Bewustzijn en evolutie Alpe Motta, Italië, 4 mei 1986

Vandaag is een bijzondere dag voor ons omdat het de zestiende Sahasrara Dag is. Dat je in zestien tellen of zestien maten een hoger punt in het gedicht bereikt, zodat het volledig is. Shri Krishna is een volledige incarnatie omdat Hij zestien bloemblaadjes heeft. Die volledigheid wordt “purna” genoemd. Dus nu gaan we over naar een andere dimensie. De eerste is degene waar je zelfrealisatie kreeg.

In het evolutieproces, zie je dat dieren niet bewust zijn van vele dingen waar mensen zich bewust van zijn. Zoals de materie niet gebruikt kan worden door dieren voor hun eigen doel. Ze zijn zich ook totaal niet bewust van zichzelf. Als je een spiegel toont aan dieren, reageren ze er niet op alsof ze in de spiegel zijn, behalve, denk ik, chimpansees. Dat wil zeggen dat we redelijk aan hen verwant zijn! Dus, wanneer we mensen zijn geworden, begonnen we in ons bewustzijn vele dingen te beseffen die bij de dieren onbewust bleven. Dus met hun brein verstonden ze niet dat ze materie nuttig konden gebruiken.

Als mensen hadden jullie geen besef van de chakra’s die in jullie aanwezig waren. Dus jullie bewustzijn werkte nog altijd voor de helft door de onbewuste werking van de chakra’s en de bewuste werking van het verstand. Jullie voelden ook nooit je autonoom zenuwstelsel of hoe je inwendige organen werken. Je voelde zelfs niet hoe je geraakt werd door andere invloeden.

Als resultaat daarvan, met de vrijheid die mensen bereikten of die hen verleend werd, verzamelden ze allerlei zaken in hun brein, in hun Sahasrara, zonder het te beseffen. Ze gebruikten hun Sahasrara, hun brein voor allerlei doeleinden die vruchteloos waren.

Ze waren zich weer niet bewust van de waarschuwing die Shri Krishna had gegeven dat als je menselijk bewustzijn gebruikt, behalve voor spirituele groei dat je dan naar beneden gaat. Het was hun verteld. Niet dat het hun niet gezegd was: ze wísten ervan. Of het in het Oosten was of in het Westen, iedereen wist dat je opnieuw geboren moet worden.

En zo gebeurde het dat in het Westen mensen dachten dat door hun denkvermogen te gebruiken ze nu de materie kunnen beheersen; dat ze de materie voor hun eigen doel kunnen gebruiken. Als ze het gedaan hadden na hun zelfrealisatie, zou het een heel andere situatie geweest zijn, want na de zelfrealisatie zijn jullie allemaal bewust geworden van vibraties, wat de chaitanya is, en ook van je chakra’s. Met dit nieuwe bewustzijn, zou je al het verkeerde vermeden hebben.

Maar het is zoals een hebzuchtig persoon, die een klein beetje geld krijgt en het meteen uitgeeft. Dit probleem heeft jullie verstand gecompliceerd gemaakt. Je hebt bepaalde denkbeelden, die ver weg zijn van de realiteit.

Zoals we bijvoorbeeld machines begonnen te gebruiken, zo zijn we zelf machines geworden. Zo hebben we geen gevoelens en kunnen niet omgaan met anderen op een natuurlijke manier.

In het menselijke bewustzijn had je bereikt hoe je kon omgaan met anderen en met de natuur. Maar deze egogerichte aanpak verwijderde jullie van natuurlijk, echt leven. En we werden artificieel. Het komt voort uit het idee dat we artificieel moeten zijn. Zoals het in de mode is om arrogant en snobistisch te zijn. Dat is exact het tegenovergestelde van je spirituele groei en van het proces van de evolutie omdat je het vermogen verloren hebt om te gaan met anderen, dat je als mens verworven had. Alle organisaties die je opgericht hebt, zelfs in collectief verband, zijn ook artificieel.

Dan begon een beweging dat we ‘natuurlijk’ moeten zijn. Dat is een andere vorm van artificieel zijn. ‘Natuurlijk’ betekent niet een primitieve persoonlijkheid. Natuurlijk zijn is evolueren. De hele bedoeling van de schepping is om te evolueren.

