Shri Adi Guru Puja, «Establishing the Guru Principle». Nightingale Lane, London (UK), 4 Luglio 1982.

Νάιτινγκέηλ Λέιν, Λονδίνο, Αγγλία 4 Ιουλίου 1982, Σρι Άντι Γκούρου Πούτζα «Εδραιώνοντας την Αρχή του Δασκάλου» Ποιος θα μεταφράσει; Γιατί δεν παίρνεις ένα από αυτά Γκρεγκουάρ; Μητέρα, αυτό είναι το μικρόφωνο για να μιλήσετε στο κοινό, δεν θα μπορούν να Σας ακούσουν.

Αυτό είναι για την ηχογράφηση στην ταινία. Τότε πώς θα ακούσουν; … Εντάξει. Οπότε πώς θα μεταφράσεις; Στα γαλλικά. Αλλά δυνατά. Γιατί δεν σηκώνεσαι όρθιος, να εκεί, μπορείς να σταθείς εκεί. Ναι, εκεί. Και μπορείς να μιλάς δυνατά, έτσι είναι καλύτερα. Πρόσεχε με αυτά… Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Γεια σας! Ευχαριστώ, ευχαριστώ.

Ήρθε ο Αράντανα. Πήγαινε να τους δεις. Εκεί, εκεί! Στην πιο ευοίωνη εποχή, που ονομάζεται Κρίτα Γιούγκα, συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ, για να καταλάβουμε τους τρόπους και τις μεθόδους με τις οποίες μπορούμε να εδραιώσουμε την Αρχή του Δασκάλου μέσα μας. Κρίτα Γιούγκα. «Κρίτα Γιούγκα» σημαίνει ο καιρός που πρέπει να κάνετε κάτι. «Κρίτα: όταν αυτό έγινε». Έτσι εσείς είστε τα κανάλια που πρέπει να το κάνουν, να κάνουν το έργο του Θεού. Είστε τα κανάλια του Πανίσχυρου Θεού και της Δύναμής Του. Από τη μια πλευρά πρέπει να φέρετε την αξιοπρέπεια, τη δόξα και τη συνείδηση ότι είστε ένας δάσκαλος.

Από την άλλη πρέπει να είστε απόλυτα παραδομένοι στην παντοδυναμία του Θεού σας. Όλη σας η αξιοπρέπεια και η εξουσία πηγάζουν από Αυτόν. Και το τρίτο είναι, ότι όπως Αυτός έχει δημιουργήσει το σύμπαν και εσάς με μια παιχνιδιάρικη διάθεση, έτσι πρέπει και εσείς να δείτε το παιχνίδι Του. Οπότε μια χαρούμενη διάθεση, θα πρέπει πραγματικά να αναδύεται από μέσα σας. Μέχρι τώρα η εικόνα ενός δασκάλου ήταν ότι ένας τέτοιος άνθρωπος ποτέ δεν γελά, ποτέ δεν χαμογελά, είναι πάντα οξύθυμος. Αυτό ίσχυε για τους δασκάλους που δεν χρειάζονταν να έχουν καμία επαφή με το κοινό, αλλά κρέμονταν από ένα σκοινί κάπου στα Ιμαλάια. Εμείς όμως είμαστε τώρα εδώ, για να αντιμετωπίσουμε ολόκληρο το σύμπαν που περιμένει να δεχτεί τους ορμητικούς καταρράκτες της αγάπης μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είστε επιπόλαιοι, γιατί δεν μπορείτε να είστε. Το θεϊκό παιχνίδι δεν είναι επιπόλαιο, είναι χαρούμενο και η χαρά δεν έχει αυτή τη δυαδικότητα. Για να φτάσουμε στην εδραίωση της Αρχής του Δασκάλου μέσα μας, πρώτα πρέπει να γνωρίζουμε τους τρόπους με τους οποίους καταστρέφεται.

Όπως έχει, οτιδήποτε δεν φροντίζεται ή παραμελείται, καταστρέφεται. Αν δεν δώσουμε προσοχή, ας πούμε, σε αυτά τα όμορφα φυτά εδώ, θα καταστραφούν. Ακόμα και η ύλη όταν παραμελείται, καταστρέφεται. Έτσι πρώτα απ’ όλα, πρέπει να ξέρουμε ότι πρέπει να είμαστε προσεχτικοί και σε εγρήγορση γιατί αν δεν φροντίζουμε τους εαυτούς μας, θα καταστραφούμε. Επειδή η φροντίδα δεν γίνεται προς χάρη της φροντίδας, αλλά για να σταματήσει την καταστροφή της Αρχής του Δασκάλου μέσα μας. Όταν είμαστε αμελής ή οκνηροί, είμαστε υπόλογοι για την καταστροφή της Αρχής του Δασκάλου μέσα μας. Έτσι η προσοχή μας πρέπει να εστιάζεται στη διατήρηση της Αρχής του Δασκάλου. Οι δάσκαλοι έχουν την ικανότητα να αυτοσυντηρούνται και να συντηρούν τους άλλους. Στην αρχή, όταν οι δάσκαλοι προσπάθησαν να εδραιώσουν αυτή την αρχή της συντήρησης, έθεσαν πάρα πολύ αυστηρούς κανόνες και κανονισμούς. Αν διαβάσετε τη Βίβλο στο κεφάλαιο του Λέβι, θα βρείτε ότι όλες οι εντολές που περιγράφονται, ακολουθούνται μέχρι και σήμερα στο Ριάντ ή στις αραβικές χώρες.

Προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η αρχή μέσας σας, είναι γραμμένο σε τόσο σκληρή γλώσσα, όπως: $Όποιος δεν το κάνει αυτό θα πρέπει να θανατωθεί. Οποιοσδήποτε κάνει παρόμοιο κακό θα πρέπει να θανατώνεται με λιθοβολισμό». Αυτό συνέβαινε στην αρχή και οι άνθρωποι, σε εκείνο το στάδιο της εξέλιξης, χρειάζονταν τέτοιου είδους εκφοβισμό. Αυτό δεν αποσκοπούσε σε καμία περίπτωση στην προσβολή, ζημίωση ή στην αφαίρεση της ελευθερίας των ανθρώπων. Αλλά αποσκοπούσε στο να φανερώσει στους ανθρώπους τη σπουδαιότητα της Αρχής του Δασκάλου μέσα τους. Σε εκείνο το στάδιο χρησιμοποίησαν αυτές τις εκφοβιστικές μεθόδους. Θα έλεγα ότι εκείνοι ήταν φρικτά επικίνδυνοι καιροί. Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι υπάκουσαν. Έπειτα, ξεκίνησε μια άλλη εξελικτική φάση, όπου σ’ αυτό το στάδιο οι άνθρωποι σκέφτηκαν ότι πρέπει να γίνουν αυστηροί και άρχισαν να φέρονται στον εαυτό τους με τεράστια αυστηρότητα. Αλλά ήταν μια αυτοεπιβολή.

