Shri Rama’s verjaardag Chelsham Road, London, UK 2 april 1982

ETVD 2016-0424 Vertaling Versie 2017-0319

Eerst en vooral zullen we beginnen met over energieën te spreken. Hoe deze energieën zich in ons voortbewegen en hoe zij processen in gang zetten. En we zullen spreken over de derde energie die ons heeft laten evolueren en waardoor we nu hier zijn. En we zullen spreken over jouw Zelf, dat de controle heeft, dat jou controleert: de Spirit. Als je deze theorie dus volgt zal dat heel interessant zijn. Want daarna, zie je, nadat we hebben gesproken over energieën en andere dingen die zich in jullie bevinden, dan zullen de mensen een vorm van ego voelen, zoals: “Wij hebben deze energieën en we kunnen ze gebruiken om er van alles mee te doen.” En dan kun je ze later laten doorstromen naar Sahaja Yoga.

Maar spreek in het begin liever over theorieën. Want Indiërs zijn anders, westerse mensen zijn anders, ze hebben het gehad met religie, ze zijn het beu. Als je dus over religie spreekt dan heb je een probleem. Daarom werden vroeger de Veda’s geschreven. Ze spraken in het geheel niet over God of godheden. Ze spraken wel over God de Schepper, maar enkel over Brahmadeva. Via Hiranyagarbha, Brahmadeva, spraken ze over de rechterkant, zie je. En de mantra die ze steeds zeiden is: “Bhur, Bhuvah, Swaha.” Drie dingen. Nu is Bhur in feite de Mooladhara, de aarde vooral, de Mooladhara. De Mooladhara chakra en de Mooladhara zelf. Dan is er Bhuvah. Bhuvah is wat we de ‘antariksha’ noemen, de ruimte, die helemaal gecreëerd werd in de verhalen over Brahmadeva. Dan is er Swaha. Swaha is het vermogen van Agni, het vuur, om te verbranden, zie je? Het is zo verrassend en dan spreken ze over ‘mahatapa’, ‘tapaha’ en ‘maha’. “Bhur, bhuva, swaha, maha tapa.” Als ze dus over ‘swaha’ spreken, spreken ze ook over ‘maha’. ‘Maha’ is wat je de machtige noemt, ‘Allah Hu Akbar’ en dan is er ook ‘tapa’. ‘Tapa’ betekent dat je een ‘tapasuy’ moet worden, namelijk iemand die boete doet, zoals Christus. En ze zeggen dat je moet doordringen via de Surya, dit hier, en het hele ding is zo een enorme hindernis, en dan krijg je je ‘moksha’.

Ze hebben dus over alle chakra’s gesproken. Maar als je daar in theorie over spreekt, dan hebben mensen er niets op tegen, ze luisteren. Ze luisteren omdat er op zich geen religie mee gemoeid is. Vandaag zal ik het specifiek hebben over de Veda’s, en over de havans die we doen. Als we een havan doen, dan is dat een ‘yagnya’. ‘Yagnya’ betekent ‘dat waardoor je weet’. ‘Nya’ betekent ‘weten’. Yagnya. En als je dit doet gebruik je het woord ‘swaha’. Dat betekent dat je het element vuur gebruikt om alles wat verkeerd in je is te verbranden, ‘swaha’. En je wekt het op door de verschillende namen van de Godheid te citeren. Dit begon in de tijd van Rama. Vandaag is het Ram Navami. Ik zou niet zeggen dat het toen is begonnen, maar er werd heel vaak beroep op gedaan toen Rama leefde en in die tijd deden ze veel yagnya’s. De reden was dat de mensen pas begonnen te beseffen dat er iets hogers bestaat, dat je dit hogere Zelf moest eren zoals de zieners zeiden en ze dachten dat dit het beste door yagnya’s kon gebeuren.

Aan de linkerkant begonnen de mensen natuurlijk met de verering van God, de toewijding aan God en zo meer, dat is Bhakti. Maar wat ze vooral deden voor de tijd van Rama waren yagnya’s, de Veda’s, waarmee ze verschillende elementen aanriepen, de elementen die onze chakra’s hebben gevormd, en ze probeerden de godheden van deze elementen op te wekken. Maar in feite komt het op hetzelfde neer. Als kind studeerde Rama met een grote heilige. Hij studeerde samen met hem, Vashishta was de naam van deze grote heilige. En Vashishta had een ashram waar Rama en zijn broers studeerden. Kom maar, kom binnen, kom maar naar voren. Geef haar een stoel om te zitten. Kan dat, is hier een stoel? Ik denk dat Gavin kan gaan, er zijn daar veel stoelen. Rama studeerde met deze Vashishta en tijdens de vakanties gingen ze naar zijn vaders huis. Toen al was hij in staat een demon te doden met slechts één pijl. Dat wordt ‘ekabani’ genoemd. Eén pijl was voldoende voor Shri Rama. En hij was nog maar een klein kind van zeven of acht jaar oud. De mensen begrepen niet hoe hij dit kon. Telkens ze een yagnya deden … Nu werden deze yagnya’s gedaan om eigenlijk de godheden in het ruggenmerg op te wekken. En voor deze yagnya’s gingen ze zitten en deden een havan zoals wij het ook doen. Maar op dat moment kwamen de rakshasa’s om de yagnya’s te doen mislukken, want yagnya’s moeten met een zuiver hart worden gedaan, in alle netheid en zuiverheid, zonder enige belediging, volgens het juiste protocol.

Ze dachten dus: “Als wij de godheden daar beledigen, dan zullen de godheden verdwijnen en hun yagnya’s mislukken.” Deze yagnya’s werden al veel vroeger gedaan, zelfs toen Rama er nog niet was. Maar ook in de tijd van Rama waren er enkele rakshasa’s die er plezier in schepten deze yagnya’s te verstoren en als kind beschermde Rama de mensen tegen deze demonen. De demonen namen één of andere vreemde vorm aan, ze kwamen als onzichtbare wezens en staken botten van dieren en dat soort dingen in de yagnya. En dat verstoorde de effecten van de yagnya. En Rama beschermde mensen daartegen, als kind. Stel je voor, als kind deed hij dat! Zij deden de yagnya en hij zat dan buiten met zijn kleine broertjes om hem heen en samen doodden ze de demonen die probeerden de yagnya’s te verstoren. Dit is het leven van de jonge Rama, waarin je ziet hoe hij als kind al een zekere mate van, je zou kunnen zeggen, expertise met pijl en boog ten toon spreidde. Telkens je dus een standbeeld ziet … om te weten of het er één van Shri Rama is, moet je kijken of er een pijl en boog bij is, dan is het een standbeeld van Rama. Nu heeft zijn komst op deze aarde onze rechterkant doen ontwikkelen, en de yagnya’s gebeurden dus ook in de rechterkant. Want toen de mensen op deze aarde kwamen, waren ze eerst en vooral bang van alle dieren die hen konden aanvallen en van allerlei vreselijke rakshasa’s en al die mensen en negatieve krachten die hen moeilijkheden bezorgden.

