Sahasrara  Puja – De wortels van het dharma – Cabella Italië – 04/05/1997.

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

Vandaag zijn we hier samengekomen om de Sahasrara te vereren. Jullie weten dat de Sahasrara een zeer belangrijk aspect is van het subtiele systeem. Natuurlijk was het een grote dag toen deze chakra in 1970 geopend werd, maar we moeten zien wat jullie daardoor bereikt hebben. Eerst en vooral: als de Kundalini opstijgt, gaat ze naar de void, waar zich je dharma bevindt en je dharma geraakt gevestigd rond de Nabhi chakra. Je dharma geraakt gevestigd en dat is de ingeboren zuivere universele religie. Het is gevestigd, maar dan stijgt de Kundalini hoger. Ondanks het feit dat het dharma gevestigd is, nemen we een beetje afstand tegenover andere groepen, omdat we beseffen dat ze adharmisch zijn. Zij hebben geen dharma. Ik denk ook dat we schrik hebben om door hun adharmisch gedrag meegesleept te worden. In dat stadium wensen we de grenzen van Sahaja Yoga niet te overschrijden. We houden ons bij sahaja yogi’s, bij Sahaja yoga-programma’s en ons eigen sahaj leven. Natuurlijk is dit belangrijk, want eerst moet deze chakra volop gevoed worden. Deze chakra, de Swadishthan, beweegt zich rond de Nabhi chakra.

Deze Swadishthan chakra is eigenlijk heel belangrijk, omdat hij energie verschaft aan het brein. Als het dharma gevestigd is, stuurt de subtiele energie door de Kundalini meer energie naar de Sahasrara en voorziet zij ook meer energie voor het dharma, dat in de Swadishthan aanwezig was en dat (samen met de subtiele energie) begint te stromen. Het steekt (de void) over en stijgt naar de Sahasrara. Tot op dat moment zijn we geen echte sahaja yogi’s. Want men kan fanatiek worden met Sahaja Yoga. Ik ken mensen die zo fanatiek zijn dat ze zelfs geen mensen willen ontmoeten die geen sahaja yogi’s zijn. Ze wensen zelfs niet te praten tegen mensen die geen sahaja yogi’s zijn. De ganse tijd hebben ze schrik om mensen tegen te komen die geen sahaja yogi’s zijn. Natuurlijk moet je het gezelschap niet opzoeken van slechte mensen, van mensen die tegen Sahaja Yoga zijn en die er slecht over spreken, maar we moeten wel naar diegenen toegaan die de waarheid zoeken. Dat is onze plicht.

Het (dharma) bereikt dan het stadium dat het gevestigd is in het brein. Op dat moment overstijgen we het dharma: (we worden) dharmateet, voorbij het dharma. Dharma betekent dat het een integraal deel van ons wezen wordt. We kunnen het niet (meer) verliezen. Het dharma wordt een integrerend deel van onszelf, wat een heel grote prestatie is. Want vanaf dan hoef je geen rituelen meer uit te voeren, je hoeft niet meer bezorgd te zijn over het feit dat je andere mensen moet ontmoeten, je hoeft er niet meer bezorgd over te zijn dat je vibraties zullen geschaad worden. Je catcht niet meer, van niemand. Ook andere negatieve krachten bezorgen je geen catches meer. Niemand kan je nog schade berokkenen. Dat noem ik de voltooiing van jullie ‘chaddha’. Op dat moment is de Sahasrara zo totaal verlicht dat je het dharma wordt.

We kunnen het voorbeeld van Christus geven. Christus zag dat een prostituee gestenigd werd. Hij had niets met deze prostituee te maken, integendeel zelfs, maar toen hij zag dat ze gestenigd werd, nam ook hij een steen in zijn hand en zei: “Degenen die denken dat ze niet (nooit) gezondigd hebben, hebben het recht mij te stenigen.” Iedereen was verbaasd: ”Waarom verdedigt hij een prostituee? Hij is een godvruchtige man. Hij zou dus ook stenen naar haar moeten gooien.” Maar hij verdedigde de waarheid en dat is nu precies wat er gebeurt als het (dharma) in de Sahasrara gevestigd is, namelijk dat je opkomt voor de waarheid.

