“Bağımsız olmak ve Beynin Aydınlanması”, Mahashivaratri Puja, Pandharpur (Hindistan), 29.02.1984 Şimdi, hepimiz geldik, her şey yolunda. Şimdi, burası seçildi çünkü diğer tarafta çok sayıda korkunç insanın olduğunu söylediler. Yine de bizler,  onların sorunlarını yaşıyoruz. Pekâlâ. Gördüğünüz gibi, bunların modern zamanlar olduğunu ve modern zamanların pek çok karmaşası olduğunu bilmek zorundasınız. Herkes geldi mi? Ben önce İngilizce, sonra da Marathi dilinde konuşacağım çünkü bu insanlar, başka türlü bir şey anlayamazlar ve bu uygun olmaz. Bu modern zamanlarda, kutsal bir yer olması gereken bir yer, en kutsal olmayan yer haline geliyor. Bugünlerde bu durum öylesine alt üst olmuş bir halde ki. Ve biz çok temel olan bir şey kurmaya çalıştığımızda, bu sanki taşlar arasından çıkması gereken küçük bir fidan gibi. Pek çok şeyle mücadele etmeli, bu yüzdende beynimizi sağlam halde tutmalı, her konuda mantıklı olmalı ve sabrımızla, anlayışımızla neler başarabileceğimizi görmeye çalışmalıyız – bu çok önemlidir. Bugünün, hepimiz için çok büyük bir gün olduğunu düşünüyorum çünkü burası Virat’ın, Shri Vitthala’nın yeri (Bir tuğla üzerinde duran demektir). Shri Vitthala’nın – yani Krishna, (ana babasına) sadık bir oğula (yani Pundalik’e) göründüğü ve bu oğlanında O’na “sen bir tuğla üzerinde dursan iyi olur” dediği sırada, O’nun bulunduğu yer burasıdır. Ve Onun orada durup, (tuğlanın üzerinde) beklediğini söylerler. Bazı insanlar, gördüğümüz heykelin Toprak Ana’dan, bu kum üzerinde ortaya çıktığını ve Pundarikaksh’ın (Lotus Gözlü olan) “Onlar, yani beni ve ailemi görmeye gelenler; ben (o sırada) ebeveynlerimle meşguldüm, bu yüzden de onlar (yani Shri Krishna) benim evin dışına attığım bir tuğlanın üzerinde durdu” diyerek, onun taşıdığı şeyin bu Read More …