Dus een ander denkbeeld dat jullie gemakkelijk aanvaard hebben, omdat je een verstand hebt, en omdat je alles aanvaardt dat op je af komt, en je werd zo artificieel dat je de hele tijd sensatie nodig had om jezelf te kunnen voelen.

In alle aspecten van het leven heerst er een conceptueel, artificieel begrip.

Zoals bijvoorbeeld seks, wat zoiets natuurlijks en normaals is – het is niet zo fenomenaal – maar ook dat maakten jullie zo artificieel dat je nu je seks in je hersenen hebt zitten. Daardoor heb je niet alleen Ganesha in de Mooladhara doen zwijgen, maar ook Mahaganesha in je hersenen.

Een ander aspect is kunst. Het denkbeeld is zo stupide dat het zegt dat kunst volgens de regels moet zijn. Wat vastgelegd is over kunst, dat kunst zo of zo of zo moet zijn. Zoals je iemand als barok zal bestempelen, het veroordelen, dan rococo, dan dit, dan dat. Iedereen veroordelen. En uiteindelijk kom je tot een conclusie dat het meest smakeloze kunst is. Zoals suikerriet, als je alle sap eruit gehaald hebt, wat overblijft, zal je op een dag kunst noemen.

Dus het verstand dat het hart niet koestert is absoluut een artificieel verstand, zoals een robot. Dus mensen zijn net als robots geworden. Dit kan gemanipuleerd worden door iemand met een meesterbrein. Omdat je geen eigen hart hebt en je verstand wordt door iemand bestuurd die meer denkbeelden in zijn brein heeft zitten. Al die denkbeelden zijn destructief. Bv. Hitler had het idee dat hij een Ariër is en dat hij van een superieur ras is. En om dat idee te realiseren, schrikte hij er niet voor terug om de wereld te vernietigen.

Hetzelfde geldt op het vlak van religie. Ook daar werd elke religie in de vorm van concepten gegoten.

Het ergste concept dat mensen hebben uitgedacht, is dat geld alles is. Eerst proberen ze te overheersen via de politiek; ze denken dat politieke overheersing alles is. En nu vinden ze dat geld alles is en dat alle andere verheven zaken denkbeeldig zijn.

In het begin van mijn leven zag ik de gecompliceerde Sahasrara’s. En hoe meer ik de complicaties probeerde op te lossen met mijn eigen bewustzijn, hoe moeilijker het werd. Want op vijftig jaar, mijn leeftijd, kan je zien hoe gecompliceerd mensen zijn geworden. En na het openen van de Sahasrara, toen ik naar het Westen kwam in die zestien jaar stel ik vast dat ze nu onverbeterlijk zijn geworden. Voor jullie echter is de weg klaargemaakt om hoger te stijgen.

Dit is de achtergrond die ik jullie beschreven heb.

En je kunt merken dat wanneer je een programma geeft, er 500 mensen zullen komen voor het programma en binnen de twee weken zijn ze allemaal verdwenen. Omdat wanneer ze opstijgt, de Kundalini het ego opblaast en de persoon dicht bij de realiteit brengt. Maar dat ego dat zich zo snel opbouwt wint het van de Kundalini in snelheid en bedekt het hoofd. Dan suggereert het: “Hoe kan je een goddelijk leven hebben? Je zult alle alcohol missen, alle gekte al het plezier in het leven.” Dat voelen ze, dat ze de vrijheid zullen verliezen om gek te worden.

Als je vanuit deze positie ziet hoe mensen reageren, is het verbazingwekkend. Je moet al iets extreem onnozel doen om het in de markt te kunnen zetten. Onlangs hoorde ik dat iemand rijk werd door blikken als lampen te verkopen. Allerlei onnozele dingen die de natuurlijke schoonheid niet eens benaderen of natuurlijke vreugde, worden als gesofisticeerd aanvaard.

De andere kant van het verhaal is dat de asuri vidya, de zwarte vidya (=kennis) het overgenomen heeft. Zoals Shri Krishna ook weer gewaarschuwd had, in hoofdstuk 15, dat wanneer de asuri vidya het overneemt, dat dan de shuddha vidya (=zuivere kennis) niet op kan tegen de snelheid van de asuri vidya.

