Sahasrara Puja – Bereik de volledige vrijheid – Cabella, Italië- -07/05/1995

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

Vandaag is een grote dag voor ons, voor alle Sahaja Yogi’s, omdat op deze dag, ik zou zeggen dat we één of twee dagen te laat zijn, de Sahasrara zich voor ons opende. Het was gewoon een wonder, omdat ik niet gedacht had dat ik op het punt was waarop het verwezenlijkt zou kunnen worden.

Eigenlijk wilde ik wachten, maar er is iets gebeurd dat me deed denken dat hij geopend moest worden. De situatie was zo dat ik voelde dat als we het nog langer zouden uitstellen, het deze valse guru’s zou helpen hun nonsens overal te verspreiden. Dit is gewoon, een Sahaj-manier om dingen te doen.

Nu zijn reeds 25 jaar voorbij.

Jullie zijn hier allemaal samengekomen op dit ogenblik en we hebben zovelen geholpen, die nu niet hier zijn en die zoveel dingen bereikt hebben. Maar misschien zijn we ons niet bewust van wat we bereikt hebben in de reële zin van het woord. Je hebt je vibraties. Je kan deze allesdoordringende kracht voelen. Je zwemt in een oceaan van vreugde. Jullie genieten allemaal van de collectiviteit en van het feit dat je vele van je beperkingen hebt overwonnen. Dit alles is jullie overkomen, omdat het jullie recht is het te hebben. Het is niet mijn verdienste. Wel dat ik jullie al deze tijd op één ding heb gewezen, namelijk dat jullie nu het Koninkrijk van God hebben betreden en dat je ervan mag genieten. Wanneer we om ons heen kijken zien we dat de hele natuur geniet, die maakt zich nergens druk over. Zij heeft geen realisatie gekregen. Zij heeft de Paramchaitanya niet gevoeld. Maar hoe komt het dat ze weet dat ze moet genieten? De bloemen bloeien slechts een korte periode en verwelken daarna. Zolang ze in leven zijn, zijn ze gelukkig. Zij denken niet aan hun verleden, noch aan hun toekomst, maar ze genieten van het heden en in het heden genieten zij ervan dat ze geurig zijn en hun geur aan anderen geven. Ze zijn prachtig en verzachten anderen. De hele natuur is zo. Als je naar de vogels kijkt of naar alles dat wij natuurlijk noemen: dat verkeert in een soort van meditatieve staat, al deze heuvels en hoge, hoge bergen. Ze lijken getuige te zijn van alles wat er gebeurt.

Nu moeten we echt eerst terugkijken op wat we bereikt hebben. Dit is belangrijk. Omdat als je een heuvel beklimt en je achterom kijkt, je een schok kan krijgen en naar beneden zou kunnen vallen.

Dus zeggen vele mensen: “Kijk nooit om.” Maar iemand die een fortuin heeft verdiend en steeds weer gaat kijken hoeveel hij heeft, zal iedere keer als hij het ziet, ervan genieten. Dus weten wat we, relatief gezien, bezitten en hoe we sommige dingen bereikt hebben, zal ons zeker meer sterkte van geest geven en ons leven verrijken.

Het eerste dat je is overkomen en dat, naar mijn mening, zeer belangrijk is, is dat je deze allesdoordringende kracht hebt gevoeld. Dit bewijst dat jullie grote zoekers naar waarheid zijn geweest, eerlijk, oprecht, gevoelig en dat jullie door naar mijn lezing te komen de vibraties gevoeld hebben en dat je daarna jezelf ontwikkeld hebt. Zovelen van jullie hebben het gevoeld: plotseling waren ze verwonderd, geschokt en verrast. Ze wilden testen of het waar was of niet. Maar daarna had je vertrouwen, je ondervond dat je een duidelijk nieuwe dimensie in je leven ontdekt had en dat je deze allesdoordringende kracht van goddelijke liefde kon voelen.

Ik geef één lezing; dit is voldoende om deze allesdoordringende kracht te omschrijven. Maar waar je van moet uitgaan is: het essentiële, wat je moet weten is dat je volledige vrij bent. Je hebt je volledige vrijheid verworven.

Ten eerste, de vrijheid die je verworven hebt, het belangrijkste, is het vrij worden van je eigen ego. De muur van ego die je doorbroken hebt, je bent uit de slavernij van dit ego ontsnapt, dit ego dat werkelijk vol met problemen stak. Dit ego doet zoveel dingen waarvan je jezelf niet bewust bent. Ten eerste een egoïst schrikt er niet voor terug iemand te kwetsen. Hij kwetst anderen, maar als hijzelf gekwetst wordt, vindt hij dit niet leuk en begint onmiddellijk te huilen; vooral mensen die teveel ego hebben, voelen zich vlug gekwetst. Maar zij begrijpen niet hoeveel mensen ze al gekwetst hebben en hoeveel er werkelijk bang zijn voor zo iemand.

Je bent dus bevrijd van je ego.

Het is eenvoudig om iemand anders te kwetsen voor om het even wat, wat ook de reden mag zijn waarvoor je het nodig vindt de ander te kwetsen.

Ten eerste is er de wraak op diegene die je heeft gekwetst of die het één of ander in je nadeel heeft gedaan. Dit wraakidee ontstaat als je reageert. Sommige reageren zeer gewelddadig. Ik heb mensen elkaar zien vermoorden uit naam van wraak, hun eigen kinderen en familie zien doden, hun kameraden, hun landgenoten zien doden over de hele wereld, idiote wraak! Maar als je de subtiele kant van wraak bekijkt, wat is dat dan? Welke wraak heb je dan genomen?

Stel dat iemand je heeft dwarsgezeten. Je bent kwaad op die persoon en je hebt die persoon gedood. Uiteindelijk heb je hem gered, hij hoeft niet te lijden onder een slecht geweten, hij hoeft niets meer te doen, het is gewoon voorbij. Wat is wraak? De wraak zou er moeten in bestaan dat iemand van het idee afstapt anderen te doden, zoals een zwaard nooit een zwaard bevecht, het bevecht een schild. Op dezelfde manier is de wraak die we denken te nemen op een andere persoon, geen wraak, omdat de actie die je onderneemt uit wraak, naar je terugkomt en jou veel meer kwetst. Zoveel dingen kunnen gebeuren als iemand uit wraak ageert. Nu bijvoorbeeld, heden ten dage is er zoveel wraak over heel de wereld, zelfs in naam van God.

