Devi Puja, “Hoe op te stijgen tot in Nirvikalpa” Sydney (Australië), 10 Maart 1985.

NlTVD 2021-0629

Het is zo’n vreugde om zoveel Sahaja yogi’s te zien van  zo’n hoge evolutie. Ik weet zeker dat alle Goden en Godinnen en de Almachtige God zelf dolblij moeten zijn om deze prestatie te zien, geen twijfel mogelijk. Maar mij werd verteld dat je hogere wegen of hogere dingen wilt weten waardoor  je hoger en hoger  zou willen opstijgen. In de samadhi – staat is eerst het gedachteloze bewustzijn zoals je weet, de Nirvichara Samadhi genoemd. En dan in die andere staat welke Nirvikalpa Samadhi wordt genoemd, waar het twijfelloos bewustzijn is. Het zijn twee fasen, Savikalpa en Nirvikalpa. De meeste Sahaja yogi’s nu zijn in de  Savikalpa, nog niet in de Nirvikalpa, en om op te stijgen naar de Nirvikalpa moeten we begrijpen dat we er wat meer voor moeten doen. Tot nu toe hadden we onze fysieke problemen, die zijn opgelost. Fysieke behoeften, comfort kunnen ons niet meer domineren.

We kunnen onder alle omstandigheden leven, zoals Brahmapuri. We genieten van dat alles. Dat laat zien dat we nu boven de condities zijn uitgestegen die door het stoffelijke leven of materie worden gesteld. Dat is een goede staat die we hebben bereikt, wat ook moeilijk is voor mensen. Normaal gesproken zijn mensen extreem kieskeurig, ze maken zich zorgen over wereldse zaken, wereldse bezittingen, wereldse materiële problemen. Zoveel van hen kwamen me vertellen, “ik heb deze baan niet gekregen, ik heb die baan niet gekregen. Dit moet gedaan worden, dat moet gedaan worden.” Dan is de tweede subtielere gehechtheid onze emotionele kant, zoals mijn moeder, mijn broer, mijn zuster, mijn vrouw, mijn kinderen. En daar blijven we Sahaja Yoga voor lastig vallen, zoals mijn vriend zou genezen moeten worden, mijn broer zou genezen moeten worden, mijn zuster zou genezen moeten worden. Dat is een heel subtiel ding dat we niet begrijpen, dat van het rijk van God alleen zij die binnenkomen kunnen profiteren, niet degenen die daar niet binnen gaan.

Bijvoorbeeld, als je een relatie hebt in India, kun je hem geen voordelen van een Australisch staatsburger sturen. Dus allereerst moeten we weten dat zij een burger in het koninkrijk van God moeten zijn. Dus tenzij en totdat we ze realisatie geven, ze naar dat niveau brengen, zijn ze niet gerechtigd. We moeten er dus geen koppigheid over hebben, geen koppigheid. Velen van jullie hebben dat deel overwonnen dat je niet gehecht bent aan een bepaald type relatie die niet in Sahaja Yoga is. Velen van jullie zijn eruit gekomen. Maar dan hoe hogere gehechtheden te overwinnen? Zoals, er zijn gehechtheden als, “Ik zou een boek over Sahaja Yoga moeten schrijven,” of ”ik zou, ik zou iets voor Sahaja Yoga moeten schilderen, ik moet verdienen voor Sahaja Yoga, ik moet dit doen voor Sahaja Yoga.” Dit is ook op een heel subtiele manier ego, zoals, “Ik moet de leider zijn van Sahaja Yoga.” Dan zijn er jaloersheden. Als Moeder dit zegt is het niet goed, je voelt je gekwetst. Als Moeder zegt dit is goed, voel je je gelukkig. Dat betekent dat je nog steeds in een heel subtielere staat van ego bent waarin je denkt dat wat je ook zegt, door mij  moet worden goedgekeurd.

