Brief over Mythia (Location Unknown)

( vertaling van een brief in het Marathi, van Hare Heiligheid Mataji, verzonden ter gelegenheid van de vieringen op Sahasrara-dag), 5 mei 1975. Nederlandse vertaling versie datum 2024-0205 Mijn lieve Damle, veel zegeningen Ik ontving je brief. Het is een heel goed teken om een trekkracht op de Sahasrara te voelen, omdat alleen door de Sahasrara eindeloze stralen in het hart van de mens worden uitgestort en nieuwe deuren van het innerlijk wezen worden geopend. Maar vooraleer deze gratie naar binnen neerdaalt, zou er een trekkracht in de Sahasrara moeten zijn. We begrijpen de trekkracht van het hart, die ook geluidloos maar niet evenwichtig is, die emotioneel is, maar de trekkracht van Sahasrara wordt alomvattend. Daar is de mens in een geïntegreerde staat, in dat Dharma (gerechtigheid) en bewustzijn (kan hij) smeken om Chaitanya (goddelijk bewustzijn) die Gods liefde is. Dit gebeurt spontaan. Hoewel het de vaardigheid van je Kundalini is, zou je persoonlijkheid de Kundalini moeten versterken. Je hebt die kwaliteit in vorige levens verdiend en daarom is dit leven zo geweldig omdat er juwelen van mensen beschikbaar zijn voor mijn werk. Als je begrijpt dat ik overal ben, hoewel mijn fysieke wezen hier is, zou je ook moeten beseffen dat zelfs dit lichaam een onechte (Mithya) verschijning is. Het is moeilijk om tot dit stadium te komen, maar als onwerkelijkheid geleidelijk aan wordt waargenomen, zal de waarheid zich moeiteloos vestigen en golven van grote gelukzaligheid zullen je wezen omhullen. In deze brief leg ik uit wat onecht is Read More …

Aan mijn bloemenkinderen (United States)

Aan mijn bloemenkinderen Jullie zijn boos op het leven,zoals kleine kinderenwiens moeder is zoekgeraakt in de duisternis.Je boze buien zijn de uitdrukking van wanhooptijdens het vruchteloze einde van je reisJe kleedt je in lelijkheid om schoonheid te ontdekken,je noemt alles vals in de naam van de waarheid,je put je emoties uit om de beker van de liefde te vullen.Mijn lieve kinderen, mijn schatten,hoe kan je tot vrede komen door oorlog te voerenmet jezelf, met je eigen wezen, met de vreugde zelf?Genoeg zijn je pogingen om je terug te trekkenachter het kunstmatige masker van vertroosting.Kom nu tot rust in de bloembladen van de lotus,in de schoot van je liefdevolle Moeder.Ik zal je leven tooien met mooie bloesemsen je momenten vullen met vreugdevolle geuren.Ik zal je hoofd besprenkelen met goddelijke liefde,want ik kan je kwelling met langer verdragen.Laat mij je onderdompelen in de oceaan van vreugdezodat je je wezen verliest in de grotere dimensiedie glimlacht in de kelk van je Zelf,heimelijk verborgen om je telkens weer te plagen.Wees bewust en je zult Hem vindendie elk van je vezels met zalige vreugde vibreerten zo licht uitspreidt over het hele universum.Je moeder, Nirmala Gedicht van Shri Mataji