Shri Mataji Nirmala Devi

Toespraak tot de Sahaja yogi’s

 

Madesimo, Alpe Motta, Italië

4 mei 1986

Engelse transcriptie: ISDP verified
Nederlands: eindversie 16/11/2012

Dit zijn liederen die gezongen worden in de Himalaya; dat men ze hier zingt is heel bijzonder, nietwaar? Ze hebben ze helemaal tot hier gebracht om ze hier te kunnen zingen.

Nu vind ik dat ik jullie al een heel erg lange lezing heb gegeven, of een toespraak, zoals jullie dat noemen. Sommige reacties waren zeer goed en sommigen hebben het heel goed kunnen absorberen, maar anderen zeiden dat ze in slaap vielen. Zulke dingen gebeuren door toedoen van negativiteit. Je moet de negativiteit in je bestrijden want negativiteit is het deel van je dat vragen stelt; als ik spreek dan vertel ik namelijk de waarheid, de absolute waarheid, maar toch stelt het vragen en denkt het erover na. En zodra het begint na te denken gaat er niets meer in je hoofd binnen, omdat je bezig bent met de vorige zin en je niet mee bent in het heden, en dit alles resulteert in iets als vluchtgedrag, waarbij je ontsnapt door in slaap te vallen. Vandaag heb ik dus mijn uiterste best gedaan om te zorgen dat jullie met je bewuste verstand aanwezig blijven. Je moet bewust blijven, je moet alert zijn, want daar hangt alles vanaf: zolang je niet bewust bent, kun je niet groeien. Iemand die abnormaal is kan niet groeien. Je moet jezelf normaal maken.

Er zijn zovelen van jullie die veel afwijkingen hadden, die naar boven kwamen en vervolgens weggegooid zijn, en velen werden gezuiverd; maar als er nu nog onder jullie zijn die hier nog altijd mee zitten, dan moeten ze daar echt aan werken. Ze kunnen het niet steeds maar blijven rechtvaardigen. Meestal trekken negatieve personen ook een negatieve persoonlijkheid aan. Dus als je gelijk welke vorm van dit soort negativiteit in je hebt, dan zou je nooit naast een andere negatieve persoon mogen zitten, je zou nooit bij zo iemand in de buurt mogen komen, hou er afstand van, en blijf bij iemand die positief is. Zoals ik zei, leun aan bij en steun jullie leiders zonder meer, zonder het in vraag te stellen, maar het probleem is dat jullie met je eigen leider beginnen te ruziën. Als de leider iets tegen je zegt, ga je ruziën met de leider, en je argumenteert met de leider, dus is het afgelopen. Ik spreek via de leiders, dus stel hen niet in vraag. Als je hen wel in vraag stelt dan zullen er problemen ontstaan, jullie moeten vasthouden aan jullie leiders die positieve mensen zijn. En als je hen in vraag begint te stellen, zul je nergens komen, er is geen verbinding tussen jou en mij.

En dit gebeurt overal, zo kreeg ik te horen dat dit ook in Zwitserland het geval was, en in Frankrijk gaat het nu beter, maar daar was het eerst ook zo, overal, behalve in Italië; naar mijn mening zijn de resultaten in Italië nog het beste. Ga dus niet in conflict met je leiders; argumenteer niet met hen. Denk niet na over Sahaja Yoga, want wat heb je eraan toe te voegen? Wat weet je erover? Hoe kun je erover nadenken? In hoeverre heb je er kennis over? Stel je soms ook je chemieleraar in vraag als hij zegt dat waterstof twee atomen heeft, of één atoom? Zou je dat doen?

En als je dit vanuit je ego begint te doen, dan word je uit het rijk van de evolutie geslingerd. Denk niet na, luister gewoon en probeer het in je op te nemen. Deze woorden zijn allemaal mantra’s; neem ze in je op. Maar in plaats daarvan begin je te twijfelen, begin je te argumenteren met je leiders en hen advies te geven; doe dit alsjeblieft niet, hou er nu meteen mee op. We zitten hier niet in de politiek, waar iedereen iets in te brengen heeft en waar iedereen steeds maar iets moet zeggen. Meestal zijn alleen de bhoots[1] zo; alleen mensen die bhootish[2] zijn, blijven maar proberen advies te geven en hun eigen zegje te doen. En ze gaan over de hele lijn tegen de leiders in.

Dit geldt vooral voor de oudere mensen, zou ik zeggen, want jullie zijn vaak ouder dan de leiders zelf. En daarom denken jullie dat je het recht hebt om de leiders te corrigeren, maar dat is niet zo. In Sahaja Yoga gaat het er niet om hoe oud je bent, maar hoe ver je geëvolueerd bent. Als je je leiders in vraag begint te stellen en begint na te denken over hun gedrag of wat dan ook, of als je hen tegenspreekt of hen je eigen ideeën probeert in te geven, dan is het afgelopen met je.

Het is als een schakel. Stel dat er een schakel is tussen de chakra’s en de cellen, stel dat dit het geval zou zijn. Als je de chakra’s verwaarloost, hoe moet je het dan uitwerken, want ik ben met hen verbonden, en jij bent via hen verbonden (met mij). Maar als je hen aanvecht, dan valt de verbinding weg. Ik weet wat ik met de leiders moet doen; ik kies hen, ik breng hen in hun positie, ik regel hun gedrag, ik verander hen; ik weet wat ik met hen moet doen. Dus jullie mogen hen niet uitdagen, want dat is niets anders dan ego. In India gebeurt dit nooit, het gebeurt gewoonweg niet. Als Moeder iemand heeft aangesteld dan wordt dit aanvaard, want voor hen is dit de waarheid waarnaar ze altijd al gezocht hebben. Al het andere is allemaal nonsens, het maakt het ingewikkeld, maar omdat jullie zo ingewikkeld in elkaar zitten lijkt het voor jullie dat andere dingen beter zouden zijn, je denkt dat je je persoonlijkheid eraan overgeeft. Zo is het helemaal niet! Het gaat erom jezelf te ontwikkelen, jezelf over te geven aan het levenssap, aan de vitaliteit, aan de essentiële levenskracht; geef je daaraan over, aanvaard het meer, aanvaard het meer. Dit ego zal je nooit toestaan om zelfs maar het minste in je op te nemen. Wees daar erg voor op je hoede. Het zal je nooit toestaan in alle rust te kunnen slapen, het zal je niet de minste rust gunnen. Het zal je nooit toestaan te groeien; het zal je nooit jouw eigen doel laten bereiken, dus geef dat ego van je over.

Dus één ding wil ik je duidelijk zeggen: maak geen ruzie met je leiders, discussieer niet met hen, stel hen niet in vraag en denk niet over hen na; dat is een eerste vereiste, anders zul je afgesneden worden. Zorg dat je een goede verstandhouding hebt met je leider. Probeer hem te ondersteunen, vraag hem wat zijn wensen zijn en in hoeverre hij hulp nodig heeft. Hoe meer je je met hem verbindt, hoe dichter je bij hem komt te staan, hoe meer voordeel je zult hebben.

