En de man zal zeggen: “Je zigzagt er doorheen!” En dat kun je niet. Waarom? Zo maakt hij van jou een meester. Het meesterschap van je aandacht zal tot stand komen als je begint te zien dat het mythen zijn die je verstoren. Het zijn mythen die je in verwarring brengen. Gooi ze gewoon weg. Gooi ze weg en begrijp dat jij ‘de eeuwige aandacht’ bent, dat je ‘het eeuwig leven’ bent, dat onwetendheid het enige is wat je daarvan weghoudt, en de onwetendheid is te eenvoudig om te begrijpen, dat je mythe als waarheid hebt aanvaard. Laat het gewoon vallen: het is allemaal een mythe. Je zult versteld staan hoe je aandacht zal oprijzen en je zult zien dat al deze onzinnige zaken die je bang maakten of je in vervoering brachten zullen wegvallen en je zult er gewoon om glimlachen. En pas dan zul je volledig kunnen genieten want je aandacht zal volledig ondergedompeld worden in de zegen van het ‘Zelf’. Ik zeg van wel, ik zeg dat je al in die gelukzaligheid doordrenkt bent.

Ga zo door! Hoe doe je dat nu? Hoe kan men in het dagelijkse leven de herinnering aan het verleden teniet doen? De herinneringen van het verleden vernietigen is ze vervangen door nieuwe herinneringen. Je moet onthouden wanneer je je eerste realisatie kreeg Denk er telkens weer aan. Telkens wanneer zo’n herinnering bij je opkomt, moet je bedenken hoe je tot je realisatie bent gekomen. Komt er een herinnering op die storend is of zogezegd opgetogen, tracht je dan te herinneren: “Hoe kreeg ik mijn zelfrealisatie?” Als je agressie voelt tegenover iets of je bent kwaad om iets, tracht dan gewoon de vreugde van de overgave te voelen. Denk maar aan die vreugde van overgave, van jezelf oplossen. Dus de nieuwe herinneringen moeten worden opgebouwd. Als je herinneringen begint op te bouwen, ga je momenten verzamelen om andere momenten vast te leggen die zulke herinneringen hebben. Zoals een herinnering toen je iemand probeerde te helpen, je de Kundalini van iemand opwekte. Het probleem zou kunnen zijn dat je in gedachteloos bewustzijn bent als je bij iemand de Kundalini omhoog brengt, er is dan geen enkele gedachte en denken is het enige dat indruk maakt. Maar op dat moment kun je de vreugde van het omhoog brengen van de Kundalini vastleggen.

Als je de vreugde kan registreren bij het omhoog brengen van de Kundalini van anderen, zal je voelen dat een nieuwe rijkdom aan mooie momenten zich zal opstapelen. En alle momenten die je verwarring of angst brachten, zogenaamd ongeluk en geluk, zullen verdwijnen en zuivere vreugde zal overblijven Omdat nu de meeste ervaringen die je hebt gehad meer vreugdevol zijn. Vreugde heeft geen gedachten. Het is gewoon een ervaring: ‘Praktyasha’. Daarom zei ik dat je de ogen open moest houden. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik hiermee bedoel.

Moge God jullie zegenen.

Ik denk: Laten we vandaag mediteren.

Misschien zal deze meditatie ons helpen. Alsjeblieft sluit je ogen. (pauze in opname) Allemaal, deze dingen, doe het in het vuur. Douglas (Fry), neem deze twee, deze dingen en stop ze in het vuur. (pauze in opname) Zonder hier of daar aandacht aan te schenken of zonder zorgen. Zorgen en al deze dingen zijn ‘vikshepas’ zijn allemaal verwarringen, komen van verwarring. Jullie weten van mij dat ik voor negen uur in één houding kan zitten. Ik bedoel, ik heb dat gedaan maar ik kan het zelfs langer doen.

