“Wat gebeurt er na zelfrealisatie?” – Caxton Hall, Londen – 26 februari 1978

NlTVD 2021-0708

De vraag is: wat gebeurt er eigenlijk met ons na zelfrealisatie? Natuurlijk, ik bedoel, je voelt je gedachteloos bewust, je voelt collectief bewustzijn, je kunt de Kundalini van anderen voelen, je kunt de Kundalini opbrengen, je kunt de chakra’s voelen. Dit is alles wat je weet. Maar eigenlijk moet worden gezien wat er op een diepere manier met een mens gebeurt. Laat ons dus allereerst weten wat we zijn, zoals we zijn, vóór realisatie, zodat we weten wat er met ons gebeurt na realisatie. Het onderwerp is heel subtiel en ik zou willen dat je ernaar luistert in een heel, heel grote concentratie. Vandaag ga ik het niet hebben over abstracte dingen, maar absoluut over iets dat een feitelijk gebeuren is. Een mens werd uit evolutie geschapen – dat weet je heel goed – dat hij uit evolutie is geschapen. En er is een grote controverse gaande. Ze begrijpen deze dingen niet, daarom is er een controverse.

Maar hij is ontwikkeld in zeven fasen en daarom wordt er gezegd dat: Hij had zeven dagen nodig om deze wereld te creëren. We kunnen zeggen dat het hele universum ongeveer zeven fasen heeft doorlopen. Maar, zoals je begrijpt, bevat een zaad alle microscopische zaden erin om alle delen van een boom te manifesteren. Op dezelfde manier werden mensen geschapen. En terwijl het zaad opnieuw wordt gecreëerd in de bloem of in de vrucht en zichzelf dan opnieuw manifesteert, op dezelfde manier als de basis boom had gedaan, op dezelfde manier kun je zeggen dat elk mens ook al deze zaden in zich heeft. Laten we dus naar het allereerste begin van de schepping gaan. Absoluut naar het begin. Natuurlijk heb ik je verteld over hoe ten eerste de afscheiding tussen de kracht van God en God zelf plaatsvond. Maar daarna, toen de kracht die in feite één kracht was, aanleiding gaf tot drie krachten. Eén kracht kan aanleiding geven tot drie krachten. Elektriciteit is bijvoorbeeld één kracht maar het kan warmte worden, het kan magnetisme worden, het kan alles worden. Op dezelfde manier, één kracht van God, van goddelijke liefde, kan drie krachten voortbrengen. En deze drie krachten bewogen op een ellipsachtige manier. Dit had ik je al verteld in mijn scheppingslezing. Maar vandaag, omdat we zo dichtbij en met heel weinig zijn, denk ik dat we dit onderwerp beter kunnen aanpakken. Nu deze drie krachten, we  kunnen het zo zeggen; we hebben drie krachten. (Moeder wijst waarschijnlijk naar een chakra kaart)

Deze eerste, tweede en derde, of je zegt, deze aan de linkerkant, deze in het midden en deze is aan de rechterkant. Deze drie krachten begonnen in een ellips te bewegen, op deze manier. Het centrale punt is de God. En dit zijn drie krachten. Maar op één lijn kun je zeggen. Maar drie van hen bewegen samen zo, als een ellips. En terug naar dat punt. Opnieuw zo bewegen. Ze kunnen 360 graden bewegen en ook in verschillende richtingen. Maar door deze beweging creëerden zij alleen de ruimte en ook de tijd – die hen ertoe bracht om van het ene punt te beginnen en een ander te bereiken. En de ruimte was tussen deze ellipsen. Dus individuele beweging, elke individuele beweging, creëerde ruimte en tijd. Deze beweging, toen het zo naar beneden kwam, ging rond en rond op zo’n punt, de een boven de ander. Als een spiraal die opkomt, kun je zeggen. En toen ging het weer terug. Nadat deze beweging heeft plaatsgevonden, heeft dit ronde ding dat gevormd is of cirkelvormig is,  nu drie krachten eromheen. Een in het midden, een op de rand en een derde eromheen kun je zeggen. Deze drie krachten in de Sanskriettaal worden Mahakali, Mahalakshmi en Mahasaraswati genoemd. Er is geen woord voor in de Engelse taal. Dat betekent niet dat we alle wetenschappelijke woorden opzij zetten, maar zulke woorden bestaan niet. Deze drie krachten, waarvan degene die Mahasaraswati was, is degene die vijf elementen bevatte. Eén kracht had vijf elementen. De tweede, de Mahalakshmi, was degene die het genie van evolutionaire kracht in zich droeg. Dus dit was de evolutionaire kracht. De derde was de kracht van het verlangen, de Mahakali kracht. Nu worden deze, wanneer ze op zo’n cirkelvormige manier bewegen, de buitenste rand zoals je hebt gezien, wordt gevormd door de Mahasaraswati kracht.

