Birthday Puja, Melbourne, Australië 17 maart 1985
NlTVD: Eindversie 26/04/2012
Ik ben heel blij om jullie allemaal mijn verjaardag te zien vieren vandaag, terwijl we op dezelfde dag ook het nationale programma hebben. Dit is een goede combinatie, in de maand maart. Deze periode wordt in India als de lente beschouwd – Madhumas, dat zingen jullie, Madhumas. En zoals je weet valt op de eenentwintigste maart de equinox[1], dus dit betekent in zekere zin een evenwicht, en daarnaast vormt het ook het middelpunt van alle tekens die in de horoscoop voorkomen. Ik moest zoveel centra openen, en ik werd ook geboren op de Kreeftskeerkring, terwijl jullie je op de Steenbokskeerkring bevinden, en Ayers Rock ligt op de Steenbokskeerkring, precies in het midden. Er moesten zoveel verschillende combinaties worden gemaakt.
Het basisprincipe van spirituele groei is dus om in het midden te zijn, om in evenwicht te zijn, om je binnen de maryada’s[2] van het midden te bevinden. Het principe draait erom je binnen de grenzen van het midden te bevinden. Wat gebeurt er dus wanneer we ons niet tot die grenzen beperken, tot de maryada’s? Dan raken we geblokkeerd. Als we ons aan de maryada’s houden kunnen we nooit geblokkeerd raken. Veel mensen zeggen: “Waarom zouden we maryada’s volgen?” Stel nu dat we de maryada’s vergelijken met de grenzen van deze prachtige ashram hier, en dat iemand je van alle kanten probeert aan te vallen, van alle kanten buiten de ruimte, dan word je geraakt zodra je de ruimte verlaat. Daarom moet je binnen de grenzen blijven, en binnen de grenzen blijven is moeilijk als je twee problemen hebt: het ene is het ego, het andere is het superego.
Nu is in het Westen het superego nog niet zo’n groot probleem. Het probleem is het ego, en op dit moment heeft dit heel, heel subtiele gevolgen, ik kan alle ingewikkelde vormen van ego zien die we hebben. Een ervan is een grove, Khomeini-achtige vorm, die droog is, die opvallend is, duidelijk, iedereen kan het herkennen. Die vorm is er een die je of kunt corrigeren, of je gaat er volledig aan ten onder. Maar als een dom persoon ego heeft, dan gedraagt hij zich zodanig dat het duidelijk is dat hij gewoon niet weet hoe zijn ego op een geraffineerde manier te verbergen. Maar het westerse ego is uitermate geraffineerd; de taal, alles is heel geraffineerd. In de Engelse taal zouden we bijvoorbeeld zeggen: “Ik ben bang dat ik je zal moeten slaan.” “Het spijt me dat ik je moet vermoorden.” Het is zo’n onoprechte uitdrukking, begrijp je, eenmaal je ‘het spijt me’ hebt gezegd dan is het alsof je er een stukje chocolade bovenop hebt gelegd, nietwaar? Het is slechts camouflage, dat moeten we begrijpen. Zie je, we moeten onszelf aanvaarden zoals we zijn, we kunnen niet iets anders aanvaarden. Maar dit is precies wat er gebeurt door geraffineerdheid, namelijk dat we vermijden onszelf te zien zoals we zijn. Dus hoewel het vandaag een feestdag is, zouden we in alle humor moeten inzien wat dit dwaze gegeven genaamd ego inhoudt. In alle humor, niet in ernst, want ik wil niet dat je je weer schuldig voelt.
Deze ochtend legde ik uit hoe ego in linker Vishuddhi verandert. Ik bedoel, nog voordat ik naar de zaal ging, gewoon door er mijn aandacht op te richten, kreeg ik hier een grote bult – gewoon, gewoon verschrikkelijk pijnlijk, als een marteling. Ik bedoel, het is er de hele tijd geweest, vanaf het moment dat ik in het Westen kwam. Kun je je dat voorstellen? Het is nooit weggegaan. Deze chakra is dus constant aan het werk, het arme ding is nu zo vermoeid, de chakra van Vishnumaya. Dus met oog op wat er werkelijk gebeurt, zouden we de fysieke kant ervan moeten zien, het is heel belangrijk dat je dit begrijpt. Want zie je, als kind werd ons geleerd dat je in een maatschappij als deze, waarin je extravert moet zijn, iets moet bereiken, een bepaalde vorm van succes, of dit en dat, en hierdoor krijg je een bepaald idee over kracht aangeleerd, namelijk dat het van zwakheid getuigt iets te tolereren.
Stel je voor, in christelijke landen, dat is nog het beste van al: “Het spijt me je te moeten vermoorden”, dit soort van houding. In een christelijk land, zie je, hebben ze deze houding, dit soort theorie dat het van zwakheid getuigt als je iets tolereert. Dat het van zwakheid getuigt als je gedomineerd wordt door iemand. Dat je nooit succesvol zult kunnen zijn als je je zo gedraagt. Dus tenzij je bezeten bent kun je onmogelijk gehoorzaam zijn. Zo zien ze dat. Iemand moet eerst bezit van je nemen, volledig bezit van je nemen, zoals Hitler, en dan pas kun je gehoorzaam zijn; voor de rest heeft iedereen een groot ego, zoals het verhaal dat ik jullie vertelde over de vuilnisman. Iedereen heeft dus een ontzettend groot ego, iedereen wil alleen maar zijn eigen zin hebben, en vanaf hun kindertijd verwen je je kinderen al teveel, je verwent ze, je verwent ze veel te veel. Als je ze constant knuffelt, ze vasthoudt, als je dit teveel doet, dan worden kinderen verwend. Dan vinden ze zichzelf het einde en als je ze bovendien nog vertelt dat ze niets zouden mogen tolereren, dan worden ze ongehoorzaam. Jullie weten dus niet hoe anderen op welke manier ook te gehoorzamen. Ego kan niet gehoorzamen, omdat dat van zwakheid getuigt, gehoorzaamheid betekent zwakheid.
Nu heeft dit arme ego een heel, heel beperkte omvang. Dit ego bestaat namelijk uit een ballon, die van beperkte omvang is. Deze ballon kan barsten als je verlamming begint te ontwikkelen en al dit soort dingen, dan barst hij, maar voor de rest is hij vrij flexibel. Wanneer het ego dus teveel boven het superego komt te liggen, dan kan het superego ook tot een bepaald punt groeien, dat kan ook nog. Daarom gebruiken mensen drank om van het ego af te komen, of drugs, gewoon om het terug te dringen, om het superego te doen toenemen zodat het ego slinkt. Zo slinger je heen en weer tussen deze twee, waarna je een kater krijgt, en zo gaat het maar door, zie je, zo werkt het. Dit is de moderne oplossing die ze hebben voor het ego, goed dan. Anders is er teveel ego. Wanneer iemand dus iets tegen je zegt, dan zal je in plaats van het te aanvaarden – stel dat je er bijvoorbeeld niet in bent geslaagd een glas voor mij te vinden, een simpel gegeven als dat, zie het zo. Dan ben je boos. Waarom? Waarom word je daar boos om? Omdat er nog een andere plek is waar dit ego heen kan gaan: als je een omweg maakt dan zie je dat het hier langs de Vishuddhi komt, dus als het aan de andere kant onderdrukt wordt dan gaat het naar dat deel van de Vishuddhi. Dus dan krijg je linker Vishuddhi, wat niets anders is dan zuiver ego. Geloof me, het is zuiver ego: omdat het geen andere ingang vindt gaat het daarheen, en daardoor word je boos en begin je te denken. Denken, waardoor je nog meer ego ontwikkelt, je vult je linkerkant op en je bent boos, maar je aanvaardt het nooit.
Nu wordt de juiste weg, de middenweg, gevestigd door je in de werkelijkheid te bevinden. Nu moet je dit als een gewoonte ontwikkelen. Stel dat er iets mis is gegaan, zeg dan tegen jezelf: “Ja het is mis gegaan, omdat ik een fout heb gemaakt. Goed, waarom maakte ik die fout? Hierdoor, dus volgende keer beter.” Maar het is heel gemakkelijk om dit alles uit de weg te gaan, in deze toestand te komen en van je ego te genieten door bedroefd te zijn. Het is een vorm van bevrediging. En anderen krijgen dan ook het gevoel: “Oh, hij heeft spijt dat hij me vermoord heeft”, zie je. “Hij vindt het erg.” Ja, ik heb gezien dat het zo ver gekomen is met het verstand van de westerse mensen dat er wetten bestaan die werkelijk mensen vergeven die nooit vergeven zouden mogen worden. Ze proberen ook mensen te vergeven door deze onzinnige linker Vishuddhi, die je laat toegeven aan de linkerkant, waardoor je sympathie gaat voelen voor zulke mensen, die nooit vergeven hadden moeten worden. Er is bijvoorbeeld een man die zoveel mensen heeft vermoord, hen in gaskamers heeft gestopt, enzovoort. Hij is nu gearresteerd, en nu is hij een last, een enorme last die als gevangene ergens opgesloten is, hierdoor moesten ze alles nog meer beveiligen, enzovoort.