Wraaknemen, omdat bepaalde mensen de een of andere godsdienst belijden of iets anders doen dan wat jij doet. Dit soort wraak, en dat is gebeurd, bestaat erin dat jullie mensen doden, diegenen vernietigen die niet eens begrijpen wat voor soort wraak je neemt. Mensen gooien bommen, en allerlei andere dingen en daardoor worden duizenden onschuldige mensen gedood. Wat voor wraak heb je dan genomen? Ze verdienen geen wraak. Als deze wraak tot uitbarsting komt, kan ze vele onschuldige mensen vernietigen en je zal er zeker de terugslag van ondervinden. Je komt er niet ver mee.

Deze wraak is een zeer lang proces. Ik heb jullie verteld over de Bermuda Driehoek, waar zoveel zwarten tot slaaf werden gemaakt en in deze regionen verdronken zijn.

Er wordt gezegd dat hun geesten er rondwaren, in de buurt van mensen die er langskomen, meestal blanken, en dat deze gewoon verdrinken. Ik hoef dat niet te bespreken bij deze (voor ons) zo gunstige gelegenheid, maar ik moet zeggen dat als we wraak nemen iedere actie een reactie oproept. Dus op de één of andere manier moet je van dat wraakidee afgeraken.

Er is iets anders, als je geen wraak neemt, als je het aan God overlaat, werkt het, het werkt en niet alleen dat, maar de Goddelijke kracht zorgt ervoor dat die persoon, gemeenschap, of organisatie die op jou wraak neemt, een werkelijk goede les krijgt. Je hoeft je niet ongerust te maken. Ik kan jullie zeggen, dat in deze 25 jaar heel wat mensen verschrikkelijk onaardig tegen mij waren; veel organisaties, veel zogenaamde religies hebben achter ons aangezeten, ook de media hebben achter ons aangezeten. Neem het voorbeeld van de Franse media, zij hebben geprobeerd ons erg dwars te zitten en ze hebben geprobeerd ons een slechte naam te bezorgen, het geeft niets.

Drie van hen die naar India wilden gaan, staan nu onder aanhoudingsbevel en als ze naar India gaan, zullen ze worden gearresteerd. Ik heb niets gedaan, wij hebben niets gedaan.

Ten tweede, diezelfde media, diezelfde kranten zijn nu bankroet. Jullie hebben niets gedaan, jullie hebben niet gezegd dat ze bankroet verklaard zouden moeten worden. Jullie hebben geen wraak genomen, waarom zouden we? Waarom zouden we wraak nemen. We maken ons niet druk over wat er gebeurt, we voelen ons niet lastig gevallen door wat deze mensen ons aandoen. Maar wettelijk zijn ze er op een dusdanige manier in betrokken geraakt, dat er een aanhoudingsbevel tegen ze is uitgevaardigd en als ze naar India gaan, zullen ze worden gearresteerd. En de hele Franse regering staat achter hen, ze proberen allemaal van alles, maar deze straf staat op hun hoofd. Ze hoeven er niet voor te sterven of zoiets, maar terwijl ze nog leven, zullen ze deze straf moeten uitboeten.

Je hebt dus deze speciale kracht, zodat je geen wraak hoeft te nemen. Je moet enkel vergeven, enkel vergeven en die vergiffenis zal ervoor zorgen dat de juiste manier wordt gevonden om de anderen hun deel te laten krijgen. Eenmaal los van waanideeën, voel je je vredig, uitermate vredig, omdat deze vrede die je in jezelf hebt, niet onnatuurlijk is, niet rationeel is, ze overkomt je, het is goed zo. Als ons onrecht aangedaan wordt, waarom zullen we daar aanstoot aan nemen?

Er zijn zoveel dingen die ik jullie zou kunnen vertellen, die vanzelf opgelost zijn.

In Turkije vertelden ze me, dat er een zekere jongen is, die uit Engeland kwam, naar de media ging en dingen vertelde, tegen Sahaja yoga, en het werd gepubliceerd. Maar onder eed bekende hij dat: “Wat ik ook zei, was fout.” Niemand ging naar hem toe om hem tegen te spreken, niemand bedreigde hem, niets gebeurde. Vanuit jullie standpunt moeten jullie dus begrijpen, dat je niet in de war moet geraken door wraak te willen nemen, omdat je tot het rijk van God behoort. En dit rijk is zeer alert, zeer zuiver en ook zeer doeltreffend.

Voor wat jullie betreft, jullie zijn burgers van dat grote koninkrijk. Dus wat je hebt bereikt, is het burgerschap in dit grote koninkrijk van God, waar je je absoluut in zekerheid zou moeten voelen. Iemand die geborgen is, is nooit bang. Je bent je angst dus kwijt. Maar de mens is bang van dit en bang van dat en ongerust over dit en ongerust over dat. Het is verbazingwekkend hoe ze zich ongerust kunnen maken over hun gezondheid, over hun familie, hun kinderen, hun huis en allerlei zaken. Maar Sahaja yogi’s niet. We hoeven ons niet druk te maken, alles zal in orde komen. Waarom zouden we ons zorgen maken? De oorzaak van zorgen is weg, afgedaan, is niet meer aan de orde. Je bent nu in een toestand waar je gewoon geen tijd hebt voor zorgen, omdat je geniet. Ik heb gemerkt dat deze angst zodanig op mensen inwerkt dat ze ziekten krijgen uit angst, vooral ziekten van de linkerkant. Wat is er om bang van te zijn?

Het is alsof je Moeder Aarde slaat en zegt dat er een slang is. Er is geen slang, maar je kunt je wel zo voelen en je zou kunnen doorgaan met deze angst, om het even wie, om het even welk idee over spoken of een grote duivel die ergens zou staan, het is allemaal nonsens. Voor jullie bestaat dat niet. Stel dat je in de duisternis loopt, je ziet vormen en dingen, dan kan je zeggen: “Ik zag er één in een boom.” Maar het bestaat niet echt (op dit moment), het bestaat niet.

Maar deze angst in de mens maakt dat hij zo denkt. Hij is bang van dit, bang van dat en het resulteert daarin, dat hij zijn vrijheid verliest, hij wordt slaaf van vele mensen voor wie hij angst heeft, angst dat men hem wil kwetsen en dit hele concept van angst heeft ons familieleven vernietigd. Bijvoorbeeld een vrouw is dominerend, een echtgenoot is dominerend. Er is niets om bang voor te zijn, niets om angst voor te hebben. Door angst speel je alleen in hun kaarten.

