Kerst Puja – Ganapatipule, India – 25/12/1997

NlTVD2019-1219

Vandaag zijn we hier om de geboortedag van Shri Jezus Christus te vieren. Christus bracht zijn zeer korte leven grotendeels door in Kashmir, India. Enkel voor de laatste drie jaren keerde hij terug, waarop de mensen hem aan het kruis nagelden. Het was op de één of andere manier zo voorbestemd. Om de Agnya chakra te kunnen openen moest hij dit offer volbrengen. Op deze manier bracht hij de Agnya chakra tot stand. De Agnya chakra is een zeer nauwe, smalle doorgang die niet gemakkelijk te openen is; want de mens kreeg de vrijheid, die hem egoïstisch maakte. Dit ego vernauwde de Agnya chakra. En uit deze vernauwde Agnya chakra moest het ego verwijderd worden. Om het ego te verwijderen moet je je verstand onder controle hebben. Maar je kunt je ego niet verwijderen uit je verstand. Als je probeert je ego uit je verstand te verwijderen, zal je verstand alleen maar groeien en ook je ego zal blijven groeien. ‘Aham karoti saha ahamkar’, dat doen we.

Dit betekent dat hoe meer we ons ego proberen te verminderen, hoe meer het ego de hoogte in zal schieten, omdat we dit enkel met behulp van het ego kunnen nastreven. Zij die denken dat ze hun ego kunnen onderdrukken zullen minder eten en van alles en nog wat proberen, zoals op één been staan, of op hun hoofd. Alle mogelijke experimenten doen mensen om hun ego teniet te doen; maar hun ego neemt er niet door af, het wordt alleen maar groter. Vasten, namen reciteren… al dit soort dingen maakt het ego alleen maar groter! En havan doen, ook daardoor vergroot het ego. Want ‘agni’ is een element van het rechterkanaal. Het maakt niet uit welke rituelen we doen, ze laten allemaal ons ego toenemen. De afgelopen duizenden jaren hebben mensen steeds gelijkaardige vormen van ritualisme in stand gehouden. Alles wat ze hebben geleerd proberen ze tot op de letter toe te passen. Daarom is Sahaja Yoga tegen rituelen. Het is niet nodig om rituelen te doen, en het is altijd verkeerd om naar extremen te gaan. Zo zei ik ooit dat je je ego kon verwijderen door – in Marathi ‘jode patti’ – er met schoenen op te slaan. En nu komen Sahaja yogi’s dagelijks ‘s ochtends in een rij naar buiten met schoenen in hun handen. Oké! Ik zei ‘alleen als je last hebt van je ego’. Maar nu gaat iederéén naar buiten met een schoen in de hand. Al deze rituelen zijn dus ook in Sahaja Yoga binnengedrongen. In zulke mate, dat er eens een Fransman terug kwam van het Vashi ziekenhuis en de rituelen verspreidde die daar werden gebruikt. Maar die zijn bedoeld voor zieke mensen!

Als je een specifiek probleem hebt, dan doe je daar een behandeling voor. Zo zijn er bepaalde rituelen voor de behandeling van kanker. Zoals ik al zei, het ligt in de menselijke aard om rituelen te doen, omdat ze denken dat dit goed is; dat hun rituelen de klus zullen klaren. Maar rituelen worden niet alleen door jullie gedaan, ook in andere landen gebruiken mensen allerlei soorten rituelen. Zo gaan ze bijvoorbeeld eens per jaar naar de kerk. Vandaag gaan ze, en voor de rest van het jaar zullen ze de naam van God nooit in de mond nemen. Na de meest smerige dingen te hebben gedaan gaan ze naar de katholieke kerk om te biechten. Pas als je kunt zien hoe verknipt dit is, dan zul je een Sahaja yogi zijn. Pas als je kunt zien hoe verkeerd deze handeling is, dat het verkeerd was wat we deden en dat we vanaf nu niet meer zo mogen handelen, als je dat kunt inzien dan zal je brein het onthouden. Maar ritualisten hebben nog veel meer kenmerkende eigenschappen. Eén ervan is dat ze zo gierig zijn als maar mogelijk is. Als het over tien roepies gaat dan springen ze hoog en laag. Dit noemen we in Marathi ‘kodi chumbak’. Het Marathi heeft zo’n speciale woorden dat je ego er spontaan van oplost. Als iemand bijvoorbeeld erg opschept over zichzelf: “Ik heb dit gedaan, ik heb dat gedaan”, dan kun je hem zachtjes zeggen dat hij ‘in een kikkererwtenboom klimt’. Een kikkererwtenboom bestaat nog niet eens!  Dan komt hij wel tot bedaren. “Ik heb dit gedaan, ik heb dat gedaan…” Zolang we die ‘ik’-verhalen nog vertellen hebben we Christus nog niet erkend. Maar het is verbazingwekkend hoe de zogenaamde ‘christelijke naties’, waar het christendom heerst, nog het meest egoïstisch zijn van al; vooral de Engelsen, maar ook de Amerikanen.

