Shri Mataji Nirmala Devi

Publiek programma:

Advies over de linkerkant

‘Je moet God zoeken’

Christchurch Hove, Brighton, Engeland

13 mei 1982

Engelse transcriptie: ISDP verified
Nederlands: eindversie 16/01/2013

Goede conditioneringen. Zo, op dezelfde manier, kun je ook goede en slechte gewoontes hebben. Net zoals gewoontes je spirituele groeiproces kunnen afremmen of belemmeren, zo kunnen ze je ook helpen te stabiliseren. Conditioneringen vinden hun oorsprong in de materie waarmee we dagelijks te maken krijgen. Als een mens materie ziet, wil hij ze met alle geweld en wil hij ze voor zijn eigen doeleinden gebruiken. Hij verandert de vorm van de materie voor zijn eigen doeleinden. Hij raakt gewend aan materie omwille van het comfort, of als hulpmiddel of richtlijn in zijn leven.

Maar hoe meer je afhankelijk wordt van het materiële, hoe meer je spontaniteit verdwijnt, want je houdt je met dode zaken bezig. We houden ons enkel met materie bezig wanneer ze dood is. Om levende zaken bekommeren we ons niet zozeer. Het levenloze aspect van die materie begint zich in ons te manifesteren zodra we deze materie voor onze eigen doeleinden gaan gebruiken. “Maar hoe kunnen we anders overleven?” vragen mensen zich af. “Als God ons deze materiële zaken heeft gegeven om er gebruik van te maken, worden we dan niet verondersteld dat te doen? En is het dan niet de bedoeling dat we ervan genieten?” Maar we genieten er helemaal niet van! We … Vóór je realisatie kun je niet genieten van materiële zaken. Je begint enkel gewoontes te vormen en je wordt slaaf van het materiële, vóór de realisatie. Het is een principe, het basisprincipe van de economie is dat behoeften in het algemeen nooit verzadigd raken. Zo wil je vandaag misschien een tapijt kopen. Goed, je kocht het. Maar dan wordt dat tapijt een last, want het is nu je bezit, je moet er dus ook zorg voor dragen. Je moet het verzekeren, want eerst en vooral moet je zorgen dat het niet beschadigd raakt. Maar vervolgens krijg je het weer in je hoofd om iets anders te kopen. Want je hebt het nu tapijt gekocht, klaar. Je wilt dus weer iets anders hebben, en daarna weer iets anders, en daarna nog iets anders. Het geeft je dus geen bevrediging; het geeft je geen vreugde. Materie kan je nooit vreugde geven. Het is de Spirit die je vreugde geeft. En wanneer de verlichting plaatsvindt, wanneer je de Spirit wordt, krijgt materie voor ons een heel andere waarde; de waarde die je aan materie toekent verandert volledig.

Jason heeft jullie vast al verteld dat wanneer je je zelfrealisatie krijgt, je een koele bries in je handen begint te voelen. Voor wat materiële zaken betreft, helpt het enorm een gerealiseerde ziel te zijn, want dan weet je onmiddellijk wat goed voor je is en wat slecht. Als je bijvoorbeeld iets eet wat niet goed voor je is, dan verdwijnen je vibraties onmiddellijk en voelt het (je handen) warm aan. Zelfs door ernaar te kijken, kan dit al gebeuren. Als je op een stoel wilt gaan zitten waarop iemand met een heel slechte aard heeft gezeten, voel je onmiddellijk: “O, er iets mis met deze plek”. Dit gebeurt door middel van je vibraties, die een vaststaand iets zijn; ze zijn absoluut bepaald.

Deze conditioneringen houden enkel op – deze gewoontes kunnen enkel overwonnen worden als je de Spirit wordt, want de Spirit wordt momenteel altijd overheerst door de materie. Maar de Spirit moet die overheersing van de materie overwinnen. In feite kan de Spirit door niets overheerst worden. Daar bedoel ik mee dat hij verborgen is, zoals ook de zon verborgen kan zijn achter de wolken. Zo zorgt al ons overheersende gedrag, oftewel onze verslaving aan de materie, dat we onze Spirit overheersen, in die zin dat we hem verbergen. Er hangen wolken voor, waardoor we de Spirit niet kunnen zien, hem niet kunnen voelen. En zo zien we ook niet langer de spontaniteit en de schoonheid van de Spirit in iemand anders.

Wat zijn dus onze maatstaven wanneer we iemand beoordelen? Hoe diegene eruit ziet, welke kleding hij draagt, hoe hij loopt. Of hij wel beleefd is, en of hij wel ‘dankjewel’ of ‘sorry’ zegt. Zie je? Al deze zaken laten een zeer diepe indruk op ons na. Wat voor auto hij heeft, en wat voor huis. Misschien lopen we voorbij, we mislopen misschien een heilige. Misschien lopen we Christus opnieuw voorbij want hij was maar een timmermanszoon! Hoe kunnen we er ooit achter komen wie Christus is? Bestaat er een manier om Christus te herkennen?

Er zijn nu veel mensen die beweren: “Christus zal komen, hij komt binnenkort op televisie!” Zo kun je om het even wie opvoeren als Christus. Maar hoe kun je hem herkennen? Door zijn kleding of door iets wat ze gedaan hebben? De meeste schilderijen van Christus en de meeste van zijn beelden die ik gezien heb, lijken in de verste verte niet op Christus; in de verste verte niet, zie je. Ze zijn verschrikkelijk. Ik weet niet eens wàt ze voorstellen.

Maar hoe kun je dan ooit weten of iemand Christus is of niet? Misschien is het wel een of andere bedrieger, of iemand die alleen is gekomen om ons met opzet weg te leiden van de realiteit. We kunnen er op geen enkele manier achter komen wat de waarheid is, omdat we zo gewend zijn aan de materiële vormen om ons heen. Onze ideeën over kunst zijn bijvoorbeeld op dezelfde manier gevormd. “Wij houden van deze specifieke vorm van kunst.”

En als je ze vraagt waarom:

“Omdat, kijk, dit hééft iets – het straalt harmonie uit”, of misschien: “Dit is beter geproportioneerd” en van dat soort dingen.

Maar hoe weet je dat dit zo is?

Je weet het omdat je er bepaalde boeken over hebt gelezen, of misschien heeft iemand anders je het idee gegeven dat dit kunst is, dat dit mooi is. Ik bedoel, je bestempelt iets als mooi, maar is het dat ook werkelijk? Als het schoonheid belichaamt, dan is het één met de Spirit, want de Spirit is schoonheid en schoonheid is de Spirit. Gaat het hier dus om ware schoonheid? Hoe bepaal je of een zekere vorm van kunst mooi is of niet? Als je bijvoorbeeld uitgaat van alle gangbare normen over vrouwelijke schoonheid, dan denk ik niet dat Mona Lisa een mooie vrouw is. Ik bedoel, tegenwoordig worden vrouwen die eruit zien als muggen als mooi beschouwd. Maar waarom vinden ze Mona Lisa dan zo mooi? Wat gebeurt er? Duizenden mensen verzamelen zich om dit schilderij te zien. Waarom? Wat is de reden? Alleen de vibraties zullen je vertellen dat het vibraties uitstraalt. Het spreekt je Spirit aan, zonder dat je het weet. Je bent je er niet van bewust. Het spreekt je Spirit aan. Daarom wordt dit schilderij universeel gewaardeerd.

Maar wanneer dit een collectieve conditionering wordt, dan wordt elke conditionering collectief, waardoor je aanneemt: “Dit is de enige vorm van schoonheid; dit is de enige vorm van realiteit; dit is de enige vorm van spontaniteit”, en dan begint de verwarring. De verwarring begint pas op het moment waarop het collectief wordt. Zo ontmoette ik bijvoorbeeld een paar volgelingen van bepaalde guru’s.

En ik vroeg hen: “Hoe weten jullie dat je guru oprecht is? Wat heeft hij jullie gegeven?”

En één van hen antwoordde: “Ik weet het doordat ik vanzelf begin te wippen als ik in mijn zetel zit. Ik doe niets, het gebeurt gewoon, spontaan.”

En de manier waarop zijn lichaam bewoog in mijn bijzijn was gewoon verschrikkelijk. Iedereen zou enorm medeleven en bezorgdheid hebben gevoeld voor zo iemand, die nog geen vijf minuten kan stilzitten…

Iemand uit het publiek zegt: “Excuseer mij, het gebeurde niet spontaan, het waren zenuwen…”

Ja, dat zei ik ook.

“U zegt dingen die niet kloppen.”

Wat dan?

“Alles.”

Waar komt u vandaan?

“Van een eind verder in de straat.”

Oké. U kunt maar beter gaan.

“Geen probleem. Ik ga al.”

Ongelooflijk. Nu zal ze wel naar de kroeg gaan.

Je moet dus het subtiele onderscheid kunnen maken, begrijp je? Maar hoe is dat mogelijk als je al ergens van overtuigd bent? Stel je eens voor dat iemand zomaar in het rond begint te springen. Het is waar wat ze zei – het zijn zenuwen. Dat betekent dus dat je geen controle hebt over je zenuwen, nietwaar? Denk je ook niet? Je hebt er geen controle over. Je hebt het niet onder controle. Spontaniteit is niet iets dat je tot slaaf maakt. Dat probeer ik jullie duidelijk te maken. Het maakt je niet tot slaaf; het maakt je tot meester. Spontaniteit moet je tot meester maken, en niet tot slaaf van om het even wat.

Ze zal wel aan TM (Transcendente Meditatie) doen, want mensen die aan TM doen wippen ook zo. En ze eindigen met epilepsie. Ik heb zoveel van hen genezen. En ik weet niet of er zelfs maar één van hen is gebleven. Zelfs het hoofd van hun academie in Schotland – ik noem het ook wel de school van de vliegende brigade, waar mensen 3000 pond voor betalen – deze meneer hier is een van degenen die daar nadelige gevolgen van hebben ondervonden. Als ze dus ergens aan lijden dan weten ze tenminste hoe het komt. Laatst zagen we ook iemand met een zeer hoge graad van epilepsie. De arme jongen, hij was amper 26 jaar oud, een jonge man die eigenlijk nog van zijn leven zou moeten genieten, maar hij ging door zo’n trauma dat je het je niet kunt voorstellen. En als dit gebeurt nadat iemand een guru heeft geraadpleegd, na ervoor te hebben betaald, hoe kan het dan ook maar iets met de Spirit te maken hebben? En dit probeer ik je nu duidelijk te maken: dat de Spirit je een spontaniteit geeft waardoor jij zelf de meester bent. Je bent meester over jezelf, de onbetwiste meester; zonder een enkele verslaving aan gelijk wat, zonder gewoontevorming. Alle gewoontes verdwijnen. Je wordt zo spontaan dat ik je niets meer hoef te zeggen. Je laat gewoon alle gewoontes vallen en je wordt je eigen meester.

