Publiek Programma Hampstead Town Hall, Londen (UK), 2 Juli 1984.

Nederlandse vertaling versie datum 2024-0205

Ik buig voor alle zoekers naar de waarheid.

De vorige keer vertelde ik je over de ervaring van de waarheid. Dat de waarheid op het centraal zenuwstelsel moet gevoeld worden. Als er iets met jouw evolutie moet gebeuren, dan moet je dat voelen via jouw centraal zenuwstelsel, anders is het gewoon een mentale projectie die uitvalt – en je staat versteld over jezelf.

Het is als iemand een vriend noemen, een dierbare vriend en op een dag zie je dat er geen vriendschap is. Op een dag probeert die vriend je misschien te vermoorden, of jij zal hem proberen vermoorden. Je begrijpt gewoon niet wat er met die liefde gebeurde. Zo gaat het met al onze projecties, we merken dat het niet gegrond is, het is zo oppervlakkig.

Wanneer we beseffen dat het allemaal zo oppervlakkig is, dat het niet gegrond is, geraken we gewoon gefrustreerd en we beginnen te denken: wat is dit allemaal, we spelen spelletjes. Waarom kunnen we niet oprecht zijn? Wat is er met ons gebeurd? Waarom zijn we zo frivool? Waarom zijn we zo oppervlakkig?

We kunnen ons op een ernstige manier interesseren voor zaken die er oppervlakkig uitzien, maar uiteindelijk merken we dat er helemaal geen diepte in zit en plots ontdekken we met afgrijzen dat in deze wereld alles relatief lijkt te zijn, niets is absoluut.

De ervaring van de waarheid moet absoluut zijn. Dat betekent dat iedereen het zo zou moeten voelen, als het niet zo is gaat het om iets poëtisch want iedere dichter ziet de werkelijkheid op een andere manier en beschrijft haar op een andere manier. Maar als hij een eerlijke dichter is, laat hij tenminste de essentie zoals ze is.

Als we zeggen dat iedereen de waarheid op een absolute manier moet voelen, wat betekent dat dan? Dat betekent dat, wanneer we onze zelfrealisatie krijgen, wanneer we denken dat we die nieuwe ervaring van het collectief bewustzijn hebben, dat we verbonden zijn met het geheel, met het absolute en dan zou ieder van ons die zo is het op dezelfde manier moeten voelen.

Neem bijvoorbeeld dat iemand ziek is en je verzamelt tien kinderen die gerealiseerd zijn, waarvan we zeggen dat ze gerealiseerde zielen zijn, we doen hen een blinddoek om zodat ze niets zien en vragen hen welke chakra’s bij deze persoon geblokkeerd zijn. Ze zullen allemaal dezelfde vinger tonen. “Dit is de vinger die geblokkeerd is.”

En als je de persoon naar wie die vinger verwijst, vraagt of hij een bepaald probleem heeft zal hij zeggen: ja maar hoe weet je dat? Hoe weten deze kinderen dat?

De waarheid moet dus door iedereen op dezelfde manier gevoeld worden. Dan is ze absoluut. Als iemand de kleur blauw en iemand de kleur rood ziet, dan is het niet de waarheid. En wanneer je gerealiseerd bent en je leest auteurs die gerealiseerd zijn zal je versteld staan hoe ze hetzelfde zeggen op een andere manier, in een andere beker, maar ze zeggen hetzelfde.

Het is verrassend hoe mensen in India, in Libanon, in China, in Engeland, die niets met elkaar te maken hadden, die op geen enkele manier communiceerden en toch hetzelfde zegden.  Diep in ons ligt iets dat absoluut is, dat ons vertelt over het absolute.

De volgende ervaring zou die van het absolute moeten zijn. Als de Goddelijke Allesdoordringende Kracht waarheid is, werkelijkheid is, dan zou ieder van ons die deze kracht voelt via de realisatie, dezelfde boodschap moeten krijgen en geen verschillende boodschappen. Dit is het tweede bewijs van de waarheid en dit is de test voor iedereen die zegt dat dit zelfrealisatie is.

Dit is heel, heel belangrijk om te begrijpen dat de waarheid één moet zijn, absoluut moet zijn en als je jouw relatie met het absolute kan vestigen dan kan je geen andere informatie krijgen dan de waarheid.