Dus het onderhouden van zo’n hond was een hele opdracht voor de Engelse mensen, maar toch onderhouden ze deze ene gevangene. Ik ben zijn naam vergeten, een afschuwelijke man, wie het ook is. Nu is hij daar al zo lang, hij is oud en zo – laat hem daar toch sterven, waarom zou je medelijden hebben? Hang hem gewoon op en daarmee gedaan. Hij heeft zoveel mensen vermoord. Nee, maar hoe kun je dat nu doen. Je moet dat hondje daar vasthouden, ook al vreet hij het geld van alle mensen, ook al heeft hij duizenden en duizenden en duizenden mensen in gaskamers vermoord. Hij was zo’n afschuwelijke man dat hij geen sympathie zou mogen krijgen, volgens de goddelijke wetten zou het meteen afgelopen zijn met hem. Hij gaat er elke dag verder op achteruit, maar zelfs nu lees ik nog artikels die sympathie tonen voor hem. “Wat kan hij nu nog verkeerd doen? Waarom laten we hem niet met rust?” Zo speel je afschuwelijke mensen in de kaart, hoofdzakelijk door je linker Vishuddhi.
Deze linker Vishuddhi is niets anders dan puur, onversneden ego, en hierdoor laat je je hoofd hangen en loop je zo rond. Door deze linker Vishuddhi krijgen jullie enerzijds enorm veel lichamelijke problemen, maar het ergste gevolg ervan zal krankzinnigheid zijn. Laatst zei iemand me dat veel mensen in Amerika rond veertigjarige leeftijd plotseling hun verstand verliezen, en dat dit een zeer ernstige ziekte is, net hetzelfde als die vreselijke aandoening genaamd AIDS, het verspreidt zich op dezelfde manier. Nu moet ik jullie als jullie Moeder heel duidelijk zeggen dat dit de rol is die deze vreselijke linker Vishuddhi speelt. Geef er niet aan toe. Als je ego hebt, waardoor je linker Vishuddhi hebt, zie jezelf dan onder ogen. Vandaag zei Warren me bijvoorbeeld het volgende: “Als we naar India gaan, weten we dat de mensen op alles wat we voorstellen direct ‘nee,’ zullen zeggen.” Je ziet dus dat dit ‘nee, nee’ in feite komt doordat we op een andere manier zijn opgevoed, zie je – we hebben geleerd om overal tegenin te gaan. Daarom voelen Indiërs zich nooit schuldig. Als ze zich schuldig voelen dan weet je dat ze verwesterd zijn. Ze voelen zich nooit schuldig. Als ze nu dus ooit ‘nee’ zouden zeggen tegen iets, 99 procent van hen, ik heb het niet over de mensen in de steden, want zij hebben dezelfde houding (als westerlingen), omdat jullie hen daar mooi mee gezegend hebben, maar in de dorpen. Zie je, dan zouden ze het tegen zichzelf zeggen: “Nee, nee, hoe kon ik dat hebben gedaan? Goed, als ik dat heb gedaan dan kan ik het maar beter corrigeren.”
‘Nee, nee’, dit begint ook met ‘nee, nee’. Maar als een westerse persoon dit ‘nee, nee’ zou horen dan zou hij denken: “Hij probeert mijn ego uit te dagen.” Omdat dit ego nog altijd anderen wil domineren, dit ego laat hen nog steeds denken dat ze veel betere organisatoren zijn, het geeft hen nog steeds het idee dat ze hygiënischer zijn dan anderen, dat zij hoger staan dan andere mensen. Alle ego denkt op die manier, zie je, het brengt je hoger en hoger totdat je vanuit de hoogte leeft, zie je, en zoals bij een ballon of een ring die opgeblazen is blijf je aan de oppervlakte, en daarom wil je niet dat de lucht eruit wordt gehaald, omdat je weet dat je dan in jezelf zult wegzinken.
Omdat je dus op die hoogte leeft begin je te denken dat je alles beter weet, en als iemand ook maar iets tegen je zegt voel je je gekwetst, wat opnieuw op linker Vishuddhi wijst. Als Moeder iets zegt, gaan we opnieuw in de linker Vishuddhi. Jullie hebben daar dus al een hele bagage gevormd in het Westen; we zouden onszelf moeten zien zoals we zijn. Nu zit die bagage daar nu eenmaal, dus wat ik ook zeg, zelfs nu ik dit zeg, zou je je niet schuldig mogen voelen. Laat ons erop toezien dat we ons niet schuldig voelen. Blijf bij je Spirit, zodat je jezelf ziet en jezelf kunt zuiveren. Als je kijkt vanuit het oogpunt van de Spirit, kun je alles uitzuiveren wat je sinds lange tijd opgestapeld hebt. De linker Vishuddhi is tegenwoordig het probleem in het Westen, zeg ik je. Al deze problemen komen van de linker Vishuddhi, wat op geen enkele manier betekent dat ze overwonnen zijn, integendeel: elk moment kan deze linker Vishuddhi opnieuw het ego binnenvallen. Zie je, ik heb gemerkt dat dit in het Westen heel gebruikelijk is: mensen lopen gewoon rond en alles is in orde. Zelfs in de steden in India hebben we dit gezien – maar als je ze in vertrouwen neemt, springen ze plotseling op hun paard. Ik dacht: “Hoe komt het dat ze nu ineens op hun paard springen, waar is dit ego vandaan gekomen?” Dat was allemaal hier opgeslagen, zie je, zodra je ze in vertrouwen hebt genomen komt dit allemaal weer boven en zitten ze net als John Gilpin op hun paard, in volle galop, en ik kijk hen na en vraag me af waar ze heen gaan. Net waren ze nog hier en nu zijn ze verdwenen, het lijkt wel een verdwijntruc. Ik kan gewoon niet begrijpen waarom dit gebeurt. Maar na me te hebben verdiept in dit soort problemen, zie ik dat jullie, alleen al door naar de zaal komen, linker Vishuddhi ontwikkelen. En als je dan de kinderen gadeslaat, wordt het duidelijk dat jullie ze van kinds af aan leren om altijd ‘het spijt me, het spijt me’ te zeggen.
Onze parsen (aanhangers van de leer van Zoroaster) in India zijn heel erg beïnvloed door jullie, heel erg. Daarom willen we ’s ochtends nooit een pars tegenkomen, omdat hij ’s ochtends vroeg al zal beginnen te zeggen: “Het spijt me, het spijt me.” Dit is spiritueel ongunstig. “Maafkaro, maafkaro”, zie je, dan zeggen de mensen: “Baba, kom maar beter in de namiddag, dit is geen goed moment, je zou de ochtend niet op deze manier mogen beginnen.” Wij zeggen dit niet, het is spiritueel ongunstig. Als je de deur opent en er staat iemand: “Maafkaro”, waarom, wat heb ik gedaan? Wat heb je gedaan dat je dit zegt, dat je steeds in verontschuldigende termen spreekt, waarom? Je hebt toch geen zin om een schuldbewust gezicht te zien ’s ochtends vroeg, of wel? Je wilt op een aangename, leuke manier begroet worden, maar je krijgt: “Maafkaro, maafkaro, het spijt me, het spijt me, het spijt me.” Het is algemeen bekend dat we ’s ochtends geen pars willen tegenkomen, en de reden is als volgt: als je hen ’s ochtends ziet dan ben je de hele verdere dag in een onaangename stemming, omdat je een schuldbewuste persoon hebt gezien. Maar het is geen verontschuldiging, het zijn uitermate egoïstische mensen. Als je hun karakter bestudeert zie je dat ze heel egoïstisch zijn.
Je moet dit dus goed begrijpen: als we ons ego willen aanpakken, moeten we dit op een rechtstreekse manier doen. We zijn niet ons ego, we zijn de Spirit. Rechtstreeks. “O, ik begrijp het. Het was verkeerd, maar het werd niet door mij gedaan, maar door dit lichaam, dus kom op, nee, nee, het moet beter.” Zeg dat tegen jezelf: “Nee, nee, het moet beter.” Zo moeten we dit aanpakken, want zie je, dit baart me zorgen, deze linker Vishuddhi. Want toen ik dacht aan deze ziekte, ging mijn aandacht naar de linker Vishuddhi. Stel je voor: mensen worden er krankzinnig door! En ik merk dat de meeste egoïstische mensen om deze reden hun verstand verliezen. Ze zijn idioot, ze gedragen zich idioot, ze gedragen zich gewoon idioot. En alleen egoïstische mensen laten zich in met drugs en drinken zoveel, omdat zij er tegen kunnen. Als iemand die veel superego heeft, als een man die bezeten is, begint te drinken, dan zal dat hem heel snel fataal worden, hij zal het niet overleven, omdat hij meer naar die kant geslingerd wordt. Maar de egoïstische mensen kunnen het aan, ik bedoel, iemand die niet egoïstisch is, zoals een Indiër, als hij een wodka neemt, dan wordt hij weggeblazen, absoluut, hij zal nergens meer te vinden zijn, verloren. Zelfs bij de gevonden voorwerpen zal hij niet te vinden zijn. Maar het is dat ego van jullie dat een tegenwicht biedt voor het superego, en zo kunnen jullie dit aan. Zie je, zo komt het dat mensen kunnen drinken, het heeft niets te maken met het koude weer of wat dan ook, het heeft te maken met je ego.