Dat zou er met jou moeten gebeuren. Als je je echter laat meeslepen door dingen die je tot slaaf maken, dan zul je dit misschien wel een tijdje leuk vinden, omdat je nu eenmaal niet anders kunt. Maar als je er echt bij stilstaat, zul je beseffen dat het niet is wat je eigenlijk wilde. Je wilde je eigen meester zijn.

Op deze kaart hier is te zien dat we twee krachten hebben, één van de linker- en één van de rechterkant. De kracht van de linkerkant is de kracht die ons conditioneringen geeft – de linkerkant, het onderbewuste, het collectieve onderbewustzijn. Het geeft ons conditioneringen. Als je dit nu allemaal probeert te ontkennen, wordt de rechterkant nog erger. Die geeft ons actie, maar actie kan ons heel egocentrisch maken. Beide kanten kunnen je dus problemen geven.

Stel dat je je voorneemt: “Oké, van nu af aan zal ik geen conditioneringen meer hebben. Wat is hier mis mee? Wat is daar mis mee?” Als je dan volhardt in die gedachtegang, in die vrijheid, dan zal het eerder uit zelfverloochening zijn dan uit vrijheid. Vrijheid moet namelijk vanuit wijsheid komen. Beide kanten, de beweging naar elk van die kanten is dus verkeerd.

Wat is er dan wel goed? Als je in het midden bent, ontwikkel je geen conditioneringen en ben je evenmin egogericht. Maar de vraag is hoe je daar terechtkomt. De grote vraag is hoe je er moet komen. Spontaan zijn, betekent dat je volkomen vrij bent.

Ik zou deze twee krachten vergelijken met de rem en het gaspedaal in een auto. Je moet beide krachten gebruiken. Je gebruikt eerst de rem, en daarna het gaspedaal. Zo probeer je deze twee krachten onder controle te houden. Maar eerst en vooral is het moeilijk te begrijpen hoe je deze krachten kunt gebruiken. Geleidelijk aan, door oefening, zul je het leren. En als je weet hoe je de auto moet besturen, dan word je een goede chauffeur. Eens je een goede chauffeur bent, ben je nog altijd geen meester van het rijden; maar vervolgens word je de meester. En op dit moment is de meester in ons de Spirit. Maar vóór de realisatie ben je nog niet de meester, want de meester is dan nog niet doorgedrongen in je bewuste verstand. Hij weerspiegelt zich nog niet in ons bewuste verstand. We zijn dus ook nog niet gemachtigd zijn krachten te gebruiken.

De Spirit bestaat echt; hij heeft zijn eigen krachten. Maar wij hebben die krachten nog niet in ons gevoeld. Eenmaal we de krachten van de Spirit waarnemen, worden we gemachtigd door onze eigen krachten, die zich in ons bevinden. Deze krachten zijn in ons aanwezig. Het zijn onze eigen krachten. We hoeven ze van niemand anders te lenen of erom te vragen, ze liggen in onszelf besloten. De Spirit bevindt zich in ons – alleen moet de Spirit nu nog licht brengen in ons bewustzijn. Hij moet in ons bewustzijn komen.

In eenvoudige medische termen uitgedrukt kunnen we zeggen dat de Spirit zich in ons centraal zenuwstelsel moet manifesteren, in ons centraal zenuwstelsel, zodat we weten waar we mee bezig zijn. Dan beginnen we niet plotseling te wippen in onze zetel of zeggen we niet zoals sommigen: “Goh, we begonnen het gewoon ineens te doen.” Dat is hypnose. Het is niet juist. Je doet het niet met je bewuste verstand. Je doet het onder hypnose. Hypnose kan afkomstig zijn van een uitwendige dwang. Het is niet jouw wil, jouw bewustzijn, jouw inzicht, jouw kracht. Het is de kracht van iemand anders, want jij doet het zelf niet.

Zoals materie de kracht heeft om ons te overheersen, zo zijn er ook bepaalde materiële zaken die, moet ik zeggen, zeer gevaarlijk zijn. Neem nu bijvoorbeeld kanker; kanker overweldigt je. Het is een zeer ernstige ziekte. Kanker overweldigt je; je kunt de kanker zelf niet bedwingen. Dit is een heel concreet voorbeeld. Maar waardoor wordt het veroorzaakt? Dokters zeggen allemaal iets anders. Maar wij, in Sahaja Yoga, kunnen kanker genezen. We kunnen het met honderd procent zekerheid genezen; we hebben het al genezen. Er zijn al veel Sahaja yogi’s genezen van kanker. Hoe? Het is heel eenvoudig. Je wordt namelijk je eigen meester, waardoor je ook meester bent over de ziekte; je beheerst alles. Want de meester bevindt zich in jou. De enige ontbrekende schakel is dat hij nog niet in je bewuste verstand is doorgedrongen, en zodra dat gebeurt, vindt er yoga plaats, vereniging.

We zouden ons nu alleen moeten beperken tot zelfrealisatie; de volgende keer zal ik het over God hebben. Zelfrealisatie betekent dat je je Spirit in je bewuste verstand brengt. Maar hoe ontstaat kanker nu? Laten we eens kijken hoe dat gebeurt. Kanker wordt veroorzaakt door aangelegenheden van de linkerkant. Aangelegenheden van de linkerkant zijn emotionele trauma’s, emotionele problemen, emotionele ontreddering, emotionele onzekerheden – om het even welke vorm van onzekerheid kan je naar de linkerkant trekken. En deze afschuwelijke guru’s kunnen je nog een extra zetje geven, want zij hypnotiseren je. Ze brengen je naar de linkerkant. Ze stoppen een of andere geest in je, of wat het ook is dat ze doen, maar in ieder geval brengen ze je naar de linkerkant. Als je je bezighoudt met dit soort activiteiten die niet toegestaan zijn door God, kom je in de linkerkant terecht, omdat je in het middenkanaal niet verder kunt. Je gaat dus òf naar links òf naar rechts.

Als je hier te ver in gaat, zoals bij het gebruik van zwarte magie, krijg je naar verluidt nog andere problemen; dit was het geval bij een bepaalde organisatie, waarvan een van de leden steeds van alles zag bewegen in zijn huis. Toen hij naar Sahaja Yoga kwam begon zijn waterfles van hier naar daar te bewegen, en hij kon niet verklaren wat er in zijn kamer aan het gebeuren was. Terwijl hij ergens zat zag hij zomaar een voorwerp van hier naar daar bewegen. Zulke dingen gebeuren echt. Maar hoe komt dat? Hoe komt het dat er dingen gebeuren waar je geen controle over hebt? Hier komen we dus opnieuw op hetzelfde punt: het feit dat je ergens geen controle over hebt. Je komt dus in een gebied terecht waarin je zelf ergens door beheerst wordt, waardoor je geen controle meer hebt over jezelf, en als je eenmaal in dat gebied terechtkomt – ik merkte ook altijd weer dat alle kankerpatiënten hier het slachtoffer van zijn. Of toch de meesten van hen.

Ze zijn zich hier niet bewust van; ze weten niet hoe ze erin verzeild zijn geraakt. Het kan bijvoorbeeld gebeuren als een vrouw heel onzeker is in verband met haar man – als ze bijvoorbeeld denkt dat haar man haar elk moment zou kunnen verlaten. Maar ze houdt van hem. Hoe het ook zij, zo’n vrouw zou borstkanker kunnen krijgen, omdat de onzekerheden zich vastzetten op een van de centra die je hier kunt zien, het Hart centrum – het middenhart, zoals we het ook wel noemen. Als dit centrum niet meer goed functioneert, doordat een vrouw zich onzeker voelt over wat dan ook, dan is ze kwetsbaar voor aanvallen van buitenaf, en kan ze kanker krijgen. We moeten dus het leven in zijn totaliteit bekijken, niet maar vanuit één invalshoek. Er moet een inzicht zijn in de totale invloed van het leven, de totale verhouding met het leven. Maar geen enkele dokter is hiervan op de hoogte. Als een dokter bijvoorbeeld een patiënte met borstkanker behandelt, zal hij dan ooit weten dat die vrouw onzeker is?

En dan is er nog een andere ziekte, anorexia – er zijn veel meisjes die hieraan lijden. Ze eten gewoon niet meer. Ze weigeren gewoon te eten. Maar je weet niet wat de achterliggende reden hiervan is. Geen enkele dokter kan het genezen; niemand kan het genezen. Maar wat is de reden? De reden is de relatie van een meisje, van een dochter met haar vader. Stel dat de vader sterft en de dochter haar vader nooit meer ziet, of als ze in haar hart wel van haar vader houdt maar het niet laat merken, of als er een verkeerd soort relatie tussen de vader en de dochter ontstaat, dan krijg je dit probleem – anorexia. En je zult versteld staan dat het onmogelijk is voor dokters – er zijn hier ook enkele dokters aanwezig – dat de medische wetenschap hier voor een raadsel staat. Maar dit komt doordat we de mens niet in zijn totaliteit bekijken. De mens is een heel delicaat instrument dat God zelf heeft gecreëerd. De manier waarop we anderen ruw behandelen, de manier waarop we soms proberen het anderen lastig te maken, hen onzeker te maken of oneerlijk of onrechtvaardig te behandelen. Zonder het zelf te beseffen, geven we hen echt een enorm gevoel van onzekerheid, en deze onzekere gevoelens kunnen een voedingsbodem zijn voor ongeneeslijke ziektes.