Naarmate je in Sahaja Yoga groeit, ga je leren dat welke boodschappen je ook krijgt de waarheid zijn, dat je al deze boodschappen die je krijgt zelf kan waarnemen, zelf kan voelen, niemand hoeft je dat te zeggen. Zelfs een kind kan hetzelfde zeggen.

Je gaat dus een stap voorwaarts in een wereld die geloof wordt genoemd, die het geloof van de ervaring is. Je noemt dit bijvoorbeeld ‘een vlucht’. Hoe weet je dat dit niet artificieel is? Het is echt omdat je de ervaring van het artificiële en het reële hebt en als je het nu voelt kan je met geloof zeggen: “Ja het is echt”.

Zo kan de werkelijkheid alleen aanvaard worden als je de ervaring van de waarheid doormaakt en er dan vertrouwen in hebt.

Het menselijk brein is wonderlijk. Het Engelse woord ‘mind’ legt niet echt uit wat ‘mind’ betekent maar in Sahaja Yoga wordt duidelijk uitgelegd wat het menselijk brein creëert.

Hier zie je duidelijk op de top van het hoofd een lotus. Mensen zeggen: “Moeder, hoe kan er een lotus op de top van het hoofd staan? Dit lijkt erg poëtisch, fantastisch en het is verbeelding.” Het is natuurlijk symbolisch om iets uit te drukken. Natuurlijk wens ik dat bij iedereen die lotus zou bloeien. Slechts enkelen hebben het, maar ze hebben het, zonder twijfel.

Nu hier, als je naar de lotus kijkt, dan zie je dat in Sahaja Yoga het brein daarvoor gewoon wordt afgebeeld als een holte. Er wordt daar niets als brein afgebeeld. Maar er zijn daar twee, een diepblauwe en een gele, twee ballonachtige structuren in het brein.  Toen alleen de eerste ballon bestond, toen we nog dieren waren, was ons brein plat en zo ook de Himalaya. In het grofstoffelijke leven stelt de Himalaya ons brein voor.

De Himalaya was dus plat en ons brein was eveneens plat. Dan begon de mens met takken te slaan als hij door dieren aangevallen werd. Ze leerden terug te slaan en toen startte er een ander kanaal dat we het zonnekanaal noemen, waardoor we de andere kant begonnen te ontwikkelen en het brein transformeerde tot een nieuwe vorm, een driehoek. Ik zie dat dit driehoekig brein nu als een piramide is en soms merk ik dat het aan één kant erg opgezwollen is, wat te veel.

Al onze problemen beginnen dus vanaf dat punt waarop we beslisten: “Wij kunnen het doen. “Wij moeten het doen.” En toen we zo begonnen te handelen, ging dit gele ding dat we ego noemen, zodanig tegen het superego aanduwen dat het brein de structuur van een prisma kreeg. Maar het was belangrijk dit prisma te creëren. Hierdoor kreeg natuurlijk ook de Himalaya een driehoekige structuur. Het was zeer belangrijk dat dit in het menselijk brein gebeurde, dat we dit ego in onszelf ontwikkelden.

We hadden het kunnen vermijden als we de vergissing in het stadium van Adam en Eva niet hadden begaan, maar we hebben ze begaan en nu hebben we het. En zo werd die doorsteek langer en onze evolutie begon een andere weg te volgen waar we zelf wilden vinden wat de waarheid was.

Zo begon de reis en het ging zo snel voortbewegen dat we in de staat van één ballon bleven zitten, die ene ballon was het enige dat bestond. We werden dus enkel ballonnen die aan de oppervlakte dreven. Het evenwicht was helemaal verloren en het hele probleem begon met deze ballon, namelijk: “We kunnen een inspanning leveren. We kunnen de waarheid vinden, wed kunnen haar ontdekken.”

Zo werd een wetenschapper onder druk gezet door een koning. Hij werd gevangengezet met de opdracht te proberen goud uit kwik te maken. De arme man deed zijn best en kon het toch niet, maar het resultaat was dat hij ontdekte hoe hij prachtig porselein kon maken.

