Letargie is zeer anti-God – Chelsham Road Ashram, Londen (VK) – 27 september 1980

NlTVD 2019-0509

Gisteren sprak ik over twee dingen die we in Engeland moeten doen en die we zouden moeten begrijpen, zie je. Want elk land heeft zijn eigen problemen en we absorberen de problemen. [Shri Mataji in Hindi “Left hamari aur kar. Left hand, ha.] [in Hindi: richt je linkerhand naar mij en je rechterhand naar buiten] Het is zo dat ons werk zich heel vlug verspreidt en de mensen beginnen eraan. Ik zie dat Europa verrassend genoeg, veel vruchtbaarder is en eens de mensen hun realisatie gekregen hebben, worden ze fantastisch. Ik bedoel, ze denken dat het iets is waar ze op zaten te wachten en ze begrijpen Sahaja Yoga veel beter dan wij hier. Hoewel jullie Kundalini heel hoog opstijgt. Dat heb ik gezien, maar de vooruitgang is niet zo goed in orde. Ray is pas naar India geweest en hij zal jullie vertellen wat voor mensen we daar hebben en hoe ze vooruitgegaan zijn. Zoals ik zei: het grootste probleem van ons land is lethargie en lethargie is iets dat we op de een of andere manier moeten overstijgen. Lethargie is eigenlijk een satanische kracht. Het is niet alleen lethargie van de materie, die voortkomt uit de dominantie van het materiële over de Spirit, maar ze is echt satanisch, want ze blokkeert je vooruitgang en moet vermeden worden.

En om eruit los te geraken moet je heel alert zijn over hoe het je besluipt. Krishna zegt dat de ergste van alle ondeugden de Alasya is, wat lethargie betekent. “Alasyso Bijayate” Alles komt voort uit de alasya. Volgens hem begint het met lethargie en daardoor ontwikkelen we ondeugden en dan gaan we ook naar de rechterkant door die lethargie. Want om de lethargie te vermijden gaan we teveel naar de rechterkant. Volgens hem begint dus alles met lethargie en dan verliest iemand door die lethargie de essentie van het leven. Dat is een typisch kenmerk van de mens en dat is ons echte probleem, dat is de lethargie. Want Sahaja Yoga is ‘akriya’, waarbij we zeggen: we hoeven niets te ‘doen’, er is geen inspanning. Alles gebeurt zonder inspanning, spontaan. We denken dus dat alles voor ons spontaan zal uitwerken. Alleen de Kundalini-jagruti (Kundalini-ontwaking) is de eerste keer spontaan. Alleen de eerste keer, niet de tweede.

Dat is omdat ik het moet doen, of mijn foto, maar daarna moet je zelf aan het werk. Je moet ervoor zorgen dat je Kundalini blijft stromen. Je moet begrijpen wat je problemen zijn en waaraan je begint. Ik bedoel hiermee, individueel is ieder van jullie een meesterwerk, individueel. Door de lethargie zijn jullie vertroebeld. Ten tweede sluiten jullie je af door de lethargie. Lethargie bezorgt je ook ego, want als iemand er iets over zegt, zal je tegen hem in opstand komen, je vindt zo iemand niet leuk. Maar de aandacht van mensen die lethargisch zijn, is niet op spirituele ontwikkeling gericht. Zoals ik gisteren zei is hun aandacht gericht op andere zaken die niet belangrijk zijn voor het spirituele leven. We besteden zoveel aandacht aan andere dingen dan aan ons spirituele leven. Waarom is dat zo? Waarom besteden we zoveel meer aandacht aan materiële zaken, materieel comfort, materiële prestaties, materiële obsessies? Waarom? Je moet erover nadenken. En waarom niet aan onze spirituele evolutie? De reden is dat wij ons met de materie geïdentificeerd hebben. We zijn door die cirkel gegaan. We dachten dat we (meer) materiële ontwikkeling nodig hadden en dus ontstond de industriële revolutie. We creëerden een maatschappij die gedomineerd werd door de industrie, de machines kwamen op. De mechanisatie nam toe. De machines begonnen ons te domineren en wij identificeerden er ons verkeerdelijk mee.

De mechanisatie heeft dus ook lethargie veroorzaakt, want we gebruiken onze handen niet meer omdat we machinaal gemaakte voorwerpen gebruiken. Wij zijn onze handvaardigheid verloren. We kunnen ook niet meer wandelen. We kunnen alleen nog een bus of een auto nemen, want we willen niet meer stappen. De mechanisatie en het overdadig gebruik van materie heeft onszelf tot materie herleid. We zijn zelf materie geworden zodat we niet meer zonder kunnen leven, zozeer hebben we ons ermee geïdentificeerd. Als die identificatie met de materie ook na de zelfrealisatie blijft bestaan, vertraagt ze je realisatie. We moeten dus goed begrijpen dat de materie absoluut op de tweede plaats komt. Zonder lichaam kan je natuurlijk geen zelfrealisatie krijgen. Je hebt je lichaam nodig, maar grove materie is niet belangrijk. Alleen subtiele materie is voor ons in orde, dat is belangrijk. Zoals dit licht dat brandt, dat is belangrijk. Het water in de oceaan is in orde. De lucht, open lucht, is hier niet zo goed, maar op de buiten is het beter. Ik weet niet precies hoe het hier gesteld is met Moeder Aarde, maar op sommige plaatsen in India is Moeder Aarde heel subtiel. Ze absorbeert je materiële identificaties. Materie werd dus met ons geïdentificeerd. We hebben ze gebruikt, ermee geleefd, en daarom is het voor ons heel gemakkelijk om in dezelfde cirkel van het materiële te vervallen.

We geraken er in verzeild en we besteden er meer aandacht aan. Maar als ik je vraag er geen aandacht aan te besteden, dan ga je naar een andere kant, door op een subtiele manier andere gebreken te ontwikkelen. Gebreken als slordigheid, smerigheid, vuiligheid, wanbeheer. Je gaat dus van het ene uiterste naar het andere. We zouden vanuit het midden moeten begrijpen wat materie is en we zouden ons dan met onze Spirit moeten identificeren. Wat is nu materie? Laten we proberen erachter te komen wat materie is. En wat wordt ermee gemaakt? Zoals je weet, is materie samengesteld uit vijf elementen. Je kent de vijf elementen die dit lichaam hebben opgebouwd. Deze vijf elementen bevinden zich aan de rechterkant van de mens en ze duwen je naar de linkerkant of trekken je naar de rechterkant. Ik bedoel dat je, als je de materie begint te gebruiken, beetje bij beetje lethargisch wordt. Je wordt er slaaf van, het wordt een gewoonte. Als je een stoel gebruikt, kan je niet op de grond zitten. Als je een comfortabel leven gewend bent, kan je geen leven leiden zonder comfort. Je geraakt er eigenlijk aan verslaafd. Ten tweede, als je probeert de materie te beheersen, als je overactief wordt met materie, als je alles juist en nauwkeurig doet en je maakt alles netjes in orde en je bent te efficiënt met materie, dan ontwikkel je ego en als je ego ontwikkelt, neig je naar geweld. Want als je meer produceert, moet je meer geweld aanwenden, anders kan je niet verkopen. Je wordt een agressieve zakenman of een land dat materie probeert te verkopen, dat andere landen probeert te overweldigen met zijn materiële vooruitgang. Met geweld geraak je niet ver en jij wordt alleen maar materialistisch. En materialisten hebben geen hart. Iemand die materialistisch is heeft geen hart.

Hij is gewoon opgedroogd. Hij begrijpt alleen geld, geld en geld. Hij geraakt niet verder dan dat. Teveel gehecht zijn aan geld is dus materialistisch, geldverspilling is ook materialistisch en wanbeheer van geld is het ergst van al. Wij zijn dus materialistisch van aard. We zijn daarmee gestart. Materialistisch zijn zit in de menselijke aard, want we zijn ontstaan uit materie. Maar zich verheffen is ook de menselijke natuur. Zoals het “natuurlijk” is een dier te zijn, is het nog natuurlijker een Sahaja yogi te zijn. Het zijn beide een deel van onze natuur. Maar het gaat erom welke weg je opgaat, de ladder kan je naar boven of naar beneden brengen. Als je naar boven wil, dan moet je blik naar boven gericht zijn Wat creëren deze vijf elementen nu in jullie? Ze creëren de vijf chakra’s binnen in je. Of je kunt zeggen dat de zes chakra’s uit die vijf elementen worden gecreëerd. En wanneer deze vijf elementen de chakra’s creëren, geven ze ons ook een ondersteuning voor de godheden, een ‘asana’, een zetel waar de godheden kunnen verblijven. Ze zijn dus belangrijk. Maar als je een godheid een zetel aanbiedt, dan geef je geen smerige zetel. Je geeft een mooie, de beste zetel die voorhanden is aan de godheid. Als je materie gebruikt, moet je dus kijken of het voorspoedig is. Je moet weten of de dingen die je gebruikt voorspoedig zijn of niet. Kleren kopen we willekeurig. We kopen dingen willekeurig. Je zou je vibratorisch bewustzijn kunnen gebruiken om aankopen te doen, om te zien wat je zou moeten kopen, wat mooi is, want schoonheid en voorspoed gaan samen. Het zijn geen aparte zaken, want schoonheid geeft vreugde aan de Spirit. Wat voorspoedig is, doet hetzelfde, het geeft vreugde aan de Spirit.