Zo was er in Amerika een grote discussie tussen Sahaja yogi’s of mijn foto wel of niet in de woonkamer mocht zijn. Maar als je hun vraagt hun nagels zwart te lakken, hun gezichten en kleren zwart zoals heksen, dat zullen ze wel doen.

Dus zelfs in het stadium dat we Sahaja yogi’s zijn, zijn we verlegen over ons goddelijk leven. Wanneer ze hippies werden of punks of wanneer ze zoiets doms werden, wijdden ze er hun hele leven aan, al hun tijd, al hun geld. Ze veranderden hun kledij en levensstijl hun gezinsleven, alles veranderden ze, ze gingen tot het uiterste.

En toch zelfs als Sahaja yogi’s overtuigd zijn van de goddelijkheid van Sahaja Yoga, blijven ze verlegen.

Je weet dat je Moeder geen geld neemt van jullie in tegendeel, ze geeft geld uit, jullie winnen er allemaal bij. Maar als het op geven aankomt, is iedereen verlegen.

Vanuit die achtergrond kom je tot het licht van Gods genade. Maar je wilt het niet overhaasten, je wilt je tijd nemen, geleidelijk. Zo geleidelijk dat je misschien je kans mist.

Dus in het bewustzijn van Sahaja yogi’s, hoewel je alles weet over je chakra’s vibraties kent en met anderen kan omgaan, toch gebruik je al die kennis voor persoonlijk voordeel. Dus de schaduw van het verleden blijft voortleven, zelfs als je dit nieuwe bewustzijn hebt.

Dieren kunnen automatisch zwemmen ze moeten het niet leren. Maar mensen moeten leren zwemmen. Dus ze waren de technieken vergeten die dieren kenden en hebben de technieken van mensen aangenomen.

Maar in Sahaja Yoga krijg je zelfrealisatie in één leven. En in dat leven moet je groeien. En in dit leven moet je het hoogste bereiken. Dus de tijd is zo kort! En de achtergrond is zo donker. Jullie worden omringd door mensen die de hele tijd vernietigende denkbeelden verspreiden. Jullie zijn de mensen die veel sneller dan zij moeten opgroeien.

Maar een soort lethargie – zelfs als je beseft dat je bewustzijn heel anders is dan dat van hen – een soort lethargie belet dat je Sahaja Yoga aanvaardt zoals je het zou moeten aanvaarden. Ieder van jullie moet elke dag denken: “Wat heb ik vandaag voor Sahaja Yoga gedaan?” Maar jullie zijn nog altijd druk in de weer met jullie jobs, geld verdienen, omgaan met mensen die helemaal niet belangrijk zijn in Sahaja Yoga.

We moeten een grote inspanning doen om tot dat punt te komen, dat we handelen in overeenstemming met wat we weten en waar we in geloven en dat we daar één mee worden. Jullie kunnen dat met denkbeelden, maar niet met de realiteit. Dat is het probleem. Ik zal dit punt uitleggen.

Stel dat een fanatiekeling gelooft dat hij dit en dat kan doen in zijn godsdienst, dan doet hij dat. Maar dit concept komt niet overeen met de realiteit, het is niemand tot nut geweest, het heeft niets van substantie teweeggebracht en toch doen mensen het. Ik zie in mijn eigen land dat wanneer ze vochten voor de vrede – mijn vader gaf zelf al zijn bezittingen op, zijn praktijk, met elf kinderen in de familie. En wij die in paleizen leefden, gingen in hutten wonen voor dagen, jaren aan een stuk. Voor de oppervlakkige vrijheid doen we alles, maar voor de subtielere vrijheid moeten Sahaja yogi’s al het mogelijke doen.

Het eerste wat je moet doen, is er de hele tijd bewust van zijn dat jullie Sahaja yogi’s zijn. Jullie zijn verder geëvolueerd dan de rest van de mensheid. De redding van de gehele mensheid hangt van jullie af. Jullie zullen het doel van de schepping helpen verwezenlijken. Je moet er je dus eerst en vooral bewust van zijn dat je zo belangrijk bent en dat je daarom zelfrealisatie gekregen hebt. Hoe kan je dan blijven voortleven met je conditioneringen en met je ego?