Ze zijn allemaal zo egoïstisch dat ik niet kan begrijpen hoe zij volgelingen van Christus kunnen zijn. Maar wat is nu de remedie voor het ego? Daar zouden we beter over nadenken. De remedie was Jezus Christus, en hoe hij ons leerde dat we nu van iedereen zouden moeten houden, ook van je vijanden. De remedie die hij ons leerde was liefde. En buiten liefde is er geen enkele andere remedie. Maar deze liefde is de liefde van Paramchaitanya. Hij zei duidelijk: “Zoek jezelf, klop op de deur en de deur zal openen.” Dat betekent niet dat je echt op een deur moet gaan kloppen; het gaat erom de deuren van je hart te openen. Wie een bekrompen hart heeft, wie gierig is, zal nooit een Sahaja yogi kunnen worden. En wat ook heel belangrijk is: als je kwaad wordt dan wil dat ook zeggen dat je teveel ego hebt. Ik heb mensen met heel opvliegende karakters gezien, die trots verklaren dat ze ‘heel snel kwaad worden’. Zulke mensen horen niet thuis in Sahaja Yoga. Wel diegenen die weten hoe ze moeten liefhebben, wat zuivere liefde is, en dat dit soort liefde geen verwachtingen kent en geen verlangens; zij die volledig bekwaam zijn in het onbaatzuchtig liefhebben, alleen zij kunnen in Sahaja Yoga zijn. Egoïstische mensen doen verkeerde dingen, en ik ben hen beu. Ze zullen op eigen houtje iets op touw zetten zonder mij ervan op de hoogte te brengen, waardoor er vandaag al duizenden vragen zijn gekomen.

Vandaag moet ik zeggen dat ze mij in Delhi ooit op de dag van een puja plots vertelden dat we een stuk land ter beschikking kregen. Hoeveel betaalden we daarvoor? Hoe wordt dat verder geregeld? Waar is het land? Niets! En geen enkele Sahaja yogi had mij op de hoogte gebracht. Als iemand dus morgen zegt: “Shri Mataji heeft dat gezegd”, ga dan weg van die persoon. Als ik iets te zeggen heb, dan zal ik het zelf wel zeggen. Na het voorval hebben we zoveel vergaderingen gehad, en ik heb niets gezegd. Nu zijn degenen die het geld hebben betaald helemaal van streek dat ze misleid zijn geweest. Hoe krijgen ze ooit dat geld terug? Zonder het mij te vragen doen ze van alles; zonder mij ook maar iets te vragen. Het stuk land is in zo’n slechte staat dat ze een bevel hebben ontvangen dat er niets op gebouwd mag worden; gebeurt dit wel dan word je gearresteerd. Elke Sahaja yogi heeft het recht mij dingen te vertellen en te vragen, maar ze hebben hun eigen gemeenschap gevormd en zichzelf gek gemaakt over de aankoop van een stuk land. Het is zo’n slechte grond dat ze zeggen dat je er zelfs geen kippen op kunt houden. Zijn Sahaja yogi’s dan nog erger dan kippen? Wat er hier is gebeurd is totaal zinloos, en ik ben er niet verantwoordelijk voor. Zorg zelf maar dat je je geld terug krijgt, het is mijn verantwoordelijkheid niet. Jezus Christus zei dat mensen die huizen willen bouwen en in huizen willen wonen, naar de vogels zouden moeten kijken.

Zij maken hun eigen huis; met de grootste liefde maken ze zichzelf een klein huisje, en bij het bouwen van hun huis beleven ze de grootste vreugde aan het bouwproces. Hij legde op alle mogelijke manieren uit dat je gehechtheid zou moeten opgeven: ‘dit is mijn huis, dit is mijn land, dit zijn mijn kinderen’. Zelfs tot aan ‘dit is mijn land’. Deze gehechtheid zou je moeten opgeven. Alleen dan kun je groots worden. Over de hele wereld zijn jullie allemaal broers en zussen. Maar dat wil niet zeggen dat je de toewijding aan je land moet opgeven. Absoluut niet! Als je geen toewijding hebt voor je land dan kun je niets verwezenlijken. In jou moet er toewijding zijn voor je land. Maar wie toegewijd is aan zijn land wordt ook toegewijd aan de wereld. Als je niet toegewijd bent aan je land – als er geen druppel is, hoe kan er dan een zee zijn? Eerst en vooral moet er toewijding zijn aan je land. Als je je eigen land tegenwerkt dan ben je er niet aan toegewijd. Jezus Christus had niet hoeven terugkeren.

Hij zei dat er alleen mensen leefden die verlangden naar onbelangrijke zaken. Maar Shalivahana zei hem: “Nee, je moet gaan, en hen het principe van zuiverheid leren.” Dus hij ging erheen om hen ‘nirmal tatwam’ te leren, en ze doodden hem. Het was een land vol gekken. Hij hoefde er niets te leren, maar hij had er iets te onderwijzen; daarom ging hij erheen. En om dezelfde reden kwam hij aan zijn einde. Wijsheid en vergiffenis – vergiffenis is de enige mantra die de Agnya chakra kan openen. Als je tegenover een ander kwade gevoelens hebt – als je ten opzichte van de ander woede voelt of als je de neiging hebt om agressief te zijn naar anderen toe, dan kan je Agnya niet in goede staat zijn. Wat je ook doet, doe het met liefde. Zelfs als je iets aan iemand duidelijk moet maken, doe het dan zo dat het zijn of haar leven zuivert. Dat betekent niet dat je je kinderen moet verwennen. Kinderen moet je absoluut discipline bijbrengen. Als je kinderen geen discipline kunt bijbrengen, dan kunnen je kinderen nooit goede Sahaja yogi’s worden. En om dat te kunnen doen moet je zelf discipline hebben. Heb je zelf geen discipline, dan kun je je kinderen ook geen discipline leren. Over het leven van Jezus Christus werd maar heel weinig geschreven.

