Paas Puja Materialisme – Ashram van Picini, Rome – 19 april 1987

NlTVD 2019-0628

Een fijne Pasen iedereen! Het is een belangrijke dag om naar Rome te komen om de verrijzenis van Christus te vieren. Nu moeten we de verrijzenis tot stand brengen van het christendom, dat volledig de tegenovergestelde richting uitgaat van Christus’ verrijzenis. Zoals je weet was Christus enkel chaitanya, maar hij kwam in het lichaam van de chaitanya. Zijn hele lichaam was van chaitanya gemaakt en hij verrees om de wereld te tonen dat je jezelf kunt doen verrijzen als je jouw lichaam kunt opvullen met chaitanya. Er is altijd een gevecht gaande tussen de materie en de Spirit. We zien in het menselijk leven dat materie steeds probeert het van de Spirit over te nemen. Daarom slagen we er niet in onze verrijzenis tot stand te brengen. We falen in onze verrijzenis omdat we de materie vrij spel laten. We komen voort uit materie, het is dus gemakkelijk er terug naartoe te gaan.

Maar alle christelijke landen hebben zich toegelegd op materiële ontwikkeling, op identificatie met de materie en niet de sublimatie ervan. We zijn de verkeerde kant opgegaan omdat materie voor ons zo belangrijk geworden is. We zijn zo geïdentificeerd met de materie, met ons lichaam, met alles wat voor ons materieel is. Mensen zijn zo bezorgd om de materiële zaken. Ik zie dat de hele cultuur materialistisch geworden is en ze schamen er zich echt voor, maar toch gaan ze door hoewel het zo beschamend en verlagend is. Het verlaagt mensen. Toen ik naar het Westen kwam zag ik die tendens heel duidelijk. In een huishouding is bijvoorbeeld alles wat ze aankopen altijd verkoopbaar. Wat ze ook aankopen, ze zullen erop toezien dat het aan een bepaalde standaard beantwoordt. Als het bijvoorbeeld over een diamant gaat, moet het de perfecte diamant zijn want hij moet opnieuw verkocht kunnen worden. Als ze een huis kopen zijn ze bang het te beschadigen, het mooi te maken, er iets in te doen dat de prijs van het huis zou doen verminderen omdat ze houden van een bepaalde soort inrichting. Alles is te koop.

Welke materie ook, ze genieten er nooit van zie je. Genieten is er niet bij. Als ze iets kopen, denken ze: “Kunnen we het opnieuw verkopen?” Laat ons zeggen, ik heb het zelfs zien gebeuren met edelstenen. In India bijvoorbeeld, kan iedereen zich edelstenen veroorloven, want de rijken zullen de duurste kopen en dan kunnen armere mensen de gewone kopen. Zo kan iedereen zich zilver veroorloven, want de ene kan honderd percent zilver kopen, anderen gemengd zilver, anderen zilver gemengd met nog andere materialen. Maar als je in het Westen naar om het even welk land gaat, moet het een waarborgstempel dragen zie je. De waarborgstempel moet er op staan. Ze zullen het niet kopen tenzij er een waarborgstempel is. Dat er een waarborgstempel is betekent dat het verkoopbaar is. Veronderstel dat je iets koopt in India … alles is zonder stempels … er zijn geen waarborgstempels, maar als je het op een bepaald moment wilt verkopen, ik bedoel als je het moet verkopen, dan ga je naar een winkel en zij weten wat de waarde is van dat soort zilver en ze betalen je. Maar we hebben geen waarborgstempels. Hetzelfde gebeurt met goud, ze hebben negen karaat goud met een waarborgstempel. Wat is negen karaat goud? Het is helemaal geen goud, maar ze hebben er een waarborgstempel voor. En dat zal dan heel duur zijn.