Die conditioneringen zien er als volgt uit: stel dat je vanuit een christelijke godsdienst komt dan moet je een klein beetje van die religie meebrengen in Sahaja Yoga. Of als je een hindoe bent, dan wil je daar een beetje van meebrengen. De essentie van alle religies is in Sahaja Yoga aanwezig, de zuivere essentie, maar we willen niet de oppervlakkige nonsens. Al deze dingen zijn zoals vuil dat onze Sahasrara bedekt en dat afgeschud moet worden.

En hoewel je nu weet hebt (van je chakra’s) en bewust bent van je chakra’s, houd je ze niet zuiver. Gewone mensen trachten hun kleren en hun huizen zuiver te houden. Maar jullie schamen je niet als je chakra’s onzuiver zijn, omdat je er na een tijd niet meer bewust van bent dat ze er zijn. Dat betekent dat je wel subtieler geworden bent, maar in je bewustzijn ben je nog niet subtiel.

Er zijn zoveel dingen waarvan jullie weten meer dan mensen die niet gerealiseerd zijn, dat het absoluut de realiteit is. Bijvoorbeeld: we gebruiken niet eens de vibraties. Wanneer het nodig is, gebruiken we ze niet. Of soms mechanisch, als een machine, beginnen we bandhans te maken.

Dus jullie zijn nog steeds niet bewust van je chakra’s. Een beetje bewust als we ons best doen, maar voor de rest, in ons subtiel systeem, zijn we nog niet zo bewust. Dat is de reden waarom je niet weet waarom je iets op een bepaald moment moet doen. Totdat je de Nirvikalpa (=twijfelloosheid) toestand bereikt, kan je niet verder groeien.

Ik besef bijvoorbeeld alles wat ik doe. Ik kan elke kracht oproepen wanneer ik dat ook maar wil. Ik kan elke negativiteit die ik wil, absorberen en geen hoef geen enkele negativiteit te absorberen die ik niet wil. Ook al zijn jullie duizenden mijlen van mij verwijderd, ik weet alles over jullie. Ik ken misschien jullie wereldlijke naam niet, maar ik ken jullie als onderdeel van mijn wezen. Ik kan mij gedragen als een mens, helemaal zoals jullie, ouder worden zoals jullie, zelfs een bril dragen, alles doen wat van mij volledig een mens maakt. Ik heb deze rol bewust aanvaard, niet onbewust. Niets in mij is onbewust.

Als je dus bewust wil zijn van wat je doet, dan moet je alert zijn.

Het eerste dat je bereikt hebt, is de vrede. De vrede. Maar zelfs nu nog merk ik dat deze vrede, die vreugde zou moeten brengen, ontaardt tot ruzie. De waarheid in ondeelbaar. Je kunt er niet over argumenteren. Waarheid is homogeen. Ze maakt geen ruzie met zichzelf. We zijn ons niet bewust van onze vingers, maar als we iets moeten vasthouden, komen ze allemaal samen en werken het uit.

Dus het onderdeel van dit brein dat hiervoor zorgt, het onbewuste deel, moet bewust worden. Dat is wat evolutie betekent. Dus blijven hangen aan een concept gaat tegen de evolutie in. Je moet de realiteit leren zien, de realiteit aanvaarden en ernaar handelen.

Nu zou je kunnen zeggen: “Moeder, dit is een mirakel.” Als iets gebeurt: “Dit is een mirakel.” Misschien is dat zo voor de mensen, misschien ook voor Sahaja yogi’s, maar niet voor mij. Ik weet wat het is.

Om boven dat halfbakken bewustzijn uit te stijgen, moet je beseffen hoe je het allemaal uitwerkt. Het hele systeem van omgaan met elkaar moet volledig veranderen. Dit is erg belangrijk, tenminste voor mensen uit het Westen, want in India weten de mensen dat menselijke inspanningen tot niets leiden en dat je (spiritueel) moet groeien. Ik bedoel de echte Indiërs, want sommigen proberen voordeel te halen uit Sahaja Yoga en dan verdwijnen ze weer, sommigen. Maar de meesten beseffen dat je bewust moet zijn van wat je hebt.

Dus we kunnen zeggen dat we wel zelfkennis hebben maar geen zelfbewustzijn. Neem bijvoorbeeld iemands naam, die van een grote heilige, en je zult ook de vibraties voelen. Je weet ook waarom: omdat hij een heilige is. Maar waarom gebeurt dat niet met jullie? Als jullie naam gezegd wordt, waarom stromen er dan geen vibraties? Jullie zijn nochtans bevoordeeld, want de Adi Shakti zelf zit voor jullie. De heiligen hadden niemand om hen dit alles uit te leggen. Het nadeel hiervan is dat jullie dit als vanzelfsprekend beschouwen.