Alle andere schoonheid is geen (echte) schoonheid. Voor een Sahaja yogi is het dus noodzakelijk om materie te gebruiken die voorspoedig is. Voorspoedige materiële zaken, die belangrijke zaken zijn, moeten altijd op een hoger niveau gebracht worden. Mijn foto bijvoorbeeld is heel voorspoedig. Je zet hem dus niet op de grond en je loopt er niet overheen. Ook daarin zijn er gradaties in voorspoed. Maar nu jullie heiligen zijn, zijn jullie kleren heel belangrijk. Beseffen jullie wel dat jullie heiligen zijn? Heb je eerbied voor jezelf? Jullie zijn nu heiligen. Welke kleren draag je? Jullie zijn geen schooiers of zwervers, jullie leven niet op straat, dus moeten jullie fatsoenlijke kledij dragen. Ik heb jullie dat allemaal al gezegd: “Draag iets netjes, niet iets onwaardigs.” Het moet koninklijk zijn, want je bent nu een heilige. Je bent geen gewone mens meer die over de straat loopt, jullie zijn door God geselecteerde heiligen. De kleren die je dus draagt, zouden dus niet raar of belachelijk mogen zijn, maar je waardigheid moeten verschaffen. Geen valse, maar echte waardigheid. Je kan de vibraties van een kledingstuk nagaan. Draag de kledij van je land. Je moet niet de kledij van iemand anders dragen of zo. Maar het belangrijke aan kledij is dat ze je waardigheid geeft en een gevoel voor fatsoen. Je moet kleren dragen om je waardigheid te vrijwaren, dat is het nut ervan. Nu iets anders, alles wat je gebruikt, bijvoorbeeld je huis. Je huis zou een vrolijk huis moeten zijn, een huis met waardigheid, waar mensen komen, waar ze comfort hebben, waar ze comfortabel kunnen zitten. Maar teveel comfort is tegen Sahaja Yoga.

Maar een Spartaanse stijl ook niet nodig, zodat je bijvoorbeeld niets hebt om de vloer te bedekken. Het moet comfortabel zijn, maar het mag geen extreem comfort zijn, want comfort sluipt bij je binnen. Comfort is iets wat Engelsen beter helemaal zouden vermijden. Het is heel goed voor hen, hun lichaam niet toe te laten comfortabele houdingen aan te nemen. Ik heb gezien dat vooral de verslaving aan de badkamer bij Engelsen erg overdreven is. Het is zo erg dat, ik was heel verbaasd als ik bijvoorbeeld naar een receptie ga, ik je meteen kan zeggen of het huis toebehoort aan een Engelsman of niet. Als het van een Engelsman is, dan zal het toilet piekfijn in orde zijn. Er zullen allerlei handdoeken en zepen zijn. Ze zijn extreem kieskeurig en meteen weet ik dat het toebehoort aan een Engelsman, want die zijn erg bewust van de badkamer, alhoewel ze daarom nog geen bad nemen. Ik heb huizen gezien met zestig kamers, maar zonder bad, alleen in Engeland. Nu zijn ze er natuurlijk wel mee begonnen maar baden is niet hun sterke kant. Maar voor de badkamer zijn ze zeer kieskeurig. Als je er een gemakkelijke stoel zou neerzetten, zouden ze het niet erg vinden om er te blijven zitten. Wat de badkamer betreft zou je er een gewoonte van moeten maken er na maximum 10 minuten uit te komen. En als ik je zeg dat je een bad moet nemen, betekent dat niet dat je ’s morgens vroeg een douche neemt. Je moet je bad nemen op een moment dat je een uur kunt wachten voor je naar buiten gaat. Maar doe ook dit vanuit een standpunt van voorspoed, jullie zijn nu heiligen. Gebruik zoveel water als je kunt.

Was je handen tien keer, dat is essentieel. Om je vibraties in orde te krijgen is het belangrijk je handen regelmatig te wassen. In India zijn er mensen die hun handen al tellend precies 64 keer wassen. En ik waarschuw ook altijd voor het andere uiterste, zoals dokters altijd hun handen wassen, zo wassen sommige mensen voortdurend hun handen. Je moet de huid niet van je handen wrijven, maar dikwijls je handen wassen is goed. Jullie zijn heiligen, maar ook kinderen, dus moet ik tot jullie spreken als tot heilige kinderen. Dat maakt het erg moeilijk. Omdat jullie volwassen zijn, voelen jullie je misschien gekwetst door de manier waarop ik het jullie zeg, maar het is belangrijk te beseffen: “We zijn heiligen en wat doen we als het om materie gaat?” Welnu, een huis mag niet vuil zijn. Vuil is geen teken van heiligheid. Gierigheid, vuil. Je gaat naar het huis en je vindt er een ellendig armoedig krot. Zoiets zou niet mogen. Je moet degelijke borden hebben, degelijke dingen. Een gebroken bord, neen… Al deze dingen zouden proper, netjes moeten zijn, misschien handgemaakt en als ze niet handgemaakt zijn, zouden ze tenminste proper moeten zijn, voorspoedig. Er gaat niets boven handgemaakte voorwerpen. Het is goed zich handgemaakte voorwerpen aan te schaffen en ze indien mogelijk te gebruiken. Ik denk dat we naar de ashram van Gandhi geweest zijn, is het niet? Je hebt gezien dat het een zeer eenvoudige plek was, maar alles was er in orde. Japanners zijn hier heel goed in, je kunt veel van hen leren. Je moet van zoveel mensen leren. Onder de invloed van Zen hebben de Japanners zich toegelegd op levenskunst. Hun huis zal eenvoudig maar heel comfortabel zijn.

Zij weten hoe ze een huis mooi kunnen maken en hoe ze mensen een comfortabel gevoel kunnen bezorgen. Materie moet met respect behandeld worden, want ze is door God gecreëerd. Wat ook respectabel is, moet gerespecteerd worden, niet alles. Niet alle materie moet gerespecteerd worden. Als je bijvoorbeeld een schilderij ziet dat niet voorspoedig is, dat is niet voorspoedig. Je zou moeten weigeren ernaar te kijken. Je zou moeten vermijden naar zo’n schilderij te kijken want het zal je geen enkele vreugde, geen enkel gevoel van geluk geven. Dat zal niet werken. Nu is een van de dingen die mensen mij zeggen dat: Sahaja yogi’s geen voorkomen hebben. Dit is heel belangrijk. Het voorkomen wordt bepaald door de materie. Als ons voorkomen niet in orde is, zullen mensen dat merken. Alles wat in ons aanwezig is, heeft een voorkomen als het voorspoedig wordt. Waar we ook staan, mensen zullen weten dat er een aanwezigheid is.

Die aanwezigheid is een geschenk van de materie aan ons. Je moet materie dus respecteren in de keuze van de kleren die je draagt. Kleren op de grond gooien, ze zomaar ergens neergooien, leven als een ezel, als een varken, is niet de stijl van een Sahaja yogi. Hij moet ordelijk zijn, zijn kleren respecteren. Dat wil niet zeggen dat je jouw kleren zo erg respecteert dat je die van een ander weggooit. De anderen zijn ook Sahaja yogi’s. Je moet elkaar respecteren, want jullie zijn allemaal heiligen. Als je jezelf respecteert, moet je ook anderen respecteren. En eens je materie begint te respecteren, materie die de essentie in je is, aandacht. De essentie van materie is aandacht. Aandacht verleent je voorkomen. Bijvoorbeeld: onlangs stond Marie naast mij. Terwijl ze vertaalde wat ik zei, zag ze dat sommige bloemen niet goed stonden en ze begon ze te schikken. Daardoor ontstond een rare situatie. Iedereen vroeg zich af wat er met haar aan de hand was. Nu heeft ze het begrepen. Ik zei haar: “Als je spreekt, doe het dan met volle concentratie. Waar is je aandacht, je aandacht?” Als je aandacht op geld gericht is, zal je aan geld denken, zelfs als ik over de meest verheven onderwerpen spreek. Als je aandacht op iets anders gericht is zal je, ook als ik spreek, aan iets anders denken. Daarom moet ons voorkomen zo zijn dat niemands aandacht afgeleid of verstrooid wordt. Begrijp je mijn punt? Als je voorkomen raar is, als een joker, als een clown, raar, vies, dan zal ieders aandacht verstoord worden. Als je buitensporig gekleed gaat eveneens. Maar als je één en al voorkomen bent dan zullen mensen, waar je ook bent, voelen dat daar een geweldig iemand staat. Het respect stroomt, het respect stroomt echt. En het is zo opmerkelijk, je zult zien hoe mensen je trachten te helpen en hoe het uitwerkt.

Als je aandacht gedomineerd wordt door de materie kunnen mensen dat merken. En dat is iets waar je heel goed voor moet zorgen, want dit zijn landen die zeer ver staan met materiële vooruitgang. Wat er gebeurt is dat elke materie je aandacht trekt. Je gaat de straat op en daar staat een vrouw of er wordt iets verkocht. Altijd die aandacht. Zie je, het is hun job om jouw aandacht te trekken. Hoe kunnen ze je anders uitbuiten? Kijk, ze hebben geen rechtvaardiging. Ze produceren dus voorwerpen, maken er reclame voor om je aandacht te trekken. Dit is een kracht die tegen de aandacht ingaat. Hou dus zoveel mogelijk de aandacht zuiver of richt ze op Moeder Aarde. Als je de aandacht kunt controleren, kan je de dominantie van het materiële overwinnen. Het beste is de aandacht op je Spirit te richten. Als je de aandacht op de Spirit brengt, zal de zachtheid van de Spirit alles lieflijk en mooi maken. De aandacht moet bij de Spirit zijn. Zelfs terwijl je je klaarmaakt hou je de aandacht bij de Spirit. Dat is niet moeilijk, want de Kundalini heeft dat stadium bereikt. Als ik het voor de zelfrealisatie had gevraagd, dan had je gezegd: “Moeder, hoe moeten we dat doen?” Maar nu je je realisatie hebt gehad: probeer de aandacht bij de Spirit te brengen. Dat betekent eerst en vooral dat je naar de Spirit kijkt als de Kundalini opstijgt, of, laten we zeggen dat je met de zelfrealisatie de Spirit “ziet” in die zin dat de Spirit door je heen begint te vloeien en dat je dat proces gadeslaat. Maar na een zekere tijd moet je in de Spirit binnengaan en alles door het venster van de Spirit zien door de ontwikkeling van je staat van getuige.