Er is nochtans een klein verschil tussen dharma en waarheid. Iemand die dharmisch is, zou te dharmisch kunnen worden en zo naar links of rechts kunnen gaan. Iemand die dharmisch is, zou kunnen denken dat hij beter is dan anderen. Waarom zou hij iemand anders proberen te redden? Laat ze naar de hel lopen? Wie zal dat een zorg wezen?

Dit soort van houding kan voorkomen bij iemand die (te) dharmisch is. Ik heb ook gemerkt dat er sahaja yogi’s zijn die nieuwe methodes in Sahaja Yoga introduceren: “Doe het zus en het zal in orde komen, doe het zo en het zal in orde komen.” Zij zijn niet op het (stand)punt van het dharma gebleven. Zij zeggen: “Doe het zus, doe het zo.” Maar eens je de waarheid bereikt hebt, verricht je geen rituelen meer. Die heb je niet meer nodig. Je doet de moeite niet meer, omdat je in het dharma bent en daar ben je in de waarheid en de waarheid is veel groter dan dharma. Neem bijvoorbeeld iemand die zich in de waarheid bevindt. Hij houdt zich niet bezig met allerlei absurde ideeën over godsdienst, ook niet over sahaj religie. Hij geeft er niet om of dit sahaj of niet-sahaj is. Hij gaat hoger, omdat hij in zichzelf een universele waarheid gevonden heeft. Hij ziet de allesdoordringende kracht. Hij ziet ze niet alleen, hij weet het en hij voelt het en hij bevindt zich er middenin. Als het dharma openbloeit in de waarheid is dat een prachtige gebeurtenis en dat zou met jullie allemaal moeten gebeuren.

Er kunnen nog zovele zaken blijven hangen zolang je je enkel in het dharma stadium bevindt. Ik heb mensen in hun ego zien gaan en geld verdienen. Ze vragen Mij niets en doen zaken die ze niet zouden mogen doen. Ze doen verkeerde dingen, die niet goed zijn voor Sahaja Yoga. Ze zijn niet nederig genoeg en ze beseffen niet of dit dharma berust op waarheid of onwaarheid. We moeten dus naar de grondvesten gaan van het dharma en dat is de waarheid.

Ik heb het voordien zo beschreven: het is de levensboom die zijn wortels in het brein heeft en de takken in het lichaam. Je moet naar de wortels gaan van alles en dat is de plaats die je bereikt als je volkomen in de Sahasrara gevestigd bent. In de Sahasrara bevinden zich de wortels van al onze ideeën, van al onze swarupa’s. We zijn dharmisch geworden. Wat zijn de wortels van dharma? Waarom moeten we dharmisch leven? Is dat nodig? Heel wat mensen in deze wereld zijn totaal adharmisch en toch leven ze een aangenaam leventje. Tenminste zo ziet het er naar uit. Ze zijn O.K., ze genieten ervan. Waarom moeten wij de pleziertjes van deze mensen missen? In het dharmische stadium worden een aantal zaken die misschien niet op waarheid berusten, erg belangrijk voor ons. Ik zou zovele voorbeelden kunnen geven van yogi’s die struikelen, ook nadat ze die dharmatoestand bereikt hebben. Zij struikelen. Ik heb mensen hun drugs weten opgeven, alcohol of andere verslavingen. Zelfs hun taalgebruik verbetert, hun gedrag verandert. Zij worden zonder twijfel nederiger, maar ze blijven er zich van bewust dat ze op dharma steunen. Dit bewustzijn moet verdwijnen. In de Sahasrara moet dit bewustzijn verdwijnen.

Waarheid is liefde en liefde is waarheid. Dit is het punt waar de Kundalini de hartchakra ontmoet. Zoals je weet, is de pita (zetel) van het hart hier. Als de Kundalini deze hartchakra doorboort, vloeit de waarheid in het brein, in de Sahasrara binnen, de waarheid die liefde is. Het was dus uit liefde dat Christus deze prostituee wilde helpen. Hij steunde ongetwijfeld op de wortels van de waarheid, maar door zijn hart stroomde liefde, zuivere liefde.