In die omstandigheden moesten ze dus een koning aanstellen, een heerser, een ideale koning die regeerde volgens de wetten van het dharma. Hij was dus verantwoordelijk voor dat tijdperk, dat we ook wel Satya Yuga noemen, maar in werkelijkheid was hij hier tijdens de Treta Yuga. In die tijd was hij hier, in de Treta Yuga en Krishna kwam in de tijd van de Dwapar Yuga. En de tijd waarin ik kwam was de Kali Yuga, maar nu is het de tijd van de Krita Yuga: de Yuga waarin werk zal worden verricht. ‘Krita’ betekent ‘er zal werk worden verricht’. Dit is de tijd waarin er werk zal worden verricht. Maar hoe zijn de zaken van het ene tijdperk naar het andere veranderd? In de Dwapar Yuga, toen Shri Rama kwam, ontstond het idee van het koningschap en de heerschappij. De nadruk lag dus op de welwillendheid van de mensen. De mensen moesten welwillend zijn: omwille van de mensen en de koning en de verbetering van de mensheid. De wil is de rechterkant. Hoe kon deze welwillendheid dus gecreëerd worden in de mensen? Eerst moet de leider zich opofferen en tonen hoever hij kan gaan in die opoffering om de moraal en de welwillendheid van de mensen te behouden.

De rechterkant werd dus gecreëerd door de komst van Shri Rama, want hij maakte de weg vrij om de mensen het bewustzijn te geven dat ze geregeerd zouden moeten worden en niet anarchistisch zouden mogen zijn, dat er één leider zou moeten zijn die in staat is te organiseren, te coördineren en iets collectief uit te werken. Kijk, als wij aan een koning denken, dan willen we hem verdrijven want we houden niet van het idee door iemand ‘geregeerd’ te worden. Misschien omdat hij geen goede koning is, of omdat hij niet de wil van de mensen vertegenwoordigt, de gemeenschappelijke wil die deze koning voortbrengt die regeert om deze welwillendheid te onderhouden. Het is een symbolische uiting van jouw welwillendheid. Hetzelfde geldt als je een wet creëert: ook dit is een uiting, een gemeenschappelijke uiting van alle gewone mensen, van een gemeenschappelijk gevoel dat ze zich aan de wet zouden moeten houden. Zo krijg je niet het gevoel dat je een slaaf bent, of dat je gedomineerd wordt, of dat je onderdrukt wordt, maar gaat het enkel om jouw gemeenschappelijke wil, die goed is.

Het verlangen van alle mensen naar wat goed en rechtvaardig is, incarneert als Shri Rama, die zorgt dat deze wil behartigd wordt. Want stel dat een individu zomaar begint te verkondigen: “Dit is niet goed, dat is niet goed”, dan kan hij als individu een afwijkend standpunt aannemen over iets. Maar er moet een symbool van die goedheid aan iemand toegekend worden. En deze symbolen werden gecreëerd om jouw rechtschapenheid, en deugdzaamheid te symboliseren, zodat je zelf gered kunt worden. Stel dat er vandaag iemand op je af komt en je slaat, goed? Nu kun je duidelijk voelen hoe slecht het is om door iemand geslagen of gedood te worden, dus besluit je dat er een wet moet zijn die je daartegen beschermt. Maar morgen doe jij misschien juist hetzelfde. Wat je dus doet, is je welwillendheid voorop stellen, die je laat vertegenwoordigen door een koninkrijk, een koning of een regering.

De regering op zich vertegenwoordigt dit dus, of zou dit moeten vertegenwoordigen, in beide opzichten. Het is niet zo dat zij dit altijd vertegenwoordigt. Misschien vertegenwoordigt ze dit helemaal niet, dat is goed mogelijk. Maar toch zou de regering het goede in jou moeten vertegenwoordigen, de zuiverheid in jou, de zuivere wil om goed te zijn en beschermd te worden. En je zou je daar ook moeten aan houden. Het is erg wederkerig. Maar wat er gewoonlijk gebeurt als zo iemand verkozen wordt, of als zo iemand in die positie komt of die rol toegewezen krijgt, is dat hij in een egotrip terecht komt. Zo eenvoudig is het: het is niets meer dan een simpele egotrip. De regering komt in een egotrip terecht en de mensen staan verstomd over het gedrag van deze mensen. Ze verkiezen bijvoorbeeld een premier, en plots komen ze erachter dat deze premier zich als een echte bruut gedraagt, en dat kunnen ze niet begrijpen: “Nu hebben we iemand als premier verkozen met de gedachte dat hij het goed met ons voorhad.” Zie je, dat is mogelijk.

En dan ontstaan er revoluties waarin mensen protesteren en het uitvechten. Dit is opnieuw de wil van de mensen die vecht en het weer rechtzet. We moeten dus een absolute waarde hebben, want alle andere waarden veranderen op elk moment. Is het niet zo? We vinden dat deze regering het niet goed deed, stel dat we dat vinden, dus willen we deze regering omverwerpen. Dan brengen we een andere in de plaats en we zien dat hetzelfde gebeurt. Of je er nu een communist zet, of een socialist, of een democraat, of je hebt een monarchie, het maakt allemaal niet uit. Maar wat er in feite gebeurt is dat al deze dingen die opkomen en weer verdwijnen… Gavin, kom hier. Kun je een beetje naar voren komen om plaats te maken? Al deze veranderingen die plaatsvinden creëren in mensen het gevoel dat we anarchistisch moeten zijn. Waarom zouden we een regering hebben? Waarom zouden we een koning hebben? Waarom zouden we door wie dan ook geregeerd moeten worden? Want je ziet steeds dat degene die regeert niet geschikt is voor zijn taak en dat hij je alleen probeert te misleiden. Wat dat betreft heb je enkele absolute standaarden nodig. Als je een absolute standaard hebt dan kun je altijd oordelen of een koning van het rechte pad afwijkt en niet doet wat een koning hoort te doen.

Een koning moet zoals Rama zijn. Hij moet zoals Rama zijn en jouw wil vertegenwoordigen, jouw welwillendheid, jouw zin voor een gepast oordeel, eerlijk spel en rechtvaardigheid. Als de koning niet rechtvaardig is, dan zal jullie collectieve welwillendheid tegen de koning ingaan. Maar nu blijf je maar de ene voor de andere inwisselen. Zo zag ik bijvoorbeeld in Frankrijk dat daar een premier was die allerlei verkeerde dingen deed en dus afgezet werd. Daarna kwam er een andere die weer iets verkeerds deed, hij zal dus ook afgezet worden. En zo blijven we dit spel maar spelen, zie je. Eerst hebben we bijvoorbeeld de Partij van de Arbeid. Daar houden we niet van, dus nemen we een andere regering, de Conservatieve Partij. Daar houden we weer niet van, weg ermee. Zo blijven we maar spelen. En toch heeft deze relativiteit wel degelijk verbetering tot gevolg. We worden ons meer bewust van de waarde van deze mensen, en het volk begint dit ook te begrijpen. Maar als er teveel mensen met een negatieve invloed aan de macht komen, dan brengen zij ook de wil, de collectieve wil, erg naar beneden. Dan beginnen de mensen zichzelf te identificeren met deze alleenheersers, of met zulke mensen die egoïstisch zijn, geen morele waarden hebben, geen vrees voor God, mensen die religie verwerpen en de evolutie ontkennen.

En dan begint de regering zich zo te gedragen dat je niet kunt geloven hoe dit de regering kan zijn. Zoals de regeringen van Chili en Argentinië zich gedragen en de mensen onderdrukken. Je begrijpt gewoon niet hoe al deze dingen kunnen gebeuren. Het is zo’n relatieve terminologie. Zoals El Salvador: je weet niet wat je daar nu nog kunt doen en wie je er moet steunen. Of je de Amerikanen moet steunen, of de Russen, of wie dan ook. Nu kan een Sahaja yogi in deze omstandigheden zich afvragen: “Wat moet ik nu doen? Moeten we ons hierbij of daarbij aansluiten?” Maar het is allemaal nonsens, het is maar een spel. Laat de kopzorgen aan hen over. Het zijn waardeloze, nutteloze mensen. Jij kunt deze problemen dus niet oplossen en het is ook niet de bedoeling dat je ze oplost. Ze moeten hun realisatie krijgen en het koninkrijk van God vestigen, zodat Rama werkelijk over deze aarde regeert en niet deze vreselijke koningen die dagelijks hun ethiek veranderen die dagelijks hun ideeën aanpassen en wiens wil meestal voor materialistische doeleinden wordt aangewend.

