Makar Sankranti – Shri Surya Puja. India Tour, Bombay (India), 10 January 1988.

Είναι μια μοναδική ευκαιρία, για μένα να σας συναντώ ξανά στη Βομβάη, τη μέρα που φεύγετε από αυτήν τη χώρα.

Σήμερα θα κάνουμε ένα ιδιαίτερο είδος Πούτζα. Αυτή είναι μια Πούτζα προς τιμή του Ήλιου και ονομάζεται Mάκαρ Σανκράντ. Μάκαρ είναι ο τροπικός του Αιγόκερω. Ο Αιγόκερος λέγεται Μάκαρ. Τώρα ο ήλιος κινείται από τον τροπικό του Αιγόκερω προς τον τροπικό του Καρκίνου και αυτό συμβαίνει πάντα σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία, επειδή σχετίζεται με τον ήλιο. Αυτή είναι η μόνη ημερομηνία που είναι σταθερή στο ινδικό ημερολόγιο, γιατί σχετίζεται με τον ήλιο. Αλλά αυτή τη φορά, δεν ξέρω γιατί, τι συνέβη και την όρισαν στις δεκαπέντε του μήνα. ενώ είναι πάντα στις δεκατέσσερις. Σήμερα λοιπόν, είναι η μέρα της αλλαγής, η μέρα που πρόκειται να αλλάξουν οι εποχές. Έχουμε έξι μήνες που ο ήλιος κινείται προς το νότιο ημισφαίριο θερμαίνοντάς το και θα εισέρθει στο βόρειο ημισφαίριο από αύριο.

Σήμερα λοιπόν είναι η τελευταία μέρα και η ψυχρότερη μέρα, σύμφωνα με την ινδική αντίληψη. Από αύριο, η ζέστη θα αρχίσει να δυναμώνει και θα μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε είναι ευοίωνο. Όλα τα ευοίωνα πράγματα μπορούν να γίνουν μετά το τέλος της Πούτζα, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Μολονότι κάνει πολύ ζέστη το καλοκαίρι, οι άνθρωποι προτιμούν να μας κυβερνά ο ήλιος και να μας ζεσταίνει, επειδή χάρη σε αυτόν ωριμάζουν τα πάντα, τα χωράφια, όλα τα λαχανικά, και όλοι οι καρποί. Και γι’ αυτό την περίοδο που ο ήλιος δεν είναι παρών, την ονομάζουμε «Σανκράντ», που σημαίνει, κατά κάποιο τρόπο, μεγάλη καταστροφή. Αυτό συμβαίνει, βεβαίως, στις ευρωπαϊκές χώρες ή ας πούμε στην Αγγλία ή την Αμερική, που η έλλειψη του ήλιου είναι καταστροφική. Αλλά ακόμη και εδώ θεωρείται ότι η μέρα που τελειώνει το Σανκράντ, σηματοδοτεί το τέλος της καταστροφής. Προσφέρουν κάτι γλυκό για τροφή που περιέχει και σουσάμι, επειδή το σουσάμι είναι ένας σπόρος που προσφέρει ζεστασιά. Σήμερα λοιπόν, την πιο ψυχρή μέρα θέλουμε να προσφέρουμε σουσάμι, για να διατηρήσουμε τη ζέστη και για να προσαρμοστούμε στην επερχόμενη ζέστη. Όλη αυτή η σκέψη έχει διαμορφωθεί σε ένα βασικό επίπεδο, σε ένα χονδροειδές επίπεδο, ότι πρέπει να διατηρήσουμε τους ανθρώπους αρκετά ζεστούς.

Επίσης, λέγεται ότι πρέπει να εκδηλωθεί και η ζεστασιά της αγάπης, επειδή είναι η πιο κρύα μέρα. Έτσι λένε: «Σας δίνουμε αυτό το ιδιαίτερο κέρασμα. για να πείτε κάτι γλυκό», αυτό είναι το «goad goad bola» που σημαίνει: «Πες μας κάτι γλυκό». Και οι άνθρωποι που ζουν σε θερμότερες χώρες είναι πιο γλυκείς από αυτούς που ζουν σε ψυχρότερα μέρη, διότι η φύση δεν είναι τόσο ευγενική μαζί τους. Δεν τους κατηγορώ για την ιδιοσυγκρασία τους, διότι η φύση δεν είναι πολύ φιλική απέναντί τους. Στην Ινδία, μπορεί κάποιος να ζήσει οπουδήποτε: κάτω από ένα δέντρο, σε ένα δάσος, μπορεί να ζήσει παντού πολύ ευτυχισμένα, όσο υπάρχει νερό για να πιει και να πλυθεί. Δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζουμε σε άλλα μέρη του κόσμου, όπου όταν θελήσεις να βγεις από το σπίτι χρειάζεσαι δεκαπέντε με είκοσι λεπτά για να ντυθείς κατάλληλα. Εδώ, μπορείς απλώς να βγεις από το σπίτι, μπορείς να αφήνεις ανοιχτό το σπίτι σου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και δεν υπάρχει κανενός είδους πρόβλημα όσον αφορά τη φύση. Η φύση εδώ, είναι πολύ φιλική το καλοκαίρι, επειδή τα δέντρα είναι άφθονα και υπάρχει πολύ πρασινάδα, οι άνθρωποι αισθάνονται πολύ χαρούμενοι αυτή την περίοδο και η δραστηριότητά τους αυξάνεται με την ενέργεια του ήλιου. Αλλά στη Δύση, όπως ξέρετε, η ηλιοφάνεια είναι λιγότερη.

Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι μένουν περισσότερο στα σπίτια τους, στην τεχνητή ζέστη τους, με τις πόρτες κλειστές και την καρδιά τους κλειστή και είναι δύσκολο γι’ αυτούς να επικοινωνήσουν με άλλους ανθρώπους. Όσο πιο νότια πάει κάποιος, ακόμα και στην ίδια του την πατρίδα, διαπιστώνει ότι οι άνθρωποι είναι πιο ζεστοί, πιο απλοί, πολύ φιλόξενοι. Με τον ήλιο αποκτάς μια καρδιά που είναι πολύ ανοιχτή, μια φιλόξενη καρδιά. Αν τώρα δείτε το στυλ της Σαχάτζα Γιόγκα, το κανάλι του ήλιου βρίσκεται στη δεξιά πλευρά και του φεγγαριού στην αριστερή πλευρά. Στο κανάλι του φεγγαριού, κάποιος μπορεί να επιθυμεί, αλλά δεν μπορεί να πράξει. Εκτός αυτού, στο κανάλι του φεγγαριού, αν το παρατραβήξει κανείς, μπορεί αυτό να αποβεί καταστροφικό. Διότι αν κάποιος κάθεται στο σπίτι χωρίς να κάνει τίποτα όπως για παράδειγμα, σήμερα που υπάρχει ανεργία, καθόλου δουλειά, αρχίζει να σκέφτεται πάρα πολύ και αυτή η σκέψη είναι απλός η ενέργεια της επιθυμίας, χωρίς καμία απολύτως δράση. Και χωρίς τη δράση, αυτή η ενέργεια μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική. Γι’ αυτό και υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι: «Ένα άδειο μυαλό, ένα άδειο μυαλό είναι το εργαστήριο του διαβόλου». Όπου οι άνθρωποι πρέπει, αλλά δεν κάνουν τίποτα, όταν δεν υπάρχει δράση, τότε αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό.

Η όλη κατάσταση είναι διαφορετική, ανάμεσα σε μια ζεστή και μια ψυχρή χώρα. Αλλά και σε μια περιοχή που κάνει πολύ ζέστη, όπως στην Αφρική, υπάρχουν επιπλοκές εξαιτίας της υπερβολικής ζέστης. Έτσι, έχουμε τον τροπικό- δηλαδή τον Ισημερινό που διαπερνά και ζεσταίνει τόσο πολύ την περιοχή γεμίζοντάς τη ζούγκλες και πανύψηλα δέντρα. Όλος ο τόπος είναι καλυμμένος από το φύλλωμα των δέντρων και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα για τις ακτίνες του ήλιου να το διαπεράσουν και είναι τόσο σκοτεινά, θεοσκότεινα. Και αυτού του είδους η ακραία θερμοκρασία, μπαίνει στην ίδια κατηγορία με την ακραία θερμοκρασία του ψύχους. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί, εξαιτίας της έλλειψης του ήλιου, δεν μεγαλώνουν πολύ και μπορούν να είναι πρωτόγονοι και πολύ επιθετικοί, σαν να ανατράφηκαν από ζώα, πολύ επιθετικοί. Έτσι, πρέπει να επιτευχθεί η ισορροπία και η ισορροπία είναι τόσο να επιθυμούμε όσο και να ενεργούμε. Αλλά το πρόβλημα που υπάρχει στην ανθρώπινη ατμόσφαιρα, νομίζω ότι μπορεί να εντοπιστεί στην κατανομή εργασίας. Το ένα μέρος της χώρας σκέφτεται, ενώ το άλλο ενεργεί πολύ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν λειτουργεί τίποτα.

Το είδος της ισορροπίας που πρέπει να επιτευχθεί, είναι αυτό που επιτρέπει τη λειτουργία μέσα από το Κεντρικό Κανάλι. Το Κεντρικό Κανάλι θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι ο ισημερινός- δεν είναι όμως, δεν είναι ο ισημερινός, αλλά είναι ο άξονας της Μητέρας Γης. Ο άξονας της Μητέρας Γης είναι το Κεντρικό Κανάλι και αυτό είναι που πρέπει να δρα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να κρατηθούμε στον άξονά μας. Όταν είμαστε στον άξονα, τότε αυτός είναι που εξισορροπεί. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κάτι σαν ένα μεγάλο κοντάρι μέσα στη Μητέρα Γη που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε άξονα. Δεν υπάρχει τίποτα το υλικό μέσα στη Μητέρα Γη που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε άξονα, αλλά είναι η δύναμη ενέργειας που δρα με τέτοιο τρόπο, ώστε η Γη να κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα όταν το σύμπαν απλώνεται τόσο πολύ. Δεν κινείται απλώς, αλλά δημιουργεί τη μέρα και τη νύχτα για μας, έτσι ώστε να μπορούμε να δουλεύουμε τη μέρα και να κοιμόμαστε τη νύχτα, για να μας δώσει ισορροπία. Επίσης, κινείται με τέτοιο τρόπο γύρω από τον ήλιο που οι μισές χώρες έχουν τον ήλιο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και οι άλλες μισές κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αυτός είναι ο άξονας που δρα και κάνει τα πάντα να λειτουργούν.

Εκτός από αυτό, ο άξονας διατηρεί όλες τις απαραίτητες αποστάσεις από τους άλλους πλανήτες και τα κινούμενα ουράνια σώματα του σύμπαντος. Αυτός ο άξονας είναι η ευφυΐα της Μητέρας Γης. Δεν είναι μόνο η ευφυΐα, αλλά και η ευωδιά και εκτός από αυτό, είναι το Κεντρικό Κανάλι, θα μπορούσαμε να πούμε, της Μητέρας Γης. Μόνο μέσα από αυτόν τον άξονα, δημιουργούνται τα Σουαγιάμπους και λαμβάνουν χώρα σπουδαία γεγονότα όπως οι σεισμοί και ανάλογα φαινόμενα. Αυτός είναι ο άξονας που κινείται. Είναι μια ενέργεια, μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτόν τον άξονα ως ενέργεια, που κινεί τη λάβα προς διαφορετικές κατευθύνσεις και διατρυπά διάφορες περιοχές δημιουργώντας σεισμούς, καθώς επίσης μας δίνει και τα ηφαίστεια. Και όλα αυτά συμβαίνουν, διότι ο άξονας έχει αίσθηση του τι πρέπει να γίνει. Αυτός ο άξονας είναι που μας αγαπά. Χάρη σε αυτόν τον άξονα έχουμε τις εποχές. Οι εποχές έχουν δημιουργηθεί πολύ όμορφα για να μας δώσουν μεγάλη ποικιλία τροφών και άλλων πραγμάτων.