Soms is de Franse vertaling kort en soms heel lang.

En als wij iets zeggen, hoe drukken we ons dan uit? Doen we dat dan op een natuurlijke wijze? Doen wij dat vanuit ons hart? Het bewustzijn dat je dit doet vanuit je hart is wat ik zou willen dat jullie bereiken.

Er zijn yogi’s die zeer hard werken voor Sahaja Yoga. Anderen vinden het allemaal vanzelfsprekend. Zij wensen niet te helpen.

Zij willen alles klaargemaakt ontvangen. Dat wijst erop dat zij zich niet bewust zijn van hun krachten om vreugde te beleven. Als ze het vanuit hun hart doen, zullen ze niet voelen dat ze er moeite voor gedaan hebben. Ze zullen enkel voelen waar ze mee gezegend zijn of wat ze bereikt hebben.

Het gevoel iets bereikt te hebben en tevredenheid zullen al je problemen overwinnen, vooral dat van de linker Vishuddhi.

De tweede dimensie zou er in bestaan dat je bewust bent van al wat je doet, en dat je geen fouten meer maakt. En als je iets doet dat er uitziet als een fout, dan zal dat toch blijken juist te zijn. Niemand is zover, dat wens ik erbij te zeggen, omdat sommigen denken dat elke lof die ik uitspreek, persoonlijk voor hen bedoeld is. Een heel eenvoudig voorbeeld: daarnet wou ik mijn horloge juist zetten en ik trok het schroefje eruit. Een eenvoudig voorbeeld. Ik deed dat enigszins onbewust, maar tegelijkertijd ook bewust, omdat mijn horloge stilviel en ik wist hoe laat het was en hoe laat ik er moest zijn voor de puja. Ik heb dus mezelf bewust opgezet tegen mezelf. Als het horloge niet stilgevallen was, zou ik vroeger gekomen zijn, maar dat was niet het goede moment om te komen. Ik moest dus het schroefje eruit trekken om ze te doen stoppen. Je weet dus wat je verkeerd doet en je kunt dat tegen jezelf richten en dan kan je daar een drama van maken. “O, ik heb een fout gemaakt!” en zulke dingen, maar dan gespeeld. Maar die toestand is nog ver weg.

Op het niveau waar we nu zijn, maken we nog veel fouten omdat we niet zelfbewust zijn. Op een oppervlakkige manier, verstaan we onder zelfbewustzijn ongeveer dit: iemand moet naar een gesprek, hij moet een passend kostuum kiezen, hij kamt zijn haar fatsoenlijk voor hij vertrekt, hij schraapt zijn keel. Zelfbewust.

Maar, zijn we ook zo alert als het om onze spirituele groei gaat? Of gaan we ervan uit dat het vanzelfsprekend is dat Moeder ons een verfrissend bad geeft, dat ze ons in de wieg legt en ons ernaartoe brengt? Dat is kinderachtig! Je moet volwassen worden in je spirituele groei.

Misschien vraag je je af: “Wat moeten we doen?” Zie jezelf elke dag onder ogen! Kijk hoeveel tijd je werkelijk besteedt aan wereldse zorgen en hoeveel aan je spirituele groei.

Heb je alles overgelaten, al je zorgen afgegeven aan God Almachtig? Ben je helemaal losgekomen van je achtergrond? Ben je volledig opgegroeid, heb je alle nonsens achter je gelaten? Hoe ga ik met anderen om? Hoe praat ik tegen Sahaja yogi’s?

Het verbaast mij geregeld dat, als een Sahaja yogi aangevallen wordt door een niet-Sahaja yogi, de Sahaja yogi-groep de niet-yogi steunt! Of dat een Sahaja yogi die nog moet groeien meer aandacht besteedt aan negatieve mensen dan aan positieve! Hij gaat gemakkelijker om met negatieve mensen dan met positieve mensen. Hij is vriendelijker en opener tegenover negatieve mensen dan tegenover positieve. Je moet je op de positieve richten. Maar het omgekeerde gebeurt altijd. Daar zit heel subtiel ego in. Ik heb jullie al dikwijls verteld over dit subtiele begrip. Maar met jullie gecompliceerde brein, dat werkt als een machine, als een kapotte computer slaag je erin daar een conclusie uit te halen die het tegenovergestelde betekent van wat ik zeg.