Dit zijn de vijf elementen. Toen deze cirkelvormige beweging erg dicht werd, werd het helemaal solide. Ik bedoel in het Engels, kan je alleen ‘solide’ zeggen. Zie je, anders zijn er geen woorden om het uit te drukken. Maar we kunnen ‘solide’ zeggen. En toen het ‘solide’ werd, brak het. Maar het had al deze drie krachten. Je kunt je voorstellen [maar] we kunnen het niet begrijpen. We kunnen de vijf elementen begrijpen omdat ze wetenschappelijk zijn, maar we kunnen de kracht van evolutie niet begrijpen, maar het is er, we zien het werken. Waar komt het vandaan? En we kunnen de kracht van verlangen niet begrijpen. Het is daar maar we geloven er niet in. We kunnen niet geloven in een kracht die deze drie aspecten heeft. Maar het is er wel. Het bestaat. Maar we willen het niet accepteren omdat je het met het blote oog niet kunt zien. Je kunt een verlangen van een persoon niet zien, dus wil je zeggen dat die persoon geen verlangen heeft? Deze drie krachten bestonden, en met het kraken van dat ronde grote ding, wordt het ‘de oerknal’ genoemd. Ik heb het onlangs geleerd, dat het al in de wetenschappelijke boeken staat, dat het de oerknal wordt genoemd. Eigenlijk wist ik niet dat ze dit onderdeel al hadden ontdekt. Zo! En zo is de oerknal tot stand gekomen. En deze begonnen opnieuw. Deze fragmenten gingen rond en rond.

En door hun beweging werden hun hoekpunten weggesneden en werden ze ronde lichamen. Maar toch hadden ze deze drie krachten in zich. Met de eerste kracht die de vijf elementen bevatte. Die vijf elementen zijn uitgewerkt in een mens of we kunnen zeggen gemanifesteerd in de mens als het lichaam van je centra, chakra’s. Het materiële lichaam van je centrum komt van deze vijf elementen die afkomstig zijn van de Mahasaraswati kracht. Nu hebben deze elementen in dezelfde verhoudingen bepaalde sterren gecreëerd. Dat is waarom – omdat deze sterren dezelfde soort verhoudingen hebben en wij ook dezelfde elementen in ons hebben in die verhouding – we zeggen dat sterren op mensen inwerken. Daar hoeven we niet op in te gaan, dat is niet belangrijk. Voor evolutie is dat niet belangrijk. Onze grootste interesse is evolutie. Onze voornaamste interesse is om te evolueren naar een bovenmenselijk wezen. Dus de tweede kracht is de Evolutionaire kracht en deze werkt overal. Het werkt wanneer de materie is gemaakt. Ten eerste is de kwestie, we kunnen zeggen, je kunt het lava noemen, of de verwarmde gassen die worden gevormd: die deze drie krachten bevatten. Als ze dan consolideren, dan coördineren ze, werken ze samen en werken deze drie krachten het uit. Dus de verlangende kracht zit in hen, die verlangt, die het verlangen van God controleert. Het is God die verlangt dat deze dingen gebeuren en dan komt het goed. Nu is dat voor een wetenschapper onmogelijk te geloven! Maar wetenschappers moeten weten, zelfs als ze dat wensen, ze de kwaliteit van de materie niet kunnen veranderen. Als koolstof vier valenties heeft, zal het er vier hebben. Als je zoutzuur in bijvoorbeeld natriumoplossing, natriumhydroxide doet, krijg je een bepaald type reactie. Je kunt het niet veranderen. Maar voor God is het zijn verlangen dat dit universum heeft geschapen.

En door zijn verlangen schiep hij al deze elementen die je kent. De koolstof werd gecreëerd. Het is allemaal evolutionaire kracht. Vanuit verlangen geeft het evolutionaire kracht en de evolutionaire kracht werkt het vervolgens uit op deze elementen, en dan worden de elementen gedeeld en komen ze in hun verschillende manifestatie van deze elementen. Nu, wanneer dit gebeurt, werkt geleidelijk dezelfde verlangenkracht door de evolutionaire kracht, door ons verschillende ‘religies’ te geven, verschillende krachten. Nu is er geen woord voor ‘dharma’ [in het Engels]. We probeerden het uit te vinden! Gavin ontdekte een woord, dus zei hij: ‘decorum’. Maar wat is een decorum? Is niets. Ik zat er net aan te denken. Ik bedoel in de materie heeft niemand het over ‘decorum’. Maar hij zegt dat het oorspronkelijke woord ‘decorum’ het ‘innerlijke begrip’ betekent. Dus het innerlijke begrip is het verlangen van God om het verlangen van God te begrijpen en dit door je eigen wezen te manifesteren. Maar tot op het menselijke niveau wordt het net andersom gedaan. Dat de mensen naar dingen kunnen verlangen, ze kunnen naar dingen vragen. Op dezelfde manier kunnen dieren om dingen vragen, maar hun verlangens worden vervuld door Gods wil, tot een bepaald stadium van mensen. Ik zal je vertellen hoe! Omdat God bijvoorbeeld koolstof heeft gemaakt. Koolstof verlangde nooit. Oké? God wilde een koolstof maken, dus schiep hij het. Hij heeft nooit verlangd, eigenlijk heeft hij er nooit aan gedacht, nooit. Maar van koolstof maakte hij andere dingen en elementen, andere elementen dan, maar het was helemaal niet gewenst door de materie. Dus ten tijde van de materie was de kracht van het verlangen slapend.