Zo hebben we in ons land (Engeland) besloten om Mrs. Thatcher te verkiezen. Alles goed en wel, ik zou zeggen dat ze een goede indruk maakt en dat ze bepaalde goede dingen zegt, zoals besparingen en zo, wat dat betreft heeft ze het over goede dingen. Maar waarom houdt ze zich daar zelf niet aan? Shri Rama verkondigde niet alleen goede waarden, hij volgde ze ook op. Hij offerde zich ervoor op en maakte zichzelf zo tot een symbool, een zuiver symbool van die rechtschapen wil die in de mensen leeft, de collectieve rechtschapen wil. Nu kun je bijvoorbeeld duidelijk zien hoe egoïstische motieven werken, eerst en vooral door de verkeerde identificaties die we kunnen hebben. Als je nu een communist bent, dan moet je door en door communist zijn! Je mag geen compromis maken tussen democratische methodes en communisme. Ze kunnen geen integratie vinden. Ze denken dat als je iets wil zijn, je het ook in alle opzichten moet zijn.

Als je iets anders wil zijn dan moet je dat in alle opzichten zijn. Maar in Sahaja Yoga zie je dat de twee geïntegreerd zijn, want je hebt het volledige kapitaal en nu moet je het verdelen. Dat is de volmaakte integratie. Al deze ‘ismen’ zijn niets anders dan kunstmatige experimenten van het verstand, gewoon projecties van het brein, en dat is kunstmatig zoals alles wat door mensen gemaakt is, dat weet je wel. Maar al wat door God gemaakt is, is geïntegreerd. Wat je ook in jezelf hebt, moet je doorgeven aan anderen. Kijk nu wat er gebeurt met gezag na Sahaja Yoga. Laat ons zeggen, ik ben je Moeder die hier zit. Je hebt graag dat ik je leiding geef, dat ik je aanstuur, dat ik je corrigeer, dat ik je terechtwijs en zelfs dat ik veel moeite doe om te zorgen dat jouw leven verbetert. Stel dat ik zeg: “Oké, ik geef het op, ik wil je niet langer lastig vallen,” dan zul je dat niet fijn vinden. Geen van jullie zou graag hebben dat ik zeg: “Goed, jij bent een verloren zaak, niets aan te doen. Ga maar.” Niemand zou graag zo’n situatie hebben. Je wilt dat ik je aanstuur. Je wilt dat ik voor je zorg. Dat vind je fijn. Je bent er automatisch van gaan houden. Er is geen dominantie, maar toch wil je dat ik je domineer. Je wilt dat ik je domineer. Je wilt zelf dat je verlangen gedomineerd wordt, automatisch. Waarom heb je dat gevoel: “Het is in orde, het is heel fijn dat Moeder interesse in mij toont en me corrigeert. Het is een privilege,”

Waarom denk je zo? Omdat er zo een algemene goedheid gecreëerd wordt. Er wordt een algemene goedheid in jou gecreëerd, omdat je nu geïntegreerd bent geworden. Je lichaam, je verstand en je ziel zitten allemaal op één lijn. Ze willen allemaal hetzelfde, er is geen verschil. Eenmaal er integratie is zul je zien dat Sahaja Yoga de gemakkelijkste manier van leven is. Maar als dit er niet is, dan is het niet zo. Als je bijvoorbeeld een luierik bent, of je bent een heel opvliegend type, of je hebt een dubbele persoonlijkheid, of als je jezelf voor de gek houdt en spelletjes speelt dan zul je niet van Sahaja Yoga houden. Zolang deze eigenschappen zich nog in jou bevinden zul je niet van Sahaja Yoga houden. Maar zodra deze situatie is opgelost zul je er wel van houden, want dan zul je weten dat alles wat goed is voor je Spirit, jouw welzijn en dat van alle andere mensen ten goede komt. Eenmaal dit welzijn ontstaat voelt iedereen zich helemaal voldaan en fris. Dan is het fijn om te regeren en zelfs nog fijner om gecorrigeerd te worden.

De wetenschap dat je Moeder je aandacht geeft is zo’n geweldig gevoel in jezelf: “Ja. Neen er zal met mij niets misgaan, zij zal voor me zorgen. Zij is er om voor me te zorgen.” Maar deze integratie laat lang op zich wachten door problemen met het ego. Jullie hebben ego opgebouwd omdat jullie geregeerd werden door het verkeerd soort mensen. Van kleins af aan heb je misschien onbekwame ouders gehad, die nooit spraken over God en de goede dingen in het leven. Zij leidden zelf geen leven van opoffering. Ouders die heel egocentrisch zijn kunnen dit probleem creëren. Zij hebben je nooit het juiste leven gegeven, met een goed waardensysteem dat daarbij hoort. Ze leerden je nooit te genieten van goedheid en deugden in het leven. Misschien hebben later, in het land waarin je geboren bent, andere mensen in je omgeving hetzelfde gedaan. De regering die je hebt gekend zal ook zo zijn geweest. Maar als deze dingen veranderen, als je merkt dat je deze integratie in jezelf hebt bereikt, dan weet je dat wat je lichaam fijn vindt, ook goed is voor je Spirit. Zo hou ik bijvoorbeeld zelf niet van bepaalde dingen.

Ik hou niet van drank, ik hou er niet van. Ik hou er gewoon niet van. Niemand kan me ertoe verleiden. Ik bedoel, er is geen sprake van verleiding, want ik hou er gewoon niet van. Ik zal altijd een hekel hebben aan dingen die echt slecht zijn voor mijn Spirit, automatisch. Ik hoef mezelf er niet toe te dwingen, het gebeurt gewoon. Ik hou er niet van te liegen, omdat het me beschadigt. Ik hou er niet van. Al wat goed is voor je Spirit zal automatisch duidelijk worden zodra deze integratie plaatsvindt en dit is vandaag de dag het werk van Sahaja Yoga. Daarom zei ik dat het de Krita Yuga is, het werk moet verricht worden. Deze integratie moet dus in onszelf bereikt worden. Soms moet je dus je lichaam uitdagen om dit niveau te bereiken. Misschien hebben bepaalde bhoots invloed op je waardoor je lichaam je tegenwerkt. Daarom is er enige ‘tapasvita’ of boetedoening nodig na Sahaja Yoga, om dit mogelijk te maken. Maar eens je ervan begint te genieten, dan hou je ervan. Het is net als autorijden: in het begin is het moeilijk. Of zwemmen, of wat dan ook, als je het probeert, dan kan het in het begin best moeilijk zijn.