Dat is iets heel subtiel en we begrijpen niet dat als Moeder het niet goedkeurt, er een fundamentele goddelijke reden moet zijn, waarom zou ik het anders niet goedkeuren? Dus als je ook zulke subtielere gehechtheden hebt, van een hoger niveau zouden we moeten zeggen, moet je weten dat het allemaal het werk van God is en we zijn gewoon kanalen in de handen van God. Nu, we hebben een heel goed voorbeeld, zoals ik jullie al vele malen gezegd heb, van de kleine cel aan het uiteinde van de wortel van een boom, hoe verstandig het is om alles wat hard is te vermijden en alles wat zacht is te nemen en de boom in de grond te verankeren. Het heeft die aangeboren wijsheid waarmee wij ook  begiftigd zijn. En we moeten het zo uitwerken dat we niet betrokken raken bij iets wat extreem moeilijk is. Zoals, zou ik zeggen, toen sommige mensen naar Tasmanië wilden gaan. Door mijn hint heb ik ze verteld, “Ga niet. Het gaat niet werken. Tasmanië is niet een plaats waar je iets kan bereiken.” Ik wist dat het onmogelijk was. Maar ze dachten dat ze daar een geweldig werk voor Sahaja Yoga gingen doen, dus ze gingen erheen.

Ze kwamen allemaal bezeten terug, in een slechte staat en dan moest ik hen weer in orde brengen. Dus nu begrijpen jullie me niet meer zo verkeerd als vroeger, maar toch doe je dingen die niet gedaan moeten worden. Om te begrijpen dat wat ik je ook vertel het voor je opstijging (groei)  is, je hebt een soort gemoedstoestand nodig, een gemoedstoestand die een onthechte geest is. En de onthechting is zichtbaar, heel duidelijk in iemand, dat hij niet erg emotioneel gehecht is of dat hij niet, noch erg fysiek gehecht is, maar hij ziet dat de vooruitgang van hemzelf en van de samenleving het punt is. Net als de cel weet hij dat hij vooruitgang moet boeken voor de verbetering van de boom, maar hij heeft een aangeboren wijsheid om het op zo’n manier te doen dat hij zichzelf nooit schaadt of de boom niet schaadt.

Dus de vooruitgang van een geest die zich wil ontwikkelen, moet zodanig zijn dat je evenwichtig  moet bewegen, in een staat van getuige, en voor jezelf moet zien hoe ver je moet gaan en hoe ver je niet moet gaan. Tot het uiterste gaan is geen Sahaja Yoga stijl. Spiritueel groeien is dat wel. Dus zelfs als je ergens vindt, als je ergens heen gaat en er geen respons is, dan moet je weten dat er niets mis is met Sahaja Yoga, niets mis is met jou, maar misschien heb je niet de juiste plaats benaderd, of  niet op de juiste manier benaderd, of je hebt het niet gedaan zoals het had moeten zijn. Dus verander je stijl. In Sahaja Yoga moeten we onze richting blijven veranderen naargelang de behoefte van het uur. Je bent geen vaste kwantiteit, starre kwantiteit. De meeste mensen denken dat we zo star zijn dat we niet naar deze kant of die kant kunnen bewegen. De mobiliteit van onze beweging is zo groot, ik zeg 360 graden. Omdat je in het centrum van je Spirit gestationeerd bent. Je kunt je bewegen zoals je wilt, zolang je maar gecentreerd bent in je Spirit. Maar dit is een belangrijk  punt dat we missen, dat we gecentreerd zijn in onze Spirit.

En welke beweging we ook maken, zolang als we in de Spirit zijn gecentreerd, het is nodig voor onze groei en voor de groei van het collectief. Laten we eens kijken naar bepaalde emotionele kanten die we hebben, hoe we die kunnen overwinnen. Het is heel eenvoudig. Jullie hebben meer geluk, moet ik zeggen, in zekere zin, dan elke andere zoeker tot nu toe, want jullie zelf zitten voor mij. Ik zit voor mezelf en ik zie me zelf als een goed voorbeeld voor navolging. Als je zo iemand hebt, is het heel eenvoudig om te zien. Mensen hadden zulke mensen niet of leiders of iemand die een ideaal  was. Dus het was oké dat ze fout  gingen. Maar voor degenen die zoiets voor zich hebben, is dat heel eenvoudig. Het geheim is als volgt, als je nu subtiel gehecht bent aan iets, om te zeggen, een emotionele kant van iets of je wilt graag te veel aan de negatieve kant, of teveel aan de positieve kant in de zin dat je  anderen aanvalt, dan moet je onderscheid maken. Als het een agressiviteit is die je in jezelf ziet, getuige in jezelf, dan val je jezelf aan.