Maar hij was enorm gedisciplineerd, waardoor hij heel wat kon verdragen, en in zijn leven toonde hij aan dat hij niet getrouwd hoefde te zijn. Hij trouwde niet; al betekent dat niet dat hij tegen het huwelijk was. Mensen hebben soms zo’n verkeerde ideeën en hielden er hun eigen visie op na: de vrouwen die ze ‘nonnen’ noemden zouden getrouwd zijn met Jezus Christus. Hij was ‘sakshat Ganesha’! Hoe kan iemand met hem getrouwd zijn? Daarnaast mochten de priesters niet trouwen, en onderwees men ook dat soort onnatuurlijke concepten. Op die manier kun je wel iedereen onder controle houden, maar je wordt er geen christen mee. Door deze ‘kritrim bandhan’, waarmee ze zichzelf beschermen, verliest de christelijke religie vandaag de dag zijn waarde. Ze vergaten Jezus en creëerden hun eigen religie, die ze de christelijke religie noemden. De christelijke religie van tegenwoordig is eerder een smet op de naam van Jezus! Omdat ik werd geboren in deze religie leerde ik deze religie van binnen en van buiten kennen. Hetzelfde geldt voor de hindoe religie.

In de hindoe religie is het onmogelijk één gemeenschap te vormen, door de vele guru’s die jullie hebben – ware guru’s zoals Dattatreya en Nath Panth, de vele incarnaties die jullie kenden, en de vele swayambhu’s. Jullie hebben niet één boek, maar een groot aantal boeken. Maar zij hebben alleen Jezus en de Bijbel. Ze kunnen fundamendalisten zijn, en ze kunnen ook yahudi’s zijn. De drie zijn aan elkaar gerelateerd, zo staat het geschreven in de boeken. Maar een hindoe kan nooit tot één gemeenschap behoren, want sommigen hebben een guru en anderen hebben weer een andere guru. Sommigen vereren Mahalaksmi, anderen Renuka Devi, en weer anderen Krishna. Dus ieder afzonderlijk en elke familie vereert zijn eigen incarnatie, met zijn eigen boeken. Er is dus niet één boek dat we de Heilige Bijbel noemen. Dat wil zeggen dat alle religies door een hindoe gerespecteerd moeten worden. Ik heb gemerkt dat het vermogen tot respecteren het grootst is in hindoes. We waren ooit in een hotel waar er een Bijbel lag. Ze leggen er gewoon een Bijbel, of iemand die nu wil lezen of niet. Die Bijbel viel op de grond, en er was één hindoe bij ons, die de Bijbel opraapte, naar zijn voorhoofd bracht en op tafel legde. Zij zouden nooit de Bijbel met hun voeten kunnen aanraken. De christenen wel. Maar een hindoe zou dat nooit doen. Iedereen te respecteren, dat is de gedragscode van een hindoe. Maar toch heeft dit ook heel vreemde types voortgebracht, zoals onze politici; ook dit soort mensen werden hier geboren. Zoals de paddestoelen tijdens de moesson, zo ontstonden ook deze mensen. Maar zij zijn geen hindoes. Zij kennen niets van hun religie. Noord-Indiërs kennen er ook niets van.

En zij die tot de Zuid-Indiërs behoren weten dat ze brahmins geld moeten geven, af en toe, en welke rituelen ze hier en daar moeten uitvoeren. Hier in Maharashtra is er niets dan ritualisme. Ze zijn zo ritualistisch. In Maharashtra heb ik heel hard gewerkt, maar het heeft niets opgeleverd, omdat ze zo vreselijk ritualistisch zijn. Ze kunnen er geen afstand van doen. Zo heb je hier de tempel van Siddhi Vinayak. De Ganesha die daar staat heb ik nog zelf doen ontwaken. Maar wat zie ik nu: kilometers lange rijen, kilometers lang staan de mensen er in de rij, elke dinsdag. Zelfs als Ganesha waarschijnlijk nog slaapt. Zo ritualistisch zijn de mensen hier in Maharashtra. Door dat ritualisme hebben ze een heel opvliegend karakter gekregen. En ook in Noord-India zag ik dat verschillende mensen er ritualistisch zijn. En al degenen die ritualistisch zijn hebben veel woede in zich, ze zijn heel heetgebakerd. Terwijl degenen die niet ritualistisch zijn heel koel blijven. Het voornaamste is dus met dat ritualisme te stoppen, maar toch overal respect voor te bewaren. Met ritualisme stoppen wil niet zeggen dat je overal tegenaan moet schoppen. Deze balans werd ons geleerd door Jezus Christus. Zonder deze balans kan je Agnya chakra zich niet openen. Iedereen te respecteren, maar zonder onnodig ritualisme, waarin de verkeerde mensen gedijen.