Maar ik zeg: “Vergeet het nu, vergeet alles wat je in het verleden hebt gedaan; vergeet het en begin met iets nieuws. Je moet het doen.” Je moet je er dus met al je geestdrift op toeleggen, vanuit de gedachte: “Goed, als mijn lichaam me niet wil helpen, dan probeer ik mijn lichaam te verbeteren, want ik ben niet mijn lichaam. Als mijn gemoed me niet helpt, dan moet ik mijn gemoed verbeteren. Als mijn verstand me hindert, dan moet ik mijn verstand in orde brengen, want ik moet en zal geïntegreerd raken. Zolang ik niet geïntegreerd ben zal ik nergens van kunnen genieten en zal ik nooit iets goeds kunnen doen voor mezelf of voor anderen. Waarom ben ik anders hier? Waarom probeer ik mezelf te vernietigen?” Als je niet geïntegreerd bent, dan zal je versteld staan hoe je eerste actie je tweede actie zal teniet doen, en je tweede actie je derde actie zal teniet doen. Als je niet geïntegreerd bent. Ik zal je een voorbeeld geven: stel dat ik hier zit en iemand zegt me dat dit me kan verbranden. Dit is mijn eigen maya. Maar toch wil mijn lichaam zich verbranden en het zegt: “Luister maar niet, verbrand jezelf toch gewoon.”

Als ik dit nu zeg dan klinkt het absurd. Maar als je verstand je zegt dat je beter geen alcohol kunt drinken, maar je gaat toch naar de kroeg, dan ben je niet geïntegreerd. Als je teveel naar je lichaam luistert, dan geeft je verstand uiteindelijk toe. Het geeft gewoon toe. Als je in alles wat je doet geïntegreerd bent, dan zul je versteld staan hoe dynamisch je wordt. Integratie is niets anders dan de volmaakte verbinding met je Spirit. De Spirit begint overal door te stromen. Op elk niveau van het leven zal het je verbazen hoe dynamisch je zult worden eens je geïntegreerd bent. Je moet gewoon de volmaakte verbinding met je Spirit bereiken. Vraag je bij alles af: “Is dit goed voor mijn Spirit?” Sommige mensen denken graag dat het spirituele leven inhoudt dat je maar wat in de lucht zweeft en dat er geen connectie is met het dagelijks leven. Er zijn zoveel mensen die dit denken. Ze denken dat zo iemand een mager, ellendig wezen moet zijn dat ergens in een boom hangt of zoiets en compleet paranoïde is. Dat hij bang is van de hele wereld, met niemand wil praten en zo afgesloten is dat hij een kluizenaar wordt. Sahaja yogi’s moeten afstand doen van zo’n absurde ideeën. Je moet juist heel aanwezig zijn, absoluut aanwezig onder iedereen. Maar één ding is zeker: je moet wel voortreffelijk zijn, van een andere kwaliteit, een unieke persoonlijkheid. Je moet mee zijn met alles wat er gebeurt.

Nu zijn tegenwoordig mensen zelfs bang van Sahaja yogi’s. Ze zijn bang van Sahaja yogi’s! Als ze iemand zien die negatief is dan zeggen ze: “O, laat maar.” Nee, vecht het gewoon uit met die persoon. Vecht het uit: “Hoe durf je zoiets te doen? Je bent een Sahaja yogi! Kom op, wat is de bedoeling hiervan?” Je moet het uitvechten. Zolang het mogelijk is zou je moeten proberen iemand te redden door zo op hem in te praten. Maar aan de andere kant, als je tegen anderen spreekt die bij je komen, dan moet er een diepe oprechtheid in je zijn. En als je vanuit die oprechtheid dingen doet, dan weten mensen dat je het oprecht doet. Als je met iemand praat, dan zou die moeten voelen dat je oprecht bent, dat het uit je hart komt. Je kunt bijvoorbeeld heel lief tegen iemand spreken, maar als het niet uit je hart komt dan denkt die: “O, hij wil gewoon op goede voet staan.” Begrijp je? Maar als je oprecht met iemand praat dan zeg je: “Hoe kun je zoiets doen? Zie je niet waar je mee bezig bent? Kun je dit niet oplossen? Zo is het, daarom ben je hier.”

Als je het zo zegt dan zal je oprechtheid, die recht uit je hart komt, opgemerkt worden en zo is ook het karakter van Shri Rama. Dat hij zich in het rechterhart bevond, betekent dat het hart actief wordt. Begrijp je wat Kabira zei: “Mana mamata ko thira kara lau.” “Ik zal het mededogen van mijn hart, de ‘mana’ uit mijn hart, ik zal mijn mededogen tastbaar maken”, “Aur pancha hi tattva milau” “en haar in de vijf elementen verweven.” Zie je, zo gaat het ook als je in het linkerhart bent, dat is je oprechtheid. Het is wat je in je hart voelt. Maar wat je in je hart voelt, welk nut heeft het? Zie je, er zijn veel Sahaja yogi’s die echt vinden dat de wereld in een vreselijke staat is en dat er iets moet gebeuren, dat Sahaja Yoga geïntroduceerd moet worden. Maar hoeveel van jullie gaan hierin daadwerkelijk tot actie over? Echte actie? Zonder dat kan jouw Rama tattwa niet verbeterd worden. De Rama tattwa kan enkel verbeterd worden als je in alle opzichten actie onderneemt, precies zoals Rama dat deed. Toen de mens in zijn evolutie het niveau van Rama bereikte, gebeurde de advent van Rama niet in het midden, maar aan de rechterkant. Hij bewoog zijwaarts, zo erg dat hij zijn verleden vergat.

Hij heeft nooit gezegd dat hij een incarnatie was. Hij vertelde het nooit aan zijn vader en ook niet aan zijn moeder. Hij vertelde nooit iemand dat hij een incarnatie was. Het was natuurlijk overduidelijk dat hij dat wel was. Zijn broer wist het. Hij had twee broers. Dit is heel interessant. Ik bedoel, hij had ook nog andere broers, maar vooral Bharat en Lakshmana waren de twee broers die aan zijn zij stonden. En zij laten de twee kanten van een mens zien. De ene was Lakshmana en hij was zo’n vurig type, zie je. Hij kon niet verdragen dat wie dan ook zich tegenover Rama misdroeg. Hij kon ook niet verdragen dat iemand Rama op een ordinaire manier aansprak. En hij werd zo kwaad op al deze mensen dat hij als een enorme bliksemschicht uithaalde naar iedereen die iets over Rama durfde zeggen. Zelfs naar Parashurama, die toen ook leefde. Parashurama was een gelijktijdige incarnatie van Rama zelf. Dat is een heel interessant verhaal. Maar Parashurama kon hij dus absoluut niet verdragen. Ze noemen hem ook wel Shesha, de slang die in de Bhavasagara slaapt, op dewelke Vishnu rust. Diezelfde Shesha werd geboren als Shri Lakshmana. Nu zijn slangen voor een westerse geest in zekere zin… als je hen over slangen spreekt dan kennen ze alleen de slang van Adam en Eva, meer niet, verder begrijpen ze er niets van. En ze kunnen ook niet begrijpen waarom mensen slangen vereren.

Zie je, slangen, zoals onder andere de cobra, zijn als koningen. Zij zijn de koningen van de onderaardse wereld. En Shesha is degene die het hele universum ondersteunt. Daarom wordt deze Shesha vereerd, zoals cobra’s zelfs vandaag in veel Indiase dorpen nog vereerd worden, omdat ze daar niemand lastig vallen. Ze zijn net als godheden, daarom worden ze in India vereerd. En soms doen ze het wel, maar meestal bijten ze geen godsdienstige mensen. Er bestaat een verhaal over Sai Nath, waarin een slangenbezweerder veel geld werd aangeboden om Sai Nath te doden. En Sai Nath ging ’s nachts altijd in zijn eigen, zelfgemaakte hangmat liggen, zowat negen meter boven de grond. God weet hoe het hem lukte daar in te klimmen, maar ze troffen hem daarboven slapend aan. De slangenbezweerder nam dus een slang en legde ze op Sai Nath. De slang bewoog en Sai Nath sprak hem toe en zei: “O God, ben je me na zo’n lange tijd hier komen opzoeken? Wat brengt je hier?” De slang zei: “Die vreselijke slangenbezweerder vroeg me je te bijten. Ik ben je dus komen zeggen voorzichtig te zijn met die mensen.”