Als we voor iemand zuivere liefde voelen, zien we het geheel op een andere manier. We zien die persoon op een andere manier en het wordt zeer zacht. In andere omstandigheden kan de waarheid erg bitter zijn en pijnlijk, maar de waarheid die getooid is met liefde, is als een bloem zonder doornen. Zeer interessant is zo iemand die volop liefde geeft en op waarheid steunt. Zo moeten jullie worden. In de uitdrukking van die liefde kunnen we een voorbeeld vinden om dit te begrijpen. Veronderstel dat Ik iemand ontmoet die allerlei verschrikkelijke dingen vertelt over iemand anders. Ik voel enorm veel liefde voor hem, evenals voor die andere over wie hij al deze zaken vertelt.

Ik vertel een leugen, een complete leugen, die op een of andere manier ook waar is. Ik zeg: “Kijk eens over wie je dit allemaal vertelt. Diezelfde persoon heeft zopas met heel veel lof over jou gesproken en jij praat zo over hem.” In feite is dit niet waar, maar je roept de leugen ter hulp, die de andere kant van de waarheid is, om vriendschap tussen deze twee mensen te doen ontstaan. Dat is het werk van de liefde, namelijk dat ze probeert mensen dichter bij elkaar te brengen, om zaken te zeggen waardoor ze één worden, verenigd. Alle tweedrachtzaaiende middeltjes verdwijnen dus en we proberen er achter te komen door welke methode we de harten van mensen dichter bij mekaar kunnen brengen. Dan ben je in het collectief bewustzijn, maar als dit oppervlakkig is, kan je wel grote resultaten bereiken, zoals mooie ashrams bouwen. Dat kan je allemaal doen. Maar als het collectief bewustzijn vol is van liefde is de collectieve vreugde compleet.

Er wordt over vrede gesproken, maar er kan geen vrede komen zonder dit collectieve bewustzijn. Maar ook daarin moet het belangrijkste tattwa-principe dat van de liefde zijn. Bijvoorbeeld de yogi’s van Duitsland en Oostenrijk gaan naar Israël. Dat geeft een gevoel van voldoening. Ik was blij dat ze voor deze puja yogi’s uit Israël gekozen hebben. En toen hoorde ik dat Israël naar Egypte gaat en dat ze alles vergeten wat de moslims hen hebben aangedaan. Merkwaardig hoe mensen ertoe aangezet worden om hun liefde uit te drukken tegenover hun landgenoten en andere sahaja yogi’s. En eens het echt begint te groeien, zal je er verbaasd over zijn hoe we deze wereld kunnen veranderen.

De meeste problemen van de mensen komen voort uit haat. Dit wordt veel gebruikt: “Ik haat, ik haat!” Absurd! Haten is zondig. Waarom haat je iemand? Je kan zonde haten, je kan het kwade haten, maar je mag geen mensen haten. Deze haat is verantwoordelijk voor al onze problemen tot nu toe. Iemand wordt zeer machtig. Door de mensen tegen elkaar op te zetten, wordt hij zeer machtig en deze tweedracht heeft reeds zoveel landen ten onder doen gaan. Ons land bijvoorbeeld werd opgedeeld door de Britten en nu zitten we ermee. Dit houdt niet op. Wat gebeurt er als we verdeeld worden? Al de landen die zich uit India hebben losgemaakt, kennen veel lijden. Zij die het land opgedeeld hebben, dachten dat ze eerste minister konden worden of zoiets.

De meesten werden vermoord door hun eigen mensen.

Je kan duidelijk zien hoe haat tot uiting komt. Het begint met iets kleins en het manifesteert zich zeer duidelijk overal, zoals we kunnen merken in elk land dat verdeeld werd. Landen hoeven niet verdeeld te worden. Dat schept enkel meer haat en meer herrie.