Dus men moet een ‘baithak’ ontwikkelen, is een zittende houding, voor enige tijd. Je moet in een bepaalde houding gaan zitten. Oké? Moet proberen dat te doen en alles wat daarvoor nodig is moet worden gedaan, want dat is de enige manier waarop je het kunt doen. Als je loopt, zal je aandacht nog steeds in beweging zijn. Hoe dan ook, als er beweging is dan komt de tijd, ruimte in het spel. Maar als je tot rust kunt komen, als je een plek kunt hebben waar je kunt zitten. En dat is waarom de foto helpt. Als je de foto continu kunt zien, Met ontspannen ogen, niet de hele tijd starende maar ontspannen ogen. Je kunt je ogen met respect sluiten, dan kun je je ogen weer openen. Met dit tot rust komen van de houding, zal je verrast zijn hoe je aandacht geleidelijk omhoog gaat, je zult het voelen. Zojuist ben je helemaal in gedachteloos bewustzijn, dus ga in meditatie. Nee, als je niet kunt zitten kun je een stoel nemen, zie je, beneden. Maar zoals ik zei, kleding moet een beetje losser zijn. Oké, strek je handen naar mij uit. Je moet nu voor ongeveer vijf minuten blijven zitten. Ik wil jullie niet te lang laten zitten. Maar ik hoop dat jullie de volgende keer het zitten zullen ontwikkelen.

Rechterhand op het hart zal helpen denk ik. Rechterhand op het hart. Doe het nu met je hart. Doe – het – met – je – hart. Rechterhand op het hart.

Denk vanbinnen, “Ik ben het eeuwige leven, ik ben de Spirit.” Houd je adem in. Laat het gaan. Deze keer als je je adem inhoudt moet je weten dat ik de Moeder van het universum ben en de meest krachtige persoonlijkheid. En ik ben jullie Moeder en jullie zijn allemaal beschermd. Houd je adem in. Haa! Laat haar gaan. Goed. Jullie zijn nog steeds kinderen moet ik zeggen. Weten jullie niet dat ik heel krachtig ben? Moet ik jullie dat vertellen? Zelfs de kleine kinderen weten dat. Oké? Ontspan. Laten we iets van muziek hebben.

Nu, ergens enige vragen?

Yogi: Ik heb een vraag. Kunt u het verschil uitleggen tussen vreugde en geluk?

Shri Mataji: Oh! Heel eenvoudig weet je. Vreugde heeft niets dubbels zoals geluk en ongeluk. Vreugde is enkelvoudig, absoluut. Het is absoluut. Het is gedachteloos. Het is vervulling. Geluk wordt altijd geschaduwd door ongeluk, het is het dubbele, de twee kanten van de munt. Geluk wordt gevolgd door ongeluk, ongeluk door geluk. Het is een relatieve terminologie. Maar vreugde is absoluut. Het is voorbij gedachte. Het is gelukzaligheid.

Yogi: Het is meer dan een tevredenheid.

Shri Mataji: Tevredenheid kan nog steeds relatief zijn. Maar het is alles in één. Vreugde is waar je nergens meer om vraagt, je bent er gewoon. Het straalt dan gewoon uit. Straalt gewoon uit. Je wilt gewoon niets, het loopt gewoon over. Het heeft niets van doen met jullie rationaliteit, kan niet worden waargenomen via je rationaliteit. Het is er voorbij, je voelt het gewoon. Hmm, Jeremy?

Jeremy: Waarom dromen we? Wat doet ons dromen?

Shri Mataji: Nu dromen zijn zie je: er zijn drie stadia in ons bewustzijn op de normale manier, niet de vierde dat, nu, ben je in de vierde, maar normaal zijn er drie stadia. En de derde staat wordt ‘shushupti’ genoemd, waar je in een diepe staat van slaap bent. Op die tijd kom je in contact met het onbewuste. Het onbewuste komt eigenlijk je aandacht binnen, en je begint er de informatie van te krijgen. Maar iemand die nog niet gerealiseerd is, is nog niet helemaal wakker in die staat, in de zin van, wat hij ook opneemt, wordt weer vertroebeld als hij terugkomt door die stadia van… Hij komt door onderbewuste gebieden, veel gebieden kunnen we zeggen, dat hij uit alle onderbewuste gebieden komt die hij in zich heeft en de bovenbewuste gebieden in hem, en dan komt hij tot het bewuste verstand. Dus veel dingen vertroebelen het, als bedekt, dus de interpretatie of zelfs de herinnering aan de droom kan behoorlijk verward zijn. Maar na realisatie ga je zelfs dieper, omdat je het onbewuste binnen gaat. Niet dat het onbewuste iets moet doen, maar je gaat het onbewuste binnen. Je aandacht gaat in de aandacht en het registreert wat het ziet. Hoe meer je gerealiseerd wordt, zal de droomstaat weg gaan.

