Puja for the 67° Birthday, Sydney (Australia), 21 March 1990. Τι μεγάλος ενθουσιασμός σε όλον τον κόσμο! Ολόκληρο το Σίδνεϋ, νομίζω, ότι έχει κατακλειστεί από τα λουλούδια τους. Και λένε τόσα ωραία πράγματα, οι κάρτες και τα γράμματα και τα όμορφα ποιήματα, τα όμορφα τραγούδια των παιδιών. Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν το αίσθημα μιας τόσο μεγάλης αγαλλίασης και ειλικρινής ευτυχίας. Χρειαζόσασταν μία Μητέρα να σας φροντίζει, να ενδιαφέρεται για σας και να μπορεί να σας μεταμορφώσει με πολλή σοφία. Σε κάθε γενέθλια ανακαλύπτω, ότι οι Σαχάτζα Γιόγκις διευρύνουν τις καρδιές τους και συνειδητοποιούν πως δεν είναι πια σταγόνες, αλλά ένα αναπόσπαστο μέρος του ωκεανού. Και ότι αυτός ο ωκεανός, θα τους δυναμώσει και θα τους φροντίσει. Είναι ο ωκεανός που θα τους θρέψει. Και ο ίδιος ωκεανός θα τους καθοδηγήσει. Έτσι, η σύνδεση της σταγόνας με τον ωκεανό, πρέπει να εδραιωθεί πλήρως. Συνεπώς οι περιορισμοί της σταγόνας, πρέπει να διαλυθούν εντελώς μέσα στην απεραντοσύνη του ωκεανού. Με φροντίδα και με το να λέμε όμορφα πράγματα μπορούμε να αυξήσουμε το βάθος της συλλογικότητας και με την ειλικρινή επιθυμία να είμαστε συλλογικοί. Η επιθυμία να είμαστε συλλογικοί πρέπει να είναι πολύ ειλικρινής. Έτσι, θα αρχίσει η διεύρυνση της ύπαρξής σας. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται, είναι η ειλικρίνεια με τον εαυτό σας. Φυσικά, επειδή ερχόμαστε από την κατάσταση της σταγόνας, από μια σταγόνα, μια μικρή περιορισμένη σταγόνα, από αυτήν τη φάση, γι’ αυτό περιστοιχιζόμαστε συνεχώς από αυτούς τους περιορισμούς. Αλλά πρέπει να δούμε το δικό μας όραμα: τι θα γίνετε Read More …