Ook de valse guru’s van tegenwoordig kunnen enkel bestaan door ritualisme. Ze bevelen je hen geld te geven en van alles en nog wat te doen: je moet havan doen, 108 keer deze en die namen oplezen, ze geven je mantra’s, enzovoort. Dit zijn ritualisten die je ritualisme bijbrengen, dat compleet ingaat tegen alles waar Jezus Christus voor staat. Hij wist dat door ritualisme een mens egoïstisch wordt. En om dit ego te kraken had hij dit ritualisme totaal verboden. Zo was ook het in naam van God geld verdienen door wie dan ook onacceptabel voor hem. Maar men heeft precies het tegenovergestelde voortgezet: ‘verdien geld en consumeer’. Ze stoppen niet met geld verdienen; ze verdienen geld en consumeren. Hierdoor wordt geen enkel probleem opgelost. Vandaag, met ons werk van Sahaja Yoga, zouden we ons eens moeten afvragen hoeveel geld we eigenlijk hebben betaald voor het werk van Sahaja Yoga. Hoeveel geld hebben we ervoor betaald? Jezus Christus had twaalf vissers, en zelfs zij verspreidden zijn boodschap over de hele wereld, door hun harde werk. Vandaag zijn jullie mijn talrijke volgelingen, en als jullie dat willen kunnen jullie zoveel mensen de realisatie geven en zoveel mensen in Sahaja Yoga introduceren. Maar het moeten geen onbekwame mensen zijn; ze moeten diep zijn. Als ze niet diep zijn, kunnen ze het niet begrijpen.

En daarvoor is het van het grootste belang hoeveel we van hun houden, en hoeveel liefde zij op hun beurt weer aan anderen geven. Elke leider in Sahaja Yoga zou eerst en vooral moeten onthouden dat Jezus Christus ons leerde van iedereen te houden. “Doe ik dat wel? Ik vlieg kwaad uit tegen iedereen, ik probeer iedereen te domineren en ik uit mijn woede met mijn ogen.” Dit ego werkt niet alleen Sahaja Yoga tegen, maar ruïneert ook de persoon zelf. Wie egoïstisch is moet zorgen dat dit vermindert, en er liefde voor in de plaats brengen. Dan zal het leven een plezier zijn, zal het leven mooi zijn! Als je niet kunt liefhebben, verdwijn dan maar een aantal dagen uit Sahaja Yoga en open eerst de deuren van je hart. Alleen zo, alleen met deze Shakti zal Sahaja Yoga verspreiden. Het probleem is dat zij die Sahaja Yoga verspreiden minder de Shakti van liefde bezitten, en meer de Shakti van woede. Zo zal het zich nooit verspreiden. Door liefde zal het verspreiden, en door woede zal het vervagen. Het is belangrijk dat we deze les van Jezus goed begrijpen. Sorry, ik moest even in het Hindi spreken, omdat de meeste mensen hier Indiërs zijn; sommigen zijn Marathi’s en anderen komen uit Noord-India. Ik vertelde hen over Christus. Wat was zijn kracht? Hij had de kracht van de liefde, en niet die van woede. Want hij is het die de oversteek maakte door het meest gecompliceerde centrum van de Agnya. Mensen die ego hebben realiseren zich nooit dat ze ego hebben. En met hun ego doen ze de meest onzinnige dingen. Zonder mij iets te vragen hebben ze in Delhi van alles gedaan, en zonder mij iets te vragen hebben ze in Rusland van alles gedaan. Dit is heel schadelijk voor Sahaja Yoga. Ze beseffen helemaal niet dat ze een misdaad hebben begaan die strafbaar is volgens alle goddelijke wetten.

Als je iets wilt ondernemen dan moet je mij daar van tevoren over op de hoogte brengen. Je moet mij raadplegen en je moet met mij spreken, omdat ik weet wat er gaande is. Je weet helemaal niet of iemand je aan het misleiden is. Hoe kun je hier achter komen? Als je subtiel genoeg zou zijn dan zou je dit proberen na te gaan. Dan zou je me hebben gevraagd: “Moeder, wat moeten we doen?” Je kunt het me ten minste vragen. Dit is het grootste gebrek in Sahaja yogi’s vandaag de dag: dat we een heel subtiele vorm van ego hebben. Als je iemand leider maakt dan kan dat soms gevaarlijke gevolgen hebben. Als de leider ego ontwikkelt door toedoen van zijn vrouw dan ontstaan er moeilijkheden en kunnen ze Sahaja Yoga compleet om zeep helpen. Alles is mogelijk. Voordat je dus zoiets doet moet je mij eerst raadplegen. Ik leef nog steeds, en je kunt me nog steeds dingen vragen. Je kunt me schrijven, of je kunt me bellen. Nu ben ik hier ten minste nog om je advies te geven. Maar ook moet je je balans en je liefde ontwikkelen. Dat kan alleen door de Paramchaitanya, de allesdoordringende kracht van de goddelijke liefde. Je kunt het onderscheidingsvermogen ontwikkelen, en andere speciale krachten. Zelfs als iemand alleen maar met me belt dan weet ik onmiddellijk wat er mis is met die persoon. Ik zeg niet dat je zoals mij kunt worden, maar je zult tenminste de vibraties hebben om het zelf te voelen. Kijk dus ook naar je eigen vibraties. Naar welke kant neig je? Leg een papiertje op je hand, en je zult zien dat het begint te trillen voor mijn foto. Met dit ego kun je geen stap verder komen. Waarom ben je naar Sahaja Yoga gekomen? Je bent hier niet gekomen om de één of andere leider te worden, of een soort koning of zo, maar je kwam hier om een grote guru te worden. Zoals jullie mij vroegen, ‘gurupad dijiye’. Daarvoor moet je in Sahaja Yoga volmaakte nederigheid bezitten; natuurlijke nederigheid, en een natuurlijke balans. Dat heeft Christus ons geleerd. In die tijd zullen de mensen nog niet zoveel ego hebben gehad. Ego is een modern geschenk aan jullie.