Αν χαθεί η ζεστασιά από τη Μητέρα Γη, δεν θα έχουμε τίποτα, όλα θα παγώσουν και θα υπάρχει μόνο χιόνι και δεν θα έχουμε ούτε τροφή, ούτε τίποτε άλλο και θα είναι σαν να ζούμε στη σελήνη. Όλα δημιουργήθηκαν με ένα ιδιαίτερο τρόπο: πρώτα δημιουργήθηκε η Μητέρα Γη από τη ζέστη του ήλιου, έτσι μπορούμε να πούμε ότι ο ήλιος είναι ο πατέρας της Μητέρας Γης. Μετά πλησίασε κοντά στο φεγγάρι και πάγωσε, πάγωσε ολοσχερώς, όλα ήταν χιονισμένα. Μετά πλησίασε ξανά στον ήλιο και βρέθηκε σε ένα σημείο όπου μπορούσε να ξεκινήσει η ύπαρξη της ζωής. Έτσι, οργανώθηκαν όλα τόσο όμορφα για να δημιουργηθεί η ζωή στον πλανήτη. Όταν η ζωή άρχισε να αναπτύσσεται, γνωρίζουμε πως ο άνθρακας δημιουργήθηκε σταδιακά. Ο άνθρακας δημιουργήθηκε από τον ίδιο άξονα, επειδή υπάρχει ζέστη στον άξονα, η ενέργεια της ζέστης μετατρέπει τα φυτά σε άνθρακα. Αυτός ο άνθρακας, αργότερα, αποτέλεσε τη βάση, θα μπορούσαμε να πούμε, για την παραγωγή των υδατανθράκων, και όλης της οργανικής ύλης. Αλλά για τη δημιουργία της ζωής, χρειαζόταν και άλλη μια βοήθεια: το άζωτο. Και το άζωτο, θα εκπλαγείτε, αλλά δημιουργήθηκε από τον ίδιο άξονα, από την κίνησή του.

Όταν δημιουργήθηκε το άζωτο, μας έδωσε τα αμινοξέα. Αφότου τα αμινοξέα δημιουργήθηκαν μέσα μας, τότε ξεκίνησε η ζωή μας με τη μορφή της αμοιβάδας. Φυσικά αυτό συνέβη στον ωκεανό, επειδή στον ωκεανό με την κίνηση αυτή, δημιουργήθηκε το άζωτο και δημιούργησε τη ζωή, αναδύθηκε από τον ωκεανό και έτσι έχουμε τα αμινοξέα. Ο σχηματισμός των αμινοξέων, μας έδωσε τους συνδυασμούς και τις μεταλλάξεις των διαφόρων μορφών ζωής. Έτσι, καθ’ όλη την εξελικτική διαδικασία, η Μητέρα Γη έπαιξε ένα σπουδαίο ρόλο μέσω του άξονά της. Έτσι και στα ανθρώπινα όντα, ο άξονάς τους είναι ότι πιο σημαντικό έχουν. Η κύρια αρχή της ζωής είναι ο άξονάς μας. Πρέπει να στεκόμαστε στον άξονά μας. Αυτοί που δεν στέκονται στον άξονά τους, αλλά έχουν μια κλίση προς τα αριστερά ή τα δεξιά, είναι ικανοί για την πλήρη καταστροφή. Είτε θα καταστραφούν επειδή κλίνουν πολύ στη δεξιά ή την αριστερή πλευρά.

Άρα θα πρέπει να χειριζόμαστε σωστά τον άξονά μας. Αυτοί που δεν έχουν ένα σωστό άξονα, μπορεί να έχουν προβλήματα σε διάφορα τσάκρας, προβλήματα διαφορετικής υφής σε κάθε άτομο. Κάποιος που τεντώνει τον άξονά του πολύ, ρίχνει το κεφάλι του προς τα πίσω, είναι ένα άτομο με επιβαρυμμένη δεξιά πλευρά και αντιμετωπίζει προβλήματα με το Εγώ του. Και όταν κάποιος σκύβει σαν ένα υπόδουλο άτομο, είναι ένα άτομο που οδεύει προς την καταστροφή του. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα ανάμεσα σε αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων, ο ένας προσπαθεί να κυριαρχήσει στον άλλο και όταν αρχίσουν να κυριαρχούν σε κάποιον, καταστρέφουν πραγματικά τους εαυτούς τους, όπως καταστρέφουν και αυτόν που κυριαρχούν. Για παράδειγμα, ξέρουμε ότι οι Βρετανοί ήρθαν εδώ και μας εξουσίασαν. Γνωρίζουμε ότι οι Γάλλοι πήγαν και εξουσίασαν άλλους λαούς, καθώς και οι Πορτογάλοι κατέκτησαν και εξουσίασαν άλλες περιοχές. Αλλά, όλα όσα έκαναν για να κυριαρχήσουν, είχαν αμφίδρομες συνέπειες. Καταρχήν, εξαιτίας της κυριαρχίας τους, ας πούμε, οι Ινδοί έγιναν πολύ δουλοπρεπείς. Οι Ινδοί έγιναν και είναι ακόμη και σήμερα υπερβολικά δουλοπρεπείς και δεν έχουν τον ανεξάρτητο άξονα που θα έπρεπε.