Als je de staat van getuige ontwikkelt, word je vanuit aandacht de kennis, de waarheid. Materiële zaken worden dan kennis. De schoonheid van de materie gaat je vreugde geven. Je wil ze niet bezitten maar ze begint je vreugde te geven en zelfs al wil je ze bezitten, dan is het alleen maar om er vreugde aan te beleven en ze weg te geven aan iemand anders. Zo is het. Ze is er om te genieten en je wil ze weggeven. Als je de staat van getuige ontwikkelt, zal het zo evolueren dat je de dingen niet meer voor jezelf zal willen houden, maar ze weggeven en delen. Dan zal je weten dat je getuige bent geworden, want je geniet ervan. De staat van getuige is de staat van Shri Krishna, van de Virata. Als je je zaken begint te delen dan is het een goede zaak. De essentie van puja is ook dat we onze materiële grofheid overwinnen. Puja is niets anders dan onze materiële grofheid te boven komen. Als we iets materieels willen voor onszelf, moeten we beseffen dat het ons door God geschonken wordt. Alles behoort God toe. Stel dat we God een bloem geven, het is tenslotte zijn eigen creatie, wat geven we dan? We offeren licht en doen Aarti voor God. Wat doen we dan, want het licht is van God. Als we God licht offeren, wat doen we dan? We vereren het licht in onszelf. Het element licht wordt in ons verlicht. Het element licht bevindt zich hier op de Agnya. Als je Aarti doet, of licht voor God zet, of God licht aanbiedt, wordt het element licht in jou verlicht. Geef je bloemen, dan wordt je Muladhara verlicht.

Geef je honing, dan wordt je aandacht verlicht. Waarom geven we dus iets aan God? God heeft tenslotte niets nodig. Maar God is de Genieter. Jij bent geen genieter, jij kunt niet genieten. God is de genieter. Als God in jou aanwezig is en geniet, dan is dat de Spirit. Wat ook de Spirit behaagt, wordt in de puja gebruikt om geofferd te worden. Je offert bijvoorbeeld rijst. Dit werd allemaal ervaren. Je offert rijst aan de Godin. De rijst moet in haar schoot gelegd worden. Maar wat betekent een beetje rijst voor een Godin? Door rijst te offeren zal in jou de bevrediging door voedsel, of voedsel dat je bevrediging geeft, verlicht worden. Maar dat betekent niet dat je mij moet bedelven onder allerhande dingen. Dat betekent het niet. Wat ik probeer duidelijk te maken is: doe het met waardigheid en begrip waarom je me rijst geeft. Wat het offeren van rijst betreft, begrijpen deze mensen dan niet waarom rijst aan God moet geofferd worden? Waarom Hem palmbladeren geven? Wat gaat hij doen? Als Christus de zoon van God was, welk nut had het dan om palmbladeren voor hem uit te spreiden, of hem olie aan te bieden, of zijn voeten met olie in te wrijven? Dat gebeurt omdat jij er baat bij hebt. Dat is nu met Sahaja Yoga bewezen. Als je mijn voeten inwrijft, voel jij je beter, niet ik. Als je over mijn handen wrijft, voel jij je beter. Als je aan mijn voeten neervalt, voel jij je beter Zij is een grote … wat was het weer, wat deed je? Shri Mataji: Voetreflextherapie. Een grote naam, niet? Voetreflextherapie.

Ze werd verondersteld veel te weten over voeten. Op een dag zei ze: “Moeder, ik wil uw voeten komen masseren, ik weet er een en ander over”. Dus zei ik: “Goed, kom maar”. Ze kwam dus om mijn voeten te masseren. Terwijl ik had moeten ontspannen, ontspande zij. Hoe meer ze masseerde hoe meer ze ontspande. Dus als je iets voor God doet, ontvang je zijn zegeningen. Je bent gezegend. Wat je probleem ook is, geef het gewoon aan God om het op te lossen. Maar ook alles wat je bevredigt, moet je aan God geven en dan verkrijg je tevredenheid. Als je deze bloemen aan mij geeft: Muladhara. Ze verschaffen je twee dingen: Swadishthan en Muladhara. Daarom zijn bloemen heel belangrijk. Ze steunen de Swadishthan, als ze mooi zijn steunen ze de Swadishthan en als ze geurig zijn, genezen ze je Muladhara. Ik bedoel bloemen zijn ook onuitputtelijk, maar denk er aan, dat je het doet om je chakra’s te verbeteren. Er worden ook nog andere zaken gebruikt, zoals ghee (geklaarde boter) voor de Vishuddhi. Shri Krishna houdt heel veel van boter en ghee. Als je dus mijn voeten inwrijft met boter, zal je Vishuddhi verbeteren, je weet dat. Niet de mijne, ik heb er geen probleem mee. Mijn enig probleem is dat jullie binnenin mij aanwezig zijn en als jullie problemen hebben, dan heb ik die ook. Want deze vibraties moeten naar jullie toe komen. Ik creëer dus vibraties als tegengif en ze moeten doorvloeien, het is heel subtiel om te begrijpen.

Om van het grofstoffelijke naar de Spirit te evolueren, is dit wat je doet bewegen, want eerst worden je chakra’s verlicht. Door je chakra’s te verlichten, worden de godheden binnenin gelukkig, ‘prasanna’. Door de godheden gelukkig te maken, hou je de weg vrij om de Kundalini te laten passeren. Door een doorgang te maken voor de Kundalini, stijgt zij op en je aandacht begint één te worden met de Spirit. Stap voor stap ga je van materie naar subtielere materie, van subtielere materie naar je chakra’s, van je chakra’s naar de godheden, van de godheden naar de Spirit en dan geniet de Spirit. Hier moet je dus niets doen, alleen jouw Spirit overgeven aan de Spirit. Daarom werden deze zaken voorgeschreven, maar de mensen konden het verband niet zien. Ze dachten: “Waarom zouden we God iets schenken? Eigenlijk behoort alles hem toe.” En de discussie begon: “Waarom zouden we een kaars gebruiken, het is niet nodig.” Maar dat is een vlucht, want waar sta je? In welk stadium? Je bent in een stadium dat je je moet losmaken van materie.

Zo ook met Sahaja Yoga. Ik vind dat je de volledige visie van Sahaja Yoga moet begrijpen. Wat je doet is heel belangrijk. Je bent niet klein. Je verricht een heel groot werk, want het is ‘de’ oplossing voor de hele mensheid. Dit is de oplossing van alle problemen, of ze nu politiek, economisch of van welke aard ook zijn. En niet alleen dat, hoe meer mensen er bijkomen, hoe beter ik alles kan uitwerken. Collectief kan ik kanker genezen als jullie met meer zijn, als jullie zuiver zijn. Maar je kanalen zitten zo vol problemen dat er niets door je heen kan vloeien. Als jullie jezelf uitklaren, kan ik de verspreiding van kanker op collectief niveau stopzetten. Want als jullie meer vibraties verspreiden, worden de linker- en de rechterkant van de Virata gezuiverd en de aanvallen van de linker- en rechterkant, die kanker veroorzaken, die deze verschrikkelijke ziekten veroorzaken, zullen verminderen. Omdat er minder zullen zijn. Maar je begrijpt je verantwoordelijkheden niet. Je speelt in de kaart van satanische krachten door geen aandacht te besteden aan reiniging, door geen aandacht te besteden aan je spirituele groei. Je helpt me helemaal niet, want de vibraties vloeien niet. Ze moeten door je heen gaan stromen. Als ik het alleen zou kunnen, dan hoefde ik niet achter je aan te lopen. Het moet door je heen vloeien. Jullie zijn de kanalen en als je jezelf niet zuiver houdt op een nederige en zachtmoedige manier, dan werkt het niet.

Je helpt mij helemaal niet. Je kleine, plaatselijke beperkte problemen moeten opzij gezet worden voor de grotere problemen die je zal oplossen. Ik kan de verspreiding van kanker volledig stoppen als er 21.000 Sahaja yogi’s zijn. Kanker zal volledig uit … verdwijnen. Melaatsheid heb ik onder controle. Kanker begin ik onder controle te krijgen, maar het zal ook collectief verminderen. Ik bedoel ik heb de statistieken niet gezien maar het zal verminderen. Het is een aanval op de linkerkant en hoe meer je naar links gaat, hoe meer aanvallen er zullen komen. Er zijn ook veel aanvallen op de rechterkant, met oorlogen. Al die oorlogen en dergelijke vinden plaats, omdat we op de rechterkant aangevallen worden. Al deze agressieve mensen, zoals Hitler, vallen ons aan. Het is heel hard nodig dat jullie boven je lagere zelf uitstijgen, dat moet je begrijpen, en je niet te buiten te gaan aan de nonsens die je nu doet. Je moet daar echt heel hard voor werken. Zelfs als je ’s morgens vroeg moet opstaan; je moet opstaan en het doen. Het belangrijkste punt is dat je je verantwoordelijkheden moet begrijpen. Mensen zijn nu alleen maar bezig met hun jobs, met werken, met hoeveel ze verdienen, hoe dikwijls en wanneer je gaat werken en zo meer.

Dat is voor ons niet belangrijk. Dat betekent niet dat je je jobs moet opgeven en op kosten van de ashram gaat leven. Dat betekent het niet! Je doet gewoon je werk, je hebt geld nodig. Voor wat wij doen is geld nodig. Ik heb geld nodig. Je weet hoeveel geld nodig is voor al dit werk. Jullie hebben zo een groot project uitgewerkt om door Europa te reizen met zo weinig geld. Het is onmogelijk, maar op de een of andere manier doen we het. We hebben dus geld nodig. Je moet geld verdienen, je moet geven, je moet geld geven. Hier bijvoorbeeld willen de mensen nog geen tien pond geven. Waar ga ik met zulke mensen Sahaja Yoga beoefenen? We zijn op een subtiele manier zo aan geld gebonden, dat we niet begrijpen dat we geld moeten geven. We moeten het doen. Niet alleen geld. Geld is niet de enige oplossing. We moeten zelf kanalen worden. Maar dan zijn er mensen met geld, en ze worden dan weer verkeerd ingezet en al het geld wordt verspild. Dit is kostbaar geld. Dit is geld dat voorspoedig is, dit geld komt in de juiste handen en op de juiste plaatsen terecht. Daardoor ontstaan problemen.