Maar mensen zijn nu eenmaal erg verkwistend. Ze hebben hun leven vergooid met drugs en allerlei andere nonsens; en vrouwen hebben nog een andere slechte gewoonte, namelijk te roddelen. Ze willen roddelen, roddelen over die persoon, kritiek uiten op een ander persoon. Roddelen is een heel slechte gewoonte van vrouwen. Ik bekommer me nooit om iemand die roddelt en ik hou ook niet van iemand die roddelt; dus roddel niet, spreek niet goedkoop of lichtzinnig over anderen. Je hoeft geen hoge opleiding te hebben genoten, je hoeft niet van goeden huize te komen, je hebt niets nodig, zolang je maar een Sahaja yogi bent. Je zou een echte diamant kunnen zijn, maar sta jezelf toe om tot een diamant geslepen te worden. Sta het toe!

Van sommige mensen waren de reacties uitstekend, ze hebben alles geabsorbeerd wat ik gezegd heb, ze namen alles in zich op, maar anderen vielen in slaap. Nu, als diegenen die toen tegen de slaap vochten het niet begrepen hebben – het is dan ook een heel moeilijk onderwerp – ik zei jullie dat het een heel subtiel onderwerp is, dat geeft niet. Maar al diegenen die het toen moeilijk hadden zouden aan zichzelf moeten werken, ze zouden de reden moeten achterhalen. Ik heb één ding ontdekt over linkse mensen: als ze een kaars naast hun linker Swadishthan zetten, niet te dichtbij, en een andere kaars voor de foto en dan hun linkerhand naar de foto gericht houden en hun rechterhand op Moeder Aarde leggen, dan werkt dat. En de kaars achter hun rug zou niet te dichtbij mogen staan, want hij zal gaan knetteren en in verschillende richtingen branden.

Iedereen die ooit drugs heeft genomen, niet LSD, maar andere drugs, mensen die nogal suf zijn, die zich slaperig voelen, wiens hersenen beschadigd zijn door toedoen van drugs, al deze mensen kunnen hier veel baat van ondervinden. Doe het elke dag. Toen je drugs nam heb je nooit gemerkt hoe je jezelf eraan overgaf, je had nooit door dat het iets was dat je volledig zou vernietigen. Je weet dat zoveel mensen ten onder gaan, zoveel mensen sterven eraan, maar toch wilde je het doen, ik weet niet waarom, waarschijnlijk omdat je ego zei: “Oké, doe maar, probeer het eens. Jij kunt het wel aan, er kan je niets gebeuren.” Het is het ego dat je dit ingeeft. En daarom deed je het. Maar goed, het maakt niet uit, gedane zaken nemen geen keer, dus laat het ons gewoon uitzuiveren, want wij zijn zoekers.

Zij die zich dus volledig één voelden tijdens de lezing, zonder ook maar iets in vraag te stellen, moeten weten dat ze op de goede weg zijn. Zij die dingen in vraag stelden, die erover nadachten, moeten weten dat ze ego hebben, en zij die in slaap vielen moeten weten dat ze links zijn. De linkerkant is nog erger dan de rechterkant, want de rechterkant kan gemakkelijk worden verbeterd, het is duidelijk zichtbaar. Het is uiterlijk duidelijk zichtbaar, mensen houden er niet van. Zo iemand krijgt altijd kritiek, iedereen zegt: “Hij is zo egoïstisch,” en dergelijke. Iedereen weet dat zo iemand naar buiten treedt zoals Hitler. Maar iemand die links is, zie je, zo iemand is heel meelijwekkend, waardoor je enorm veel medelijden krijgt met zo iemand; je begint sympathie voor hem te voelen, waardoor hij je mee omlaag trekt. Zulke mensen zijn veel gevaarlijker en ze zijn moeilijk te genezen, heel moeilijk. Het is dus geen gemakkelijke opdracht, maar we moeten eraan werken. Ik doe mijn uiterste best, jullie moeten mij ook helpen.

Ik zou het een goed idee vinden als jullie ’s nachts wat olie zouden aanbrengen op je hoofd. Als Sahaja yogi’s zouden jullie dat moeten doen. Ik vind dat Sahaja yogi’s een andere haarstijl zouden moeten hebben. Deze moderne, modieuze stijl past niet bij ons. Want hierdoor zullen we uiteindelijk allemaal kaal worden, dat kan ik je wel zeggen, en je zult merken dat de Sahasrara een kuil vertoont hier. Het is dus beter dat je wat kokosolie neemt en je hoofd hier goed mee insmeert, ’s avonds en ook ’s ochtends. Uiteindelijk zie je daar niet zoveel van. En kam je haar netjes, want ik denk ook als jullie gekleed gaan als bhoots en als je haar eruit ziet als dat van bhoots, dat de bhoots het dan zullen overnemen, omdat ze denken: “O, hier zit een bhoot; ik kan die bhoot maar beter vastgrijpen.”

Kleed je dus op een nette manier, en je zou geen haar over je voorhoofd mogen hebben, kam het glad, zorg dat het er netjes uitziet en zorg dat je voorhoofd volledig vrij is. Wij zijn Sahaja yogi’s. We moeten onze kledingstijl veranderen; we moeten onze stijl in het algemeen veranderen. Jullie kunnen niet modieus zijn, zoals die domme punkers. Wij zijn een speciaal soort mensen, dus aan onze haarstijl zouden mensen al moeten kunnen zien dat dit Sahaja yogi’s zijn. Dus om te voorkomen dat je kaal wordt, probeer je beter wat olie op je hoofd aan te brengen. Dit is iets heel belangrijks dat Sahaja yogi’s echt moeten doen. Je kunt gevibreerde olie gebruiken als je dat wilt, en olijfolie is ook geschikt, maar nog beter dan olijfolie vind ik kokosolie, omdat het beter is voor de haargroei. Maar soms kun je ook amandelolie gebruiken, dat is ook goed, amandelolie is goed als je een specifiek probleem hebt, bijvoorbeeld als je je uitgeput voelt of als je zenuwen extra aandacht nodig hebben, als je een nerveus persoon bent, dan is amandelolie goed voor je.

En voor mensen die problemen hebben met hun tanden is het belangrijk er goed zorg voor te dragen. Het heeft geen zin om naar de tandarts te gaan, want tandartsen creëren alleen maar problemen. Je hoeft simpelweg alleen wat olijfolie en zout te mengen en er je tandvlees elke avond voor het slapengaan mee te masseren. Daar zullen je tanden gezond van blijven. Het zal je verbazen dat ik tot op de dag van vandaag nog nooit naar een tandarts ben geweest. Ik ben nog nooit naar een tandarts geweest en ik hoop dat ik ook nooit naar een tandarts zal moeten gaan. Maar ik heb wel een paar slechte gewoontes, en één ervan is dat ik mijn tanden nogal vaak poets. Gebruik geen elektrische tandenborstels en van die dingen, maar gebruik een gewone borstel, of het beste is je vingers te gebruiken om met olie en zout te masseren, dat zou heel goed voor je zijn, en spuug het daarna allemaal uit en spoel je mond.