Είναι εξαιρετικά δουλοπρεπείς άνθρωποι. Ιδιαίτερα εξεπλάγην, όταν διαπίστωσα ότι οι Ινδοί που πηγαίνουν στη Δύση, είναι πολύ δουλοπρεπείς. Συμπεριφέρονται δουλικά για να ευχαριστήσουν τους λευκούς. Το λευκό δέρμα έγινε ένα είδος λατρείας στην Ινδία, γεγονός που ενίσχυσε το Εγώ των λευκών, πρόσθεσε στο Εγώ των λευκών και σήμερα μπορείτε να δείτε ότι καταστρέφονται λόγω αυτού του εγωισμού. Είναι στο χείλος της καταστροφής εξαιτίας του Εγώ τους. Είναι τόσο αφύσικο και τόσο επιφανειακό. Καθένας πρέπει να καταλάβει, ότι το καλύτερο μέσα σε ένα ανθρώπινο ον είναι ο άξονάς του. Ο καθένας έχει έναν άξονα και ο καθένας πρέπει να σέβεται τον άξονα των άλλων. Στη Σαχάτζα Γιόγκα, δεν σας γνωρίζω από τα πρόσωπά σας τόσο πολύ, σας γνωρίζω από τα τσάκρας σας, από το Κεντρικό σας Κανάλι, από το είδος του Κεντρικού Καναλιού που έχετε. Αν έχετε ένα βαθύ Κεντρικό Κανάλι, σας γνωρίζω σαν ένα βαθύ άτομο.

Αν έχετε ένα επιφανειακό Κεντρικό Κανάλι, σας γνωρίζω σαν ένα άτομο με ρηχό Κεντρικό Κανάλι. Ακόμη και όταν παριστάνετε ότι είστε ευγενικοί και καλοί ή ότι μιλάτε για τη Σαχάτζα Γιόγκα, ότι ξέρετε πολλά για τη Σαχάτζα Γιόγκα και λέτε πράγματα που εντυπωσιάζουν τους άλλους, λες και είστε ειδήμονες της Σαχάτζα Γιόγκα, ξέρω πόσο βαθείς είστε. Το βάθος σε αυτόν τον άξονα λοιπόν, είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Ο άξονάς σας πρέπει να είναι πολύ βαθύς. Τώρα, θα πείτε: «Μητέρα, «ο άξονας είναι αυτός που είναι, πώς μπορεί να βαθύνει;»» Όπως βλέπετε, ο άξονας στους ανθρώπους είναι φτιαγμένος σαν μια σαν χάρτινη έλικα με τρεισήμιση σπείρες και το εσωτερικό της είναι το Μπράχμα Νάντι. Το Μπράχμα Νάντι είναι ένα πάρα πολύ μικρό κανάλι, λεπτό σαν τρίχα, από όπου μόνο η Κουνταλίνη μπορεί να περάσει. Αλλά όταν κάποιος είναι βαθύς, το Μπράχμα Νάντι του είναι μεγαλύτερο και όλο το υπόλοιπο εξωτερικό ελικοειδές κομμάτι είναι μικρότερο. Ενώ στους ανθρώπους που δεν είναι βαθείς, το εξωτερικό περίβλημα είναι μεγαλύτερο από το εσωτερικό που είναι μικρό. Τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να φαίνονται πολύ δυναμικοί, πολύ έξυπνοι, πολύ ευφυείς, πολύ όμορφοι ή οτιδήποτε άλλο, αλλά μόνο εξωτερικά, γιατί εσωτερικά είναι ρηχοί. Αν όμως έχουν εσωτερικό βάθος, όλη τους η συμπεριφορά είναι όμορφη.

Είναι άνθρωποι που σκορπίζουν χαρά γύρω τους, δίνουν πολύ χαρά. Αλλά αν συναντήσεις κάποιον που είναι ρηχός, μπορεί να φαίνεται χαρούμενος, μπορεί να προσπαθεί να δώσει χαρά, αλλά η χαρά αυτή δεν θα είναι πραγματικά βαθειά. Είναι κάτι που σκοτώνει τη χαρά. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε έναν βαθύ άξονα και εκεί είναι που δεν είμαστε επιμελείς. Πρέπει να καταβληθεί η κατάλληλη προσπάθεια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αυτόματα ένα βαθύ άξονα, ενώ κάποιοι έχουν ένα πάρα πολύ, πώς να το πω, περιορισμένο άξονα. Αυτός ο άξονας πρέπει να μεγαλώσει. Όταν έρχεστε για να μου προσφέρετε Πούτζα και όλα τα άλλα, τον κάνω να μεγαλώσει, σύμφωνοι, αλλά δεν είναι κάτι μόνιμο. Για να διατηρηθεί σε αυτό το βαθμό πρέπει να δουλέψετε στο σπίτι, αλλά και στη συλλογικότητα επίσης. Πρέπει να δουλέψετε πολύ στο σπίτι με διαλογισμό.

Αλλά πρέπει να γίνει με σοβαρότητα. Όχι σαν κάτι αστείο, σαν να είναι κάτι ασήμαντο, κάτι χαζό – όχι με τέτοιο τρόπο. Πρέπει να γίνει με πολύ σοβαρότητα, υπό την έννοια ότι είναι μια αποστολή που έχετε αναλάβει με πλήρη αφοσίωση, είναι μια αποστολή διαλογισμού. Είναι μια προσευχή στο Θεό, είναι μια Πούτζα στο Θεό. Πρέπει να γίνει με ευλάβεια, γιατίι η ευλάβεια είναι το κλειδί της επιτυχίας. Αν δεν έχουμε ευλάβεια ούτε για τον εαυτό μας, ούτε για τους άλλους, τότε δεν μπορεί να γίνει. Αλλά πρώτα πρέπει να έχετε ευλάβεια για την ίδια σας τη ζωή. «Τι κάνω με τη ζωή μου;» «Πού την ξοδεύω;» «Γιατί την ξοδεύω;» «Γιατί να μην είμαι ένας βαθύς άνθρωπος;» Στο κάτω κάτω της γραφής, πρέπει να υπάρχει κάποιος σκοπός στη ζωή μου. «Εξυπηρετώ αυτόν το σκοπό, κάνω κάτι τέτοιο;» Αν όλα αυτά τα ερωτήματα σας έρχονται στο μυαλό, θα καταλάβετε ότι είναι εύκολο να παλέψετε το Εγώ σας, διότι συνήθως οι άνθρωποι παλεύουν για μικρά πράγματα. Έχω δει στη Σαχάτζα Γιόγκα ανθρώπους να παλεύουν για πράγματα που είναι άχρηστα, εντελώς άχρηστα.