Mensen krijgen overal ego van. Zo ontmoette ik ooit een vrouw die een heel groot ego had. Ik vroeg me af: “Wat is er met haar aan de hand?” Dus ik vroeg mijn dochters: “Wat doet zij precies?” Ze zeiden: “Mama, ze kan heel goed poppen maken.” En daarom had ze zo’n groot ego. Wat is er nu belangrijker dan een goede Sahaja yogi te zijn? Al ben je een koning, al ben je wat dan ook. Je ziet hoe de eerste ministers nu allemaal in de gevangenis belanden. Wat zijn zij vergeleken met jou? Ze hebben geen balans en ze hebben geen gezond verstand. Het maakt je tot een aparte klasse van persoonlijkheid – een hoger soort mensen – als je geen ego hebt. Mensen proberen wel hun ego te verwijderen, op verschillende manieren. Ze blijven zichzelf maar shoebeaten, en ze voeren allerlei rituelen uit met het doel hun ego te verwijderen. Maar we doen dit alles met ons verstand; en alles wat je met je verstand doet zal je alleen maar meer ego geven. Of ze worden asceten. Dat zijn nog de grootste egoïsten. Ik zou zeggen dat Hitler de allergrootste asceet was. Door zijn ascetisme werd hij Hitler. En als je Hitler wilt worden, moet je ascetisch worden. In Sahaja Yoga is het helemaal niet toegestaan, al dit ascetisme. Je moet hier liefdevol zijn, teder, vriendelijk en gedisciplineerd. Dat moet ik erbij zeggen, want als je liefdevol bent dan kun je soms over je grenzen gaan, omdat je de discipline van Sahaja Yoga niet bezit.

Liefhebben wil niet zeggen dat je moet worden zoals Romeo en Juliet, dat heeft er niets mee te maken. Je moet je balans vinden met behulp van je discipline. Als je geen discipline hebt, dan kun je nooit een goede Sahaja yogi zijn. Van het leven van Christus moeten we deze dingen leren; want zolang we deze kwaliteiten niet hebben, kunnen we geen goede Sahaja yogi’s worden. Ten eerste: de ritualistische aard, ten tweede: woede, ten derde: gierigheid. Zoals bijvoorbeeld als je naar Engeland gaat, dan staat er geschreven: ‘spaar geld uit door een taxi te nemen’. Daar zien we het, de gierigheid: “waar kunnen we geld uitsparen”, “Moeder, wilt u ons korting geven?” Ik ben hier niet om zaken te doen. “Als u de prijs halveert dan zullen er veel meer mensen komen.” Ik gebruik jullie geld zelf niet. Ik gebruik alles wat ik krijg om jullie gebouwen te bekostigen, natuurlijk ook mijn eigen geld, maar ook jullie geld. Ik heb al zoveel gedaan: heel Vashi, de hele ashram, twee ashrams in Delhi, dan de hele school, en verder nog het land in Pune en op andere plaatsen. Nu willen ze in Pune dat ik voor het land betaal, en dat ik ook voor al het andere betaal. De mensen van Pune zijn precies waar de Maharashtrians om bekend staan: het zijn enorm gierige mensen. Zelfs voor hun eigen ashram willen ze dat ik alles zelf betaal, terwijl zij er gezellig heen gaan om bhajans te zingen. Het zijn wel goede muzikanten, maar meer ook niet. Verschrikkelijk gierige mensen. Gierige mensen kunnen nooit liefhebben.

Ze houden van geld. Egoïstische mensen kunnen nooit liefhebben omdat ze van macht houden, om anderen te kunnen beheersen. Ze denken dat ze voor Sahaja Yoga werken, maar dat is niet zo. Zolang je nog dingen voor jezelf en voor je ego doet, heeft het geen zin om voor Sahaja Yoga te werken. Kijk naar Christus: hij werd geboren in een zeer nederig onderkomen. Maar hij was de koning. En toch leefde hij met de armen en probeerde hen te redden. Hij hielp de lepralijders, en hij hielp nog zoveel andere mensen. Eénentwintig mensen werden door hem genezen. In Sahaja Yoga weet ik niet hoeveel duizenden mensen er al genezen werden. Maar het belangrijkste als je anderen geneest, is dat je weet dat jij hen niet geneest; het is de goddelijke kracht die hen geneest. Jij doet zelf helemaal niets. Het is beter dat je het zo ziet. Zo voel ik het zelf ook: dat ik niets doe; ik ben Nishkriya, degene die niets doet. Maar dat wil niet zeggen dat ik lui ben. Je moet actief zijn, maar al je activiteit moet van de goddelijke kracht van de liefde komen. Eerst en vooral moet je je armen openen voor de liefde. Open je hart, stel je geld open en je huis, alles voor de liefde. Als je vrouw anderen niet wil binnenlaten, zet haar dan maar zelf buiten, daar heb ik geen probleem mee. Leer haar vriendelijk en vrijgevig te zijn, en dat geldt omgekeerd ook voor de man. Het is ontzettend belangrijk dat je vrijgevig bent. Je moet vriendelijk zijn, liefdevol en zacht naar anderen toe. Christus is maar één keer kwaad geworden, en toen had hij daar het volste recht toe, omdat hij zag dat mensen dingen verkochten in de tempel. Maar hier gebeurt precies hetzelfde. Als je niets van ze koopt dan zullen ze moeilijkheden krijgen. Maar jullie kopen alleen dingen van hen omdat je de gewoonte hebt om te shoppen. Overal waar mensen heen gaan moeten ze shoppen; dat is een gewoonte. Ze moeten shoppen.