Δεν προοριζόταν για τους άλλους, αλλά για τους ίδιους. Μπορούμε να πούμε ότι το πρώτο κύμα ξεκίνησε όταν ο Δάσκαλος, ο Πρωταρχικός Διδάσκαλος, είπε ότι: Ε$Εάν δεν το κάνετε αυτό, θα θανατωθείτε». Το επόμενο στάδιο ήταν ότι οι μαθητές το αποδέχτηκαν μέσα τους και άρχισαν να λένε στον εαυτό τους ότι εάν δεν το κάνουν, θα αυτοκτονήσουν. Η αυστηρότητα ξεκίνησε με βάση τη σοφία και όχι την ισχυρογνωμοσύνη. Αλλά αργότερα έγινε φανατισμός και έτσι έφτασε στα άκρα. Ξεκίνησε με την ιδέα της διατήρησης. Ξεκίνησε με την ιδέα της διατήρησης. Αλλά η ίδια η διατήρηση κατέστει αδύνατη ή ίσως νόμισαν ότι δεν ήταν ικανοί να το κάνουν, μπερδεύτηκαν και για αυτούς οι κανόνες και οι κανονισμοί έγιναν πιο σημαντικοί από την ίδια τη διατήρηση. Έτσι βλέπετε, κατέστρεψαν τους εαυτούς τους. Η σοφία ή αλλιώς η ουσία της Αρχής του Δασκάλου είναι η ισορροπία.

Όπως όταν φροντίζετε ένα φυτό, εάν δεν το ποτίσετε, θα πεθάνει. Εάν το ποτίσετε πάρα πολύ, θα πεθάνει. Οπότε, η σοφία βρίσκεται στο να καταλάβετε πόσο πρέπει να ποτίσετε το φυτό, έτσι ώστε να μεγαλώσει όσο το δυνατόν καλύτερα. Τώρα, αυτή η σοφία πρέπει να αποκτηθεί μέσω της συνείδησης των δονήσεων που έχετε. Έχετε τοποθετηθεί στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, είστε αφυπνισμένες ψυχές πρωτού καν να εδραιωθεί πλήρως η Αρχή Του Δασκάλου μέσα σας. Έχετε όλες τις δυνάμεις που κάθε δάσκαλος φιλοδοξεί να έχει, χωρίς να έχετε εδραιωμένη την Αρχή του Δασκάλου. Επιπλέον είστε υπό την πλήρη προστασία της αγάπης της Μητέρας σας. Αλλά σε καμία περίπτωση, δεν θα σας επιτρέψει η αγάπη της Μητέρας να καταστρέψετε την Αρχή του Δασκάλου μέσα σας. Όπως σας είπα, αυτή η Αρχή του Δασκάλου είναι κάτι το πολύ ευαίσθητο και καταστρέφεται αν εσείς οι ίδιοι δεν το προσέξετε. Πρώτα απ’ όλα, η καταστροφή ξεκινά από την ίδια την πηγή της ύπαρξής μας.

Θέλω να πω ότι η ύπαρξή μας είναι δημιουργημένη από πέντε στοιχεία και τα πέντε αυτά στοιχεία έχουν την ιδιότητα να καταστρέφονται συνεχώς. Οποιοδήποτε από αυτά τα στοιχεία αν παραμεληθεί, καταστρέφεται. Αυτή είναι η εγγενής ιδιότητα των στοιχείων ή της ύλης, όπως μπορείτε να πείτε. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τα συντηρούμε. Κάποιοι άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι μόλις γίνουν δάσκαλοι, δεν χρειάζεται να φροντίσουν τίποτα, φροντίζονται όλα από μόνα τους. Δεν είναι έτσι. Συμφωνώ ότι το πνεύμα σίγουρα ενισχύει την ομορφιά και την υγεία αυτών των στοιχείων, αλλά στο ανθρώπινο επίπεδο υπάρχει πάντα μια πιο ισχυρή δύναμη που προσπαθεί να τα καταστρέψει. Έτσι, έως ότου γίνουμε πλήρως το πνεύμα, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να συμβεί αυτή η καταστροφή. Μπορεί κάποιος να ρωτήσει: «Γιατί χρειάζεται αυτή η ισορροπία;» Και αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση που θα πρέπει να είμαστε ικανοί να απαντήσουμε σε όλους όσους μας ρωτάνε. Χωρίς την ισορροπία δεν μπορείτε να ανέβετε πνευματικά.

Αν δεν μπορείτε να ανεβείτε πνευματικά, ποιος είναι ο λόγος που γίνατε άνθρωποι; Για παράδειγμα, τα πάντα είναι Θεός, αλλά κανείς δεν έχει αυτή την επίγνωση. Στο ανθρώπινο επίπεδο συνειδητοποιείτε ότι τα πάντα υπάρχουν, τα πάντα είναι εδώ, αλλά δεν έχετε την επίγνωση. Ας πούμε ότι υπάρχει μια πέτρα που και αυτή επίσης είναι Θεός, αλλά δεν έχει την επίγνωση. Ας πούμε ότι αυτός ο χώρος είναι εντελώς σκοτεινός και είστε τυφλοί. Δεν υπάρχει τίποτα να δείτε, να νιώσετε ή να βιώσετε όταν είστε σε αυτή την κατάσταση. Στην πραγματικότητα πιστεύει κανείς ότι το σκοτάδι είναι η αλήθεια, ότι η άγνοια είναι η αλήθεια. Αλλά όταν βγαίνει ο ήλιος και μπαίνει το φως, τα μάτια σας ανοίγουν και αρχίζετε να βλέπετε τα πάντα. Αρχίζετε να αντιλαμβάνεστε. Στο ανθρώπινο επίπεδο, η επίγνωση σας φτάνει στον ύψιστο βαθμό. Τώρα αυτή η επίγνωση πρέπει να μετατραπεί σε επίγνωση του πνεύματος.

Αυτό σας έχει συμβεί, έχετε νιώσει το πνεύμα. Αλλά η ισορροπία δεν είναι ακόμα εκεί. Η Μητέρα, σας τράβηξε έξω και σας έκανε το πνεύμα, αλλά υπάρχει ακόμα ανισορροπία μέσα σας. Εάν πάτε ελαφρώς στα αριστερά, μπορείτε να καταστραφείτε, εάν πάτε στα δεξιά, θα καταστραφείτε. Επομένως πρέπει να τα δοκιμάσετε και τα δύο και σας έχω μιλήσει για τις μεθόδους τις οποίες θα εξηγήσω τώρα. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας. Να διαχωρίσετε τον εαυτό σας από τον εαυτό σας. Διαχωρίστε τον εαυτό σας ως πνεύμα και κοιτάξτε το εγώ και το υπερεγώ σας. Τώρα αρχίζετε να βλέπετε, αρχίζετε να βλέπετε το εγώ και το υπερεγώ. Μην τα συντηρείτε: είναι οι καταστροφικές δυνάμεις.

Όμως, όταν παρακολουθείτε σαν ένας παρατηρητής το παιχνίδι αυτών των καταστροφικών δυνάμεων, θα ξέρετε και πως να φροντίζετε τον εαυτό σας καλύτερα. Το να διαχωρίσετε τον εαυτό σας, είναι ευκολότερο όταν είστε αυστηροί. Το κακό που σας έκαναν το στοιχεία είναι ότι αποκτήσατε συνήθειες, όλων των ειδών τα προβλήματα. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει το μπάνιο, σε κάποιους ανθρώπους δεν αρέσει το μπάνιο. Σε κάποιους ανθρώπους τους αρέσει να σηκώνονται νωρίς το πρωί, στις τέσσερις η ώρα, να τραγουδάνε και να ξυπνάνε τους πάντες και κάποιοι είναι καλοί στο να κοιμούνται μέχρι τις δέκα το πρωί. Σε κάποιους αρέσουν τα χρωματιστά ρούχα, σε κάποιους αρέσουν τα σκούρα ρούχα. Αν είστε Άγγλοι, τότε θέλετε να έχετε τα πάντα σε αγγλικό στυλ, φριχτό, ανούσιο φαγητό! Αν είστε Γάλλοι, θέλετε να πιείτε λίγο κρασί. Αν είστε Ιταλοί, θέλετε να τρώτε πολλούς υδατάνθρακες. Αν είστε Ισπανοί, θέλετε να τρώτε πάρα πολλά λίποι.