Dat is de beste manier om er van af te komen. Als je een opvliegend  persoon bent, word dan minstens tien keer boos op jezelf en dan zul je zien dat je humeur zal verminderen, want alles wat eruit komt zal  op  jezelf  gericht zijn. Dit is nu het onderscheidingsvermogen, dat je moet gebruiken en wees er eerlijk over. De andere kant kan zijn dat je erg linkszijdig bent, emotioneel, extreem emotioneel over dingen en je kunt er niet mee stoppen. Dan is dat het beste. Leid je emoties om naar mij, leg je emoties bij me neer, maar val me niet aan. Dit is de discretie die je moet  gebruiken. Als je agressie hebt, val dan jezelf aan en als je emotionele gehechtheden hebt, dirigeer het dan. Het is heel eenvoudig om te doen. Wat bevalt Moeder? Heel  eenvoudige dingen. Waarmee doe je haar plezier? Heel eenvoudige dingen doen haar plezier, zoals bloemen. Nu zeggen mensen, “We waren in de tuin Moeder, we hebben deze bloemen voor u gevonden.” Is een goed idee. Maar hoeveel aandacht heb je eraan geschonken, dat we een bloem aan Moeder geven. Nu, van welke bloemen houdt ze? Ze houdt van geurige bloemen. Oké. Waar moeten we de geurige bloem vandaan halen? Het is heel simpel. Er is een winkel. Als je rondgaat, let dan op. Er moet een winkel zijn met geurige bloemen. Welke bloemen komen er in die maanden binnen? Welke bloemen ga ik aan Moeder geven? De hele richting verandert. Zie je, je raakt zo mooi aan mij gehecht en ik hoef er niets uit te verkrijgen, maar door je aan mij te hechten, win jij iets.

Zoals de rivier de Ganges stroomt, als je in de Ganges rivier duikt, krijgt de arme Ganges rivier er niets uit maar jij krijgt de zegen van de Ganges rivier. Op dezelfde manier moet je denken, als we onszelf aan Moeder willen hechten, moeten we er onze aandacht volledig op richten. Kleine, kleine dingen die je doet. Wat zal ik doen voor mijn Moeder? Hoe moet ik behagen? Het is niet belangrijk wat je mij geeft. Het is hoeveel hart je erin stopt.  Je kent het  verhaal van Shabari. Ze was een heel eenvoudige vrouw, een oude  dame met heel weinig tanden. Toen Rama kwam zei ze, “Wat zal ik  Shri Ram geven?” Oké, ze keek hier en daar. Er waren in het bos, enige kleine wat we noemen bessen, bes, en ze dacht, “Misschien zijn ze niet zoet voor mijn Rama. Hoe kan ik ze geven?” Dus ze plukte ze. Ze gebruikte haar tanden om ze te testen. Eén tand gebruikte ze om het te doorboren en te zien of hij zoet was. En dan verzamelde ze deze en de slechte gooide ze weg. Toen Shri Rama kwam  zei ze, “Shri Ram, ik kon niets anders dan deze voor u krijgen. Wilt u ze hebben?” Nu, Shri Rama, die een incarnatie is kende de diepte van de liefde van deze dame. Hij nam ze in zijn hand. Hij wist dat dit wordt gegeven door grote liefde van een groot hart.

Dus zei ze, “Ik heb deze één voor één geproefd. Heb geen enkele twijfel. Ik heb ze allemaal geproefd. Ze zijn allemaal heel zoet. U kunt ze hebben.” Dus hij stopt ze in de mond, zegt tegen zijn vrouw, “Ik heb nog nooit zulk heerlijk fruit gegeten, zulk geweldig fruit.” Ik bedoel, het is zo’n simpele vrucht, zie je. Sitaji, zijn vrouw, zelf een incarnatie, zij zegt, “Je moet mij ook wat geven. Tenslotte, ik ben jouw Ardhagini”- is de helft, de betere helft. Maar Lakshmana werd kwaad. Hij zei, “Wie is deze oude vrouw die hier zit en geeft zulke…” Wij eten geen dingen zie je, die  door anderen zijn gegeten, we noemen dat tustha, het is uthistha, betekent als iemand die iets heeft gegeten, het nooit wordt gegeven. En aan Rama. Dus hij was heel boos, laaiend van woede. Dus zij neemt het in haar hand en zegt haar zwager, “Oh, dit is het beste dat ik ooit heb gehad, mijn zwager. Ik had nooit eerder zulk prachtig fruit.” Nu komt hij in de verleiding en zegt hij, “Echt waar? Mag ik wat?” Ze zegt, “Nee het is alleen voor mij en mijn man. Je kunt het beter aan haar vragen.” Dus hij vraagt Shabari, “Kun je mij wat geven, alsjeblieft?” De hele drift dooft uit en dan ziet hij de schoonheid van die vrucht omdat het met liefde wordt gegeven.