Zo gebeurt het ook in Sahaja Yoga. We moeten niet opdelen.

We bezitten een mooi stuk land, zoals je wel gehoord zult hebben, bij de Ganges.

De mensen denken dat ze aparte huizen kunnen hebben, aparte dorpen. Waarom? Je weet hoe je collectief kunt leven. Je geniet van collectief leven. Waarom wil je dan aparte huizen? Welke geheimen hebben we voor mekaar? Tenslotte weten de vibraties al wat je doet.

Je kan niets verbergen. Waarom dan aparte huizen? Waarom wil je privacy hebben? In Sahaja Yoga bestaat geen privacy. Wij weten wat iedereen van plan is, welke hun problemen zijn, welke chakra’s catchen. Nietwaar?

Er bestaan dus geen geheimen over wat dan ook in Sahaja Yoga. Iedereen weet (van alles) over iedereen. Wat is dan het nut van privacy? Dat snap Ik niet. Het is nog altijd het verstand dat zo werkt.

Ze denken aan de erfenis. O.K., ik zal er voor zorgen dat je een erfenis kunt krijgen. Maar wat moet je doen als je zoon geen sahaja yogi is?

We kunnen daar geen herrieschopper onderbrengen die dan iedereen gaat lastig vallen. Het zijn niet de regels en reglementen die jullie gelukkig zullen maken of jullie zullen samenhouden, maar het zuivere collectieve bewustzijn en de liefde. Zoals jullie wel weten, hebben wij geen echte organisaties, geen ambtenaren, niets van die aard.

Zelfs leiders worden vaker vervangen dan de Ganges van loop kan veranderen. We hebben zoiets niet. We staan permanent op drijfzand en jullie Moeder probeert bovendien ook nog allerhande trucjes uit.

De reden daarvoor is dat ik wil dat jullie op rotsen zouden staan.

En deze rots straalt liefde uit, straalt die goddelijke liefde uit en de vreugde van die liefde is werkelijk zeer mooi.

Er zijn bijvoorbeeld mensen die een aparte badkamer willen.

Vooral Indiërs. Ineens zijn zij Britten geworden en de Britten zijn Indiërs geworden. Indiërs willen een aparte badkamer. Ik weet niet waarom, maar dit is een erg verspreide ziekte bij de Indiërs. En ze verspreidt zich ook bij anderen. Zij willen aparte badkamers!

In een collectieve levensstijl is dat niet nodig. Ik heb geen tijd voor al die dingen. Op dezelfde manier zouden jullie een concept moeten hebben van een gemeenschap die leeft als een oceaan. Als de oceaan stijgt, stijgen zij ook; als hij daalt, dalen zij ook: enkel één zijn in liefde!

Ik verwacht dat soort maatschappij aan de voet van de Himalaya’s.

En Ik weet zeker dat jullie je realiseren dat het Himalaya gebergte de Sahasrara van de wereld is.

Gelukkig wou ik dit klaar hebben voor de Sahasrara puja en dat is ook gebeurd, met de zegeningen van de Himalaya’s zou Ik moeten zeggen. De Himalaya is zoals de Sahasrara waardoor de Kundalini opstijgt, waar de vibraties uitkomen. In de lucht kan je deze vibraties zien.

Maar over de Himalaya’s heerst een vertoornde God, die Shiva heet.

Dat is het gevaarlijke eraan.

We moeten dus zeer, zeer voorzichtig zijn. Als we proberen hem voor de gek te houden, als we elkaar gaan haten, als we tweedracht veroorzaken, als we ons richten op zaken die niet sahaj zijn, zal deze vertoornde God je weten te vinden. Als wij ons misdragen, komt zijn toorn te voorschijn. Waar je ook bent, je moet zeer voorzichtig zijn, want Shiva is overal. Zo is één van de lingams van Shiva in Maharashtra, Allahtur. Daar startten de mensen met een ander soort sahaja yoga.

Zij dronken op de dag van Shri Ganesha’s verrijzenis. De toorn van Shivalingam kwam (op hen neer) in de vorm van een sterke aardbeving waarin vele mensen stierven, maar geen enkele sahaja yogi en hun centrum werd helemaal gered.