Αν είστε Ινδοί, θέλετε να τρώτε πάρα πολλά καρυκεύματα. Επομένως, για να αλλάξετε αυτή τη συνήθεια, πρέπει να σταματήσετε πρώτα απ’ όλα τις ακραίες συμπεριφορές που έχετε. Λοιπόν, εάν λέτε ότι: «Μου αρέσει το άνοστο φαγητό», τότε θα πρέπει να πείτε: «Πρέπει να φάω πολλά τσίλις». Αν λέτε: «Μου αρέσουν τα απαλά χρώματα», τότε να φοράτε πολύ φανταχτερά χρώματα. Να πάτε από το ένα άκρο στο άλλο αρχικά. Αλλά έχω δει ανθρώπους, που όταν πηγαίνουν στο άλλο άκρο, κολλάνε εκεί. Οπότε, πρέπει να είμαστε στο κέντρο, όχι στα άκρα. Ένας άνθρωπος που είναι Αβαντούτα, αυτός που είναι μεγάλος δάσκαλος, δεν μπορεί ποτέ να προσκολληθεί σε τίποτα. Δεν μπορεί να εξουσιάζεται από καμία ιδέα όπως: «Μου αρέσει αυτό». Βλέπει την ομορφιά στην πλούσια βλάστηση και βλέπει την ομορφιά στα δέντρα που δεν έχουν φύλλα.

Τώρα, η τάση να γίνεται κανείς αυστηρός, κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο, ξεκίνησε στη Δύση. Για παράδειγμα, αν χτενίζετε τα μαλλιά σας, τότε δεν είστε καλοί, αν δεν μυρίζετε άσχημα, τότε δεν είστε καλοί, αν δεν μοιάζετε με γουρούνι, δεν είστε καλοί. Όλων των ειδών οι περίεργες ιδέες μπήκαν στο νου, επειδή οι άνθρωποι πηγαίνουν στα άκρα. Αλλά πρέπει να διδαχτούμε από τη φύση. Η φύση ντύνεται όμορφα όταν πρέπει να χαιρετήσει την άνοιξη, και όταν είναι χειμώνας ξεγυμνώνεται τελείως, γιατί τα φύλλα πρέπει να πάνε στη Μητέρα Γη και ο ήλιος πρέπει να φτάσει τη Μητέρα Γη. Η φύση δεν προσκολλάται σε τίποτα. Με έναν εκπληκτικό τρόπο, είναι πολύ πιο απλή απ’ ότι είμαστε εμείς, ενώ εμείς που είμαστε πνευματικοί, δεν πρέπει να έχουμε προσκολλήσεις. Αλλά αυτή η ιδέα είναι επίσης διανοητική, η οποία είναι η χειρότερη προσκόλληση. Είναι μια πολύ αστεία προσκόλληση που Με κάνει να γελάω. Οι μεγαλύτεροι κλόουν που έχω δει, είναι οι άνθρωποι που προσκολλούνται σε διανοητικές ιδέες.

Είναι σαν να πιστεύετε ότι οτιδήποτε σκέφτεστε διανοητικά, θα σας συμβεί κιόλας. Ας πούμε ότι ένας διανοητικός άνθρωπος πρέπει να πάει για πικ-νικ, θα σκεφτεί νοερά ότι πρέπει να πάρει αυτό και εκείνο, αυτό και το άλλο. Μπορεί ακόμα και να κάνει ένα αρχείο και να γράψει: «Θα πάρω μαζί μου αυτό και αυτό». Και όταν πάει στο πικ-νικ ανακαλύπτει ότι είναι σε δύσκολη θέση, γιατί δεν έχει πάρει τίποτα μαζί του, είναι όλα στο αρχείο του! Η Μητέρα σας, είναι καλή στο να μιλάει και να σας συμβουλεύει, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να είναι η δική σας διανοητική προσκόλληση. Όπως: «Ναι, η Μητέρα έτσι είπε» και όλοι συζητούν με τόσο μεγάλο ενθουσιασμό, αυτό και εκείνο, αλλά όμως δεν έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σας. Είναι μια πολύ κοινή προσκόλληση στις μέρες μας: όλοι οι ανθρώπους γνωρίζουν τα πάντα αλλά δεν έχουν τίποτα. Αυτή η διανοητική προσκόλληση πρέπει πραγματικά να εξαλειφθεί. Γίνομαι σημαίνει βλέπω, γίνομαι σημαίνει βιώνω, Γίνομαι σημαίνει βλέπω, βιώνω. Όπως για παράδειγμα αν πρέπει να έρθω σε αυτό το μέρος, πρέπει να έρθω και να το δω.

Αν έχω μόνο σκέψεις για αυτό και μια νοερή ιδέα, νοερή εικόνα, αυτό δεν είναι επαρκές. Μπορώ, αλλά δεν είναι δικό μου, δεν είναι η αλήθεια. Έτσι όταν αποκτάτε επίγνωση, στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι το βλέπετε εσείς οι ίδιοι – οπότε, ας το δούμε. Βγείτε από αυτή τη νοητική ιδέα ότι ήδη ξέρετε. Δεν ξέρετε, γιατί ότι ξέρετε είναι απλώς διανοητικό. Αυτό θα πρέπει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σας. Τώρα πώς θα το κάνουμε αυτό; Κάποιοι θα πουν ότι: «Θα είμαστε αυστηροί με τους εαυτούς μας όσον αφορά αυτό το θέμα». Έτσι αυτό γίνεται άλλη μια εμμονή. Κάποιοι θα πουν: $Εντάξει, η Μητέρα είπε πρέπει να απολαμβάνουμε, οπότε μόνο θα απολαμβάνουμε». Πώς να βρείτε την ισορροπία είναι το μεγάλο πρόβλημα, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι πρόβλημα για τους ανθρώπους που έχουν συνείδηση των δονήσεων.

Ακόμα και με αυτό μπορεί να έχετε εμμονές. Έχω δει ανθρώπους να μιλούν λες και είναι μεγάλοι Σαχάτζα Γιόγκις όμως δεν υπήρχαν δονήσεις, ενώ έλεγαν ότι αισθάνονται δονήσεις. Είναι τόσο παραπλανητικό. Επομένως, πρέπει να σκεφτούμε ότι πρέπει να αναπτυχθούμε περαιτέρω, να δούμε και να γνωρίσουμε όλο και περισσότερα. Όμως αν ρωτήσετε τους Γάλλους: «Πώς είστε;» τότε επηρεασμένοι θα πουν: Αυτό σημαίνει ότι είναι πάντα σε ανισορροπία. Ρωτάτε έναν Άγγλο, θα πει: «Δεν ξέρω». Ή θα πεί: «Ξέρω», δεν υπάρχει τίποτα στο ενδιάμεσο. Τώρα λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε ότι κρατάμε το φως στα χέρια μας και το φως δεν πρέπει να τρέμει. Πρέπει να κρατάμε το φως σταθερό και θα πρέπει να έχουμε συγκεντρωμένη την προσοχή μας στο να διατηρήσουμε αυτό το φως. Και τότε να πείτε στον εαυτό σας ότι: $Πρέπει να βεβαιωθούμε, όχι απλώς να καταλάβουμε διανοητικά».