Dus vooropgesteld dat de echtgenote dominerend is, steek er de draak mee. Als je geen plezier kunt hebben in het bijzijn van je vrouw of je echtgenoot, ga dan naar buiten en denk: “O, zie dat eens!”

Het is jullie speciale eigenschap dat je werkelijk compleet vrij kunt worden van je angst. Waarom zou je bang zijn van je vrouw of van je echtgenoot, wat kan hij je aandoen? Hij kan je hooguit doden, en dan, je gaat toch dood. De angst voor de dood is weer zo’n andere onzin die mensen hebben. De eerste keer, toen ik mijn werk begon, vroeg men mij overal: “Hoe zit dat met de dood?” Ik zei: “Maar je leeft juist nu, waarom vraag je naar de dood?” Zoveel mensen stellen mij de vraag: “Hoe zit het met de dood?”

Maar waarom wil je daarover iets weten?

Ik zal je er iets over vertellen vandaag, gewoon nu.

Het is een verkeerd idee, dat we iets moeten weten over onze dood, wat er gaat gebeuren. Als je eenmaal dood bent, is het gedaan met je, je hoeft daarna niets te doen. Dus wat is de zin van te weten wanneer je doodgaat, wat er met je zal gebeuren. Wat er ook moet gebeuren, zal gebeuren. We vragen toch nooit: wat er met ons gebeurt als we slapen?

Dit is een permanente slaap en iedereen maakt zich er zoveel zorgen over dat we moeten weten wat er daarna gebeurt.

Men zal sterven wanneer men moet sterven, omdat alles wat geboren is, eens moet sterven. Maar jullie weten dat jullie het eeuwige leven hebben. Je kunt nooit echt doodgaan. Dood is niet de verdwijning van het lichaam, dood is: als je absoluut geen controle meer hebt over je ziel. Vanaf het moment dat je een gerealiseerde ziel bent, heb je alle controle, alle krachten die nodig zijn om je ziel te sturen waar je maar wilt. Om geboren te worden wanneer je wil, maar als je niet wil, zal je niet geboren worden. Controle om geboren te worden bij de mensen, in de families, in de gemeenschappen waar jij maar wilt.

Er zijn vele grote zielen, dat weet ik, die het gewaagd hebben geboren te worden in slechte maatschappijen en die dreigen vernietigd te worden door de stommiteiten die zij doen. Dus dit gebeuren, dat we angst zouden hebben voor de dood, is absoluut absurd voor Sahaja yogi’s. Waar is het zelfs voor nodig om aan de dood te denken? Niets van dat alles is zinvol voor jullie, omdat jullie het eeuwige leven hebben. Het is niet zo dat je doorgaat met hetzelfde lichaam, je kunt zelfs je kleding veranderen, maar je leeft, je bent bewust en je weet dat je, zelfs als dit lichaam niet dood is, altijd beschikbaar zult zijn voor Sahaja Yoga, voor alles wat gedaan moet worden in naam van de realiteit. Dus je moet je bewust zijn van je eeuwige wezen, van wat je werk is, van wat je ideaal is, van wat je te doen staat.

Dus men moet zich losmaken van dit idee van de dood, omdat de dood niet bestaat voor jullie. Bovendien, al deze mensen die angst hebben voor hun dood, gaan door met verzekeringen nemen ed., het geeft je alleen maar hoofdpijn, zie je. En wat gebeurt er uiteindelijk?

Al deze wereldlijke dingen laat je hier achter en je vertrekt. Er is niemand die ook maar een stofje kan meenemen met die vertrekkende ziel.

Maar in jullie geval, als jullie zogezegd niet meer op deze aarde zijn, dan zal je niet al deze bijzondere dingen meeslepen, omdat je deze reeds opgegeven hebt, je hebt er geen interesse meer voor, je bent niet materialistisch.

Je ziel is dus vrij en als je sterft, is wat er met je gebeurt iets heel simpels: je voelt je zeer vrij, absoluut vrij. Je voelt je vrijheid volledig en je kan beslissen wat je wilt doen; alles staat onder jouw eigen leiding, jouw eigen wensen, alles zal verwezenlijkt worden. Je voelt niet dat je je lichaam verlaten hebt en dit is wat ik jullie zou moeten vertellen: dat er geen angst hoeft te zijn, maar integendeel, de dood moet verwelkomd worden, omdat je je meer bevrijd zult voelen, meer op je gemak.

Je hebt geen andere problemen dan dat je in ieder geval in deze wereld moet voortgaan met dit lichaam. Ik moet enkele medicijnen nemen, ik moet vitamines nemen … ik hoef niets te nemen, ik heb niets nodig.

Dit lichaam is voorbij en dat is een zeer goed idee. Het is ook zo zorgverwekkend, zie je. De hele tijd, ondanks dat feit, zou je kunnen zeggen: “Ik trek me van dit lichaam niets aan” en zo meer, maar dit lichaam zal je niet zomaar verlaten. Ons lichaam is het meest plakkerige ding dat we hebben. Dus de dood te vergeten zou voor jullie zeer gemakkelijk moeten zijn. We hebben reeds vele werelden bezocht, zoals jullie maar al te goed weten en we hebben komaf gemaakt met de conditioneringen die we hadden.Het is zeer verrassend mensen te zien, die nadat zij hun realisatie gekregen hebben, meteen beginnen rond te kijken en je meteen vertellen wat er verkeerd is met hun godsdienst, daarna vertellen ze wat er verkeerd is aan hun land en hun cultuur.

Het is door hen dat ik zoveel te weten ben gekomen. Ik wist niet dat dit zo was, maar zij hebben het Me zelf verteld. Stel bijvoorbeeld dat er een Fransman zijn realisatie krijgt, je weet niets over Fransen, de dingen die je je nooit zou kunnen inbeelden: Het soort mensen dat ze zijn, ze zullen het je allemaal vertellen. Hetzelfde met de Engelsen, ze lachen met zichzelf, OK, maar als ze gerealiseerd zijn, geven ze je een volledig beeld van het Engelse volk: wat voor soort mensen ze zijn, wat er verkeerd met hen is, hoe egoïstisch ze zijn ed. Ik was verbaasd, ik bedoel, ik heb nooit zoveel dingen geweten, die ik te weten ben gekomen door Sahaja yogi’s die hun realisatie hebben gekregen.