Maar dit geld heb ik niet nodig en dat weet je goed genoeg. Je moet geven voor je eigen bestwil. Vraag het aan Gavin en hij zal het je vertellen. Hij is een erg vrijgevige man en hij heeft ondervonden dat het heel goed is. Ik heb van jullie geen cent nodig. In tegendeel, ik ben bereid om mijn eigen geld te gebruiken, dat weet je. Maar je moet begrijpen dat dit werk gedaan moet worden, dus heb je geld nodig. Ik hoef je niet te zeggen dat je moet betalen. Aan Indiërs heb ik zoiets nog nooit gezegd. Op dat gebied zijn er met hen nog nooit problemen geweest. Hoe ze hun problemen oplossen? Alleen God weet dat. Ze houden zich niet zo bezig met geld. Er zijn nooit discussies over geld. Niemand praat over geld, niemand vertelt er mij iets van. Niemand oefent druk uit op anderen of benadeelt of controleert anderen. Ze doen het zeer correct. Het geld is niet in handen van een enkeling, maar van twee of drie mensen. Iedereen weet hoeveel geld ze gebruiken. Dit is belangrijk. om dit probleem op te lossen, geef je mij rijst. Dat je mij rijst geeft wordt “Oti bharne” genoemd. In feite smeek ik je er om. Je legt de rijst in mijn sari; je geeft het me vijf keer. Ik geef het je zeven keer terug. Dat is de symboliek. Je weet hoe symbolen uitwerken.

Zelfs als je zegt: “Moeder, bent U de Heilige Geest?” werkt het uit. Het geeft je realisatie. Als iemand die zo gevoelig en alert is voor je zit, dan moet je weten hoe je met symbolen moet omspringen, op de juiste manier, met maturiteit en begrip, op de correcte manier. Jullie zijn er op gesteld om puja te doen, maar weet je, voor de puja wordt er altijd geredetwist. Eerst komt er iemand die bezeten is en dan begint iedereen ruzie te maken. Stel je voor. Je moet een bad nemen. Wat doe je? Spreek ’s morgens met niemand. Wees stil. Je bent kandidaat om je open te stellen voor de enorme kracht die de problemen van de wereld zal oplossen. Dus ga je je reinigen. Je wast jezelf, je reinigt jezelf, zodat je chakra’s kunnen evolueren. Mensen spraken dat tegen, omdat ze enkel ritualistisch, mechanisch werden. Materie werd zeer belangrijk. Dan werd alleen het ritueel belangrijk. Maar nu zijn jullie anders. Jullie zijn gerealiseerde zielen. Dat betekent niet dat jullie moeten leven als sanyasi’s. Ik heb al gezegd dat jullie als normale mensen, maar heel waardige mensen moeten leven. Geen onwaardigheid, kinderachtigheden, oppervlakkigheid of onnozel, clownesk, ongewoon, raar gedrag. Je kleren mogen niet versleten zijn. Je moet netjes gekleed gaan zodat je een voorkomen hebt. Het is alsof ik tegen kinderen spreek. Je moet het voorkomen hebben van volwassen Sahaja yogi’s. Jullie zijn allemaal heiligen. Je weet zoveel dingen die echte heiligen zelfs niet weten. Je kunt het hen vragen. Maar zij weten één ding: dat ik ‘dat’ ben.

Dat is iets wat jullie niet weten. Zij weten het. Dat is een groot verschil. Omdat ik voor jullie gemakkelijk bereikbaar ben, begrijpen jullie het niet. Voor hen ben ik groot. Zoals ik je gisteren vertelde, hoe deze heiligen mij herkenden en mensen naar mij toe zonden om mij te helpen. Op het vlak van heiligheid is je herkenning van mij, zeer pover. Als dat niet zo was, zou je in mijn bijzijn niet roepen en geen ruzie maken. Je bezorgt mij hoofdpijn. Je zegt mij zaken die je niet zou mogen zeggen. Iemand vertelt mij: “Hij klopte op mijn deur.” Iemand anders zegt: “Hij kwam hier en deed dit.” Zo zou je niet tegen mij mogen spreken. Je bent, weer op materieel vlak, gebonden door het spreken. Waar komt het spreken vandaan. Het komt van de Vishuddhi, maar de hele ‘vani’, al het geluid begint veel dieper. Om dus hoger te komen, doorloopt het geluid verschillende stadia. En het wordt ‘madhyama’ in het hart, de hartstreek waar het gewoon bonst. Je voelt het bonzen niet. Dan komt het hier. Hier wordt het ‘vaikhari’. Dan wordt het ‘pashyanti’ wat betekent dat het ziet, gewoon ziet. Dan wordt het ‘para’ waar het gewoon stil wordt in het ontzag van de tegenwoordigheid (van God). We moeten deze dingen ontwikkelen. Maar we begrijpen niet dat al deze zaken onze essentiële eigenschappen zijn die we moeten verlichten en opwekken en dat we elk deel, elk bloemblad van ons wezen mooi moeten maken Als je deze kleine, kleine dingen maar begint te begrijpen, die zeer belangrijk zijn want ik spreek van zeer grootse dingen.

Maar zelfs iets kleins kan je ogen volledig afsluiten. Het is een heel grote visie die ik heb, heel grote visie. En die visie kan door jullie worden vervuld. Denk niet dat je gewoon bent. Anders zou ik je nooit gekozen hebben. Maar je erkent jezelf niet, zoals je ook mij niet erkent. Je moet jezelf erkennen en jezelf respecteren. Respecteer materiële dingen niet, eerbiedig jezelf allereerst en de materie in jezelf. Als je op die manier evolueert, zul je beter begrijpen wat ik bedoel. Het lichaam van een mens is een tempel van God. Maar deze tempel moet verlicht en spiritueel voorspoedig zijn. Je moet je wezen uitklaren en volledig zuiveren, zodat het een prachtige tempel voor God is om daar te verblijven. Maar we bedriegen onszelf, zie je? Wanneer ik praat, luister je naar mij en je denkt dat “O, Moeder sprak heel lieflijk, prachtig”, klaar. Maar er gaat niets naar binnen. Waarom? Vanwege lethargie. Lethargie is iets, wat een barrière is. Het staat mij niet toe om bij jullie naar binnen te gaan. Het is een barrière. Het is heel lief, dat lacht, alleen zie je denken, O, Moeder zegt iets leuks, het is heel goed, het geeft je geluk en zo, maar het gaat niet naar binnen, je neemt het niet in je op.

Probeer daarom je aandacht op jezelf te vestigen en je waardigheid en eer te voelen. Voel je aanwezigheid, je moet een uitstraling hebben en als ik tegen sommige mensen zeg, zullen ze zeggen: “Ik weet het, moeder, ik weet dat ik dat doe.” Waarom doe je het dan? Dat betekent dat je bezeten bent. Je bent een bezeten persoon als je weet dat dit fout is en het toch doet. Dan ben je een bezeten persoon. Dan is het beter dat je jezelf slaat met schoenen (shoebeating). Maar die fase zou nu moeten groeien, ik vind het niet leuk dat je jezelf shoebeat, ik bedoel, ben jij dat, op dat niveau? Maar het niveau is zo, nog steeds. En jouw aanwezigheid is degene die ‘Prasannata’ moet geven, is de opgewektheid voor anderen. Anderen zouden zich vrolijk moeten voelen in jouw gezelschap. Een aanwezigheid is iets dat je kunt begrijpen. Een aanwezigheid heeft behoedzaamheid. Ze begrijpt hoe je je in een bepaalde situatie moet gedragen. Ze is niet lichtzinnig, heeft geen haast. Het zal niet ergens op springen. Als iemand praat, word je niet absoluut dominerend daarover… Als je praat, praat je niet op een manier die dramatisch is of wat theatraal; en ook praat je niet op een manier die gek is of zoiets. Aanwezigheid heeft zijn eigen balans in het midden en die aanwezigheid moet worden gehandhaafd. Aanwezigheid is erg belangrijk en kijk naar jezelf: heb je een presentie? Sommige mensen zijn erg goede Sahaj yogi’s, maar ze hebben geen “go”, ze hebben helemaal geen enthousiasme.

Ze ontvangen dingen, ze zien dingen, ze moeten wat pit hebben. Ze moeten het mensen vertellen, maar op een manier die sympathiek is, die lief is, die mooi is, die werkt, dat is het punt. Als het niet werkt, wat is het nut dan? Nu ga ik weer weg voor zeventien dagen. Echt zeventien dagen ben ik weg. Ik mis jullie allemaal heel erg en ik voel me erg bezorgd omdat jullie nog behoorlijk moeten groeien. Ik voel dat er onder jullie geen begrip is van collectiviteit. Een zeer prikkelbaar volk; je wordt geïrriteerd door elkaar, hoe kan dat? Jullie zijn allemaal heiligen. Je moet elkaar respecteren; je moet van elkaar houden, lief tegen elkaar praten. Jullie zijn allemaal heiligen! Een heilige ontmoet een andere heilige, hoe verloopt zo’n ontmoeting? Heb je het ooit gezien, een echte heilige die een andere echte heilige ontmoet? Je zou het moeten zien. Zo zien jullie er niet uit. Het eerste bewijs is dit. Ben je echt heiligen of niet. Hij is naar India gegaan, hoe zij jou hebben ontmoet? Yogi: … Ze omhelsden mij. Shri Mataji: Zie? Yogi: Ik kon hem niet geloven … Shri Mataji: Hoe ze elkaar ontmoeten! Ze omhelzen elkaar en genieten van elkaars gezelschap. Ze lachen om grappen en begrijpen dat ze gelijkgezind zijn. Niemand denkt: “Ik heb gelijk.” Niemand denkt zo. Als je eenmaal begint te denken: “Ik heb gelijk en die persoon heeft ongelijk.” Het gaat goed met me, hij heeft ongelijk, dan is het afgelopen. Ze vermaken zich alsof ze een golf zijn die beweegt, snap je? Ze lachen de hele tijd, genieten, luid weet je. Ze helpen elkaar zoveel. Het is absoluut de moeite waard om dat te zien. Hoewel we om te beginnen maar vijf of zes mensen hadden, in Nilambur uit Londen. De ene beter dan de andere. Ze vechten allemaal, ruzie maken op het punt om te slaan. Kun je het geloven?