De kracht van Gods verlangen handelde maar koolstof was zich er niet van bewust, noch vroeg de koolstof ernaar. Is iets eenvoudigs. Het tweede punt waarop we komen, is het dierlijke stadium dat ook alleen door God was georganiseerd. Ik bedoel, van materie tot mens zijn we niet gekomen door ons verlangen of door ons toedoen, helemaal niet, dat is zeker. Het was Gods verlangen, dus schiep hij dieren uit elementen. Toen dieren werden geschapen, ik bedoel het leven zoals we kunnen zeggen; toen het leven werd geschapen en toen het leven ontstond, begon het verlangen zich erin te manifesteren. Een Amoebe verlangt bijvoorbeeld om te eten. Maar het verlangen komt naar hem toe en hij vervult het, in de zin dat als hij iets ziet, er naartoe gaat en eet. Hij verlangt en hij vraagt erom. Toch is de evolutionaire kracht nergens zichtbaar, alleen de kracht van het verlangen is er. Dus eerst is er alleen de kwestie, duidelijk, dan komt de kracht van het verlangen erin – totdat ze het menselijke stadium bereiken. Tot op de menselijke fase wilden de apen nooit mensen zijn. Ik weet het niet, als je ze raadpleegt, kunnen ze zeggen: “Oh God, red ons alstublieft van die onzin! We zijn gelukkige mensen zie je!“ Omdat mens zijn niet door hen werd gevraagd, noch hadden ze enig idee hoe het is. Dus tot op dit punt heeft deze evolutionaire kracht nooit een rol gespeeld.

Maar alleen toen je op het menselijke stadium kwam en ook in een zeer geëvolueerd stadium van deze moderne tijd van Kali Yuga, op dit moment kunnen we zeggen. Natuurlijk bestond dit verlangen al sinds mensen op deze aarde waren, om het hogere te kennen. Dit verlangen bestond niet vóór het menselijk stadium. Zij (de dieren) zorgden nooit voor het hogere. Maar het zijn alleen de mensen. Je weet hoe het ego, superego zich ontwikkelt en hoe ze gescheiden raken, gescheiden, van de grootste macht en hoe ze dat willen zijn. Nu, om iemand over het hogere te laten denken, hoe doen we dat? Eerst creëer je een sfeer waardoor hij het gevoel krijgt dat hij gevangen zit. Een vogel die alle lucht heeft om uit te vliegen, maakt zich niet druk om de lucht. Maar zet hem in de kooi, dan begint hij aan het volgende te denken. Op dezelfde manier als een mens … Ik bedoel ‘gevangen’ klinkt heel lelijk en heel wreed, maar zo is het niet. Wat ik probeer te zeggen [is dat] de schaal (ingesloten in een omhulsel) van de mens plaatsvond omdat zijn ego en superego zich ontwikkelden, omdat hij zijn hoofd ophief in zijn evolutieproces. En wanneer deze twee elkaar ontmoeten, dan start deze ik-heid, deze afgescheidenheid, deze gebondenheid, menselijke gebondenheid.

Nu kwam het verlangen om verder te gaan. Nu is het evolutieproces voor het eerst door ons zelf gaan werken! [Met] dit verlangen om verder te gaan, begon het evolutieproces bij mensen te werken. Hij begon deze kant, die kant te bewegen, dat uit te werken en nu dit te doen. In deze zoektocht zijn zoveel soorten ideologieën, zoveel soorten ismen en zoveel stijlen van ‘yoga’s’ ontwikkeld. Er komt geen einde aan! Om verder te gaan. Maar als het duidelijk moet zijn dat – alles is gedaan door zijn verlangen. Als je dat gewoon zou weten, “Uw wil geschiede” is het thema van de evolutie. Als je dat vanuit je hart zou kunnen voelen, ben je sahaja. Dat is wat het is. Dat is heel moeilijk voor mensen, vooral op plaatsen waar mensen hebben gewerkt: “Oh, ik heb dit gedaan!” Zie je, hun beelden zijn opgericht met hun zwaarden erachter! Wat heb je gedaan? Veel mensen vermoord? Problemen gecreëerd? Wat heb je bereikt? Heb je vreugde voor iemand bereikt? Heb je voor iemand een evolutionaire groei bereikt? Wat heb je gemaakt met al deze dingen die je overal in deze omgeving ziet? Met al je inspanningen, [als] je [ze] samenvoegt, alles, alle menselijke inspanning, heb je die slavernij kunnen doorbreken? Eenvoudige vraag. Nee! Maar het accepteren van ‘Uw wil geschiede’ is het moeilijkste voor de mens. En daarom is het zo moeilijk om sahaja te zijn.

Als ik je vertel: “Sta op je hoofd!”, dan zul je het doen! Direct! Als ik je zelfs vertel dat je je darmen eruit moet halen, zul je het proberen, als je God moet bereiken. Als ik je vertel dat, “Kom me maar zien”, zullen ze zeggen: “Nee, het is beter om naar India te gaan en Mataji daar dan hier te zien!” Omdat er enige moeite moet zijn, moet er iets worden gedaan! Maar “Je bedoelt, [in] Caxton Hall, ga je daar gewoon heen en Mataji geeft je realisatie?” Gaat het menselijk concept te boven, hij overschrijdt zijn eigen krachten omdat hij denkt: “Oh, dat is het deel waar ik mezelf mis. Omdat ik tot nu toe alles zelf heb gedaan. Hoe is het mogelijk?” Dat is de eerste twijfel die bij hem opkomt! Maar er moet naar deze evolutionaire kracht worden gezocht, gevraagd. En dit is de reden waarom mensen op deze aarde leven. Zo niet vandaag, morgen zullen ze hier allemaal naar toe moeten komen. Anders zijn er allerlei problemen: lichamelijke problemen, zeg maar kanker. Kanker kan niet worden genezen, tenzij en totdat je dit krijgt, niet. Je probeert alles. Je kunt doorgaan met het verwijderen van de neus, de ogen, de oren, dit zal zich verspreiden. Het kan niet worden genezen. Je moet daar voorbij stijgen, anders kan het niet worden genezen. Zelfs in religie blijven mensen in slavernij en volgen religie. Jij kan niet! Als je gebonden bent, volg je geen enkele religie maar je eigen ideeën, je eigen concepten. Je volgt niet de wil van God.

