Mahashivaratri Puja. Onthechting en verlichting van het brein, Panadur, India. 1984-0229

Nederlandse vertaling versie datum 2022-0409

Nu zijn we allemaal aangekomen, het is in orde.

Deze plaats werd gekozen omdat ze zeiden dat er aan de andere kant veel afschuwelijke mensen rondlopen. Toch hebben we hun problemen.Goed.

Zie je, je moet weten dat dit moderne tijden zijn, en moderne tijden hebben veel complicaties.

Is iedereen gearriveerd? Ik zal eerst in het Engels spreken, dan in het Marathi omdat deze mensen anders niets kunnen verstaan, en dat zou niet netjes zijn.

In deze moderne tijd wordt een plaats die verondersteld wordt een heilige plaats te zijn, de meest onheilige plaats. Het zijn tegenwoordig zo’n chaotische toestanden. En als we iets zeer fundamenteels willen vestigen, is het zoals een klein zaadje dat uit de stenen moet groeien, het moet vechten tegen vele dingen. We moeten er dus ons verstand bij houden en redelijk zijn in alles, en proberen te zien wat we kunnen bereiken met ons geduld en begrip. Dat is zeer belangrijk.

Vandaag, denk ik, is het voor ons allemaal een zeer grote dag, want dit is de plek van de Virata, van Shri Vitthala. Het is de plek waar Shri Vitthala aan een toegewijde zoon verscheen en toen hij hem vroeg: “Je zou beter op een steen staan”, stond hij daar. En men zegt dat hij daar stond en wachtte. Sommige mensen zeggen dat de beelden die we zien  op dit zand uit Moeder aarde kwamen en dat Pundarikaksh ze droeg en zei: “Dit zijn diegenen die gekomen zijn om mij en mijn ouders te zien, en ik was met hen bezig dus staan zij op de steen die ik geworpen heb”.

Het hele verhaal moet worden begrepen op een zeer redelijke manier, met gezond verstand, dat God zelf in staat is tot allerlei wonderen. Wij die door God geschapen zijn, doen sommige dingen die wonderbaarlijk lijken. Als je de situatie van deze wereld van honderd jaar geleden bekijkt, kunnen we zeggen dat we vandaag veel dingen zien die wonderbaarlijk lijken. Honderd jaar geleden had niemand kunnen denken dat we hier, op zo’n afgelegen plekken, al deze voorzieningen konden hebben. Maar al deze wonderen komen voort uit de kracht van God. Dus zijn wij de schepper  van dat kleine beetje, dat heel kleine beetje van dat mirakel. Alle wonderen van God kunnen en zouden niet verklaard mogen worden Ze gaan ons verstand te boven. Om mensen de aanwezigheid van God te laten voelen, kan God om het even wat doen.

Hij kan in de drie dimensies bewegen en ook in de vierde dimensie. Hij kan doen wat hij maar wil. Dat is wat je nu gezien hebt in je leven van elke dag, hoeveel mirakels bij elk van jullie plaatsvinden en je kan niet begrijpen hoe het uitwerkt.

Het werkt zelfs uit op dingen die niet leven en mensen zijn erg verbaasd over hoe deze dingen gebeuren. Nadat we dit alles zelf hebben gezien, moeten we dus geloven  dat hij God is. Hij kan doen wat hij maar wil  en wij zijn niets. We zijn niets. Er zou geen rationaliteit over moeten bestaan, om Gods mirakels te begrijpen. “Hoe kan dat gebeuren? Hoe zou het kunnen?” Je kunt het niet verklaren. Alleen wanneer je die gemoedstoestand kunt bereiken waar je, omwille van je ervaringen gelooft dat God almachtig is. Het is heel moeilijk. Dit concept is heel moeilijk omdat wij mensen, beperkt zijn. We hebben beperkte krachten.  We kunnen niet begrijpen hoe God almachtig kan zijn, omdat wij hiervoor de mogelijkheid niet hebben. Deze God,  die onze schepper is, die onze beschermer is, diegene die wenste dat we zouden bestaan, die ons bestaan zelf is, is dus een almachtige God. Hij kan met jou doen wat hij wil. Hij kan een andere wereld scheppen, hij kan deze wereld vernietigen. Hij moet het enkel maar ‘verlangen’.

Mijn idee om naar Pandharpur te komen voor de Shiva Puja was dit: dat Shiva de Spirit voorstelt. En de Spirit verblijft in jullie allen, in jullie harten. De zetel van Sadashiva bevindt zich op de top van je hoofd, maar wordt in je hart weerspiegeld.