Zoals je weet, was er vorige keer (in Ganapatipule) een grote brand. Er overkwam jullie niets, jullie worden beschermd. Jullie staan de hele tijd onder bescherming. Er was geen toorn van Shiva om iets uit te werken. Het vuur kon jullie niets doen omdat jullie beschermd worden.

Deze bescherming wordt gevormd door de liefde van jullie moeder, niets anders dan de liefde van jullie Moeder, die zeer krachtig is, die jullie beschermt en helpt. Zo moeten jullie ook dezelfde liefde ontwikkelen voor anderen, voor andere sahaja yogi’s, voor andere mensen, voor andere zaken, voor moeder Aarde, voor dat allemaal. Je liefde zal niet enkel jezelf beschermen maar ook anderen.

Zolang je aandacht op jezelf gericht is, zal die steeds bekrompener worden: “Ik moet dit hebben, ik moet dat hebben, ik wil dit, ik wil dat.”

Dit zal allemaal verdwijnen. Je zegt nooit meer: “Ik wil dit!” Geen sprake van! Wat zou ik willen hebben? Moeilijk te zeggen. “Ik wil dit, ik wil dat, ik zou zo willen zijn.” Als je de zuivere Spirit bent, is er niets anders dan liefde. En als je de liefde hebt, denk je aan de anderen, de problemen van de anderen. Je probeert het anderen naar de zin te maken. Je probeert voor anderen te zorgen en niet enkel voor jezelf. Dat is wat je moet bereiken. Misschien leef je dharmisch, ben je in alles sahaj, maar zolang je die toestand in je Sahasrara niet bereikt, ben je niet in orde. Je moet het uitwerken. Daartoe is meditatie natuurlijk zeer belangrijk.

Maar wat dit werkelijk tegenhoudt, is je verstand. Je verstand zegt het je voor. Als je je verstand in het oog houdt, zal je merken hoe het je probeert te leiden, hoe het probeert te zeggen: “En ik? En mijn huis?

En mijn kinderen? En mijn land?” En zo ga je door: mijn, mijn, mijn, mijn! En tenslotte leidt dit tot niets. Maar als je zegt: “Jij, jij, jij”…. Kabir vertelt hierover iets moois. Hij zei: “Zolang de geit leeft, zegt ze: mé, mé, mé, wat ‘ik, ik, ik’ betekent, maar als ze sterft, halen ze de darmen eruit en spannen ze op een dholak om de snaren te zuiveren en dan zegt hij tuhi, tuhi, tuhi: ‘jij bent, jij bent, jij bent’ en de echo is overal te horen.” Zo moeten jullie ook vanuit het standpunt van de anderen denken. Eerst en vooral als je tegenover God of je goeroe zegt dat ‘jij’ bent:

“IK besta niet meer, ik ben opgelost, ik ben verdwenen, ik ben één geworden met de Oceaan van Liefde.” En dan zeg je tegen anderen: “Jij bent, jij bent.” Dat is sahaj-cultuur.

Op die manier zal veel onwaarheid van je afvallen, onwaarheid die jou en anderen aan zich bindt. Dezelfde soort leugen die mensen hanteren als ze zeggen: “Ik houd heel veel van je”, terwijl ze achter je rug iets slechts bekokstoven. Ze kunnen van alles doen. Maar dat is niet zo met Sahaja yogi’s. Zij hebben het stadium bereikt dat ze dat niet meer doen; maar zelfs als ze dat niet doen, zijn ze er zich toch van bewust.

De hele tijd zijn ze zich ervan bewust: “Wij doen dit niet, wij lopen niet weg. Wij klagen niet over het eten.” Ze zijn erg trots op wat ze allemaal al bereikt hebben, erg trots: “Wij zijn zo en zo.”