Omdat zij al deze dingen zeer nauwkeurig, en van zeer dichtbij gezien hebben en zij wisten wat het was. Als je zo zuiver geworden bent, zo compleet gewassen, de geest compleet gezuiverd van allerlei conditioneringen, zie je, dan word je zoals een spiegel, een prachtige spiegel en in deze spiegel kan men een compleet beeld zien van de maatschappij waarin we leven, het complete beeld van de regering die jullie regeert, alles zo scherp omlijnt en het is absoluut, het is niet dubbelzinnig. Bijvoorbeeld, je bent iemand en dan zal je zeggen: “Wat is jouw politiek?” Als ik zeg: “Mijn politiek is… ik voer geen politiek. “”Wat! Doe je niet aan politiek? Hoe kun je bestaan zonder politiek?”

Ze zullen doorgaan je vragen te stellen die je niet kent. Maar voor een gerealiseerde ziel is het precies omgekeerd. Hij ziet het niet alleen, maar hij toont het ook en drukt zich zeer duidelijk uit. Ik was verbaasd dat mensen echt zo kritisch konden zijn over de maatschappij waarin zij leven en het land dat zij vertegenwoordigen. De identificatie is weg, de complete identificatie is verdwenen. Je voelt niet veel verwantschap, je ziet alleen wat er mis is met die guru. Een ander punt is, dat je begint te zien hoe je kunt helpen, wat je zou moeten doen, hoe je het kunt uitwerken en het belang daarvan wordt het voornaamste in je leven. Iedereen die ik gisteren zag en de manier waarop jullie deze vlaggen meebrachten kon ik zien dat jullie willen dat er vrede zou heersen in deze landen, ze zouden allen de vreugde en schoonheid van Sahaja yoga moeten verkrijgen.

Wat een goed gevoel is dat! Het is niet zo dat jullie zelf Sahaja yogi’s worden om in een hoekje te zitten, nee, ze willen het doen voor dat land, waarmee ze zich niet vereenzelvigen, maar zonder zich ermee te vereenzelvigen, hebben ze dit diepe gevoel dat ze het moeten uitwerken, het verbeteren. Het is een totaal ander soort van persoonlijkheid dat je ontwikkelt. Normaal, zie je, als je een woord ten nadele van iemand zegt: “In jouw land doen ze dit zo.” “O, wat zeg je nu, hoe zit het met jouw land?” Ze zullen het nooit meteen accepteren. Als je maar probeert één woord te zeggen ten nadele van hun land of hun regering, die de meest corrupte regering kan zijn, nee, nog steeds: “Wat? Wij zijn OK.”

Dit soort domme vereenzelviging houdt je compleet aan die maatschappij verkleefd; zoals sommige mensen zullen zeggen: “Nee, nee, ik moet naar het café.” Ik zeg:”Waarom? Waarom moet je naar het café?” “Zo is onze maatschappij, dat is onze cultuur, we moeten er heen, we moeten naar het café, dronken worden en omvallen.

Dat is wat we zijn. We kunnen er niets aan doen, zie je, dit is wat het is.” Als je hen vraagt waarom ze dit doen en wat het nut ervan is, antwoorden ze dat ze tot deze maatschappij behoren en er in moeten leven, dat ze niet zo maar kunnen doen war ze zin in hebben.

Maar als je je realisatie gekregen hebt, kan je wel doen waar je zin in hebt, omdat je enkel nog wil wat juist is, wat goed is, wat constructief is, wat behulpzaam is. Dus je kunt doen waar je zin in hebt na je realisatie, er zijn geen beperkingen. Al deze beperkingen van “doe dit niet, doe dat niet” maken je tot slaaf. Maar na je realisatie ben je zoals een vrije vogel en niets kan je tot slaaf maken. Er zijn bijvoorbeeld veel predikanten die prediken: “Je zult niet drinken, je zult niet roken, geen drugs nemen, je moet dit doen, je moet dat doen.” Maar het stopt niet, het helpt niet. Mensen worstelen, ze proberen alles en uiteindelijk plegen ze zelfmoord.

Maar zij kunnen niet loskomen van deze gewoonten, terwijl jij nu zo sterk bent dat niets je kan raken. Dat is de zuiverheid van je karakter die naar boven komt en die verhindert dat al die nonsens je raken. Ik heb vele Sahaja yogi’s horen vertellen dat hun ogen sterker zijn geworden, dat ze rechtschapen zijn geworden, dat ze zuiver zijn geworden en ze kunnen het niet begrijpen. Ze vragen: “Moeder, is het uw kracht, uw zuiverheid die U ons heeft gegeven of is onze eigen zuiverheid ontwaakt?” Natuurlijk die van jullie, zonder twijfel, al deze dingen heb je en je bent er je bewust van geworden en zo verlies je je valse identificaties, zou ik zeggen, al deze nonsens vindt je niet prettig. Je houdt er gewoon niet van en je gaat door met ze te bekritiseren.

Ik ben in al deze landen geweest, ook voorheen, en ik heb mensen ontmoet, die zich zeer met al die dingen identificeerden en vanuit diplomatisch oogpunt (omdat ik de vrouw van een diplomaat was) mocht ik niets zeggen dat hen zou laten voelen dat ze iets verkeerds deden. Maar na Sahaja vertellen dezelfde mensen het ons en lachen met het hele gebeuren. Ik hoorde bijvoorbeeld enkele Sahaja yogi’s met elkaar praten. Hij zei: “Zie je, in mijn land gebeuren zulke stomme dingen.”

Een ander zei: “Geen enkel kan het mijne overtreffen, het is nog veel erger.” Het is een zeer gewone competitie onder Sahaja yogi’s. Dus wat we moeten zien is hoe zuiver we zijn geworden. We zijn gewassen, gezuiverd van binnenuit, we willen zulke dingen niet meer in ons opnemen.

Dan heb ik ook gezien hoe mensen medevoelend worden. Het is zeer verrassend hoe medevoelend ze ten opzichte van elkaar geworden zijn. Bijvoorbeeld, er waren twee Sahaja yogi’s die niet zo gelukkig met elkaar waren, ze kwamen niet overeen, wat er ook van zij, en ik wist niet hoe hen te laten voelen dat de andere Sahaja yogi in orde was en dat het niets uitmaakt. “Nee, ik hou hier niet van.” En een ander zei: “Nee ik hou niet van dat gedrag bij hem.” Ik bedoel nooit zien ze elkaars gebreken of wat er ze ook dwars mag zitten. Dus ik zei:”In orde, zou je nu weer gedurende een bepaalde tijd willen mediteren, mediteren, mediteren.”