Ze zullen niet naar het groen kijken en de schoonheid van de natuur bewonderen, niets. Toen ik naar veel verschillende landen reisde – omdat ik met mijn man meereisde – wilde ik heel graag mooie plaatsen zien, zoals museums. Ik ging nooit shoppen. Maar nu ik zoveel kinderen heb moet ik wel shoppen. Dus ging ik naar de winkel. Maar niet in de zin dat ik elke plaats als een mogelijkheid om te shoppen beschouw. Waarom zou je hier moeten shoppen als je bent gekomen omwille van je spirituele groei? Hebben ze in Mekka misschien ook winkels? Dit is het heiligste der heiligen. Waarom zou je naar de winkel gaan? Ik begrijp er niets van. Ik heb ze gezegd hier geen winkel te openen maar jullie zijn degenen die ze aanmoedigen. Wie heeft ze aangemoedigd om geld aan ons te verdienen? Je kunt hier niets essentieels kopen. Nu ben je hier gekomen, naar dit heilige evenement. Je bent hier gekomen om te vereren. Maar nu zijn er in onze Mahalakshmi tempel mensen die bloemenkransen verkopen, en haaraccessoires voor vrouwen. Ze zeggen dat het voor de Godin is, dus gaan mensen er iets kopen. Alle mensen komen maar domweg en geven het vervolgens aan de brahmin in de tempel, die het dan weer verder verkoopt aan een lagere prijs. Deze bloemenkransen, ik weet niet hoeveel keren ze al gekocht en verkocht zijn geweest, gekocht en weer verkocht – door de domheid van de mensen die erheen gaan.

Als ze iets willen hebben, dan zouden ze het beter ergens buiten kopen, niet op de plaats waar jullie zijn samengekomen. Jullie zijn toch ook naar Delhi gegaan, daar had je het kunnen kopen. Of jullie zijn in Bombay geweest, daar kon je het ook kopen, maar toch niet hier? We kunnen deze plaats niet in Bombay of Delhi veranderen, waarom zijn we anders hier gekomen? Daarom nam Christus een zweep en sloeg degenen die handel dreven naast de kerk. Tegenwoordig doen ze dit niet meer, zag ik, dicht bij de kerk doen ze dit niet meer. Ze doen dit daarbuiten. Maar ze verkopen wel andere dingen; zo verkoopt de katholieke kerk een wijn genaamd ‘Benedictine’. Stel je voor! Dat is weer een ander verhaal. Christus ging eens naar een huwelijk, waar ze geen wijn hadden. In de Hebreeuwse taal is ‘wijn’ een ander woord voor druivensap. Het betekent niet dat het gefermenteerd moet zijn. Dus hij transformeerde water in donkere wijn. Het is niet mogelijk om water rechtstreeks in wijn te veranderen: wijn moet rotten en het moet stinken. Hoe meer het stinkt, hoe beter de wijn. Maar nu denken ze dat Christus heeft gezegd dat we wijn moeten drinken. Dat heeft hij nooit gezegd. Hij transformeerde het water gewoon in wijn, in de betekenis van de smaak van druivensap.

Ooit kwam ik ergens voor een televisie-uitzending, en daar was een heel vriendelijke man, in Italië. Hij zei: “Moeder, geeft u mij eerst de realisatie.” Toen zei ik: “Neem wat water,” en ik raakte het aan met mijn hand. “Drink het nu op.” Hij zei: “Het smaakt net als wijn!” Ik zei: “Dit is wat Christus deed.” En hij kreeg zijn realisatie. Je kunt wijn niet onmiddellijk maken. Maar als er iemand sterft drinken ze, en als iemand geboren is drinken ze ook. Koste wat het kost; zonder te drinken zijn ze niet normaal. Maar de mensen die hun realisatie kregen veranderen plots: zij willen niet meer drinken. Zij stoppen met drinken, en hun aandacht verbetert weer, alles verandert. Dit is de transformatie die werkt, waar Christus over sprak, waar Mohammed sahib over sprak en waar alle anderen over spraken: over deze specifieke tijd waarin de mensen getransformeerd zullen worden. Maar zelfs na deze transformatie wil je nog niet worden wat je moet zijn, en waarvoor je hier gekomen bent. Zo zul je achterblijven. Er vindt nu een grote transformatie plaats, en die transformatie omvat ook jouw groeiproces. Er is een grootschalige evolutie gaande, en al wie niet naar behoren evolueert zal achterblijven. Zoals men zegt is dit het Laatste Oordeel, en je zult beoordeeld worden. Je zult achterblijven. Je kunt de mensen die hoger evolueren niet langer bijhouden, en je gewicht zal je doen vallen. Het is voor jou dus belangrijk dat je Christus begrijpt, in de vorm van al deze kwaliteiten die je moet bezitten. Als je een opvliegend karakter hebt, goed, shoebeat jezelf dan. Maar heb je dit niet, dan hoef je dat niet te doen!

