دومین روز ناواراتری

سیدنی، استرالیا ، 13 اکتبر 2007

اینجا هم بیایید، بیایید داخل، بنشینید اینجا، یک نفر دیگر هم، بیایید جلو. بعضی‌ها هستند که نمی‌توانند بنشینند. می‌شود بروید و ببینید آیا همه داخل آمده‌اند؟ ببخشید، من نمی‌دانستم شما همه اینجا بودید؟ الان او گفت و من هم گفتم باشد. شما آنجا صدای مرا می‌شنوید؟ همه شما؟ آنها که صدای مرا نمی‌شنوند دستانشان را بالا بگیرند.

خیلی خوب، ممنون. چیزی می‌خواهید؟ بیایید جلو. حال شما خوب است؟ پس بهتر است یک آواز بخوانید. من متاسفم، آنها الان به من گفتند که مردم منتظر هستند. بسیار خوشحالم که می‌بینم همه شما اینجا این‌قدر شاد هستید.

امروز روز دوم است و از نظر تکاملی روز بسیار مهمی است. همان‌طور که می‌دانید، دومین چاکرای ما بسیار مهم است، برای همین است که امروز روز بسیار مهمی است. خوب دومین چاکرا چیست؟ آیا می‌دانید دومین چاکرا چیست؟ ها؟ آنها چه گفتند؟ 

ساهاجایوگی: سوادیستان.
شری ماتاجی: شما باید بلند بگویی! 

ساهاجایوگی: سوادیستان.

این چاکرا سوادیستان است، خیلی مهم است چون در این کالی‌یوگا، سوادیستانا بیشتر از همه کار می‌کند. ما ماموران بسیار زیادی داریم که آن را وادار می‌کنند کار کند و خیلی سخت کار کند. شما می‌دانید در چاکرای دوم چیست. در دومین چاکرا چه اتفاقی می‌افتد؟ این که ما گرفتار جاه‌طلبی‌هایمان می‌شویم و این جاه‌طلبی باعث می‌شود دائم بالا و پایین بدوید و من بسیاری از ساهاجایوگی‌ها را دیده‌ام که گمراه شده‌اند. پس امروز برای همه شما روز بسیار مهمی است.

پس چاکرای دوم مهم است؛ چرا که در دوران مدرن، این چاکرا بسیار فراگیر و فعال شده است. ما بسیار فعال می‌شویم، بیش فعال می‌شویم و شروع می‌کنیم به فکر کردن به هر شخصی که از نظر ما اهمیتی ندارد، فکرمان را مشغول می‌کنیم و مغزمان را اذیت می‌کنیم. پس چاکرای امروز مهم است چون مغز شما را اذیت می‌کند، شما را خیلی آزار می‌دهد! و شما هم مشغول فکر کردن به آنها می‌شوید. شروع می‌کنید فکر کردن که چه گفتید، چه اتفاقی افتاد، چه کسی عصبانی است و همه نوع مزخرفاتی!

شما همه ساهاجایوگی هستید؛ پس شما نباید نگران هیچ یک از این افراد باشید که آنها چه می‌گویند، آنها چه می‌کنند. شما فقط باید از خودتان لذت ببرید. از چاکرای دوم باید لذت ببرید. این بهترین راه برای لذت بردن از ساهاجایوگا است. وقتی سوادیستانای شما راضی باشد، چیزی نمی‌تواند باعث نابودی یا پریشانی شما شود. در سوادیستانا شما واقعا می‌توانید مراقبت کنید؛

چاکرای سوادیستانا برای شما خیلی خوب است چون الان شما ساهاجایوگی هستید و می‌توانید بر آن چیره شوید. آن یک چاکرایی است که ناراحت می‌کند، به خصوص در غرب، مردم خیلی فکر می‌کنند، دائم فکر می‌کنند، فکر می‌کنند و فکر می‌کنند. این از سوادیستان است. شما از سوادیستان دچار آن مشکل می‌شوید. برای راضی کردن سوادیستان، شما باید به سکوت رو بیاورید. شما باید به خاموشی رو بیاورید و به خودتان نگاه کنید. آنچه دارد شما را آزار می‌دهد، آنچه شما را به دردسر می‌اندازد، آنچه به شما ایده و فکر می‌دهد، سوادیستانا است

و بعضی افراد خیلی زیاد فکر می‌کنند. شاید هیچ مشکلی در کار نباشد، ولی آنها با سوادیستانا، مشکلات خودشان را ایجاد می‌کنند و فقط مدام نگران این مسائل هستند. در صورتی سوادیستان خیلی خوشحال است که شما فقط بخندید و لذت ببرید و نگران مزخرفات نباشید. چقدر ما سر مزخرفات وقت تلف می‌کنیم! ما به آن نیازی نداریم؛ ساهاجایوگی‌ها نیازی به آن ندارند.

فقط آنها که هنوز خودآگاه نیستند، حتما زجر می‌کشند و زجر هم می‌کشند و حتی ممکن است شما را هم اذیت کنند؛ ولی فقط به آن بخندید و باید که آنها را عفو کنید، ببخشید. چون آنها این کار را می‌کنند به خاطر این که چاره‌‌ای ندارند. می‌دانید، این چاکرای سوادیستاناست که آنها را آزار می‌دهد؛ برای همین دست خودشان نیست. شما جا ندارید. کمی بیایید جلوتر. بیچاره؛ ببخشید. شما می‌توانید بیایید جلو، اینجا جا هست، بعضی‌هایتان برایشان جا باز کنید.