Μου φαίνεται χαζό ακόμα και που το αναφέρω, ότι οι άνθρωποι πολεμούν για μικρά πράγματα και τσακώνονται. Αλλά ένα άτομο με βάθος, ακόμη και αν δεν μιλά πολύ, ακόμη και αν δεν επειδικνύεται πολύ ακόμη και αν δεν κάθεται στην πρώτη σειρά, εκφράζει τον εαυτό του μέσα από το βάθος του, επειδή μπορώ να δουλέψω καλύτερα μέσα από ένα τέτοιο άτομο. Έτσι για να το αναπτύξει κανείς αυτό το βάθος, πρέπει να διαλογίζεστε, το σημαντικό είναι να διαλογίζεστε κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα. Μπορεί να μη φάτε φαγητό για μια μέρα, μπορεί να μην κοιμηθείτε για μια μέρα, μπορεί να μην πάτε στο γραφείο για μια μέρα, μπορεί να μην κάνετε κάτι που κάνετε κάθε μέρα, αλλά πρέπει να κάνετε διαλογισμό κάθε μέρα. Αυτό είναι το σημαντικό ζήτημα: να αναπτύξετε το κεντρικό συμπιεσμένο τμήμα σε μια μεγαλύτερη περιοχή. Τώρα, όταν αυτό συμβεί και αρχίζετε να το αναπτύσσεται, το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσετε στον εαυτό σας είναι ότι δεν ενδιαφέρεστε για καμία άνεση, δεν ενοχλείστε καθόλου, για κανένα υλικό πράγμα. Είστε υπεράνω από όλα, απλά δεν απασχολείτε το μυαλό σας – το αφήνετε. Επειδή δεν θέλετε να φυτρώνετε εκεί που δεν σας σπέρνουν. Απλώς ξεφεύγετε από αυτό και σκέφτεστε: «Ω Θεέ, αυτό παραείναι για μένα, δεν με απασχολεί καθόλου». Έτσι, όλη η προσοχή σας στρέφεται μέσα σας.

Όταν η προσοχή αρχίζει να κινείται εσωτερικά, τότε διευρύνεται περισσότερο το εσωτερικό μέρος που αποκαλείται Μπράχμα Νάντι και συνεχίζει να διευρύνεται. Όπως και σε μικρά, μικρά πράγματα επίσης: για παράδειγμα αν δεν έχω αναφέρει κάποιον και ανάφερα κάποιον άλλον, τότε αισθάνονται: ««Ω, γιατί η Μητέρα δεν ανάφερε το όνομά μου;»» Είναι τόσο μικρό αυτό που δεν έχει σημασία. Από τη στιγμή που ο άξονας σας είναι βαθύς, είστε μαζί Μου. Είμαι μαζί σας, απολύτως ένα με τον καθένα σας. Αλλά αυτές οι εξωτερικές καταστάσεις: «Ω, έδωσε ένα ωραίο σάρι σε κάποια άλλη, σε μας δεν έδωσε ποτέ σάρι, δεν έκανε αυτό, δεν έκανε εκείνο». Aν όλες αυτές οι σκέψεις σας έρχονται στο μυαλό, αυτό σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: ότι κάτι λείπει από μέσα σας. Ή αν παραπονιέστε επειδή: «Εκεί που πήγα, έπρεπε να πάω με το λεωφορείο και έπρεπε να σταθώ όρθιος», αυτό δείχνει ότι δεν είστε καθόλου άνετα. Αυτή η επέκταση είναι που σας δίνει την άνεση. Αυτό είναι που σας χαρίζει άνεση και που πραγματικά σας κάνει να αισθάνεστε τόσο άνετα σε κάθε περίσταση, σε κάθε θέση, σε κάθε τρόπο ζωής και δεν χρειάζεστε κανένα άλλου είδους άνεση. Αυτό πρέπει να αναπτυχθεί μέσα από τη δύναμη του διαλογισμού.

Δεύτερον, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Σαχάτζα Γιόγκα, όπως είναι σήμερα, είναι μια συλλογική δραστηριότητα. Βρίσκω, ιδιαιτέρως ότι οι Ινδοί άνδρες, δεν κάνουν ποτέ δουλειές με τα χέρια τους, κάτι που είναι λάθος. Επειδή δεν χρησιμοποιούν καθόλου τα χέρια τους, η συλλογικότητά τους είναι φτωχή, πολύ φτωχή. Οι Ινδοί έχουν τη χειρότερη συλλογικότητα. Αν έχετε κάποιο Άσραμ, αν και δεν ξέρω γιατί θα έπρεπε να χτίσουμε Άσραμ, αφού κανείς δεν πρόκειται να μείνει σ’ αυτό. Θέλουν να έχουν τα δικά τους σπίτια, τις δικές τους οικογένειες, τα δικά τους παιδιά. Είναι οι χειρότεροι από όλους, όσον αφορά τη συλλογικότητα. Ο λόγος είναι ότι οι Ινδοί άντρες δεν δουλεύουν ποτέ με τα χέρια τους. Δεν μπορούν ούτε ένα καρφί να καρφώσουν και υπάρχουν πολλοί που ενώ μένουν μόνοι, δεν επισκευάζουν τίποτα. Θα βάλουν τα χέρια στη μέση και απλά θα λένε στους άλλους τι να κάνουν.

