Shri Bhumi Dhara Puja

(Αγγλία)

Feedback
Share
Upload transcript or translation for this talk

Shri Bhumi Dhara Puja. Shudy Camps (UK), 3 August 1986.

Σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για να κάνουμε την Πούτζα της Μητέρας Γης.

Την ονομάζουμε Μπούμι Νταρά Πούτζα, Σρι Νταρά Πούτζα. Αποκαλείται Νταρά. Όπως γνωρίζετε «ντα» σημαίνει διατηρώ. Ρα-ντα, εκείνη που υποβαστάζει την ενέργεια είναι η Ράντα και Ντα σημαίνει εκείνη που είναι η ίδια υποστήριξη, Εκείνη μας υποβαστάζει. Πάνω Της ζούμε. Όπως γνωρίζετε, η Μητέρα Γη γυρίζει με τρομερή ταχύτητα και αν δεν υπήρχε η βαρύτητα Της δεν θα υπήρχαμε εδώ. Πέρα από αυτό, υπάρχει μεγάλη ατμοσφαιρική πίεση πάνω Της. Καταλαβαίνει, σκέφτεται, συγχρονίζει και δημιουργεί. Αυτό μπορείτε να τα ανακαλύψετε μόνο όταν είστε μια αφυπνισμένη ψυχή. Έχετε δει πώς απορροφά την αρνητικότητά σας όταν στέκεστε πάνω Της ξυπόλητοι, όταν Τη σέβεστε, όταν Την παρακαλάτε να απορροφήσει την αρνητικότητά σας, με ένα κερί μπροστά σας, μπροστά από τη φωτογραφία Μου.

Με γνωρίζει επειδή είναι η Μητέρα Μου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η Γιαγιά σας. Γι’ αυτό σας θρέφει, σας φροντίζει. Νωρίς το πρωί όταν σηκωνόμαστε, όταν πατάμε πάνω Της, πρέπει να λέμε: «Μητέρα, Σε παρακαλούμε, συγχώρεσέ μας που Σε αγγίζουμε με τα πόδια μας». Αλλά δεν πειράζει, τα παιδιά μπορούν να ακουμπούν τη μητέρα με τα πόδια τους ή τα χέρια τους, δεν έχει σημασία. Όμως είναι η δημιουργός του σώματος του Σρι Γκανέσα, είναι εκείνη που αντιπροσωπεύεται μέσα μας από την Κουνταλίνη. Η ίδια η γη κινείται σε μια σπειροειδή τροχιά γύρω από τον ήλιο. Ο ήλιος επίσης κινείται επάνω και κάτω και Εκείνη κινείται γύρω από τον ήλιο με μια σπειροειδή τροχιά, αλλά επειδή και τα δύο κινούνται σχετικά, δεν βλέπετε την κίνηση του ήλιου. Η σχέση μεταξύ της Μητέρας Γης και όλων των άλλων αστεριών, πλανητών και αστερισμών έχει κρατηθεί συνεχής και μεταβλητή με μεγάλη φροντίδα. Όταν μιλάμε για υλισμό, δρούμε κατά της Μητέρας Γης μας.

Αντί να μαθαίνουμε από τις βαθύτερες ποιότητές Της, προσπαθούμε να Την εκμεταλλευτούμε, να Τη σκάψουμε, να Την χρησιμοποιήσουμε για τα εγωιστικά κίνητρά μας. Τι κάνει για εμάς; Δημιουργεί αυτά τα ωραία φρούτα για να τα φάτε εσείς. Δημιουργεί ωραία δέντρα για να κάνετε έπιπλα, να φτιάξετε ωραία σπίτια. Σας δίνει το γρασίδι για να κατευνάσει τα νεύρα σας. Κουβαλά τόσα μεγάλα ποτάμια και αχανής ωκεανούς πάνω στην ύπαρξή Της. Είναι πάντα μεγαλύτερη από τους μεγαλύτερους ωκεανούς. Είναι τόσο σπουδαία και τι κάνουμε για να Την εκμεταλλευτούμε πλήρως, χωρίς καμία διάκριση! Τότε ξεκινούν οι αντιδράσεις. Ο όμορφος κύκλος της φύσης έχει σπάσει από την επιθετική μας στάση και την απόλυτη αδιακρισία μας. Ύστερα η Μητέρα Γη δεν κάνει τίποτα η ίδια, όχι τόσο πολύ, αλλά ο αιθέρας αρχίζει να αντιδρά και έχετε προβλήματα, όπως τις όξινες βροχές, τα πλαστικά και όλων των ειδών τα προβλήματα που προκύπτουν από τη χωρίς διάκριση δημιουργία.