Wanneer je jezelf nu links noemt kan het zijn dat je er helemaal naast zit. Je bent het niet. Je leeft met die illusie omdat je op die manier je ego kunt verrechtvaardigen. Want westerse mensen zijn hoofdzakelijk egoïstisch. We moeten dit feit aanvaarden. Wij zijn geen westerse mensen, wij behoren tot het Koninkrijk van God, dus voel je niet schuldig. Je bent niet langer een westerling, voor mij zijn jullie evenmin Indiërs als Engelsen of Australiërs, jullie zijn mijn kinderen. Maar sommige van deze dingen zijn wel nog aanwezig, dus wees op je hoede met dat wat ik je vertel, het zal bij jullie allemaal min of meer van toepassing zijn, niet zo veel. Dus wees op je hoede, het is buiten, buiten de maryada’s, als je hier een beetje buiten komt, dat dit ontstaat.
Dus zij die denken dat ze links zijn, zijn gewoon bezeten mensen, ze zijn bezeten, en dat is de reden waarom ze links worden, afgezien daarvan zijn ze het niet, karaktergewijs zijn ze het niet, want ze hebben geen tradities, ze hebben geen conditioneringen aangenomen, niets, ze hebben geen enkele conditionering, van welke aard dan ook. Daarom zul je nauwelijks enige tamasika’s[3] kunnen vinden in het Westen, je zult ze nauwelijks vinden. Maar wat we wel hebben zijn mensen die egoïstisch zijn, maar die bezeten raken. Deze vormen van bezetenheid nemen de controle over je ego en ze werken via je ego, daarom zijn dit soort mensen veel gevaarlijker dan de gewone tamasika’s. Zie je, zelfs al raakt een gewone tamasika bezeten, dan wordt dat hem snel fataal; anders zou hij gewoon problemen krijgen. Hij krijgt pijn in zijn lichaam, hij krijgt zelf al dit soort problemen. Maar wanneer een egoïstische persoon bezeten is, dan wordt hij een lastige persoon.
Als mensen in India drinken zal het je verbazen dat ze heel lieve mensen worden, ontzettend zachtaardig, heel rustig, heel fatsoenlijk. Ik bedoel, enkel vrouwen zeiden me: “We hebben liever dat ze drinken, want dan gedragen ze zich beter.” Maar hier niet, hier worden ze gewelddadig, waarom? Omdat er hier al een basis is voor het ego en deze entiteiten die binnenkomen vanuit de linkerkant of de rechterkant, van waar ook, nemen dan het ego over. En vervolgens werken zij via het ego, waardoor zulke mensen wreed worden en dominerend. Ik bedoel, alle Duitsers werden op die manier beïnvloed. Ze waren allemaal bezeten door bhoots[4] uit het bovenbewuste en daardoor gedroegen ze zich allemaal op zo’n monsterachtige manier. Stel je een mens voor, een mens, die miljoenen mensen doodt in gaskamers. Kun je je dit voorstellen? Ik bedoel, je kunt het zelfs niet aanzien als er een klein kuikentje in jouw bijzijn gedood wordt. Hoe kun je dan toezien hoe zoveel mensen voor je ogen vergast worden, terwijl ze proberen een uitweg te vinden uit de gaskamers? En de gaskamers waren allemaal doorzichtig, dus je kon hen zien. Kijk tot welke mate van wreedheid zij konden gaan. Hoe is dit mogelijk? Ze waren bezeten, en wel bezeten door hun egoïstische karakter. Deze bhoots gebruikten dus ook hun ego en zo deden ze dit.
Maar wij bevinden ons in het midden, wij zijn de mensen die opgeklommen zijn tot het niveau van God; wij zouden geen linker Vishuddhi mogen hebben, op welk vlak dan ook. Wij hebben geen ego. Waar is het ego? Het is verdwenen. Waar is het superego? Verdwenen. Zelfs al sluimert er iets van die aard, zie het dan gewoon onder ogen. Waarom voel je je schuldig? Waarvoor? Onzin? En zo raak je hiervan verlost. Want ik heb het ook al bij Sahaja yogi’s zien gebeuren: plotseling wordt hun neus rood, vallen hun ogen er bijna uit, ineens praten ze op zo’n manier dat ik er bijna bang van word. Ik dacht: “Wat is er aan de hand? Het was een heel normale man, waarom praat hij dan nu plots zo?” De reden is dat het verborgen ego plotseling opspringt en zichtbaar wordt. Dit is ook het geval met veel Indiërs, de Indiërs die in de steden rondhangen zijn verschrikkelijk egoïstisch, zoals ik al zei, hebben jullie ze hiermee gezegend, daarom gedragen ze zich op dezelfde manier. Maar er bestaat ook een traditie om de middenweg te nemen, in elk land, in China is dit bijvoorbeeld ook zo. Ik heb gezien dat dit in China ook zo is. Ik heb hen nog nooit horen zeggen: “Het spijt me, het spijt me, het spijt me.” Ze maken er zelfs geen woorden aan vuil. De Russen hebben hen zo slecht behandeld. “Je kunt het ons best zeggen”, zeggen we hen. En we vragen hen: “Waarom hebben jullie je afgesneden van de Russen?” “Doet er niet toe.” Ze geven nooit kritiek, ze zullen nooit iemand bekritiseren: “Zij hebben dit gedaan,” of er boos om zijn of erover nadenken, niets. Net zoals Indiërs, het zal je verbazen dat wij een wet hebben die het maken van films tegen de Engelsen verbiedt. Kun je je dat voorstellen? Omdat zij ons land waardig hebben achtergelaten. Zelfs afbeeldingen van Shivaji zijn niet toegestaan, omdat het zou kunnen veronderstellen dat moslims slecht zijn, zo ver gaan we.
Dus vergeet het, vergeet het, vergeet het, als je over die persoon begint na te denken dan wordt je ego geraakt. Het is een gekwetst ego, en je kunt deze ballon opblazen op twee manieren, misschien weet je dat wel: door erin te blazen of door alle lucht aan de buitenkant te verwijderen, of zelfs door erop te slaan. Bij een gekwetst ego wordt dus de lucht aan de buitenkant weggenomen, waardoor de ballon groter wordt, en de andere vorm van ego, het opgeblazen ego, is wanneer de ballon gevuld wordt met lucht. Beide dingen zijn precies hetzelfde; ik bedoel, het resultaat is hetzelfde, of je het nu op deze of op die manier doet. Je moet dus de fysieke manifestatie hiervan begrijpen, niet alleen in de zin dat je allerlei soorten ziekten ontwikkelt, maar ook ontwikkel je iets genaamd krankzinnigheid, op zeer jonge leeftijd, omdat je niet weet wat je met jezelf moet aanvangen. Het beste is dus, als je iets verkeerd hebt gedaan, jezelf daarvoor te vergeven: “Ik vergeef mezelf hiervoor, het is in orde. Dit gebeurde hierdoor – goed, ik had dat dus niet moeten doen. Ik zal het nooit meer opnieuw doen.” Zeg dit gewoon zo, neutraliseer het gewoon volledig. Zolang je het niet neutraliseert sla je het daar opnieuw op, daarover gaat het.
Ten tweede moet ik jullie vertellen dat de vrouwen in het Westen van stijl zijn veranderd, wat ontzettend gevaarlijk is voor hun maatschappij, omdat zij het egoïstische gedrag van mannen hebben overgenomen. Als mannen bijvoorbeeld drie meter verder gingen, renden ze achter hen aan, tot twee meter en trokken ze de mannen terug om daarna zelfs nog verder te gaan dan hen. Nu zijn jullie hierdoor de grenzen van jullie ego’s totaal voorbij gegaan, want normaal gezien hebben vrouwen niet zo’n groot vermogen voor ego. Dus door de mannen in hun ego te overtreffen, wat jullie hebben gedaan, zijn jullie de maryada’s van een vrouw volledig verloren, de maryada’s van een vrouw bestaan niet meer. Een man heeft nog de maryada’s van een man; als een man zich als een vrouw begint te gedragen, dan is hij geen man. Hetzelfde geldt voor vrouwen: als zij zich als mannen gaan gedragen, dan zijn ze niet langer vrouwen. Ze zijn hun maryada’s verloren. Ze bevinden zich buiten hun maryada’s, waardoor ze bezeten raken. En dat is waarom vrouwen, als ze egoïstisch zijn, angstaanjagend zijn: hun gezichten worden angstaanjagend, ze zien er angstaanjagend uit, hun hele gedrag is angstaanjagend. Ze kunnen zo droog worden als bonenstaken, en zo hard dat ze je kunnen raken als een ijzeren stang. Ze zeggen ook wel: “De vrouw met de ijzeren stang in haar hand.” Dit gebeurt allemaal omdat we maryada’s hebben: we zijn zoals we zijn. Als je een roos bent, dan ben je een roos. Wees blij dat je een pracht van een roos bent. Maar nu wil de roos liever een doorn worden, en daarom verliezen we al onze maryada’s.