Zo gebeurde het precies met de mensen, op zoek naar de waarheid ontdekten we alles behalve de waarheid. Omdat je de waarheid niet kan ontdekken. Zoals ik je eerder vertelde is het een staat die bereikt moet worden, die je moet bereiken om de waarheid te ontvangen, de waarheid te kennen.

Sommige mensen voelen dus dat de waarheid dat is wat we gevonden hebben, zoals blinden, alles wat ze vonden noemden ze waarheid.  Zelfs in India, waar de mensen een groot gevoel voor meditatie hebben, hebben ze vergissingen begaan en wat ze vonden is de beweging van de rechter kant en ze zeiden: “Ja, er bestaat een allesdoordringende kracht en zij is zonder vorm.”

De mensen van de linker kant merkten dat er, terwijl ze tot God baden, vormen waren die hen leidden en zo spraken ze over de vormen. Sommigen spraken over het vormeloze, sommigen over de vorm. De mensen van de rechterkant die de Godin van de wetenschap aanbaden, schreven alles neer, zoals de Veda’s (de oudste Hindoe geschriften) maar helemaal in het begin van de Veda’s, betekende Veda ‘weten’ en weten betekent groeien en gerealiseerd worden.

Als ik spreek over wat je weet, dan gaat het niet over kennis, dat is het niet. De kennis is dat wat op jouw centraal zenuwstelsel uitgedrukt wordt, gemanifesteerd wordt. De Waarheid.

Ze schreven dus neer wat ze vonden, namelijk dat we eerst de aard moeten opwekken of stimuleren. Ze schreven dus shutti’s, strutti’s, al deze dingen, die nu authentieke geschriften zijn geworden en een groot gevaar zijn geworden voor intellectuelen, ook nadat mensen ze na vele, vele jaren nog uit het hoofd kennen. Je kan stellen dat de Veda’s er pas echt kwamen in 880 of zoiets.

Dus al die geschriften, als je je daardoor laat leiden, geraak je verloren in een andere wilde achtervolging en zij die alleen de Veda’s lezen kunnen nooit dat vinden wat men verondersteld wordt te kennen. In het eerste hoofdstuk of het eerste vers van de Veda’s staat dat als je dit boek leest zonder de kennis te krijgen, het dan geen nut heeft de Veda’s te lezen.

Maar er zijn boeken, boeken en boeken, bibliotheken, bibliotheken en bibliotheken, de wilde achtervolging. Een ander systeem dat gevolgd werd, was het systeem van de vrees voor God, dan was er het vinden van de vormen van God, God vereren als vormen. De incarnaties kwamen op deze aarde en mensen vereerden hen, zoals bijvoorbeeld Christus.

Nu is er ook een uitdaging aan Christus, intellectuelen zullen alles aanvechten want zij vechten alles aan met het intellect. Het probleem is dat zij denken de meest wijze te zijn. Zulke wijze mensen kunnen God niet vinden, het is onmogelijk. Je moet een beetje nederig zijn.

De intellectuelen vochten dus alles aan zoals gewoonlijk en de anderen die zonder de intellectuelen, gewoon geloofden, waren de mensen die gewoon dingen geloofden zonder te weten. Mensen die gewoon geloof hadden, zoals onze devotionele liederen zijn

Al deze extreme bewegingen aan de twee kanten hebben twee verschillende soorten mensen gecreëerd, de ene kunnen we intellectuelen noemen en de andere fanatici. Ze creëerden geen gerealiseerde mensen, want het ego maakt iemand zo oppervlakkig en zo dom dat hij het niet kan vatten, het gaat hem te boven. Hij is zo dom. Hij kan de waarheid niet vatten. Het is een hindernis, het is een projectie naar buiten, het is een convexe persoonlijkheid. Zijn brein is convex. En de andere is zo concaaf, is zo geconditioneerd dat je er niet mee kan praten. Op die manier verscheen op aarde die kwaliteit van zoekers die de waarheid zoeken.

Nu moeten we ook weten dat God wel bezorgd moet zijn over zijn schepping, hij moet bezorgd zijn over de mensen die hij schiep, die menselijke wezens werden, die zoekers zijn, een speciale categorie, die geen hypocrieten zijn. Je kan geen hypocrieten helpen, je kan ze niet helpen, alleen zij die echte zoekers zijn. Er zijn veel echte zoekers en hij moet bezorgd zijn om al deze zoekers en hij moet iets voor hen hebben voorbereid en daarom kwam Christus op deze aarde om jou te leiden.