Je brein is de Vitthala. Je Spirit naar je brein brengen betekent dus verlichting van je brein. ‘Verlichting van je brein’ betekent  dat het beperkte vermogen van je brein onbeperkt moet worden in zijn vermogen om zich God te realiseren. Ik zal het woord ‘begrijpen’ niet gebruiken, maar ‘zich God realiseren’, hoe krachtig hij is, hoe wonderlijk hij is, hoe groots hij is. Iets anders is, dat de hersenen van de mens iets kunnen creëren – natuurlijk vanuit levenloos materiaal. Maar, als de Spirit in de hersenen komt, dan creëer je levende dingen, levend werk van de Kundalini. Zelfs het levenloze begint zich als levend te gedragen, omdat je de Spirit in het levenloze aanraakt.

Zoals de kern binnenin ieder atoom of iedere molecule, de Spirit van die molecule bevat. En als je je Spirit wordt … we kunnen zeggen dat het ‘brein’  van een molecule of een atoom  is als de kern, het lichaam van de kern. Maar wat die kern beheerst is de Spirit die in de kern verblijft. Nu heb je dus de aandacht of het lichaam, het hele lichaam van het atoom, dan de kern,  en binnenin de kern verblijft de Spirit. Op dezelfde manier hebben we dit lichaam, de aandacht van het lichaam; en dan hebben we… we hebben de kern,  dat is het brein.  En de Spirit bevindt zich in het hart. Het brein wordt dus gecontroleerd door de Spirit. Hoe?

Rond het hart zijn zeven aura’s, die zich kunnen vermenigvuldigen tot om het even welk aantal.  Zeven tot de zestienduizendste macht. Deze zeven aura’s observeren de zeven chakra’s  tot de zestienduizendste macht. Nu observeert deze Spirit doorheen deze aura; observeert – ik zeg opnieuw ‘observeert’ – door deze aura.

Kunnen jullie gaan zitten? Kunnen jullie neerzitten, ik denk dat het beter zou zijn. Als het eenmaal opgesteld is, moet je je geen zorgen meer maken.

Deze aura observeert  het gedrag van je zeven centra in je hersenen. Ze observeert ook alle zenuwen die in de hersenen werken.  Nogmaals, ze observeert. Maar wanneer je de Spirit in je hersenen brengt, ga je twee stappen vooruit. Want wanneer je Kundalini opstijgt, raakt zij de Sadashiva aan en Sadashiva informeert de Spirit. ‘Informeren’ in de betekenis van ‘weerspiegelen in de Spirit’. Dat is dus de eerste staat waar de observerende aura’s beginnen te communiceren met je verschillende chakra’s in de hersenen, en ze gaan integreren.

Maar wanneer je je Spirit naar je hersenen brengt, dat is de tweede toestand, dan heb je je zelfrealisatie gekregen op de volledige manier. Omdat dan je Zelf, dat de Spirit is, je brein wordt. De actie is zeer dynamisch, ze opent dan de vijfde dimensie van de mens. Wanneer je gerealiseerd wordt, collectief bewust, en je Kundalini begint op te wekken, steek je eerst de vierde dimensie over. Maar wanneer je Spirit in je brein komt, dan word je de vijfde dimensie, dat betekent dat je de ‘doener’ wordt. Onze hersenen zeggen bijvoorbeeld: “Goed, til dit ding op.” Dus raak je het met je hand aan en je tilt het op. Je bent de doener. Maar als de hersenen de Spirit worden, dan is de Spirit de doener. En als de Spirit de doener is, dan word je een volledige Shiva: zelfgerealiseerd.

Als je in die staat kwaad wordt,  ben je niet gehecht. Je bent niet gehecht aan wat dan ook. Als je iets bezit, ben je er niet aan gehecht. Je kan niet gehecht zijn, omdat de Spirit onthechting is. Totale onthechting. Je maakt je niet druk over welke gehechtheden ook. Je bent nog geen seconde gehecht.

Ik zou zeggen dat we, om de onthechting van de Spirit te begrijpen, duidelijk onszelf erg goed moeten bestuderen. “Op welke manier zijn we gehecht?”

Allereerst zijn we gehecht door ons brein. Meestal door ons brein. Want al onze conditioneringen zijn in onze hersenen opgeslagen en ons hele ego zit ook in onze hersenen. Alle emotionele gehechtheden komen dus via ons brein en al onze egoïstische gehechtheden komen ook via ons brein. Daarom werd er gezegd dat men na realisatie moet proberen  de Shiva tattwa te beoefenen door onthechting in de praktijk te brengen.