Vandaag zal ik met jullie spreken voordat we hiermee beginnen, voordat de mensen hier komen zal ik met de vrouwen spreken en hen zeggen wat er mis is gegaan met hen, en daarom moet je weten dat de toestand van het Westen niet aan de mannen te wijten is, maar aan de vrouwen. De vrouwen hebben de westerse maatschappij geruïneerd. Het zijn de Indiase vrouwen die hun maatschappij staande hebben gehouden. Mijn grote dank gaat uit naar hun standvastige gedrag tegenover het leven. Het zijn de vrouwen van dit land die alles geruïneerd hebben dat zo delicaat was, emotioneel, mooi, alle liefde, tederheid, mededogen. Vrouwen zijn er om vreugde te brengen en geluk, en emotionele zekerheid aan de hele samenleving. Maar in plaats daarvan nemen ze het over: “Doe dit, geef me dat, doe dat.” Zelfs de echtgenoten zijn als bedienden geworden in huis. “Je hebt het niet goed schoongemaakt, je hebt de keuken niet goed schoongemaakt.” Toen ik in Engeland kwam was ik verbaasd te zien dat al het werk in de keuken en dergelijke zo goed geregeld was in Engeland, zie je, jullie hebben alles om dit schoon te maken, dat schoon te maken. Ik zei: “Hoe komt het dat dit zo is?” Het zijn de mannen, zie je, zij moesten het doen, dus vonden ze allerlei manieren en methodes uit. Het moet glanzen, goed, als je wilt dat het glanst dan zal ik je iets geven waarvan je hand zal verbranden als je het aanraakt, door alle zuren die erin zitten, en dat je met grote handschoenen overal moet aanbrengen. En dan wordt alles mooi schoon.
En verder lijden de kinderen ook onder deze situatie, zie je, want dat is de taak van een tuinier: dat alle mooie wezens die geboren worden met tederheid worden verzorgd. Maar je verwent je kinderen teveel, in het begin. Een moeder is als een tuinier, ze moet ook snoeien; ze moet ook hier en daar wat wegsnijden, zodat de groei zich goed zal voltrekken. Als je kind verwend is dan ben je geen goede moeder, dan ben je waardeloos. Maar in plaats van je kinderen probeer je je man fatsoen bij te brengen, precies andersom, omdat het ego naar je man gericht is commandeer je hem de hele tijd. “Ga hier zitten, ga daarheen, wat is dit?” Ook in verband met geld: “Geef mij al het geld, ik zal al het geld bijhouden,” en alles. Nu zou je kunnen zeggen dat de wet dit toelaat. Als de wet onzinnig is, dan mogen de Sahaja yogini’s zich niet aan zo’n wet houden. De wet heeft jullie geruïneerd, zeg ik je. Want dit is zo’n belangrijk deel van het leven, het is zo’n belangrijk gebied van het leven dat het hier niet onder zou mogen lijden. Als tederheid, liefde, vriendelijkheid en al deze kwaliteiten niet aanwezig zijn, dan worden jullie mensen zonder enige betekenis. Het leven is doelloos. Je weet niet wat te doen, daarom plegen kinderen zelfmoord. En de liefde zou zich zo moeten uiten dat ze bijgesnoeid worden, en daarvoor moet je wijsheid hebben, iets wat je ook niet ontwikkelt, want als je achter je Muladhara chakra aan rent, hoe kun je dan wijsheid hebben? Op dit gebied hebben de mannen jullie compleet voor de gek gehouden. Ze hebben jullie compleet voor de gek gehouden, neem dat van mij aan. Jullie moeten je wijsheid intact houden. En niet alleen hebben ze jullie voor de gek gehouden, maar zij hebben zichzelf verlaagd om jullie voor de gek te kunnen houden. Zij hebben zo hun sluwe methoden, ze zijn niet oprecht.
Als Sahaja yogi’s staan we dus boven al dit soort dingen, we hebben de staat bereikt waarin we hier boven staan. We zijn hier om al deze zaken die zijn misgelopen in de maatschappij weer recht te zetten, want Sahaja Yoga richt zich naar de maatschappij, niet alleen naar jezelf. In dit stadium moeten we dus begrijpen dat we het volgende moeten doen: eerst en vooral moeten we hier zelf een inzicht in hebben. Zelfs nu, met deze hele ontwikkeling van het inzicht in Sahaja Yoga, beseffen vrouwen nog niet dat ze vrouwelijk moeten zijn. Ik heb het gezien, ze zeggen nog steeds: “Wat is daar mis mee?” Nog steeds, en mannen begrijpen niet dat ze mannelijk moeten zijn, zelfs na zoveel (dingen/jaren?). En als ze echt mannelijk worden, dan zullen vrouwen hen waarderen. En als jullie echt vrouwelijk worden, dan zullen mannen jullie waarderen. Begrijp je, het zijn de uitersten die elkaar aantrekken, dat zou de normale gang van zaken moeten zijn. Maar wij leven op een abnormale manier, waarbij mannen vrouwen zijn en vrouwen mannen. Wat kun je daar nu mee aanvangen? Het is dus heel belangrijk dat mannen nu inzien – want ik zal later tot de vrouwen spreken – dat zij mannelijk moeten worden. Ze moeten dingen repareren, ze moeten beslissingen nemen, zij moeten het zijn die de leiding nemen. Maar dat is alleen uiterlijk zo, eigenlijk is de bron hiervan de vrouw, de vrouw is het potentieel en de man is de beweging. Als er bijvoorbeeld een ventilator beweegt, dan is de beweging van de ventilator de kinetische kracht, kun je stellen, maar de potentiële kracht die zich in ons bevindt, dat is de kracht van de elektriciteit, die van de bron komt. Wie staat er hoger, de ventilator die beweegt, of de bron? Laat de vrouwen beslissen en de mannen begrijpen. Maar als die bron opdroogt en de ventilator wil worden, dan zal geen enkele ventilator nog werken. De omgekeerde situatie. Als je beseft dat jij de bron bent, dat jullie het zijn die de mannen alle shakti[5] zullen geven, dan zullen jullie ophouden je als mannen te gedragen. Dat betekent niet dat je niet kunt gaan werken, dat is niet de bedoeling; maar doe dan werk dat meer geschikt is voor vrouwen. Ik zou het bijvoorbeeld niet leuk vinden als vrouwen buschauffeur zijn, of vrachtwagenchauffeur, of worstelaar. Nee, ik zeg je dit niet zomaar; ik zeg het uit ervaring.
Ooit was ik op reis, ik studeerde toen nog, in Lahore, zie je, en ik reisde met de trein, en bij een bepaald station, zie je, stopte de trein ’s nachts en er kwam een vrouw aan die zei: “Open de deur voor mij.”
Dus ik zei: “Het is wel veel te druk, maar goed, ik zal het proberen.”
En ze zei: “Als jij hem niet openmaakt dan breek ik hem door.”
Ik vroeg: “Hoe kan u dat?”
Ze zei: “Weet je niet wie ik ben?”
Ik vroeg: “Wie dan?”
Ze zei: “Ik ben Ahmida Bhanu.”
Ik vroeg: “Wie is Ahmida Bhanu?”
“De worstelaarster.”
“Oh, baba,” zei ik, “God sta me bij.” Ik zei: “Als u een worstelaarster bent, waarom komt u dan in de vrouwencoupé, waarom gaat u niet naar die van de mannen?” En toen duwde ze met veel geweld tegen de deur, ze kwam binnen en ik bekeek haar, en ik dacht: “Wow, wat een gestalte!” En ze ging zitten, zie je, en haar hele gezichtsuitdrukking en alles, haar manier van lopen en de manier waarop ze zat, alles was zo mannelijk.
Zo ging ze zitten en ze zei: “Kom nu maar op, iedereen die beweert dat ik hier niet mag zitten.”
Ik zei: “Niemand is daarin geïnteresseerd, mevrouw, u zit daar goed. Maar we zullen iemand uit de andere coupé moeten halen als u wil worstelen.” En toen zei ze niets meer, en ze was werkelijk, ik zag dat al haar spieren zo overontwikkeld waren, en ze zag er echt uit als, ik zou zeggen als een westerse koe, zou je kunnen zeggen. De koeien hier zien er namelijk uit als buffels, niet als koeien. Het was zo raar dat ik het maar niet kan vergeten, zie je, die ervaring, ik was heel jong en ik was echt, ik weet het niet, ik moest eigenlijk lachen, maar ik kon zelfs niet om haar lachen, omdat ze me anders zou hebben geslagen.
Dus dit is de situatie, zo eindigen we, dat moeten we weten, hoe ver het is gekomen met ons. Willen we soms worstelaars worden? Dit is dus de situatie, en je moet weten dat het al eeuwenlang zo is, het is al eeuwenlang zo. Ik heb het gezien, ik heb boeken gelezen, meerdere boeken, oude boeken; en ik heb ook films gezien, waarin ze lieten zien hoe zelfs toen al de vrouwen met een bezem in hun handen hun man te lijf gingen, dat soort van dingen. Ook wij hebben er een paar in India die zo zijn, maar er zijn heel, echt heel weinig vrouwen zo. Het zijn er niet veel, maar het kunnen er meer worden, God weet het, zie je, laat ons hopen van niet, maar ik zou zeggen dat dit de situatie is. Door het teveel aan ego van de mannen, dat in de linker Vishuddhi eindigt, zeggen ze: “Nee, laat de vrouwen het maar overnemen, dat is niet erg, laat hen daar maar tevreden mee zijn. Wij hoeven hun agressie niet meer, geef ze maar hun zin.” Dus doen ze wat ze willen, de mannen geven er niet om en zo komen ze in hun linkerkant terecht, waardoor er niet meer genoten wordt van het huwelijk of van liefde.