Want zie je, ze hebben niet veel goud, dus zetten ze er een stempel op en maken ze het duur. De hele economie wordt zo domweg opgebouwd naar materialisme. Namelijk dat materie er niet is om vreugde te beleven maar om te verkopen. Ze genieten dus echt van niets in hun leven. In deze tijd, weet ik niet of plastiek opnieuw kan verkocht worden, maar ik heb mensen gezien die zelfs kieskeurig waren over plastiek, over roestvrij staal, over om het even wat. Het is misschien niet herverkoopbaar maar, psychologisch zitten ze nu zo in elkaar dat ze alles willen verduurzamen. Of het gaat om een voorwerp van plastiek, een draad, om het even wat, een speld, ze willen het verduurzamen zie je? Iets weggooien, niets van. Al deze zaken brengen ons tot ellende, frustratie en domheid. Nu vormen ze een anti-cultuur. Wat is anti-cultuur? Het is gewoon een andere vorm van materialisme, die zich uit in lelijkheid. Als je je haar kleurt, word je iets dat anti-cultuur is. Als je jeans met gaten draagt, ben je anti-cultuur. Als je vuile kleren draagt, ben je anti-cultuur. Maar deze dingen zijn ook verkoopbaar. Er zijn winkels en winkels waar je alle mogelijke vuile kleren, ‘stone washed’ kleren kunt kopen. Al deze modeverschijnselen komen voort uit de twee kanten, of de twee gezichten van de materialistisch houding van mensen.

En soms is de manier waarop ze sommige dingen vragen, zo schaamteloos. Veronderstel dat iemand bij iemand anders een lepel heeft laten liggen. Ze zullen drie keer bellen: “Heb jij mijn lepel?” “Heb jij mijn lepel?” Het is schaamteloos, het geeft geen blijk van cultuur. Misschien was het vroeger beter, ik weet het niet. Ik weet dat in India, zelfs nu in goede families gezegd wordt: “Als iemand zijn pen bij jou heeft laten liggen, wees zorgzaam en geef ze terug. Maar als zelfs jouw goud bij iemand ligt, vraag er dan niet om, want dat wordt niet gedaan, het is niet welopgevoed, niet verfijnd.” Maar de hele verfijning is materialistisch geworden en dat maakt gek, het maakt het westerse brein gek. Als je bijvoorbeeld wijnen en andere dranken serveert heb je verschillende soorten glazen nodig, verschillende soorten schalen, verschillende soorten lepels. Je hebt lepels voor avocado, je hebt lepels voor verschillende zaken, ik bedoel, zo gaat het maar door en als je ze niet hebt word je uitgelachen. Als ze bij je thuis komen: “O God! ze hebben ons avocado geserveerd met ijslepels!” Dat is zowat de grootste zonde die je kunt begaan. Het hele begrip “zonde” wordt zo materialistisch en zinloos. De verrijzenis kan dus niet gebeuren als de materie zo dood is. Dan dringt deze materie door tot in het brein.

Als ze in het brein komt gaat ze daar rotten. Dan begin je te discuteren over, bijvoorbeeld, bankieren of over besparingen. Ik bedoel, in Londen is overal de volgende mantra van kracht: bespaar ponden. Zodra je in de luchthaven aankomt, staat daar een grote mantra geschreven: “Bespaar ponden en huur een taxi in Heathrow.” Stel je voor, ze beseffen zelfs niet wat ze doen. Steeds maar ponden besparen, geld dit en dat … waarvoor? Omdat ze zo gefrustreerd zijn, het hele materiële gedoe is zo frustrerend dat ze geld moeten besparen om over die frustratie heen te raken. En de frustratie wordt gecompenseerd door drugs of wijn en allerlei nonsens, ook rotte kaas of zo iets dat absoluut dode materie is, iets nutteloos dat je doods en slaperig maakt zodat je wegrent van de realiteit. Want je bent zo gefrustreerd dat je iets wil dat de frustratie gaat opheffen. Als ze daarna beseffen dat het niet gebeurt, zijn ze nog altijd heel erg geïrriteerd. Wat komt er dan? Als je zo ongelukkig bent moet je iets anders vinden. Zo vertel ik het verhaal over kinderen die stout waren en de moeder moest weg.