Dus dit is wat het is. Liefde die je hebt, moet worden vergroot. En heel eenvoudig. Als je aan mij gehecht bent, ik ben iemand die heel verspreid is, overal. Het gaat het geheel in, het gaat de natuur in, het dringt overal door. Welke liefde je me ook geeft, is niet als een druppel in een oceaan maar is deze oceaan in een druppel. En dat is wat we moeten begrijpen, hoe Moeder lief te hebben. Maar als je van me houdt, voel je je niet slecht als ik je iets vertel. “Dit is niet goed voor je, jullie hadden het allemaal niet moeten doen,” want als je in orde wilt zijn, zou je zeggen, “Oké, moeder, dit was verkeerd, oké, neem mij niet kwalijk. Ik zal dit nooit meer doen.” Dit is een heel gemakkelijke weg, maar het is iets heel moeilijks voor een mens. Het is zo eenvoudig. Ik vroeg Warren, “Zijn ze bereid om op te nemen wat ik zeg?” Dan zul je verrast zijn, als we verliefd zijn op iemand, maakt het ons niet uit hoe ver we moeten reizen, hoe we daarheen gaan, hoe we overstromingen moeten oversteken, dit dat. Die kracht van liefde brengt ons daar. Op dezelfde manier, de kracht van liefde voor water, voor de hele boom, neem die kleine wortel – die aangeboren wijsheid is niets anders dan de liefde die hij heeft voor de hele boom – dat hij naar het water gaat, het naar binnen zuigt voor die grote boom. Het is niet zo dat het belangrijk is voor de boom.

Als er niet één boom, één wortel is, maakt niet uit. Maar het is de heilzaamheid van het bestaan die we voelen als we één worden met het geheel. En deze heilzaamheid is te voelen en dat is het grootste genot. De heilzaamheid is om te voelen binnenin jezelf. Het is het grootste  genot en dat is hoe we vooruitgaan hoger en hoger. Dus de Salvikalpa is dit, dat we nog steeds bezig zijn met onze relaties. We, wij zien dat Moeder ons getrouwd heeft, ons goede echtgenoten heeft gegeven, goede echtgenotes. We zijn heel gelukkig getrouwd en we genieten van ons getrouwd leven en we kijken uit naar meer huwelijken en betere huwelijken. Maar dat is niet het einde, helemaal niet. Dit is nog maar het begin, nog maar het begin nadat dit is gebeurd, als je er teveel aan gehecht raakt, dan ben je het punt kwijt, het punt kwijt. Het huwelijk heeft plaats gevonden. Als een elektriciteit, zie je. Als je de stekker in het stopcontact steekt, is het niet om aan jezelf gehecht te raken, maar voor het gebruik van dat instrument. Dus het huwelijk is een instrument welk gebruikt moet worden, dat compleet begrepen moet worden met het doel anderen te verlichten.

Dus het eerste is dat Sahaja Yoga ons doel is, het is ons dharma, het is ons wezen Dat is het belangrijkste. De rest van alle dingen komen later. Stel dat je vrouw of man materialistisch wordt, beter om te vertrekken. Vertel ze, “Nee, dat kunnen we niet.” Kijk, voor mij is dit belangrijk. Het huwelijk was slechts een middel tot een doel. Maar het einde is anders. Dus we kunnen dit middel opgeven, we hebben een ander middel. En dit moet in zijn ware betekenis begrepen worden. Als je huwelijk je geen vooruitgang geeft in je spirituele leven, kun je het beter opgeven. En dat is wat ik iedereen erover heb verteld, hoe je over je emotionele probleem heen kunt komen. Sommige mensen hebben agressiviteit in hen. Nu, als ze agressief zijn wat gebeurt er dan dat sommige mensen…. Ik zei jullie dat je het briesje kreeg, jullie krijgen de bries, oké. En kijk naar de schaduw. Je ziet hoe de natuur, hoe de natuur handelt, hoe de natuur helpt. Kijk gewoon naar de natuur, hoe dienstbaar ze is. Zo geniet zij. Jullie moeten gehoord hebben wat er in Perth gebeurd was, wat overal gebeurt. Kijk, de natuur is zo dienstbaar.