Nu vierden we dus gisteren de huwelijken, in het belang van jullie kinderen, voor hun eerzaamheid, en dat soort zaken, dus neem jullie rollen op als vrouwen en mannen. Jullie rollen zijn die van vrouwen en mannen, en je zult zien dat je ervan zult gaan genieten. Er zou geen discussie mogen bestaan over de rolverdeling. Als de man iets voor je wil doen, zou je moeten zeggen: “Nee, nee, nee, hoe kun je dat doen? Dat wil ik niet, laat mij dat werk doen.” Ik heb jullie bijvoorbeeld al vaak verteld dat mijn man als hij boos wordt zijn onderhemd wil gaan wassen, zie je, om te laten zien dat hij boos is. Of als hij pas echt boos is, dan zal hij de badkamer schoonmaken. Maar dan doet hij dat zo slecht dat ik weet dat hij het heeft gedaan. Dan moet ik erom lachen, maar dat durf ik niet, omdat ik hem niet wil ontmoedigen. En daarna begint hij te praten op een heel, zie je, op een heel fatsoenlijke manier, tegen iedereen. “Gij”, noemt hij iedereen dan, “Gij”, zie je. “Gij”, zegt hij dan, “Gij zijt zo, gij zijt zo”, en daardoor weet ik dat hij echt heel boos is om iets. Maar hij wil dan niet zeggen waar hij boos om is, zie je. Dus dan moeten we ontdekken waar hij boos om is, en als je het weet, voel je dan niet schuldig, maar corrigeer het.
En dan ziet hij – zie je, er zijn zoveel manieren waarmee je kwaadheid kunt neutraliseren. Het eerste dat er ontstaat door ego is kwaadheid. Omdat jullie gisteren getrouwd zijn, moeten jullie weten hoe je dit kunt neutraliseren, omdat het ego nog steeds aanwezig is. Probeer dus nu manieren te vinden om andermans kwaadheid te neutraliseren, dit is een heel mooie eigenschap, waarvan ik zag dat geen van jullie schrijvers het al ooit behandeld heeft, terwijl we in India veel schrijvers hebben die dit onderwerp behandeld hebben. Nu moet je dus proberen te ontdekken wat de zwakke plekken zijn van je man, eerst en vooral, of van je vrouw. Waar ze boos van wordt. Nu zouden we ons best moeten doen haar niet van streek te maken, haar niet kwaad te maken, en de houding van de vrouw zou hetzelfde moeten zijn, of nog veel meer, tegenover haar man. Wat zijn dus nu de zwakke punten, waarvan hij echt van streek raakt? Bestudeer het eens, het is heel simpel, lach erom, neem het niet te serieus, maar probeer heel voorzichtig zijn kwaadheid te voorkomen. En probeer ook te ontdekken wat hem blij maakt. Als ik bijvoorbeeld soms echt – ik word nooit boos, zoals jullie weten, ik word nooit boos, maar als ik gewoon kwaadheid toon… Hoe kan ik daar nu het best een voorbeeld van geven, hoe je de kwaadheid van iemand neutraliseert? Stel bijvoorbeeld dat ik mijn kwaadheid probeer te tonen; als je dan een kind op mijn schoot zet – afgelopen, weg kwaadheid. Ik kan geen kwaadheid tonen met een kind op mijn schoot, heel simpel. Op die manier moet je het uitzoeken. Mijn man bijvoorbeeld, zie je, stel dat hij kwaad is, dan ken ik hem goed genoeg om te zeggen: “Waarom koop je geen mooie sari voor mij?” Ah, afgelopen, dan is hij dolgelukkig. Ah, dan heb ik hem het grootste plezier gedaan, zie je. Op die manier, zie je, moet je uitzoeken wat jouw man gelukkig maakt, wat jouw vrouw gelukkig maakt, en het zo neutraliseren.
En, zie je, kleine dingen zoals deze moet je leren. Dat is de kunst van het leven, het is de kunst van het leven als Sahaja yogi. Het is een kunst om zo te leven, je ziet bijvoorbeeld hoe ik het oplos met een paar kleine dingen. Nu zul je wel al hebben gemerkt hoe ik in mijn lezing redelijk serieuze dingen zeg, maar door het stralen van jullie lach komt het binnen in jullie verstand, op die manier moet je dat aanpakken. Want humor is een van de belangrijkste middelen om bepaalde zaken te laten doordringen, om iemand een inzicht te geven, en je kwetst er niemand mee. Zo verbetert de situatie, en zul je uiteindelijk zien dat je een vreedzaam leven leidt, dat is het belangrijkste dat een man en vrouw moeten doen: zorgen dat ze een vreedzaam leven leiden. Zo voelen de kinderen zich goed, zo voelt iedereen zich goed en dan zal geleidelijk aan alles verbeteren. Je hebt niet de verantwoordelijkheid elkaar te corrigeren; maar als je getrouwd bent met iemand die geen Sahaja yogini is, die zich vreselijk gedraagt en dergelijke, dan is het een heel andere kwestie. Maar als het twee Sahaja yogi’s zijn die in mijn bijzijn getrouwd zijn, dan zou het doodeenvoudig moeten zijn. En bescherm elkaar; draag zorg voor elkaar. Er zou een rotsvast wederzijds vertrouwen moeten bestaan. En dit is – dit is in ons land echt het geval, moet ik zeggen, ons huwelijkssysteem heeft wat dat betreft iets speciaals.
Ik ging ooit naar Singapore, en je zult versteld staan, (het gebeurde) in vroegere jaren, ik zou naar Amerika gaan en er was een vreselijke vrouw van een diplomaat, ze kwam dronken naar het programma en men verzocht haar naar buiten te gaan omdat ze dronken was. Dus bracht ze onze Eerste Minister Indira Gandhi op de hoogte: “Deze vrouw doet dit soort werk en zij zou dit niet mogen doen, ze is de vrouw van een diplomaat en ze is zo hooggeplaatst,” en dergelijke.
Dus Indira Gandhi, die de situatie niet begreep, vertelde een zekere man genaamd Huxher, die haar vertegenwoordiger was: “Zeg tegen Mr. Srivastava dat dit niet de bedoeling is geweest en dat ze zal worden teruggehaald.”
Dus deze minister, zie je, moest een boodschap overbrengen van Indira Gandhi, en in die tijd was dat als een doodsteek voor een minister. Dus liet hij mijn man bij zich komen. En hij riep hem en zei: “We vinden dat uw vrouw moet worden teruggehaald en dit is er gebeurd.”
En hij vroeg: “Waarom? Waarom wilt u haar halen? Ze drinkt niet, ze rookt niet, ze doet niets verkeerd. Zij is de meest respectabele vrouw, ze is heel waardig en ze weet wat ze doet. Ze verricht goed werk, zonder er geld voor te vragen. Zij doet niets verkeerd en als u dat wilt zal ik mijn ontslag indienen, maar ik ga haar niet halen.”
En deze man kreeg de schrik van zijn leven, want als hij zijn ontslag zou nemen, wie zou er dan zijn werk doen? Hij is zo bekwaam. Hij zei gewoon: “Ik zal mijn ontslag nemen.” En ze waren er allemaal door geschokt, zie je, van zijn zelfzekerheid. En dit kwam ik te weten van iemand anders, omdat de minister zelf zo goed als dood was, half dood, door de boodschap van de Eerste Minister, zie je.
En toen ging hij terug, nadat hij het zelf had gezien, en zei: “Ik ken deze vrouw heel goed, zij is heel waardig, ze is een heel degelijke vrouw, ze is heel dharmisch[6], en we zouden haar niet mogen storen.” En daardoor kreeg deze man Huxter, die de boodschap had doorgegeven, ook een schok, zie je, en hij gaf deze schok dan weer door aan Indira Gandhi. Sindsdien heeft ze nooit of nooit nog geprobeerd zich in mijn werk te mengen. Je zult verrast zijn, ze heeft nooit geprobeerd zich er mee te bemoeien. Dit dankzij het vertrouwen en het inzicht van mijn man in mijn werk. Zo zou jij dat ook moeten hebben. Je moet je vrouw kennen, en je man kennen, zodat je weet dat ze dit of dat niet zomaar zouden doen.
Hetzelfde geldt voor je kinderen. Je moet het volste vertrouwen in ze hebben. Je moet weten wie ze zijn, wat ze willen doen, hoe ver ze kunnen gaan. En dit vertrouwen, in de vorm van een innerlijk inzicht, is de enige weg naar vrede, liefde en affectie. Een rotsvast vertrouwen in elkaar, waar ze ook zijn. Ik kan met zekerheid zeggen dat je mijn dochters overal heen kunt sturen, maar dat ze nooit een adharmisch[7] leven zullen gaan leiden, mijn schoonzonen evenmin, maar van mijn eigen dochters ben ik zeker. Ze zullen zelfs niet overwegen een adharmisch leven te leiden, wat je ook mag proberen. Dat soort vertrouwen zou er in jou moeten bestaan ten opzichte van je eigen kinderen.
Toen ze bijvoorbeeld heel klein waren, heel klein, kwamen de buren ooit en zeiden: “Uw dochters gebruikten dit, onze tuin, voor hun ochtendritueel.”