Υπάρχει ένα ρητό στα Μαράτι που είναι πολύ ενδιαφέρον και λέει: «Κάτσε στην καμήλα να οδηγήσεις τις κατσίκες». Αυτό είναι πολύ τυπικό των Ινδών. Δεν μπορούν να επισκευάσουν τίποτα, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Τώρα, αν υποθέσουμε ότι κάποιος διαδίδει κάτι, θα σταθούν απλώς, κοιτώντας, δεν θα βοηθήσουν ποτέ. Έτσι για κάθε Σαχάτζα Γιόγκι είναι σημαντικό αυτό που ονομάζουμε Σραμαντάαν. Πρέπει να κάνουν λίγο Σραμαντάαν. «Σραμαντάαν» σημαίνει προσφορά εργασίας, αυτό είναι που μας λείπει. Έστω να καθαρίσετε το σπίτι σας, να καθαρίσετε το εξωτερικό του σπιτιού σας, δοκιμάστε να φτιάξετε ένα μικρό κήπο γύρω από το σπίτι σας, δοκιμάστε να βάψετε το σπίτι σας, κάντε λίγη δουλειά με τα χέρια σας. Ακόμα κι αν δεν έχετε κάτι να κάνετε, μπορείτε να χτενίσετε τα μαλλιά σας ή κάτι τέτοιο. Οτιδήποτε νομίζετε ότι είναι πιο εύκολο για να αρχίσετε, γιατί νομίζω ότι οι άνθρωποι δεν κάνουν ούτε αυτό.

Ούτε καν ξυρίζονται, έχουν κάποιον άλλον να τους ξυρίζει – θέλω να πω ότι είναι απολύτως τεμπέληδες. Όμως από την άλλη, βλέπουμε τους δυτικούς να χρησιμοποιούν τα χέρια τους. Για αυτό βλέπετε, ότι επειδή χρησιμοποιούν τα χέρια τους, είναι πολύ συλλογικοί. Έτσι είναι υπέρ τους το ότι είναι συλλογικοί, ενώ για τους Ινδούς, υπέρ τους είναι ότι είναι Ινδοί και έχουν μια κληρονομιά και γνωρίζουν τι είναι η Κουνταλίνη, γνωρίζουν για τον Γκανέσα, γνωρίζουν τα πάντα. Έτσι έχουν ένα πόντο υπέρ τους από αυτή τη σκοπιά. Επομένως αυτή είναι η αριστερή πλευρά της επιθυμίας, η δεξιά πλευρά είναι της δράσης και πάλι ερχόμαστε στην ίδια κατάσταση που έχουμε μια ανισορροπία, όπου η δράση λαμβάνει χώρα στη Δύση. Αλλά εδώ υπάρχει μόνο η σκέψη: «Εντάξει, θα κάνουμε αυτό» κάνουμε σχέδια. Όλα είναι υπό σχεδιασμό. Τίποτα δεν λειτουργεί. Συνεχίζετε να σχεδιάζετε και να σχεδιάζετε.

Χτίζουμε ένα μόνο Άσραμ στο Δελχί τα τελευταία, νομίζω, δέκα χρόνια. Ούτε να χτίζαμε το Τατζ Μαχάλ, σας λέω! Είναι τόσο δύσκολο, βλέπετε, να καταλάβουν γιατί τους παίρνει τόσο πολύ χρόνο ενώ δεν είναι καν ένας μεγάλος χώρος. Αλλά δεν είναι μόνο οι Σαχάτζα Γιόγκις έτσι, αλλά και άλλοι παράγοντες. Όλοι είναι έτσι, τα πάντα αναβάλλονται, τα πάντα είναι να γίνουν αύριο. «Αυτό θα το κάνουμε αύριο». Μετά ο ένας θα έρθει, ο άλλος δεν θα έρθει. Όπως συνηθίζαμε στο σχολείο, που έπρεπε να κάνουμε κάποιο υπολογισμο ή να λύσουμε κάτι, π.χ. : ένα σπίτι χτίστηκε, τρία άτομα ήρθαν για δουλειά και ο ένας έφυγε. Μετά δύο άτομα ήρθαν για δουλειά και ένας έμεινε και δύο το έσκασαν, έπειτα πέντε άτομα ήρθαν για δουλειά και δύο το έσκασαν.

«Έτσι λοιπόν, πότε θα τελειώσει το σπίτι;» Ποτέ! Με τόσες φυγές δεν μπορεί  να τελειώσει ποτέ. Έτσι είναι. Για αυτό λοιπόν, μας λείπει η συλλογικότητα. Έλεγα ότι όλοι οι Ινδοί πρέπει να βρούν ένα μέρος που να μπορούν να φυτέψουν κάτι. Βρείτε ένα μέρος που μπορείτε να πάτε και να φυτέψετε μερικά ωραία δέντρα Μπάνυαν, να τα ποτίζετε μαζί, να δουλέψετε μαζί. Ενώ οι Ινδές, είναι καλύτερες από αυτή την άποψη. Κάνουν πολύ δουλειά όσον αφορά το μαγείρεμα και τις ανάλογες δουλειές, αλλά τους λείπει ένα άλλο κομμάτι. Το άλλο κομμάτι είναι η εξυπνάδα, το κομμάτι της σκέψης. Όλη την ώρα σκέφτονται: «Ω, του άντρα μου του αρέσει αυτό, πρέπει να του το μαγειρέψω».