Dit gebeurde echt. Zo beschamend zeg ik je en iedereen kwam eraan en zei: Wat voor soort Sahaj yogi’s heb je, moeder? Zijn zij Sahaj yogi’s, echt waar? Argumenteren en dit en dat doen. Er waren allerlei dingen aan de hand en zij informeerden mij niet van alles, maar een deel ervan kwam naar mij. Ik schaamde me zo. Vraag Malcolm maar. Vroeger, ik bedoel, ze zouden elkaars hoofd breken. Dat was de toestand. Kun je het geloven? Hoewel je nooit een Sahaj yogi zou vinden die dat doet, nooit in India. Ik heb niemand gezien. Iedereen die probeert gek te doen, gaat weg, onmiddellijk uit de roulatie. Er is geen groepsvorming, niemand vecht met wie dan ook, niemand. En iedereen was verrast hoe vreemd deze mensen waren, de een beter dan de ander. Ze waren erg prikkelbaar, opvliegend, vechtend en zo. Ze waren zo verrast dat dat kan. Ik geef je hier een voorbeeld van Chhaya. Ondanks dat, is ze behoorlijk geschrokken; maar ze weet niet hoe ze dingen echt moet verslaan. Mensen geven zoveel kritiek, dus dit, maar ze probeert het evenwicht te bewaren. Ze staat altijd achteraan. Ze staat nooit vooraan, als het op werk aankomt, zal ze de eerste zijn om het te doen. Ze neemt verantwoordelijkheden op zich.

Dit is wat er de vorige keer gebeurde. Het is niet alleen lethargie, het is erger dan dat. In lethargie zie je dat het een duivelse geest is, en wanneer je uit lethargie komt, beginnen jullie te argumenteren. Maar zoals het in India is, heb ik mensen niet zien argumenteren, echt waar. Heel zelden zie je mensen die een ruzie hebben. Ik bedoel, mensen praten zelfs nooit luid of driftig. Normaal gesproken zijn mensen erg stil. En dan Sahaja yogi’s, Oh! Je zou moeten zien hoe ze genieten. Oh! De meisjes en jongens en iedereen, de manier waarop ze genieten. Ik hou ervan ze te zien. Je moet van elkaar proberen te genieten. Het ergste wat de mens kan overkomen is het ego. Het ergste, bezetenheid is beter, je voelt tenminste de beklemming ervan. Maar je voelt nooit de beklemming van ego. Je hebt nooit het gevoel dat er een ego in je is en je denkt dat je de meest correcte persoon bent, dat je de beste persoon bent en de drift zie je aan de neus. Ik zie de neus zo omhoog komen. Zo’n ego, zo’n ego en dit ego hebben Indiërs ook van jullie opgepikt. Degenen die met je in contact zijn gekomen, zie je, zoals de hond wanneer hij in contact komt met de mens en veel dingen leert, op dezelfde manier hebben de Indiërs die in contact met jullie zijn gekomen, het ego hebben opgepikt en we kunnen het verschil zien.

Maar in eenvoudige dorpen proberen mensen aardig te zijn, sympathiek en goed. Hoe – door het begrip van voorspoed. Een gunstige aanwezigheid is rustgevend, geruststellend, absorberend, mooi. En hoe ontwikkel je dat? Een kleine aarti doen voor mijn foto is een goed idee. Nu, wanneer je de aarti ook doet, schreeuwt iemand op de top van zijn stem. Hij probeert anderen te leiden. Dan probeert iemand anders anderen te leiden, dit zou niet zo moeten. Er zou een beetje homogeniteit moeten zijn, ik kan het zien, er is geen ritme. Zing op dezelfde toon, dezelfde stijl, probeer het een eenheid te maken, harmonie zou er moeten zijn. Op een nederige manier, op een vreugdevolle manier dat we allemaal zingen, vanuit ons hart. We zijn er allemaal om het te doen. Zoveel van ons zijn … voel die vreugde, we zijn met zoveel. En het heeft een zeer slecht effect op anderen wanneer ze je op deze manier zien. Ik bedoel dat iedereen geschrokken is. Waarom het zich in India verspreidt, omdat zij die liefde tussen de mensen zien. Nu over onze aandacht, als je ze tot de Spirit brengt, zul je de collectiviteit voelen.

De aandacht zou, zoals ik je gisteren heb verteld, moeten uitzoeken hoe vaak je vriendelijk met anderen hebt gepraat en hoe vaak je ruzie hebt gemaakt. Als iemand zelfs maar een gemeen woord zegt, blijf dan gewoon rustig. Voel je niet slecht, het is in orde, het komt en gaat. Sommige mensen zijn negatief in de zin dat ze zich aan de linkerkant bevinden en sommige mensen zijn negatief omdat ze aan de rechterkant zijn. Soms werken deze combinaties heel goed. Wanneer een dominante man probeert een linkse persoon te domineren, zijn ze geweldige vrienden, er gaat niets boven. Omdat de een domineert en de ander de overheersing accepteert. Zodra de linkse persoon een beetje naar het midden gaat of probeert naar rechts te komen, beginnen de dominanten te botsen. Dan zijn ze de ergste vijanden van elkaar. Zo gebeurt dat, dus wees op je hoede. Nu moet iemand die negatief is aan de linkerkant, proberen in het midden te komen en op dezelfde manier moet een persoon aan de rechterkant naar het midden komen. Hoe doe je het? Wat is de manier waarop we het kunnen doen? Laten we eens kijken. Iemand die erg aan de rechterkant is, moet proberen vriendelijk te worden met linkse personen en de persoon aan de linkerkant moet proberen vriendelijk te zijn met de rechterkant. Laten we zo beginnen. Dus wat geven en nemen we hier?

De persoon aan de rechterkant zal een betere organisator zijn, misschien, misschien ook niet. In ieder geval zal hij een betere spreker zijn of misschien een betere leider, misschien wel, misschien niet, je kunt niet zeggen. Hij is misschien degene die dingen zal suggereren en wie dingen naar voren zal brengen, die zullen zeggen: “Ik zal dit doen; Ik zal…” zoiets, misschien. De linkse persoon zal bang zijn maar zal nederig, liefdevoller en toegenegen zijn. Hij zal veel meer onder het bevel staan van anderen. Deze zal het bevel voeren en de ander zal het bevel ontvangen. Dit zal er zijn. Hoe lossen we nu het probleem van dit mengsel op, begrijp je? Degene die erg aan de kant van het ego staat, moet proberen de persoon die aan de linkerkant zit te gehoorzamen. En degene aan de linkerkant moet proberen om de rechtse persoon meer te bevelen, en het zou moeten geaccepteerd worden. Het moet wederzijds worden begrepen, er zou een contract moeten zijn. “Oké, ik ben een ego-georiënteerde persoon en jij bent superego-georiënteerd, laten we het zo doen: je probeert me te overheersen en ik zal proberen je te gehoorzamen.”

Het zal lukken. Het is een psychologische stijl. Jullie lossen het gewoon op. Probeer iemand die een linkszijdige persoon is, je te laten domineren. Maar het is nogal moeilijk om hier linkse mensen te krijgen. Het zijn er maar heel weinig, omdat ik geloof dat sommige mensen links waren, maar als het om ego gaat, zijn ze slechter dan wie dan ook, zie je? Het is dus nogal moeilijk, maar je kunt een persoon hebben die aan de linkerkant is en laat dan de ego gerichte hem vragen om te domineren. totdat hij zijn ego ontwikkelt, is hij in orde. Als hij het ego ontwikkelt, stopt het. Maar met volledig begrip, kijkend naar jezelf, hoe je ontwikkelt, hoe ver je gaat – een soort spel moet het zijn. Speel met jezelf een spelletje. Maar als je je identificeert met jezelf: ik heb altijd gelijk en niemand heeft gelijk, kan niets uitwerken. Ik kan je dit vertellen. Want als je perfect bent, hoef ik mijn woorden hier niet te verspillen. Dus de beste manier is om dit soort dingen te doen: “Oké, jij beveelt en ik doe het. Kom, laten we eens kijken wat denk je? Organiseer jij het en we doen het. Jij vertelt ons hoe het te doen.” Dus hij zal je hart gebruiken en jij zult je aandacht gebruiken, het zal heel goed werken. De combinatie zal goed zijn. Laten we besluiten om onszelf te verbeteren en ons er niet slecht over te voelen. We moeten veel verbeteren, heel veel, omdat de relatie tussen jullie zo slecht lijkt te zijn. Het is net kanker – absoluut kanker. Het is kwaadaardig.

Dus probeer je ego te zien en als het een … nu zijn er zelfs mensen als je hen vertelt dat iemand zegt dat je zou moeten zeggen Het spijt me, zullen ze het niet zo zeggen. Ze zullen sarcastisch zeggen … “Aha, sorry” of zoiets. Ze zullen het op een sarcastische manier zeggen, zodat sorry ook geen betekenis heeft. Oké, goed, zeg niets. Dit is niet de manier. Je zou moeten zeggen: “Zie jezelf. Dus dit ego is opgekomen. Vertel me alsjeblieft iets anders, ik zal het doen.” Christus waste de voeten van zijn discipelen. Denk daar maar aan. En dat is wat een verstandige Sahaj yogi doet. Hij wast de voeten van een andere discipel. Als je je Aradhna nog herinnert, mijn kleindochter, toen jullie naar mijn huis kwamen. Ik dacht dat er ongeveer acht of tien waren. Ze haalde een kleine emmer; ze waste elk en ieders voeten. Telkens bracht ze het terug naar de badkamer gooide het weg, vulde het opnieuw en bracht het met geestdrift. Ze was vijf jaar. Ze was nog niet eens vijf jaar en ze waste de voeten van iedereen, veegde ze af, en begon opnieuw. Ze deed het voor iedereen en daarna kwam ze bij mijn voeten en toen zei ze: “Ik ga niemand aankijken, ik ga wegrennen, nu heb ik mijn werk gedaan”, en ze ging weg. Aradhna is een Sahaj yogini van een zeer hoge kwaliteit, van zeer hoge kwaliteit. Maar ze dacht dat dit de beste manier was om hun voeten te wassen, om zo de essentie van collectiviteit te tonen. Een deel van mij is niet in orde, laat me het uitklaren. Als je bijvoorbeeld aan mij en jou denkt, zal je begrijpen hoe hard ik aan je werk. Waarom? Omdat ik erg veel van je hou en jij een deel van mij bent.