En ik vroeg: “Hou je van me?” En hij zei:”Ik hou meer van U dan hij.”

Ik begreep dat dit een moeilijke situatie was. Hoe hen duidelijk maken dat liefde niet afgewogen kan worden, je kunt ze niet in kaart brengen, het is iets binnenin jezelf en als je van iemand houdt, geniet er dan van. Je kunt noch de kwaliteit, noch de kwantiteit bepalen. Maar dit ging maar door tussen deze twee heren en ik vroeg me af wat nu te doen. Ze zijn heel belangrijk en er is nog steeds geen begrip tussen deze twee. Daarop nam de Goddelijke kracht het over. Eén van hen werd plotseling erg ziek, en ik had gevraagd naar degene die ziek zou worden.

Toen hij ziek werd, voelde de ander zo een enorme liefde voor hem, het is iets wat niemand kan uitleggen, dat hij naar de zieke ging en gedurende 24 uur bij hem zat en hij zei: “Als je geld nodig hebt, ik heb nog wat.” Hij betaalde alles wat hij maar kon betalen. De andere man was een uit zichzelf erg gevoelig, een erg redelijk persoon, hij voelde deze liefde, deze affectie in deze zware taak. Dat maakte indruk op hem en er groeide tussen hen een echt begrip. Het is, denk ik, het Goddelijk ingrijpen dat ze samenbracht. Zo dicht bij elkaar en zo’n medevoelen!

De kracht van medevoelen in je is zo groot, zo subtiel, je ziet ze niet, omdat ik hen op mentaal gebied aansprak terwijl ze ruzie maakten, en ik probeerde hen samen te brengen.

Als dat doorging, zou het niet werken. Maar toen deze kracht van medevoelen plotseling begon te werken bij één van hen, zag de ander het medevoelen, het pure medevoelen en ze werden zeer goede vrienden. Men moet dus het medevoelen in zichzelf ontdekken.

Ik heb meermaals gemerkt dat ik veel Sahaja yogi’s moet corrigeren of hen een opmerking maken.

Meteen zal iemand anders zeggen: “Moeder, kunt U het hem vergeven?” Je kan niet vergeven, zoals ik heb vergeven, ik doe niets. “Alstublieft, vergeef hem, alstublieft”. Ik voel me zo gelukkig te horen dat op één punt, wat Sahaja yoga betreft, je hem ondersteunt, zelfs tegen mij, ik voel me gelukkig. Het laat zien, dat je niet alleen vrijgevig bent, maar je bent vervuld van medevoelen. Deze bron van medevoelen, binnenin je, in je hart, is als het openen van de Sahasrara. Je zult verbaasd staan te merken hoe je mensen kunt vergeven en met hen leven.

Wat me echt verontrust, is dat mensen verschillende groepen vormen en verschillende ashrams hebben en ze komen niet naar de collectiviteit en daardoor voel ik me zeer verontrust. Er zijn ook mensen die denken dat ze een afzonderlijke, een eigen organisatie moeten hebben en waarom zouden ze in de collectiviteit moeten zijn en zo meer.

Het staat vast dat zo iemand nog niet de toestand van medevoelen bereikt heeft. In de toestand van medevoelen aanvaard je dat iemand je zegt: “Zeg niets tegen die en die persoon. Ik wil dat je niets zegt.”

Het is zeer, zeer vreugdegevend voor mij. Zo hadden we een koppel, dat aldoor ruzie maakten. Ze stuurden mij brief na brief. Ik was het beu, telefoon na telefoon, beiden maakten altijd maar ruzie, ik wist niet wat ik met hen aanmoest. Dus dacht ik: dat het beter was dat zij scheidden en er een eind aan maakten.” En ik vertelde hen afzonderlijk: “Je kunt beter van elkaar scheiden en eruit stappen. De klachten die jullie hebben, zijn van die aard dat ze niet opgelost kunnen worden.” Hij zei: “Hoezo?”

Zij zei: “Mijn echtgenoot is nooit bij mij, hij is altijd weg en hij brengt geen aangename momenten met mij door, toch gaan we nooit uit.” En al deze klachten zijn er. En de echtgenoot zei: “Ze valt me altijd lastig, dat ik haar mee uit moet nemen, dat ik dit moet doen en dat moet doen.

Ik wil het wel doen, maar ik kan niet.” Dus zei ik:”Maar als je voor echtscheiding kiest, kun je nooit meer ergens om vragen. De echtgenoot is voor altijd verloren en jij bent verloren. Dus waarom zou je zoiets willen doen?” Meteen, weet je, begon dit medevoelen te werken en ik voegde een woordje toe: “Stel je voor dat één van jullie morgen ziek is, wie zal er dan voor je zorgen?” Dit bracht hen van hun stuk.

Weet je, zulke kleine momenten van het leven komen voor in de levens van Sahaja yogi’s. Ik heb gemerkt dat plotseling het hart zich opent en dat ze terugkomen op al deze kleinzielige, onzinnige ideeën, die hen afsluiten, weg van elkaar en buiten de collectiviteit.

Wat me de meeste vreugde geeft, is te zien hoe jullie van elkaar houden, voor elkaar zorgen, grapjes maken met elkaar en met elkaar dansen.

Dit is waar ik het meest van geniet. Ik wil dit idee niet kwijtraken, ondanks het feit dat ik vaak vind dat het moeilijk te vatten is hoe Sahaja yogi’s zich zo kunnen gedragen en proberen kloven en afstanden te scheppen tussen mensen die gerealiseerde zielen zijn.

Omdat gerealiseerde zielen waar ook in de wereld elkaar respecteren en dat niet alleen: ze zorgen voor elkaar en spreken nooit kwaad van een andere gerealiseerde ziel, nooit. Ik weet niet of je het privé-leven van deze heiligen kent, maar doordat we er in India zoveel hebben, zien we hoe ze zich ten opzichte van elkaar gedragen, de manier waarop ze voor elkaar zorgen, het is zo mooi, het is zo nobel, alsof ze meer zorgen voor andere Sahaja yogi’s of gerealiseerde zielen dan voor zichzelf.