Waarom? Waar is het voor nodig? Omdat het de zegeningen krijgt. Het krijgt de schoonheid van heilzaamheid, van iets doen voor het geheel. Dit is de heilzaamheid. De heilzaamheid van het hele werk moet begrepen worden en wanneer het begrepen is, alleen dan realiseren jullie je de schoonheid  dat jullie Sahaja yogi’s zijn. Anders  zou je gewoon, voor een beperkt ding, “Ik ben getrouwd, ik ben veel beter, ik ben van mijn slechte gewoontes af.” Dat is niet voldoende. De kwaliteit van  heilzaamheid, wanneer het in onszelf ervaren wordt, alleen dan komt die vreugde binnen. Dus we gaan naar een punt en dan wijken we terug. Zoals de zee, ze komt op tot een punt  en gaat dan terug. Het gaat niet voorbij een bepaald punt. Ze heeft haar eigen maryadas. Ze weet hoe ver te gaan. Maar wat doet ze? Ze stijgt  op als wolken. Ze zuivert zichzelf, stijgt op als wolken en ontmoet dan de Himalaya en dan krijg je regen ten bate van alle anderen. Het is een grote cirkel die gemaakt is en de heilzaamheid van die cirkel is gerealiseerd door de zee. Op dezelfde manier, moeten jullie weten dat, jullie in die grote cirkel van de natuur zijn waar je je eigen rol ten volle moet spelen en als je dat eenmaal mentaal beseft, moet je het in je hart stoppen, zoals ik het heb gezegd. Omdat het moeilijk is voor sommige mensen om het in het hart te stoppen.

Zoals, ze zullen mijn puja doen, oké, het is mechanisch, maar sommige mensen doen mogelijk geen enkele puja, ze zitten voor de foto en spreken tot mij van hart tot hart, zonder iets te zeggen. En zelfs in puja, als ik mensen puja zie doen, weet ik hoe ver ze zijn toegewijd, want de manier waarop ze het doen met voorzichtigheid, met zorg, met ontzag, met begrip. Alles is zo mooi. Maar als iemand gewoon een ritueel ding doet, schrik ik ervan. Ik begrijp het gewoon niet. Nu de volgende keer  kan hij misschien mijn voet aanraken of zoiets. Men moet dus de hele tijd  opstijgen. Opstijging moet worden bereikt en die opstijging is alleen mogelijk als we beginnen met het opgeven van al deze banden en knopen die we hebben. Deze banden en knopen houden ons beneden. Dus kom over de banden en knopen  heen. Laatst vertelde ik Warren dat mannen en vrouwen na vijfenveertig of vijftig nog steeds  aan huwelijken denken. Dat is teveel. Het is oké. Na de veertigste moet iemand ook in orde zijn, maar op zijn minst met vijfenveertig, vijftig. Maar zelfs met zestig jaar komt er iemand en zegt, “Moeder, laat me trouwen.” Dan heb ik er echt genoeg van. Alsof het mijn werk is om jullie te trouwen, als een predikant. Dus dit is niet de manier. Wat is het in een huwelijk? Sommige mensen zoeken hun echtgenoten in al hun levens. Wanneer ga je de echte zoeken die je Spirit is? Dus die  categorie mensen moet naar voren komen om het op die manier uit te werken. Dan alleen zullen onze familie, onze relaties, onze maatschappij enige betekenis hebben in het rijk van God. Anders heeft het geen betekenis.