Als jij niet in orde bent, ben ik niet in orde. Als je dan nadenkt, zul je nooit denken dat iemand minderwaardig dan jij is. Het is beter om de voeten van iemand te wassen dan om je eigen voeten te wassen, is een goed idee. Breng je ego elke keer naar beneden. Mohammad Sahib gebruikte deze methode. Maar ze werd het beste gebruikt door Nanaka: Hij zei: “Laat alle Sikhs wat seva doen.” Ze moeten, als een straf moeten ze wat seva doen. Dus, wat is een Seva als er een groep is? Iemand moet gaan zitten. Zelfs één guru, heel grote guru, moest de schoenen van alle mensen schoonmaken die voor het programma kwamen. Hij kreeg schoenpoets, borstel en alles – heel recent werd hij gestraft om de schoenen van de mensen die kwamen schoon te maken. Hij moest hun kleren wassen, hun spullen wassen, als een straf. Iedereen die arrogant is, zou het moeten doen. Iedereen die ruzie maakt of vecht moet het doen. Iedereen die arrogant  is, zou het moeten doen. En het werkte, het werkt. Ze moeten hun kleren wassen, ze moeten hun voeten wassen, hun voeten wrijven, een massage geven en beter voelen.

In India zie je, werken alle Sahaj yogi’s op elkaars chakra’s. Maar hier accepteert zelfs niemand  dat je deze geblokkeerde chakra’s hebt. Heb je dat gezien? Elke dag werken ze, iedereen schoonmaken, zullen ze zeggen: “Baba, maak mijn chakra schoon”, zullen ze zeggen. Wanneer ze het doen, zeggen ze: “Bedankt, je hebt de mijne schoongemaakt.” En dan hielpen zij ze, ze wreven hun handen, voeten omdat je zoveel werk voor hen hebt gedaan. Dit wordt hier niet gedaan. Ik zou graag zien dat meer wederzijds begrip, wederzijdse liefde, wederzijdse aantrekking voor elkaar, je zou naar elkaar moeten uitzien. Probeer elkaar te helpen in plaats van te bekritiseren. Ik haat het om kritiek te horen op iemand van iemand van jullie. Maar wanneer het gebeurt , te veel dan is het beter om het mij te vertellen. Maar je moet jezelf beoordelen: “Wat doen we voor anderen?” Sommige mensen denken: “Zolang we stil blijven , is het in orde.” Dat is het punt niet. Probeer aardig te zijn, cadeautjes te geven, met ze te praten en er zijn zoveel manieren om je liefde voor hen uit te drukken. Geef soms bloemen, probeer uit te vinden wat de voorkeuren en de antipathieën van de persoon zijn, is een goed idee. Doe geen dingen waarvan mensen niet houden, soms zie je het. Het is beter om het niet te doen. Wat is het nut? Als de relaties bedorven zijn,  doe die dingen niet. Ontdek gewoon wat je niet leuk vindt. Iets simpels: mijn man vindt het niet leuk dat ik bloemen in het haar doe. Maar in Maharashtra zouden alle getrouwde vrouwen de bloemen in het haar moeten doen, dat is een gewoonte.

Maar omdat ik met hem getrouwd ben, houdt hij er niet van omdat in hun gemeenschap alleen slechte vrouwen bloemen op het hoofd stoppen; Ik heb nog nooit bloemen op mijn hoofd gedaan. Alleen als het een speciale puja is of ze maken ze vast – in Maharashtra, daar ben ik het mee eens. Maar ik maak nooit een knot en doe iets. Het is goed, als hij het niet leuk vindt, waarom het doen? Onnodig om alle schermutselingen en het probleem te vergroten. Doe niets dat mensen niet leuk vinden. Probeer het te vermijden, het veroorzaakt problemen. Probeer iets te doen dat anderen behaagt. Laten we eens kijken of je deze methode hebt uitgewerkt om te behagen. Als je anderen behaagt, zullen je goden heel gelukkig zijn, omdat ze allemaal één zijn, in jou, in haar, in haar, zijn ze allemaal één. En ze voelen zich gelukkig, omdat ze allemaal met elkaar verwant zijn, en ze voelen zich ongelukkig als je onaardig tegen elkaar probeert te zijn, omdat ze één zijn.  Als dit goed, correct, begripvol is uitgewerkt, worden jullie allemaal geweldige heiligen. Ik zie je imago ook in de toekomst. Sommigen van jullie zullen heel, heel erg goed zijn en sommigen van jullie gaan het opnemen. Het is een, het is een project gelanceerd. Lanceer een project tegen jezelf, voor jezelf, jezelf opbouwend. Hoe vriendelijk zullen jullie tegen anderen zijn, laten we het doen. Praat met anderen. Sommige mensen praten gewoon niet, ik heb gezien dat ze de hele tijd … ; ze zullen een zeer slechte Vishuddhi hebben. Je moet praten; je moet aardig zijn, je moet openhartig zijn. Dit Joegoslavische meisje is heel openhartig, daarom vind ik haar aardig. Ze heeft een groot hart. Praat met een groot hart, open!

Geen geheimzinnigheid en deze kille, hoe heet het, Engelse manier? Yogini: afzijdig? Yogini: op een afstand? Yogini: als je jezelf boven mensen houdt. Shri Mataji lacht: terughoudend. Ik denk dat er een Engels speciaal woord voor dit ding moet zijn. De manier waarop ze koud doen, weet je. Wanneer je zit …Andere yogini: stijve bovenlip, moeder. Shri Mataji: Ha? Verschillende yogi’s: stijve bovenlip … Bovenlip. Shri Mataji: Bovenlip? Bovenlip, niet zozeer bovenlip. Er hoeft geen bovenlip te zijn, kan trots zijn. [Yogi’s lachen en één maakt een onduidelijke opmerking waarop Shri Mataji lacht] Shri Mataji: Dat soort aanwezigheid is hier, wat ook een specialiteit is van Engelsen, toch? Je gaat in een trein, ze praten gewoon niet. Ik bedoel, ze staan je niet toe om te praten, ze bevriezen je met stilte. Ze kunnen mensen niet zien lachen, lachen of grappen maken, niets … en je weet niet wat je ermee moet doen. Ze lezen alleen de krant de hele weg en ze zullen het vouwen en lezen. Maar zij weten alles over je. Yogini: zou het ‘bekrompen’ kunnen worden genoemd? Shri Mataji: bekrompen. Ah ja! En is erg gevaarlijk voor Sahaj yogi’s. Degene die bekrompen wordt, staat voor problemen. Is in voor problemen, bekrompen. Je weet waarom, omdat je alleen gelaten wordt,  je zal aangevallen worden. Samen zijn. Al deze bhoots weten ook dat je bekrompen bent. Ze zullen je aanvallen. Als je probeert om uniek te zijn, zullen ze je aanvallen. Zelfs sommige mensen worden, door te veel te praten, kunnen ze ook bekrompen, uniek worden; je voelt je boven iedereen.

Beter bij iedereen zijn, is beter.  Wees een met iedereen, sympathiek. Neem een grap van anderen. Anderen maken grapjes met je, je moet niet boos worden. Als iemand een grapje met je maakt, “Oh! Zwijg”.  Zoiets zou je niet moeten doen. Lach om een grap, wees sportief. Engelse taal heeft een heel goede kwaliteit dat ze om zichzelf kunnen lachen, zie je. Alle talen hebben manieren en methoden ontdekt om jezelf uit te lachen, dat is iets moois over de Engelse taal. Ik denk niet dat een taal zoveel woorden heeft om deze vreemde situaties te uiten, wat heel, heel gênant is.  Je kunt ze alleen markeren en door ze te merken, weet je waar je bent. Je weet precies welk medicijn hiervoor nodig is. Je ziet dat het zo is. Het is gewoon branding, “Oh dit is het,” en het is heel interessant om deze dingen in de samenleving en overal te bekijken. Dat is beschreven, zelfs Charles Dickens, bijvoorbeeld, in die tijd ontdekte hij deze dingen en hij zei het.

En ik bedoel, de beschrijving van al deze dingen is zo mooi gedaan in de literatuur dat je verbaasd bent hoe mensen een capaciteit hadden om zichzelf te zien, de samenleving zoals het is en de karakterisering van mensen: hoe karakters worden opgebouwd, zie je en hoe het een sociaal probleem wordt. Het is prachtig gedaan en dat is de wijsheid. Dat is de echte wijsheid van de Britten, zeg ik je. Ik bedoel, je kunt het verliezen als je wordt gedomineerd door onzinnige ideeën, maar anders heb je die wijsheid aangeboren. Ik bedoel iemand als Shakespeare zelf laat zien wat? Ik bedoel, je bent een land van geweldige mensen. Hoe kan dat zijn? Waar sommigen, niet ‘sommigen’ zijn, er zijn er nogal wat van hen en jij wordt de wijste omdat je het voordeel hebt van hun creatie. Bovendien heb je het voordeel van jouw creatie. Dan hoor je bij zo’n geweldig land. Stel je voor dat het hele land in de put raakt van lethargie, wie gaat dit land redden? Jullie mensen.