Als je dat eenmaal bent geworden, wordt je wil de wil van God. Wat er dus gebeurt is dat de vibraties door je wezen beginnen te stromen. Het parasympathische zenuwstelsel, dat in een mens is, is het verlangen van God dat tot nu toe is uitgevoerd. Dan begint dit verlangen van God door je heen te stromen. De integratie vindt plaats, een volledige [integratie]. En de manifestatie van de evolutionaire kracht vindt plaats, in de zin dat verlangen op de elementen wordt gelegd. We hadden hier bijvoorbeeld een dame en haar man was een dronkaard, een grote dronkaard. En ze kon me niet komen opzoeken omdat haar man een dronkaard was. En zij zei moeder: “Wat moet ik doen? Moet iets aan mijn man doen!” Ik zei: “Oké, je brengt wat limoenen. Omdat limoenen zeer goede receptoren van vibraties zijn”, het is verrassend! Je weet dat het grappig klinkt, maar dat zijn ze. Wat kan ik er aan doen? Als de limoenen zo zijn, moet ik de limoenen gebruiken! Als iets anders zo is, moet ik dat gebruiken. Maar limoenen zijn de beste. Dus ik zei: “Oké, breng wat limoenen.” Dus ik gaf de limoenen vibraties. Ik gaf het aan haar. Ik zei: “Je legt ze zeven dagen onder zijn kussen.” En de volgende week was de man hier! Wat heb ik toen gedaan? Niets! Ik dacht er zelfs niet aan, om heel eerlijk te zijn. Ik heb gewoon deze vibraties, die het verlangen van God zijn, in die limoenen geplaatst.

Toen de limoenen werden geplaatst, begon de kracht van verlangen, kracht van mijn verlangen, die de wil van God is, te handelen. En zij overtuigden de entiteiten die in hem waren. De entiteiten die misschien in hem waren, of ze hebben misschien ook zijn Spirit overtuigd of de kracht van zijn verlangen die ze op de een of andere manier hebben bestuurd, dat zijn verlangen naar een zodanig niveau werd gebracht dat hij geen zin meer had om te drinken en dat hij in orde was. Vandaag zul je een jongen vinden die hierheen komt, een Indiase jongen. Je hebt die kleine jongen gezien die naar me toe komt. En vanaf zijn jeugd wisten ze niet wat hem was overkomen. Toen hij opgroeide, merkten ze dat hij buitengewoon rusteloos was en hij niet op één plaats kon zitten en hij kon zelfs niet praten. Hij rende altijd rond en huilde en huilde. En de hele tijd moesten ze, ik bedoel, hem ketenen net als een hond. En geen arts kon helpen. Ze gingen naar allerlei dingen. Tot overmaat van ramp gingen ze naar spiritisten! Het meest gruwelijke dat je iemand kunt aandoen.

Ik bedoel, dit is absoluut anti-God werk, anti-God. Er kon dus niets gebeuren. Toen vertelde iemand hen over mij. Ze kwamen naar me toe en ik deed hetzelfde. En met de limoenen is het kind nu goed. En vandaag zegt ze, vertelde me aan de telefoon dat: “Zijn begrip is veel verbeterd. Hij begrijpt dat het fatsoenlijk is om goed te zitten en hij gedraagt zich nu. Als hij naar andere plaatsen gaat, zit hij goed en is hij goed en begint hij een paar woorden te spreken.” Nu heb ik niets gedaan en misschien heb ik die jongen maar één keer aangeraakt. De vibraties die je kent, deze goddelijke vibraties, zijn de wens van je Spirit. Maar het bestaan zelf is een verlangen. Het bestaan zelf is gebaseerd op het verlangen. Op het moment dat het verlangen eindigt, eindigt het bestaan. Daarom is het zo belangrijk dat mensen bestaan. Ze zullen alles proberen om te bestaan, want dat is het laatste. Als het verlangen ophoudt te bestaan, is dat het eind van een mens. Dat betekent, zolang, zoals we het noemen, het verlangen in het hart is. Zodra het hart stopt zijn we dood. Nu, dit verlangen hebben we. We hebben verlangen om een huis te hebben. Iedereen wil in Buckingham Palace wonen. Oké? We willen dit ding, we willen dat ding. We worden zo. Maar dit is niet het verlangen van God. Dit is ons eigen verlangen en er is een gevangenschap. Wanneer we onder het gevangenschap zijn, is dit onze wens waar we om vragen. Zelfs [in] Sahaja Yoga vragen mensen me soms: “Moeder, hoe zit het met mijn huwelijk – zal het uitkomen?”