De derde gewoonte die ik in Europa zie is dat jullie nooit jullie keel reinigen en jullie tong, en dat is weer iets dat heel schadelijk is voor de Vishuddhi. Dat is ongetwijfeld een van de redenen waarom jullie Vishuddhi’s in zo’n slechte staat zijn. Dus ook al is het hier niet de gewoonte, in het Westen, toch is het ontzettend belangrijk om twee vingers in je mond te brengen en met je vingers, niet met een instrument, met je vingers over je tong te schrapen en hem zo schoon te maken zodat ’s ochtends al het vuil er vanaf komt; dat is belangrijk, want anders stapelt het zich op en begint te rotten. Dit moet je dus echt doen, en misschien denk je dat je dan onaangename geluiden zult maken of zo, maar dat is niet erg; je moet gewoon je keel schoonmaken, en zo zullen jullie je Vishuddhi’s helemaal zuiver houden.

Dat is één ding, en dan is het ook zo dat je altijd water moet gebruiken, zoveel mogelijk, om je te wassen als je naar het toilet gaat. Je moet water gebruiken; het gebruik van papier is een heel vuile, onhygiënische gewoonte, echt een heel vuile en onhygiënische gewoonte. Zelfs als je papier gebruikt moet je daarna nog water gebruiken. Het is heel belangrijk dat je altijd water gebruikt, zoveel mogelijk. Voor Sahaja yogi’s is dit ontzettend belangrijk.

Nu zijn er ook enkele mensen die tot de ontdekking zullen komen dat ze op subtiel niveau in zekere zin aan de rand van een afgrond staan, dat ze nog altijd dit soort problemen hebben dat ze met andere vrouwen willen slapen of dat ze zo’n soort dingen willen doen, en in dat geval zouden ze beter Sahaja Yoga opgeven. Dan is het beter om ons met rust te laten. We kunnen zulke nutteloze mensen niet in ons gezelschap toelaten. Zij kunnen dus beter Sahaja Yoga opgeven en ons niet langer lastigvallen, want we kunnen met gemak duizenden andere mensen krijgen in India, zonder problemen; voor hen is het niet moeilijk, want zij bevinden zich al op dat niveau. Maar wie nog steeds zo is, wie nog steeds relaties met andere vrouwen probeert te hebben en zijn ogen naar andere vrouwen laat dwalen; of als er vrouwen zijn die zich zo gedragen, zie je, al dit soort maniakken, ik noem hen gewoon maniakken, zij zouden Sahaja Yoga moeten opgeven en ons die onzin besparen. Dit is onbetwistbaar.

We hebben altijd al gezegd dat alle mensen die te negatief zijn Sahaja Yoga zullen moeten verlaten, en die dag zal ooit komen, dus voor jullie allemaal is het van zeer groot belang dat je probeert jezelf uit te zuiveren en dat je nooit in de buurt komt van iemand die negatief is. Sluit nooit vriendschap met iemand die negatief is. Probeer eerder je hulp aan te bieden aan iemand die positief is. Zuiver jezelf uit. Reinig jezelf; draag zorg voor jezelf; respecteer jezelf; hou van jezelf. Leef in alle waardigheid. Goedkope dingen, frivole dingen, nutteloze dingen zou je nooit mogen doen, omdat je daarmee je ego uitdaagt. Laat iemand je beledigen en probeer geen weerwoord te geven. Sla het gewoon gade, laat je niet kwaad maken. Probeer je ego niet te laten reageren. Dat kun je gemakkelijk bereiken als je eerst voor de spiegel oefent, als je naar jezelf kijkt en om jezelf lacht, de draak steekt met jezelf. Denk eens na over jezelf. Wie ben je? Wat heb je? Niets.

De lezing van vandaag was werkelijk – het was niet alleen een buitengewone lezing, maar de woorden waren ook als mantra’s. Het is heel goed voor de hersenen, en ik zou willen dat je deze lezing steeds weer opnieuw beluistert, zodat je ze in je opneemt – zonder het in vraag te stellen, neem het in je op, absorbeer het. Ik hoop dat jullie dit begrijpen. Na deze Sahasrara Puja hoop ik dat jullie nu proberen het niveau dat jullie hebben bereikt te behouden. Ik verwacht van jullie allemaal dat je je leiders steunt, en hen prijst, en op geen enkele manier discussieert, argumenteert met hen, of hen bepaalde ideeën probeert aan te praten. Zelfs tegen de echtgenotes heb ik gezegd niet te argumenteren met de leiders.

Anders trek je elkaar als het ware naar beneden; zo werden er ook ooit schorpioenen voor een bepaald onderzoek gebruikt, afkomstig van verschillende plaatsen. En op een bepaald moment zagen ze dat één van de potten open was, en ze zeiden: “Wat is dit? Straks springen alle schorpioenen uit deze pot!” En de anderen zeiden: “Dat zal niet gebeuren, want als er één omhoog klimt dan trekt een ander hem weer naar beneden.”

Zo gedragen wij ons ook. Als er dus een leider is dan maakt het ego je jaloers, want het ego zegt: “Jij weet het beter, geef hem maar beter de oplossing.” Dat wil niet zeggen dat je mensen geen suggesties kunt geven, je kan mij ook dingen voorstellen, maar als het niet geaccepteerd wordt, aanvaard dat dan. Het is een uitdaging voor je ego. Het is beter dat hij ‘nee’ tegen je zegt, zodat je voor jezelf kunt nagaan: “Blijft mijn ego zich nog vastklampen aan dat idee?”

Het tweede dat ik altijd heb gezegd, is dat we ons niet mogen laten domineren door misvattingen. Deze keer was de misvatting dat de Engelsen dachten, de Engelse leiders dachten – wat een grote vergissing was – dat de Italianen het lastig zouden vinden als ze bleven. Italianen zijn mensen met een heel groot hart, net als Indiërs, dus ze zouden dolgelukkig zijn als zij zouden blijven. Maar dit ligt aan de Engelse geest. De Engelsen kunnen het zelfs nog niet verdragen dat één persoon twee dagen blijft. Als je aankomt, zullen ze je onmiddellijk vragen: “Hoe laat vertrek je weer?”

Het waren dus hun eigen gedachten die hun het idee gaven dat ze het lastig zouden vinden, omdat zij het zelf lastig zouden vinden. Hoewel ze hen gezegd hadden: “Je kunt hier blijven tot maandag, geen probleem, je hoeft dan alleen maar tien pond extra te betalen”, en daarom dacht ik dat ze zouden blijven. Dit is het Engelse idee van vriendelijkheid tegenover anderen. Want voor hen is het ondenkbaar iemand in hun huis te laten logeren, ze zullen zelfs nog niemand toestaan er binnen te komen. Het mag buiten sneeuwen of wat dan ook, ze zullen gewoon blijven staan en met hen praten. Ik heb het zelf gezien.

Op een dag, toen ik naar buiten was gegaan terwijl het sneeuwde, zag ik een vrouw ergens voor de deur staan, met een kinderwagen en een kleine baby, en de andere vrouw was een oude vrouw die van binnenuit met haar sprak, met de deur op een kier, de deur was dus niet helemaal open. En toen ik na ongeveer een uur terug kwam stond die vrouw nog steeds buiten te praten. De andere vrouw had niet eens het fatsoen om te zeggen: “Kom maar binnen.” Maar de eerste vrouw vond dat ook niet erg, omdat zij waarschijnlijk hetzelfde doet.