Όταν αρχίσαμε να παράγουμε μηχανήματα, χωρίς καμία ισορροπία αρχίσαμε να παράγουμε μηχανές, σαν τρελοί. Ως εκ τούτου τώρα έχουμε γίνει σκλάβοι των μηχανών. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα με τα χέρια μας. Λόγω των μηχανών, οι άνθρωποι έχουν μείνει άνεργοι. Όπως έχω πει πολλές φορές, οι μηχανές είναι για μας και όχι εμείς για τις μηχανές. Αλλά η σημερινή κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Είμαστε ολοκληρωτικά έρμαια των μηχανών, ξανά η ίδια συμπεριφορά χωρίς διάκριση, ξανά οι ίδιες ανισορροπίες. Η Μητέρα Γη μας διδάσκει ισορροπία. Αν δεν ήταν ισορροπημένη, θα είχαμε όλοι τελειώσει. Μας διδάσκει τη βαρύτητα.

Μας διδάσκει πώς να είμαστε ελκυστικοί προς κάποιον, χωρίς εκείνος να το γνωρίζει, να το νιώθει. Χωρίς να σκλαβώνεις, χωρίς να υπνωτίζεις, χωρίς να υποχρεώνεις, να ελκύεις και να δίνεις χωρίς προσδοκίες. Χωρίς να προσδοκά τίποτα μας δίνει, είτε Τη σεβόμαστε είτε όχι, είτε Της φερόμαστε καλά είτε όχι, ότι Της δίνουμε. Όμως όταν θυμώνει πολύ, ακούσατε ότι στο Μεξικό εξερράγη. Ξέρετε τι συνέβαινε στο Μεξικό, σας το έλεγα πολύ καιρό πριν, ότι χρησιμοποιούν κάθε είδος μαύρης μαγείας, παράγουν όλων των ειδών τα ναρκωτικά. Η Κολομβία κάνει το ίδιο. Αν κάνετε όλα αυτά τα πράγματα για να βλάψετε τους ανθρώπους, τότε μπαίνει σε ηφαιστειακές συνθήκες και τότε κάποιο ηφαίστειο αρχίζει να εκρήγνυται. Όπως ξέρετε, το Λος Άντζελες και όλα αυτά τα μέρη των δυτικών ακτών της Αμερικής κινδυνεύουν από τα ηφαίστεια. Όλοι οι γκουρού έχουν πάει και έχουν εγκατασταθεί εκεί, κάνουν κάθε είδος μαύρης μαγείας. Η μαγεία είναι νομίμως αναγνωρισμένη, είναι νόμιμα δηλωμένη.

Κανείς δεν ενοχλείται ότι και αν κάνει, επειδή λένε ότι έχετε την ανθρώπινη ελευθερία να κάνετε όλων των ειδών τα διαβολικά πράγματα. Υπό το όνομα της ανθρώπινης ελευθερίας κάνουν κάθε λογής απαίσιο πράγμα. Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, η Μητέρα κάνει ένα διάλειμμα. Είναι μια συλλογική ανάπαυλα. Είναι πάντα μια συλλογική ανάπαυλα, παρακαλώ να το θυμάστε. Όμως όταν η Σίτα ήθελε να αφήσει τον Σρι Ράμα, άνοιξε τον εαυτό Της και την πήρε μέσα Της. Αυτή είναι η υποδοχή της Μητέρας, δεν είναι η καταστροφή ή η διάβρωση. Όμως η διάβρωση κάνει κακό συλλογικά και μερικές φορές κάποιοι αθώοι άνθρωποι σκοτώνονται επίσης. Δεν υπάρχει θάνατος στη γλώσσα του θείου. Όσοι έχουν πεθάνει μπορούν να ξαναγεννηθούν.