Hij kwam op deze aarde om ons te leiden en ons te vertellen dat je met jouw tweede geboorte de waarheid kan vinden. Je moet opnieuw geboren worden. Je moet opnieuw geboren worden en dan zijn er mensen die gewoon geloven dat ze opnieuw geboren zijn. Zie je, zelfingenomen, “ik ben in orde, ik heb het gevonden!” Domme mensen, ze geloven gewoon, zelfverklaard “Ik heb het gevonden.”

Ze geven zichzelf gewoon een certificaat: “O, ik heb het gevonden.” Maar wie is de verliezer? Het is God niet. Hij is daar om zich aan jou te openbaren als je hem wil leren kennen via jouw evolutie, via jouw ongedwongenheid.

Zo heb je ook gezien dat de Patanjali yoga shastra geschreven werd voor de mensen in het midden, voor de echte zoekers, maar de mensen namen uit Patanjali wat hen uitkwam, namelijk de lichamelijke oefeningen. Ik bedoel, stel je voor, het is alsof iemand die voor het avondeten werd uitgenodigd, de vaat staat te doen, zo dom is het. En zelfs vandaag, dank zij God en ondanks de aanvallen van de intellectuelen en al die nonsens spreekt dat boek niet zozeer over de vormeloosheid van de vorm, maar het zegt dat je jouw inspanning moet neutraliseren, ‘prayatna shaithilya’, je moet je gedachtegang neutraliseren ‘vichara shaithilya’ en alleen bij afwezigheid van de gedachte zal de Kundalini opstijgen.

Nu wordt er een vicieuze cirkel gecreëerd. Zelfs als we zeggen dat er geen gedachte mag zijn, bevechten we die gedachte. “Ik zal geen enkele gedachte hebben.” Dus is er nog een gedachte.

Het probleem is hoe je deze gedachte kwijtgeraakt. Hoe word je nirvichara? Wie veel preekt, praat veel, creëert in feite gedachten in het hoofd van mensen, hoewel sommigen dat niet doen. Maar meestal doen ze het wel.

Er moet dus iets gebeuren om de gedachte te stoppen. En dat gebeurt in Sahaja Yoga. Maar het is allemaal door God Almachtig in ons voorbereid, zo maakte hij deze mooie chakra’s. Ze bestaan uit verschillende elementen, de essentie van verschillende elementen en alle incarnaties van onze spirituele groei werden hier geplaatst om deze subtiele centra te begeleiden en zijn al in ons aanwezig, hoewel we ze misschien niet kennen zijn ze al in ons aanwezig. En uiteindelijk is er wat ze de residuele energie noemen, de residuele energie die de Kundalini is.

Zij is residueel want zij heeft alles gecreëerd maar heeft zichzelf niet gemanifesteerd. Zij is het zuiver verlangen om de waarheid te kennen, om God te kennen, om God te worden en zij is nog slapend.

Als deze chakra’s in orde zijn, stijgt zij spontaan op zoals een zaad dat ontkiemt, je moet niets doen om je inspanningen en je gedachten te verminderen. De gedachten worden gecreëerd en verdwijnen weer, ze komen weer op en verdwijnen, er is een kleine ruimte ertussen en die ruimte gaat door het opstijgen van de Kundalini groter worden en je wordt zonder moeite gedachteloos. Dat kan je niet met een inspanning, dat is het punt. Dit mechanisme bestaat in ons.

Als er iets gebeurt, stel dat dit werkt, dan gaan we in het mechanisme ervan en we proberen uit te maken hoe dit uitwerkt. Als je dat wilt kan je het opstijgen van de Kundalini zien, kan je het doorbreken van de Kundalini zien, kan je de koele bries uit jezelf voelen komen. Hoe gebeurt het? Het kan niet gebeuren.

Sommige mensen denken dat, als je God bereikt en je kan goed zingen, het gebeurd is. Of als je wat muziek zingt, of als je de Bijbel of wat boeken leest, het gebeurd is. Dat is het niet.

De koele bries die uit de top van je hoofd stroomt, is het eerste teken dat je Kundalini ontwaakt is en als je haar helemaal om je heen gaat voelen dan ben je verbonden met de allesomvattende kracht. Voorheen ontkennen we de waarheid.