Dus zei ze: “Kijk, jullie zijn stoute kinderen, dus sluit ik jullie op in de keuken.” want ergens anders kunnen ze nog dingen breken en vernielen en dan kan ze deze dingen misschien niet meer verkopen. Ze stopt hen dus in de keuken en denkt: “Wat kunnen ze daar nu vernielen?” Toen ze terug kwam zeiden ze: “We hebben al je theeblaadjes opgegeten.” Zo gaat het, als ze gefrustreerd geraken weten ze niet wat te doen en dus steken ze nagels in hun oren, naalden in hun wangen, iets in hun neus. Ze weten niet wat ze met zichzelf aan moeten zie je, dus trekken ze hun snor uit, verven ze hun haar, of doen ze allerlei rare, zinloze dingen. Het zijn absoluut gefrustreerde mensen! Maar het ergste, wat niet te begrijpen valt, is dat ze er zo zelfzeker over zijn. Ze doen het niet met enige onzekerheid, het is totaal zelfvertrouwen. Hun aandacht wordt volledig opgeslorpt door: “Hoe moeten we er nu uitzien?” Als ze een boom zien met bladeren die door ondervoeding volledig verdord zijn, dan willen ze zo zijn. Ze willen ondervoede mensen worden.

Ze zien er dus uit als belabberde mensen. Hun wangen zijn ingevallen, hun neuzen steken uit, dat soort zaken en als je naar hen kijkt zien ze er uit als ziekelijke mensen. Dat is het teken dat ze uitdrukking willen geven aan hun frustratie. Maar Christus bereidde de weg voor, helemaal andersom. Hij zei: “Breng chaitanya in je materie, dan zul je van die chaitanya genieten. Breng chaitanya, de vibraties, in de materie.” Dit is zijn boodschap. Hij verrees niet op die manier dat de Spirit zijn lichaam verliet, maar zijn hele lichaam verrees. Hij spreekt dus over de verrijzenis van het lichaam, van de materie in ons. Als we in Sahaja Yoga komen stijgt ook de Kundalini op. Zij geeft je realisatie, je voelt de chaitanya in je handen, je voelt ze rondom je, jullie gezichten stralen als mooie lotussen, jullie huid wordt beter, jullie bloeien open, alles is goed, maar er zijn nog materiële gehechtheden die heel subtiel of heel grof kunnen zijn. De grove kunnen zijn zoals: “Dit is mijn tapijt, dit is mijn auto, dit is mijn juweel” of zoiets.

Maar als het gaat over de stijl van Christus, dan moet je geïdentificeerd zijn met gevibreerde materie, materie die vibreert, die een vibratorische waarde heeft, geen materiële maar een vibratorische waarde, een spirituele waarde, een goddelijke waarde. Het kan om het even wat zijn, het kunnen bloemen zijn, water, een sari, een stoel, om het even wat kan waardevol worden. De aandacht begint dus van het grofstoffelijke naar de vibraties te verschuiven. Maar, zelfs nu is het moeilijk snel te evolueren als je aandacht in materiële zaken blijft hangen. Is alles wat je gebruikt nuttig voor je vibraties of niet? Is alles wat je doet nuttig voor je vibraties of niet? Of ga je verder op je oude manier? Zoals de gekke mensen die ik gisteren zag. Ze kwamen op vakantie en wisten niet hoe ervan te genieten, ze probeerden alles, zie je. Ze hadden waarschijnlijk veel geld betaald aan hun reisagentschap, arme drommels, ze hadden waarschijnlijk veel geld gespendeerd in hotels, veel geld gespendeerd in restaurants, maar ik voelde dat ze er helemaal niet van genoten. Geen van hen genoot ervan, ze waren ellendig en wisten niet wat te doen. Uiteindelijk dacht ik dat ze misschien uit frustratie hun hoofden zouden breken. Materie kan je dus nooit vreugde geven.

Alleen gevibreerde materie, materie die vibraties bevat, kan je vreugde geven. Een mens kan je nooit vreugde geven, het kan je vrouw zijn, je kinderen, je vader, moeder of wie dan ook, tenzij die persoon vibraties heeft, want vreugde is een zegen van God. En tenzij je je verbonden bent met God, kan wat je ook probeert, wat je ook verwerft, je nooit die vreugde geven. Misschien heb je dat kunstmatig zelfvertrouwen, want iemand die gefrustreerd is moet zeggen, naar buiten tonen: “O neen, ik ben niet gefrustreerd, ik ben erg gelukkig.” Het is alsof je gespannen bent en je zegt: “Ik ben heel ontspannen”, zo is het. Gewoon om de schijn op te houden zeggen ze misschien “We zijn heel zelfzeker”, maar het zijn erg verlegen mensen. Ze zijn zwak. Het kan dus gaan over jouw kinderen, om het even wie, iedere mens. Misschien schat je die mens te hoog in, misschien ben je er teveel mee geïdentificeerd, misschien denk je dat dit de meest fantastische, de fijnste mens is die je ooit ontmoette, maar hij kan je geen vreugde geven. Maar iemand die gewoon is, een arbeider, misschien een bedelaar, iemand als een Sadhu die alleen in het bos leeft, kan een persoonlijkheid hebben die zoveel vreugde geeft. Misschien spreekt hij, misschien niet, maar hij zal voor jou zoveel waardevoller zijn dan iemand die rijk is, hooggeplaatst en bewonderd.