Αυτό σημαίνει να έχετε πραγματικά την επίγνωση, γιατί είστε τέλειοι, είστε αναπόσπαστο κομμάτι του όλου, είστε. Το μόνο είναι ότι δεν έχετε ακόμα βεβαιωθεί. Το έχετε δεχτεί διανοητικά, αλλά δεν έχετε φτάσει εκεί ακόμα. Επειδή η νοητική προβολή έρχεται από τη σκέψη, αυτό σημαίνει ότι είστε στο επίπεδο της σκέψης. Πρέπει να είστε στην κατάσταση χωρίς σκέψη. Αλλά αν ζείτε με βάση τη σκέψη, τότε είστε ακόμα κάτω από το επίπεδο του Άγκνια Τσάκρα. Επομένως, όλες οι σκέψεις πρέπει αρχικά να σταματήσουν και θα πρέπει να πούμε: «Ωραία, για να δούμε τώρα». Έτσι από το Νάμπι Τσάκρα ανεβαίνετε στο Άγκνια Τσάκρα. Τώρα πέρα από αυτό, έρχεται το τρίτο καταστροφικό πρόβλημα, το συναίσθημα. Το συναίσθημα είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα.

Όπως κάποιοι άνθρωποι, Σαχάτζα γιόγκις, θα κάτσουν κάτω με μια κιθάρα και θα αρχίσουν να τραγουδάνε σαν να είναι όλοι ερωτευμένοι! Τι είναι αυτό; Τι είναι αυτό; Έλα εδώ. Έλα, έλα… Τι έγινε; Γιατί, γιατί κλαις; Έλα σε Μένα, έλα σε Μένα. Εντάξει. Απλά πάρτε τη. Έχει κάποιο μπλοκάρισμα. Έτσι το ποιο ευαίσθητο θέμα είναι το συναίσθημα. Αυτό το συναίσθημα είναι καλά κρυμμένο στη συλλογικότητα. Για παράδειγμα, όταν οι Σαχάτζα Γιόγκις συναντηθούν, θα αγκαλιαστούν, θα φιληθούν και θα είναι βλέπετε πάρα πολύ καλοί μεταξύ τους και θα κάτσουν κάτω και θα τραγουδήσουν τραγούδια σαν τους χίπις. Θα πάρουν την κιθάρα και θα κουνιούνται στους ρυθμούς της αγάπης.

Αυτό στην πραγματικότητα είναι το Βισούντι στο συλλογικό επίπεδο, και αυτό φυσικά είναι πολύ δύσκολο να το αποβάλετε, γιατί σας δίνει ένα πολύ άνετο συναίσθημα. Έτσι οι άνθρωποι μπερδεύονται με τα συναισθήματα, νομίζουν ότι είναι χαρά. Η χαρά μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της απόλυτης αποστασιοποίησης, της αποστασιοποίησης που είναι χωρίς εγώ και υπερεγώ. Αλλά σήμερα, το πρόβλημα που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν είναι η σιγουριά ότι είναι δάσκαλοι. Άρχισαν να λένε για τη Σαχάτζα Γιόγκα, να μιλάνε για τη Σαχάτζα Γιόγκα, και άρχισαν να πιστεύουν ότι έχουν ήδη γίνει ο Σρι Κρίσνα. Έχουν ακόμα μεγαλύτερο εγώ από κάποιον που αγνοεί τη Σαχάτζα Γιόγκα. Αρχίζουν να μιλάνε με ένα τεράστιο εγώ, που φοβίζουν και Εμένα την ίδια. Πόσα πολλά ξέρουν για τη Σαχάτζα Γιόγκα, αναρωτιέμαι ορισμένες φορές. Και αρχίζουν να μιλάνε με τέτοια σιγουριά, που είναι τρομακτικό. Επίσης μπορούν να πουν ότι το πρωτόκολλο δεν είναι σωστό και ότι θα έπρεπε να υπάρχει σωστό πρωτόκολλο, ότι νοιαζόμαστε για το πρωτόκολλο, ότι είμαστε οι φύλακες του πρωτοκόλλου και όλα αυτά.

Τώρα αυτοί που είναι στη συναισθηματική πλευρά βλέπουν το εγώ των άλλων, ενώ αυτοί που είναι στην πλευρά του εγώ βλέπουν τα συναισθήματα των άλλων. Έτσι ο ένας κριτικάρει τον άλλο, αλλά δεν βλέπουν τον εαυτό τους, ότι πέφτουν στην παγίδα, σε ένα από τα άκρα. Οπότε, μέχρι να είστε αποστασιοποιημένοι, δεν μπορείτε να δείτε. Δεν θα πω ότι έκανα ένα λάθος, αλλά ότι έτυχε να είναι λάθος. Στα πρώτα τρία χρόνια της Σαχάτζα Γιόγκα δεν μίλησα ποτέ για τα μπουτς. Νόμισα ότι θα μπορούσα να το χειριστώ χωρίς να τα αναφέρω. Αλλά μια κυρία ήρθε στη Σαχάτζα Γιόγκα που ήταν δαιμονισμένη και προσπάθησε να κάνει διάφορα ταντρικά κόλπα, οπότε χρειάστηκε να τους μιλήσω. Έκτοτε κάθε Σαχάτζα Γιόγκι είναι ένα μάτσο μπουτ! Ρωτάς οποιονδήποτε Σαχάτζα Γιόγκι: «Γιατί το έκανες;», απαντά: «Μάλλον ήταν το μπουτ». Αν πεις: «Πώς έγινε και έκανες κάτι τέτοιο;» τότε θα πουν ότι: «Δεν ξέρω, είναι το μπουτ που το έκανε».

Αυτοί δεν είναι ποτέ εκεί, μόνο τα μπουτ είναι εκεί. Οπότε, δεν καταλαβαίνω πως να το χειριστώ ακόμα και ως Δασκάλα, γιατί αν οι μαθητές Μου είναι εκεί, τότε μπορώ να τους μιλήσω, αλλά αν είναι μπουτς, τι να τους πω; Μπορώ να μιλήσω στους Σαχάτζα Γιόγκις αλλά όχι στα μπουτς, δεν θα Με ακούσουν. Επομένως, αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφυγή που έχουν βρει τώρα οι Σαχάτζα Γιόγκις, που είναι το χειρότερο, δεν υπήρχε ποτέ πριν Μερικές φορές, αισθάνομαι ότι ήταν λάθος που εισήγαγα τη λέξη «μπουτ». Δικαιολογούν τους εαυτούς τους λέγοντας: «Μητέρα, είναι κάποια αρνητικότητα». Εάν δεν υπάρχει κάτι σε σας που να περιέχει την αρνητικότητα, πώς θα μπορούσε να υπάρξει; Αν είστε αποστασιοποιημένοι, σαν πέτρα, τότε δεν μπορεί να υπάρξει αυτή η αρνητική πηγή από μόνη της. Δεν γίνεστε περισσότερο αρνητικοί, γίνεστε περισσότερο δάσκαλοι. Όμως, όταν λέω ότι δεν πρέπει να είστε αρνητικοί, και με την προϋπόθεση ότι δεν είστε μπουτ, αλλά είστε ο εαυτός σας – τότε αρχίζετε να αισθάνεσθε ένοχοι. Έτσι λειτουργούν όλων των ειδών οι ψευτοδιδασκαλίες. Εγώ είμαι η Δασκάλα σας και είναι ενάντια στη Δασκάλα σας να παίζετε αυτά τα παιχνίδια με τον εαυτό σας. Έπειτα θα παίξετε αυτά τα παιχνίδια και με Μένα, ποιος ο λόγος; Πρέπει να κερδίσετε κάτι, ενώ εσείς παίζετε παιχνίδια ενάντια στον εαυτό σας εάν κάνετε κόλπα εναντίον Μου.