Wat moet er dus met ons gebeuren om het totaalbeeld te kunnen zien? We moeten die staat bereiken waarin we het totaalbeeld kunnen zien. Als ik nu bijvoorbeeld een overzicht wil hebben van heel Brighton, wat moet ik dan doen? Dan moet ik op een vliegtuig stappen en het van bovenaf bekijken. Dan kan ik het geheel zien. Zo zou je ook met je bewustzijn, met je begripsvermogen, tot die hoogte moeten stijgen vanwaar je het geheel kunt overzien. Zolang je het geheel niet ziet, kan je gedeeltelijke zicht, of het beetje dat je ziet, verwarring creëren, problemen, waarvan sommige van een zeer, zeer ernstige aard. Want wij mensen weten niet wat we zijn. En dit is het grootste probleem van mensen in het algemeen; zo zeggen ze bijvoorbeeld: “Ik hou daar niet van.” Maar wie is die ‘ik’? Is het je Spirit, of is het je ego? Welk deel van je ‘houdt daar niet van’? Of zijn het je conditioneringen, hou je er niet van doordat je op een bepaalde manier bent opgevoed? Welk deel van je houdt er niet van? En het zal je verbazen dat het niet je Spirit is, want als de Spirit ergens van houdt, hoe weet je dat dan? Je weet het alleen aan de hand van je vibraties. En alleen als je de vibraties voelt, zul je zeggen: “Ja, mijn Spirit houdt hiervan”, omdat het vibraties uitstraalt.

Wij mensen bevinden ons dus nog steeds in een overgangsfase. We hebben nog niet die staat bereikt die bekend staat als de staat van zelfrealisatie, waarin je de Spirit wordt – je moet het nog ‘worden’. Als je de Spirit wordt dan weet je waar je van houdt. Je weet met alle zekerheid waar je werkelijk van houdt, want je bevindt je nu in de realiteit; je bent niet langer je conditioneringen, je bent niet langer je ego, maar je bent wat je werkelijk bent, en dat is je Spirit.

En verrassend genoeg is deze Spirit ook een collectief wezen. Maar het is niet het kunstmatige collectiviteitsgevoel in ons. Zoals: “Oké, wij komen allemaal uit Brighton, dus wij zijn één”, of: “Wij wonen allemaal in dezelfde straat, dus we zijn één.” Het is niet in die betekenis, maar het is iets dat je bént: je bent absoluut een collectief wezen, en je begint die collectiviteit in je te voelen door de werking van deze verschillende centra. En je kunt alles voelen – je kunt anderen aanvoelen op je vingertoppen. Kun je dat geloven? In de Bijbel staat geschreven dat je handen zullen spreken. De beschrijving van deze periode is dat je handen zullen spreken. Maar waarom proberen de mensen niet te ontdekken hoe dit werkt? Hoe kunnen je handen spreken? Wat er werkelijk gebeurt, is dat je op je vingertoppen begint aan te voelen en te begrijpen wat de werkelijkheid is, wat schoonheid is, wat vreugde is en wat liefde is.

Maar anders komen we in de linkerkant terecht, en uiteindelijk resulteren de problemen van de linkerkant in fysieke pijn. Het is heel pijnlijk om problemen van de linkerkant te hebben – het is ontzettend pijnlijk. Deze pijn kan niet verklaard worden, kan niemand begrijpen, kan niemand genezen, je kunt er niemand over vertellen en de mensen denken dat je overdrijft; ze zullen je psychologische behandelingen laten ondergaan, maar je zult nooit begrijpen waarom je deze innerlijke pijn ervaart. En deze pijn overvalt je vanuit de linkerkant, vanuit het onderbewustzijn.

Maar nog voorbij het onderbewustzijn ligt het collectieve onderbewustzijn, en in het collectieve onderbewustzijn ligt alles besloten wat ooit werd gecreëerd, van het begin der tijden tot de dag van vandaag. En als je in dit onderbewustzijn terechtkomt, dan verdwaal je erin. Je wordt zodanig overweldigd door de kracht van het onderbewustzijn dat het je begripsvermogen te boven gaat, dat het je niet lukt er weer uit te geraken en dat het te sterk voor je is om er niet onder te bezwijken. En het blijft maar toenemen in kracht.

Zo vroeg ik bijvoorbeeld enkele mensen: “Waarom ging je ermee door toen je al wist dat je het zelf niet deed, dat iemand anders het in jouw plaats deed? Waarom ging je er toen nog mee door?”

En ze zeiden: “Moeder, het was alsof we onder een deken leefden, er was alleen maar duisternis; we wisten niet waar we ons bevonden en we liepen steeds maar verder en verder en verder.”

En zoals ik jullie laatst vertelde ontstaat de grootste blokkade door je schuldig te voelen. Hierdoor ontstaat de grootste blokkade, want zodra je je schuldig begint te voelen, raakt dit centrum aan de linkerkant geblokkeerd en maak je het jezelf heel moeilijk. En je weet niet eens waarom je je schuldig voelt. Je voelt je voortdurend schuldig, maar je weet niet waarom je je schuldig voelt, waarom deze gedachten van schuld je overvallen, waarom dit schuldgevoel je afsluit van vreugde en van het vermogen om te genieten en spontaan te zijn. Waarom? Dit verklaart ook waarom we ons soms ellendig voelen om niets in het bijzonder. Maar God heeft ons helemaal niet geschapen om ons ellendig te voelen. Hij heeft ons zo mooi gemaakt, met zoveel zorg. Hij heeft ons geschapen met zoveel liefde en mededogen, niet om ons ellendig te voelen, om gelijk wat. Hij is niet degene die ons ziektes en problemen geeft. Wij hebben onszelf deze dingen aangedaan door tot het uiterste te gaan in de linker- of rechterkant. Omdat ik het vandaag enkel over de linkerkant heb, zou ik zeggen dat je nodeloos ellendig voelen ook verkeerd is, het is onrechtvaardig ten opzichte van jezelf.

Mensen die links zijn moeten beseffen dat ze de Spirit zijn, dat zij die schoonheid zijn die zich nog moet manifesteren, die zich nog in hen moet openbaren. Dat ze niet diegene zijn die voortdurend moeten lijden en als ellendige mensen moeten leven. Ze zijn dat niet. Maar omdat ze zich alles aantrekken en alle last van de wereld op hun schouders nemen, worden ze wel zo. En om zich van die last te ontdoen nemen ze soms nog andere gewoontes aan, zie je. Veel mensen nemen hun toevlucht tot alcohol omdat ze de kwellingen van het leven niet kunnen verdragen, ze kunnen het niet aan. Daarom nemen ze hun toevlucht tot alcohol. Maar eenmaal de Spirit in je ontwaakt is, word je zo sterk! Je wordt zo vreugdevol en zo spontaan dat alle last van je af valt, dat al deze dingen – alle zogenaamde ziektes en zogenaamde gewoontes – gewoon verdwijnen, waardoor je een nieuwe, bloeiende persoonlijkheid wordt.

Maar hoe zit het met de reden waarom je dit (energie)centrum in je hebt? Je kunt het God verwijten: “Waarom heeft hij ons deze centra aan de linkerkant gegeven, waar was dat voor nodig? Hij had ons die van de linkerkant niet moeten geven, dan zouden we automatisch in het midden blijven.” Maar het probleem is dat mensen in hun eigen vrijheid moeten weten hoe ze met zichzelf moeten omgaan. Soms moeten ze die wijsheid door bittere ervaring opdoen. Ze moeten leren door te lijden onder de uitersten die ze hebben opgezocht. Ze moeten er zelf achter komen, want als ze werkelijk volkomen vrij willen zijn, absoluut vrij, dan moeten ze groeien in hun wijsheid. Als ze niet wijs zijn, kunnen ze niet binnentreden in het koninkrijk van God, want dan zijn het bandeloze mensen. En als we in Engeland mensen hebben die bandeloos zijn, die zich niet aan de wetten en aan de regelgeving houden, dan sturen we ze naar de gevangenis.

Hetzelfde geldt voor mensen die niet die wijsheid in zich hebben – alleen door te lijden leer je; maar we moeten niet om lijden vragen. Als we erom vragen, dan vragen we er eigenlijk om te beginnen om, om fouten te maken. Want hoe kun je lijden als je geen fouten maakt? Als we dus vragen om te mogen lijden dan zullen we fouten begaan. We zouden dus om niets anders mogen vragen dan om onze Spirit, en als je om je Spirit vraagt dan vraag je om iets dat al van jou is en waar je recht op hebt. Het is jouw persoonlijke recht om het te krijgen.

Het is dus absoluut niet zo dat ik je ergens toe verplicht, of dat ik iets bijzonders voor je doe. Want het is er allemaal al. Je bent als een kaars die alleen nog aangestoken moet worden, en omdat ik een brandende kaars ben, word jij ook een brandende kaars, waarna jij weer andere kaarsen kunt aansteken. Het is heel eenvoudig. Als jij een brandend licht wordt dan kun jij weer anderen verlichten. Je hoeft je dan nergens anders meer zorgen over te maken. Het is nu alleen zaak dat jij zelf een brandend licht wordt. Het is er allemaal al, het is al van jou, je hoeft het maar te nemen. Zo eenvoudig is het, het is lang niet zo moeilijk als veel mensen je willen laten geloven of zoals filosofen het je hebben voorgesteld, absoluut niet. Het is doodeenvoudig, het is in je aanwezig, het is spontaan, het is een levend proces en net zoals je door middel van een levend proces tot mens bent geëvolueerd, zul je nu tot supermens evolueren.

En dit gebeurt allemaal volkomen spontaan, je kunt er niets voor betalen. Hoe zou je ervoor kunnen betalen? Ik bedoel, dat zou absurd zijn! Het is een levend proces, hoe kun je ervoor betalen? Hoeveel betaal je een boom om te groeien? Ik bedoel, betalen we ook maar iets voor welk levend proces dan ook? Hoeveel betalen we onze neus om ons te laten ademen? Kunnen we hiervoor betalen? Het is absurd, het is belachelijk. We kunnen er niet voor betalen, het kan niet, het is een levend proces, het is een wordingsproces, zoals een ei een kuiken moet worden. Hoeveel betaal je een ei om een kuiken te worden? Of hoeveel betaalt het ei zijn moeder om een kuiken te worden? Zo belachelijk is het dus, maar we beseffen nooit hoe spontaan levende processen zich voltrekken. We kijken nooit naar levende processen; we leven met materie, we leven met het levenloze, niet met de levende dingen. Maar kijk eens naar een boom, kijk naar een bloem, hoe ze in een vrucht verandert. Je kunt het zelfs niet gadeslaan, want het gebeurt zo traag; je kunt zelfs niet eens zien hoe een bloem een vrucht wordt. Plotseling zie je dat het is gebeurd. Toen ik bijvoorbeeld uit India naar Londen kwam zag ik dat alle bomen kaal waren, echt als droge stokken. Maar binnen één week tijd zag ik het groen opkomen; en nog een week later bloeide alles weelderig, je kan het niet geloven.