De slangenbezweerder kon nauwelijks geloven dat hij met haar praatte. Hij zei: “Goed, ga dan maar weer.” Hij sprak met haar. Dit zijn eeuwenoude slangen, weet je. De slang vertrok dus en beet de slangenbezweerder. Maar toen kwam Sai Nath uit zijn hangmat naar beneden, zoog het gif op en spuwde het uit. “Kijk, je begrijpt wel,” zei hij, “dat de slang boos op je is, omdat je zoiets hebt geprobeerd.” En hij zoog het gif eruit. Dat is medegevoel. Dat is medegevoel. Hij zoog het gif eruit en de man veranderde helemaal en zei: “Nu zal ik aan iedereen vertellen dat deze brahmins je probeerden te doden, dat ze Shri Sai Nath probeerden te doden.” En waarom? Waarom waren ze zo bang voor deze man? Hij leefde buiten het dorp, en ze waren zo bang voor hem omdat ze zelf allerlei verkeerde dingen deden in naam van God. Ze waren dus erg bang ontmaskerd te worden. Zo is het dus: hij slaapt op Shesha. En ik heb gezien dat Shesha degene is die zich soms in Sahaja yogi’s uitdrukt als kwaadheid, als je het protocol niet respecteert of als je rare dingen probeert te doen of je niet gedraagt. Dat is de Shesha in hen.

Dat is soms ook nodig. Soms moet je Shesha zijn, want anders beginnen mensen zich te misdragen en zullen ze zichzelf zo schade toebrengen. Ze zullen mij geen schade toebrengen, maar zichzelf. Dit soort temperament is dus evengoed nodig. Maar een ander heel interessant verhaal is dat van Bharata, de andere broer. Hij toonde hoe Shri Rama zijn koninkrijk aan hem gaf, door de frustratie van zijn moeder. En hij wist niet wat te doen. Dus ging hij terug naar Rama en zei: “Neem alsjeblieft je koninkrijk terug. Ik wil niets hebben. Jij bent degene die moet regeren. Waarom zou ik het krijgen?” En Rama zei: “Het is goed, draag jij gewoon zorg voor het koninkrijk. Ik moet mijn vader en mijn moeder gehoorzamen, want ik heb hun een belofte gedaan.” Een andere edele eigenschap van Rama was dus dat een gedane belofte moet gehouden worden. Dit is nog een kwaliteit die we moeten hebben, ons te houden aan een belofte die we gemaakt hebben. Als je hebt gezegd: “Ik zal dit doen,” dan moet je het ook doen en geen uitvluchten verzinnen om het te vermijden. Het gaat compleet tegen God in om onder beloftes uit te proberen komen. Jouw godheden zullen daar nooit blij mee zijn. Je moet zorgen dat je alles doet wat je beloofd hebt. Toen Bharata dus door hem werd teruggestuurd zei hij: “Goed, geef me dan je sandalen. Ik zal ze meenemen en ze gebruiken als symbool van jouw aanwezigheid.” En Bharata zette de sandalen op de troon en regeerde en zorgde voor het koninkrijk. Maar toen hij later Rama ging opzoeken zag Lakshmana hem aankomen en zei: “Kijk nu eens! Nu komt hij je hier terroriseren.

Eerst gooit hij je uit je eigen koninkrijk en dan komt hij je hier terroriseren.” Dit heb ik ook al zien gebeuren onder Sahaja yogi’s: dat Sahaja yogi’s die als Shesha zijn de goedheid niet kunnen zien van andere Sahaja yogi’s, die goede mensen zijn, grote offers maken en lieve mensen zijn. Maar hun bedoelingen worden niet begrepen, en dat is een heel droevige zaak. Je moet dus ook de bedoelingen van het andere type mensen kunnen zien, die misschien niet zo opvliegend zijn en niet zo snel kwaad worden, maar toch heel goede bedoelingen hebben. In feite komen ze gewoon vragen om de sandalen van Shri Rama. Ik heb gezien dat er tussen deze twee soorten mensen vaak onbegrip bestaat. Beide soorten mensen zouden dus moeten proberen in te zien dat ze beiden nodig zijn voor Sahaja Yoga. Ik kan het niet doen met maar één van deze twee soorten mensen. We hebben deze twee soorten mensen nodig, om zorg te dragen voor de twee kanten van dezelfde zaak. Maar tegenover anderen gedraag je je best als één persoon. Als iemand bijvoorbeeld naar Caxton Hall komt en je aanspreekt, weeg dan af of hij nieuw is of bekend.

Als hij nieuw is, behandel hem dan met alle zachtheid en vriendelijkheid, met alle uiterlijke kenmerken die hij aangenaam zal vinden. De reden is dat hij geen gerealiseerde ziel is en dus je subtiele kant niet kan zien. Hij ziet alleen wie je van buiten bent, hoe je gekleed bent, hoe je tegen hem spreekt en hoe je je gedraagt. Dit zijn de eerste dingen die ze zien. Ze zien niet wat je in je hebt. Ze kunnen je hart niet zien, ze kunnen je vibraties niet voelen, dus moet je ze heel vriendelijk en zacht behandelen. Iemand schreef me ooit: “De Sahaja yogi’s zijn zo grof tegen me geweest, ze werden kwaad op me.” Laatst kwam er bijvoorbeeld iemand die achterin ging zitten, en die probeerde zogezegd mensen te redden van sekten waar ze in terecht zijn gekomen, of zoiets. Hij zat dus achterin en ik vroeg hem vooraan te komen. Maar toen hij weigerde zeiden jullie: “Ga dan maar weg!” Zoiets moeten jullie niet zeggen. Laat mij spreken. Wees stil op dat moment. Niemand zou mogen zeggen: “Ga weg als je niet wilt komen.” Want dan zeggen we in feite: “Wij geven niet om mensen die niet nederig zijn!” En dan zullen ze bij voorbaat al verloren zijn. Laat ons hen een eerlijke kans geven. Laat ons hen een eerlijke kans geven om in Sahaja Yoga te komen, eerst en vooral door jouw gedrag.

Nu hebben sommige mensen als ze tegen hen spreken de gewoonte teveel te zeggen. Ze moeten niet zoveel praten. Dat vind ik echt, dat je,terwijl je vibraties geeft, hoogstens hoeft te vragen: “Voel je een koele bries?” Heel nederig. En dat is weer een kwaliteit van Shri Rama, namelijk ‘sankoch’. Er bestaat geen woord voor in de Engelse taal, want jullie kennen wel het woord ‘beleefdheid’, maar dat woord schiet echt tekort om ‘sankoch’ te omschrijven. Want er bestaat geen integratie tussen je hart en beleefdheid. Maar als je ‘beleefdheid uit het hart’ bedoelt, hoe noem je dat dan? Hoe kun je dat noemen in de Engelse taal? Beleefdheid uit het hart. “Oprechtheid.” Nee, oprechtheid is anders. Het is een handeling. Oprechtheid is abstract. Maar beleefdheid uit het hart. Kijk, hoe omschrijf je zoiets nu? “Eerlijkheid, Moeder. Eerlijkheid.” Nee, nee, niet eerlijkheid. Dat zijn allemaal abstracte woorden. Het gaat om een handeling. Kijk, stel bijvoorbeeld dat ik hier zit en ze brengen me een beker, goed? En de beker is stuk. Stel je komt bij iemand thuis en er zit een kleine barst in. Een Indiër, ik weet niet hoe het in de westerse stijl gaat, maar een Indiër zal er dan toch uit drinken. Hij zal niet zeggen: “Het is stuk,” of wat dan ook. Maar iemand anders zou misschien zeggen: “Die beker is stuk.” Of je komt bij iemand thuis en je houdt niet van een bepaalde kleurencombinatie, of zoiets.