Daar heeft het christendom gefaald, door te dwepen met de koningen. Wat nu deze paus betreft. Mijn echtgenoot ontmoette hem en de paus was heel vriendelijk want in de materiële wereld is mijn man een belangrijk iemand. Hij wil mij niet ontmoeten! Of ik mag hem niet ontmoeten. Het hele waardesysteem, het hele waardesysteem moet veranderen en dat waardesysteem betekent dat je met niets anders begaan bent dan je Spirit. Buiten de Spirit is niets van belang. De Spirit geeft je het comfort van een paleis. Hij geeft je de zegen van alle bescherming. Hij geeft je de vreugde van alle relaties in de wereld. Waarom zou je geven om iets dat voor niets goed is. Je kunt het zo duidelijk zien. Als je zicht helder is, kun je zo rondom je zien dat deze mensen er zo ongelukkig, zo ellendig uit zien en hoe ze achter dit en dat aanhollen. Eerst waren ze hippies, dan werden ze punkers, nu worden ze goed geklede heren. Alles gaat van hier over naar dat, van dat naar dit, en het brengt hen nergens. Je ziet zo duidelijk dat je op een afstand van hen staat. Je bevindt je in een ander gebied en je ziet hen. Kom dus niet in hun nabijheid. Tracht die schoonheid in jou te tonen zodat zij naar je toe komen en zelf zien dat jullie verrezen mensen zijn, jullie zijn verrezen.

De Spirit verblijft steeds in je hart, is daar altijd aanwezig, waakt over jou, kijkt naar jou. Maar omdat de materie die de Spirit nu omringt verrezen wordt, gevibreerd wordt, gaan je ogen glanzen, gaat je huid glanzen, gaat je gezicht glanzen, ga je er zo mooi uitzien: dat is verrijzenis. In Sahaja Yoga is er geen plaats voor domme ernst. Waar ben je zo ernstig over? “O, ik moet mijn diamant verkopen en weet je, nu zeggen ze dat er een beetje zwart in zit.” Wat dan? Draag hem! Al deze ernst komt voort uit de dode materie in je hoofd en je weet dat schimmel op dode dingen groeit. Je weet ook dat deze schimmel je allerlei ziekten geeft. Blijf dus weg van alles wat dood is. Alleen de chaitanya doet materie vibreren En tenzij je verbonden bent met God, kun je niets vibreren. Deze grote heiligen, profeten en incarnaties die op deze aarde kwamen probeerden ons dit te vertellen: “Verbind je met God” Iedereen zei hetzelfde. Natuurlijk heb ik dat werk zelf verricht! Dat is een goede zaak en ze appreciëren het. En je moet er gewoon aan denken dat deze verbinding niet losjes mag zijn, niet verstoord mag worden, niet in twijfel mag worden getrokken.