We merken het zelfs niet op, we beschouwen het als vanzelfsprekend. Maar toch gebeurt het. En hoe gebeurt het? Het is echt een wonderbaarlijk proces. Als je erbij stilstaat, is het wonderbaarlijk hoe deze bloemen bloeien; zo bloeien bepaalde bloemen alleen aan één bepaalde boom, en andere soorten bloeien weer aan een andere boom. Hoe gebeurt dit zo? Wie kiest ze uit? Wie geeft ze de juiste vorm? Wie organiseert dit allemaal? En dit is wat je moet beseffen: dat het de allesdoordringende kracht van God is die al het levende werk doet. En eenmaal je hier één mee wordt – met de Spirit – begint deze kracht door jou heen te stromen. Je zult de kracht door je heen voelen stromen, zoals Christus zei dat als iemand hem aanraakte, de kracht naar die persoon overging. Je wordt dus een medium van die kracht die door je heen stroomt. Maar je bent ook gemachtigd om haar te gebruiken, om haar te hanteren en er inzicht in te krijgen. Je zult er alles over te weten komen; je weet hoe je het moet doorgeven, hoe je ermee moet werken, en je weet hoe je anderen kunt genezen, jezelf kunt genezen. Je zult de complete werking van je systeem leren kennen. En los daarvan zul je ook de krachten krijgen om alle problemen in je eigen systeem op te lossen. Het is zo fantastisch! Het klinkt allemaal heel bizar, omdat we er nog nooit eerder van hebben gehoord. Maar toch vinden we het niet bizar om al deze bloemen plotseling in vruchten te zien veranderen. Dat vinden we niet bizar. Maar als we het hebben over mensen die in vruchten veranderen, dan vinden we dat heel bizar: “Hoe is dat nu mogelijk?”

Het is dan ook nooit eerder gebeurd. Vroeger kreeg eens in de zoveel tijd één persoon zijn zelfrealisatie, en dat kostte zoveel moeite dat zo goed als niemand het kreeg. Maar hoe zit het dan vandaag de dag? Ik zeg jullie dat dit de beloofde bloeiperiode is, die men lang geleden al heeft voorspeld. Zelfs een grote dichter uit jullie eigen land, William Blake, heeft dit voorspeld. Hij heeft voorspeld dat deze tijden zouden komen, waarin de zonen van God profeten zouden worden, en dat deze profeten de kracht zouden hebben om anderen tot profeten te maken. Ik bedoel, niemand heeft dit ooit zo nauwkeurig beschreven als Blake, ik zeg het je. Hij was zo nobel om te zeggen dat dit zou gebeuren, en dat we dit moeten vooropstellen wanneer we iemand raadplegen in verband met onze zoektocht. Zijn we profeten geworden? En wat is een profeet? Een profeet is iemand die een collectieve persoonlijkheid heeft, en die hier alles vanaf weet, die een meester is. We noemen een profeet ook wel een meester. En dat is dus wat je moet worden: een meester. En dat meesterschap is heel eenvoudig, want het ligt allemaal in je besloten; je hoeft er alleen maar verbinding mee te maken. Zo moet een televisie ook op het netwerk aangesloten worden; voor de rest heeft het alles al ingebouwd en begint het direct te werken. Hetzelfde geldt voor jou: je bent het al. Je moet je er gewoon mee verbinden. Wat ook je kaste is, je bevolkingsgroep, je ras, je nationaliteit, je vorm of grootte, wat je ook bent, het maakt allemaal geen verschil, want elk van jullie heeft dit prachtige potentieel in zich, deze kracht van de wedergeboorte; je moet opnieuw geboren worden, en je zult opnieuw geboren worden. En waarom niet vandaag?

Er is niets om kwaad over te zijn, want mensen worden soms kwaad omdat ze het niet fijn vinden als iemand hen aanspreekt over iets waar ze zich zelf slecht over voelen. Ze houden daar niet van. Als er bijvoorbeeld een dronkaard is, iemand die teveel drinkt, een alcoholist, dan vindt hij dat niet fijn en hij voelt zich er slecht over, en als iemand hem erover aanspreekt, zelfs al zegt diegene het nog zo vriendelijk: “Het is beter dat je stopt met drinken”, dan is hij daar niet van gediend. Maar ik zeg niet dat je ermee moet stoppen; ik zeg dat het zo zal evolueren dat het gewoon verdwijnt. Ik zeg nooit ‘doe dit niet’ of ‘doe dat niet’, het gebeurt gewoon. Maar je moet eerst weten wat het probleem is en hoe je van het probleem af kunt raken. Daarom moet ik erover spreken, maar anderzijds hoef ik er eigenlijk niet eens over te spreken, want het werkt gewoon omdat jullie klaar zijn om het in ontvangst te nemen, dus krijg je het ook. Ik doe helemaal niets. Ik ben gewoon een katalysator zou ik zeggen, waardoor het begint te werken.

Ik hoop dat jullie mij hier eerst nog enkele vragen over willen stellen, voordat we overgaan tot de zelfrealisatie. Als jullie vragen hebben, stel ze dan alsjeblieft. Stel je vragen maar.

Ja?

Man: Is er een verschil tussen wat u zegt en wat guru Maharaji…

Wie?

Man: Guru Maharaji.

Nu zal ik u één ding zeggen. Over welke guru u het ook heeft, ik wil nergens over in discussie gaan. Is dat duidelijk? Dat zeg ik u eerst en vooral, maar ten tweede vraag ik u om uzelf of anderen te vragen: “Wat heeft hij voor anderen gedaan?” Heef hij u krachten gegeven, of is er ook maar iemand aan wie hij een kracht heeft gegeven? Goed? Nu zal ik u iets vertellen over al diegenen die gerealiseerde zielen zijn en die op dit moment hier aanwezig zijn. Zij zien er net zo uit als u. Natuurlijk kun je wel aan hun gezichten zien dat het heel ontspannen en gelukkige mensen zijn. Maar ze kunnen ook mensen genezen, ze kunnen mensen zelfrealisatie geven, en ze weten precies wat er mis is met u en met zichzelf. Maar wat heeft hij gedaan met uw bewustzijn? Niets. En zijn volgelingen, wat hebben ze bereikt?

Vraag hen maar eens: “Waar bevindt de Kundalini van deze persoon zich? Wat is het probleem van deze vrouw, welke last draagt ze?” Ze zullen je niet kunnen antwoorden. Maar als je niet eens kunt vaststellen wat er mis is met iemand anders of met jezelf, hoe kun je dan ooit hulp bieden? Wat is het dan dat al dit soort mensen doen? Laat het ons eens nagaan. Het is heel eenvoudig: ze kunnen je onder hun invloed brengen. Misschien voel je je een tijdje gelukkig – het is net zoals drinken. Je weet evengoed dat je je gelukkig voelt als je drinkt. Maar wat hebben we bereikt door te drinken? Zijn we er meesters door geworden?

Ze zijn allemaal zo. En bij deze man is het zo overduidelijk, omdat hij om een Rolls Royce heeft gevraagd! Wat betekent een Rolls Royce voor een profeet? Ik bedoel, wat maakt het uit? Begrijp je wat ik bedoel? Dit is zo overduidelijk; logisch gezien is het een overduidelijk geval. Eerst en vooral is iedereen die geld van je vraagt (voor spiritualiteit) een parasiet, meer niet. En om dan nog om een Rolls Royce te vragen, stel je voor!

Kijk naar Christus. Aan Christus’ leven kun je het zien: zou hij iets geven om een Rolls Royce? Voor zo iemand – hij is een koning, het maakt hem niets uit of hij een Rolls Royce heeft of niet, of hij op de grond slaapt of niet, het maakt voor hem geen verschil. Zo iemand geeft niets om wat dan ook, want hij heeft al alle comfort, hij heeft zijn eigen comfort. Hij is een man met zelfrespect. Denk je dat hij ooit zou vragen om wat dan ook? Het is zo duidelijk, het zou voor jullie zo overduidelijk moeten zijn.

Maar als ik mensen spreek over deze guru, over deze guru in het bijzonder waar u mij nu over vertelt, zeggen ze: “Moeder, wij geven hem het metaal, en hij geeft ons de Spirit.” Maar hoe kun je iets ruilen voor de Spirit? Kun je je Spirit soms kopen? Gebruik je gezond verstand, goed? God heeft ons hersenen gegeven om ze logisch te gebruiken. Kun je de Spirit kopen? Is het niet zo eenvoudig als dat? Je kunt er niet voor betalen, mijn kind, je kunt het niet.

Als je mij een bloem wilt geven, dan kan dat. Maar dat is alleen een uiting van jouw liefde, meer niet. Maar je kunt mij niet kopen. Je kunt het niet. Met jouw liefde kun je me wel verdienen, dat wel, dat is anders. Maar je kunt me niet afkopen met metaal en geld, of wel soms? Wat is een Rolls Royce? Ik bedoel, ik heb echt geen idee wat het nut is van al deze kronen en voorwerpen. Waar zijn ze voor nodig? Ze geven je geen vreugde. Vraag het maar na aan de mensen die deze kronen dragen.

Laatst was ik in het gezelschap van mevrouw Thatcher. Het arme ding, ze voelde zich zo ellendig! Echt waar! En ik probeerde haar vibraties wat in evenwicht te brengen. Ze voelde zich zo ellendig. We zaten gewoon tegenover elkaar met elkaar te praten. En ondertussen probeerde ik haar in evenwicht te brengen – het arme ding, ze was ontzettend van streek.