Ze kunnen vriendelijkheid dus in geen enkel opzicht begrijpen. En bovendien was er nog niet eens een probleem: er was jullie gezegd dat jullie hier konden blijven en dat was ook zo. Maar vandaag moesten we ons ineens heel erg haasten. Dit was allemaal erg ongemakkelijk, en dat door zo’n kleine vergissing. Ze hadden het mij eerst moeten vragen, want ik dacht dat jullie allemaal tot maandag zouden blijven, omdat dat de meest logische optie is, het is het meest praktisch. Dit kwam dus door de misvatting dat we er anderen last mee zouden bezorgen.

Dit overkomt niet alleen de Engelsen, het kan jullie allemaal overkomen. Zodra je begint te denken: “Ik dacht,” dan is het met je gedaan. De ideeën die je over dingen hebt zijn dus in feite heel gevaarlijk. Ik heb de ene ervaring na de andere opgedaan door die dwaze misvattingen die mensen hebben: “Ik dacht…” Ze proberen vriendelijk te zijn maar uiteindelijk zijn ze onvriendelijk. Ze zijn in werkelijkheid onvriendelijk. Dat wil dus zeggen dat er iets grondig mis is met de ideeën die ze over bepaalde dingen hebben; als mensen dus de juiste ideeën zouden hebben wanneer ze denken, zou de wereld er helemaal anders uitzien. Maar ze denken na op een niveau waarop alles omlaag helt, waardoor je alleen maar achteruit gaat. Zodra je begint te denken, ga je achteruit. Daarom schieten je gedachten tekort, omdat ze gebonden zijn aan het arsenaal van je misvattingen. Want zie je, wanneer je denkt ben je begrensd door je misvattingen, waardoor je achteruit gaat.

Vandaag heb ik vele topics niet behandeld die ik had kunnen behandelen, zoals kunst. Zo was ik vol verrukking en enthousiasme over deze bloem, en het maakt me ook zo overgelukkig om een bloementuin te zien. Maar een gekunstelde geest is eerder onder de indruk van een stuk steen of iets onzinnigs. Voor hen mag er maar één bloem ergens staan, want de rest van de omgeving moet dienen als ruimte voor hun ego.

Ze kunnen dus geen schoonheid zien, het is teveel voor hen, teveel, zelfs Sahaja Yoga is nog teveel van het goede voor ons. Ben je soms een kleine baby, of wat? Wat is er teveel? Het is als een baby die we de fles moeten geven: “Teveel melk, teveel melk…”, zo is Sahaja Yoga ook teveel voor je. Zijn jullie soms kleine dwergjes? Er zit geen inhoud in dat soort onzin. Daarom denk je altijd: “Dit is gesofisticeerd, dit is mooi,” en bekritiseer je iedereen. Mensen zijn zelfs doodsbang om hun huizen te decoreren, omdat anderen er kritiek op zullen uiten. “Laten we het maar sober houden, wit, gewoon wit.” Ze houden zelfs niet van hun neus. Ze willen hun neus wegnemen, hun ogen, alles, zo sober mogelijk. En stel je voor, dit is het spel van het ego, dat altijd naar individualisme streeft. Zie je hoe ze precies het omgekeerde doen van wat ze in feite willen?

Als je in een van hun tuinen komt, dan hebben ze maar één boom die daar ergens neergeplant is. En dat noemen ze dan een tuin. Als je vraagt: “Waar is de tuin?” dan zeggen ze: “Dit is de tuin.” Microscopisch klein. “Maar waar is de tuin dan?”

“O, we hebben enkel maar één boom daar gezet, zie je, dan wordt de aandacht daar naartoe getrokken.” Dus hier staat er maar één boom, en als je verder loopt zal er hier een klein struikje groeien en daar nog een. Alles is hen teveel. Maar waarom? Omdat er teveel ego in hun hoofden zit. Daarom is alles hen teveel.

Deze dwaasheid moet nu ophouden. Je moet verder gaan met dat wat goed is; maar wat er teveel aan is moet je wegnemen, alles wat er teveel in je aanwezig is moet je opgeven. Dat moet je goed begrijpen. Al deze onzinnige ideeën, er zijn zoveel soorten onzinnige ideeën; zo wil je bijvoorbeeld een huis kopen, goed, dus je koopt een huis. Toen ik eens ergens kwam zag ik dat de meeste huizen maar 2,5 meter hoog zijn, maar dat vinden ze mooi.

Ik vroeg: “Waarom dan?”

“Het is een heel oud huis.”

Ik vroeg: “En wat dan nog?”

Ze zeiden: “Het komt gewoon doordat het een oud huis is, het is een oud huis,” enzovoort.

Ik zei: “Maar waarom vind je dat mooi?”

Nieuwe huizen zijn hoogstens drie meter hoog. Daar heb je dus geen keuze in. Maar waarom wil je een oud huis hebben? Ze houden niet van Victoriaanse huizen. Waarom? Omdat ze niet zo conventioneel zijn, ze zijn niet zo trendy. Nee, ze moeten een huis hebben waarin je bijna je nek breekt, waarbij je je in allerlei bochten moet wringen om het toilet in te komen. Je kunt zelfs niet zitten, of staan, alleen maar halfweg blijven hangen. Dat is een huis met veel karakter. En het ‘karakter’ zit hem daarin dat het je ongemakkelijk en vreemd doet voelen. Zo een persoon heeft karakter; ik bedoel, als iemand absurd is, als hij zonderling is, eigenaardig, vreemd, dan is hij ‘een man met karakter’. Zo is de situatie vandaag de dag. “Hij is echt een man met karakter, hij is zo vreemd, echt een eigenaardige persoonlijkheid.” “Waarom dan?”

“Hij kwam laatst met de fiets, met een korte broek aan.”

Ik zei: “Echt waar?”

Een man met ‘karakter’. “Ja, hij krijgt er artritis van!”

Idiote, rare, dwaze dingen doen wordt beschouwd als iets met grote persoonlijkheid. Nu moeten jullie als Sahaja yogi’s dus beseffen dat jullie niet zo dwaas zijn. Jullie zijn bekroond met je Zelf. Jullie kunnen je dus niet zo gedragen als deze domme mensen met hun trends, geef het gewoon op. Zij lachen om jullie, en jullie lachen om hen. Als je naar een psychiatrische inrichting gaat, zullen alle gekken zeggen: “O, dus je komt ons gezelschap houden.” Nietwaar? Ze denken allemaal dat ze de wijsheid in pacht hebben, en je verliest jezelf erin. Uiteindelijk begin je te denken: “Ben ik zelf misschien gek?” Dus als je zo iemand ziet dan zouden jullie allemaal gewoon om hem moeten lachen.

Zo was er bijvoorbeeld een vrouw die als heel modieus wordt beschouwd, en ze ging ergens heen in een jurk die haar hele lichaam blootstelde, je kon al haar botten zien, alles. En wij gingen toevallig naar dezelfde plaats, mijn man en ik. Zodra hij haar zag, kwam hij terug en begon te braken.

Ik vroeg: “Wat is er aan de hand?”

“Toen ik haar zag moest ik braken.”