Zie je, omdat jullie de zuivere Spirit zijn, omdat je dat werkelijk bent, ben je ook zo geworden, iets dat je bent. Zo vroeg iemand mij: “Bent U niet heel erg fier dat U de Adi Shakti bent?” Ik vroeg: “Wat?” Ik begreep de vraag niet. Ik zei: “Kijk, als Ik Adi Shakti ben, wat is daar dan aan om fier over te zijn. Ik ben het gewoon. Wat is er over fier over te zijn?”

Als Ik het niet was, zou ik er fier op zijn, maar Ik ben het. Wat is er dan om fier over te zijn?

Zoals de zon die schijnt (en die niet zegt): “Ik ben fier dat ik de zon ben.” Of als je geboren wordt met je ogen, je oren, het gezicht van een menselijk wezen, dan ben je daar toch niet fier op: “Ik ben een mens!

Ik ben een mens!” Ben je daar fier op? Op dezelfde manier ben je niet fier omdat je bent wat je bent. Je bent daar niet fier op, je bent er je zelfs niet van bewust, helemaal niet van bewust. Ik bedoel: Ik zeg nooit tegen mezelf dat ik de Adi Shakti ben. Daar is geen behoefte aan. Maar wat doe je eraan? God heeft Mij om zo te zeggen uitgekozen om de Adi Shakti te zijn. O.K., het zij zo, maar ik weet niet wat dat is.

Zoals sommige mensen die denken dat Sahaja Yoga hen wordt toegekend als een adellijke titel of zoiets. Het gaat om wat je (ondertussen) geworden bent. Men moet begrijpen dat je dat pas bent als je het geworden bent. Stel je voor dat een steen goud wordt. Dan is het goud! Hij zal er niet trots op zijn: “Ik ben goud.” Goud is goud. Waarom zou hij daar trots op zijn? Op dezelfde wijze verdwijnt het bewustzijn dat ik een Sahaja yogi ben. Maar het blijft haken. Men moet dus voorzichtig zijn: eens dat je Sahaja Yogi bent, ben je Sahaja Yogi. En dan? “Ik ben een Sahaja Yogi?” –En wat zou dat? Zo enorm is dat niet. Dat is hetzelfde als zeggen: “Ik heb een neus”, zie je. Er trots op zijn te kunnen zeggen: “Ik heb een neus.” Wat is er. Die neus is er al. Wat is er om trots op te zijn? Deze trots moet verdwijnen. Het is erg belangrijk zich te realiseren: ik ben er niet. Ik ben er niet meer. Ik ben een deel van het geheel. Ik ben een druppel in de oceaan geworden, ik weet niet of er grenzen in mij overgebleven zijn.

Dit bewustzijn ontwikkelt zich in je als je bewustzijn vol vreugde is, enkel vreugde en sprankelend van liefde, sprankelend van liefde. Je drukt je liefde uit, of je nu praat of niet praat, of je erover vertelt of niet, of je glimlacht of niet. Deze vreugde bevindt zich in je hart. Dan wordt de hartchakra, de pita (zetel) van de hartchakra, gevuld met het licht van de waarheid. Maar deze waarheid is niet dat absurde ding dat wij kennen als waarheid. Iemand vroeg mij: “Wat is de waarheid?” Ik zei dat lang geleden geschreven werd dat je de waarheid moet zeggen, maar ook dat wat de mensen graag horen. De mensen zeiden: “Hoe kan je die twee verzoenen?” De waarheid is misschien niet aangenaam en iets dat de mens graag hoort kan onjuist zijn. Hoe kan je dus deze twee verzoenen? Krishna gaf een zeer goed antwoord. Hij zei: je zegt de waarheid.

Je moet de waarheid vertellen, maar die waarheid moet je op prijs stellen, ze moet je Spirit kunnen voeden. Daardoor ontstaat wat goed is. De waarheid creëert goedheid. In het begin zullen de mensen dat niet graag hebben en zeggen: “Zij heeft mij verschrikkelijke zaken verteld.”

Of zoiets, maar uiteindelijk zullen ze zeggen: “Het is goed dat iemand mij gezegd heeft dat ik iets heel goeds gedaan heb.”