Dus het is keer op keer tegen lusteloosheid en alles wat lethargie is, is anti-Christ, is anti-God, is anti Mataji.  Probeer vrolijk en gelukkig te worden, gelukkig, waardig, verstandig, lief.  Het zijn niet teveel dingen, het is maar heel weinig, het is er maar één. En ik weet dat we heel veel van het leven gaan genieten. Je gaat heel gelukkige mensen zijn. Haal eerst je humeur uit je hoofd, de woede die je ziet en te zeggen: “Ik werd heel boos.” Betekent wat? Waarom ben je boos geworden? Om trots te zijn op je boosheid en humeur en je irritaties! Het zal heel mooi zijn, dat weet ik zeker. Je groeit op, maar de groei wordt weinig overschaduwd door deze onzinnige dingen, weet je. Dus je moet je groei beschermen tegen deze dingen als we een kleine plant beschermen tegen bijvoorbeeld vorst die op een plant valt. Zo is het. Vorst is niets vergeleken met de plant, omdat de plant groeit, maar de vorst kan het doden en zo maak je er geen vorst van. Wees vrolijk. Mensen komen naar boven en ze gaan naar beneden. Ik heb mensen zien opkomen en dan gaan ze naar beneden. Probeer voor jezelf te zorgen. Nu na zeventien dagen kom ik en zal ik je heel mooi ontwikkeld zien en de hele tijd dat mijn aandacht op jou gericht is, werk ik voortdurend aan je.

En ik ben veel intiemer met jou dan met iemand anders, omdat deze mensen me slechts twee dagen zien en toen begonnen ze te huilen! Ze zijn verloren. Maar ik zie je zo veel meer dan zelfs Indiërs.  Is Paul daar? Paul is gekomen? Yogi: Ja moeder. Shri Mataji: Ja. Hm. Paul, wat is er gebeurd? Paul: Ik wil een bericht geven van de mensen in India …Shri Mataji: Ja? Paul: … Afgezien van de – de mensen van India sturen hun liefde. Maar een van de Sahaj yogi’s in India is erg ziek geworden. Shri Mataji: Wie? Paul: Professor [onduidelijk: Manneh] in Rahur. Shri Mataji: Ik weet het. Maar waarom ben je boos geworden op Dhumal? Paul: Dhumal? Tegen die tijd had ik echt genoeg van India gezien, zoals er twee klassen mensen in India zijn: zij die veel geld hebben en zij die- Shri Mataji: En hoe zit het in dit land? Paul: Nou, het is dezelfde deal in dit land, maar de mensen in dit land die niet veel geld hebben, ze hebben tenminste levensbehoeften. Je weet, als een dak boven hun hoofd. Shri Mataji: Je ging erheen om Sahaj Yoga te doen of om deze dingen te doen?

Zie je wat ik zeg, waar was je aandacht? Nu weet je dat Dhumal realisaties heeft gegeven aan tienduizend mensen. En hij is je oudere broer, je zou hem moeten respecteren. Hij heeft een bediende, want in India is de situatie anders. Als hij zijn bediende opgeeft, zal hij geen eten hebben om te eten. Het is niet dat iedereen hersenen gebruikt. Je ziet dat dit één ding is in dit land dat mensen zich niet realiseren. Als je het gebruikt, werk je veel harder dan zijn bediende, weet je dat? Omdat je brein nooit stopt. Zijn dienaren werken met hun handen, hij denkt niet! Zijn energie gaat naar zijn handen, hij rust ook. Je ziet hier dat het idee is dat iemand met de handen werkt, het is wreedheid. Maar hoe zit het met dit brein? De hoeveelheid hersenen die je de hele tijd gebruikt – vertel me nu, je kunt je denken niet stoppen, oké? Zie nu mijn bediende, hoewel hij hard werkt, is hij veel meer ontspannen dan mijn man is. Mijn man doet niet eens een, zeg maar een glas opheffen. Oké? En wat gebeurt er, dat je kunt zeggen dat deze man een luie kerel is, dat hij geniet van alles in het leven, hij geniet van alle comfort terwijl de dienaar dat niet doet. Maar mijn bediende is in zekere zin zijn handwerk aan het doen, want dat is alles wat hij kan doen; zijn hersenen zijn niet zo ontwikkeld. En hij heeft veel meer rust dan mijn man heeft. Hij is veel meer ontspannen. Iemand is de hand, iemand is de voeten en iemand is het hoofd.

Maar als je met je hoofd werkt, is hetzelfde. Als je nu met je hoofd aan het werk bent, moet je bepaalde mate van comfort voor je lichaam hebben, anders zelfs als je lichaam moet lijden – natuurlijk zeg ik niet dat bedienden mishandeld zouden moeten worden, dat zou niet gedaan moeten worden – maar … en niemand geeft jouw geld aan iemand anders op die manier. Je ziet dat hij ervoor betaald wordt en hij doet het werk met zijn handen zodat je het kunt zien. Maar hoe zit het met de hersenen, zie je de hersenen hoe het werkt? Ik wou dat je een microscoop kon hebben om te zien hoe de hersenen werken, en alle chakra’s, “cutcutcutcut-cutcutcutcut” gaan door. Eén gedachte zelf is een dynamiet en je kunt het niet stoppen, vraag het hem. Gisteren ging zijn gedachte als een machine door! Er werkt hier een machine. Dus dit gebeurt en dan moet je begrijpen dat wanneer je naar een land gaat, je daar een gast bent … Hij was erg ongelukkig en hij schreef een heel droevige brief aan mij en dat was niet goed. Je wilde niet dat hij ongelukkig was, jij … Paul onduidelijk: Wat als ik schrijf? Shri Mataji: Ha, Dhumal?

Paul: We hadden geen argument Shri Mataji: Ha? Paul onduidelijk: ik had geen argument Shri Mataji: Je had niet wat? Paul: Ik heb hem verteld wat ik voelde. Shri Mataji: ja? Paul: Ik vertelde hem wat ik voelde, ik ging gewoon… je kent de meeste, vrij veel plaatsen in India. En- Shri Mataji: Jij, wat voelde je? Paul: Nou, ik voelde dat als iemand me vertelt hoeveel huizen ze hebben en hoeveel huizen ze kopen, als hun bediende geen dak boven zijn hoofd heeft, als het dak lekt en de kinderen… Shri Mataji: Nu, veronderstel, hier hebben mensen zoveel huizen die hier leeg staan, in Engeland. Geven ze hun huizen aan jullie? Doen ze dat? Is er een manier? Hoeveel mensen moet je ook geven, is er een systeem waarmee je zou moeten geven? Zie dat is niet het probleem van Dhumal, dit is het probleem van de overheid. Dhumal heeft huizen, hij heeft ons een enorm groot fort gegeven als een geschenk voor Sahaj Yoga. Als hij een huis gratis geeft aan zijn dienaar, denk ik dat hij een parasiet van hem zal maken. Weet je in India, bedelaars hebben grote, grote gebouwen? Ken je dat feit? Sommige van de gebouwen op Marine Drive zijn eigendom van mensen die professioneel bedelaars zijn. Dus als je een probleem ziet, heeft het zoveel diepere wortels, die je niet ziet. Maar je schrijft hem gewoon een verontschuldiging. Ik was erg gekwetst, omdat hij, hij heeft zo geweldig werk gedaan.

Hij gaat ons een grote plaats geven voor Sahaja Yoga. Niemand heeft dat tot nu toe kunnen doen. Hij heeft mij tienduizend mensen gegeven als Sahaj yogi’s. En wanneer jullie zeggen: “Ik voelde”, wat is dit “ik”, wat is dit “ik”? Ik weet dat je een zeer sympathiek hart hebt, maar soms word je erdoor beïnvloed. Sympathiek hart, tot op zekere hoogte is goed. Het moet een voorzichtig hart zijn, het moet niet onverstandig zijn. Je moet het gevoel voor verhoudingen kennen. Ik bedoel, dat is een systeem in India, dat werkt, maar je kunt niet zonder bedienden. Hier ook. Wat gebeurt er met je, zonder bedienden, je bent allemaal intelligente mensen, waarom leef je in een puinhoop, in varkensstallen? Omdat je je hersenen gebruikt, je weet niet hoe je je handen moet gebruiken. Al deze communistische ideeën hebben geen zin. Mensen moeten een soort van baan, deze baan of die baan doen. Er is niks mis. Sommige mensen die met de hersenen werken, moeten hersenwerk doen, zij die handwerk moeten doen, moeten handwerk doen. Natuurlijk moet er niet veel verschil in leven zijn, daar ben ik het mee eens, maar dat is niet zijn probleem, is het probleem van het hele land. Maar ik zeg je zelfs tegen bedienden die ik heb gezien, je geeft ze iets … Er was een vrouwelijke verpleegster, begrijp je?

Toen ik eenmaal behoorlijk ziek was, kwam ze altijd naar me toe en hielp me een beetje. Dus ik dacht dat om haar een plezier te doen, ik doe iets voor haar. Dus ik stuurde haar met ons schip naar zee, ik zei: “Laat haar vakantie houden, het komt wel goed.” Dus stuurde ik haar naar Afrika. Ik bedoel, de problemen zijn veel dieper dan je begrijpt. Ik stuurde haar naar Afrika. Weet je, ze kwam terug en ze begon de dokter te vertellen. Ze dacht dat ze de dokter was geworden. En de dokter zei tegen mij: “Waarom deed je het?” Ze worden onevenwichtig. Zie je, zelfs voor arme mensen, als je ze zoiets geeft, worden ze onevenwichtig. Ik zal je nog een heel concreet voorbeeld geven. Mijn man, die erg socialistisch is in zijn aanpak, en het is een goede zaak, dus wat hij deed, was het salaris van de chauffeurs verhogen. Je ziet dat de chauffeurs duizend Rupee kregen, wat heel, heel veel was. En de laagste klerk krijgt ongeveer zeg twaalfhonderd. Er was dus een heel klein verschil. Er was dus een heel klein verschil. De chauffeur krijgt nu duizend Rupees, was te veel. Binnen zes maanden kwamen hun vrouwen naar mij toe.