Bijvoorbeeld ik droom nooit. Ik bedoel eigenlijk ben ik in een droom. Ik droom nooit in de zin dat wanneer ik zogenaamd droom, ik er ook daadwerkelijk ben om het uit te werken. En ik kan het bij anderen verifiëren dat ik die tijd bij jou was. Hij zegt, “Ja, dit gebeurde.” Dus, zie je, het is een andere staat van mij. Maar eigenlijk gebeurt dit, je hebt nooit een droom, je bent altijd in de realiteit. Maar dat is is iets anders. Maar wat je daar ook in opneemt vanuit het onbewuste, moet in ieder geval van jezelf zijn. Maar meestal zijn de dromen van mensen verduisterd, dus de droom heeft niet zo veel betekenis. Maar met Sahaja Yoga ben je zo veel verlicht dat ook in je dromen ziet wat het onbewuste eigenlijk te zeggen heeft. Die niet verward is, die niet vertroebeld is, die daarmee absoluut is dat je wakker bent. Ik bedoel, bijvoorbeeld, misschien zie je mij vaak in dromen en suggesties die je van mij krijgt. Ik bedoel, ik werk in dromen alleen door het onbewuste. Maar sommige mensen zullen altijd zeggen, “Oh, ik heb u ergens gezien. Ik heb u dikwijls gezien. Ik weet niet waar ik het heb gezien. “Was u in New York?” Ik zei: “Nee.” “Waar heb ik u dan gezien?” Ze zagen mij in hun slaap zie je. Maar ze kunnen niet de verbinding maken of het in de slaap was dat ze me gezien hebben. Ze zijn geen gerealiseerde mensen maar ze hebben mij gezien.

Yogini: Kunt u mensen realisatie geven in hun slaap?

Shri Mataji: Nee, nee, dat kan ik niet. Ik wil zelfs geen realisatie geven aan mensen als ze mij niet aankijken, ofwel mijn foto of Sahaja yogi’s. Dat zou niet moeten zijn. Omdat erkenning het enige punt is in Sahaja Yoga. Modern Sahaja Yoga gaat alleen werken als je mij erkent! Als je mij niet erkent, werkt het niet uit. Dit is de enige manier. Dit is de enige sleutel. Omdat jullie tot nu toe nooit erkend hebben. Alleen door erkenning zullen alle dingen uit het verleden vergeven worden, alles zal gedaan worden. Maar als je weigert mij te erkennen of bent er langzaam mee, zal je ontwikkeling langzaam zijn. Wat ik jullie ronduit gezegd heb. Hoewel het een nogal gênant werk is, moet ik het jullie toch zeggen. Dit is een feit. Dus tijdens het dromen kun je geen realisatie geven. Maar in de droom kun je misschien de situatie zien waarin het wordt gegeven, hoe je het moet geven. Je oplossingen zullen je worden ingegeven, hoe je een bepaald iemand kunt benaderen.

Maar jullie kunnen iemand geen realisatie geven. Ze moeten weten dat ze hun realisatie gekregen hebben via Mataji Nirmala Devi. Zoals het is, als je hun realisatie geeft, schenken ze er geen waarde aan. Als ze mij niet kennen, heeft het voor hen geen waarde. Maar ik zou willen voorstellen dat men de dromen niet teveel gaat analyseren. Opnieuw zal het zelfde probleem beginnen. Omdat ik Jung ken en al deze mensen die het deden. Maar dat was oké in dat stadium omdat ze geen gerealiseerde mensen waren, of ze waren gerealiseerd op een zeer verwarde manier, in de zin dat ze niet zeker waren van zichzelf. Maar jullie gaan niet door met je druk te maken over dromen. De dromen komen naar je toe om een oplossing van een probleem te geven. Het onbewuste helpt je in dromen. Bijvoorbeeld, als ik naar India ga, dromen de meeste van hun dat Moeder komt. Ik bedoel het werkt als televisie!

Sahaja yogi: Ik droomde van u na de eerste keer dat ik hier kwam.

Shri Mataji: Nadat je hier kwam? Niet daarvoor? Maar er zijn mensen die naar mij gekomen zijn, omdat ze ook over mij droomden. Nu dat is iets goeds. Over mij dromen betekent dat je erg diep gegaan bent. De verificatie komt binnen.

Sahaja yogini: Toen ik hier was, legde u uw hand over dit oog, toen ik er over droomde was het alsof er iets uit werd getrokken, als een kristal. En het viel op de grond en er groeide een soort benen aan en rende weg. (Lachen). Ik had vroeger last van hoofdpijnen en sinds die tijd heb ik dat niet.

Shri Mataji: Zie je, dat is waar. Dat is waar. Ik bedoel, eigenlijk wordt dat zo gedaan. Ik zal jullie een voorbeeld geven, een heel concreet voorbeeld hiervan.