Maar het is hoe dan ook nutteloos van bars te zijn of hard tegenover iemand. Het is niet jullie opdracht om al de anderen voortdurend te corrigeren. Om te beginnen, heel wat yogi’s zeggen: “Jij catcht op die chakra, jij catcht op deze chakra.” Dit is allemaal een spel van het ego. Het is niet aan jullie om iemand te veroordelen. Je komt zelf uit zo’n verwerpelijke toestand. Waarom veroordeel je dan anderen?

Het enige waar het op aankomt, is: als je ertoe in staat bent, als je ertoe uitgerust bent, als je er ontwikkeld genoeg voor bent als Sahaja yogi zal je het opvatten als een uitdaging voor je liefde. En je zal het doen, maar je zal hem niet veroordelen, je zal niet op zoek gaan naar fouten, wat een erg goed excuus is als je dit niet wil doen.

Stel dat er iemand ziek is en de dokter weet niet hoe hij hem kan genezen. Wat doet hij dan? Hij vertelt hem hoe het komt dat hij ziek geworden is enz.

“Ja maar, nu ben ik ziek. Hoe kan ik genezen?”

“Nee, omdat je dit deed, omdat je dat deed, dit had je niet moeten doen. Van alles over fouten uit het verleden. Dat doen wij ook:: “Jij deed dit. Je was zo. Je ging bij de TM-groep. Je beging die fout. Je bent zo.” Nee, zeg hem niets. Werk het uit. Het zal lukken. Natuurlijk kan je vragen of hij bij een andere goeroe geweest is, maar veroordeel niet, bekritiseer hem niet. Het is voor niets nodig iemand te veroordelen voor fouten (uit het verleden). Dit komt voort uit het bewustzijn dat jij beter uitgerust bent, dat je al de kennis bezit. Die heb je ook! Jullie weten heel veel, héél veel. Jullie zijn gnostici.

Dat aanvaard Ik allemaal, maar zolang je je daar bewust van blijft, is dat eigenlijk niet zo. En als je je daar niet meer bewust van bent, dan ben je wat een échte Sahaja yogi genoemd wordt.

Ik verwacht van jullie dat je dit allemaal in jullie Sahasrara zult ontwikkelen, in jullie Sahasrara, in de Sahasrara van iedereen. We moeten aan de hele wereld denken en niet enkel aan Sahaja yogi’s en de zoekers. De zoekers zijn er natuurlijk, maar wat met de anderen?

Er zijn zoveel problemen en er moet zoveel gedaan worden. Wij hebben in India bijvoorbeeld een armoedeprobleem. Ik probeer dus iets voor hen te doen. Jullie hebben problemen in jullie land. Probeer te achterhalen wat voor problemen. Je kan iets doen om ze proberen te helpen, zoveel als je kan. Je kan bijvoorbeeld een missionerings campagne opzetten voor een beloning of om naam te maken! Je moet het voor je plezier doen, want het is plezierig. Zo moet je naar de maatschappij toe gaan en dan hoef je niet bang te zijn dat je zal catchen. Ik vroeg een koppel: “Waarom begin je er niet aan?” Ze zeiden: “Moeder, we hebben schrik dat ons ego opnieuw zal opduiken.” Ze zijn dus enkel bang voor zichzelf. Al die problemen moeten losgelaten worden en je moet een toestand bereiken waar al die angsten en onzinnige ideeën over jezelf verdwijnen. Jullie zijn sterk. Jullie hebben krachten en niet enkel dat: jullie hebben deze krachten heel speciaal gekregen. Maar wat als je ze niet wil gebruiken? Waartoe dient een lamp als ze geen licht geeft?

Enkel decoratie? Dit moet dus toegepast worden, maar zonder dat je je daar extra bewust van bent, zonder er bewust van te zijn hoe belangrijk je wel bent, beter dan de anderen, geselecteerd, uitverkoren.

Dit kan zeer snel en met veel vriendelijkheid en begrip gebeuren.

Er zijn allerhande domme mensen. Dat geeft niet, je weet dat ze dom zijn. Lach ermee, lach met hen, zo kan je het probleem oplossen.