Laat het aan God over. Als het nu moet uitkomen, als het in orde moet zijn, dan zal God het uitwerken, niet jij. Dat is heel subtiel en moeilijk te begrijpen voor mensen. Dan, wat Krishna had gezegd, kan men begrijpen dat “Karmanye vadhikaraste, phaleshou ma kadachan” (betekent) We moeten doen wat we willen doen. Karma (werk) kunnen we doen, maar de vrucht daarvan aan God overlaten, omdat hij weet [dat] het verlangen van God moet werken. Het verlangen van God moet geaccepteerd worden en het moet werken. Maar dat is niet mogelijk door je een lezing te geven, door je een hersenspoeling te geven: “Laat het maar aan God over!” Deze ‘god’ kan paus zijn. ‘God’ kan een kardinaal zijn, of ‘god’ kan iemand in India zijn, een soort priester die ganja verkoopt (leugens). Ik bedoel dat iedereen op die manier een ‘god’ kan zijn; Dat is niet het punt. De God in jou, als hij verlangt, dan doet hij wat het beste voor jou is. Wat gebeurt er na realisatie? Dat je verlangens vibraties krijgen. Je verlangens, de prioriteiten, beginnen te veranderen. Het belang begint te veranderen, omdat door jou het verlangen van God begint te werken. Het is zeer interessant. Alleen vandaag, toen iemand me vertelde dat hij naar Duitsland ging en altijd wijn ging drinken. Omdat wijn zijn favoriet was en hij van Duitse wijn hield. En deze keer was het wijnfestival of zoiets. Maar, na realisatie, zeer dure wijn: hij dacht: “Laten we het proberen!” Dus kocht hij het.

Hij nam twee, drie slokjes en hij kon het gewoon niet nemen, hij kon er niet van houden. Hij gooide het weg. Maar ik zei daar niet dat “je drinkt gewoon niet!” Maar het is de God in jou die niet tevreden is en je voelt zijn verlangen. Je verlangen wordt één met hem en dat is hoe je het begint weg te doen.  Je verlangen wordt één met hem en dat is hoe je het begint weg te gooien. En dit is het belangrijkste wat er gebeurt en dat is hoe je prioriteiten veranderen. Er was een dame die een zeer efficiënte huisvrouw was. En ze wist hoeveel kleding ze had en hoeveel haar man er had en hoeveel kinderen ze had en wat het telefoonnummer was van ‘xyz’ en van de politie en dit en dat. En alles wist ze uit haar hoofd. Absoluut efficiënt! Uiterst zorgvuldig! En alles gepolijst en alles in haar huis. Maar als je naar haar huis ging, ondanks al haar efficiëntie, zou je het gevoel hebben weg te rennen door de achterdeur, rechtdoor! Geen warmte, geen liefde. En je zou voelen: “Waar te zitten?” Ik bedoel, het is te goed en het is zo nauwgezet! Je zou je nergens ontspannen voelen om te gaan zitten, omdat de dame zo kieskeurig was over alles. Dus ze krijgt realisatie en wat gebeurt er dan? Haar prioriteiten veranderen. Ze kwam en klaagde tegen me: “Moeder, ik vergeet de meeste van mijn nummers. Ik vergeet hoe ik moet koken. Ik weet niet waar mijn spullen zijn!” Ik zei: “Echt waar? Het is heel triest!” (Gelach). Ze zei, “maar er gebeurt iets leuks met mij.”

Ik zei: “Wat gebeurt er met jou?” Ze zei: “Ik krijg het beter voor elkaar! Ik kook veel beter. Mensen lopen niet van me weg. Dingen komen goed.” Ik zei: “Hoe?” Ze zei: “Ik weet het niet. Op de een of andere manier heb ik het idee gekregen van timing en niet van tijd.” Hoe krijg je nu timing? Verschil tussen tijd en timing? Je moet de ‘tijd’ zien, en de ‘timing’ is dat je weet hoe laat. Alleen vandaag, we kwamen naar beneden en ik zei: “Laten we eerst de taxi bestellen!” Dus ging hij de taxi halen. We waren boven. Daarna weet ik niet hoeveel minuten – omdat ik nooit op mijn horloge kijk, het is altijd buiten werking – Ik zei tegen hen: “Laten we naar beneden gaan, de taxi is er.” En ik was daar in de taxi! De taxi stond daar te wachten. Hij drukte niet eens op de bel, we waren daar in de taxi. Zie je, je krijgt de tijd! Het is zo fantastisch dat mensen het niet kunnen geloven, hoe het mogelijk is. Maar wat er gebeurt [is] dat: het verlangen van God, hij organiseert het ding op een manier die we het onbewuste noemen. Het onbewuste wordt bewust in jou. Wat is [het] onbewuste? Is het verlangen van God. Het verlangen van God wordt in ons bewust en begint ons voortdurend te leiden. En de sturing, als je het aan ‘zijn’ leiding overlaat, leidt het ons door en door en door. Ik bedoel zoiets eenvoudigs als een taxi, ik bedoel, het maakt niet uit, zelfs niet als ik moet lopen! Het maakt geen verschil. Maar ik zeg dat zelfs dat wordt verzorgd. Dus waarom zorgen maken? Je gaat lekker zitten! Doe gewoon waar je zin in hebt en het is er! Het gebeurt omdat we zeggen: “We laten het over aan uw voeten, o Heer.”