Ύστερα, αν ο σύζυγος θέλει ένα λεμόνι με το φαγητό του, αλλά δεν υπάρχει λεμόνι στο σπίτι, αυτή η γυναίκα θα τρέξει πάνω κάτω, θα πάει παντού να φέρει το λεμόνι για τον άντρα, διαφορετικά δεν θα φάει το φαγητό. Δεν πειράζει, αν δεν φάει μια στο τόσο, δεν θα πάθει τίποτα. Αλλά η γυναίκα θα προσπαθήσει, γιατί βλέπετε καταλαβαίνουν μόνο ένα πράγμα, ότι πρέπει να διατηρούν τον ουρανίσκο τους καλά. Έπειτα είναι αρκετά λογικό στην Ινδία, γιατί εδώ είναι σαν αληθινές τίγρης. Όλοι οι σύζυγοι είναι σαν τίγρεις, γι’ αυτό πρέπει να τους ταΐζεις, διαφορετικά, ένας Θεός ξέρει, πότε η τίγρης θα πηδήξει επάνω σου. Από την άλλη πλευρά στην Αγγλία ή στην Αμερική, οι σύζυγοι είναι σαν πρόβατα και οι γυναίκες είναι σαν τίγρεις! Επίσης και οι δυτικοποιημένες Ινδές γυναίκες είναι έτσι και όταν πάνε στη Δύση, ακόμα και οι απλές γυναίκες, έχω δει να γίνονται τίγρεις. Είναι κάτι το εκπληκτικό το πώς αλλάζουν αμέσως θέσεις, ακόμα κι αν δεν φοράνε τζιν και όλα αυτά, γίνονται έτσι. Αυτή η ανισορροπία ξεκινά σε έναν άνθρωπο όταν δεν καταλαβαίνει ότι πρέπει να γίνει άξονας της Μητέρας Γης και όχι του Αιγόκερω ή του Καρκίνου. Αυτή η ισορροπία έρχεται μέσα από το βάθος μας και αυτό το βάθος πρέπει να το βελτιώσουμε.

Όχι μόνο με το να συζητάμε για αυτό, με το να συζητάμε για τη Σαχάτζα Γιόγκα, αλλά να διαλογιζόμαστε σοβαρά, να διαλογιζόμαστε πραγματικά σοβαρά. Δεύτερον, πρέπει να κάνουμε συλλογική δουλειά. Έχουμε λοιπόν στην Ινδία, τους αρχιτέκτονες. Δεν έχουν αγγίξει τίποτα με τα χέρια τους. Κάθονται και σχεδιάζουν και αυτό είναι όλο – τέρμα. Έτσι μετά το σχεδίασμα, κάνουν ότι τους αρέσει. Όμως έτσι έχουν προβλήματα, πρακτικά προβλήματα, δεν μπορούν να καρφώσουν ένα καρφί. Είναι όλοι τους αυτό που λέμε καλομαθημένοι. Απολύτως άχρηστοι για χειρονακτική εργασία. Δεν μπορούν να δημιουργήσουν τίποτε με τα χέρια.

Ακόμα κι αν χρειαστεί να σηκώσουν, ας πούμε, μια από αυτές τις καρέκλες και να τις ανοίξουν, δεν μπορούν να το κάνουν. Έτσι υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει να καταλάβει κανείς ότι ερχόμαστε από μια κοινωνία που είναι απολύτως καταστρεπτική όσον αφορά τη συλλογικότητα, έτσι ας είμαστε συλλογικοί. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι συλλογικό. Αλλά η συλλογικότητα είναι τόσο φτωχή στην Ινδία, τόσο φτωχή που δεν συμπεριφέρονται όμορφα ούτε στις γυναίκες τους. Δε θα μιλήσουν γλυκά στις γυναίκες τους, όμορφα στα παιδιά τους, για αυτούς είναι τελείως ανήθικο να μιλήσουν στις γυναίκες τους ευγενικά. Από την άλλη πλευρά οι δυτικοί, ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τη συλλογικότητα που προσπαθούν να συμβιβαστούν με οτιδήποτε και προσπαθούν να κρατήσουν μια καλή οικογενειακή ζωή. Έτσι έχουμε τα δύο άκρα. Παρόλο αυτά, χάρη στη σοφία των Ινδών γυναικών, η οικογενειακή ζωή κρατιέται δυνατή. Αλλά δεν θα δείτε τέτοιους άντρες στην Αγγλία, σας λέω ότι κανείς δεν θα ανεχθεί τις ανοησίες που κάνουν οι Ινδοί άντρες στις γυναίκες. Δεν θα συχγωρεθεί καθόλου αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς.

Η ισορροπία μεταξύ των γυναικών και των αντρών: «ποιος είναι ο άξονας; Είναι το σπίτι.» Το σπίτι είναι ο άξονας. «Τι είδους συζητήσεις κάνετε στο σπίτι;» Ποιο νομίζετε «ότι είναι το πρόβλημά σας;» «Πού είναι η προσοχή σας;» «Τι συζητάτε;» Είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβετε. Έτσι θα ανακαλύψετε τι συμβαίνει μέσα στην οικογένεια. Για παράδειγμα, αν μιλάτε άσχημα μεταξύ σας αν στρέφετε το παιδί εναντίον του άντρα σας, αν ο άντρας στρέφεται εναντίον της γυναίκας, στρέφετε τα παιδιά εναντίον του άντρα, κάπως έτσι. Αν μια τέτοια κατάσταση διαιωνίζεται, τότε αυτό που συμβαίνει, είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένας υγειής άξονας. Ο άξονας είναι η αγάπη, άξονας σημαίνει αγάπη, και όχι εκμετάλλευση ή παραχάιδεμα – αλλά αγάπη. «Σε μια χώρα όπως η δική μας, ποιον άξονα έχουμε;» Ο άξονας της χώρας μας είναι το Αντυάτμα. Πρέπει τώρα να ξεπεράσουμε τη λαχτάρα για τα χρήματα, την αξιοποίησή τους, το ένα και το άλλο. Αν οι άνθρωποι πάρουν την Αυτογνωσία τους προτού εξελιχθούν, δεν θα υπάρχει ο φόβος να δημιουργηθεί μια άλλη Αμερική εδώ.