Πρέπει να γίνετε πιο συνειδητοποιημένοι. Δεν έχετε δημιουργηθεί για να καταστραφείτε. Εκτός αυτού πρέπει να σώσετε και τους άλλους. Πώς θα το κάνετε αυτό εάν δεν δεχτείτε ότι είναι το δικό σας προνόμιο, ότι είναι η τύχη σας, ότι έχετε εκλεγεί να είστε το μέσο για την εργασία του Θεού; Μερικές φορές αισθάνομαι ότι όλα τα μπουτ έχουν έρθει σε Μένα για αφύπνιση και ότι θα γίνω και Εγώ η ίδια τώρα ένα μπουτ! «Μπουτ» σημαίνει επίσης «Μπούτνατ», είναι το όνομα του Σρι Σάνκαρα, του Σρι Σίβα, γιατί κυνηγάει συνέχεια τα μπουτς. Αλλά πρέπει να είστε το παρόν και όχι το μπουτ. «Μπουτ» σημαίνει το παρελθόν. Τι άλλο υπάρχει να ξέρετε; Γίνεστε. Τότε είστε στο παρόν, αρχίζετε να γίνεστε, να εξελίσσεστε, να ανθίζετε. Προσπαθήστε να είστε στο παρόν.

Μην αποφεύγετε το παρόν, αντιμετωπίστε το. Μην αισθάνεστε ένοχοι, ούτε να κατηγορείτε τα μπουτ και τα δύο αυτά θα σας απομακρύνουν από το παρόν. Τώρα λοιπόν, δείτε απλά όλη τη φύση, όλη τη Θεία Δύναμη, τον διακαή πόθο σας επί αιώνες, όλα είναι με το μέρος σας. Ο καιρός έχει έρθει. Είστε ακριβώς εδώ. Τι πρέπει να κάνουμε; Απλά σταθείτε στο κέντρο, στον άξονα. Προσπαθήστε να κρατήσετε τον εαυτό σας στον άξονα και τότε απλά βλέπετε την περιφέρεια να κινείτε, δεν σας νοιάζει. Όταν βλέπετε τον εαυτό σας να συμπεριφέρεται άσχημα με όποιο τρόπο, να τον τιμωρείτε. Είναι καλύτερα να τον τιμωρείτε εσείς, από το να σας τιμωρεί το Θείο, γιατί αυτή είναι μια αυστηρή τιμωρία. Αλλά να μην αισθάνεστε ένοχοι γιατί δεν έχετε κάνει τίποτα κακό, είναι το μπουτ που το έκανε!

Οπότε, φτάνουμε στο σημείο που θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε δάσκαλοι και ότι δεν μπορούμε να είμαστε μπουτς. Πρέπει να αλλάξουμε επίσης και εξωτερικά, να γίνουμε καλοί δάσκαλοι. Για παράδειγμα, πρέπει να μάθουμε καλούς τρόπους. Τότε αυτοί οι τρόποι γίνονται φύση σας. Κάποιες φορές, στους ανθρώπους που τους αρέσει πολύ το φαγητό, τους λέω πάντα ότι θα πρέπει να νηστεύουν. Οτιδήποτε σας αρέσει πολύ, προσπαθήστε να το σταματήσετε. Προσπαθήστε να ξεπεράσετε την αρρώστια των προσκολλήσεων σας, των συνηθειών σας. Όταν η Αρχή του Δασκάλου εδραιωθεί μέσα σας, θα γίνετε αποδεκτοί σαν δάσκαλοι. Δεν θα χρειάζεται να πείτε ότι είστε δάσκαλος, οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι είστε. Δεν θα χρειάζεται να διατυμπανίσουμε ότι είμαστε δάσκαλοι, οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι αυτός είναι ένας δάσκαλος, μπορείτε να δείτε το θείο να περπατάει, μπορείτε να δείτε την αξιοπρέπεια να περπατάει, τη δόξα να έρχεται.

Πρέπει να αλλάξετε εσωτερικά, και το φως αυτής της εσωτερικής φώτισης θα φαίνεται εξωτερικά. Αλλά δεν θα πρέπει να είναι μια νοερή ιδέα ή μια συναισθηματική ιδέα, αλλά θα πρέπει να είναι το γεγονός, το γίγνεσθαι, η συνειδητοποίηση. Πρέπει να το βιώσετε, μέσα από τη δική σας εμπειρία με τον εαυτό σας. Ακόμα και Εγώ το κάνω αυτό. Όταν δεν μπορώ να σας φτάσω από τη μια πλευρά επειδή είστε μπουτ, σας προσεγγίζω από την άλλη. Αν κάποιος πει ότι είναι μπουτ, τότε κάνω κάτι ώστε να υποφέρει λιγάκι και να αντιμετωπίσει το μπουτ μέσα του. Για παράδειγμα, λέω σε κάποιον ότι: «Σε παρακαλώ κάνε αυτό» και το ξεχνάει εντελώς και λέει ότι είναι το μπουτ που το ξέχασε. Τότε χάνει την τσάντα του και του λέω: «Το μπουτ θα πρέπει να πήρε την τσάντα!» Αλλά πειραματίζομαι με τον εαυτό Μου. Πρώτα βλέπω πώς θα πρέπει να σας προσεγγίσω. Αν δεν δουλέψει, δοκιμάζω κάτι άλλο με τον εαυτό Μου, γιατί βρισκόμαστε σε μια πολύ δυσνόητη εποχή.

Αν είχαμε πάει σύμφωνα με τη σαριάτ, από το κεφάλαιο του Λέβι, όλα τα μπουτ δεν θα ήταν εδώ. Ίσως ούτε Σαχάτζα Γιόγκις θα είχανε μείνει επίσης. Και αυτή η διανοητική προσέγγιση είναι κάτι τόσο κοινό που είναι δύσκολο να αποστασιοποιήσεις τους ανθρώπους, επομένως ο μόνος τρόπος να παίξω μαζί σας είναι να πειραματιστώ με τον εαυτό Μου πάνω σας. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να παίξετε με τον εαυτό σας και να προσπαθήσετε να βάλετε τον εαυτό σας σε ένα πειραματικό κουτί. Σήμερα είναι ημέρα της Πούτζας στο Δάσκαλο και η μέρα που πρέπει να λατρέψετε τον Δάσκαλο. Είστε πραγματικά τυχεροί να έχετε μια Δασκάλα που είναι Μητέρα. Η δική Μου μητέρα και δασκάλα είναι αυτή η Μητέρα Γη, που Με μαθαίνει πως να διαπραγματεύομαι με τους ανθρώπους και είναι Αυτή που σε κάθε δυσκολία Με βοηθάει να διορθώνω τις δικές Μου μεθόδους της νιρμάλα βίντυα. Έχει υπάρξει μια τόσο ευγενική μητέρα και δασκάλα για Μένα. Και είναι μια τόσο κατευναστική προσωπικότητα. Αυτό, όλο αυτό το πράσινο, αν και έχει δοθεί από τον ήλιο, όπως λένε, είναι ακριβώς για να κατευνάσει όλους εμάς.