Geef me de sjaal alsjeblieft. Het is zo koud door Shri Shiva.

Maar hoe breng je deze onthechting in de praktijk?

Jullie verstaan allemaal een beetje Engels, toch?

Omdat we gehecht geraken, natuurlijk door ons brein,  maar ook door onze aandacht, proberen we te doen wat we ‘Chitta nirodh’ noemen, onze aandacht te controleren: “Waar gaat ze naartoe?”

Als je hogerop moet rijzen in het beoefenen van Sahaja Yoga, moet je je eigen instrument verbeteren en niet het instrument van anderen. Dat is één ding dat je eens en voor altijd moet weten. Sla je aandacht gade en kijk waar ze naartoe gaat. Kijk naar jezelf. Zodra je jezelf, je aandacht, begint te observeren, zal je je meer met de Spirit identificeren. Want als je je aandacht wil waarnemen, moet je de Spirit zijn. Hoe kan je haar anders observeren? Kijk nu, waar gaat je aandacht naartoe? Eerst is er de gehechtheid aan je lichaam, op alle grofstoffelijke manieren.

We zien dus dat Shiva niet gehecht is aan zijn lichaam. Hij slaapt overal. Hij gaat naar begraafplaatsen en slaapt daar. Omdat hij niet gehecht is, kan hij nooit door bhoots of wat dan ook verstoord worden, niets van dat alles.  Hij is onthecht.

De onthechting moet geobserveerd en gezien worden via je eigen gehechtheden. Omdat jullie nu gerealiseerde zielen zijn, nog niet de Spirit want deze is natuurlijk nog niet tot in jullie hersenen doorgedrongen, maar toch zijn jullie gerealiseerde zielen. Wat je dus tenminste kan doen is je aandacht in de gaten houden. Dat kan je doen. Je kan je aandacht erg duidelijk waarnemen,  door te zien waar je aandacht naartoe gaat. En dan je aandacht beheersen, ook dat kunnen jullie doen.  Erg gemakkelijk. Om je aandacht te beheersen,  moet je gewoon je aandacht van ‘dit’ naar ‘dat’ verplaatsen. Probeer je prioriteiten te veranderen. Dat moet nu, na de zelfrealisatie, allemaal gebeuren, volledige onthechting.

Het lichaam eist dus comfort. Probeer het lichaam een beetje oncomfortabel te maken. Probeer het. Wat jij denkt dat comfortabel is, probeer dat een beetje  oncomfortabel te maken. Daarom gingen mensen naar de Himalaya. Zie je, naar deze plek komen heeft ons al een hoop problemen gegeven. Maar naar de Himalaya gaan, stel je voor… Na de Zelfrealisatie brachten zij dus hun lichaam naar de Himalaya: “Goed dan, doorsta dit alles. Laten we eens kijken hoe je je gedraagt.” Wat jullie dus boetedoening noemen, begint nu. Eigenlijk is het een boetedoening die jullie gemakkelijk kunnen doen omdat jullie nu gerealiseerde zielen zijn. Probeer dit lichaam met plezier een beetje (te testen). Voor Shiva maakt het niet uit of hij zich op een kerkhof bevindt  of op zijn eigen Kailasha (berg) of waar dan ook.

Waar is jullie aandacht?  Zo zie je dat je menselijke aandacht hopeloos slecht is!

Een erg verwarde onzin is. “We deden dit omwille van dat”. Er is een verklaring, of anderen moeten een verklaring geven. Er is geen verklaring nodig, niet om te geven, niet om aanvaard te worden of om gevraagd te worden. Bestaan zonder verklaring is de beste manier.

In eenvoudige Hindi taal: Jaise rakhahu taisé hi rahu. “In welke toestand u me ook brengt, ik zal in die toestand blijven  en ik zal ervan genieten.” Verder in het gedicht zegt Kabira:  “Als u me verplicht om op een olifant te gaan zitten”, dit verwijst naar het koninklijke vervoermiddel, “dan doe ik dat. Als u me doet stappen, zal ik stappen.” Jaise Rakhahu taisé hi rahu. Op dat punt dus geen reactie, geen reactie.

Eerst geen verklaring, dan geen reactie!