Voor een Indiër zou het dan niet fatsoenlijk zijn om dat direct te zeggen, voor een Indiër. Zie je, ‘beleefdheid van het hart’. Niet iets zeggen op zo een manier dat je iemand kwetst, dat is ‘sankoch’. Shri Rama had dat in zulke mate dat er een mooi verhaal over bestaat. Ik denk dat ik het al eerder heb verteld, maar ik zal het nog eens herhalen. Het verhaal is beschreven in de Ramayana, geschreven door Tulsidas. En al was Tulsidas geen gerealiseerde ziel, sommige dingen heeft hij heel mooi verwoord. Hij beschreef hoe Shri Rama zijn pijlen richtte op de hoofden van Ravana, die tien hoofden had en een speciale zegening: voor elk hoofd dat werd afgehakt zou er een ander hoofd in de plaats komen. Deze zegening had hij. Zijn broer zei dus: “Wat ben je aan het doen? Je weet toch dat hij niet kan sterven als je pijlen naar zijn hoofd schiet. Je moet hem in het hart raken, anders zal hij niet sterven.” En toen kwam de ‘sankocha’ in hem op, en hij zei: “Kijk, hij heeft mijn vrouw in zijn hart, omdat hij van haar houdt. Zij is dus in zijn hart, hoe kan ik hem dan in het hart raken? Ze zal gewond raken.” Zie hoe delicaat zijn inzicht was. Dus zei Lakshmana: “Maar hoe kun je hem doden door zijn hoofd te raken?” Hij zei: “Eenmaal zijn aandacht naar zijn hoofd gaat, zal zijn aandacht uit zijn hart gaan. En als zijn aandacht daar weg is, zal mijn vrouw daar niet meer aanwezig zijn en dan raak ik hem en dood ik hem.”

Wat een ‘sankoch’! Kijk, en dan zul je begrijpen hoe grof en arrogant we zijn. Deze arrogantie en die grofheid hebben we omdat we geen ‘sankoch’ hebben. We moeten niet zomaar alles tegen iedereen zeggen. Dat hoeven we niet. Moeten we alles zeggen? Stel dat je bijvoorbeeld tijdens de puja iets doet dat je niet zou moeten doen. En ik weet dat het verkeerd is. Maar zolang het niet totaal verkeerd is, zal ik niets zeggen. Dan zeg ik: “Geleidelijk aan zullen ze het wel leren.” Want anders raken jullie helemaal overspannen, zie je. Je moet Linda’s gezicht eens zien als ik haar iets zeg! Ze wordt helemaal… Dus die ‘sankocha’, dat inzicht komt als je van iemand houdt en begrijpt. En je moet houden van alle zoekers in de wereld. Ze hebben dan wel verkeerde dingen gedaan en allerlei egotrips gemaakt, ze hebben alle mogelijke fouten gemaakt, maar je Moeder houdt van hen en jij moet ook van hen houden. Als ze correctie nodig hebben dan zorg ik daar wel voor. Gedraag jij je gewoon niet zo dat je hen kwetst. Gebruik ‘sankocha’.

Leer bij terwijl je met elkaar praat, train jezelf om dingen te zeggen die lief en vriendelijk zijn, die de ander het gevoel zullen geven dat dit iemand is die fatsoenlijk is grootgebracht in de traditie van Sahaja Yoga. We hebben dus ook een Sahaja Yoga traditie, waarin we tijdens het praten met elkaar die ‘sankocha’ van Shri Rama in ons hebben. En als je die sankocha niet hebt dan krijg je problemen met je rechterhart. En het rechterhart kan erg gevaarlijk zijn in een land zoals Engeland, waar het weer zo slecht is, want dan kan het je een vreselijke ziekte als asthma geven. Ik wil je niet bang maken, maar het is waar. Je krijgt asthma als je rechterhart geblokkeerd is. Asthma komt niet per se alleen van het rechterhart, het kan ook van het middenhart komen. Maar als je rechterhart geblokkeerd is dan krijg je sowieso asthma. Het gaat om je houding zie je, bijvoorbeeld ten opzichte van je vader. Ik heb mensen op zo’n onbeleefde manier tegen hun vader horen praten. Je kunt zo niet tegen je vader praten. En ook tegen mij praten ze op een heel onbeleefde manier. Ik bedoel, ik heb mensen gezien, Sahaja yogi’s, die zich soms schokkend ordinair gedroegen, of zeg maar op een manier die tegen het protocol in ging.

Je rechterhart zal blokkeren. Deze ‘sankoch’ moet je dus onder de knie krijgen, de ‘maryada’, dat wil zeggen de grenzen van je relaties. Kijk, als je van elkaar houdt wil dat nog niet zeggen dat je dan elkaars privacy mag schenden. De mate waarin je van elkaar houdt mag geen reden zijn om inbreuk te plegen op alle schoonheid en alle privacy van een ander. Zie je, dat iemand zomaar in een slaapkamer binnenwandelt, is niet zoals het in Sahaja Yoga zou moeten zijn. Dat hoef ik niet te zeggen. Als het moet, klop dan eerst. En klop dan ook als het nodig is! Het is niet fatsoenlijk constant te kloppen en iemand lastig te vallen. ‘Sankocha’ is iets cultuureels. We moeten deze culturele traditie dus van Shri Ram leren. Hij is gekend om zijn ‘sankocha’. Elke keer, hoe moet ik het zeggen, ik heb er geen woorden voor. Het moet in ons ingebed zijn. De kinderen moeten zo opgevoed worden, en eenmaal ze zo zijn opgevoed zullen ze zich de ‘sankoch’ eigen maken, die hen het juiste inzicht zal geven in het sociale leven. Kijk bijvoorbeeld naar dit licht: als je het aanraakt met je vinger dan kan het branden en je zult misschien je vinger wegtrekken. Maar zo gaat het ook met iemand anders: als je je tegenover iemand ongepast gedraagt, dan kan er een dag komen waarop die persoon zich zal misdragen, jou zal kwetsen of iets aandoen.

Maar nog zul je niet doorhebben dat jouw gebrek aan ‘sankoch’ de reden is dat dit gebeurde. Deze ‘sankoch’ moet op alle mogelijke manieren mooi uitgewerkt worden: in dankbetuiging, in het aanvaarden van iemands dankbaarheid en in de uiting van jouw liefde naar een ander: in zekere zin is dit alles ‘sankoch’. Nu is Shri Rama ook gekend omwille van zijn grenzen. Hij overschrijdt de limiet niet. Gisteren vertelde ik nog over voedsel, hoe je de grenzen van eten niet overschrijdt, zoals je evenmin medegevoel hebt voor vlooien en muggen. Zo ook zou in alles de oordeelkundigheid van het hart aanwezig moeten zijn. Nu is er in het Engels geen woord voor de ‘discretie van het hart’, het is ‘maryada’. De ‘discretie van het hart’ is bijvoorbeeld dat je inziet dat je er niets bij wint als je grof bent tegen je vader. Je hebt er niets aan. Maar als je nederig bent, dan zul je door je vader misschien wel iets winnen, zelfs als hij een slechte man is. Want wat gebeurt er dan als tegenreactie, psychologisch gezien? Stel dat je de zoon bent van een vader die iets verkeerd doet en je bent hem gehoorzaam, dan zal hij bang zijn jou te verliezen als hij uit jouw gratie zou vallen. Door deze nederigheid zul je hem dus doen groeien.