Je moet weten hoe je in elkaar zit. Doe eerst aan zelfonderzoek, en kijk dan wat je te doen staat. Maar dit ritualisme is in Sahaja Yoga niet voortdurend toegestaan. Ik zou zo graag willen dat al mijn kinderen ongelofelijk liefdevol en collectief zijn, en niemand zonder reden veroordelen. En als je wel commentaar hebt op iemand, zeg het mij dan. Ik weet wat er speelt. Zonder het mij te vragen zou je nooit iemand moeten afwegen, en zeggen dat je diegene hebt afgewogen. Waarmee dan? Wat is je maatstaf? Jij zit zelf verstrikt in het web van het ego. Je mag niemand veroordelen zonder er mij over te vertellen. Je moet het mij vertellen. Maak je geen zorgen dat ik het lastig zou vinden of wat dan ook; maar vraag het mij. Ik ken iedereen. Misschien heb ik diegene nog niet ontmoet, maar ik kan wel de vibraties voelen. Je kunt me schrijven. Veel mensen bellen mij zomaar op, maar zo werkt het niet. Je moet me schrijven, want ik lees elke brief. Maar schrijf me geen nutteloze brieven, waar je mijn tijd mee verspilt; zoals “de vader van mijn moeders moeder…, enzovoort, is ziek of gestorven en nu waart haar geest rond.” Ik krijg de meest vreemde brieven. Wat kan ik doen voor zulke mensen? Het is niet belangrijk! Of: “Ik heb geld nodig, ik heb geen geld, ik reken op u voor geld, dus stuur me alsjeblieft geld…” Zoiets kun je aan mijn foto vragen. Ben je een goede Sahaja yogi, dan hoef je je nooit zorgen te maken om geld. Of: “Ik heb geen kind, Moeder, wat moet ik doen? Moeder, ik wil een kind…”

Vraag maar aan degenen die kinderen hebben wat zij daarop te zeggen hebben. Er zijn er zoveel die kinderen kregen na bij Sahaja Yoga te zijn gekomen, maar je moet het ook verdienen. Er zijn al zoveel wonderen gebeurd. Zoveel mensen werden al genezen, absoluut. Maar dat wil niet zeggen dat jij dat zelf hebt gedaan. Trap niet in de val van het ego, dat is heel gevaarlijk. Als je Sahaja Yoga ruïneert, dan ruïneer je jezelf. Jullie moeten me vandaag allemaal iets beloven in je hart. Leg je handen op je hart en zeg: “Moeder, wij zullen liefhebben, wij zullen uw goddelijke liefde verspreiden tot ze de hele wereld omvat, en we zullen alle mensen de realisatie geven. We zullen niet schreeuwen, we zullen niet kwaad worden en we zullen niet allerhande rituelen doen, maar ons gewoon overgeven. We geven ons ego over.” Geef je ego over. Geef je ego over, en al je problemen kunnen worden opgelost. Want zolang er nog ego is, neemt de goddelijke kracht het niet over. Je kunt doen wat je wilt, maar je bent niet verbonden. Je verbinding ontbreekt. Christus ontbreekt. Hij is er niet meer. Om hem te doen manifesteren moet je eerst en vooral je liefde uiten. Dat betekent niet dat je van je vrouw houdt, van je kinderen houdt en van je huis houdt. Je zou van iedereen moeten houden. Probeer iedereen gelukkig te maken. Daarom hou ik zo van muziek: omdat je door muziek vibraties kunt verspreiden. Het is een uitstekend medium om vibraties mee te verspreiden, liefdevolle vibraties.

Maar de muzikanten moeten dan wel liefdevolle mensen zijn; niet opvliegend, geen opscheppers en niet zelfingenomen. Dan zal het allemaal heel mooi uitwerken, als je eenmaal begrijpt dat deze goddelijke kracht ontzettend machtig is. Het is zonder twijfel liefde, zonder twijfel waarheid en zonder twijfel kan je iets overkomen als je je er los van maakt, en kan het met je gedaan zijn. Het is een ongelofelijk sterke, effectieve en absoluut beslissende kracht die je in jezelf hebt. En dat allemaal dankzij Christus, die zichzelf liet kruisigen en zijn lichaam opofferde omwille van ons, opdat onze Agnya zich zou openen. Anders had ik Sahaja Yoga niet kunnen verwezenlijken. Maar in dit gebied hebben we Boeddha, Christus en Mahavira; en zij moesten ‘tapasya’ doen, boete. En dat deden ze. Jullie hoeven dat nu niet meer te doen, zij hebben het voor jullie gedaan. Gisteren zag ik de muzikanten; in twee à drie maanden hebben zij zoveel geleerd, veel meer dan alle andere muzikanten die ik ooit heb gekend. Zij moesten voor Indiase muziek door het oog van de naald gaan. Maandenlang moesten ze oefenen, en jarenlang moesten ze buigen voor hun guru. Nu is dat allemaal verleden tijd, door deze Paramchaitanya en jouw kracht om één te zijn met het goddelijke. Deze goddelijke kracht kan je compleet transformeren, tot zulke hoogte dat je al wat je maar wilt kunnen in twee à drie maanden kunt leren.