We moeten betekenisvol voor hem  zijn, niet dat hij betekenisvol voor ons moet zijn. We moeten onze houding naar hem  veranderen, zoals, “Wat heeft God voor ons gedaan?  Laat ons eens kijken.” We moeten zeggen, “ Wat hebben wij voor God gedaan? Wat hebben wij voor God gedaan?” Dan krijg je ideeën, wat er moet gebeuren, hoe je het kunt verspreiden, hoe je verder kunt gaan, hoe het uit te werken. Maar er zijn nog steeds beperkingen, ik weet dat. Sommige mensen hebben beperkingen. Ze hebben beperkingen omdat ze een verleden hebben. Sommigen van hen komen uit landen die een verleden hebben. En ook het andere is dat het probleem van deze mensen, anderen afbakenen. Als ze met  jullie in contact komen, proberen ze af te bakenen, door hun gesprekken, ik zou zeggen, gesprekken zonder te begrijpen wat ze bedoelen, een soort frivole, sarcastische dingen. En mensen raken onder de indruk van zulke mensen. En als je onder de indruk raakt dan moet je weten dat je geen Sahaja yogi bent. Een Sahaja yogi is te herkennen aan zijn karakter, door zijn rechtschapenheid, door zijn gedrag. Het gedrag van een Sahaja yogi moet van extreem vredevol gedrag zijn, vredevol. Sahaja yogi’s die gewoon op en neer rennen, van streek zijn, zijn geen Sahaja yogi’s. Vredevol. Hoe krijg je nu je vrede?

Vrede komt van je Spirit. Want je weet dat je in je Spirit bent. Je weet dat je één bent met God almachtig. Wat is er om je te haasten? Waar gaat hij heen en waar ga jij heen? Jullie zijn samen. Wat er ook is, jij bent er. Dus wat is er om te haasten? Wat is er om iets te overhaasten of boos te worden? Een vreedzame persoonlijkheid komt wanneer je zegt, “Nee, niet dit.” Wanneer het haasten begint, moet je zeggen, “Niet dit, niet dit, niet dit.” Een andere mogelijkheid kan zijn dat wanneer je iemand ziet die je niet mag of die hard tegen je is geweest, die wreed tegen je is geweest, je geïrriteerd raakt. En dan opnieuw raak je verstoord. Op dat moment: “Ik vergeef. Ik vergeef. Ik vergeef.” Het belangrijkste is dat je vreedzaam moet zijn.  Niet dat sommige mensen zeggen: “Moeder, ik probeer te vergeven. Het is moeilijk te vergeven.” Het is allemaal mythisch, dat weten jullie heel goed. Maar wat je moet zeggen: “Ik vergeef. Ik vergeef, ik vergeef” als er een verstoring is. Mijn geval is anders. Veronderstel  dat ik iemand zie die een rakshasa is, dan, zie je, er bouwt zich iets in mij op, waarvan ik niet weet hoe je het in menselijke woorden moet noemen, maar we kunnen zeggen anti-krachten tegen die persoon, zoals enorme vibraties.

En als ze worden vrijgelaten, zie je, verzwelgen die rakshasas. Hij zakt in zijn eigen inschatting, in de inschatting van anderen. Op de één of andere manier wordt hij vernietigd. Op een moderne manier wordt hij niet gedood, maar op een bepaalde manier wordt hij gedood. Dus dit is wat er gebeurt, maar dat is misschien niet bij jou. Dus, wat je moet doen als je boosheid begint te voelen tegen, laten we zeggen, een heel duivelse guru, veronderstel, dan bouw je het in jezelf op en die opgebouwde woede in jou zal die kerel neutraliseren. Je hoeft het niet uit te spreken. Je hoeft er niet over te praten, maar die opgebouwde woede zal jou ook een beetje lastig vallen want het heeft een kleine reactie. Maar wanneer het wordt losgelaten, zal het een effect hebben en zo iemand kan een Sahaja yogi niet uitstaan. Zie je, er zijn zoveel dingen die gebeuren, ze zullen automatisch gebeuren. Zoals je weet, had ik mensen verteld: “Breng geen Rajsneesh-mensen naar mij toe.” Maar ze wilden niet naar mij luisteren. Ze brachten drie mensen naar een programma.

En drie van hen stortten in, stortten in als een blok en ik wist niet wat ik met hen moest doen. Dus ze werden letterlijk uitgeschakeld, zoals je een grote steen eruit zou halen. Dus, in dat geval werd ik niet boos. Ik deed niets, maar zodra ze kwamen, bevroor de opgebouwde kracht binnenin mij hen compleet. Ik deed niets. Integendeel, het verstoorde ons programma maar de opgebouwde kracht kon niet wachten, het bevroor ze gewoon. Dus dit is de andere kant ervan, dat zelfs als je een guru haat, je hem niet mag omdat hij zo onvriendelijk is geweest, bouw die kracht op. Daar heb je kracht voor nodig,  want het is een beetje pijnlijk. Bouw die kracht in je op,  om dat ‘zwaard’ in je hand te houden. Dan pak je het zwaard en hak je hem af, zonder iets te doen.  Hij is gewoon afgesneden. Dus gaan we naar die grens waar we ontdekken dat sommige mensen zo zondig, zo afschuwelijk, zo duivels zijn dat ze ongetwijfeld gestraft zouden moeten worden. Maar daarvoor straf jij ze niet. Laat het Goddelijke het doen. Maar de kracht die in jezelf is ingebouwd kan het doen. Je zou al deze dingen in jezelf moeten proberen en zien dat het werkt. Nu, om te mediteren, denken veel mensen dat, om vier uur opstaan, dit en dat het erg moeilijk is om op te staan.