Wat betekent dat? Met een enkele beweging kan hij dit universum creëren. Echt, hij kan, geloof mij, hij kan. Hij heeft het gedaan! Jij hebt het niet gedaan. Je kunt zelfs geen klein atoom maken. Dus als we ons overgeven – na realisatie! Vóór realisatie heeft niets betekenis. Nee! Na realisatie wanneer we zeggen: “We geven ons over aan u, o Heer.” Oh, hij heeft zijn eigen telecommunicatie! Hij heeft een dynamische kracht. Dus je zult verrast zijn dat het een kracht is die het verlangen van God in zich heeft, elk deeltje ervan. Nu, kun je iets bedenken dat evolutionaire kracht heeft, de vibraties, en waar zit de kracht van het verlangen in? Elk deeltje heeft dat. Maar wanneer dat licht in je wordt aangestoken, wanneer je iets aanraakt, krijg je het. Dat ding, of het nu materie is, of het nu een dier is of het weer, of een mens is, wordt er door geraakt en verandert. Het enige is dat de mensen zich hiervan bewust zijn en anderen niet. Dus vandaag kwam er iemand binnen en hij had een verband. Ik zei: “Oké, neem mijn sjaal wrijf het eroverheen”. Klaar, hij is genezen. Je ziet het gebeuren, als je het een wonder noemt. Maar zoveel andere wonderen worden als vanzelfsprekend beschouwd. Kijk naar onze ogen. Het belangrijkste dat je overkomt, is dat je kracht van het verlangen één wordt met God en dat overal, waar de kracht van het verlangen van God is, die geen plaats heeft, omdat dat het laatste en het eerste is.

Het was de eerste die zich begon te manifesteren, en het is de laatste waar we zullen eindigen, dus het is het eerste en het laatste. Al die plekken en er is geen plaats waar deze plekken niet zijn. Daarom zeggen ze: “Je bent overal. Er is geen plaats waar u niet bestaat.” Wordt verlicht en werkt. Alleen in het geval van onze geliefde broeders, de mensheid kan het ontkennen. De grote vrijheid van mensen om dom te zijn, bestaat; dwaas zijn, arrogant zijn, egoïstisch zijn, blind zijn, wordt gerespecteerd. Onder de naam ‘wetenschappelijk’, onder de naam ‘rationaliteit’ gebeurden allerlei dingen die niets bereikten. Maar, zoals je zegt, mensen hebben de vrijheid om dom, dwaas, oppervlakkig, perifeer te zijn en op de een of andere manier hebben ze dat soort dingen geaccepteerd. Daarom is het moeilijk om mensen op de Sahaja te krijgen. Bovendien, het verlangen van God denkt, begrijpt, organiseert en houdt van je. Maar het verwent je niet. Het houdt van je, verwent je niet. Als je echt zoekt, dan alleen dringt het tot je door. Anders niet. Het is heel subtiel. Het is een heel subtiele gebeurtenis. Het gebeurt met degenen die er echt naar verlangen, dat hun verlangen één zou worden met God; alleen zulke mensen krijgen realisatie.

Dus, op democratische wijze, kun je Sahaj Yoga niet beoordelen. Nee, je kan het niet. Omdat je op democratische manieren kunt zeggen: “Hoeveel mensen komen er naar Sahaj Yoga?” Nee, helemaal niet! Hoe minder ze komen, hoe beter het is. Dat is te zien omdat de meesten die je ziet dwaze en domme mensen zijn in deze wereld, wat te doen? Maar hoe meer ze komen, betekent dat alleen dat er meer mensen zijn die wijs zijn geworden, ze willen wijs worden, ze willen zichzelf verbeteren, ze willen hun leven veranderen, ze zijn echt op zoek. Omdat het geen oppervlakkige dingen zijn die mensen normaal aannemen – zestig procent. En minstens dertig procent meer zijn de mensen die iets willen aannemen waarin ze een rol kunnen spelen. Dus negentig worden volledig geannuleerd omdat ze een rol moeten spelen! Ik bedoel, zelfs als ik je zeg: “Doe je haar zo.” Je ziet dat er een gemeenschap in India is (lachen) waarin … Ik bedoel, we hebben allerlei mensen, zie je, maar deze is speciaal, ze worden genoemd als ‘Digambaras’ van de Jains-sekte. Ze dragen geen kledingstuk, niets! Ze hebben zelfs je bikini niet nodig! Absoluut, ze leven zonder kleren. En het is heel beschamend, weet je! Eigenlijk gebeurde het ons dat mijn man, toen ik nog heel jong was, de invorderaar van een district was. En we werden uitgenodigd voor een functie door deze Digambar Jains. Tot dan wist ik niet dat ze zo leefden. Ik dacht dat ze zich tenminste in aanwezigheid van anderen aankleden, maar nee!