Ik zei: “Wat?” Ik zei: “Als mijn kinderen, zelfs maar uw toilet zouden gebruiken, dan mag u ze hierop aanspreken. In dat geval zal ik u tweeduizend roepies geven, hier en nu. Vraag ze maar eens om uw toilet te gebruiken, meer heb ik niet te zeggen.” Daar ken ik ze te goed voor. Als iemand zou zeggen: “Uw dochter heeft iets van mij weggenomen”, daar ken ik ze te goed voor, ze zouden nooit andermans spullen aanraken, ik ken ze daar te goed voor. Ze zouden ook nooit zomaar zo’n beschuldiging van iemand aannemen, daar ken ik ze te goed voor.
Op die manier zou jij ook je kinderen maar al te goed moeten kennen. Beledig hen niet in het bijzijn van anderen. Bouw hun karakter en hun waardigheid op door te zeggen: “Kom maar naar voren, je bent een Sahaja yogi, je bent belangrijk, je zult dit zijn, of dat,” en breng ze zo op dat pad, zorg dat ze daar blijven, respecteer hen. Maar verwen hen niet. Verwen hen niet. Over het algemeen verwennen we hen teveel. Of je bent zelf te toegeeflijk, of je maakt hen te toegeeflijk, beide dingen zijn verkeerd, en komen opnieuw op ego neer. Vertel hen hoe ze dingen moeten delen, vertel hen hoe ze moeten delen. En als ze iets delen, als ze iets aan een ander geven, dan moet je blij zijn dat ze het aan anderen gegeven hebben. “Geef dit maar aan anderen, laat de anderen ermee spelen.” Kijk, als je zelf jouw eigen blijdschap hierover toont, en als je zelf aan anderen geeft, dan leren de kinderen al deze dingen.
Het huwelijk is dus een heel belangrijke band in de ogen van Sahaja Yoga. Door huwelijken worden we allemaal met elkaar verbonden. Het is een hele samenleving vol gelukkig getrouwde mensen. Als iemand er nu niet zou slagen om een gelukkig huwelijk te hebben, vergeet het dan gewoon, vergeet het. Kijk, ik heb vrouwen van zestig jaar, van mijn leeftijd, om een huwelijk zien vragen. Ja, er zijn werkelijk vrouwen en mannen van zestig jaar oud: “Moeder, ik ben nog maar zestig en ik zou graag trouwen.” Ik zei: “Wat?” Op zestigjarige leeftijd heb ik duizenden kinderen, hoe kun je dan zoiets zeggen? Ik bedoel, je hoeft niet je hele leven een bruid te zijn. Je zou een moeder moeten zijn en een grootmoeder.
Ik vind dat na 45-jarige leeftijd niemand meer aan trouwen zou moeten denken, dat is onzin. Na de 45 is het onzin, zelfs getrouwde vrouwen zouden dan moeten weten dat ze moeders zijn en dat ze grootmoeders zullen worden, maar ze blijven zich als bruidjes gedragen. Zie je, dat is de reden, dat is een van de redenen waarom huwelijken mislopen. Omdat je geen bruid meer bent na, zeg maar, na de dertig of na de vijfendertig, dan ben je een moeder, dan ben je in alle opzichten een moeder. En dan ben je een vader, en op die manier leef je ook, als vader en moeder van de kinderen. Op die manier worden wij ook aangesproken in ons land. Tot de leeftijd van dertig, dertig jaar oud, worden we bruidjes genoemd, ‘doolai’, maar zodra je volwassen bent – ik word nooit door iemand bij mijn naam genoemd. Ze zeggen ‘Kalpana’s moeder’ of ‘Sadhana’s moeder’. Zelfs mijn man wordt ‘Kalpana’s vader’ genoemd, hij wordt nooit bij zijn naam genoemd, omdat je een vader en een moeder wordt, accepteer die positie. Maar nee, jullie willen nog bruidjes zijn op die leeftijd, dus wil je ook dat alles in bed is zoals voor een bruid, alles wat er in de slaapkamer gebeurt, moet zo zijn als voor een bruid, maar dan gaat in de slaapkamer niet alles naar wens. Omdat je niet langer een bruid bent, en dan denk je: “O, deze man is zo oninteressant geworden”, “Deze vrouw is zo oninteressant geworden,” en dan ga je naar een andere vrouw, een andere man, en zo gaat het verder. Vervolgens ga je naar kinderen en beschadig je hun onschuld.
Maar aanvaard het en groei op de juiste manier, groei als Sahaja yogi’s, als vader en moeder, als waardige mensen. De bron van liefde draait niet alleen om de relatie tussen man en vrouw, er zijn zoveel soorten relaties, die een nog grotere bron van liefde zijn, afhankelijk van het niveau waarop jij je bevindt. Als je een kleine, smalle rivier bent, goed; maar nu ben je de oceaan geworden: wees dan ook een oceaan. Als je de zee wordt, word dan de zee. Als je de oceaan wordt, dan word je een oceaan. Een zee kan zich niet blijven gedragen als een klein, piepklein, smal stroompje, of wel? Op dezelfde manier moet iedereen weten dat ze boven dit soort relatie uit moeten groeien en niet moeten blijven verlangen naar de relatie tussen man en vrouw. Op 45-jarige leeftijd zijn ze nog steeds op zoek naar mannen, zijn ze soms gek? Dit zou nu moeten ophouden in onze Sahaja Yoga, al degenen die voorbij een bepaalde leeftijd zijn zouden me niet meer moeten lastigvallen met huwelijken en zouden moeders moeten worden, er zijn zoveel kinderen om voor te zorgen, we zullen crèches oprichten, dan kun je daarheen gaan. Hoe zit het dan, met wie heb je dan omgang? Je hebt nu omgang met kinderen, met de kleinkinderen, met de achterkleinkinderen. Dit is iets wat je moet begrijpen, zowel mannen als vrouwen. Mannen zijn precies hetzelfde. Mannen proberen ook nooit vaders te worden. Als jullie volleerde vaders zouden zijn, dan hadden jullie niet dit soort ideeën over het huwelijk, vergeet het. Als het met één vrouw niet werkt, vergeet het dan maar. Vergeet het dan maar. Het is niet meer nodig, je hebt je deel gehad.
Dit soort houding is helemaal niet nodig, en het heeft gewerkt in een maatschappij die geen maatschappij van Sahaja yogi’s is, dus zou het ook voor jou moeten werken. Op sociaal vlak zijn Indiërs vrij bekwaam, maar ze zijn waardeloos op economisch en politiek vlak. Volg nooit hun politiek, het is verschrikkelijk. Verschrikkelijk. Ik bedoel, ik kan me geen slechtere politici inbeelden dan Indiase politici, zij zijn de ergste van allemaal. Als je naar hen luistert, dan weet je niet of je moet lachen of huilen, het zijn zo’n idioten, weet je, alle ezels zijn de politiek in gegaan, het zijn echt ezels. Erger zelfs. Ze balken als ezels, ze gedragen zich als ezels, ze schoppen elkaar, ze doen allerlei soorten dingen, kun je je dat voorstellen, het is zo afschuwelijk. Ik bedoel, als je het als grap wilt zien dan kun je het bekijken vanuit een grappig standpunt, alsof het ezels zijn, zie je, zo gedragen ze zich, alsof ze de volledige controle hebben over ons grootse land. De meesten van hen zijn dus ezels, ik ben er nog niet veel tegengekomen die verstandig waren. En degenen die verstandig zijn willen ook ezels worden. Wat vang je daarmee aan? Dat is hun grootste verlangen – stel je een heilige voor die een ezel wil worden! Laat ons dus het volgende inzien: wat onze goede kwaliteiten ook zijn, het zijn onze goede kwaliteiten en we mogen ze niet verliezen. Wat onze slechte punten ook zijn, we zouden ze moeten verbeteren. Dit is een heel evenwichtig standpunt ten opzichte van jezelf. Want wij doen er voordeel mee, niemand anders zal er voordeel mee doen en Sahaja yogi’s moeten egocentrisch zijn op dat vlak. Wij doen er voordeel mee; als wij er voordeel mee doen, doet het hele lichaam er voordeel mee, en doet heel Sahaja Yoga er voordeel mee. Dit is dus mijn raad in verband met je sociale leven dat zeer belangrijk is, en in verband met je ego.
Maar het belangrijkste is dat jullie, eenmaal jullie in de Sahasrara zijn, mijn hersenen worden, jullie worden echt mijn hersenen. Daarom moet je heel goed oppassen dat je niet alleen aan je familie denkt, aan je kinderen, aan je huishouden. Je denkt niet aan de ashram van Melbourne, of de ashram van Sydney, of aan Australië, maar je denkt aan de hele wereld en het hele universum, en de verbetering ervan. Als je die staat bereikt dan word je werkelijk een wezenlijk deel van mijn brein, dat zich bezighoudt met veel grotere visies, veel hogere zaken. Het werkt ook op lagere niveaus, dat is het goede eraan, het kan ook werken op jullie individuele niveaus. Ik besteed aandacht aan je individuele problemen, aan je individuele ideeën, aan alles wat je zegt, maar het licht is er voor het hele universum. En zo treden we binnen in het gebied van de universele religie, dat we moeten laten ontwaken, en waaraan we moeten werken. Zolang je die staat niet hebt bereikt, kunnen jullie geen volleerde Sahaja yogi’s genoemd worden. Dus om dat te bereiken moet je hard werken, of als we jullie nu Sahaja yogi’s noemen, zullen jullie dan mahayogi’s[8] worden. We moeten dus die staat van mahayoga[9] bereiken. Van hier naar daar is heel eenvoudig, het is al bezig. Stel je voor: vier jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik in staat zou zijn zovelen van jullie hier te vestigen als mijn kinderen, en vandaag is het een feit. Het is zo fantastisch dat het ons in vier jaar tijd is gelukt om zo’n prachtige resultaten te bereiken, en volgend jaar zal het resultaat zelfs nog groter zijn, te zien aan de manier waarop mensen er waren.