Toen ze zongen in Pune, de ‘buitenlanders’, zoals we ze respectvol noemen – in India zegt men ‘buitenlanders’ met respect, niet zoals in andere landen. Ze zongen dus, en er waren enkele zeer grote muzikanten gekomen, die me zeiden: “Moeder, we moeten ons hoofd buigen voor hen. Want hoe konden deze mensen, die niet het minste van Indiase muziek kenden, dit zo goed leren? En ook de uitspraak van het Marathi is moeilijk. Maar ze zijn er zo goed in, en dat is verbazingwekkend. En dat is allemaal in uw aanwezigheid gebeurd, in uw aanwezigheid.” Het is hier mooi, jullie hebben ballonnen opgehangen om de verjaardag van Christus te vieren. En deze ballonnen van jullie ego moeten allemaal barsten, ze moeten verdwijnen.  Het zou me blij maken als jullie Hindi zouden leren. Mijn Engels is misschien niet perfect, maar het is beter dat jullie Hindi leren, zo mogelijk. Want in India alleen al zijn er minstens veertien talen, en nog zoveel meer in andere landen. In elk land spreken ze een andere vorm van de Engelse taal. Als ik naar Amerika ga dan duurt het minstens twee à drie dagen voordat ik hun Engels begrijp.

Want ze doen dit door hun tong en hun lippen heen en weer te bewegen. En het Engels van de Fransen is weer een ander verhaal. Leer dus maar beter Hindi. En het juiste Hindi, niet Hindi met Sanskriet invloeden. Zoals ze zeggen, het Hindi voor dagelijks gebruik; want ik zou me beter voelen als jullie begrijpen wat ik zeg. Het is niet moeilijk, want jullie zijn allemaal Sahaja yogi’s. Je kunt Hindi heel snel leren. Ik zeg niet dat je Sanskriet moet leren. Maar Hindi is heel gemakkelijk. Probeer het. Het is niet mijn moedertaal. Ik heb nooit het Hindi bestudeerd, nooit. Maar het is een heel gemakkelijke taal om te leren. Mijn vader zei me ooit: “Leer nooit Hindi aan een Engelsman.” Ik vroeg: “Waarom dat advies?” Hij zei: “Er was eens een Engelsman die me bleef vragen of ik hem Hindi wilde leren.” Hij wilde zijn dienaar vragen de deur te openen of te sluiten. Voor ‘open de deur’ leerde hij te zeggen: ‘there was a cool day’ (er was een koude dag) – ‘darwaza khol de’.  En om de deur te sluiten: ‘there was a banker’ (er was een bankier) – ‘maine darwaza bandhkar dey’ (betekenis: sluit de deur). Maar nu is het anders. Nu pikken ze Hindi heel snel op. Heel snel, dat zie ik.

Als jullie die vreselijke Indiase klassieke muziek, die zo moeilijk is, zo gemakkelijk kunnen leren, wat dan met andere dingen? Jullie kunnen Hindi heel snel leren, en mij alsmaar gelukkiger maken. Niet omdat Hindi mijn taal is; dat is het niet, dat is Marathi. Marathi is heel moeilijk. Ik denk niet dat jullie Marathi kunnen leren: heel subtiele taal. Ik denk dat het één van de beste talen is om je ego te laten afnemen. Daarom zijn mensen uit Maharashtra normaal gezien niet egoïstisch, omdat het zo in hun taal is ingebouwd. Als iemand bijvoorbeeld opschept: “ik heb dit gedaan, ik heb dat gedaan” dan zullen ze in het Marathi zeggen: “Klim maar niet op een struik”, of we noemen het ook wel een ‘kikkererwtenboom’, die maar zo klein is. Dan heeft die persoon het wel begrepen. Zo bestaan er veel woorden waarmee je het ego van iemand recht in zijn gezicht kunt laten afnemen. Het Marathi heeft zoveel voordelen, maar toch vraag ik jullie niet om Marathi te leren. Het is niet zo eenvoudig. Maar Hindi moet je wel leren. Dat is ontzettend gemakkelijk. Je moet wel één ding weten, namelijk dat we in het Hindi het woord ‘adab’ hebben. ‘Adab’ betekent ‘bescheidenheid en respect’. Respect, maar zelfs meer dan respect; een stijl om iets te zeggen.

Niet in het Urdu, maar in de dagdagelijkse spreektaal van het Hindi is er respect in de manier waarop je anderen aanspreekt. De manier waarop je anderen aanspreekt. En dit alles zal je een soort van flexibeler medium geven om je liefde door te uiten. Want het is onmogelijk om ‘ik haat je’ naar het Hindi te vertalen. Dat kunnen we nooit zeggen, ‘ik haat je’. ‘Ik haat je’, zou iemand dat ooit zeggen? Wij kunnen dan niet zeggen. Het is een zonde om iemand te haten; daarom kunnen ze nooit ‘ik haat je’ zeggen. Eerbaarheid wordt dan weer beter omschreven in het Marathi, maar dat is een moeilijkere taal, omdat ze, zoals ik al zei, specifieke taaleigen uitdrukkingen heeft die je rechtstreeks kunnen corrigeren. Dit alles vertel ik gewoon om je te verzoeken, als je deze muziek kunt leren die zo moeilijk is, om ook de simpele Hindi taal te leren, wat ontzettend eenvoudig is, en die ook heel gemakkelijk is om te spreken.

Er zijn nog zoveel dingen die ik wil dat je weet over Christus, maar in deze korte tijd kan ik ze je niet allemaal vertellen. Zoals hoe hij zijn eigen prioriteiten had. In de Bijbel hebben ze hem niet volledig omschreven, moet ik zeggen, of hebben ze bepaalde dingen gereduceerd. Dat is wellicht het geval, en hoe ze het christendom beoefenen is gewoonweg schokkend. Je moet het christendom dus vanuit je hart leren. Er is geen andere manier. Ze moeten het vanuit het hart leren, het hart van jullie Moeder.

Moge God jullie zegenen!