We stapten in de auto, gingen zelfs niet naar binnen en reden weg. Maar zij vond dat ze een uitermate modieuze vrouw was, door haar botten te laten zien, en haar hele lichaam, verschrikkelijk. Stel je voor, het was alsof er een lijk voor je stond. Maar een lijk wordt tegenwoordig als heel modieus beschouwd. Iedereen wil zich als een lijk gedragen. Je zou dit moeten bekijken met gezond verstand. Anders zijn jullie geen Sahaja yogi’s. Je moet de onzin zien die er gaande is, want jij bent zelf geen onzinnige persoonlijkheid.

Als je al deze dingen vanuit een ander gezichtspunt bekijkt – omdat jullie, zoals ik net zei, hogere persoonlijkheden zijn, die een nieuw bewustzijn in hun chakra’s hebben bereikt – dan zal het je verbazen dat je reactievermogen heel anders wordt. Als je iets zoals dit ziet, dan zeg je: “Ah! Prachtig!” Maar zolang je nog die vreselijke misvattingen hebt, kun je dit niet.

Over een huis dat compleet vervallen is en op instorten staat, zeggen ze: “Wat een karakter!” Het hele karakter zal op je hoofd vallen! Mensen hebben zulke absurde ideeën. Of ze willen iets moderns, dat gewoon raar is en belachelijk. Zo was er bijvoorbeeld een vrouw die een modern huis had laten bouwen, en toen we de trap opliepen, zagen we dat ze alle treden in alsmaar kleinere en kleinere stukjes had onderverdeeld, en we waren zo bang dat we allemaal van de trap zouden vallen! Zie je, elke trede was onderverdeeld in piepkleine stukjes, elke trede was in kleinere treden onderverdeeld. Dus als je ergens je voet wilde neerzetten dan wist je niet waar je je voet moest zetten, zie je. Het zal haar ongetwijfeld heel wat geld hebben gekost om zoiets belachelijks te laten maken, maar zij, zij wilde het iedereen tonen: “Kom hier eens naar kijken!”

En ik weigerde om verder naar boven te gaan, ik zei: “Ik ben niet gek!” En ik ging terug.

“Oké, geen probleem hoor.” Als zij verontwaardigd zijn, verwachten ze dat jij dat ook bent. Het is belachelijk, ik kan het niet begrijpen, dit soort dingen kan ik niet begrijpen. Ik heb het al zo vaak gezien. Ik hou absoluut niet van dat soort dingen, de manier waarop er ergens één bloem hangt, als ik zo’n soort dingen zie dan hou ik er absoluut niet van. Ik geniet er zelf helemaal niet van. Als je mij als maatstaf neemt, als ik degene ben die ergens een goed oordeel over kan vellen, dan vertel ik je dat ik helemaal niet hou van dat soort onzin. Hoe mensen zich tegenwoordig kleden: in mijn ogen zien ze eruit als clowns als idioten, als armoezaaiers, als – hoe noemen jullie ze ook weer – landlopers. Je kunt de één niet van de ander onderscheiden. Ze dragen versleten broeken, zie je, ze dragen broeken uit grootvaders tijd, en een bloes van hun grootmoeder erboven, en zo lopen de vrouwen over straat, zie je; je hebt het gevoel dat er idiote, rare mensen rondlopen en zij denken dat ze modieus zijn. Volgens mij kunnen we beter alle oude kleren uit India hier brengen en ze voor een hogere prijs verkopen.

Het is zo raar, als je het vanuit dit standpunt bekijkt, vanaf de heuvel waarop je staat; kijk gewoon eens naar deze idiote mensen, zie hoe krankzinnig ze zijn, hoe dwaas ze zijn, hoe ze zich gedragen, wat ze als mode beschouwen. Als je naar vroeger kijkt, zie je dat de mensen zich heel mooi kleedden, met allerlei franjes en versieringen, maar nu houden ze daar niet meer van. Dat wat God ons gegeven heeft zouden we moeten decoreren en respecteren. Ik bedoel, zoals jullie gisteren de zaal hadden gedecoreerd – ik bedoel, zoals jullie vandaag de hele zaal hadden versierd zag het er ontzettend mooi uit, het zag er prachtig uit. Maar gisteren had iemand schijnbaar gezegd: “O, laat ons de zaal heel sober houden voor Moeder. Met een vervallen muur op de achtergrond, die op instorten staat. Dat zou echt karakter hebben.” Hoe kunnen deze ideeën ingang vinden bij Sahaja yogi’s! Dat begrijp ik gewoonweg niet. En ze betalen er zelfs voor!

Ze betalen voor deze vreemde ideeën, ze betalen voor al dit soort rare dingen, ze betalen er echt voor. Stel dat er vandaag een trend is om je haarsnit op deze manier te doen, dan zullen ze daar nog voor betalen. Dan knip je weer op een andere manier, en ze betalen ervoor. Zelfs voor dit soort lelijke dingen moet je betalen. Het is ook mode om, als je iemand uitnodigt in je huis, een speciaal glas te hebben voor dit, en een ander kopje of glas voor dat, anders ben je niet in orde. En wat is het andere uiterste? Als je bijvoorbeeld bij een groep hippies op bezoek gaat, dan geven ze je de meest smerige mokken, zo vuil dat je er niet eens uit kunt drinken. Je accepteert dus òf deze onzin òf die onzin. Het is gewoon compleet absurd. En ik heb gezien, als er Indiërs in Engeland zijn, dat zij dat gewoon niet begrijpen; ze negeren hen gewoon compleet, ze negeren hen. Het zijn idiote mensen.

De kwaliteit van hun persoonlijkheid is ontzettend laag, echt heel laag. Neem dat van me aan, het is ontzettend laag. Je kunt ego hebben, je kunt met dat ego overleven, maar hier gaat het echt te ver. Zie het onder ogen. Er heerst een gebrek aan onschuld, aan voorspoedigheid en een gebrek aan netheid. Het gevoel voor eenvoud ontbreekt, het is allemaal zo kunstmatig. Zelfs hun ideeën over eenvoud zijn kunstmatig. Hoe kun je met kunstmatigheid een kwaliteitsvol menselijk leven leiden? Hoe is dat mogelijk? Jullie zijn kunstmatige mensen aan het worden. Geef dus al deze misvattingen op. Het is niet mijn bedoeling om specifiek de Indiase cultuur te propageren, maar ik moet zeggen: àls er ergens een cultuur is dan is het wel in India, want dit is geen cultuur zoals het hoort. Als je rondloopt, ik bedoel, als ik kijk naar de mensen om me heen, dan is het alsof ik een massa gestoorde mensen zie lopen. Als je hen op straat ziet, dan ziet niet één van hen er normaal uit. In Amerika is het zelfs nog erger. Ze moeten dit doen of dat doen. Niet één iemand heeft een normaal gezicht. Dit is een feit, ik zeg het je. Door Sahaja Yoga is jullie kwaliteit verbeterd, het is verbeterd, jullie zijn nu heel goed geworden.

Daarom heb je niet het gevoel dat Lakshmi[3] hier is. Ze hebben wel geld, maar geen Lakshmi. Er ligt geen schoonheid in. Het is totaal verwaarloosd, als een dor stuk land. Jullie ego heeft alles weggeblazen wat maar enigszins mooi was. Jullie konden andermans kunst niet verdragen, daarom wilden jullie geen artistieke voorwerpen meer in huis hebben. En jullie hebben niet veel dingen nodig, dus heb je maar plastic. De schoonheid is weggevlucht uit jullie levens. En ook als je praat is het ‘in’ om arrogant te zijn. Stel je voor, arrogant te zijn, kurkdroog te zijn: er ligt geen enkele schoonheid in! Het is allemaal één grote vertoning, er ligt geen durf in, niets dat verheven is. Op subtiel niveau zijn jullie de draad kwijt; daarom zien jullie niet hoe het op het grovere niveau zit. Alles wat jullie van binnen kwijt zijn, is van buiten zichtbaar, het is een fiasco, een compleet fiasco.