Het is allemaal door God gedaan, door zijn genade, hij heeft dit mechanisme in ons zo mooi, op zo’n delicate manier gemaakt. We moeten er niets aan doen, maar daar gaat het om, we kunnen dat niet, we moeten er niets aan doen.

Er wordt mij altijd gevraagd: “Wat moeten we dan doen.”

Ik zei dat je niets doet, daar gaat het om. Het is te moeilijk om dat te aanvaarden.

Maar hoe zijn we van apen mensen geworden? Hebben we onze staarten afgesneden of zoiets? We zijn het gewoon geworden.

Hoe ontkiemt een zaad? Uit zichzelf, spontaan. Jouw evolutie moet op dezelfde manier gebeuren, spontaan. En telkens moet iemand de leiding nemen, iemand moet vooruit treden, iemand moet duiding geven, iemand moet er over praten.

Misschien was iemand anders beter geweest om deze taak uit te voeren, zoals ik eerder zei zou ik mij graag terugtrekken maar het is nu eenmaal zo, het is waar. Ik moet deze taak uitvoeren, het is een ondankbare taak, vast en zeker, maar ik moet ze uitvoeren, wat kan ik eraan doen? Dat zou je niet mogen verontrusten. Het verontrust veel mensen, maar eigenlijk doe ik niets, het is mijn innerlijke aard, zoals de zon die schijnt, zij doet ook niets nietwaar? Maar als de zon schijnt worden de bomen groen, het gebeurt gewoon, ik bedoel de zon heeft er geen verdienste aan, of zij zegt niet dat de bomen haar een deel van hun loof moeten afstaan. Doet zij dat? We zijn niet boos op de zon, of wel? Omdat zij ons lichaam bruint, zijn we daar kwaad om? We worden niet boos op haar.

Zo is het ook de aard van iemand, het is de aard van iemand om dat te doen, en als het de aard van iemand is om op te stijgen en zich te verheffen, dan is het meer eervol voor de mensen die het zo bereiken, vind je niet? Er is dus niets om er ongelukkig over te zijn.

Er is een ander probleem waarover ik vorige keer praatte, dat in het Westen voor mensen een grote hindernis is. Je kan er niet voor betalen, je kan er geen moeite voor doen, je kan er niets voor doen, het moet gebeuren. Er is ook geen garantie voor. Als het er is zal het werken, als het er niet is zal het niet werken. Als het verlangen zuiver is zal het werken en dan zal je eraan moeten werken om het daar te houden.

Door er over te lezen zal je het nooit begrijpen, er zijn zoveel mensen die de Bijbel lezen, zoveel mensen die de Gita lezen, zoveel mensen in India die de Gita van buiten kennen, de betekenis, alles maar er is niets van in hun levens aanwezig. Ze zijn ziek, ze hebben negatieve gevoelens, ze zijn ongelukkig of egoïstisch, er is ergens iets verkeerd. Er is niets mis met de geschriften, we zijn vergeten dat er gezegd werd dat we opnieuw geboren moeten worden.

De derde ervaring zou dus die van de transformatie moeten zijn. Als het de deugd in jou niet naar boven kan brengen, als het je niet de kracht van de Spirit kan geven, als het je niet kan transformeren, dan is het geen zelfrealisatie. Maar transformatie kan ook zo geïnterpreteerd worden dat mensen de kleur van hun kleding veranderen en zeggen: nu zijn we getransformeerd, nu hebben we een gelofte afgelegd, kijk, we zijn allemaal onthecht. Allemaal mensen die zo verwaand zijn.

Daar gaat het niet om, het is geen denkbeeld, het is belangrijk in die staat te zijn. In die staat te zijn, dat is de waarheid en dat is de waarheid waar je naar zou moeten vragen en niets anders.

Word je erdoor getransformeerd? En de eerste transformatie die je voelt, vooraleer je jouw temperament verandert, vooraleer je jouw gewoonten verandert, vooraleer je iets verandert, is dat jouw centraal zenuwstelsel een nieuwe dimensie van collectief bewustzijn verkrijgt. Verkrijgt, je krijgt het. En je kan het verifiëren.