En het geheel geeft je het gevoel in een nieuwe wereld te zijn, met nieuwe mensen die oog hebben voor de gevoelens van anderen en niet wat zij te zeggen hebben, dat ze speciaal zijn of wat zij willen hebben. Ook in Sahaja Yoga, ben je verlost van dit ‘speciale’, alhoewel sommigen van hen denken dat ze heel speciaal zijn.

Stel dat ik een vrouw vraag, zeg maar, om alta op mijn voeten te doen en ze begint meteen te denken dat ze heel speciaal is, maar ik heb haar geroepen omdat ik weet dat ze een verschrikkelijke Agnya heeft en die moet ik uitklaren. En als iemand me zegt: “Moeder, ze denkt dat ze heel speciaal is”, antwoord ik: “Is dat zo, waarom denk je dat zei ik: “Is dat zo, wat doet je dat denken?” Omdat jullie allemaal een beetje alta op je voeten moeten doen. Ik zei, dat ik haar alleen geroepen heb, omdat ze zo’n verschrikkelijke, lelijke agnya heeft, dat ze iedereen lastig valt, dus wil ik het uitklaren. Of ik zou haar moeten vertellen dat ze zeer egoïstisch, verschrikkelijk… was en alle mogelijke woorden hiervoor, anders zou ze het niet begrijpen.

Het is zo verrassend. Een vrouw die echt heel lelijk deed tegen haar schoonfamilie en iedereen in India, kwam mij bezoeken.

Ik liet haar komen, heb haar daadwerkelijk een standje gegeven. Ik zei: “Welke reden heb je om jezelf hier zo te gedragen? Je vader was zo’n racist, je zei nooit een woord ten nadele van hem. En waarom ga je dan tegen deze mensen in.” Ik gaf haar een standje. Ze ging weg en zei tegen iedereen:

Het is een grappige situatie met mensen die ik soms gesproken heb, de manier waarop ze denken dat ze speciaal zijn en dat ze zich speciaal zouden moeten voordoen. Het wordt echt moeilijk.

Alleen omdat ik mijn liefde toon, omdat ik sommige dingen op prijs stel die iemand heeft gedaan of als ik een cadeau geef aan die persoon of als ik mezelf om die persoon bekommer, omdat hij goed werk heeft geleverd of zoiets, begint hij te denken dat hij iets speciaals is. Ik bedoel, het is een onmogelijke situatie, omdat ik verwacht dat als ik iets goeds doe naar die persoon toe, of op welke manier ook mijn bezorgdheid uit om die persoon, hij een goede Sahaja yogi zou moeten worden, nederig, oprecht en liefhebbend. Anders heeft het geen betekenis.

Het heeft geen zin om tegen iedereen goed te zijn, als dit betekent dat die daarna de hel inspringt. Een ander idee over speciaal zijn is dat zij hun besef van ‘speciaal zijn’ verloren hebben. Als een druppel de oceaan wordt, is hij de oceaan geworden, maar is hij niet langer een druppel.

Als iemand denkt: “Ik ben speciaal”, weet dan dat je geen oceaan bent, maar een druppel, want hoe kun je voelen: “Ik ben iets speciaals”, zolang je een druppel bent? Je hebt dus je uitzonderlijkheid verloren, je bent ze kwijt, omdat al deze ideeën over uitzonderlijkheid uit je verleden komen. Ik heb ooit een vrouw ontmoet, lang geleden; ze was een zeer ruwe, trotse, arrogante vrouw. Dit was in Delhi, waar mensen erg bewust zijn (van de status) van hun echtgenoot, job en zomeer. Ik kende niet eens de plaatsbestemming of de benoeming van mijn man.

Ze was heel onbeleefd. Ik vroeg wat er met haar aan de hand was. “Waarom ben je zo onbeleefd? Wat is het probleem?” “Weet je niet dat ik de vrouw ben die en die. Daarna vroeg ze me: “Wat doe je hier?” Ik zei: “Ik ben een huisvrouw.” Toen kwam mijn echtgenoot binnen. Ze zei: “Ken je hem?” Ik zei: “Ja, ik ken hem, waarom?” Ik dacht dat daar ook iets mis moest zijn, ook daar. Ze zei: “Nee, ik wilde alleen weten, hoe je hem kent”, alsof ik een crimineel was of zoiets. Ik zei: “Hij is mijn echtgenoot.” “O, mijn God, je echtgenoot, hoe toevallig?”

Alsof tien slangen haar gebeten hadden. Misschien had haar echtgenoot een veel lagere positie dan mijn echtgenoot, misschien was er iets waar ik me niet van bewust was.

Maar dit is wat: “Ik ben iets speciaals!” betekent. Dit domme idee iets speciaals te zijn moet compleet ontkend worden in Sahaja Yoga, maar niet mentaal. Als je mentaal gezien dat spel speelt: “Ik ben niet speciaal, ik ben niet speciaal” als een mantra, zul je het nog veel meer worden, omdat je zult zeggen: “Ik heb deze mantra 23.000 keer gezegd.

Wie doet me na? ” Dus dit idee van ‘ik ben iets speciaals, ik ben iets groots, ik ben iets buitengewoons, ik ben superieur aan anderen” verdwijnt gewoonweg. Zoals ik al zei, je bent een druppel in de zee, je bent de oceaan geworden, je bent geen druppel meer, je hebt een objectief waarderingssysteem.

Er is geen klein waarderingssysteem, er is geen systeem waarmee je kunt zeggen: “Ik ben hoger of hij is lager.” Dit alles heeft alle problemen van de wereld gecreëerd. Zie ons kastesysteem in India, het sociale systeem in het westen, het racisme in het westen, ook het zelfbewustzijn van ‘mijn geloof is beter, het jouwe is slechter, wij zijn de besten’. Al deze dingen veroorzaken problemen. Het heeft geen goed gedaan, het heeft gefaald en gefaald en gefaald. Breng op z’n minst deze ziekte niet in Sahaja yoga: dat ik beter ben, dat ons land beter is.

Dit ‘speciaal zijn’ moet je laten vallen en de echte schoonheid van je persoonlijkheid zal zichtbaar worden. Daar heb je geen speciale huid voor nodig, je hebt geen speciaal lichaam nodig, je hebt geen, wat je noemt, verleidelijk voorkomen nodig, maar wat je nodig hebt is een mooi hart. En ik zeg jullie dat het mooie hart aantrekkelijk is, niets anders, het is het mooie hart dat je hebt. Ik heb veel zulke mensen gekend. Er was een man die van z’n eerste vrouw gescheiden was.