Ωστόσο μερικές φορές ο θάνατος χρησιμοποιείται για να τιμωρήσει τους ανθρώπους, να τους καταστρέψει, να τους πάρει από τη σκηνή. Αυτό κάνει η Μητέρα Γη. Μερικές φορές ο θυμός Της μπορεί να είναι τόσο μεγάλος που ηθελημένα μπορεί να καταστρέψει εκατοντάδες εκατοντάδων μιλίων γης, καταστρέφοντας πολλούς ανθρώπους που υπήρξαν εξαιρετικά άθρησκοι και αντισυλλογικοί. Επίσης στη Σαχάτζα Γιόγκα εκείνοι που δεν είναι συλλογικοί, που προσπαθούν να μην είναι συλλογικοί, πλήττονται από Εκείνη, αλλά με έναν πολύ μυστικό τρόπο που πρέπει οι ίδιοι να καταλάβουν ή θα μπορούσαμε να πούμε με έναν πολύ εσωτερικό τρόπο. Όταν οι Σαχάτζα Γιόγκις γίνονται αντισυλλογικοί λέγοντας: «Αυτό είναι το σπίτι μου, η προσωπική μου ζωή. Αυτή είναι η γυναίκα μου, το παιδί μου, τα πράγματά μου. Δεν μπορώ να έρθω στην Πούτζα, επειδή έχω αυτό το πρόβλημα. Δεν μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά για τη Σαχάτζα Γιόγκα επειδή έχω εκείνο το πρόβλημα», όταν γίνονται αντισυλλογικοί, τότε μ’ έναν πολύ εσωτερικό τρόπο η Μητέρα Γη, η οποία αντιπροσωπεύεται μέσα μας από την Κουνταλίνη, αναστατώνεται. Και όταν αναστατώνεται, αρχίζει να φέρεται κατά τέτοιο τρόπο που μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνος για τους ανθρώπους. Η κτητικότητα δεν είναι ποιότητα της Μητέρας Γης, δεν κατέχει κανέναν.

Για παράδειγμα, αν είστε Ινδός, μπορείτε να πάτε στην Αγγλία, να πάτε παντού, μπορείτε να ζήσετε παντού. Δεν κατέχει κανέναν με τέτοιο τρόπο. Μόνο τα ανθρώπινα όντα έχουν χωρίσει τον κόσμο σε διαφορετικές χώρες, σε διαφορετικά μέρη, όλα αυτά είναι οι δικές μας ηλίθιες ιδέες. Υπάρχει μόνο ένας κόσμος, μόνο έναν κόσμο έχει δημιουργήσει ο Θεός. Δεν έχει δημιουργήσει… Είναι λίγο περίεργα εδώ. Εντάξει, τώρα καλύτερα. Δεν έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα έθνη. Υπάρχουν μόνο χαράδρες μέσα από τις οποίες ρέουν τα μεγάλα ποτάμια. Μερικές φορές, όπου Εκείνη έχει ανασηκωθεί, υπάρχουν βουνά. Είναι οι συνδυασμοί και οι ποικιλίες Της, απλώς και μόνο για να δημιουργήσει ομορφιά.

Αν υποθέσουμε ότι ολόκληρος ο κόσμος ήταν σαν ένας φαλακρός κύριος, τι θα γινόταν σε μας; Καταρχήν, νομίζω ότι όλοι θα είχαμε γλιστρήσει! Ή τι θα είχε συμβεί αν υπήρχαν παντού μόνο δάση ή παντού μόνο βουνά ή παντού μόνο ποτάμια; Για να δημιουργήσει την ομορφιά, χρησιμοποίησε όλα αυτά τα στοιχεία για να μας κάνει ευτυχισμένους, να μας διασκεδάσει. Δημιούργησε όλα αυτά τα πράγματα για εμάς. Και εμείς τι κάνουμε; Την έχουμε χωρίσει σε κομμάτια: «Αυτή είναι η χώρα μου, εκείνη είναι η χώρα σου, εκείνη είναι η χώρα τους». Όταν πεθαίνουμε, ποια είναι η χώρα μας; Είμαστε όλοι νεκρά σώματα, είτε θαφτούμε σε μια εκκλησία ή σε έναν ανοιχτό τόπο, είστε όλοι μέσα στη Μητέρα Γη. Τι είναι η χώρα μας; Ότι είμαστε η Μητέρα Γη. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι αυτό το σώμα είναι φτιαγμένο από τη Μητέρα Γη και σε αυτήν πρέπει να πάει και είμαστε χαζοί όταν αισθανόμαστε ότι ανήκουμε σε αυτή τη χώρα ή την άλλη. Φυσικά, αυτό είναι το μεγαλύτερο θαύμα της ψευδαίσθησης, ότι οι άνθρωποι το γνωρίζουν αλλά ακόμα και έτσι, δεν θέλουν να το πιστέψουν. Ξέρουν τόσες πολλές αλήθειες, είναι σίγουροι, το γνωρίζουν, αλλά δεν θέλουν να το πιστέψουν. Ή το πιστεύουν, αλλά δεν θέλουν να το δεχτούν.