In het begin. Je hoeft anders niet om vier uur op te staan, maar in het begin is het wel nodig. Want, waarom zeg ik, sta om vier uur op, jullie zijn zulke, zulke slaven om te slapen omdat je zo veel slaapt. Vroeg in de morgen slaap je zoveel. Dus alleen om die gewoonte van jullie om te slapen, van luiheid, te overwinnen, zou je in staat moeten zijn om op elk moment op te staan omdat we in oorlog zijn. We zijn op het oorlogspad. Welke tijd is vrij voor ons? Op elk moment, of ik nu slaap of wakker ben, ben ik aan het vechten. Ik vind zelfs niet één minuut dat ik niet aan het werk ben. Dus dit is wat het is. Je moet in de ochtend opstaan omdat je je lichaam moet trainen, ‘gedraag je beter.’ Stel dat je lichaam niet op de grond kan slapen, zorg dat je lichaam slaapt. Laat ons zien wat er gebeurt. Dit is een  tapasya. Dit is de boetedoening die Sahaja yogi’s moeten ondergaan om van hun lichamen hun slaven te maken in de zin dat ze dat lichaam  kunnen gebruiken. Dat betekent niet dat ik bedoel dat jullie morgen op een bed van doornen gaan  zitten en ik moet altijd de extreme kant kiezen voor waar jullie heen gaan. Maar als je lichaam probeert raar te doen, is het beter het lichaam te zeggen, “Gedraag jezelf. Wat bedoel je? Waarom kun je dit niet doen? Waarom kun je dat niet doen?”

Er zijn zoveel gewoontes die we hebben, die we moeten vermijden. Sommige mensen hebben gewoontes om steeds te veel naar voren te komen, om in het openbaar te zijn, om er de hele tijd te zijn, dit en dat. Zeg jezelf, “Dat is niet nodig.” Als je geroepen wordt, kun  je maar beter gaan. Maak jezelf los van jezelf en zie voor jezelf. Zoals ik zei, ik zie mijzelf voor mijzelf zitten. Op dezelfde manier, je ziet jezelf voor je zitten en je zegt heel duidelijk tegen jezelf: “Dit is niet de manier waarop het moet worden gedaan. Dit is niet de manier. Dit is niet Sahaja.” Waarom ga je de hele tijd naar voren? Waarom probeer je op te vallen? Beter je zelf  berispen. Dit is wat ik zei, agressie tegen jezelf. En vertel jezelf dat je als een Sahaja yogi moet zijn. Soms merk ik dat mensen lachen op  het verkeerde moment, ze huilen op het verkeerde moment, ze doen dingen op het verkeerde moment. Het is gedaan, is gedaan. Maak je er geen zorgen over, maar de volgende keer… Waarom deed ik het? Oké, de volgende keer ga ik dit niet weer doen. Dit deed ik omdat ik wilde opvallen of omdat ik op het verkeerde moment emotioneel gestoord was. Maar de uitdrukking van liefde is heel spontaan. Maar om die spontaniteit te krijgen, moet je je ontdoen van je gewoontes. Anders kun je nooit spontaan worden. Iemand die gewoontes heeft kan dat niet.