Jullie moeten dus weten dat jullie niet alleen eenvoudige mensen zijn, maar ook eeuwenoude zoekers. Jullie zijn geen moderne zoekers, jullie zijn eeuwenoude zoekers. En toen werd jullie deze tijd ook al beloofd. En nu is het de bedoeling dat je vindt waarnaar je hebt gezocht. Nu moeten jullie dus je eigen logica voor ogen houden. Ik bedoel, iemand die om een Rolls Royce vraagt – dit is een van de sterkste voorbeelden, als je het mij vraagt – kan onmogelijk een guru zijn. Het is echt een van de sterkste voorbeelden… Maar er zijn er die het subtieler aanpakken. Hij werkt niet zo subtiel. Jullie zullen snel genoeg bij hem weg zijn, dat weet ik, jullie allemaal. Maar zij die subtieler werken zijn zelfs nog erger. Sommigen zullen je zelfs niet om geld vragen. Dat is best mogelijk. Ik ken er geen enkele, maar waarschijnlijk zijn ze er wel, want ik heb van iemand gehoord die nu geen geld meer aanneemt, in India. Hij heeft hier zijn geld verdiend, en nu is hij naar India gegaan, waar hij geen geld vraagt van zijn volgelingen. Maar de enige persoon waarvan ik weet dat hij nooit geld heeft gevraagd, misbruikte vrouwen. Hij heeft geen interesse in geld, maar hij misbruikt jullie vrouwen. Want zo zit het nu eenmaal in elkaar, dat moet je begrijpen. Zo iemand heeft geen interesse in jullie Spirit, maar in jullie portemonnee, of in jullie vrouwen. Stel je voor. Hoe kan heiligheid ooit in verband worden gebracht met deze smerige gewoontes van mensen? Het wil alleen maar zeggen dat ze zelf overheerst worden door hun eigen begeerten, die anti-God zijn. Het zijn allemaal anti-God activiteiten.

En jullie zijn allemaal zo naïef, echt waar, jullie zijn zo naïef! Als je een Indiër vertelt dat een guru om een Rolls Royce vraagt, dan zegt hij: “Nee, dank je.” Dat zullen ze je onmiddellijk antwoorden. Ze hebben geen interesse in dit soort guru’s. Waarom zouden ze ook? In India zal niemand ook maar iets geven aan een guru. Guru’s moeten soms zelf nog hun volgelingen betalen! Om ze te kunnen overtuigen. Met verwesterde Indiërs is het een ander verhaal; maar als het echte Indiërs zijn dan merk je dat direct. Mensen wonen daar lang bij hun moeder, dus je kunt hen niet zomaar van alles wijsmaken. Begrijp je? Niemand kan hen voor de gek houden, het zijn heel praktisch ingestelde mensen.

Ja, mijn kind?

Dame: Kun je genezen door je geloof?

Er bestaan twee vormen van geloof – wat wij in het Sanskriet shraddha[1] noemen, verschilt van wat jullie ‘geloof’ noemen. In het Engels noemen we het ene ‘blind geloof’ en het andere ‘geloof’. Goed? Zo kunnen we het omschrijven. Nu is blind geloof het volgende: “Ik geloof in God, en God zal mij genezen.” Dit is de ene vorm van geloof. Goed? De andere vorm is een verlicht geloof, waarbij je weet dat je de Spirit bent, zodra je ermee verbonden bent.

Als je nu zelf ook zegt: “Ik geloof in God”, wees dan niet beledigd als ik je de waarheid zeg, goed? Want blind geloof is gewoon een teken dat je nog niet in verbinding staat met je eigen kracht. Je bent nog niet verbonden. Als ik nu bijvoorbeeld begin te roepen: “Christus, Christus, Christus, Christus!”, dan wil dat nog niet zeggen dat ik Christus in pacht heb. Ik kan zelfs nog geen premier of koningin ontmoeten zonder de juiste etiquette, of een zekere connectie, of een bepaalde positie, of we kunnen zeggen de toestemming. Nietwaar? Maar als we het over zo iemand hebben, dan blijven sommige mensen maar zeggen: “Rama, Rama, Rama. Krishna, Krishna.” Maar dit zijn allemaal incarnaties, en Christus is de Zoon van God, hij is de Zoon van een Koning, en je kunt hem niet zomaar ontmoeten. Je kunt hem niet even roepen. Hij is er niet om je op je wenken te bedienen, hij is je knecht niet. Begrijp je dat?

Als je nu dit soort geloof hebt waarbij je niet verbonden bent en als je dan genezen wordt, dan gebeurt die genezing door andere factoren, niet door Christus. Maar als je een gerealiseerde ziel bent en als je dan genezen wordt, dan wordt het wel gedaan door Christus.

Ik zal je het verschil vertellen, een heel duidelijk verschil tussen deze twee vormen van genezing. In Engeland hebben we – vroeger, ik weet niet of het er nu nog is – een organisatie genaamd het ‘International Curative Center’ van wijlen Dr. Lang. Deze Dr. Lang was al dood, hij was overleden, maar toch had hij een genezingscentrum. Nadat deze man was gestorven nam hij namelijk bezit van een man uit Vietnam, een soldaat, niet zijn eigen zoon, maar een soldaat. En deze entiteit vertelde die soldaat – ik bedoel, Engelsen zijn altijd ontzettend eerlijk, ze zijn gewoon eerlijk en ze zeggen de waarheid, zie je. Ze beweren niet: “We doen dit met behulp van God” of wat dan ook.

Dus hij vertelde hem dat er verschillende dokters zijn (ik hoop dat de dokters hier het niet erg vinden) die gestorven zijn, maar die nog steeds een grote ambitie hebben om mensen te genezen. En vervolgens zei hij hem: “Ga terug naar mijn zoon en vertel hem dat ik in jou ben getreden, dan zal mijn zoon je geloven.”

En de soldaat vroeg: “Hoe zal hij me dan geloven?”

Hij zei: “Ik zal je een paar geheimen vertellen die alleen hij en ik kennen. Dan zal hij je ongetwijfeld geloven.”

Dus toen ging deze man akkoord. Hij was kerngezond, maar die entiteit nam bezit van hem toen hij plotseling in shock raakte, nadat hij in de oorlog iets had gezien dat hem erg had aangegrepen; toen nam die entiteit bezit van hem. En op de een of andere manier bracht die entiteit hem naar Engeland, waar hij de zoon van de dokter opzocht en hem het hele verhaal vertelde. En de zoon moest hem wel geloven, omdat hij zoveel geheimen kende. En zo richtten ze het genezingscentrum op.

Maar wat ik eigenlijk wil vertellen is hoe ik te weten ben gekomen over wijlen Mr. Lang. Ze hadden namelijk een vrouw genezen in India – lang geleden, in 1970 – en ze kwam me opzoeken, en ze beefde van top tot teen, ze was helemaal zenuwachtig.

En ik vroeg: “Wat is er met u aan de hand?”

Ze zei: “Ik had een ernstige ziekte en ik was bang voor een operatie, en toen vernam ik over deze organisatie. Ik schreef ze een brief, en ze schreven me terug: “Op deze datum rond die tijd zullen we binnentreden in je lichaam.” In alle eerlijkheid; ik bedoel, ze zeggen niet: “Wij zijn God”, of wat dan ook.

“We zullen in je lichaam treden, je zult een beetje beginnen te beven, maar dat is niet erg. Daarna zul je in slaap vallen en zullen wij ons werk beginnen te doen.”

En ze zei: “Ik genas echt van die ziekte.” Maar ongeveer drie jaar later begon haar hele lichaam te beven, totdat ze het niet langer kon verdragen en naar mij kwam. Zo kwam ik dus te weten over Dr. Lang, weet je, doordat deze vrouw drie jaar lang gemarteld is geweest, zoveel heeft geleden en vervolgens bij mij is gekomen. Nadat Mr. Lang dus in haar lichaam was getreden – Dr. Lang – kwam ze pas zes jaar later bij mij, want drie jaar had ze geen problemen gehad, en na die drie jaar begon het pas. En zo kwam ik erachter dat al die entiteiten in haar waren getreden, alle dokters en dergelijke. Het was een zeer ernstig geval. Natuurlijk genas ze hier later weer van, absoluut. Want zodra je de Spirit wordt bevind je je in een fort, waardoor niemand je lichaam kan binnentreden. Je wordt dus iets dat niet langer besmet kan raken, dat niet overheerst kan worden, niemand kan het domineren. En zo genas ze.

Als iemand dus vanuit ‘geloof’ zegt: “O, je zult worden genezen,” en ze vervolgens beginnen te roepen en te tieren, zou je plots kunnen voelen dat er misschien een entiteit achter zit. Soms verwisselen ze deze entiteiten ook wel eens met elkaar, dat is heel vreemd. Ze kunnen een bepaalde entiteit vervangen door een andere. Zulke gevallen heb ik ook meegemaakt. Ik heb de gekste dingen meegemaakt in verband met entiteiten.

Laatst, is het niet nog maar acht dagen geleden, Marie, toen die man van de charismatische beweging binnenkwam? Acht dagen geleden, in Frankrijk, kwam er een man binnen. Het was een jonge man, van ongeveer vierentwintig jaar oud, en ineens raakte hij in zo’n grote opwinding, hij begon te huilen en deed dingen die ik nog nooit eerder had gezien bij het intreden van een entiteit. Zijn hele lichaam schokte. En toen viel hij op de grond, hij begon te huilen en te jammeren, en er gebeurde van alles met hem.

En hij zei: “Ik heb dit gekregen nadat ik naar de charismatische beweging ben gegaan.” Zo doen ze dit dus, en dan denken ze nog dat de Heilige Geest in hen is getreden. Stel je dat nu eens voor. Hoe kan de Heilige Geest je ooit zo ziek maken? Ik weet niet waar dit soort ideeën vandaan komen. En de arme stakker leed hier zo erg onder. Nu gaat het weer beter met hem. Maar hij kon niet geloven dat hij er ooit van zou genezen, want hij dacht… ze zeggen: “Dit komt door je zonden, je moet je zonden afleggen, daarom gebeurt dit met je, je hebt nog een slecht karma,” enzovoort. Maar je slechte karma en al dat soort dingen kunnen allemaal opgelost worden wanneer de Kundalini opstijgt. Er is een centrum dat hier specifiek verantwoordelijk voor is, waar Jezus Christus zetelt.

Heb je hen al over dit centrum verteld? Goed. Dit is dus het betreffende centrum, en zodra de Kundalini hier doorheen gaat – daarom zegt men ook wel dat je hier eerst moet passeren – dan ontwaakt hij, en als hij ontwaakt dan worden deze twee zakken die je hier ziet, van het ego en het superego, je conditioneringen en alle problemen van je linkerkant en van de rechterkant, naar binnen gezogen. Daarom zeggen ze dat hij is gestorven omwille van onze zonden.