Ze lieten de invorderaar en zijn vrouw vooraan zitten met alle ‘eer’, en alle mensen waren aanwezig – minstens duizend mensen. Stel je de schaamte voor! En ik wist niet waar ik moest kijken, weet je !!! En ze bleven hun lichaam krabben en zo. Het was heel gênant. Zo lelijk en belachelijk. Maar zelfs dat zijn ze bereid te doen omdat ze dachten dat ze  ‘digambars’ zouden worden – betekent dat ze grote heiligen worden, weet je. Dus ze zijn bereid om die lelijkheid en die vreselijke schaamteloosheid te doen. Maar afgezien daarvan was het ergste dat ze allemaal aan hun haar trokken. Dus wisten we niet waarom ze altijd aan hun haar trokken: dus het andere is dat ze niet naar een kapper mogen gaan en ze mogen geen haar op het lichaam hebben, dus trekken ze altijd aan hun haar. Het is bij hen kunst geworden. Het is een feit, zeg ik je. En er moeten minstens vijf, zesduizend zoals die in India zijn, die deze onzin doen, weet je! Ze lopen op straat en volgens de wet beboet niemand hen voor naaktheid. Anders is het in India niet toegestaan naakt op de weg te zijn.

Je wordt beboet daarvoor. Maar deze mensen mogen wel, want volgens de wet zullen ze zeggen: “Dit is onze religie, zie je. Je kunt ons niet weerhouden om idioot religieus te zijn!” Dus moeten ze ermee instemmen (lachen)! Stel je voor dat er duizenden mensen zijn die dit soort onzin doen alleen in naam van religie. En zij [zij denken dat] ze zeer superieur zijn; ze kijken naar niemand. “Nee, we zijn geweldig. We hebben onze schaamte opgeofferd, natuurlijk de rationaliteit. Maar het grootste van al, onze wijsheid hebben we opgeofferd in de naam van God!” En dat, “Je zal aan de rechterkant van God zitten als we het koninkrijk van de hemel binnengaan!” Dit is een extreem geval dat ik je vertel. Als je extreme mensen beschrijft begrijp de absurditeiten waarop we ingaan op onze conceptualisering van de realiteit en realisatie van die realiteit. Om daar te zijn, moet men weten dat de grootste mantra is: “Uw wil geschiede.” Een beetje ontspanning voor je hoofdletter ‘E’, hoofdletter ‘G’ en hoofdletter ‘O’! Als het kon om het een beetje vakantie te geven, dan werkt het een tijdje zo! (Shri Mataji klikt met haar vingers) Vrij moeilijk omdat dat (ego) het instrument is dat tot nu toe werd gebruikt om jezelf uit te drukken. Maar om God uit te drukken, kun je die beter opgeven! Maar dan, zodra het gebeurt, dan, na realisatie, overmeester je alle elementen van het lichaam. Wat zijn deze elementen uiteindelijk? Ze zijn niets anders dan het stof van zijn voeten. Alleen de mensen heeft hij op zijn hoofd gezet en hun de vrijheid gegeven om te kiezen. En daarom moet ik je smeken om je wijsheid te gebruiken, je over te geven aan wijsheid en je E-G-O een tijdje op te geven.

Dan lukt het me. Laat het aanraken! De Kundalini, laat het hier aanraken (Sahastrar). Het is allemaal ingebouwd. Het zit allemaal in jou. Het gaat werken en het werkt. Het heeft met velen gewerkt en het werkt met jou. Maar het is een individuele vraag. Het is een kwestie van een individu wat het ego betreft. Maar het is ook een collectieve kracht; zoals veel kanalen. Het werkt bijvoorbeeld veel meer in India omdat er veel meer kanalen zijn om het uit te werken. Zie je, dit zijn de handen. God gebruikt Sahaj yogi’s als zijn handen om het uit te werken. Je moet wel gehoord hebben van de Godin die duizend handen heeft. Ze heeft deze krachten achter zich en zij zijn de handen. En ze gebruikt verschillende krachten, omdat om een gecompliceerd werk te doen, iemand je haar moet plukken, iemand je neus moet plukken, iemand je ogen moet plukken. Het probleem is dat we zo vast zitten met alles! Iemand is trots op … zelfs ik heb gezien dat mensen trots zijn op hun stropdassen die je op de markt kunt kopen! Dus deze dingen moeten worden weggenomen. Zodra je je ego vervangt, zullen al deze krachten het oplossen en dat alles wegnemen. Natuurlijk is het instrument veranderd, het ego-instrument is veranderd, dus de prioriteiten veranderen. Maar wat krijg je als resultaat? De gelukzaligheid, de vreugde, alle beloften van alle geschriften. De tijd is gekomen en je moet het voelen, je moet het hebben, beheers het en gebruik het. Zo moet het zijn. Maar ik heb mensen uit Sahaja Yoga zien komen, ze worden gerealiseerd, ze bellen naar mij, “We zijn erg goed, moeder. We voelen ons erg goed.” Ze zitten ook thuis [en] mediteren! Maar ze moeten hier komen, omdat het een diepere manier van reinigen is en wie gaat je reinigen? Ik ben ‘De wasvrouw. Ik moet het werk doen.