Φοράει το πράσινο πάνω της και το πράσινο είναι η Αρχή του Δασκάλου. Είναι η αποστασιοποιημένη προσωπικότητα. Είναι ο μαγνήτης, έλκει. Όταν οι άνθρωποι περπατάνε πάνω της, τους προσέχει. Δημιουργεί από μέσα της σουαγιάμπους, από τον εαυτό της. Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το σουαγιάμπου; Αυτοδημιουργημένες πέτρες. Βλέπετε, η έλξη της και η έγνοια της είναι τόσο μεγάλη που χωρίς αυτή θα κρεμόμασταν στον αέρα. Και Με κρατάει γερά στα πόδια Μου, όπως λένε, στην πραγματικότητα. Αν ήθελα θα μπορούσα να είμαι μόνο το Πνεύμα, και να μην ασχολούμαι με κανέναν άλλον. Ο τρόπος που αντέχει τις αμαρτίες μας, ο τρόπος που πάντα μας φροντίζει και μας θρέφει, άσχετα από τις τόσες πολλές μας ατέλειες: με το ίδιο τρόπο ένας δάσκαλος θα πρέπει να λειτουργεί.

Είναι εξαιρετικά συμπονετική, αλλά μπορεί να εκραγεί όπως σε ένα σεισμό, και μερικές φορές καυτό ασβέστιο και καυτό ποτάσιο μπορεί να βγει από μέσα της. Παράγει θείο για σας, για τη θεραπεία σας. Εάν το χώμα της Αγγλίας πάρει δονήσεις, τότε αυτό το χώμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για φάρμακο. Στην Ινδία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν άργιλο ως φάρμακο για κάθε είδους θεραπεία. Τη γνώση του Γκούρου Τάτβα μπορεί κανείς να την πάρει από τη Μητέρα Γη, ας αγγίξουμε λοιπόν τη Μητέρα Γη και ας υποκλιθούμε σε Αυτή. Είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Είναι ευαίσθητη η φύση Της. Στην Κουνταλίνη Σάστρα, η Μητέρα Γη είναι η Κουνταλίνη. Το Μουλαντάρα είναι η Μητέρα Γη. Έτσι για μας, η Κουνταλίνη είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Δεν χρείαζεται να ανησυχούμε για το τι είπαν στο Λέβι, ότι δεν πρέπει να κλέβετε, δεν πρέπει να ψεύδεστε, αυτό που πρέπει να κοιτάτε είναι να κρατάτε την Κουνταλίνη σας ψηλά. Έτσι ο γκουρού πρέπει να είναι απόλυτα πρακτικός. Πρέπει να έχει κοινή λογική και να είναι απόλυτα πρακτικός, δεν μπορεί να είναι ένας μη πρακτικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που δεν είναι πρακτικός, δεν μπορεί να είναι δάσκαλος. Αλλά πρακτικός στον κοινό τρόπο σκέψης, είναι ένας άνθρωπος που είναι κυνικός, που ξέρει πως να παρεκκλίνει από το σωστό δρόμο που είναι το πιο μη πρακτικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε. Όταν κάνετε κάτι παράλογο, ξαφνικό, δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας γκουρού πρέπει να λειτουργεί. Υπάρχει πάντα η κοινή λογική που θα πρέπει να οδηγεί ένα δάσκαλο, για το πως να συμπεριφερθεί με κάποιον, και η κοινή λογική είναι ένα πράγμα που δεν είναι κυνικό σε καμία περίπτωση. Η πηγή της κοινής λογικής είναι το πνεύμα. Η έκφραση του δασκάλου είναι πάρα πολύ παράδοξη – παράδοξη. Για παράδειγμα, ένας γκουρού θα είναι εξαιρετικά πρακτικός: ας υποθέσουμε ότι πρέπει να χτίσει το σπίτι του, ένα σπίτι ή ένα άσραμ ή οτιδήποτε, θα είναι εξαιρετικά πρακτικός.

Θα είναι εξαιρετικά οικονόμος, θα δημιουργήσει κάτι από το τίποτα, οι άνθρωποι θα μείνουν κατάπληκτοι πως το έκανε τόσο πρακτικά. Αλλά θα είναι τόσο αποστασιοποιημένος που εάν αυτό το άσραμ είναι να γίνει δωρεά σε κάποιον, τότε σε ένα δευτερόλεπτο θα το δωρήσει. Για να αποκτήσει – για παράδειγμα – για να αποκτήσει μια λάμπα, ο γκουρού θα είναι πολύ πρακτικός, θα πάρει την καλύτερη, την πιο φτηνή και την πιο όμορφη. Και θα βάλει όλη του την ενέργεια σε αυτό. Αλλά όταν είναι να δώσει, θα βάλει ακόμα περισσότερη ενέργεια, έτσι όταν θα δώσει, θα δώσει με την ίδια ενέργεια. Θα βρει όλες τις πρακτικές μεθόδους, πως να δωρίσει, πως να χαρίσει επίσης. Έτσι η απόκτησή του είναι στην πραγματικότητα δωρεά. Αποκτάει για να δώσει, με αυτό τον τρόπο είναι ο πιο πρακτικός. Ξέρετε ότι δεν μπορούμε να πάρουμε τίποτα μαζί μας. Μόνο ο γκουρού μπορεί να πάρει κάτι μαζί του, κανένας άλλος δεν μπορεί να πάρει.

Μόνο ο γκουρού έχει όλους αυτούς τους μαθητές, και μαθητές και μαθητές για χρόνια, που τον υμνούν. Καμία άλλη σχέση δεν είναι τόσο αιώνια. Συνεχίζει την αντανάκλασή της για ατελείωτα χρόνια. Ένα κύμα πέφτει και έπειτα εξαφανίζεται. Οτιδήποτε κάνετε είναι σαν ένα κύμα που εξαφανίζεται, αλλά όχι το κύμα της γνώσης από ένα δάσκαλο. Είναι ακόμα υψηλότερο και από το Θείο Νόμο, γιατί εξηγεί. Ο Θείος Νόμος δεν μπορεί να εξηγήσει, είναι ο δάσκαλος που τον εξηγεί. Δεν τον δημιουργεί, αλλά τον εξηγεί και τον κάνει να λειτουργήσει, οπότε είναι ο κυρίαρχος της Θείας Δύναμης. Κατά κάποιο τρόπο, η Θεία Δύναμη είναι το νόημα του δασκάλου. Όπως ο κόσμος έχει ένα νόημα, συγνώμη – ο κόσμος έχει ένα νόημα και ο κόσμος υπηρετεί το νόημα.