ها، خوب است. بیاید جلو، لطفا. شما هارمونیومت را بیاور و بیا جلو. شما می‌خواهی برقصی؟ ساهاجایوگی: بله، مادر. شری ماتاجی: خوب است.

پس حالا، نگذارید ذهن شما با هر فکر مزخرفی که می‌رسد به زحمت بیفتد، هر جور، هر جور فکر مزخرفی. شما کاری به آنها ندارید، ولی فکرها می‌آیند. حالا این کار آقای سوادیستان است. او سعی می‌کند حواس شما را پرت کند. شما باید وارد سکوت شوید.

وقتی وارد سکوت شدید، آن وقت او می‌رود و شما را اذیت نمی‌کند. همه توجه من به کشور شماست؛ چون شما ساهاجایوگی‌های بسیار خوبی هستید. ما در سراسر جهان ساهاجایوگی داشته‌ایم، می‌دانید که هزاران نفر هستند، ولی می‌بینم هیچ‌کدام مثل استرالیایی‌ها نمی‌شوند. چون آنها به نوعی عمیقا تحت تاثیر و نگران مشکلات دنیا هستند. پس حالا به چه چیزی باید فکر کنید، که کاری به سوادیستانا نداشته باشید.

ولی به کسی باید تبدیل شوید که ساهاجایوگی باشد. و هیچ سوادیستانایی نباید شما را آزار ‌دهد. بنابراین، من نمی‌دانستم شما همه اینجا بودید، تازه به من گفتند که شما اینجا هستید. آنها گفتند: “فقط چند نفر هستند”. من گفتم: “باشد”. ها؟ چند نفر؟ آنها را شمرده‌اید؟ خوب، خیلی شیرینند! 

استرالیا واقعا فوق‌العاده است که چنین بچه‌های زیبایی دارد؛ و افراد از بچه‌هایشان مراقبت می‌کنند. این اولین کاری است که باید انجام دهید؛ که از بچه‌هایتان مراقبت کنید. این جنگ با سوادیستانای‌تان است. هر وقت چیزی شما را آزار داد، به فکر بچه‌هایتان بیفتید، تمام! شما باید نگران آنها باشید و همه چیز درست خواهد شد.

“چه شده، حالت خوب نیست؟ شما خوبی؟”

شما به طور قطع مورد رحمت هستید؛ چون تسلیم هوا و هوس‌های سوادیستانا نمی‌شوید. قطعا؛ و اینکه این چاکرا مال کشور شما هم هست. برای همین شما را به بالا پایین دویدن و فکر کردن و فکر کردن و فکر کردن وادار می‌کند. به خصوص همه ساهاجایوگی‌ها این مشکل را دارند. پس فقط باید در نظر داشته باشید که شما روی سوادیستان نشسته‌اید و باید که شما سوار آن باشید، نه این که آن سوار شما باشد. بسیار خوب؟

من به شما بسیار افتخار می‌کنم؛ مردم این کشور راه را به دیگر مردم جهان نشان داده‌اند، این که چطور می‌شود متحد و یکی بود. این واقعا حیرت‌انگیز است. در کشورهای دیگر، مشکلات متفاوتند. مشکل این کشور همان‌طور که امروز گفتم سوادیستان است؛ ولی شما بر آن غلبه پیدا کرده‌اید. سال اول که آمدم دیدم که اختیار همه به دست سوادیستانا است. آنها بعدا ساکت و بسیار آرام شدند و حالا همه شما را می‌بینم و من بسیار خوشحالم؛ چون حالا او رفته و همه مزخرفات تمام شده است؛ و هیچ‌چیزی نیست که شما را نگران کند.

ریشه تمام بیماری‌ها سوادیستان است؛ بیماری‌ها از آن ناشی می‌شوند. پس باید بدانید که بازیچه دست سوادیستان نشوید و مدام فکر نکنید و فکر نکنید و فکر نکنید. آنها مرتب فکر می‌کنند، یعنی به چیزی که اصلا وجود خارجی ندارد، همین‌طور فکر می‌کنند. پس چنین فکرهایی اگر آمد بگویید: “نمی‌خواهیم فکر کنیم”، تمام! من هستم که برایتان فکر کنم؛ شما فکر نکنید. هر مشکلی هست به من بگویید، ولی شما فکر نکنید. کاری که می‌توانید بکنید این است که آن را بنویسید و مشکلات را به من بفرستید. و من مایلم آن را ببینم. باشد؟ 

و بعد، سوادیستانا، چاکرای کشور شماست؛ که دومین چاکرا و اینجاست. و شگفت آور است که بدانید ساهاجایوگی‌ها، آنها از همه کشورها هستند؛ ولی استرالیایی‌ها چیزی استثنایی دارند. آنها ایمان بسیار محکمی به خودشان دارند.آنها دنبال فکرهای اشتباه نمی‌روند. من این را دیده‌‌ام و به این خاطر از شما بسیار متشکرم.

خوب چه آهنگ دیگری می‌خواهید بخوانید، می‌خواهم بشنوم.