Και αν ακόμα το δεχτούν, δεν ξέρουν τι να κάνουν για αυτό. Είναι ένα παράξενο ανθρώπινο θαύμα ότι γνωρίζουν πως τίποτε δεν μας ανήκει. Όταν ερχόμαστε στη Γη, τα χέρια μας είναι έτσι, όταν φεύγουμε, τα πάντα είναι έτσι. Παρόλα αυτά, παρόλη αυτή την κατανόηση ακόμα παίζουμε παιγνίδια με τον εαυτό μας, κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και προσπαθούμε να πιστέψουμε ότι: «Είμαι αυτή η χώρα, είμαι εκείνη η χώρα, είμαι τόσο σπουδαίος και όλα αυτά». Τα ανθρώπινα όντα γεννήθηκαν σε κάποιες χώρες νωρίτερα από ότι σε άλλες. Αυτό σίγουρα επέφερε διαφοροποιήσεις στην παράδοση και στην κατανόηση της ζωής, της ανθρώπινης ζωής. Η τέχνη παραμένει η ίδια, αλλά αυτό αλλάζει. Το κλίμα μπορεί να είναι διαφορετικό, γι’ αυτό τα φρούτα είναι διαφορετικά. Είναι όλα μια προσαρμογή. Σε ολόκληρο το σχέδιο, υπάρχει μια τόσο καλή προσαρμογή, χωρίς διαμάχη, χωρίς πρόβλημα.

Πρόκειται ξανά για μια ποικιλία. Αν υποθέσουμε, ότι σε όλο τον κόσμο παράγονταν μπανάνες, ποιος θα ενδιαφερόταν για αυτές; Για παράδειγμα, αν δώσετε μπανάνες στους Ινδούς, θα γελάσουν με αυτό. Αλλά αν τους δώσετε μήλα, θα πουν: «Είναι μήλα, για περίμενε!». Αντίθετα για τους Άγγλους: αν δώσετε δώρο σε κάποιον ένα μήλο, θα σκεφτούν: «Τι πρόβλημα έχει αυτός ο άνθρωπος;» Είναι ξανά ο δικός Της τρόπος να παίζει και να σας δίνει διαφορετικούς τύπους κλιμάτων, διαφορετικές σοδειές, έτσι ώστε να απολαμβάνετε διαφορετικά πράγματα. Αν δεν υπάρχει ποικιλία, δεν θα είστε σε θέση να το απολαύσετε. Πόσο πολύ σας καταλαβαίνει και πόσο Την καταλαβαίνουμε εμείς; Για έναν Σαχάτζα Γιόγκι είναι σημαντικό να καταλάβει ότι δεν θα πάρουμε τίποτα μαζί μας από εδώ. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά πηλός. Και ο πηλός θα μείνει εδώ και πρόκειται να εξαφανιστεί για πάντα. Τι πρόκειται να κουβαλήσουμε μαζί μας; Τι πρόκειται να έχουμε μαζί μας; Κάθε στιγμή είναι η εξέλιξή μας, είναι τώρα το πνεύμα μας. Είμαστε λοιπόν το πνεύμα: δεν είμαστε ούτε αυτό, ούτε εκείνο, ούτε το άλλο.