Laatst gaf ik een lezing en een persoon stond op en ging naar buiten terwijl hij mediteerde, omdat hij wilde roken. Dus je kunt je voorstellen, door gewoontes, hoe we iets opofferen dat zo belangrijk is, iets zo gunstig. Je kunt je realiseren dat je gewoonten in jezelf zijn ingebouwd omdat er ook geen traditie van dharma was. Als er een traditie van dharma is, wat dan gebeurt, zoals ik eerder vertelde, hen uitlegde, dat de vetcellen in onze maag gewaarworden, gecharmeerd worden, met het gevoel van deugd, gerechtigheid, van goedheid, van onschuld. Maar als dat niet zo is, is het als een dood… een andere cel die in het hoofd gaat en ervaren is in smerige dingen, in het doen van smerige dingen, in het doen van iets dat destructief is. Al deze moderne methoden zijn destructief. En dan krijg je daar alleen maar de sensatie van omdat het dood spul is, het heeft de hele tijd een sensatie nodig en ze beginnen deze dingen te doen. Maar nu met Kundalini ontwaking is je dharma ingebouwd. Je cellen zijn daardoor gecharmeerd. Dus je gebruikt die kracht om je hersenen te verlichten die eigenlijk als aura’s het hart omringen. Het is zo’n wederzijds begrip tussen de twee, maar je moet dat wederzijds begrip tot stand brengen. Ons idee is dat we  door Gods genade met zovelen zijn en als we willen, kunnen we de wereld veranderen. We kunnen vrede brengen, vreugde en geluk in deze wereld. We zouden zielsgelukkig kunnen zijn als we onze zegeningen tellen. En je zult blij zijn als je je etiketten kwijt bent. We zullen moeten vliegen, alleen dan kunnen we vreugdevol zijn. En hiervoor moeten we ons evenwicht hebben, onze opstijging en dan het verlangen om het hele universum in te vliegen. Hoe je het moet doen, kun je zelf ontdekken. Het is niet moeilijk. Hoe kan ik dat doen? Kijk naar jezelf, ontdek jezelf.

Rechtvaardig jezelf niet. Wees niet ellendig. Sommige mensen identificeren zich met ellende en genieten graag van hun ellende. Stomme dingen zijn dit, absoluut. Zulke ellendig uitziende mensen hebben niets te maken met Sahaja Yoga. Dus, je moet vreugdevol zijn, uitgebalanceerd, fatsoenlijk, sober. Uiterlijk zal het laten zien wat innerlijk is. Al je waardigheid zal tot uitdrukking  komen, als er waardigheid  is. Kijk, als je alleen een uiterlijke waardigheid hebt, zal het in een mum van tijd ophouden. Dus al deze dingen kunnen opgebouwd worden van binnenuit, niet van buiten naar binnen. En als ze ook van buiten zijn opgebouwd, dan zijn ze het beste. Maar van buiten,  wat we moeten doen is onszelf naar buiten plaatsen, dat is alles. ‘Nu zit Nirmala daar. Ik zit hier. Nu vertelt Nirmala het mij, dan vertel ik het Nirmala. Laten we het zo oplossen. En als we het uitwerken, dan zullen de dingen heel gemakkelijk zijn omdat je nu een staat hebt waarin je van jezelf gescheiden bent. Dus dat is de staat van Nirvikalpa Waar je aan niets gehecht bent. Je hebt geen gewoontes, je bent nergens aan gehecht, Je hebt geen ziekten, je hebt geen problemen, je staat overal boven.

Je probeert niet de dingen voor mij ingewikkelder te maken. Je probeert niet méér dingen te zeggen dan ik. Een wenk voor jou is voldoende, “Moeder zei het. Oké.” Maar sommige mensen hebben een andere slechte gewoonte, “Moeder zei het. Dus dit is zo.” Gebruik je verstand. Hoe kan Moeder iets zeggen? Als ze iets heeft gezegd, moet er iets zijn, wat begrepen moet worden. Zoals Warren me vroeg, “Moeder, moet ik trouwen?” Ik was stomverbaasd, weet je, ik was stomverbaasd. Maar ik wist niet hoe het hem te vertellen of… Ik zei, “Zo lang je denkt dat je gelukkig zult zijn, is het oké.” Ik bedoel iedereen die in die tijd niet zo gek was, had het punt kunnen zien, maar op dat moment zou hij het niet begrijpen. Op dezelfde manier, met iedereen gebeurt het dat als ik je iets vertel, je het niet begrijpt. De meeste huwelijken hebben gefaald waar jullie zeiden, “Ik wil iemand trouwen,” negen en negentig punt negen. Wanneer ik zei je trouwt met iemand omdat je met diegene samen leefde, zo iets, zulke huwelijken zijn ook mislukt heb ik gezien. Maar meestal mislukken de huwelijken die wij hebben gekozen niet omdat er een goddelijke hand is. Het is allemaal gepland.

Moge God jullie allemaal zegenen.