پوجای کریسمس پونه، هند، 25 دسامبر 1989 امروز اینجا جمع شده‌ایم تا تولد مسیح را جشن بگیریم. وقتی به تولد او فکر می‌کنید، انسان می‌بیند که او در محلی بسیار محقر به دنیا آمد و سرتاسر زندگی‌اش را به شیوه‌ای بسیار متواضعانه سپری کرد؛ همچنین به عنوان یک ساهاجایوگی می‌دانید که او اینکارنیشن شری گانشا بود؛ که به نوعی معصومیتش بود؛ و او به خاطر درک نابخردانه آدم‌های کور به صلیب کشیده شد. او کودکی ابدی بود و بسیار غم‌انگیز است که وقتی در مورد مسیح و مسیحیت صحبت می‌کنیم، احساس می‌کنیم مسیحیت درست برعکس، در مسیری بر خلاف مسیح گام برداشته است. اگر یکی ساختن است، آن دیگری تخریب است؛ و اگر یکی معصومیت است، آن دیگری فریبکاری است. اگر اقوام مسیحی را ببینید، بسیار تعجب‌آور است در جایی که به مسیحیت عمل می‌شود، خیلی تعجب‌آور است که معصومیت، هیچ جایگاه و احترامی ندارد؛ پاکدامنی، هیچ جایگاه و احترامی ندارد، که آن ذات مسیح بود. او از آن ساخته شده بود. گاهی این که چطور این اقوام به اصطلاح مسیحی، تا ا‌ین حد، از مسیح بدگویی کرده‌اند و این همه آدم را با عقاید احمقانه خودشان نابود کرده‌اند، تکان‌دهنده است. عقایدی که به آنها اجازه افراط در هر کار کثیفی را می‌دهد. و دومین نکته، خیلی مهم است که ببینیم چطور او در یک محل بسیار محقر زاده شد، به شکلی بسیار فروتنانه زندگی کرد؛ او پسر یک نجار بود؛ برای همین مثل نجارها زندگی کرد. ولی در زندگی غربی، آدم‌ها بسیار مادی‌گرا شده‌اند و برای آنها زندگی اشرافی Read More …