Maar zelfs dat moet je doen op een wijze dat je hen niet kwetst.

Wat je ook doet, je kan aan de resultaten zien wat lukt. De resultaten zouden van die aard moeten zijn dat je kan zien hoe het uitwerkt.

Dat is intelligentie, dat is de hogere intelligentie waardoor je weet hoe je iets moet zeggen, wat je moet zeggen, hoe je het moet uitwerken.

Liefde, de goddelijke liefde geeft je een totale controle over jezelf en je weet alles: hoe je je moet gedragen, hoe je tegen mensen moet praten, hoe je met hen moet omgaan.

Ik weet niet wat bij mensen het ergst is. Volgens Krishna was temperament, opvliegendheid, het ergste.

Maar volgens Mij is het jaloersheid. Jaloersheid van welke aard ook is zoals schuim.

Ook in Sahaja Yoga zijn er jaloerse mensen. Misschien zeggen ze het niet, omdat Ik dat niet graag heb, maar zij kunnen problemen veroorzaken. Zij kunnen problemen veroorzaken onder mekaar.

Eén ding moet je dus in het oog houden of er in je gedachten enige vorm van jaloersheid voorkomt. Soms maak Ik me werkelijk zorgen. Veronderstel dat ik iemand een geschenk wil geven, dan maak Ik me er ongerust over of Ik niets doe dat jaloersheid veroorzaakt.

Dat zou niet mogen. Moeder kan het vergeten zijn of ze heeft niets meer. Het is goed zo, maar de mensen hebben nu eenmaal dat scherpe gevoel van jaloezie in Sahaja Yoga. Veronderstel dat Ik iemand ontvang en iemand anders niet. Die ontwikkelt dan jaloezie tegenover degene die Ik nodig heb. Sommige mensen vallen Mij teveel lastig: “Ik moet U zien.

Ik moet U zien!” Waarom? Ik ben overal, zoals jullie zeggen, waarom zou je Mij dan moeten ontmoeten en tegen Mij praten? Wat is de zin daarvan? Ik ben er niet voor jou alleen, maar voor iedereen.

Maar sommige mensen denken dat ze een speciaal recht hebben op Mij en ze denken dat Ik hen individueel moet zien. Anders voelen ze zich niet goed. Dit moet allemaal verdwijnen als je de oceaan wordt.

Dan houd je je er niet meer mee bezig op welke oever je aanstuurt, welke kant je uitgaat. Je maakt je er geen zorgen meer over. Je gaat enkel met de oceaan mee op en neer. Zo wordt het een levende oceaan van liefde. En dat moeten we ontwikkelen, zonder anderen te domineren, zonder te pochen.

Wij zouden binnenin helemaal tevreden moeten zijn. Het moet allemaal binnenin je gebeuren; dit is het allerindividueelste. Veronderstel dat Ik iets voor mezelf wil, dan kan Ik daarnaar streven en het ook krijgen. Maar dit voel je werkelijk als het in je aanwezig is. Wat is dus het belangrijkste? Wat heb je dus vooral nodig? Niets! Jullie zijn volledig vervuld met je Zelf, tevreden met jezelf en dan wil je delen.

Dit is de ideale manier om met de Sahasrara om te gaan, en Ik ben er zeker van dat de Sahasrara van de hele wereld moet opengaan. Dit is onze taak en wij zullen ons niet terugtrekken op enkele exclusieve plaatsen. Voor meditatie kan je daar naartoe gaan, maar niet om aan de wereld te ontsnappen. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Als het is voor meditatie, voor je groei, dan zou het een mooie plaats zijn om naartoe te gaan. Het is erg belangrijk te begrijpen hoe waardevol je bent, hoe uitzonderlijk belangrijk je bent. Geboren in deze tijd, heb je je realisatie gekregen. Waarom? Om deze wereld te emanciperen, om de mensen te transformeren, om de hele wereld in het koninkrijk van God binnen te leiden. Daarvoor ben je hier.

Moge God jullie zegenen.