Ze zeiden: “Dit was een heel verkeerd iets dat hij onze mannen aandeed. Ze hebben nu wachttijden; ze zijn begonnen te drinken; ze geven ons geen geld meer. Dus voor arme mensen als je ze meer geld geeft, weten ze niet hoe ze het moeten gebruiken, ze zullen drinken. Arme mensen drinken veel meer dan de rijke mensen. Dus moesten ze worden getraind in het gebruik van geld. Ze gewoon geld geven heeft geen zin. Je begrijpt het diepere … ding niet … Mensen moeten behoorlijk opgevoed worden. Zoals we in India Schedule Caste hebben – ik ben het ermee eens dat Schedule Caste onzin is, het zou er niet moeten zijn, je zou iemand niet als een lagere kaste moeten behandelen, het is goed. Maar wat ze nu hebben ingebracht, plotseling, moet Schedule Caste gelijkwaardige zetels hebben, gelijke rechten in elke baan en alles, of ze nu gekwalificeerd zijn of niet. Dus je hebt mensen die niet gekwalificeerd zijn, of zelfs in examens, in de colleges, je moet zoveel Schedule Caste hebben. Wat er nu is gebeurd, door dit soort topzwaar werk te doen, is er wat modder opgekomen en het zijn absoluut nutteloze mensen, ze kunnen geen administratie doen. In plaats daarvan, wat Ghandiji had gezegd, dat: “Train ze op, onderwijs ze, breng ze naar boven.” De ontwikkelde mensen zijn daar en plots worden sommige ongeschoolde mensen er naar toe gebracht.  Ze kunnen dit niet verdragen.  Nu hadden we een bediende bij ons die naar mij toe kwam, die een … je moest hem kennen, Paramshivam – die hierheen kwam. En hij gebruikte, hij kreeg nauwelijks honderd Rupees daar, we gaven hem een grote bezoldiging en alles, toen hij hier kwam begon hij zich slecht te gedragen.

Toen zijn moeder, toen ik hun schreef: “Hij heeft zich misdragen, ik weet niet wat ik moet doen. Hij heeft alle slechte gewoonten ontwikkeld.” Hij kocht hier pornografische foto’s, ging naar de kroeg, had daarna vriendinnen en deed allerlei dingen, hij begon hier. Dus toen ik zijn moeder schreef, wat zijn moeder me schreef is heel interessant om te lezen. Ze zei: “Die mensen die in de modder leven, als ze op een bed moeten slapen, het doet pijn.  Dus hen ineens iets materieels geven verbetert hem niet. Je moet ze opleiden. Je weet niet welke problemen er zijn van armoede. Armoede is net als melaatsheid. Lepra: weet je wat de lepra parasieten eten? Ze eten benzine; ze gedijen op benzine. Zo vies is het.  En dan, als Engelsman zou je het niet moeten zeggen, want Engelen zijn verantwoordelijk voor de armoede van India, of je het leuk vindt of niet. Ze hebben dit probleem voor ons gecreëerd, we hadden dit probleem niet eerder. Onze bedienden waren een onderdeel van ons huis. Ze behandelden ons als slaven, dus we hebben dit idee van hen.

Hoe ze ons behandelden! Ik moet zeggen dat Dhumal heel redelijk was om dit niet tegen je te zeggen, maar dit is het wel. Zoals ze ons in India behandelden, heb je geen idee.  Tot recent hadden we “White Clubs” waar Indiërs niet op onze eigen grond mochten! Toen we onafhankelijk waren, en ze vechten ervoor. Ze hebben duizenden mensen gedood, zoveel vrouwen verkracht. “Wij Engelsen” zouden dat niet moeten zeggen, in dat land waar we geregeerd hebben en ze tot slaven hebben gemaakt. Je ziet dat zij ons niet toelieten op te komen. Wat doe je met buitenlanders hier die hier komen? Hoe behandel je ze? Welk racisme  heb je hier vergeleken met wat we in India hebben, wij hebben geen racisme. Ze behandelden je met zoveel respect. Ze hadden moeten zeggen: “Je bent blank, dus ‘racisme’, goed, we zullen je slecht behandelen.” Maar als je naar Afrika gaat, zullen ze je leren. Afrikanen, West-Indiërs- ze staan boven je. Wat ik wil zeggen, om de vicieuze cirkel te doorbreken, probeer het probleem van elk land te begrijpen. Vanwaar komt dit probleem naar India, en naar de meeste landen die onderontwikkeld zijn. De Fransen, zij domineerden ook veel landen. Dit is ook, men moet begrijpen dat we niet meer mogen domineren.

We moeten hun voeten wassen, dat is het.  Nu heb je de cultuur van alle Afrikanen gedood en hebben Afrikanen alle Franse en Engelse cultuur meegenomen. Absoluut, ze hebben prostituees op dezelfde manier als jij, ze hebben de vrouwen op dezelfde manier als jij; hun ideeën over bevrijding zijn hetzelfde, alleen de Indiërs hebben je weerstaan. Anders heb je overal nooit de cultuur van iemand of iets gerespecteerd. Je moet het onder ogen zien. Als je naar Zuid-Amerika gaat, zul je geschokt zijn over de manier waarop mensen alle … al de mensen die daar woonden zijn uitgeroeid; allemaal, allemaal. Behalve Columbia, kun je je dat voorstellen? Elk land, elke ziel is uitgeroeid. Zie dat gewoon.  Natuurlijk, als hij hem slecht behandelde, kan ik het begrijpen, maar hij behandelt niet slecht. Deze ideeën zijn westerse ideeën; ze zijn van toepassing op jullie mensen, niet op Indiërs. En dit is de grote fout die mensen maken om je ideeën aan ons op te dringen. Bijvoorbeeld bij landhervormingen, zie je? Mijn schoonzoon is een zeer verlichte man, hij had vijfentwintig mijl, vierkante mijlen van zijn eigen land.

Maar hij kreeg zijn werk van al deze gebieden, hij voorzag hen altijd van alles, hij betaalde ze heel goed; ze leefden heel goed. Plots kwam het idee: “Nee. Ze moeten hun eigen land bezitten, “oké – zonder te begrijpen dat ze moeten worden opgeleid, ze moeten worden opgevoed, ze zijn niet opgeleid, er moet communicatie zijn – dus iedereen kreeg hier een patch hier en een patch daar en daar een patch en daar een patch. Wat er gebeurde, dat ze in die gebieden verstrengeld raakten. Er was geen manier om met hen te communiceren, ze konden hun tarwe niet krijgen, ze konden hun zaad niet krijgen, ze konden niets doen, ze begonnen te verhongeren. En zij kwamen naar mijn schoonzoon, die zei: “Jij komt naar voren, jij bent degene die ertussenin stond en jij had het moeten doen.” Maar zij verwijderden het agentschap zonder deze mensen op te leiden. Ghandiji stelde deze dingen voor. Hij zei: “Je moet de rijke mensen verlichten en je moet ook proberen deze mensen te emanciperen door onderwijs, door ze begrip te geven”, en zo.

Er zijn enorme gebieden in India, die worden aangeduid als ‘achtergebleven gebieden’, waar deze aboriginals leven. Ze geloven niet in sedentaire gewoonten, ze zijn zoals, wat je de zigeuners noemt. Dus wat ze doen, deze mensen ploegen hun velden en zo, en ze komen in de nacht en plunderen het. En ze leven zo. En ze hebben zo geleefd en ze voelen zich er erg gelukkig mee. Ten tweede zijn er de zogenaamde armen van India. Je moet zien hoe melaatsheid ook groeit. Ze begonnen in Maharashtra een plan waarmee ze zeiden: “We zullen je banen verschaffen en anders zullen we je een uitkering geven.” Dit is het ergste dat iemand kan overkomen; die we zeer snel hebben gerealiseerd, ik hoop dat ze het hebben ingetrokken. Dus dat is wat ze deden – Indiërs zoals het is, ze zijn erg sluw en slim – dus wat ze deden, ze schreven hun namen als de mensen die werkeloos zijn, uitkering krijgen, begrijp je? En ze zouden ergens werken en de buit ook krijgen, dubbel geld. Dan zouden ze gaan drinken. Wat doen deze mensen, dan te drinken? Het is zo’n probleem, verbod; zij, ze drinken jodium, ze drinken, hoe je dit noemt … Wat eet je, drink je voor dit ding, het is een soort zwavelzuur of een soort zuur dat ze drinken? Ik weet het niet?

Verschillende yogi’s: Spiritus Shri Mataji: Gemethyleerd of wat dan ook … [lacht] ik weet het niet! Ik begrijp het niet. Dus je ziet dat ze zo dwaas zijn, wat ik zeg dat willekeurig aanpakken van zoiets niet goed is. En het speet me omdat zijn vrouw me schreef: “Hoeveel hebben ze gedaan voor Sahaj Yoga.” De enige oplossing is Sahaj Yoga. Er is geen andere oplossing, dat heeft me veel geholpen. “Ziet u,” en het speet hem zeer dat zei hij: “Hoe kan ik het doen zonder bedienden?” Je ziet het dienaren systeem is zo. Als hij iedereen een dak geeft, blijft er hem geen huis over. Doe dit niet, dit soort vrijgevigheid gebeurt nergens. Als er zo’n bureau was, dat dit werk doet,  dan is het mogelijk. Zelfs de zogenaamde communisten overal, waar ze zich ook in een democratie bevinden, hebben hun eigen huizen. Zodra de democratie verdwijnt, kunnen ze zelfs niet meer praten. Maar ik zeg niet dat het kapitalisme de oplossing is; Ik zeg dat Sahaj Yoga de oplossing is, oké? Het is de Sahaj Yoga en hij heeft zoveel gedaan voor Sahaj Yoga. Voor die bediende kunnen we hem op geen enkele manier beledigen; bediende is niet belangrijk voor ons, wie is de bediende? Wat zijn deze arme mensen voor ons? Wij zijn niet verantwoordelijk voor hen, de staat is verantwoordelijk. Wij zijn verantwoordelijk voor Sahaj yogi’s, omdat zij de mensen zijn die het verschil maken.