Maar mensen denken nog steeds dat ze me een gunst bewijzen dus zeggen ze, neen Moeder, niet veel, we geloven er niet in. Het is in orde, wie ben je, ik bedoel, je gelooft niet in jezelf.

Het eerste wat zou moeten gebeuren bij deze ervaring, of transformatie, of evolutie, is dat je collectief bewust wordt. Ik zeg ‘wordt, wordt, wordt’, zodat je jouw chakra’s leert kennen, zodat je de chakra’s van anderen leert kennen, zodat je jouw subtiel systeem leert kennen, de subtiele ziekten die je hebt, de verborgen problemen die je hebt. Het gehele leven dat abnormaal is, wordt normaal zie je, omdat je het abnormale kan zien.

Veronderstel dat ik hier op de rand sta en er is geen licht. Ik zie niets, ik kan vallen. Ik ga vallen omdat ik niet kan zien maar als er licht is kan ik zien. Ik kom dus in evenwicht.

Dat is verlichting. Als verlichting jou het zicht van de wijsheid niet geeft, dan is het helemaal geen verlichting. Je drinkt, je rookt, je zegt allerlei dingen, je bent kwaad, dat is allemaal aanwezig en je zegt o God, ik ben een zeer godsdienstig iemand. En wat je nog krijgt is een soort van misbruik.

Jouw deugdelijkheid, deugdelijkheid moet schitteren en dat is nu, volgens de Shalivahan kalender is dit de Krita Yuga. Dit is de yuga, dit is het tijdperk waar Pratyaksha aanwezig is, wat betekent dat je eigenlijk contact kan maken met de werkelijkheid. Dat betekent dat je haar verwerkelijkt. En vandaag is deze tijd gekomen die Krita Yuga genoemd wordt waar de allesdoordringende kracht verwerkelijkt wordt en je voelt de manifestatie van die kracht zeer duidelijk op je centraal zenuwstelsel. Want alles wat in jou evolueerde voel je op je centraal zenuwstelsel.

Deze nieuwe doorbraak moet doorzien worden en niet gewoon aanvaard worden, niet met blind geloof, niets van die aard. Eens je in die staat komt, dan word je dieper en veel interessanter, maar eerst moet die staat gevestigd worden.

Veel mensen klaagden bij mij: “Moeder, oudere Sahaja yogi’s doen nogal geheimzinnig.” Er zijn geen geheimen, geen geheimen. Maar het is zoals een jongen die in de eerste klas binnenkomt, niet kan begrijpen wat de oudere student doet. Hij kan dus het gevoel hebben dat die laatste iets in zijn boeken verbergt. Het is niet zo. Je moet groeien tot het punt waar je de waarheid kan dragen. Om de waarheid te dragen moeten we die kracht in onszelf ontwikkelen en moeten we die staat bereiken.

Ik heb het de laatste keer aan alle mensen in Engeland speciaal gevraagd, want op de kaart van God, stelt Engeland het hart voor en de verantwoordelijkheid voor het hart is het allerbelangrijkst. En als ze geen aandacht besteden aan hun hart dan krijgt de wereld een hartaanval.

Hoe belangrijk is het dus te zoeken naar onze spirituele groei en naar de waarheid. Ik zeg natuurlijk niet dat je dit of dat niet mag doen, niets daarvan, dat moet niet meer gezegd worden. Eerst krijg je je zelfrealisatie en dan zorg je voor jezelf, ik hoef het je niet meer te zeggen.

Als je je licht krijgt zal je zelf zien en dan zal je je hand niet in de muil van de krokodil steken, toch? Maar eerst moet je de krokodil zien, want als ik jou vertel over de krokodil in het donker, dan zeg jij dat je het even wil proberen zelfs als het een krokodil is.

Zo werkt het. Het is zo mooi. Er moet iets heel moois bereikt worden, iets wat we het koninkrijk van God noemen, wat we die vrede noemen die in ons verblijft, die vreugde die de hele wereld als een zegen vult.

De volledige voorspoed van Gods wezen kan van ons zijn als we beslissen om daar te komen. Niemand kan je dwingen. Niemand kan dat. Jij bent het die er in je eigen vrijheid voor moet kiezen, jij bent de enige die je totale vrijheid kan bereiken.

Moge God jullie zegenen.