In de oude Indiase geschriften wordt hij beschreven als Mahavishnu, maar op een heel – de missionarissen die naar India gingen gaven een totaal verkeerd beeld van Christus, echt een volledig verkeerd beeld, en daarom bleven ze in de verwachting dat Mahavishnu nog zou komen. Zo is het gebeurd. Hij wordt voorgesteld door de missionarissen als iemand die andere mensen wilde bekeren en dat soort onzin. Zie je? Maar dat is niet de waarheid, want hij moet ontwaken in jou. Dat heeft hij zelf gezegd. Hij zei: “Ik moet in jou geboren worden.” En zo is het ook. Als de Kundalini opstijgt dan ontwaakt ze dat centrum in ons, waardoor al onze conditioneringen en al ons ego opgezogen worden en er hier een ruimte wordt gecreëerd, in het fontanelgebied, waar de Kundalini doorheen stroomt, waarna je een koele bries uit je hoofd kunt voelen stromen. Dit is de waarheid, en je zult het ook in je handen voelen. Je bent dus niet alleen maar geobsedeerd door iemand, begrijp je? Zo werkt het niet. Het werkt gewoon niet zo, zie je, het heeft er niets mee te maken. Maar je wordt die zelfrespecterende, normale, waardige persoonlijkheid van grote spirituele waarde die je van binnen al bent. Begrijp je? Dit is dus het verschil tussen geloof en blind geloof.

Ja, mijn kind.

Man: Het is moeilijk te vatten dat de zelfrealisatie niet gepaard gaat met persoonlijke inspanning. Kan het werkelijk iedereen overkomen, zelfs al ben je nog zo materialistisch? Begrijp ik dat goed?

Ja, op het eerste gezicht is het inderdaad moeilijk te vatten, en het is ook ongetwijfeld zo dat mensen erg materialistisch zijn. Maar de Spirit is veel sterker dan de materie, en als hij zich eenmaal begint uit te drukken dan verplettert hij alles wat er op zijn weg komt. Nu zijn er onder jullie – jullie zijn voornamelijk Engelse, of verwesterde mensen – ontzettend materialistische mensen. Maar ik bedoel, vergeleken met de wereld om hen heen zijn ze misschien wel helemaal niet zo materialistisch, want waren het geen zoekers geweest dan waren ze nooit bij mij terechtgekomen. Maar uit hen wordt een nieuwe persoonlijkheid geboren. Als je bijvoorbeeld naar een ei kijkt, dan kun je ook denken: “O, wat een harde schaal!” Maar als die schaal op het juiste moment en op de juiste wijze doorbroken wordt, dan verandert zij in een vogel. Het levende proces is al in volle gang, alleen moet de laatste doorbraak nog plaatsvinden. Dit kan een moeilijke taak lijken, maar voor mij is het dat niet. Misschien komt het doordat ik weet hoe het werkt. Begrijp je?

Echt waar, het lijkt maar zo. Verschillende mensen hebben ook de gekste dingen beweerd over de Kundalini. Ik moet zeggen sommige boeken (de mensen) schrik hebben aangejaagd. Maar kijk, als je niet weet hoe het in elkaar zit – stel dat iemand die niet weet hoe hij een auto moet besturen in een auto stapt, dan zal hij dat ook als een verschrikkelijke ervaring beschrijven. Je zou niet meer in de buurt van een auto komen, nietwaar? Iemand die niet bevoegd is en die niet weet hoe het werkt, zou zich er niet mee bezig moeten houden. Maar dat zal er met je gebeuren: je wordt de Spirit[2], je wordt je eigen meester en je zult deze kunst meester worden – meester van deze kunst.

Ja, mijn kind?

Ik kan je niet verstaan.

Dame: U had het net over hypnose, en vervolgens zei u dat u uzelf als een katalysator beschouwt. Maar denkt u niet dat een hypnotiseur zichzelf ook als een katalysator beschouwt?

Ja, ja, uiteraard.

Ja, dat is waar, maar het verschil is dat een hypnotiseur je in zijn macht brengt. Hij geeft jou geen kracht, en hij brengt je bewustzijn niet in een nieuwe dimensie – begrijp je? Er is een huizenhoog verschil tussen deze twee dingen. Kijk, jij hebt je eigen kracht in je. Stel je bijvoorbeeld eens je Spirit voor. En ik ben een katalysator – je kan een lepel gebruiken om iemand vergif toe te dienen, maar ook om iemand nectar te geven, begrijp je? Als je nectar geeft, dan is dat fantastisch; maar als je vergif toedient, dan is het afschuwelijk. Zo kun je het zien. Een hypnotiseur gebruikt dus hypnose – maar hoe brengt hij je onder hypnose? Wat hij in feite doet is je in je onderbewustzijn duwen, in je collectieve onderbewustzijn, waar hij je aan zich onderwerpt. Je bent dus in zijn macht. Als hij zegt: “Gedraag je als een kind”, dan gedraag je je als een kind. Als hij zegt: “Zuig aan een papfles” dan doe je het. Wat is het nut daarvan? Maar hier word je de Spirit, dat betekent dat je collectief bewust wordt. Het is geen hypnose, want jij kunt het zelf voelen.

Neem nu bijvoorbeeld tien kinderen die gerealiseerde zielen zijn. Er zijn verschillende kinderen die gerealiseerde zielen zijn, zelfs al zijn ze nog maar heel klein. En dan breng je die kinderen in de buurt van iemand die een bepaald probleem heeft, goed? Als je dan hun ogen bedekt en hun vraagt: “Wat is het probleem van deze man?” zullen ze allemaal dezelfde vingers opsteken, ze zullen allemaal dezelfde vingers opsteken en zeggen: “Dit brandt”, want je voelt een bepaalde sensatie – je voelt het branden, het wordt gevoelloos of je voelt de koele bries, er ontwaakt een nieuw bewustzijn van vibratorische aard in je. Maar bij hypnose is dat niet het geval, integendeel: na hypnose ben je verschrikkelijk vermoeid en uitgeput, alsof iemand het uiterste van je heeft gevergd. Maar hier gebeurt precies het tegenovergestelde. Hier groei je in je persoonlijkheid en in je begripsvermogen, en je kunt mensen genezen omdat je weet welke centra er geblokkeerd zijn; je weet welke centra er geblokkeerd zijn in iemand anders.

In het begin raken mensen soms in verwarring, heb ik gemerkt, omdat ze niet weten of ze hun eigen centra voelen of die van iemand anders. Maar er zijn verschillende manieren en methodes waarmee je het onderscheid kunt maken. Uiteindelijk weet je dus precies welke van jouw centra geblokkeerd zijn en welke van anderen. En je weet ook hoe je ze weer in orde moet brengen, en hoe je anderen zelfrealisatie moet geven, hoe je hen met hun eigen krachten kunt begiftigen. Dit is dus precies het tegenovergestelde. Een katalysator kan dus verschrikkelijk zijn, maar een katalysator kan ook hemels zijn.

Man: Kunnen sommige mensen zichzelf zelfrealisatie geven, door hun eigen inspanningen?

Door hun eigen inspanningen? Ik denk niet dat dit mogelijk is, zie je, want een kaars kan alleen worden aangestoken door een andere brandende kaars. Ik bedoel dat zelfs iemand zoals Boeddha zijn realisatie (pas) kreeg op het moment dat hij totaal uitgeput was en het echt verdiend had. Natuurlijk was het de Heilige Geest die het hem gaf. Hij had het nooit aan zichzelf kunnen geven, maar hij kreeg toen zelfrealisatie omdat hij in andere omstandigheden leefde. Hij hoefde niet over God te spreken, hij hoefde nergens over te spreken, want mensen spraken toen met zoveel gemak over grote onderwerpen zoals God en allerlei verschillende godheden dat er daar grote verwarring over bestond. Als iemand in die tijd zijn realisatie ontving dan beperkte hij zijn lessen alleen daartoe: “Er is alleen de zelfrealisatie – we hebben het niet over God of wat dan ook, vergeet het maar.” Daarom kreeg hij zomaar zijn zelfrealisatie. Maar jullie kunnen niet op die manier je zelfrealisatie krijgen – je kunt er alleen bezeten door raken. Het kan echt niet.

En iemand die een verlichte ziel is, een verlichte ziel zal nooit geld van je vragen. Normaal gezien willen mensen je niet eens zelfrealisatie geven – negenennegentig procent van iedereen die zijn zelfrealisatie heeft zal je nog liever met stenen bekogelen; ze willen niets met je te maken hebben, omdat ze zo’n slechte ervaringen hebben met mensen. En als je met hen hierover spreekt dan zeggen ze me: “Wacht er nog twaalf jaar mee. Want Moeder, ze zullen u afmaken, ze zullen u doden, ze zullen van alles doen. Het is heel riskant om je met mensen bezig te houden, want ze zijn ontzettend egoïstisch en ze zullen u nooit accepteren.” Maar zie het zo, dat iemand die de kennis al heeft je alleen maar goed van pas kan komen, nietwaar? En het is absoluut niet mogelijk zelfrealisatie door eigen inspanning te ontvangen. Het is niet mogelijk, want als een kaars die nog niet brandt, aangestoken wil worden, dan moet zij ergens vuur vandaan halen, nietwaar? Zo eenvoudig is het. Maar je moet je daar eigenlijk niet slecht bij voelen.

Kijk, ik kan bijvoorbeeld niet rijden, dus iemand bracht me hierheen. Ik voelde me niet slecht over het feit dat hij me moest brengen, toch? En ik heb maar kennis over één ding. Er zijn maar weinig andere dingen die ik weet. Er zijn veel dingen die ik niet weet, ik weet niet hoe ik mijn bankzaken moet regelen, ik weet niet hoe ik een cheque moet uitschrijven, in veel dingen ben ik echt hopeloos. Ik zou waarschijnlijk nog niet eens weten hoe ik een blik moet openen. Maar ik weet hoe ik de Kundalini moet openen. Goed? Als ik dus maar één ding kan, waarom zou je dat dan erg vinden? Zijn we uiteindelijk niet in alle opzichten van elkaar afhankelijk? Dus waarom niet, als ik weet hoe het moet, wat is daar mis mee? En jullie zullen het evengoed leren. Jullie zullen ook leren. Maar je kunt het niet op eigen kracht leren. Maar het is ook zo dat je absoluut nergens toe verplicht bent.