Een man die vroeger naar Sahaja Yoga kwam en er heel diep in was. Zie je, iemand van Rajneesh discipelen wilde hem een soort van kwaad doen. Dus ze riepen hem en ze zeiden: “We schenken je een ‘paan’ (betelnoot).” Zie je, wat we eten en zo. En ze hypnotiseerden hem echt en gaven hem paan. Hij at de paan en zo. Dat was na het programma, om ongeveer 10:30 at hij de paan en hij ging naar zijn onderbewuste gebieden. Maar hij kwam een beetje tot bewustzijn en dan namen ze hem mee in een taxi en sloegen hem. Maar ze konden niet slaan! Hij kon zien dat ze hem kwamen slaan en dat hun handen door iemand werden vastgehouden. Kon het slaan op hem helemaal niet voelen en hij kwam tot bewustzijn, weer bewusteloos, en toen werd hij absoluut bewust. Hij zag hoe ze hem sloegen en zij kregen de pijn alsof ze geslagen werden, maar hij werd nooit in elkaar geslagen. Ze lieten hem op een plek achter en ze namen zijn gouden ketting af, hij had een ring met een echte robijn aan zijn vinger, ze pakten het allemaal af, en ze lieten hem ergens achter.

En hij liep de hele weg vandaar naar zijn huis. Dus ik zag dit alles met hem gebeuren en dat ik probeerde deze mensen te slaan, te slaan en zo. Ik zag dat allemaal, ik deed het. Dus, vroeg in de morgen stond ik op, ongeveer zes uur en ik belde naar zijn huis en ik zei: “Hoe is het nu?” Zijn vrouw zei: “Hij kwam heel laat. Ik bedoel hij kwam echt pas in de ochtend rond vijf uur en nu slaapt hij.” Ik zei: “Laat hem slapen, hij heeft het heel slecht gehad vannacht en hij heeft veel geleden en deze Rajneesh-mensen hebben hem veel problemen gegeven,” vertelde ik haar. Ze was heel verbaasd, ze wist niets van deze dingen! Toen hij opstond vroeg ze hem: “Waar ben je geweest?” En hij vertelde het hele verhaal. Toen belde hij mij op en hij zei: ”Moeder u was daar om mij te redden!” Ik zei, “Oké.” Ik vertelde het hem, maar normaal zeg ik je het niet. Maar die dag wilde ik er gewoon achter komen.

Toen zei hij: “Ik ben mijn ring verloren die mijn vader mij gegeven had en ik word er echt verdrietig van.” Dus ik zei: ”Oké, je zult ze vinden. Beide dingen ga je terug krijgen.” En toen hij de trap afliep vond hij een soort rode bundel daar liggen. En zijn vrouw zei, “Waarom licht deze rode bundel hier?” Dus hij pakte het op. Binnenin waren zijn ring en zijn ketting. Dan belde hij mij onmiddellijk op, “Moeder ik heb beide dingen gevonden, hoe heeft u het voor elkaar gekregen?” Zie je het kan gebeuren. Dus dat is allemaal voor hen gedaan omdat je ziet dat je het kunt oplossen. Zo kan het gebeuren. Maar jullie moeten weten dat alles wordt gedaan door de kracht van Brahma, dat is het effect van Adi Shakti. Het wordt allemaal daardoor gedaan. Het overige is allemaal mythe. Als je niet bang bent voor de mythe en als je de mythe niet herkent, sta je erboven! Maar je herkent het nog steeds. Dit is het probleem.

Sahaja yogi: Als je een wetenschapper bent, zegt u dan dat je wetenschappelijk werk niet moet voortzetten?