Αλλά στην Αρχή του Δασκάλου, το Θείο υπηρετεί το δάσκαλο. Όλα είναι στη διάθεσή σας. Όλα είναι στη διάθεσή σας. Όταν είστε δάσκαλος, όλα σας τα τσάκρας είναι στη διάθεσή σας. Όλος ο κόσμος είναι στη διάθεσή σας, γιατί είστε ο δάσκαλος. Είναι σαν τον σκηνοθέτη του προγράμματος: ο άνθρωπος στη σκηνή, ο κύριος που είναι υπεύθυνος για τα φώτα, ο κύριος που είναι υπεύθυνος για το μικρόφωνο, όλοι πρέπει να υπηρετούν τον σκηνοθέτη, γιατί αυτός κατευθύνει τους ηθοποιούς. Η Αρχή του Δασκάλου πρέπει να είναι τόσο αδιαφιλονίκητη. Θα πρέπει να είναι τέτοιας ποιότητας που να μην μπορεί κανείς να την προκαλέσει, θα πρέπει να είναι τόσο ικανή προσωπικότητα που να μην μπορεί κανείς να προκαλέσει το δάσκαλο. Μόνο τότε θα λειτουργήσει. Έτσι πρέπει να το δουλέψετε με τέτοιο τρόπο που να είστε απόλυτα αδιαφιλονίκητοι.

Και είστε ιδιαίτερα τυχεροί που μπορείτε να δείτε τον εαυτό σας και να διορθώσετε τον εαυτό σας, να είστε ο δάσκαλος του εαυτού σας. Αυτή η κατάσταση ποτέ πριν δεν συνέβη. Είστε ο δάσκαλος του εαυτού σας και αφήστε Εμένα να είμαι η Μητέρα σας. Αυτό θα ήταν το καλύτερο για Μένα. Έτσι σήμερα, είναι η μέρα που ο καθένας πρέπει να αποφασίσει καταρχήν, πόσο ουσιαστικά δάσκαλος είναι. Έχετε την υποχρέωση να εδραιώσετε την Αρχή του Δασκάλου μέσα σας, δεύτερον. Τρίτον, έχετε την υποχρέωση να εδραιώσετε την Αρχή του Δασκάλου στους άλλους. Τέταρτον, πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχει ένα μικρό θέμα, ότι η Δασκάλα σας είναι μια Μητέρα. Είναι πολύ ευγενική για να είναι δασκάλα, πολύ ήπια για να είναι δασκάλα και εξαιρετικά ανεκτική. Οπότε είναι καλύτερα να πάρετε την πειθαρχία πάνω σας και να φροντίσετε τον εαυτό σας.

Είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Έτσι γίνεστε ο δάσκαλος του εαυτού σας. Κάθε φορά που είναι η μέρα του Γκουρού, έχω ένα πρόβλημα, και ένα από τα προβλήματα είναι -μπορείς να μεταφράσεις Γκρεγκουάρ, ακόμα λίγο αν δεν σε πειράζει- σε κάθε Γκούρου Πούτζα σκέφτομαι ότι θα πρέπει να γίνω μια απόλυτη Δασκάλα και τουλάχιστον για μια μέρα δεν θα πρέπει να είμαι Μητέρα. Αλλά κάθε φορά που δοκιμάζω κάτι τέτοιο, λειτουργεί εναντίον Μου! Πέρυσι στην Ινδία τους είπα ότι: $Αυτή τη φορά θα είμαι μόνο Δασκάλα και θα πρέπει να Μου δώσετε μόνο ένα σάλι και δεν θα δεχτώ κανένα σάρι και τίποτα ως Μητέρα». Και ήμουν πολύ απόλυτη μαζί τους και είπα: $Σε καμία περίπτωση δεν θα δεχτώ να πάρω ένα σάρι, ότι και αν κάνετε». Και ήταν πολύ λυπημένοι γιατί είχαν αγοράσει ένα σάρι για Μένα και είπαν: $Ράψαμε επίσης μία μπλούζα και ένα μεσοφόρι και Μητέρα, πρέπει να τα δεχτείς. Είσαι η Μητέρα μας επίσης». Οπότε είπα: $Θα είμαι πολύ σκληρή όπως ένας γκουρού και δεν γίνεται τίποτα, σήμερα τίποτα δεν θα Με πείσει». Γιατί γίνομαι πάλι Μητέρα και γίνομαι πάλι πολύ μαλθακή!

Γιόγκι: «Μητέρα δεν μπορώ να το μεταφράσω αυτό!» Καλύτερα να τους το πεις! Έπειτα, πήγα να ανοίξω μια βρύση – γιατί στην Ινδία δεν έχουμε νιπτήρες βλέπετε – να πλύνω τα χέρια Μου. Και ξέρετε πως είναι οι βρύσες στην Ινδία, πετάχτηκε το νερό και έγινα μούσκεμα. Και βγήκα έξω και είπα: «Σας παρακαλώ, δώστε Μου να φορέσω το σάρι!» Εκείνη τη μέρα, είχα αποφασίσει να είμαι αληθινή Γκουρού και πολύ αυστηρή. Έπειτα ο Γουόρεν ήρθε να Μου πει ότι: $Μητέρα, κάποιος αγόρασε ένα σάρι, και έτσι και αλλιώς». Έδωσε πολλές δικαιολογίες. Και ο Ράστομ και ο Γουόρεν προσπαθούσαν, ξέρετε, να Με βάλουν στη θέση Μου. Έπειτα χρησιμοποίησαν τομεγαλύτερο επιχείρημα για να Με πείσουν. Πρώτα είπαν: «Το σάρι είναι όμορφο», ήμουν αμετάκλητη. Αλλά έπειτα είπαν: $Οι δονήσεις είναι πολύ καλές.

Πριν ακόμα ανοίξουμε το σάρι, οι δονήσεις έρρεαν». Οπότε, όλες Μου οι προσπάθειες κατέρρευσαν! Αυτό είναι το παιχνίδι της γλυκύτητας του Θείου, αυτό που ονομάζεται μαντούρια. «Μαντούρια» σημαίνει η γλυκύτητα, η γλυκύτητα. Και αυτό είναι εκείνο που χαρίζει την κρυφή χαρά στη ζωή, και αυτό δέχτηκα. Οπότε, πρώτα θα κάνουμε την Πούτζα στη Μητέρα. Τη Σρι Γκανέσα Πούτζα. Πρώτα είναι η Πούτζα στο Σρι Γκανέσα και έπειτα στην Γκάουρι, για σήμερα, γιατί εξαιτίας της Πούτζας στον Γκουρού θα κάνουμε Πούτζα στην Γκάουρι. Γιόγκι: Όλοι όσοι δεν έχουν πλύνει ποτέ τα πόδια της Σρι Μάτατζι και θα ήθελαν να έχουν αυτό το μεγάλο προνόμιο, θα πρέπει να έρθουν μπροστά να κάνουν την Πούτζα. Θα πρέπει να το θέλετε!

Μην το αφήσεις στην ελευθερία τους, θα πρέπει να το θέλετε! Αν το αφήσεις στην ελευθερία τους… Και κάποιος πρέπει να Μου πει τα ονόματά τους, βλέπεις; Θα ήθελα να ξέρω τα ονόματά τους, όλων όσων πλένουν τα πόδια Μου, έτσι θα ήταν σωστό. Αν στέκεστε στην άκρη, θα είναι καλύτερα… Εντάξει, είναι είκοσι-ένα ονόματα. Εντάξει, αν τελείωσες με αυτό, τότε θα έρθουν. Οδήγησέ τους. Φωναχτά. Εντάξει. Τώρα οδήγησε όσους έρχονται εδώ, έναν, έναν. Δύο μαζί μπορούν να έρχονται. Από την ίδια χώρα θα ήταν καλύτερα έτσι μπορούν να Μου λένε τα.. Θέλεις ευλογία;… Ευχαριστώ, ευχαριστώ.