Stel bijvoorbeeld dat ik zeg: “Vergeet het verleden.” Iets heel eenvoudigs. Betekent dat al het goede uit het verleden vergeten? Dat zou er op lijken dat ik zou wensen dat jullie niet begrijpen waarom je zo handelt. “Vergeet het verleden” betekent: laat het verleden je niet overheersen. Een eenvoudig brein, dat rechtuit is, dat liefde in zich heeft, begrijpt meteen wat ik bedoel.

Dat gecompliceerde brein moet gecorrigeerd worden en de beste manier is te stoppen met denken. Stop met denken. Dat is wat je moet doen. Als je stopt met denken is het net alsof je niets meer kan doen, maar met denken alleen kom je er niet.

Ik moet bijvoorbeeld een toespraak houden: als ik daar begin over na te denken, hoor je dan iets? Kan je mijn denken horen? Stel bijvoorbeeld dat je deze lampen wil doen branden. Je begint erover te denken: “Ik moet de lampen aandoen.” Gaan ze dan branden? Je moet goed begrijpen dat je door te denken niets doet.

Denken is een kenmerk van de luiaard, en wordt gebruikt om werk te vermijden. Ik vroeg eens aan een dame die bij ons thuis was, of zij iets voor ons wou klaarmaken terwijl wij weggingen. Toen we terugkwamen, had ze helemaal niets klaargemaakt. Ik kookte elke dag, maar ze had niets klaargemaakt. Ik vroeg: “Waarom heb je voor ons niets klaargemaakt?” Zij antwoordde: “Ik dacht dat u uit eten zou willen gaan.” Het was een westerse dame. Mijn echtgenoot zei: “Goed, wij gaan uit eten en jij blijft hier.” Ik zei dat dat niet lief was. Hij zei: “Laat haar maar voelen dat ze voor zichzelf aan het denken was.” Dit is dus de ontsnappingsroute die je vroeger geleerd hebt, een handigheidje.

Geef dus niet altijd argumenten.

Argumenteer niet over Sahaja Yoga.

Ruzie niet met jullie leiders. Zelfs als je zijn echtgenote bent, argumenteer niet met hem. We hebben het moeilijk met de echtgenotes van de leiders, omdat zij hun echtgenoten proberen te beïnvloeden. Als het over Sahaja Yoga gaat, hebben zij daar niets in te zien. Stel dat je in een bureau werkt en dat je echtgenoot een hoge positie heeft en jij een bediende, zal je hem dan terechtwijzen? In zo’n geval moeten de echtgenotes de organisatie voeden, hun echtgenoot voeden met liefde, vanuit hun hart en niet vanuit hun brein.

Ik denk dat het prachtig is om zelf als vrouw geboren te zijn want ik kan genieten van het hart, de emoties, de emoties van mijn liefde, het resultaat en het spel van mijn liefde. Het is zo heerlijk, geen enkele incarnatie kan daarvan genieten zoals ik. Vrouwen zouden zich bijgevolg niet achteruitgezet mogen voelen als ze voor het hart moeten zorgen. Maar ze zijn ergens op een hoger niveau. Je kunt leven zonder denken, maar je kan niet leven zonder het hart.

De echtgenoten van de leiders mogen dus niet argumenteren en de anderen ook niet. Ik heb gemerkt dat als de vrouwen teveel argumenteren hun mannen doof worden. Ze luisteren dan niet meer naar wat de vrouwen vertellen. Als vrouwen zeer agressief zijn, zwijgen de mannen.

Dus gedraag jullie tegenover elkaar op een natuurlijke manier zoals dat voor een man en een vrouw past. Je zou méér vrouw en méér man moeten worden en dan zie je pas het plezierige ervan. Stel je voor dat er enkel mannen of enkel vrouwen op de wereld waren, wat zou ervan gekomen zijn? We moeten dus beseffen dat we bewust moeten zijn in hoeverre het bewustzijn hebben ontwikkeld voor onze relatie met elkaar. Dat is het collectieve bewustzijn van de Virata, van het brein, dat wil zeggen van de Sahasrara.