Als je nederig bent, als je gedrag ten opzichte van je ouders is zoals dat van Shri Rama, dan heb je niets te verliezen. Je hoeft daarbij geen compromis te sluiten wat betreft je principes. Dit kan in alledaagse dingen, bijvoorbeeld als je vader ergens zit … Ik bedoel, als in India de vader ergens zit, dan zul je niet bij hem gaan zitten, je zult het niet doen,in geen geval. Zelfs al vraagt hij het je tien keer, je gaat niet bij hem zitten. Dat helpt, weet je. En dan brengt dit een reactie teweeg bij de vader: “Als ik me niet goed gedraag, dan zal mijn zoon me niet meer respecteren.” Het gevoel voor respect komt dus ook vanuit je hart. Dat is enkel mogelijk als je in je hart die maryada kent, weet hoe ver je kunt gaan. Waarom zou je grof zijn tegen je vader? Het is helemaal niet nodig, totaal niet. Waar is het voor nodig? Of tegen je man of je vrouw? Waarom zou je kwetsende dingen zeggen tegen wie dan ook? Wat is het nut? Hoe word jij daar beter van? Ik heb nog nooit gezien dat iemand er beter van werd een ander te kwetsen. Alleen als een guru streng is, of als een moeder en vader streng zijn tegen hun kinderen, dan helpt het wel.

Maar in andere relaties kan dit je nooit tot nut zijn. Ook niet onder broers en zussen, of als iemand hoger of lager geplaatst is. Degene die lager staat moet de strengheid van de ouderen verdragen als hij wil verbeteren. Er zit niets anders op. Ze zullen je hoe dan ook niet wurgen. Zelfs als iemand iets lelijks tegen je zegt, dan maakt het niet uit. Probeer het te verdragen. En wat je daarbij moet onthouden is wat Christus zei, dat je de andere wang moet toekeren. Gebruik dus de discretie van je hart, in hoe ver je met iemand kunt gaan. Als gevolg daarvan zul je een zeer krachtig iemand worden, in je familie, in Sahaja Yoga, waar dan ook. De mensen die mij gehoorzamen zijn heel krachtige Sahaja yogi’s, dat weet je. En zij die dat niet doen gaan heel snel achteruit. Ik probeer hen wel te redden, op alle mogelijke manieren, maar ik heb gezien dat zij die ongehoorzaam zijn, die niet naar mij luisteren, die grof tegen me zijn en die het protocol niet begrijpen erg achteruit gaan in Sahaja Yoga.

Zomaar ineens. In één seconde zie ik dat ze tientallen meters omlaag vallen. Echt waar. Want wat in jou ontbreekt is de discretie, de maryada van hoe ver je kunt gaan. Dat is dus nog iets wat we moeten leren, om onszelf op te voeden. Zoals ik al zei was Shri Rama zo opgevoed dat hij met maar één pijl een demon kon doden. Je hoeft ze geen 108 keer te verslaan, één keer zou voldoende moeten zijn. Maar jullie moeten krachtige mensen zijn en de kracht van iemand neemt toe door de maryada’s te bepalen. Als je bijvoorbeeld graan hebt dat je gewoon rondstrooit, dan zal het zich overal verspreiden en de vogels zullen ervan eten tot het op is. Maar als je het in een zak stopt dan zal het gewicht hebben, het zal vorm hebben, in grootte toenemen en het zal nuttig zijn. Het zal respect krijgen. Maar iets dat overal verspreid is en geen maryada’s heeft zal nooit gerespecteerd worden. Niets werkt zonder maryada’s. Zelfs licht houdt zich aan een maryada. Je moet binnen je maryada’s blijven. Dat maakt deel uit van onze training.

Stel dat er een vliegtuig is dat niet aan maryada’s gebonden is, dat nergens aan gebonden is. Als het de lucht in gaat is het ermee gedaan! Al onze ideeën over vrijheid moeten begrensd worden door maryada’s. Vrijheid zonder maryada’s is losbandigheid, het is nonsens en het zal ons niet tot nut zijn. We moeten dus grote politici maken van Sahaja yogi’s. Het is voorbestemd dat als Sahaja Yoga zich niet verspreidt een derde wereldoorlog onvermijdelijk zal zijn. Mensen zullen zwaar lijden in een derde wereldoorlog. Dit kan vermeden worden als er veel mensen met Sahaja Yoga beginnen. Maar doen ze dit niet, dan zal er een derde wereldoorlog komen en de gevolgen daarvan zullen mensen zo zwaar treffen dat men uiteindelijk de Sahaja yogi’s zal vragen voor een conferentie, in plaats van de diplomaten. Ze zullen de Sahaja yogi’s om raad vragen en zij zullen beslissen wat er moet gebeuren met de wereld. Zij zullen de leiders worden van de wereld van morgen. We moeten er dus een compleet beeld van hebben, hoe leiders te zijn zoals Shri Rama.

We moeten heel ver gaan om onszelf te trainen, onszelf op te voeden, onze ego’s kwijt te raken en in te zien dat we moeten groeien. Dit is een enorme taak, een belangrijke taak en misschien denk je soms: “Hoe kan Moeder van ons verwachten dat we dit doen?” Maar ik denk dat jullie de mensen zijn die hiervoor gekozen zijn, dus moet je eraan beginnen en het uitwerken. We moeten onszelf dus trainen om eerst goede leiders te zijn voor onszelf en dan leiders voor anderen. Eerst moeten we leren onszelf te besturen. Want zie je, alleen hier in dit lichaam kun je leren jezelf te besturen. Als je teveel gesteld bent op comfort, zorg dan dat je lichaam niet langer comfort nodig heeft. Als je lichaam zich te buiten gaat aan teveel eten of wat dan ook, leer je lichaam dan dat het niet goed is daaraan toe te geven. Als je teveel spreekt, teveel praat, als je grof bent, zeg dan gewoon: “Nu zal ik van ’s ochtends tot ’s avonds geen woord zeggen.” Wijd je aan ‘mauna’ (stilte). Deze ‘tapah’, deze tijd voor boetedoening, ligt nu voor ons.

En in die boetedoening zal het je nog het meest helpen over Sahaja Yoga te spreken, de boodschap van mijn komst te verkondigen en over de transformatie te spreken, over de bloesemtijd die nu is begonnen. Dit moet je doen en verder moet je leren jezelf te besturen en daarna anderen te leiden met je hart, niet met je verstand. Je moet leiden met je hart door het aanleren van alle kwaliteiten van het hart waarover ik je heb verteld. En ik moet jullie feliciteren met het artikel over de bloesemtijd. Ik heb het doorgelezen en ik genoot er echt van. Hij heeft het heel goed gedaan. Moge God je zegenen! En ik denk dat het goede gevolgen zal hebben. Het verbaast me dat ze het gepubliceerd hebben, zijn ze van gedachten veranderd, of wat is er gebeurd? Het is fantastisch! Heb je dat artikel gezien? Het is geweldig. En dank jullie zeer voor de mooie planten die jullie me gestuurd hebben. Ze zijn prachtig, zie je, maar ze zijn nog in shock omdat ik ze van jullie goede zorgen naar de mijne heb overgebracht. En die van mij zijn op het moment nog wat oppervlakkig. Maar vandaag hebben we geprobeerd ze meer eer aan te doen. Ik ben zeker dat het goed komt met ze. We hebben ze een bandhan gegeven. Bedoel je dat je verstandiger wil zijn? Nee, om af te raken van nonsens, Moeder. Nonsens in je hoofd? Kijk, de beste Sanskriet gezegde daarover is: “Ya neti neti wachane nigamor avochus.” Dat betekent dat je je verstand blijft zeggen: “Niet dit, niet dit, niet dit.”