Dus je kunt beter naar de wasserij gaan!’ Dat is het punt. En werk het uit. En als je eenmaal gevestigd bent, zul je versteld staan van jezelf. Zelfs met de beweging van je handen kun je de Kundalini omhoog brengen, dat kan! Je hebt het gezien. Je kunt mensen realisatie geven. Maar probeer het gewoon, omdat je verlangen overgaat in het verlangen van God. Met de ego-oriëntatie, met het ego in werking, is het ergste dat mensen is overkomen dat hun aandacht verstoord is, verspreid is; hun aandacht is niet geconcentreerd. De ego-oriëntatie heeft zo’n verstoorde aandacht teweeggebracht. We kunnen onze ogen niet op één punt houden. Of we kijken naar anderen, of we willen dat anderen naar ons kijken. Al onze aandacht gaat zo rond. We kunnen niet naar onszelf kijken, waar de aandacht naartoe moet. En dit is het ergste dat ego heeft gedaan, je aandacht verspreiden. Dat is de reden, zie je, als je naar de antiekwinkels gaat die je in dit land kunt vinden, waren er mensen die prachtige dingen maakten. (pauze in opname)  Weet je, kijk gewoon hoe het onbewuste heeft gewerkt! Ik zeg je. Minste [verstoring]! Waar moet ik op letten? Heb je nog geen televisie gezien? Heb je het niet zien uitgaan? Heb je het nog niet eerder gezien? Maar ieders aandacht gaat naar buiten. Dit werkt weer onbewust. Waarom zou het op dit moment naar buiten gaan? De aandacht verdwijnt onmiddellijk. Ik vertel iets belangrijks en heel belangrijk, de aandacht beweegt onmiddellijk. Wie heeft dit gedaan? Het is de wil van God. Hij test! Ik zeg dat de aandacht nu kan worden geconcentreerd, alleen na realisatie. Maar zelfs gerealiseerde zielen moeten het oplossen. Dit is het grootste probleem dat ik denk dat ik voel: dat onze aandacht zo verdeeld is. We kunnen niets geconcentreerd doen.

Daarom is er ook guru shopping aan de gang. Wij kunnen onze Sahaja Yoga ook niet op een geconcentreerde manier doen. Want als we eenmaal Sahaja Yoga hebben gedaan, zijn we in orde: “Oh, we voelden ons heel prettig, gelukkig, moeder.” Klaar! Omdat de aandacht niet op een punt blijft. Het is mobiel geworden, het is overal verspreid. Het bereikt geen enkele diepte of hoogte, kun je zeggen. Als je ze samenvoegt, zal het werken. En om het nog erger te maken, om het nog erger te maken, ego oriëntatie die ons heeft geleid tot seksoriëntatie. De aandacht is smerig geworden. En daarom kunnen we zeggen dat het stagneert door ego-oriëntatie. Maar wordt opgewonden vanwege vuil waar we aandacht op richten.  Dus om de aandacht te zuiveren, ruim dit afval op, in dit heldere, mooie meer moeten we mediteren. We moeten het laten bezinken. We moeten het eruit halen. Uit zijn eigen aard komt het eruit – de schoonheid. En dan zul je een rimpelloos meer in je zien, een vredige ruimte waarin je de gelukzaligheid van God in je zult zien stromen, door je heen; Je observeert het en ziet het zich manifesteren in anderen. Dat is waar om gevraagd moet worden.  Geen enkele mentale activiteit kan dat doen. Het is alleen het verlangen om dat te zijn, [dat] het werkt. Alleen het verlangen om één te zijn met God werkt. De mentale activiteit, de rationaliteit, ondermijnt het. Door rationaliteit kun je God niet bereiken.

Dus wees nederig in je hart. Daarom wordt gezegd: “Degenen die gezegend worden, moeten nederig zijn in hun hart”, wat heel waar is. Het is heel, heel waar dat we nederig moeten zijn in onze harten zodat het werkt. En houd je aandacht stil. Vraag ik teveel? Je begon als kind met een heel bescheiden hart. Alleen in dit leven is dit alles een beetje te veel verzameld. In vorige levens was je niet zo – veel beter af. Alleen in dit leven heb je de limiet een beetje overschreden. Het is niet moeilijk om terug te trekken. Dus probeer gewoon in je hart nederig te worden en het zal uitwerken. Elke keer dat je de Kundalini raakt, of je kunt zeggen doorbreekt, iedere keer dat je die ervaring krijgt, sla het op in je geheugen en verlang ernaar en het zal werken. Houd de fouten die je hebt gemaakt [of] waar je bent geweest niet in het geheugen. Als je op een heuvel of berg klimt, je herinnert je niet alle sloten waar je in je kindertijd in bent gevallen. Je geniet van de sfeer op de heuveltop. Maak er een sterke herinnering van en probeer het daar te houden. Ik weet het, dit resultaat, is voor sommige mensen moeilijk; ze komen naar beneden, weer naar boven. Vanwege de problemen die ze eerder hebben gehad, komt de Kundalini naar beneden. Maar in Sahaja Yoga is alles geregeld. Maar als het verlangen sterk is – niet de mentale activiteit maar het verlangen – zal het werken. En daarom heb ik je verteld waarom het moet zijn: “Uw wil geschiede.” Accepteer het vanaf het allereerste begin.

Dit is de basis van waaruit je gaat stijgen. Maar alle details zal ik je later geven. Maar dit is de basis die je voor jezelf kunt zijn.  Kunnen we nu onze ogen sluiten? En richt je handen naar mij. Gewoon zeggen: “Uw wil geschiede.” Leg je handen zo naar mij toe en zeg gewoon in het hart: “Uw wil zal geschieden.” Plots zul je merken dat de gedachten; je bent voorbij gedachten gegaan.