Je kunt dit bij anderen zien; als ik dit tegen jullie vertel dan heb ik het over de anderen, over zij die nog geen Sahaja yogi’s zijn in het Westen. Probeer dus te begrijpen dat zij zich nog op een veel lager niveau bevinden dan jij; laat je dus niet beïnvloeden door hun ideeën en hun manier van doen. Zorg gewoon dat je alert blijft. En dan zul je zien dat ze achter je aan zullen rennen. Ego is als een ezel. Als iemand verder staat dan hen, als ze weten dat iemand hen voor is, dan buigen ze het hoofd. Maar als ze iemand achter zich zien staan, dan schoppen ze.

Zorg dus dat je je waardigheid behoudt, dat je een speciale stijl hebt, dat je een speciale levensstijl hebt. Wees niet één van hen. Kleed je netjes, op een fatsoenlijke manier. Misschien heb je maar twee hemden, misschien heb je maar drie hemden; je hoeft niet veel te hebben, maar zorg dat je iets fatsoenlijks hebt, normaal, comfortabel, iets dat anderen niet uitdaagt. Wij zijn degenen die onze kunst zullen stimuleren, en wij zijn degenen die alles terug zullen brengen dat verloren gegaan is. We kunnen nu geen Rembrandt meer hebben; we kunnen geen Leonardo Da Vinci meer hebben; we kunnen geen Michelangelo meer hebben. Voor mensen als zij is er nu geen plaats meer. Hier denkt iedereen dat hij Michelangelo is. We kunnen bijvoorbeeld zelfs geen Gorky meer hebben; we kunnen geen William Blake meer hebben, of wel? Iemand met zijn moed? We kunnen geen Abraham Lincoln meer hebben, of wel soms?

Het zijn allemaal dwergen, allemaal nutteloze mensen. Als je voorbij het oppervlakkige kijkt, dan zie je dat ze nergens goed voor zijn, nutteloos. Al zulke verheven mensen moeten nu uit jullie midden komen. En hun speciale eigenschap was dat ze een unieke persoonlijkheid hadden. Ze lieten zich niet meevoeren door trends of wat dan ook. Ze lieten zich niet verleiden door goedkope populariteit. Uit jullie moeten deze grote persoonlijkheden geboren worden. Omwille van jezelf en omwille van je nageslacht moet je dus nagaan: “Waar zijn we mee bezig?” Het is zo’n verheven opdracht; het is niet alleen voor jullie plezier dat we een seminarie hebben: mooie muziek, lekker eten, een mooie plaats, we komen en genieten – nee! Het vermaak is enkel om je aandacht te trekken. Maar je moet echt ontzettend hard werken van binnen, niet van buiten. Zonder de minste argumenten, het is zinloos.

Voor een eenvoudig iets, ik zeg dat ik bijvoorbeeld deze doos moet dragen, dan zal er iemand zeggen: “O, ik denk dat we een bestelwagen nodig hebben.”

“Nee, een bestelwagen is overdreven.”

“Wat moeten we dan doen?”

En ze blijven maar discussiëren totdat de doos al weg is, tot alles klaar is, en als ik dan terugkom en vraag: “Waar zijn jullie mee bezig?” dan zeggen ze: “We discussiëren hoe we de doos kunnen vervoeren.” Maar de doos is al weg! Dit soort verkwistende gewoontes moeten we opgeven.

We moeten een nieuw soort wijsheid in ons toelaten. En gooi al die oude kennis maar gewoon weg. Zolang je dat niet doet zal je ego niet verdwijnen. Het zal je niet verlaten zolang je niet de beslissing neemt om al dit soort ideeën die je nog schijnt te hebben, weg te werpen. Jullie moeten als kinderen zijn. Probeer steeds iets nieuws te leren; we moeten ons steeds openstellen om nieuwe dingen te leren. Je moet het leren. Je bent het verloren. Jullie hebben ooit zoveel gehad, dat je allemaal bent verloren. In plaats van ermee vooruit te komen zijn jullie het kwijtgeraakt. Het zou nog goed met jullie gaan als jullie op het rechte pad waren gebleven; dan zouden jullie iets hebben bereikt, want uiteindelijk hebben sommige landen een heel oude traditie. Maar ook zij raakten verloren – Griekenland is bijvoorbeeld ook verloren. Die vreselijke Griekse tragedies, ik bedoel, gaan zitten huilen voor niets. Er is niets aan de hand, alles is perfect, maar toch gaan mensen gewoon zitten huilen. Het is alsof er iemand zegt: “Deze persoon is dood. Laten we nu proberen te voelen dat hij dood is. Laten we allemaal gaan zitten huilen.” Zo belachelijk is het.

Het zijn allemaal kunstmatig gecreëerde problemen en kunstmatig gecreëerde somberheid; want je bent niet echt somber, je hebt niet echt een probleem. Ze hebben eten, ze hebben alles, dus in feite creëer je problemen voor jezelf. Daarom hebben jullie psychiaters nodig, jullie hebben medicatie nodig, jullie hebben dit nodig en dat. Omdat jullie geen problemen hebben zijn jullie op zoek naar problemen, zo eenvoudig is het. Zij die echt problemen hebben moeten ermee vechten. Zij hebben geen tijd voor dit soort belachelijke dingen. Maar jullie hebben tevéél tijd. Al je problemen zijn van de baan, wat het materiële betreft, maar toch laat je je nog heel erg meeslepen.

Zie het dus nu onder ogen, zie het helder en klaar onder ogen, dat we dat niet langer zijn. Wij zijn een ander soort mensen. We zijn niet langer wormen in de modder, maar we zijn lotussen, we zijn geurig en we hebben krachten, we hebben bijzondere zegeningen. We hebben een speciaal besef van vreugde; laat ons dus daarvan genieten en het doorgeven aan anderen, en er dankbaar om zijn, de waardigheid ervan voelen.

Ik ben er zeker van dat het dit keer zal werken, want naar mijn idee heb ik mijn uiterste best gedaan om te zorgen dat deze lezing echt door jullie allemaal wordt opgenomen.

Goed, zijn er vragen? Mag ik een beetje water hebben? Hebben jullie vragen? Ze denken waarschijnlijk dat ik hieruit zal drinken. Weer een modern idee, dat ik misschien wel hieruit zal drinken. “We hoeven geen glas neer te zetten, misschien drinkt Moeder wel graag hieruit.”

Goed, zijn er nog vragen?