Over elke gedachte die in je hoofd opkomt zeg je: “Niet deze gedachte. Niet dit, niet dit, niet dit.” Dan begint de inspiratie te komen. Kijk, wat ik zie is dat mensen niet geïnspireerd zijn. Aan de ene kant hebben ze angst. Als je iets doet dan kunnen ze plots in hun angst schieten, in een trauma. En anders, als je lief tegen ze bent, dan verzeilen ze in een egotrip. Wat je dus moet doen om in het midden te blijven is blijven zeggen: “Niet deze gedachte, niet deze gedachte.” Dan zul je een diepe Sahaja yogi zijn. Dat is nog het beste. Want intelligentie is niets, zogenaamde intelligentie. Alleen God heeft intelligentie, niemand anders, om eerlijk te zijn. Het is één grote grap, niet? Ze denken allemaal dat ze slim zijn, maar dat zijn ze niet; ze zijn dom. Zie je, alle domheid wordt tegenwoordig als intelligentie beschouwd. Listigheid zal je bijvoorbeeld nooit werkelijk iets opleveren. Wat is het intellect? Er is alleen het begrip van het intellect, zoals Adi Shankaracharya het heeft verwoord: “Na yoge, na sankhya.” Al deze dingen zijn nergens goed voor,. Alleen dienstbaarheid aan je Moeder is de beste manier. Vraag je verstand: “Staat dit in dienst van mijn Moeder?” Het verstand, het zogenaamde menselijke verstand, zal je zeggen jezelf te bedriegen. Het licht je op. Het geeft je uitvluchten.

Het licht je op. Je verstand is voortdurend aan het zeggen: “Misschien is dit goed, misschien is dat goed,” zie je, maar wat werkelijk goed is zal het nooit zien. Het is een truc van het ego, een truc van het ego. Het zijn de keuzes. Het ego houdt van keuzes, zie je. Dus: “Dit is goed, dit is slecht, daar hou ik niet van,” enzovoort. Al deze ‘ik’ toestanden zouden moeten worden opgegeven; je kunt beter zeggen: “Niet dit, niet dit, niet dit.” ‘Wij’, zou je moeten zeggen, ‘wij’, niet ‘ik’. Nu zijn jullie geen ‘ik’ meer, jullie zijn ‘wij’. Zo zal je verstand zich terugtrekken. Want dit verstand heeft allerlei nonsens verzameld en dat terwijl het niet eens bestaat! Dat is nog de grootste maya. Het bestaat niet! Er is helemaal geen intelligentie.

Werkelijke intelligentie is simpelweg het inzicht dat het verstand helemaal niet bestaat, dat je niets bent. Kijk, het zou pas echt wat betekenen als je Zijn intelligentie kon uitleggen. Maar dat is alsof je menselijke beschaving uitlegt aan een mier. Zelfs dat is nog gemakkelijker. Zo is Zijn verstand. En Hij is onschuldig. Zo eenvoudig. Ik bedoel, je vraagt je af hoe dat kan. Dus de meest intelligente persoon is hij die weet dat ons verstand gewoon een egotrip is. Dat is het kenmerk van zuivere intelligentie, dat is het kenmerk van zuiver inzicht, in het feit dat het hart de heerser is, daar verblijft de Spirit, het meest intelligente wezen in ons. En de inspiratie van de Spirit is de manifestatie van het zuivere verstand van God. En waar ik je vandaag over vertelde is het verstand van het hart. Maar van het brein? Nul! Maar wat is dan het nut van het brein? Waarom hebben we een brein? Waarom niet alleen een hart? Dat zou goed zijn. Maar het brein is dat wat actie onderneemt. Het hart geeft de inspiratie, maar het brein onderneemt actie, het communiceert. Maar de inspiratiebron is het hart, de Spirit.

Verbind jezelf opnieuw met de Spirit. Hoe kun je met je verstand het ontwaken van de Kundalini verklaren? Laat staan de Kundalini. Hoe kun je het ontkiemen van een zaadje verklaren met je verstand, door middel van je intellect? Met ‘verklaren’ bedoel ik uitleggen waarom, en hoe. Het ontkiemen van een zaadje: een eenvoudig proces dat je duizend-en-één keer ziet gebeuren. Hoe kun je dat verklaren? Het verstand zegt: “Ik kan het niet verklaren.” Een heel beperkt middel dus. Het is ego, niets anders dan ego. En eens je daarvan verlost bent, dan komt de zuivere intelligentie. Zie nu meneer Yoga Singh, het is verbazend, je ziet hoe hij nu is, ik bedoel, hij kwam bij ons echt aan als een bhoot. Hij is zo veranderd! Nu spreekt hij, echt waar, hij spreekt als een heilige. Ik was zo verbaasd! Soms spreekt hij zo goed dat ik hem zelfs wil citeren, door de manier waarop hij over bepaalde dingen praat. Ik sta ervan versteld hoe hij zo is beginnen spreken. Wat jullie dus ook willen zeggen, breng het in verband met de Spirit en dan zullen jullie als heiligen praten. Breng het in verband met de Spirit, met niets anders. Breng het in verband met de Spirit en je zult versteld staan. Hij zei me: “Er zijn zoveel absurde mensen in deze wereld.” Ik vroeg: “Hoe weet je dat dan?” Hij zei: “Omdat ze niets over u willen weten. Ik begrijp niet waarom ze hier zijn en waarom u ze heeft gecreëerd!” Zie je, hij was iemand met zoveel bhoots om zijn hoofd. Nu is hij zo’n mooie man, echt waar.

Hij zegt dit: “Dit is uw dienaar, alles goed en wel, maar hij moet bepaalde dingen nog leren als hij beter wil leven. Hij is niet zo keurig, want zijn geest is niet keurig. Hij moet een schoner mens zijn, maar zijn geest is niet schoon. Zijn hart is in orde. Maar zijn geest zou schoon moeten zijn.” Ik was echt verbaasd over hem. Hij is geen geleerde man, niets, een gewoon normaal iemand. Maar ze beginnen als profeten te spreken. Ik denk dat jullie beter het werk van sommige profeten zouden lezen, dan gaan jullie ook praten zoals zij. Lees Kabir, Kahlil Gibran, al deze mensen. Wie was Blake? Hij was ook een profeet. Je kunt spreken zoals hij. Waarom niet? Hij sprak vanuit zijn Spirit, nietwaar? Zuivere intelligentie. Dan word je Shri Rama, als je dat kunt. Vandaag is dus een belangrijke dag.

Ik ben blij dat jullie er konden zijn. En het heeft zo mooi gewerkt dat ik hier zou komen om over Shri Rama te spreken, en mijn wens voor jullie allemaal is dat jullie hem volgen. Respecteer jezelf! En het is jouw verantwoordelijkheid om goed te zijn, om zo te zijn, om het op die manier op te lossen.

Moge God jullie zegenen.