Je moet dus begrijpen dat in Sahaja Yoga gehoorzaamheid aan wat Moeder zegt goed is. Maar sommige mensen hebben de slechte gewoonte om te zeggen: “Doe het terwille van Moeder, voor Moeder.” Wie ben je om dat te zeggen? Waarom zou wie dan ook zeggen iets terwille van Moeder te doen? Of: “Moeder heeft het gezegd”. Nee, wanneer je de Spirit[10] bent dan begrijp je wat Moeder zegt, probeer dus je Spirit te begrijpen. Dat is de beste manier waarop je het kunt oplossen en waarop je het goede kunt doen. Ik wil dat al onze kinderen vanuit dat niveau opgroeien, laat hen starten vanuit een hogere standaard, vanaf een hoger niveau, want wij zijn op een lager niveau begonnen, wij hadden problemen, maar laat onze kinderen vanaf een hoger niveau starten, en Melbourne is de plaats die ik heb uitgekozen voor onze kinderen om op te groeien. Dus ik hoop dat vrouwen hun rol zullen spelen, dat mannen hun rol zullen spelen, en dat er hier een mooi familiesysteem zal worden opgebouwd, een mooie samenleving, deze mooie samenleving.
Wat is dat? Doe het uit. Ik weet het. Ik ken de bliksem heel goed. Ik weet hoe ze reageert. Vishnumaya, dat is Vishnumaya, we hebben Vishnumaya ontketend. Waar kwam het licht vandaan, Vishnumaya, waar lag het verborgen? Vishnumaya, zie je, is degene die we nodig hebben vandaag, en we zouden op een subtiele manier moeten begrijpen hoe Vishnumaya werkt. Kijk nu eens hoe sahaj[11] deze situatie ontstond, waardoor ik over Vishnumaya kon spreken, want het is niet gemakkelijk het onderwerp over te brengen op Vishnumaya. Kijk, je moet het spel zien, je moet het spel zien. Dit is nu Vishnumaya, hoe werkt zij? Hoe kan het dat ze zo goed werkt via mij? Hoe kan dat, wat gebeurt er, waar komt het vandaan? Hydro-elektrisch, het bestond in hydro-elektrische vorm, in het water, in het water van de Guru Tattwa[12], maar wanneer deze naar jou toe komt, wanneer de Guru Tattwa naar jou gekomen is, op dat moment begint Vishnumaya te werken, die je bevrijdt en haar werk doet. Omwille van wat? Omwille van de verlichting. Wat er op algemeen vlak gebeurt, gebeurt ook op subtiel vlak. Dus moet er gebruik worden gemaakt van een incarnatie, het guru principe moet dus een incarnatie nemen om af te dalen naar deze aarde. Daardoor begint Vishnumaya te werken en mensen te verlichten en zo werkt dit, zo komt dit alles tot stand. Nu hebben jullie gezien hoe ik het onderwerp plotseling kon veranderen, zonder dat jullie het merkten. Maar ik wilde jullie alleen laten zien hoe Moeder van onderwerp verandert, omdat er soms bepaalde voorvallen zijn waarbij er ineens ergens iets gebeurt, waar ik weet van heb, waardoor de situatie verandert. En dan lijkt het alsof het één doorlopende gebeurtenis is.
Verder moet ik jullie nog iets anders zeggen: jullie moeten allemaal de volledige kennis over Sahaja Yoga hebben. Heel weinig mensen weten echt veel over de Kundalini, of weten echt veel over vibraties. Ze weten niet eens waar de Void zich bevindt. Er zou een regelmatige scholing moeten plaatsvinden, zelfs voor ervaren Sahaja yogi’s. Waar bevindt de Void zich op de voeten, waar zitten de chakra’s op de voeten? Als ik ze zeg mijn voeten te masseren, weten ze niet waar dat is. Het kan zijn dat je geen hoge opleiding hebt gehad, dat is niet erg, maar wat Sahaja Yoga aangaat moet je wel goed opgeleid zijn. Je moet een volledige opleiding in Sahaja Yoga hebben gehad. Je moet weten waar een bepaald soort ziekte vandaan komt, en hoe het te genezen. Iedereen van jullie moet hierin onderwezen worden. Dus net zoals je een regelmatig meditatiemoment hebt, moet je ook regelmatig een moment nemen om jezelf bij te scholen over Sahaja Yoga, over hoe bepaalde dingen gedaan moeten worden. Nu is er een boek, natuurlijk zag ik wel dat het een goed boek is dat ze geschreven hebben over kinderen, maar het bevat geen spontaniteit, vandaar dat ik het zal moeten oplossen. Maar behalve boeken heb je ook nog mijn lezingen. Als je naar mijn lezingen luistert, noteer dan de dingen die Moeder heeft gezegd, en kijk dan zelf wat je ermee kunt doen.
De scholing in Sahaja Yoga is dus heel belangrijk, anders zal je verstand roesten. Je moet een volledige opleiding in Sahaja hebben genoten, het draait niet alleen om het geven van zelfrealisatie. Je moet dit hebben, zodat anderen zien dat je goed op de hoogte bent. De hoeveelheid informatie die jullie kregen heeft niemand ooit gehad, geen enkele heilige heeft dit ooit gehad. Maak hier dus maximaal gebruik van. Van welke leeftijd je ook bent, wat je opleidingsniveau ook is, dat maakt allemaal niet uit, maar jullie moeten allemaal weten wat Sahaja Yoga is, wat het betekent, hoe het werkt. Stel zelf vragen en zoek naar antwoorden. Jullie zijn allemaal nog leerlingen van Sahaja Yoga – dat moet je weten, jullie zijn nog leerlingen van Sahaja Yoga en je moet de kennis beheersen, je moet er alles over weten, elk woord. Het is niet de bedoeling alleen van Sahaja Yoga te genieten, je moet er ook alles over weten. Als je bijvoorbeeld geniet van een cake die iemand heeft gebakken, dan moet je ook weten hoe die cake bereid werd, want dan pas kun je hem ook voor anderen maken. Maar als je niet weet hoe je hem moet bereiden, zullen mensen het nooit geloven. Dat heb ik gemerkt.
Ik heb ook verschillende Sahaja yogi’s gezien die altijd al het werk doen, die actief zijn omdat ze altijd al actief zijn geweest, maar anderen zijn lethargisch. Zelfs bij twee Indiase mensen kun je hetzelfde verschil zien, of ze nu hier zijn of daar, maar dit zou eigenlijk niet mogen. Iedereen zou moeten proberen hetzelfde soort enthousiasme en dynamisme te ontwikkelen, niet slechts één persoon. Als maar één iemand dit doet, dan heeft het geen zin. Soms kan zo iemand zelfs heel dominant zijn. Iedereen moet werken, het hele lichaam moet werken, en als we die houding kunnen ontwikkelen, dan zal dat bijdragen aan een volledige ontwikkeling, aan verbetering. Goed?
Nu wil ik jullie vandaag, op deze dag van mijn verjaardag, heel veel zegeningen schenken, maar elke verjaardag neemt ook mijn ouderdom toe, dat moet je beseffen, daarom moeten jullie nu opgroeien om het over te nemen, dat is belangrijk. Het is heel belangrijk dat je opgroeit, want al is deze zogenaamde ouderdom van mij niet zichtbaar, toch neemt ze toe, dat moet je weten, en daarom moet je nu je snelheid opvoeren, aan de slag gaan, eraan werken. Als er anderen komen, praat dan lief tegen hen, geef ze vreugde, geef ze geen – geef ze vreugde. Draag zorg voor hen, wees vriendelijk tegen hen, dat zal ze eerder aantrekken dan iemand die onmiddellijk zegt: “Je bent een bhoot, ga weg!” Als ze in Sahaja Yoga zo zijn, dan zal ik hen wel onder handen nemen. Er zijn er nog, ik weet dat sommigen van hen er nog steeds zijn, en we moeten hen zeggen: “Je hebt een probleem, het is beter dat je weggaat.” Dat is niet erg, ze zullen voor een tijdje de ashrams moeten verlaten en later kunnen ze terugkomen. Het moet zo gebeuren, anders kunnen ze niet gecorrigeerd worden en zo’n mensen zouden moeten inzien dat het in orde moet komen met hen, dat ze moeten veranderen; ze zouden beter hun best moeten doen om niet door te gaan met de manier waarop ze nu bezig zijn met hun ego.