In gedachteloos bewustzijn. Hou dat nu vast, hou het gedachteloos bewustzijn vast; je bent absoluut weggeblazen, hou het zo. Hou jezelf zo. Dat wil zeggen, deze ego kwestie is weggeblazen. Hier en daar is het nog een beetje aanwezig, maar hou het buiten. Dit is meditatie. Waar er geen ego meer is. Je bent in gedachteloos bewustzijn, in totale vervoering. Je kunt niet denken. Maar het heeft geen nut dat ik dit doe. Jullie moeten het doen. Op dat punt kom ik steeds weer terug. Zorg dat je een eigen persoonlijkheid hebt. Als punkers zich kunnen gedragen zoals ze doen, waarom kunnen jullie je dan niet verstandig gedragen?

Ik wil ook enkele woorden zeggen over de manier waarop we ons gedragen in ons dagelijks leven, want een Moeder moet erop toezien dat haar kinderen niet slecht opgevoed zijn. Mensen zouden niet mogen zeggen dat Sahaja yogi’s ongemanierd zijn. Het eerste teken van een onopgevoed kind is dat het zijn bed slordig achterlaat. Het laat al zijn spullen rondslingeren. Toen ik hier kwam zag ik alle bedden. Wat doen we hier? Niets! Zorg dus dat je de discipline ontwikkelt om een net leven te leiden. Als Moeder moet ik jullie dit vertellen. Het kost hoogstens tien tot vijftien minuten, dus zeg gewoon tegen jezelf: “Dit is een vorm van meditatie”, doe het op een meditatieve manier. In India hebben we het idee dat westerse mensen ongelofelijk netjes en ordelijk zijn. Echt waar, ze zouden het nooit geloven. Ze denken dat jullie aan de top van de wereld staan. In hun ogen zijn jullie de meest nette mensen die ooit geleefd hebben. Ze zeggen wel tien keer ‘dankjewel’. Maar ze kunnen niet één keer hun bed netjes opmaken. Al jullie spullen zouden ordelijk moeten zijn. Je moet zorgen dat je net bent, dat je net overkomt.

En het tweede dat ik heb gemerkt – ik heb het van vele mensen gehoord, maar ik heb het ook zelf gemerkt; als jullie namelijk bij iemand thuis komen dan zal iemand die geen manieren heeft zomaar de telefoon gebruiken, zonder het eerst te vragen. Het is belangrijk dat je dit soort dingen beseft. Of je komt de keuken binnen en je begint van alles op te eten. Zulke dingen gebeuren heel vaak en mensen zien dit, dat jullie als armoezaaiers op het eten af gaan, dat je je als schooiers gedraagt in andermans huis. Ik had bijvoorbeeld minstens eenentwintig potten honing die mensen mij cadeau hadden gegeven, en toen mijn schoonzoon op bezoek kwam was er niet één pot over om hem wat honing te kunnen aanbieden. Wie had het allemaal opgegeten? Alle Sahaja yogi’s die op bezoek kwamen aten van de honing. Ik bedoel, het mag wel, maar je moet het eerst vragen. Jullie halen gewoon het hele huis leeg! Oké, als jullie komen en als er eten is klaargemaakt voor jullie dan mogen jullie dat natuurlijk opeten. Maar als je in de provisiekast kijkt of als je naar iets op zoek bent dan kun je niets vinden! Al koop je de hele markt op, dan nog zie je dat alles verdwenen is.

Dus zo kan je iemand die ongemanierd is herkennen. Maar het zal je verbazen dat iemand die goede manieren heeft, als een andere persoon ook maar iets heel kleins achtergelaten heeft, zal die persoon het bewaren en bewaren, tot hij het teruggegeven heeft. Ik zal je iets vertellen over mijn eigen man, die zich daarover helemaal geen zorgen hoeft te maken, maar als hij weet dat we iets hebben dat van een ander is, dan bewaart hij het achter slot en grendel en zorgt dat het daar blijft, tot hij het hem terug kan geven. Hetzelfde valt te zeggen over mijn kinderen of over iedereen die ik ken; maar het getuigt van een heel armoedige mentaliteit om iemands spullen te gebruiken, er geen zorg voor te dragen, ze overal neer te gooien en ze te beschadigen.

Maar omdat ik het met mijn eigen spullen had meegemaakt was ik ook niet verrast de leiders te horen klagen dat iedereen die bij hen thuis komt alles leeghaalt, vanuit de koelkast en overal. Het is alsof Sahaja Yoga een toevluchtsoord is voor alle bedelaars en schooiers in de wereld, omdat het gratis is. Alle arme mensen komen naar Sahaja Yoga en jij moet ze maar voeden en verzorgen. Zo zou het niet mogen zijn. Ook al ben je arm, je moet waardig zijn. Zelfs de bedienden in India hebben meer fatsoen. Zij zouden nooit jullie spullen aanraken zonder het eerst te vragen. Zij zijn veel beter opgevoed. Een slechtgemanierde persoon is iemand die grof is, die arrogant is. Je kunt hetzelfde ook op een nette manier zeggen.

Wat mij als Moeder werkelijk gelukkig maakt is dat mensen zullen zeggen dat jullie als kind werkelijk ongelofelijk goed opgevoed zijn. Er zou een bepaalde algemene houding moeten heersen. Een spartaanse houding, er zou een spartaanse houding moeten heersen. Je zou geen slordige houding mogen hebben. Het moet een spartaanse houding zijn. Wij zijn yogi’s, we zouden net moeten zijn, ordelijk, altijd schoon en slechts enkele dingen moeten hebben. In India zijn mensen vaak geschokt. Jullie dragen altijd zo’n ongelofelijk grote tassen met je mee, de vrouwen, vooral alle make-up en dergelijke. Waarom zou je make-up dragen in het bijzijn van de dorpelingen, ze begrijpen er niets van.

Al deze dingen moeten we voor onszelf nagaan. We moeten waardig zijn. We moeten mensen zijn met een bijzondere persoonlijkheid. Stel je een heilige voor. Ook al zou hij arm zijn, je kunt hem herkennen aan zijn waardigheid. Er was ooit een heilige genaamd Tukarama[4], je zult wel van hem hebben gehoord; ‘Amhi Bi Ghadalo’ is door hem gecomponeerd. En hij was arm, maar ook heel vrijgevig. Hij gaf altijd alles weg, en hij had zelf vaak nog maar weinig over.

En op een dag kwam Shivaji Maharaj, de grote Shivaji, bij hem thuis en hij had veel sieraden, voorwerpen en geschenken meegebracht die hij aan zijn (Tukarama’s) vrouw en kinderen gaf terwijl hij weg was. Ze was heel blij deze sieraden te kunnen dragen, omdat hij ze had gegeven.

Natuurlijk zei ze eerst ook: “Dat kan ik niet aannemen.” Maar toen zei hij: “Nee, dit is voor mij gewoon een manier om mijn respect te uiten naar jullie toe”, enzovoort, en toen gaf hij het hen. En zij droeg het.

Maar toen hij (Tukarama) terugkwam zei hij: “Nee, ik ben een heilige. Neemt u dit maar terug. U bent een koning; u moet als een koning leven. Als een koning past het u dit te hebben. Maar als heilige niet. Ik heb al deze spullen niet nodig. Mijn vrouw heeft al deze spullen ook niet nodig. Maar u leeft als een koning, u bent dan wel een gerealiseerde ziel, maar u bent ook een koning, dus zou u ook als een koning moeten leven.”