Ze zag er misschien niet zo knap uit, misschien was ze lelijk, wat dan ook. Hij liep van huis weg en trouwde een knappe vrouw, die hij ook weer verliet. Ik vroeg hem: “Waarom?

Hield je niet van die ene vrouw omdat ze lelijk was of wat dan ook, maar waarom ren je nu weg van deze?” “Ze heeft geen hart, ze heeft geen hart.” En dit is wat je bent, een groot vrijgevig, mooi, dharmisch hart. Je hebt het als een gave van het Goddelijke gekregen en je moet het respecteren. Je zou er trots op moeten zijn en ervan genieten, je zou van je vrijgevigheid moeten genieten op dezelfde manier als de natuur ervan geniet.

Zeer minutieus te zijn met allerlei zaken, voortdurend anderen corrigeren veroorzaakt herrie. Het beste is jezelf te corrigeren en met jezelf te lachen. Dat is het beste wat je kan doen. Iedereen heeft een paar grappige dingen. Ik ook, moet ik toegeven. En ik geniet ervan, ik probeer en probeer, maar ik vergeet bijvoorbeeld altijd mijn bril, ik vergeet hem altijd. Ik zeg tegen mezelf dat ik hem nodig heb, dat ik hem moet meenemen, dat ik er moet aan denken, Ik kan er niet zonder, maar toch vergeet ik hem. Er zijn zoveel dingen, ik kan bijvoorbeeld geen geld tellen. Je kunt me 100 roepies geven, ik zal 200 roepies tellen.

Ik zeg jullie dat ik goed ben in wiskunde, maar ik kan niet tellen, ik weet niet hoe ik een cheque moet uitschrijven, kan je dat geloven? Ik kan het niet. Je moet zelf een cheque voor mij uitschrijven, anders lukt het niet. Iemand vroeg mij 100 roepies; ik zal hem er ruim 500 geven en het vergeten en die persoon zei: “Moeder, U gaf me er 500.” “Nee, nee ik gaf je er 100.” “Nee, U gaf er 500.” Ik ging naar huis en vond dat het in orde was; als hij oneerlijk is, is hij oneerlijk, als hij eerlijk is, is hij eerlijk.

Waarom je dus druk maken over hoeveel geld je gaf en van die minutieuze dingen en alles zo vinden? Ik heb gemerkt dat al deze minutieuze mensen altijd falen omdat dit brein hen voor de gek houdt.

Er was bijvoorbeeld een kerel die me vertelde: “De afmeting van uw auto is zus en zo.” OK. Toen zei ik: “Zo’n minutieuze en bekende architect, die zoveel onderscheidingen heeft gehad, hoe kan hij zo’n fout begaan.” Ik begreep het nog steeds niet. Hij zei: “Nu kunt U beter een kleinere auto kopen.” Ik zei: “Nu kan je tenminste de garage op een fatsoenlijke manier meten, anders geraakt het er weer niet in als ik iets koop.” Zie je, precies wat ik zeg: we zijn zo nauwkeurig, zo minutieus.

Bekijk deze kleine, kleine bloemen, ik zie ze hier, ze zijn niet minutieus, ze groeien uit zichzelf, vrijelijk, iedereen krijgt de zonnestralen en ze zijn behoorlijk gelukkig. Maar de manier waarop wij ‘speciaal’ zijn; deze mensen die zo ‘speciaal’ zijn, zijn zichzelf tot last. En dan vinden ze uiteindelijk dat het niet zo is.

Jullie zijn dat kwijt, jullie zijn deze minutieusheid kwijt. Ik heb een Sahaja yogi gekend die een winkel had en die zei: “Moeder, ik kende ieder en alles, ik bedoel alle prijzen en alles kende ik in de winkel, maar sinds ik realisatie heb gekregen, ben ik alles vergeten?”

– “Ben je gelukkig of ongelukkig?”

– “Ik ben zeer gelukkig.”

– “Waarom?”

– “Omdat ik nu grote winsten maak.”

Winst is de hoofdzaak. Waarom zou je je alles proberen te herinneren? Als je om je heen kijkt, merk je dat geen enkele boom systematisch is, het is allemaal onsystematisch systematisch, een aantal bladeren aan deze kant, een aantal aan die kant, een aantal takken aan die kant, er zit geen systeem in, omdat je dan militaristisch wordt, als je een systeem vormt. In Sahaja Yoga is er dus geen systeem, we staan boven de tijd, we staan boven systemen, we hebben geen systeem, ons enige systeem is: “Wat is de harmonie in onszelf?” Zoals deze twee handen, er is geen systeem ingebouwd, niets, maar ze bewegen, in het bijzonder vertellen ze je van alles als je ze beweegt, de hele tijd, meteen.

En ik weet niet wat het betekent, maar ze doen allemaal hetzelfde.

Er is geen systeem ingebouwd, niemand heeft hen gezegd: maak deze bewegingen of zoiets, maar ze doen het en op een natuurlijke manier, samen, zonder enig systeem. Mentale systemen opbouwen is dus verkeerd en tegen Sahaja yoga. Sommige mensen hebben mij geschreven: “Moeder we willen uw transcripties vertalen, dit doen, dat doen.” Ik zei: “Vergeet het, vergeet het, omdat je als je gaat plannen, zie je, zeker in de valkuil van systemen zal vallen. Je zult de systemen moeten volgen: dit systeem is goed, dat systeem is goed.

Waarom zullen we het niet zo doen? En daarom… ik zeg niet dat het verkeerd is, omdat je gewend bent aan systemen en in het bijzonder in het westen zijn de mensen oversystematisch, overgestructureerd.

Over alles willen ze cursussen opzetten: hier de lepels, daar de vorken, hoe je moet bewegen, wat je moet eten enzomeer, het is te veel.

Als je moet eten, doe het dan rechttoe rechtaan, je kunt met je handen eten, daar is geen systeem voor nodig. Jullie hebben teveel systemen en normen in het westen, je zou werkelijk moeten proberen ze te verminderen.

Dit resulteerde in een anti-cultuur en meer van deze nonsens, een andere stommiteit, waarin ze een ander soort systeem opbouwen.