Het tweede punt gaat over voedsel. Maar dat was het eerste zoeken van mensen als dieren. Geen aandacht op voedsel!  Of je nu al dan niet zout hebt, of dit of dat hebt, geen aandacht op voedsel. Eigenlijk zou jij je niet mogen herinneren wat je vanmorgen at. Maar wij denken al aan wat we morgen zullen eten. We verbruiken het voedsel niet om dit lichaam te laten functioneren maar meer vanwege een bevrediging van de smaak. Eens begin je te begrijpen dat genot een teken is van grofstoffelijke aandacht, welk soort van genot ook, is een erg grofstoffelijke zucht naar gewaarwordingen. Erg grofstoffelijk.

Maar wanneer ik zeg ‘geen plezier’, betekent dat niet, dat jullie zo’n serieuze mensen moeten worden alsof er iemand in je familie overleden is. Maar jullie zouden als Shiva moeten zijn, zo onthecht. Hij kwam naar zijn huwelijk op een stier, die heel snel rende. Hij zat op een stier met zijn beide voeten zo, zie je. En de stier rent hard en hij houdt zich aan de stier vast,  met de voeten zo! En hij is op weg naar zijn bruiloft! En met hem komen mensen met één oog  zonder neus, allerlei rare mensen komen met hem mee. En zijn vrouw voelt zich behoorlijk beschaamd over de onzinnige dingen die de mensen over Shiva vertellen. Hij trekt zich niets aan van wat zijn reputatie zou zijn. Maar dat betekent niet dat jullie hippies moeten worden. Het probleem is  dat jullie hippies worden eens jullie zo beginnen te denken.

Veel mensen geloven dat je Shiva wordt als je je zoals Shiva probeert te gedragen. Velen geloven dat je Shiva wordt als je ‘ganja’ neemt, omdat Shiva ‘ganja’ nam (soort marihuana). Hij consumeerde dat alles om het uit deze wereld te halen. Voor hem maakte het niet uit of het al dan niet ‘ganja’ was. Wat je hem ook geeft, hij zal nooit dronken worden. Hij consumeert dat alles. Of ze denken, als ze leven zoals Shiva, hoe hij onthecht was en zich allerminst druk maakte over zijn verschijning. Hoe Shiva ook verschijnt, wat je ziet is zijn schoonheid. Hij heeft daar niets voor nodig.

Gehechtheid aan wat dan ook is dus lelijkheid, is lelijkheid, is onzin. Maar je kan je kleden zoals je wil. Zelfs als je de meest gewone kleren draagt, zie je eruit als de meest geweldige persoon. Maar het is niet zo dat je zegt: “Goed, laat ons in deze omstandigheden met één omgeslagen laken rondlopen.” De schoonheid die via de Spirit binnenin jullie is gegroeid, geeft je die kracht dat je alles kan dragen wat je wil, het maakt geen verschil voor je schoonheid, je schoonheid is daar de hele tijd.

Maar hebben jullie die staat bereikt? En die staat bereik je alleen wanneer je Spirit je brein betreedt.

Met ego-georiënteerde mensen is het moeilijker. Daarom kunnen ze niet genieten. Bij het geringste voorwendsel, vallen ze om. En de Spirit, die de bron van vreugde is, komt gewoon niet,  laat zich niet zien. Vreugde is schoonheid. Vreugde zelf is schoonheid. Maar dat is een staat die men moet bereiken.

Gehechtheden komen er op verschillende manieren. Als je iets verder gaat, dan heb je de gehechtheden van je familie. Wat zal er met mijn kind gebeuren? Wat zal er met mijn echtgenoot gebeuren? Wat zal er gebeuren met mijn moeder, met mijn vrouw en zo meer, die onzin. Wie is je vader en wie is je moeder? Wie is je echtgenoot en wie is je vrouw? Voor Shiva, hij kent al deze dingen niet. Voor hem zijn hij en zijn kracht onafscheidelijk. Hij staat er dus als een enkelvoudige persoonlijkheid. Er is geen dualiteit. Als er dualiteit is, dan pas zeg je ‘mijn’ vrouw. Je blijft zeggen ‘mijn’ neus, ‘mijn’ oren, ‘mijn’ handen, mijn, mijn, mijn, en je gaat diep naar beneden. Zolang je ‘mijn’ zegt is er dualiteit. Maar als ik zeg: “ik, de neus” dan is er geen dualiteit. Shiva de Shakti. Shakti de Shiva. Er is geen dualiteit. Maar we leven voluit in onze dualiteit en daardoor is er een gehechtheid.