Shri Mataji: “Nee, nee, nee. Als je een wetenschapper bent dan, na realisatie, wat je moet doen is wetenschap en realisatie samen brengen. Je kunt wetenschap en realisatie samen uitleggen. Je moet realisatie uitleggen via een wetenschappelijke methode. Dit zou jullie doel moeten zijn, een nieuwe richting, omdat jullie ontdekt hebben dat je gerealiseerd bent. Jullie hebben ontdekt dat er aldoordringende kracht is, nu, als je het in de wetenschappelijke taal kunt zeggen, kun je met ze praten. Zodat kennis niet verloren gaat. Stel dat je een geoloog bent, dan kun je via realisatie veel dingen van de geologie verklaren die je tot nu toe niet hebt uitgelegd. Je geeft dus eigenlijk de wetenschap zelf haar vervulling! Er zijn zoveel vragen die ze niet kunnen beantwoorden. Alles, politiek, alles, waarom het heeft gefaald, wat is er gebeurd, wat is de reden, alles kan verklaard worden via de wetenschap van Sahaja Yoga. Alles! Waarom het werkt, waarom het niet werkt, wat is het geval, wat de mislukking is. Alles kan worden verklaard. Menselijk gedrag, alles. Dus gebruik je kennis om de kennis te verlichten welke bedekt is door onwetendheid. Bijvoorbeeld, zie nu, jullie hebben films ontwikkeld, bioscopen, dit en dat. Gebruik het voor Sahaja Yoga. Hoe kun je het gebruiken voor Sahaja Yoga, jullie moeten proberen wegen en methoden te vinden. Stel je bent een toneelschrijver, gebruik dat drama.

Maak een drama over Sahaja Yoga. Zet daar je gedachten op en je kunt het doen. Bijvoorbeeld, iemand doet een cursus over journalistiek, dan zou hij zijn journalistiek moeten gebruiken om Sahaja Yoga te verspreiden. Je moet het ook uit proberen te vinden in geologie, in welk onderwerp dan ook: het licht van Sahaja Yoga wat tot nu toe gemist wordt door de wetenschappers, bij de geologen, bij de psychologen, bij iedereen, omdat het allemaal een wetenschap is die afgezonderd is, die in duisternis is, die geen verband houdt met het geheel. Nu, kijk jullie vuur is hier, oké? Wanneer ik nu mijn hand hier doe, wat er gebeurt is dat dit vuur is verlicht. Deze kracht zuigt zich naar binnen bij jou, of eenieder van jullie die gerealiseerde zielen zijn, alles wat in je is, kan door vuur worden weggebrand, en het verbrandt het. Dit vuur heb je in onwetendheid geanalyseerd maar nu ben je verlicht. Ik gaf realisatie in India aan sommige wetenschappers die in de landbouw werkten. Ze begonnen vibraties te gebruiken voor de landbouw en ze waren verbaasd dat ze tien keer meer opbrengst konden produceren. Ik bedoel, je kunt het verschil zien tussen de soorten dingen die worden geproduceerd en daar zijn ze enorm mee bezig. Ze zullen artikels en zo publiceren en dat doen ze al. Je kunt ook zien hoe vibraties werken op zeg, een kern van een atoom.

Ze zullen worden geactiveerd door mesotronen. Als je dat ziet, zullen mesotronen er onmiddellijk op reageren omdat ze willekeurig zijn en je zult versteld staan dat je gebruik van ze kunt maken en ze kunt bewegen door je vibraties, als je ze ziet door een microscoop. Als je erop in wilt gaan, kun je erop ingaan, maar allereerst moet je deze vreselijke mensen overtuigen wat er nog meer zou kunnen zijn en al het andere opgeven en gewoon accepteren dat het vanbinnen zit. We genezen mensen zonder enige wetenschap bij ons. We genezen rare mensen zonder enige wetenschap. Alles is tenslotte voor de verbetering van de mens. We verbeteren het voedsel probleem. We verbeteren zelfs materiële problemen, iedereen wordt er beter van. Ik bedoel, Lakshmi tattwa is verbeterd in hen. Al deze dingen kunnen gedaan worden. En wetenschappers kunnen aantonen dat tot het uiterste gedreven wetenschap ons tot vernietiging kan leiden, dat wat niet gerelateerd is aan het geheel. Als je in één richting beweegt, een lineaire beweging, komt het gewoon terug en komt bij jou terug.

Maar als je verbonden bent met het geheel dan weet je het in evenwicht te brengen, anders begint de neus te groeien of de oren gaan groeien, het is kwaadaardig. De groei van de wetenschap, de moderne wetenschap, is kwaadaardig. Zelfs op aarde, als een deel van de aarde begint te groeien, bijvoorbeeld aan één kant, zal de hele balans en het evenwicht van de aarde weg zijn, nietwaar? Ik bedoel, als je de natuur ziet in zijn echte volledigheid dan zul je zien dat er zo’n balans bestaat. Wetenschap beweegt zich als een blind paard in één directie. Wat is het nut? Dan ga je naar atoom en van atoom ga je naar atoom energie en van daar naar het vernietigende deel. Maar als je je gehouden had aan de waarheid en het geheel, dan zou je niet zo ver zijn gegaan. Oké, het is handig voor ons, gebruik het. Analyse vernietigt je, vernietigt ons hele karakter, alles. Als je jezelf gaat analyseren, word je vernietigd. Neem jezelf als een geheel. Er zijn mensen die ik kende die mij ook analyseren. Zulke domme dwazen heb ik gezien. Ha, ze zijn er. Het is zo fantastisch, de manier waarop mensen omgaan met hun kleine hersens! Alles wat ze niet kunnen uitleggen in Sahaja Yoga. Als je de hogere wetenschappen gaat ontdekken, vergeet dan de lagere wetenschappen. Ik bedoel, toen je een kikker was, maakte je je alleen zorgen om de put waar je woonde, maar nu ben je een mens, je maakt je zorgen over andere dingen. Als je een bovenmenselijk wezen wordt, zou je je zorgen moeten maken over hogere wetenschappen.