Δεν χρειάζεται να γίνουμε κομμουνιστές, δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι τέτοιο, γιατί οι κομμουνιστές είναι ακριβώς όπως οι Αμερικανοί, δεν υπάρχει απολύτως καμία διαφορά στο ταμπεραμέντο. Αν σε έναν Αμερικανό του επιτραπεί να μείνει στη Ρωσία, θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο όπως ένας Ρώσος και αν ένας Ρώσος πάει στην Αμερική, θα συμπεριφερθεί το ίδιο όπως οι Αμερικανοί. Δεν υπάρχει καμμία αλλαγή. Τώρα, αν υπάρχει ο άξονας του Αντυάτμα σε κάθε χώρα, όπου για ένα άτομο το να επιτύχει την πνευματική του άνοδο γίνει το πιο σημαντικό πράγμα και αυτό επιτευχθεί, τότε κάθε εξέλιξη, οποιαδήποτε ποσότητα από όλα αυτά τα πράγματα δεν θα μπορούν να καταστρέψουν αυτή τη χώρα, δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν πολέμους. Θα υπάρχει παντού ειρήνη, θα υπάρχει παντού απόλαυση. Έτσι, αυτή τη μέρα του Μάκαρ Σανκράντ, ας πούμε ότι τώρα το Σανκράντ τελείωσε και ας κοιτάξουμε μπροστά στην καινούρια εποχή του καινούργιου φεγγαριού που μας ευλογεί και ο σπουδαίος ήλιος που ανατέλλει ας μας δώσει την ενέργεια που χρειαζόμαστε, για να γιορτάσουμε την έλευση της χρυσής εποχής της Σαχάτζα Γιόγκα. Είθε ο Θεός να σας ευλογεί όλους. Τώρα για την Πούτζα, η Μάκαρ Σανκράντ Πούτζα είναι πολύ μικρή, είναι η Πούτζα του Σούρυα Ντέβατα. Δεν ξέρω από τις ξένες χώρες, ποιοι θα παραμείνουν μετά τις «11 του μήνα ή είναι στις 12; Στις 12 – μετά τις 12 του μήνα.» Ένας, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ, εννέα, δέκα.

δεκαεφτά, δεκαοχτώ, δεκαεννέα, είκοσι. Εντάξει, ας πούμε, «ποιοι θα παραμείνουν στη Βομβάη μετά τις τις 11 του μήνα;» «Πότε θα φύγουν αυτοί οι άνθρωποι;» Αυτοί που θα μείνουν στη Βομβάη μετά τις 11 του μήνα, «πότε θα φύγουν, πότε θα φύγετε;» Θα έρθετε στο Πράτισταν. Εντάξει. «Εσύ Τζόν;» Θέλεις να μείνεις εδώ στη Βομβάη, «ή θέλεις να μείνεις στο Πράτισταν;» Θέλω να πω, δεν έχει κανονιστεί κάτι εδώ, έτσι όλοι αυτοί που δεν φεύγουν στις 11 ή στις 12 του μήνα, στο άμεσο μέλλον, «πόσοι είναι αυτοί που θα μείνουν παραπάνω;» «Περίπου τριάντα τέσσερις. Πόσοι είναι οι άντρες και πόσες οι γυναίκες;» Έτσι, αποφασίσαμε ότι οι άντρες μπορούν να έρθουν στο Πράτισταν και οι υπόλοιπες κυρίες μπορούν να πάνε στο Αλιμπάγκ. Ο λόγος είναι, ότι το Πράτισταν είναι ακόμα τρομερά λιτό. Δεν είναι καθόλου για γυναίκες και έχω μόνο ένα δωμάτιο εκεί για να μένω. Έτσι το καλύτερο είναι να πάνε όλες οι κυρίες στο Αλιμπάγκ, και αφήστε τες να πληρώσουν για τη διανομή τους εκεί στους ανθρώπους που θα τις προσέχουν. Αυτοί που θα έρθουν στο Πράτισταν, «πόσοι είναι; Οι υπόλοιποι άντρες είναι περίπου πενήντα.» Πενήντα, εντάξει.

«Πότε θα γυρίσετε πίσω;» Βλέπετε, είναι μια μεγάλη υποχρέωση αυτή η δουλειά. Μπορείτε να έρθετε στο Πράτισταν, αν θέλετε να τραβήξετε φωτογραφίες ή οτιδήποτε, αλλά είναι ένα βάρος για μας, γιατί μέχρι να πάτε πίσω, θα είναι όλη την ώρα μια ευθύνη στο κεφάλι μας. Έτσι το καλύτερο είναι να έρθετε στο Πράτισταν, να φωτογραφήσετε λίγο ή οτιδήποτε θέλετε. Ώστε μετά να κάνετε κρατήσεις, γιατί αυτό πρέπει να φύγει από τη χώρα μας, διαφορετικά θα είναι όλοι πάνω στο κεφάλι μας και θα μας ακολουθούν. Για αυτό συγνώμη, αλλά θα πρέπει να φύγετε με αυτό το υλικό που κουβαλάτε. Έτσι θα πρέπει να το κάνουμε σε τρεις, τέσσερις μέρες. Μπορείτε να τελειώσετε την φωτογράφηση εκεί και να κανονίσετε την αναχώρησή σας. Έτσι, για όλες τις κυρίες που πρόκειται να μείνουν, μπορούν να πάνε στο Βάσι ή στο Αλιμπάγκ. Στο Αλιμπάγκ είναι καλύτερα… Μπορούν να πάνε στο Αλιμπάγκ και να μείνουν εκεί, δεκατρείς ή δεκατέσσερις κυρίες. Εντάξει, έτσι θα γίνει.

Τώρα ελάτε να πούμε το Γκανέσα Ατάρβα Σίρσα. Είκοσι ένα άνθρωποι από την Αμερική πρέπει να φύγουν, έτσι θα προσπαθήσουμε να τελειώσουμε την Πούτζα όσο πιο γρήγορα γίνεται, ώστε να μπορέσουν να φύγουν.