Ολυμπία; Α! Εντάξει, έτσι είναι. Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Α! Ωραία. Εντάξει. Τρίψε τα πόδια Μου. Όλα αυτά τα ονόματα έχουν να κάνουν με διάφορες ποιότητες με τις οποίες διευθύνει τις θεότητες. Οι θεότητες είναι οι στρατιώτες της αριστερής πλευράς, που είναι οι προστάτες του Θεού Σίβα και της ευλογημένης Γκάουρι. Οι οποίες καταδιώκουν αυτά τα μπουτς!

Ελάτε. Ελάτε μπροστά, ναι. Ελάτε μπροστά παρακαλώ. Τώρα, πείτε Μου τα ονόματά σας. Μάργκαρετ. Ναι, ποιο είναι το δικό σου; Από πού είσαι. Από πού; Πολύ δυνατά. Τρίψτα πολύ δυνατά, εντάξει; Τρίψτα δυνατά. Δυνατά, πολύ δυνατά. Α!

Τώρα! … Ακόμα εκεί. Εντάξει; Τώρα δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τώρα πες Μου τα ονόματά τους. Κατερίνα. Από ποια χώρα; Τώρα έλα εδώ, τρίψε τα πόδια Μου. Τρίψτα δυνατά. Πιο δυνατά, δυνατά. Εντάξει; Ωραία; Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Α!

Καλύτερα; … Πείτε Μου τα ονόματά σας. Τώρα, από ποια χώρα έρχεστε; Εντάξει, τώρα εσείς τρίψτε τα πόδια Μου. Με τα δύο χέρια. Δυνατά, πραγματικά δυνατά, πολύ δυνατά. Δυνατά, πολύ δυνατά. Πιο δυνατά. Ωραία. Α! Είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Δείτε από μόνοι σας.

Δείτε τα χέρια σας. Εντάξει. Και εσύ; Εντάξει. Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Μαρία; Από ποια χώρα; Γαλλία. Πρέπει να Μου το λες πολύ καθαρά, γιατί το λες στις θεότητες, εντάξει; Τώρα, τρίψε τα πόδια Μου. Τρίψε τα πόδια Μου δυνατά. Δυνατά. Πολύ δυνατά. Εξαιρετικά!

Α! Ωραία! Για να δω. Εντάξει; Τώρα πες Μου το όνομά σου. Από που; Γαλλία. Ξανά; Ξανά; Από τη Γαλλία. Πρέπει να Μου το πεις, γιατί τα αυτιά Μου πρέπει να το ακούσουν, για να το ακούσουν οι θεότητες, εντάξει; Τώρα, παρακαλώ τρίψε τα πόδια Μου. Δυνατά. Δυνατά. Δυνατά.

Πολύ δυνατά. Ναι, έτσι. Δυνατά, δυνατά… Βάλε τα χέρια σου προς Εμένα. Εντάξει; Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Γεια, πώς είσαι; Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Πως είσαι τώρα, καλύτερα; Πώς είναι το μωρό; Ωραία. Πες Μου το όνομά σου πολύ καθαρά, δυνατά. Σάλυ, από την Αυστραλία. Πες το έτσι. Εντάξει.

Έρχεσαι από την Αγγλία, αρχικά; Ωραία, οπότε πες το έτσι … Εντάξει, τρίψε τα πόδια Μου δυνατά. Πολύ δυνατά. Έχεις πάει σε κάποιο ψευτοδιδάσκαλο; Α! Καλύτερα τώρα; Τώρα πρέπει να πείτε τα ονόματά σας και τα ονόματα των χωρών, εντάξει; Τώρα, πες Μου το δικό σου όνομα. Από πού; Από; Εντάξει. Έλα εδώ. Τρίψε δυνατά, πολύ δυνατά. Δες τα χέρια σου τώρα. Εντάξει; Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Πρέπει να τους πείτε τα ονόματά σας και το όνομα της χώρας σας.

Από την Αφρική; Από την Ινδία, συγνώμη! Δυνατά, πολύ δυνατά. Πιο δυνατά. Πολύ δυνατά. Όσο πιο δυνατά μπορείς. Πιο δυνατά. Πολύ δυνατά. Δυνατά. Πιο δυνατά. Όσο πιο πολύ μπορείς.

Έλα εδώ, πώς είσαι; Πλύνε τα πόδια Μου. Αυτό εδώ, πλύνε Το. Γεια σου, πώς είσαι; Πώς είσαι; Πρέπει να σε δω. Πόσο καιρό θα μείνεις εδώ; Εντάξει, έλα εδώ. Πάρε όλο το χρόνο, εντάξει; Ωραία, ωραία, ωραία. Τώρα δες, απλά δες τις δονήσεις. Δες πως είναι τα χέρια σου. Α! Εντάξει; Ωραία. Η αδελφή πήρε δονήσεις.

Τώρα, και αυτή έχει. Και αυτός έχει. Είθε ο Θεός να σας ευλογεί όλους. Είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Πολύ ωραία. Τώρα, πες Μου το όνομά σου, και επίσης τη χώρα από όπου έρχεσαι. Πες Μου. Εντάξει. Τρίψε δυνατά, πολύ δυνατά.

Πολύ δυνατά. Εντάξει; Ωραία. Τώρα βάλε τα χέρια σου προς το μέρος Μου. Εντάξει; Πολύ ωραία. Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Έλα εδώ. Πλύνανε τα πόδια Μου, αλλά θα πρέπει να ευλογήσω το παιδί. Α, ώστε ποιο είναι το όνομα; Α! Κοίτα τα μάτια, ε; Αυτό είναι το σημάδι. Αυτή είμαι Εγώ, βλέπεις, τα μάτια είμαι Εγώ, δεν βλέπεις; Μπορώ να έχω λίγο νερό; Λοιπόν, ποιο είναι το όνομα; Τζέιμς ε; Θα του δώσεις άλλο όνομα; Θα μπορούσες να τον πεις Έβαν.

Έβαν, για το αγγλικό, εντάξει; Και για το ινδικό όνομα… Γκιαναντέβ. Χαμογέλασε, χαμογέλασε! Χαμογελάς, Γκιαναντέβα – Γκιανέσβαρα. Είθε ο Θεός να σε ευλογεί. Χαμογελάει, βλέπεις – τόσο πολύ χαρούμενος! Εντάξει. Μπορείς να σκουπίσεις τα πόδια Μου; Τώρα, δώστα όλα εκεί, δώσε τα όλα. Αυτό είναι όλο. Δεν χρησιμοποιείς γάλα. Μπορείς να το προσθέσεις αργότερα, το γάλα.

Σάντκαρά. Σάντκαρά. Σάντκαρά. Τώρα πες το μάντρα του Γκουρού Μπραχμά, Γκουρού Βισνού…» τρεις φορές. Δώσε Μου την πετσέτα. Πολύ αργά, θα πρέπει να αφήνεις κάτω τον αέρα πολύ σιγά, εντάξει; Τώρα μπορείς να το αφήσεις κάτω, για να το κάνουν. Ντάνιελ, έλα. Άσε το κάτω. Έλα εδώ. Ο Ντάνιελ θα σε βοηθήσει, εντάξει; Βάλε το σημάδι, εντάξει; Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Όλοι πρέπει να βάλετε κάτι εκεί. Ελάτε εδώ! Ευχαριστώ. Ελάτε κάτω, ελάτε κάτω.