Toen zeiden ze: “We zijn nu hippies.” In orde, ze hebben veel haren nodig, die ze nooit wassen, nooit schoonmaken, met luizen op hun hoofden en ze moeten allen gelijk zijn, je zou kunnen zeggen de shankara-stijl! Dus ze moeten het allemaal hebben, tegen het systeem in, er is geen verscheidenheid, elke hippie is gelijk aan een andere.

Je kunt ze niet van elkaar onderscheiden. Als iemand een ring hier doet, zal iedereen het doen, zonder hersenen, zonder begrip en zij spreken van individualiteit, persoonlijkheid. Waar is de individualiteit?

Er is geen individualiteit, omdat je alles overneemt wat de groep of de menigte doet.

Als je in India zegt dat iets zeer in de mode is, betekent het dat het zeer duur, zeer mooi en zeer exclusief is. Maar als men hier zegt: “Dit is zeer in de mode”, betekent het dat iedereen ervan houdt, het kan een punkgeval zijn of wat dan ook, het is in de mode, punt. ‘Het is de mode’ betekend dat je geen eigen idee hebt, geen eigen persoonlijkheid, geen eigen individualiteit.

In Sahaja yoga ben je niet gebonden aan welke mode dan ook.

Wat je wil kan je dragen, je bent vrij te doen wat je leuk vindt, je kunt aantrekken wat je maar leuk vindt, maar, zoals ik al zei, je moet meester blijven over jezelf, je moet je eigen guru zijn, je eigen meester en je moet doen wat goed is, wat fatsoenlijk is, alles wat de deitie’s kan behagen. We zullen het zo doen, omdat je nu een Sahaja yogi bent.

Dus het leven wordt zoveel gemakkelijker. Maak je geen zorgen over dingen die er niet zijn en maak je ook niet ongerust over dingen die er wel zijn, omdat als je iets ziet, denk je: “In orde, dit is mooi, ik moet dit voor iemand bewaren, ik moet het aan iemand geven.”

Ik had een tamelijk grote ring, ik dacht: “Aan wie zou ik hem geven, wie heeft er dikke vingers?” Dus ik ging op ieders vingers letten, zie je: “Degene die een dikke vinger heeft, krijgt hem van me.”

De gedachte was precies omgekeerd.

Stel dat je geen Sahaja yogi bent, dan zul je zeggen: “O, bah, zo’n grote dikke vinger, waarom niet een beetje goud wegnemen en hem gebruiken, verkopen of zoiets?” Zie je, je kunt de steen eruit nemen, je kunt allerlei nonsens verzinnen, maar je zult niet denken dat het beter is om hem aan iemand te geven, omdat jij hem niet kunt dragen, hij is te groot voor je. Waarom hem niet aan een ander geven? Wat is er verkeerd aan? Tenslotte past hij niet, dus geef je hem aan een ander, maar dit is alleen mogelijk in Sahaja yoga.

Ik ken mensen, hele aardige mensen, die heel zacht tegen elkaar zijn, en precies zullen kopen wat de andere persoon wil, en ze geven het aan die persoon of ze kunnen zeggen: “O nee, ik heb er al één, ik zal het aan jou geven!” Ze houden er niet van om de hele tijd aan anderen te denken: “Waarom zou ik iets geven? Wat zal ik doen?” Het is die uiting van die vreugde, dat medevoelen binnenin jezelf, waar je alles voor gebruikt, altijd. Iemands huis werd beroofd in Canada. Dus schreef ze me: “Goddank, mijn huis is nu schoon, ik wist niet wat ik ermee moest doen, met al die rommel.” Zie je, dit soort gedrag komt naar boven, dat als je iemand iets wil geven, je het aan een Sahaja yogi geeft, om je liefde te uiten. Maar normaal gesproken zullen mensen de rommel in huis, wat kapot is, afgedaan heeft, cadeau geven. Maar als je een Sahaja yogi bent, wil je werkelijk iets speciaals geven. Omdat het hele wezen zo mooi is geworden, precies als een bloem die de hele tijd geur aan anderen wil geven, de geur van je medevoelen en liefde, affectie en geborgenheid. Het is een nieuw tijdperk, zouden we kunnen zeggen. We zouden moeten zeggen dat het een nieuw mens is die voor me staat, zoveel mooie facetten, dat ze werkelijk sprankelen als diamant, zonder twijfel.

Mijn enige zegen aan jullie is dat je erin zou groeien en groeien en grotere en grotere mensen worden, nooit denkend dat je groter bent dan anderen, nooit denkend dat je specialer bent dan anderen.

Dit zal je totaal bevredigen. Iemand kan je gekwetst hebben, het geeft niet, iemand kan je een standje hebben gegeven, het maakt niet uit.

Jouw bekwaamheid is om van andere mensen te houden en liefhebbend en vriendelijk te zijn. Ik ben er werkelijk over verbaasd hoe deze 25 jaar verstreken zijn. Een mengeling van allerlei domme problemen en aangename dingen. En al deze dingen hebben me nooit verstoord. Vroeger deed ik soms alsof ik kwaad was, of soms zei ik dingen die ik normaal gesproken nooit gezegd zou hebben, omdat ze gezegd moesten worden. Maar over het geheel genomen, zou je kunnen zeggen dat het is alsof je op een zeer groot schip zit, en we worden opgetild in het rijk van de goddelijke liefde. En dit is wat men moet bereiken.

Als iemand die liefde en dat medeleven bezit en die pure liefde, dan kan deze persoon dit overdragen aan anderen en verhalen over dit medevoelen zijn uiterst mooi, dat kan niet met woorden beschreven worden, zoals gisteren, ik kon niet spreken, ik kon mijn gevoelens niet beschrijven. Ik dacht: “Er zijn geen woorden gecreëerd op deze aarde om mijn diepste gevoelens te uiten, dat jullie Sahaja yoga zo goed opgenomen en begrepen hebben.

Sahasrara Puja is een korte Puja. Zoals je weet, breekt de Sahasrara kt in minder dan geen tijd. Dus is het geen lange Puja, maar een heel diepe en bovendien uiteindelijk de laatste chakra, die zich geopend heeft is hier, het hart. Dus in de Sahasrara Puja openen onze harten zich, dat is het belangrijkst en dat is waar men van moet genieten, van het hart dat zich opent. Maak je niet druk over Godheden, over rituelen, over kleinigheden, maar open gewoon je hart.

We zijn door niets gebonden, open gewoonweg je hart.

Moge God jullie allen zegenen.