Wat je nu hebt bereikt met wetenschap, kunnen we in een seconde bereiken met Sahaja Yoga. Je materiële welzijn kan zijn, in een seconde kunnen we het verbeteren. Als je je realisatie krijgt, zul je materieel beter af zijn. De meeste mensen verklaren ze als coma en dood of krankzinnig en verloren gevallen. Ze zijn niet in staat geweest welke gek dan ook te genezen. Zodra hij naar een gekkenhuis gaat komt hij eruit als een lijk. Hij komt nooit terug als een verstandig iemand. Wat hebben jullie wetenschappen bereikt tot nu toe? En op welke manier? Neem om het even wat; politieke problemen, alles. Jullie proberen een politiek te hebben, bijvoorbeeld democratie, jullie hebben demonocratie gecreëerd. Jullie wilden communisme hebben, het is niets anders dan iedereen vermoorden. Alles staat op zijn kop. Hallo, hoe gaat het? Kom maar hier heen. Is je vader gekomen?

Kind: Ja.

Shri Mataji: Waar is hij?

Kind: Daarbinnen.

Shri Mataji: Oh, ik zie het. Ga zitten, ga zitten. Goed.

Nu, een andere vraag? Zullen we wat muziek hebben?

Yogi: ”Moeder, wat is de juiste betekenis van uw naam ‘Shri Bhagawati’? Ik heb verschillende vertalingen gezien van de naam.”

Shri Mataji: Kijk, totaal verschillend van elkaar. ‘Bh’ ‘ga’: ‘Bhaga’ betekent bij elkaar zes dingen. Ze zijn de zes karakteristieken van God en Bhagawati is de kracht van God, dat is waarom zij zo heet. Zes karakteristieken van God. De eerste is onschuld, de tweede creativiteit, de derde is… vaderlijkheid, kun je zeggen, maar is degene die voedt. Kijk als je de tuinman en de Moeder Aarde samenvoegt wat dan de kwaliteit van hen is, is de voeding om te groeien, zorgen voor, genoemd als, ‘palanhaar’. In het Engels moet er ergens een woord voor zijn. De ‘beschermheilige?’ Maar beschermheilige betekent dat allemaal niet, nietwaar?

Yogi: ‘Echtgenoot-schap?’ (eigenschap van echtgenoot)

Shri Mataji: Echtgenoot-schap? Echtgenoot-schap is een raar woord! (lachen). Zoiets. ‘Vaderlijk.’ Shri Mataji: Maar het is ook moederlijk, zie je.

Yogini: bewaker?

Shri Mataji: Bewaker heeft alleen controle. Zie je, al deze dingen samen is ‘palanhaar’.

Yogi: Onderhouder.

Shri Mataji: Levensonderhoud is het ook. Maar de vriendelijkheid, de controle, het verzorgen, het wieden. De hele schoonheid daarvan en het plezier om je creatie te zien. De groei. Degene die onze groei mogelijk maakt. Dan is hij almachtig. Almachtig. Niemand is krachtiger dan hij. Hij is de aller krachtigste. En hij omvat alles. Hij is aldoordringend en hij weet alles, ‘Sarvarupa’. Hij weet alles, alwetend. Dit is ‘Bhaga’. En Bhagawati is de kracht van God. Zonder Bhagawati, heeft God geen betekenis. Het is als de maan en het maanlicht, het is als de zon en het zonlicht. Je kunt geen verschil maken. Ze zijn gewoon één en dezelfde.

Yogi: Is Bhagawat dan Adi Shakti?

Shri Mataji: Adi Shakti is dezelfde als Bhagawati. Ze wordt bij vele namen genoemd.

Een van hen is ook Nirmala.