Ik doe dit gewoon omdat ik ervan hou. Het straalt gewoon uit, ik doe helemaal niets, het stroomt gewoon, ik weet niet hoe, maar het stroomt gewoon. Ik heb lief omwille van de liefde. Misschien kun je moeilijk geloven dat er zo iemand bestaat, maar het is echt waar, ik ben gewoon zo. Soms zou je zelfs kunnen denken – sommige Sahaja yogi’s vinden dat ik teveel mededogen heb en dat ik veel strenger zou moeten zijn tegen de mensen, en zo’n soort dingen, zie je. En dan proberen ze mij dat in alle wijsheid te vertellen. Ze denken namelijk dat ik niet zo praktisch aangelegd ben, maar dit is juist de meest praktische aanpak.

Ik weet wel dat ze fouten maken; ze weten niet beter, ze bevinden zich in de duisternis. Als je je in de duisternis bevindt, dan zul je ergens tegenaan lopen. En het enige wat je dan kunt doen is gewoon mededogen voor hen voelen, want ze kunnen niets zien, ze zijn blind. Nietwaar? Hoe kun je dan ooit kwaad worden, of geïrriteerd?

En bovendien wil ik jullie verzoeken je met niemand te identificeren, wie het ook is. Jij moet gewoon je Spirit bereiken, dat is de hoofdzaak. Als je nog iemand in je gedachten hebt, zoals die vrouw – ik weet het niet, misschien heeft iemand haar wel opzettelijk hierheen gestuurd. Ik heb geen idee waarom ze zo kwaad werd. Ik heb niets gezegd om haar te kwetsen. Misschien is ze bezeten. Ik weet niet waarom ze zo kwaad op mij werd, ze stond gewoon plotseling op en liep weg, terwijl ze beweerde dat ik alleen maar leugens vertelde. Waarom zou ik jullie leugens vertellen? Ik heb geen enkel voordeel uit jullie te halen. Maar waarom gebeuren dit soort dingen dan? Het komt doordat ze niet fijngevoelig is, ze is niet fijngevoelig genoeg om het Goddelijke te kunnen waarnemen. Ze begrijpt niet wat het Goddelijke is. Maar ik neem het haar niet kwalijk. Ze heeft de fijngevoeligheid niet. Je moet van een bepaald kaliber zijn. Ik heb gemerkt dat er Sahaja yogi’s in alle soorten en maten naar mij zijn gekomen. Sommigen zijn van zo’n groot kaliber dat je het zelfs niet kan geloven. Ze krijgen hun realisatie, ze beseffen de betekenis ervan, ze zijn als een geslepen diamant, ze krijgen het en ze gaan meteen aan de slag. Dit zijn fantastische mensen. Maar er zijn er ook enkelen die achterop sloffen. Sommigen van hen hebben hun realisatie gekregen, maar blijven maar twijfelen. Je hebt ze in alle soorten en maten. Maar dat maakt niet uit. Ik hou van ze allemaal.

Ja, mijn kind?

Is hij een Sahaja yogi?

Man: Stel dat we vòòr de realisatie zo’n verschrikkelijke mensen waren dat we iedereen die we tegenkwamen met kanker opzadelden, verdwijnen de gevolgen hiervan dan na de realisatie, of wat gebeurt er dan?

Ja. Ik kan het weten, want er zijn al zoveel van zulke dingen gebeurd. Er was ooit iemand in Brighton, weet je nog – volgens mij is hij hier nu ook – die een alcoholist was toen hij voor het eerst kwam. En in het begin werd hij heel kwaad op mij. Hij zei: “Hoe kan ik nu ooit van mijn probleem verlost raken? Ik geloof u niet,” en van die dingen. En nu gaat het uitstekend met hem, echt uitstekend. Hij heeft zo’n prachtige transformatie ondergaan… Is hij hier?

Ja, ik ben hier.

Moge God je zegenen.

En nu is hij zo lief. Laatst kwam hij nog bij me. Toen zei ik nog: “Kijk nu eens. Hij is zo lief.” Hij is echt een ongelooflijk lieve man, nietwaar? Maar iets had hem van streek gemaakt, waardoor hij een alcoholist werd, zie je. Maar nu gaat het uitstekend met hem. Alleen mededogen geeft je dat inzicht dat er een achterliggende reden moet zijn – want hij is een ontzettend lieve man, echt een ontzettend lieve man. Maar er was gewoon iets verkeerd gelopen met hem. En dat is niet erg. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal, dat is een feit.

Sahaja yogi’s beseffen dit ook. Natuurlijk zijn er sommigen, moet ik zeggen, die een beetje afwijken. Maar dat maakt niet uit. Ze zullen er allemaal weer bovenop komen, daar ben ik zeker van. Iedereen is hiervoor gemaakt. Eigenlijk verlangt het Goddelijke er zelfs naar om je realisatie te geven- een oneindig veel groter verlangen dan je zelf hebt. Als er vandaag duizend mensen zouden zijn, dan zou ik ze liever allemaal zelfrealisatie geven. Maar slechts enkele willen de realiteit ervaren, zie je. Terwijl er duizenden achter die Guru Maharaji aan rennen, nietwaar? Hij heeft helemaal niets gegeven aan die arme mensen. Maar er zijn er maar bar weinig geïnteresseerd in de realiteit.

Laatst vroeg iemand me bijvoorbeeld: “Moeder, waarom geeft u het (zelfrealisatie) niet aan iedereen?”

Ik zei: “Maar waar zijn al die mensen dan? Ze hebben het te druk.” Waar zijn ze? Hoeveel zijn er hier in Brighton? En hoeveel daarvan zijn er hier? Begrijp je? Dat is het probleem. Mensen hebben tijd nodig om van de realiteit te gaan houden. Tijd. Maar de realiteit is zo mooi! En zelfs als ze realisatie krijgen, stoppen ze na een tijdje weer, zie je.

Dan zeggen ze: “O, nu gaat het goed met me. Alles gaat goed.” En een jaar later zijn ze weg. Maar zo werkt het niet. Je moet deze kunst meester worden, je moet haar absoluut meester worden. Het kost niets, helemaal niets. En iedereen die hier zit kan daarvan meespreken.

Man: Zou u het wat meer willen hebben over de zelfrealisatie, en wat je ervoor nodig hebt om die nog meer uit te bouwen?

Ja, ja, daar zal ik het in mijn volgende lezing over hebben, één voor één. Eerst behandel ik de linkerkant, dan de rechterkant, en dan het middenkanaal, en vervolgens zal ik het natuurlijk ook over de Spirit hebben. Ik zal er zeker wel honderd keer over moeten spreken. Maar ik moet het stap voor stap opbouwen voor jullie. Goed? Maar ik zal het er zeker over hebben. Je zult het niet geloven, maar volgens mij heb ik al minstens vijfhonderd lezingen gegeven, in Londen alleen al. En er komt geen einde aan. Na elke lezing zeggen ze weer: “Moeder, u hebt echt over een andere dimensie gesproken”, zie je. Ik weet niet waarom; zo vertelde Kerry mij dat hij voor het eerst in contact kwam met zijn vibraties tijdens een van mijn lezingen, maar ik weet niet wat de reden was dat ik hem zo raakte. Het is echt verrassend. Hij komt uit Australië. Australiërs doen het heel goed. Ze groeien heel snel.

Zijn alle vragen nu gesteld? Zullen we overgaan tot de zelfrealisatie?

Man: Wat is karma?

Karma ontstaat als je werk verricht of dingen onderneemt vanuit je rechterkant; dan stapelt het resultaat daarvan zich op in de vorm van ego, omdat je denkt dat jij het (allemaal) doet. In werkelijkheid doen we namelijk niets wezenlijks. Alles wat we doen is levenloos, zoals ik net zei dat we een stoel maken van een dode boom. Meer doen we niet. Als we werken hebben we alleen het idee dat we werk verrichten. Maar wat doe je werkelijk voor werk? Kun je dit in een vrucht veranderen? We kunnen het zelfs nog geen geur geven. Dus deze mythe, begrijp je, werkt in de vorm van ego in ons zoals hier getoond wordt en waar ik morgen over zal spreken, goed? We denken dus dat we dit werk en dat werk doen, en ons ego geeft ons het idee dat we moeten lijden onder de gevolgen van onze goede of slechte daden.

Maar een tijger denkt zo niet. Als een tijger moet eten, dan moet hij een dier doden. Hij doodt een dier en eet het op, klaar. Hij gaat achteraf niet zitten kniezen: “O God, ik had dat niet moeten doen… Ik zou beter vegetariër worden.” Daarom stapelt hij niet het minste karma in zich op, begrijp je? Maar wij mensen doen dat wel. En waarom? Omdat we gesloten zijn. Wij zijn gesloten. Hier zie je dat we gesloten zijn. Maar zij zijn open. Ze maken zich niet druk om wat ze ook doen. Maar wij maken ons druk om wat we doen omdat we denken dat wij het doen. En zodra dit centrum geopend wordt, zoals ik al zei, absorbeert het al onze karma’s, en deze zogenaamde karma’s zijn niets anders dan zonden, zie je – in Bijbelse taal noemen we ze ook wel zonden. En deze zonden worden allemaal geabsorbeerd door deze machtige godheid Christus, als hij in ons ontwaakt.

En dan kom je er boven te staan, omdat karma ontstaat door het ego. Als je ego niet meer bestaat, waar is het karma dan? Dan bestaat dat ook niet meer. Dan zeg je niet meer: “Ik heb dat gedaan.” Je zult alleen nog zeggen: “Moeder, het werkt niet. Het komt niet omhoog.” En wat is nu de betekenis van dat ‘het’? ‘Het’ is een uitdrukking van de derde persoon. “Het stroomt.” “De vibraties stromen niet.” Begrijp je, je zegt niet: “Ik, ik geef deze realisatie. Ik breng de Kundalini omhoog”, zij zeggen dit niet. Ze zeggen: “Het stijgt niet.” Zo word je de derde persoon. En die derde persoon is de Spirit. Dan zeg je niet langer: “Ik moet het doen.”

Zelfs als het om je zoon gaat zul je zeggen: “Moeder, het zou fijn zijn als hij zelfrealisatie kreeg.”