Maar je moet ook weten dat je je in Sahaja Yoga ook niet als een armzalige persoon zou mogen gedragen. Je moet netjes gekleed gaan, een net voorkomen hebben. Jullie zouden er niet als bedelaars mogen uitzien, maar jullie moeten er uitzien als de meest waardige mensen in de samenleving.

Jullie weten bijvoorbeeld dat ik de Godin ben, en de Godin wordt verondersteld om ik weet niet hoeveel sieraden te dragen enkel en alleen om haar chakra’s te sieren. Ik bedoel, ik heb zelf een heleboel juwelen. Maar ik draag ze alleen voor de puja, anders niet. Ik word dus verondersteld heel veel sieraden te dragen. Waarom doe ik dat dan niet? Omdat het niet gepast is, misschien is het wel waardig, maar het is niet zo gepast om al die sieraden altijd te dragen. Maar ik zou ze eigenlijk wel moeten dragen. Ik zou bijvoorbeeld veel meer juwelen aan mijn handen moeten dragen, ringen aan mijn voeten, en ik zou ook voortdurend goud moeten dragen op de plaats van – hoe noemen jullie het – jullie kennen dat niet, het is een soort juweel dat we hier vastmaken als een soort riem. Maar dat doe ik niet. Ik beperk het tot een minimum; alleen tijdens een puja draag ik enkele sieraden.

Je zou dus dat onderscheidingsvermogen moeten hebben om te weten wat en hoe iets te dragen, hoe ver je kunt gaan, hoe er waardig uit te zien en te zorgen dat je goede manieren hebt, zodat je de opvoeding door je Moeder recht doet. Deze keer hoop ik, als jullie allemaal naar India komen, dat jullie al deze dingen bij de Indiërs zullen zien. Je zult hen nooit zien eten; je ziet hen nooit hun bad nemen; je ziet hen nooit slapen. Je weet niet hoe ze leven, waar ze leven en hoe ze alles regelen, maar ze staan altijd klaar als jullie er zijn. Is het niet? Ze nemen hun bad en ze regelen hun zaken in de vroege ochtend, rond vier of vijf uur. Dan zijn ze al op, spartaans en altijd schoon, of het nu een dorpeling is, of hij nu van de Scheduled kaste[5] is of een Brahmin[6] of wat dan ook. Iedereen gaat netjes gekleed; je ziet geen verschil tussen hen onderling. Ze zullen altijd schone, witten kleren dragen. Ze zullen altijd een schone, witte hoed dragen. Ze zullen nooit vuile kleren dragen.

Dit is dus een ander aspect, dat minder verfijnd is, dat eerder van oppervlakkige aard is en minder subtiel, maar toch enorm belangrijk, want alles wat zich in het subtiele afspeelt, uit zich naar buiten toe. In jullie hele gedrag zullen jullie stralen, als de duizenden facetten van een diamant, omdat jullie nu de Sahasrara Dag hebben bijgewoond. Laten we nagaan in welk opzicht jullie duizend facetten hebben die we kunnen laten zien. Hou van elkaar; heb respect voor elkaar; heb respect voor jezelf en zeg steeds één mantra in jezelf, namelijk: “Ik ben een Sahaja yogi.” Dit omvat al je verantwoordelijkheden, al je idealen en alles wat je bent. Jij bent een Sahaja yogi. Je kreeg je wedergeboorte door Adi Shakti zelf.

Als jullie persoonlijke problemen hebben, moeten jullie me schrijven, en ik zal proberen ze te beantwoorden. Als ik niet antwoord, weet dan dat ik al voor het antwoord gezorgd heb. Als ik niet antwoord, weet dat ik al voor het antwoord gezorgd heb, maar als je advies nodig hebt dan zul je dat absoluut nog van me krijgen. Het maakt niet uit over welk probleem het gaat.

Vandaag kwam er bijvoorbeeld een vrouw bij me die huilde om haar man. Dat deed ze eerder ook al, en vandaag zag ik haar opnieuw huilen. Op die manier zal ze nog gek worden. Een Sahaja yogi zou niet mogen huilen. Zorg dat je je problemen overwint; probeer met je man overweg te kunnen; probeer alles op te lossen. Ik ben niet zo’n voorstander van een echtscheiding, maar als er met iemand echt niets aan te vangen is dan kan dat wel. Als het een verloren zaak is, zou ik aanraden om te scheiden. Maar je zou niet onnodig – alleen omdat je nog niet goed met elkaar overweg kunt – mogen huilen en klagen en al dit soort dingen doen. Integendeel, je zou juist moeten proberen je persoonlijke problemen op te lossen, want je hebt er de krachten voor.

En je kunt me ook schrijven, zolang de brieven maar niet te lang zijn. Anders ben ik verloren. Echt waar, ik verlies er mezelf in. Elke ochtend liggen er zoveel brieven die ik moet lezen, de ene nog langer dan de andere, en dan krijgt mijn man ook nog een hoop post. Maar hij zegt: “Niemand schrijft mij brieven uit liefde, het gaat alleen maar over hun rekeningen die betaald moeten worden.”

En ik zei: “Dat komt toch allemaal op hetzelfde neer.” Je mag dat vertalen, Grégoire, als ze het graag willen.

Brieven… die volstaan met problemen.

Ik zei: “Ik moet betalen voor hun liefde.” Zo is het namelijk.

Maar kinderen schrijven me heel lieve brieven. Ze maken een tekening of zoiets, of ze maken een paar bloemen of andere dingen, meer niet. Ze maken een hartje voor me met mijn afbeelding erin, of zoiets. Ze doen alleen maar ongelofelijk lieve dingen, en je ziet hoe ze gewoon vreugde en geluk willen uiten. Ze hebben nooit problemen. Ze hebben geen problemen. Kinderen hebben geen problemen. Ze zitten niet zo ingewikkeld in elkaar. Maar jullie trekken problemen aan, dat is het punt. Ze hebben nooit problemen, van welke aard dan ook.

Maar jullie hebben me nooit verteld – niemand van jullie – wat jullie eraan willen doen. Nu wil ik als laatste nog één ding aan jullie vragen, namelijk dat jullie naar Warren luisteren, die de programma’s voor jullie zal voorlezen die we deze zomer zullen hebben.

Na een tijdje kan het zijn dat ik me op één plaats vestig en dat jullie allemaal daarheen moeten komen, omdat ik dan niet meer in staat zal zijn om zoveel te reizen, dat kan ik je alvast zeggen. Goed. Maar nu is het anders. Jullie moeten ook beseffen dat Mohammed ooit de bergen in trok, maar dat de bergen nu naar Mohammed moeten komen.

Goed. Dus dank jullie zeer. Jullie hebben me niet over jullie problemen verteld, dus ik neem aan dat er geen problemen zijn.

Morgenochtend zal ik jullie misschien niet kunnen ontmoeten. Moge God jullie dus allen zegenen. Geef jezelf nu een bandhan[7], jullie allemaal. Op de juiste manier, met je volle aandacht, in alle waardigheid, met afgewerkte bewegingen. Zie je, helemaal. Je zou niets op een slordige manier mogen doen. Ik heb niets nodig, maar laten we het doen om iedereen te behagen.

In India stelden ze ooit de vraag: “Als zij de Godin is, waarom zegt ze dan namaskar[8] tegen iedereen?” Ze kunnen niet begrijpen dat een Godin namaskar zegt.