Als er geen dualiteit is, waar is dan de gehechtheid? Als je het licht bent en je bent de lamp, waar is dan de dualiteit? Als je de maan bent en je bent het maanlicht, waar is dan de dualiteit? Als je de zon bent en het zonlicht,  als je het woord bent en de betekenis, waar is dan de dualiteit?  Maar als er deze scheiding is, is er dualiteit. En vanwege deze scheiding voel jij je gehecht. Want als je dat bent, hoe kan je dan gehecht zijn? Zien jullie dat punt? Want er is een verschil en een afstand tussen jou en het jouwe, daarom word je eraan gehecht. Maar het is ‘mij’. Wie is de ander? Dit hele universum is mij. Wie is de ander? Alles is mij, wie is de ander? Het is niet zo dat het een hersengolf is of een ego hersengolf.

Ga zitten. Als ik iets nodig heb zal ik het vragen. Het stoort anderen. Ga zitten. We praten over een heel belangrijk onderwerp. Ik heb op dit ogenblik niets nodig. Zelfs als ik negen uur zit heb ik niets nodig. Zit alsjeblieft zonder je zorgen te maken. Je zou niet mogen storen. Zit alsjeblieft.

Wie is dus de ander? Niemand! Dat is alleen mogelijk als je Spirit in je brein komt en je een deel van de Virata zelf wordt. De Virata is het brein, zoals ik zei. Alles wat je dus doet, als jij je woede toont,  als jij je genegenheid toont, als jij je bezorgdheid toont, wat dan ook, is het de Spirit die zich uitdrukt, want het brein heeft zijn identiteit verloren. Het zogenaamde ‘beperkte’ brein is de onbeperkte Spirit geworden.

Ik weet niet, ik weet echt niet hoe voor zoiets een analogie te geven. Maar wat we kunnen doen is begrijpen dat als kleurstof in de oceaan wordt gegoten, het niet mogelijk is dat de oceaan gekleurd wordt.  Maar probeer te begrijpen dat, als een beetje kleurstof, een beperkte hoeveelheid kleurstof in de oceaan wordt gegooid, zij haar identiteit volledig verliest. Denk andersom. Als de oceaan gekleurd is  en wordt uitgegoten in de atmosfeer of over welk deel ook, over welk klein stukje ook, of over welk plekje ook, over welke atoom of wat dan ook, dan wordt dat allemaal kleurrijk.

De Spirit is dus als de oceaan die het licht in zich draagt. En als deze oceaan in de kleine beker van je brein wordt gegoten, verliest de beker zijn identiteit en alles wordt spiritueel. Alles!  Je kan alles spiritueel maken. Alles. Je kan wat dan ook aanraken –  het is spiritueel. Het zand wordt spiritueel, het land wordt spiritueel,  de atmosfeer wordt spiritueel, de hemellichamen worden spiritueel. Alles wordt spiritueel! De oceaan is dus de Spirit, terwijl je brein begrensd is.

De onthechting van je beperkte brein moet dus gerealiseerd worden. Alle beperkingen van het brein zouden gebroken moeten worden, zodat, wanneer die oceaan de kleine beker vult, deze zal breken en elke stukje van die beker zou kleurrijk moeten worden. De hele atmosfeer, alles, waar je ook naar kijkt, zou kleurrijk moeten zijn. De kleur van de Spirit is het licht van de Spirit  en dit licht van de Spirit handelt, werkt, denkt, coördineert, doet alles.  Daarom besliste ik vandaag de Shiva Tattwa naar het brein te brengen.

De eerste procedure is om je brein naar de Shiva Tattwa te brengen door het brein te vertellen: “Waar ga je naartoe, mijnheer brein.” Je brengt de aandacht naar hier, je brengt de aandacht naar daar.  Je geraakt betrokken! Onthecht je nu, word zelf het brein. Alleen het brein. Onthecht jezelf! Neem dan dit ‘onthechte’ brein, volledig gevuld met de kleur  van de Spirit. Het zal automatisch gebeuren.  Zolang je aandacht beperkt is, zal het niet gebeuren.

Men moet dus echt welbewust deze tapasya doen. Ieder individu.  Ik ben bij jullie,  op die manier heb je dus geen Puja nodig. Maar die staat moet bereikt worden en om die staat te bereiken, heb je de Puja nodig. Ik hoop dat velen van jullie Shiva Tattwa’s zullen worden tijdens mijn leven.

Maar denk niet dat ik je vraag te lijden. Er is geen lijden in dit soort groei, als je begrijpt dat dit de meest vreugdevolle staat is. Dat is het moment waarop je Nirananda wordt. Zo wordt de vreugde in de Sahasrara genoemd,  de naam van de vreugde is Nirananda en je weet dat de naam van jouw Moeder Nira is.  Je wordt dus Nirananda.