Goed? Je zult het wel zien. Probeer het maar eens. Werkte het niet? Moet ik dan een certificaat uitreiken of zo?

Hij zei: “Hoe kunt u er een certificaat voor geven, Moeder? Hoe kan iemand dit doen? De Kundalini is nu eenmaal niet opgestegen.”

Iedereen kent andermans toestand, zie je, of het nu om je vader, je moeder of je zus gaat – wie dan ook – als ze niet gerealiseerd zijn, weten zij dat ze niet gerealiseerd zijn, dus wat maakt het uit. Ze weten het gewoon. Een van mijn kleindochters – ze is hier nu ook en ze werd gerealiseerd geboren – volgens mij was ze amper vijf jaar toen ze naar Ladakh gingen. En er zat daar ergens een lama, met een kaalgeschoren hoofd en zo, met bijbehorende kleding en dergelijke. En iedereen raakte zijn voeten aan, en haar ouders waren ook niet gerealiseerd – mijn dochter is niet gerealiseerd – dus zij raakte ook zijn voeten aan.

Maar toen kon ze het niet meer verdragen, het was teveel voor haar. Ze zat op een plek die hoger gelegen was, maar ze ging erheen, zette haar handen in haar zij en keek hem aan.

Ze zei: “Wat is er de bedoeling van dat u iedereen vraagt uw voeten aan te raken? U bent niet eens een gerealiseerde ziel! Denkt u soms dat u door deze kleding te dragen en uw hoofd kaal te scheren mensen kunt vragen uw voeten aan te raken?” Ze was nog maar vijf jaar, en toch begreep ze dit al.

Er was ooit een programma in India waarin ze mij als hoofdgast hadden uitgenodigd, samen met deze Ramanmash – zij was een gerealiseerde ziel – en een man die aan het hoofd stond van de Ramkrishna ashram, die daar zat in zijn lange oranje gewaad, zie je. En mijn andere kleindochter zat toen op de voorste rij. En uiteindelijk kon ze hem niet langer verdragen, dus riep ze vanaf de eerste rij: Moeder, vraag die man met die lange jurk alstublieft te vertrekken, grootmoeder, hij geeft ons hier allemaal zijn hitte!”

Er waren namelijk verschillende Sahaja yogi’s die de hitte van die man voelden, terwijl hij zelf het idee had dat hij een heel spirituele man was. Ze zei: “Vraag hem om te vertrekken, diegene met die lange jurk.” Ze had niet eens in de gaten dat het een speciaal gewaad was. Zelfs kinderen weten dus wie gerealiseerde zielen zijn en wie niet, als ze zelf gerealiseerd geboren zijn. Er worden tegenwoordig veel kinderen gerealiseerd geboren. Want dit is de tijd van het Laatste Oordeel. Natuurlijk zal ik jullie hier later meer over vertellen.

Man: Vindt u het erg als ik u nog een paar vragen stel?

Dat is goed, ik vind het niet erg. Maar wat er soms gebeurt als je teveel vragen stelt, is dat het een mentale activiteit wordt, waardoor het proces van de realisatie vertraagd zou kunnen worden. Dus ik zou je adviseren, als het niet zo belangrijk is, om je in te houden. Want het beantwoorden van een vraag gebeurt alleen op mentaal niveau, zie je. Maar ik heb het over iets dat nog veel verder gaat, zie je. Dus als je me dus met je gezonde verstand begrepen hebt, dan zou je het nu in ontvangst moeten nemen. Als het werkt, goed. Als het niet werkt, geen probleem. Ik ben er nog drie tot vier dagen, en in die tijd zullen we het wel oplossen. Goed?

Het is dus beter je verstand tot rust te laten komen. Vertel je verstand gewoon: “Je hebt al veel vragen gesteld, je hebt al over veel dingen nagedacht, maar nu is het tijd dat je de zegeningen van je eigen wezen in ontvangst neemt.” Goed? ls je je verstand dat vertelt, dan komt het tot rust. Het verstand is een wonderlijk instrument. Als het verstand weet wat je wilt, en als dat (wat je wilt) realiteit is, dan steunt het je en is het je enorm tot hulp. Datzelfde verstand dat ook op hol kan slaan, zie je; soms vergelijk ik het met een ezel, zoals Christus een ezel gebruikte enkel om aan te geven dat als je het verstand toestaat op hol te slaan, het je op de vreemdste dwaalsporen kan brengen, maar als je het onder controle hebt dan brengt het je precies daar waar je moet zijn. Zorg gewoon dat het zich rustig houdt. Op het niveau van het verstand is het beter om gewoon stil te zijn. Daarom heb ik jullie vorige vragen beantwoord, zodat later, op het moment dat je Kundalini opstijgt, je verstand niet plotseling steigert door de gedachte dat je een bepaalde vraag nog niet hebt gesteld. Dat is de reden. Gewoon om je verstand tot rust brengen – ik hoef het niet te doen – maar ik doe het alleen om je verstand tot rust te brengen. Goed?

Het is nu dus het beste om je realisatie in ontvangst te nemen; als je dat niet doet dan kan het verstand echt als stoorzender werken. Het kan beginnen te storen precies op het moment waarop je laatste doorbraak plaatsvindt, waardoor die onderbroken wordt. Goed? Alleen als je dus een heel dringende vraag hebt waar je echt mee in je maag zit, dan moet je hem stellen. Maar als het niet zo belangrijk is, laat het dan los. Is het echt heel belangrijk? Dan is het goed. Hij heeft het begrepen.

Nu wil ik jullie één ding vragen, als jullie het niet erg vinden, en dat is om je schoenen uit te doen, want Moeder Aarde is een grote hulp voor ons, zie je. We moeten haar hulp dus zo goed mogelijk gebruiken. Alleen al je voeten op de grond zetten helpt al heel veel. Je hoeft je sokken niet uit te doen, maar het helpt al heel veel om je voeten zo op de grond te zetten en je handen zo neer te leggen, want zoals ik al zei zijn dit allemaal sympathische centra. En zoals hij jullie vast ook al verteld heeft, zul je het hier voelen stromen. Ik bedoel, het stroomt nu al, maar je voelt het nog niet voordat je je realisatie hebt gekregen. Leg je handen gewoon zo neer, en sluit je ogen.

Je moet je ogen gesloten houden. Dit is het tegenovergestelde van hypnose. Houd je ogen gewoon gesloten, want zodra de Kundalini opstijgt verwijdt ze je pupillen. En op het moment dat ze je pupillen verwijdt, ontstaat er voor een fractie van een seconde een verschil in je gezichtsvermogen. Maar als je ogen dan open zijn, zal de Kundalini niet meer opstijgen. Hou je ogen dus volledig gesloten.

Het eerste wat er nu gebeurt, dat hebben we al vaak zien gebeuren, is dat je overvallen wordt door schuld, zonder aanwijsbare oorzaak. Dus leg je rechterhand maar in de linkerzijde van je nek en hou je linkerhand naar mij gericht, zonder je ogen te openen. Richt je linkerhand naar mij. Linkerhand naar mij. Met de palm naar boven. Je linkerhand. Ja, zo, en dan moet je zeggen: “Moeder, ik ben niet schuldig.” Dat is heel belangrijk, want dit is een zeer grote hindernis. Zeg gewoon: “Moeder, ik ben niet schuldig.”

Moeder, ik ben niet schuldig.

Opnieuw, alsjeblieft.

Moeder, ik ben niet schuldig.

Opnieuw, alsjeblieft.

Moeder, ik ben niet schuldig.

Nu kunnen we dezelfde hand op de andere kant van de rug leggen, in de nek. Dit is een heel belangrijk centrum, ik zal het er later nog over hebben; als je wilt kun je naar mij kijken om te zien hoe ik het doe. Kijk hoe ik het doe; richt je linkerhand naar mij en leg je rechterhand op je rug, helemaal op de wervelkolom, aan de basis van de nek, de basis van de nek zie je. Dit is een heel belangrijk centrum, waarover ik jullie later meer zal vertellen. Ja, zo. Probeer er wat druk op uit te oefenen, en breng je hoofd wat naar achteren.

Leg nu je rechterhand ter hoogte van het hart, nog een beetje hoger, en oefen wat druk uit met je vingers. Hou je linkerhand naar mij gericht, de hele tijd. Nu moet je zeggen: “Moeder, ik ben de Spirit”, driemaal.

Moeder, ik ben de Spirit. Moeder, ik ben de Spirit. Moeder, ik ben de Spirit.

Oefen nu met je rechterhand wat druk uit op de linkerzijde van je maag. En hier kun je zeggen: “Moeder, ik ben mijn eigen guru, ik ben mijn eigen meester.” Zeg dat gewoon.

Moeder, ik ben mijn eigen guru. Moeder, ik ben mijn eigen meester.

Opnieuw.

Moeder, ik ben mijn eigen guru. Moeder, ik ben mijn eigen meester.

Vijfmaal. Opnieuw.

Moeder, ik ben mijn eigen guru, ik ben mijn eigen meester.

Dat zal voldoende zijn. Leg nu je rechterhand bovenop je hoofd, er bovenop. Leg je hand langzaam op de top van je hoofd. Voel je het? Ze zal het wel merken. Heb je een probleem?

Ja, ik heb…

O, ik begrijp het, richt gewoon je rechterhand naar mij. Dat hoeft niet, ze zal het zelf wel oplossen. Ja. Ik zal het wel in orde brengen. Goed? Ja, zo, het zal wel in orde komen.

Goed. Nu kun je de koele bries uit je hoofd voelen stromen, in het fontanelgebied, dat zachter is. Een koele bries. Eerst voel je misschien warmte. Maar je moet zelf om je realisatie vragen want ik kan de grenzen van je vrijheid niet overschrijden, begrijp je? Jij moet in alle vrijheid zelf beslissen of je zelfrealisatie wilt of niet. Je moet dus zeggen: “Moeder, geef mij alstublieft mijn realisatie.” Je moet erom vragen. Je moet er gewoon om vragen. Vraag erom.

Moeder, geef mij alstublieft mijn realisatie.

Opnieuw, alsjeblieft.

Moeder, geef mij alstublieft mijn realisatie.

Opnieuw, alsjeblieft.

Moeder, geef mij alstublieft mijn realisatie.

Voel nu maar eens. Voel je het, boven je hoofd?