In principe is de Sahasrara de Vishnu Tattwa, maar de godheid is Shri Mataji Nirmala Devi. Je kunt zien hoe deze prachtige integratie ontstaan is. De krachten van Shri Vishnu werken volgens de (wensen van de) godheid, in volle overgave aan de lotusvoeten van de godheid. Het bewustzijn van Shri Vishnu is dus volledig in de handen van de godheid. Ik wens over deze formidabele godheid niet te spreken, dat is teveel, het zou jullie kunnen vervullen met vrees.

Wat er ook aan het uitwerken is, laat het uitwerken. Er wordt gezegd: “geef je Sahasrara over aan de godheid”. En voor jullie is dat heel gemakkelijk omdat de godheid bij jullie is; jullie hebben je eigen Sahasrara en enkel jullie, de mensen die Sahaja yogi’s zijn in deze moderne tijden, hebben de godheid gezien.

Er wordt gezegd dat je God om drie zaken moet vragen: Salokya, Samipya en Sanidhya. Salokya betekent God zien, Samipya is dicht bij God zijn en Sanidhya betekent vriendschap met God. Jullie hebben echter Tadatmaya: de éénheid met God Dat was niet zo voor de yogi’s en de heiligen en de zieners van vroeger. Jullie hebben deze Tadatmaya zelfs als je buiten mijn lichaam bent, terwijl zij die enkel kunnen beleven als ze in mijn lichaam vertoeven maar zij zijn er niet meer.

Je zou deze tijdlimiet goed moeten begrijpen, je zou je eigen grootheid moeten beseffen en je moet beseffen dat jullie uitverkoren zijn om het hoogste werk in deze schepping te verrichten. Er is dus geen tijd voor lethargie. Je moet wakker worden en aan de slag gaan.

Ik hoop dat jullie vandaag het Nirvikalpa (=twijfelloos bewustzijn) kunnen bereiken. Maar je zult moeite moeten doen om in die toestand te blijven, anders glijd je opnieuw naar beneden. Lees deze toespraak opnieuw en opnieuw en begin er niet over te denken. Denk niet dat ze voor iemand anders bedoeld is, het is voor jou. voor jullie allen, voor elk van jullie, je moet jezelf kennen en beseffen hoever je elke dag gaat.

Vandaag is een heel speciale Sahasraradag. Als je het zou bekijken volgens de zonnekalender zou Sahasraradag morgen geweest zijn. Het is een maandag, wat een Sahasraradag is en we hebben het een dag eerder. Je moet weten dat de goddelijke kalender helemaal anders is dan de menselijke kalender. Volgens sommige kalenders had ik tweeduizend jaar later moeten incarneren en volgens weer andere kalenders had ik op zijn minst tweeduizend jaar vroeger moeten komen, in deze vorm. De kalender klopt dus, het tijdstip klopt en alles klopt.

Jullie zijn geen robotten, jullie zijn geen machines. Via een evolutionair proces zijn jullie geëvolueerd en enkel doorheen een evolutionair proces moeten jullie een hogere persoonlijkheid bereiken. Wat we dus ook doen, en dat zal best in orde zijn, jullie moeten voor de resultaten zorgen. We kunnen jullie Sahasrara opwekken tot een hogere staat van verlichting, maar dan zal hij terugvallen. Dus je moet weten dat je het niveau dat je al bereikt hebt zelf moet onderhouden met al de kracht en actie die je hebt.

Moge God jullie zegenen! Deze toespraak is voor jullie Moeder heel belangrijk. Zie het niet als iets nadeligs. Ik kon dit twee jaar geleden niet gezegd hebben, of zelfs één jaar geleden, omdat jullie een toestand bereikt hebben die het voor mij mogelijk maakt om deze dingen te zeggen. Je kunt het nu begrijpen, maar het moet geïntegreerd geraken in jullie bewustzijn. Je hebt een toestand bereikt waarin je het kunt begrijpen, maar het moet ook nog een onderdeel worden van je bewustzijn. Door vandaag zou het zo moeten worden, maar hou het daar.

Dus opnieuw, moge God jullie zegenen.

Er zijn een paar heel nieuwe mensen. Jullie moeten me verontschuldigen want ik moest deze dingen vandaag zeggen.