Ότι είμαστε είναι το πνεύμα και δεν είμαστε με κανέναν τρόπο μολυσμένοι από οτιδήποτε ονομάζεται υλικό. Ας δούμε λοιπόν, την ουσία της Μητέρας Γης που χρησιμοποιεί την ύλη Της για να δώσει χαρά στους άλλους. Με τον ίδιο τρόπο, αν Την χρησιμοποιείτε για να δίνετε χαρά στους άλλους, τότε έχετε ακολουθήσει το δρόμο Της. Αντιθέτως, αν προσπαθείτε να Την εκμεταλλευτείτε, κάνοντας τρύπες ή σκάβοντας μέσα Της, σε Εκείνη που είναι Μητέρα σας, αν προσπαθείτε να Την χωρίσετε σε κομμάτια, είναι σαν να κόβετε το σώμα Της σε διαφορετικά κομμάτια. Όλες αυτές οι ανθρώπινες αντιλήψεις είναι κατά της μητέρας. Αλλά το χειρότερο από όλα είναι ότι δεν σεβόμαστε τον Σρι Γκανέσα μέσα μας, ο οποίος είναι η δημιουργία της Μητέρας Γης. Ο Σρι Γκανέσα που είναι η αθωότητα μέσα μας, δεν Τον σεβόμαστε. Δεν σεβόμαστε την αθωότητα που έχει έρθει σε μας. Ο τρόπος που τα παιδιά βασανίζονται, σφαγιάζονται και χρησιμοποιούνται είναι απίστευτος. Πώς δεν φοβούνται οι άνθρωποι, ότι ένα μεγάλο ηφαίστειο θα εκραγεί σε μια χώρα όπου μεταχειρίζονται έτσι τα παιδιά; Σε αυτή την περίπτωση, η Μητέρα Γη θα καταστρέψει όλα τα ανθρώπινα όντα που συμπεριφέρονται έτσι και θα πάρει όλα τα γλυκά παιδιά στην αγκαλιά Της και θα τα ξαναδημιουργήσει κάπου αλλού.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι μέχρι να σεβαστούμε τον Σρι Γκανέσα μέσα μας, την αθωότητά μας, την αγνότητά μας, δεν μπορούμε να μας επιτρέψουμε να ονομαζόμαστε Σαχάτζα Γιόγκις. Αυτή είναι η αρχή, το πρώτο βήμα προς την άνοδό μας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτα άλλο μέχρι να έχουμε θέσει αυτό το θεμέλιο στη Μητέρα Γη. Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα ότι πρέπει να έχουμε μια Μπούμι Πούτζα στην Αγγλία. Ελπίζω έτσι, η αθωότητα σε αυτή τη χώρα να γίνει σεβαστή, να αγαπηθεί, να προστατευθεί και να ανατραφεί. Με αυτή, η αθωότητα θα αφυπνισθεί στους ενήλικες ανθρώπους, έτσι ώστε να σέβονται την αθωότητά τους, να σέβονται την αθωότητα πάνω από όλα. Με αυτή την Μπούμι Πούτζα σεβόμαστε την ουσία της Μητέρας Γης, που είναι η Κουνταλίνη μέσα μας και σεβόμαστε την αυτογνωσία μας με αυτό. Ελπίζω ότι πρόκειται να κάνω σήμερα να είναι ικανό να δώσει σ’ αυτή τη χώρα την πραγματική της μορφή. Την αποκαλώ «Καρδιά του Σύμπαντος». Με αυτό, ελπίζω η Μητέρα Γη να λιώσει τις πέτρινες καρδιές αυτής της χώρας και να τις κάνει όμορφους λωτούς και ευωδιαστές μαργαρίτες ολόγυρα.

Είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Η σημερινή Πούτζα θα είναι πολύ μικρή και δεν πρόκειται να έχουμε μια πολύ μεγάλη Πούτζα. Θα είναι μια Σρι Γκανέσα Πούτζα και η Γκάουρι Πούτζα δεν θα είναι πολύ μεγάλη. Το μόνο πράγμα είναι ότι σήμερα με πλήρη προσοχή, όλοι πρέπει να κάτσετε κάτω με το αριστερό σας χέρι προς Εμένα και το δεξί χέρι στη Μητέρα Γη, πάνω στη Μητέρα Γη, το δεξί χέρι πάνω στη Μητέρα Γη. Αν κάθεστε πάνω σε καρέκλες, μπορείτε να βάλετε το αριστερό χέρι προς Εμένα και το δεξί χέρι προς τη Μητέρα Γη.