Probeer dus samen te werken met je Zelf, want je Zelf wil alleen maar beter en beter en beter worden. Ik zal dus navraag doen naar al deze mensen, ik zal het Warren zeggen, dat al deze mensen waarvan ik vind dat ze niet in orde zijn, de ashram moeten verlaten. De ashram is geen plaats waar alle soorten mensen kunnen wonen. Er zouden hier over het algemeen alleen zuivere mensen mogen wonen. Ze zouden aan bepaalde minimum vereisten moeten voldoen. Als ze niet aan die vereisten voldoen, moeten ze vertrekken. Zelfs een vrouw die dominant is, of een man die zich als een vrouw gedraagt, zou moeten vertrekken. Jullie moeten normale mensen zijn, anders zullen andere mensen die er komen iemand zien die eruit ziet als een geplukte kip, zie je. Dan zijn ze gewoon niet onder de indruk. Ik zeg het je, zoals ik toonde hoe Christus zo armzalig stond afgebeeld, als een kreupele. Ik zou niet weten wie er daarvan onder de indruk zou kunnen zijn. Je moet iemand hebben zoals de Christus in de Sixtijnse Kapel, zie je, die er staat als een (onduidelijk), zo moeten de mannen zijn, maar dan wel waardig, respectabel, vriendelijk en majestueus, dat is het beste. En de vrouwen zouden heel zacht en lief moeten zijn. Dat zal je een ongelofelijk duurzame en grootse toekomst brengen. Ongelofelijk duurzaam, je hebt geen idee hoeveel het mij al gebracht heeft. En vandaag de dag komt het me zo goed van pas.
Zie je, toen ik me nog niet met Sahaja Yoga bezighield, was ik van nature altijd vriendelijk tegen mensen, en voor iedereen die er op mijn weg kwam. Ik zal je een voorbeeld geven: in Londen kwam er ooit een man, zijn naam is… Wat was de naam van die regeringsvertegenwoordiger? Hij is nu de regeringsvertegenwoordiger van Pune, goed. Hij kwam bij ons, voor een vergadering van het werk van mijn man of zoiets. En C.P. zei: “Ik zal hen halen voor het avondeten.” Ik zei: “Goed.” Ik had het eten zelf gemaakt; er waren ongeveer vijfentwintig mensen die zouden blijven eten. Ik moest voor hun eten zorgen, hoe dan ook. Dus toen ik naar Pune ging, vertelde Marautra mij dat deze vertegenwoordiger er heel erg naar uitkeek om als de president, of de voorzitter of als ontvangstcomité, mij te ontvangen.
Ik zei: “Ik herinner me deze man niet. Ik herinner me wel iemand anders met dezelfde naam.”
Maar hij zei: “Nee, nee, nee, nee, dit is iemand anders.” En het bleek iemand te zijn die bij ons was geweest en hij gaf me zoveel lof, ik was verbaasd dat hij dat allemaal had gezien.
Hij zei: “Deze vrouw, waarvan de echtgenoot zo’n hoge functie heeft in het leven, is zo nederig, ze is zo vriendelijk, zo moederlijk.” En toen hij naar huis was gegaan vertelde hij zijn vrouw: “Ik heb nog nooit eerder zo’n vrouw gezien, zo’n perfecte vrouw.” Ik weet niet wat ik daarvoor heb gedaan. Ik zal waarschijnlijk lekker gekookt hebben, dat doe ik natuurlijk, maar ik zal ook goed voor hem gezorgd hebben, ik zal vriendelijk voor hem geweest zijn, voor hen allemaal. Ik zal zelf niets gegeten hebben, maar voor hen gezorgd hebben, zoiets moet het geweest zijn, ik herinner me zelf niet meer wat ik precies gedaan heb. Maar van nature moet ik dit doen, en niet alleen nu, maar ik heb al zo vaak geweten dat het me goed van pas kwam, alleen door mijn aard, alleen door mijn natuur.
En je moet weten dat ons Hoge Raadslid in Engeland, beide Hoge Raadsleden, de eerste en de tweede, B.K. Neru en de tweede, zoveel respect voor mij hadden, zo’n hoge waardering, onvoorstelbaar, alleen doordat je vriendelijk bent, en zorgzaam en lief. Zoals jullie hier voor mij zorgen, zo zorgde ik voor hen. En daarom zijn ze zo onder de indruk, ik kan je zeggen dat alle vrienden van mijn man en iedereen zo’n hoge waardering en zoveel respect voor mij hebben. We waren op bezoek gegaan bij iemand die wetshoofd is, die aan het hoofd van de inlichtingendienst in India stond; en hij gaf ons een echte koninklijke behandeling. Het ontvangstcomité werd op de hoogte gebracht dat de kinderen van Moeder zouden komen en hij kwam persoonlijk naar de vlieghaven, weet je dat? Hij zat daar, ik weet niet of hij naar buiten is gekomen en heeft gezien dat jullie daar allemaal stonden. Dit komt enkel door mijn persoonlijke ervaringen met hen, wie geeft er anders iets om iemand zijn vrouw?
Na mijn man kwamen er nog zoveel anderen, waarbij niemand geïnteresseerd was in hun vrouwen. Overal, zie je, laatst ging ik bijvoorbeeld met mijn man naar China, en zijn werknemers die in Japan en in andere plaatsen werkten, in Honolulu, ze wilden me allemaal ontmoeten, niemand komt om alleen hem te zien. Hij zei: “Nu jij bent meegekomen zijn ze allemaal gekomen om je te zien.” Kun je dat geloven? En door niets anders dan gewoon een goede gastvrouw te zijn voor hen. Dit is zo’n krachtig middel. Het is zo’n krachtig middel, en vrouwen moeten kunnen koken, dat is belangrijk. Als ze niet kunnen koken dan zijn ze geen vrouwen, dan vind ik dat ze geen vrouwen zijn. Ze moeten allemaal kunnen koken. Je moet leren koken, en iedereen kan dit leren, dat is heel belangrijk. De verborgen kracht van een vrouw ligt in de manier waarop ze kookt. Zie je, onze mannen kunnen nergens anders heen gaan, omdat we zo goed koken dat ze wel naar huis moeten terugkomen. Ze herinneren zich het eten. Dus dat is de kracht die je hebt.
Vandaag zullen we een heel korte puja houden, omdat het vandaag mijn verjaardag is en de puja op een verjaardag zou zo moeten zijn dat ze dieper gaat, meer vanuit het hart, vreugdevoller, in plaats van de rituele kant op te gaan. Het is niet nodig zoveel rituelen te gebruiken, omdat we in een vreugdevolle stemming zijn, door de verjaardag van onze Moeder te vieren. We zijn er al, en alles wat er nodig is om je daar te brengen is niet langer nodig, omdat je al in die vreugdevolle stemming bent, goed? Dus gewoon een heel korte puja, heb ik hem gezegd, moet er vandaag gehouden worden, op mijn verjaardag. Het is niet nodig om een lange, uitgebreide puja te houden, met alle benodigdheden om alle godheden hier te brengen, ze zijn hier al, daar boven, kijk gewoon naar de vibraties die ze uitstralen! Ze zijn zo gelukkig dat jullie mijn verjaardag vieren. Wat we dus in elke puja moeten doen is hen laten ontwaken, hen vragen goed voor je te zijn, en dergelijke. Hoewel ze in mij ontwaakt zijn wil je dat ze hier zijn. Maar nu zijn ze allemaal in jullie ontwaakt, dus hoeven we helemaal niet zo’n uitgebreide puja te houden, dat is helemaal niet nodig. En dit is ook wat ik Modi vertelde, dat jullie een heel, heel korte puja zouden moeten hebben, een heel korte puja zou goed zijn.
Dus de lezing van vandaag had ongeveer hetzelfde effect als een puja. Onthoud gewoon dat het voor jullie bedoeld was in de tijd dat jullie nog geen Sahaja yogi’s waren. Vandaag is het niet meer voor jou bedoeld. Zo voel je je niet schuldig. Herinner je eerst en vooral dat jullie Sahaja yogi’s zijn, dat jullie mijn kinderen zijn en dat ik heel veel van jullie hou, ontzettend veel. Heb dus alsjeblieft vertrouwen in jezelf, een rotsvast vertrouwen in jezelf, goed? Dat is het mooiste wat je me vandaag kunt geven als geschenk.
Moge God jullie zegenen!
[1] equinox: het tijdstip waarop de zon loodrecht boven de evenaar staat; de lengte van dag en nacht zijn overal op aarde ruwweg gelijk en de zon komt precies in het oosten op.
[2] maryada’s: begrenzing van het juiste (rechtschapen) gedrag
[3] tamasika: conditie, type mens dat neigt naar de negatieve aspecten van de linkerkant
[4] bhoot: vorm van negativiteit; ziel van een overledene die nog sterk gehecht is aan het aardse leven
[5] shakti: primordiale (oorspronkelijke) kracht, ondersteunende, vrouwelijke, moederlijke oerkracht
[6] dharmisch: volgens de gedragscode van het dharma; rechtschapen
[7] adharmisch: niet dharmisch; dat wat tegen het dharma of de wetten van rechtschapenheid ingaat
[8] mahayogi: grote yogi, die het hoogste bereikt heeft
[9] mahayoga: opperste vorm van yoga
[10] Spirit: het Atma, het Zelf, de diepste (goddelijke) essentie van ons wezen, die zuivere liefde, vreugde en bewustzijn is
[11] sahaj: sahaja, spontaan, aangeboren, volgens de cultuur van Sahaja Yoga
[12] Guru Tattwa: het guru principe, de essentie van het meesterschap