Vestig ze op een degelijke manier. Dan zul je haar niet verliezen voor zaken zoals: “Mijn vrouw is zo, mijn man is zo, mijn broer is zo …” Dit zijn tekenen van zeer zwakke persoonlijkheden. Als je een sterke persoonlijkheid hebt, als je met deze vibraties sterk bent, dan maak je de andere ook sterker, breng je hem in Sahaja Yoga en geef je hem de nectar van het leven. Vandaag is het de boodschap dat we onze materie moeten doen verrijzen, van binnen en van buiten. Je brengt je Kundalini dus naar boven. Je moet haar ook horizontaal uitspreiden naar je handen en je voeten, naar je lichaam, je gezicht, je gedachte, naar alles. Wat is een mantra tenzij een gedachte die gevibreerd is. Elke gedachte die gevibreerd is, is een mantra. Maar de vibraties kunnen alleen gedragen worden door een bepaalde soort van … we kunnen zeggen dat er een bepaalde coëfficiënt aanwezig moet zijn. In kleding, in gedachten, in alle wereldse dingen, is er een coëfficiënt die de vibraties uitwerkt. Als die coëfficiënt niet aanwezig is kun je de vibraties niet opvangen en kun je ook geen vibraties geven. Er zijn dus maar twee afwijkende richtingen, de ene naar links, de andere naar rechts. Dat zijn er niet veel en je komt er gemakkelijk van af. In Italië kun je maar in twee richtingen draaien, links of rechts. Zo gaat het ook met ons: als je niet naar links of naar rechts gaat blijf je in het midden, ben je gevibreerd! Je kunt alles vibreren!

Maar blijf in het midden, ga niet in welke uiterste ook. Zelfs in Sahaja Yoga zijn er mensen die als gek zijn, ze mediteren twaalf uren aan één stuk. Waarom zou je twaalf uren mediteren? Ik bedoel, je bent al in meditatie. Of anders maken ze van Sahaja Yoga een picknick. Van het ene uiterste naar dat. Je moet denken: “Ik ben de Spirit en ik ben verbonden met God. In welke mate ben ik verbonden? Hoeveel absorbeer ik? Hoeveel ben ik er mee bezig?” Dat is alles. Je moet er niet teveel voor doen. De tijd waar mensen hun hoofden braken, op hun hoofd stonden of naar de Himalaya gingen, is voorbij. Maar een persoonlijkheid met rare trekjes is niet het teken van een goede Sahaja yogi. Alle eigenaardigheden komen van materie. In Sahaja Yoga kan een bizar iemand ofwel bezeten of egoïstisch zijn. Bij een bizar iemand is het één van deze twee. In een Sahaja yogi zijn er geen rare trekjes, er zijn individuele dingen maar geen bizarre dingen. Dat betekent dat iedereen de neus heeft die hij had, dat zal niet veranderen, de ogen die hij had, maar er zal een licht in die ogen zijn. We zien hetzelfde met onze kleren: we beginnen sobere kleren te dragen maar geen doffe of vuile kleren, we dragen kleurrijke dingen omdat we kleurrijk zijn. In de Sahasrara zijn er zeven kleuren. Vandaag droeg ik deze kleur want het is de kleur van de lente in India, omdat alle bloemen geel zijn en ook mosterd is geel, dus wordt dit de kleur van de lente genoemd. In de Indiase cultuur, zie je, is er een dag waarop ze deze bepaalde kleur dragen om de lente te vieren want we zijn erg met de natuur verbonden. Vandaag hebben we dus een fijne boodschap gekregen uit New York, dat ze gedroomd hadden dat ik de kleur van de lente zou dragen.

Ik wou dat iemand kon voorlezen wat ze zeiden en je zult versteld zijn hoe het overeenkomt, hoe het overeenkomt met wat ik vandaag draag. En zodra ik deze sari droeg werd het heet en ik wist dat het zou gebeuren. Dat is het moment waarop het heet werd, het spijt me, want jullie vinden het wat teveel. Vandaag is dus een dag om de lente te vieren en je weet dat ik in de lente geboren werd en dat Christus in de lente verrees. De lente begint dus na de verrijzenis van Christus. Zo zijn we nu ook in de stemming voor de lente, om te genieten, om gelukkig te zijn, om gewoon gelukzalig te zijn. Maar niet frivool, vulgair, kinderachtig. Zo zou een Sahaja yogi moeten zijn! En ik ben heel blij dat met mijn spontane beslissing om naar Rome te komen, zoveel van jullie gekomen zijn. Het toont hoeveel jullie van me houden en ik kan echt niet zeggen wat ik over dit alles voel behalve dat de tranen in mijn ogen komen. Waarvoor ook Christus zijn leven opofferde, dat hij zijn leven opofferde was een verschrikkelijke gebeurtenis, hij leed zoveel, maar het resultaat is dat jullie, jullie allen die hier zijn, vandaag verrezen zijn, dat jullie agnya’s zijn uitgeklaard en dat alles zo goed is.

Moge God jullie zegenen.