De verering van Shiva vandaag, heeft dus een speciale betekenis. Ik hoop dat wat we uiterlijk, oppervlakkig doen,  ook op een subtiele manier gebeurt. Ik probeer om jullie Spirit in je brein te duwen maar soms vind ik het nogal moeilijk, want jullie aandacht is nog steeds betrokken.

Probeer jezelf te onthechten. Woede, lust, hebzucht,  probeer dat alles te verminderen. Zoals met voeding. Vandaag zei ik tegen Warren: “Vraag hen om minder te eten, niet zoals gulzige mensen.” Begrijp je, nu en dan, op een groot feestmaal of zo, eet je meer,  maar je kan niet iedere keer zo eten. Dat is geen teken van een Sahaja yogi.  Probeer het onder controle te houden. Probeer je taal te controleren of je nu je woede uitdrukt in je manier van spreken, of je drukt mededogen uit, of kunstmatig mededogen. Probeer het te controleren. Ik weet dat sommigen van jullie dat misschien niet veel doen. Dat is in orde. Ik zal het je dikwijls proberen te zeggen, ik zal je proberen te helpen, maar de meesten van jullie kunnen het. En je zou het moeten proberen.

Vanaf vandaag starten we dus onze Sahaja Yoga op een dieper niveau dat sommigen onder jullie misschien niet kunnen bereiken. Maar de meesten van jullie zouden moeten proberen dieper te gaan. Iedereen. Daarvoor heb je geen mensen nodig die geleerd zijn of een hoge positie bekleden. Neen. Helemaal niet.  Maar mensen die mediteren, zich toewijden, dieper gaan, omdat zij als de eerste wortels zijn die, voor anderen veel dieper moeten reiken, zodat anderen kunnen volgen.

Voor de puja van vandaag zullen we een korte Ganesh Atharva Sheersha hebben. Niet mijn voeten wassen of meer van dat, maar de Ganesh Atharva Sheersha zeggen; Tijdens de Shiva puja moet je mijn voeten niet wassen omdat hij al zuiver is. Shiva is altijd zuiver,  puur, onbevlekt. Waarom zou je de onbevlekte gaan wassen? Iemand zou kunnen zeggen: “Moeder als we uw voeten wassen, krijgen we uw vibraties in het water.” Maar er is zo’n onthechting dat het niet nodig is om te wassen, in een staat waar je volledig gewassen, volledig gezuiverd wordt. Dan zullen we een Devi Puja hebben want Gauri die een Maagd is, moet aanbeden worden. We zullen dus de 108 namen van de Maagd zeggen. Dan zullen we de Shiva Puja doen.

Ik verontschuldig mij dat ik jullie hierover niet alles kan vertellen in één korte lezing.

Maar onthechting moet zich in jullie realisatie beginnen uitdrukken. Onthechting.  Wat is overgave? Het is niets. Want als je onthecht bent, geef je je automatisch over. Wanneer jij aan andere dingen blijft vasthouden, kan jij je niet overgeven, dat is alles. Wat valt er aan mij over te geven? Ik ben zo onthecht,  ik begrijp dat allemaal niet. Ik bedoel, wat moet ik uit jullie verkrijgen?  Ik ben zo onthecht. Niets.

Vandaag hoop ik dus dat we allemaal bidden: “O God, geef ons kracht  en die bron van aantrekking, waardoor we afstand doen van alle andere behoeftes naar het genot, naar de pleziertjes van het ego, naar alles waaraan we denken. Maar we zouden in de pure vreugde van Shiva Tattwa terecht moeten komen.” Absoluut.

Ik hoop dat het mij gelukt is om jullie duidelijk te maken waarom ik hier vandaag ben en waarom het vandaag een grote dag is. Jullie allemaal die hier zijn, zijn heel gelukkige mensen, die eraan zouden moeten denken dat God goed is geweest voor jullie. Dat hij jullie gekozen heeft om vandaag hier te zijn om naar mij te luisteren. En zodra jullie onthecht geraken, zullen jullie je verantwoordelijk voelen,  ‘abhiyukta’, verantwoordelijk. Een verantwoordelijkheid die geen ego geeft maar een verantwoordelijkheid  die vanzelf uitvoert, die zich vanzelf uitdrukt, die zich vanzelf manifesteert.

Moge God jullie zegenen.