Shri Fatima Puja – Gruhalakshmi tattwa – Genéve, Zwitserland – 14/08/1988
Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.
Vandaag gaan we een Puja doen voor Fatima, die het symbool was van Gruhalakshmi en we zullen dus de Puja doen van het Gruhalakshmi- principe in ons.
Zoals een huisvrouw alle werk, alles in de huishouding moet beëindigen en dan een bad gaat nemen, zo had Ik vanmorgen veel te doen en dan pas kon Ik komen voor jullie Puja, want vandaag waren er een groot aantal huishoudelijke werkjes te doen. Ik moest ze dus beëindigen als een goede huisvrouw. Nu is het Gruhalakshmi principe geëvolueerd en het werd door God ontwikkeld, het werd niet door mensen geschapen.
En zoals jullie weten verblijft het in de linker Nabhi. Gruhalakshmi is dat wat voorgesteld wordt in het leven van Fatima, die de dochter van Mohammed was. Nu wordt zij altijd geboren in een relatie met de Guru, die er een is van maagdelijkheid en zuiverheid. Zij komt dus als een zuster of een dochter.
Nu was de schoonheid van Fatima’s leven dat er na de dood van Mohammed Sahib zoals gewoonlijk fanatieke mensen waren die dachten dat zij de religie in handen konden nemen en haar zo tot iets heel fanatiek konden maken. En er werd niet zoveel aandacht geschonken aan de spirituele groei van de persoom Zelfs Mohammed Sahib beschreef zijn schoonzoon op veelvuldige manieren. En hij is de enige – of daar is ook nog een andere incarnatie van Brahmadeva die op deze aarde kwam.
Ali was de incarnatie van Brahmadeva en een andere incarnatie was Supandeva, je kan naar Puna gaan en de tempel van Supandeva daar zien. We hebben dus Ali en zijn vrouw Fatima die incarneerde voor het principe van de linker Nabhi.
Ze bleef in haar huis, in haar huishouding en zij hield de traditie in acht van het dragen van wat men noemt een soort “Parada” (sluier), zo noemen ze het. Dat zij haar gelaat bedekte is het symbool van het feit dat een vrouw die een huisvrouw is, haar kuisheid moet beschermen door haar gelaat te bedekken, want zij was een mooie vrouw en zij was geboren in een land dat erg, erg gewelddadig was. Zij zou zeker en vast aangevallen zijn had ze niet die klederdracht gedragen.
Zoals jullie weten wou Christus in zijn tijd niet weten wie Maria was, alhoewel zij een incarnatie was van Mahalakshmi, en een zeer sterke persoonlijkheid moest hebben. Maar, hoewel zij binnenshuis verbleef, was zij de Shakti. Zij liet haar zonen toe, in feite gebood zij hen de fanatici die het gezag van haar echtgenoot niet aanvaardden, te bevechten. En je weet dat Hassan en Hussein toen gedood werden. Het is zeer mooi, hoe de Mahalakshmi Tattwa van Sita een vorm van Vishnumaya aannam, enkel om het mooie principe van de huisvrouw te vestigen.
Nu was zij zonder twijfel erg krachtig, en zij wist dat haar kinderen gedood zouden worden, maar deze mensen worden nooit gedood en zij lijden ook niet, het is een toneel dat zij moeten spelen om de mensen erop te wijzen hoe dom zij zijn.
Als gevolg daarvan startte een ander systeem dat de heiligen respecteerde, zoals in India. De Shia mensen respecteren Aulias, of we kunnen het mensen noemen die gerealiseerde zielen zijn.
Dan hebben we ook de Shistis. Al deze grote heiligen werden door de Shias gerespecteerd. Ondanks dat konden zij die godsdienstige grenzen niet overstijgen. Zij werden dus ook uiterst fanatiek. Eerst wilden ze geen rekening houden met een andere religie die heiligen heeft, ze wilden de heiligen van een andere religie niet respecteren. En zelfs toen we een grote heilige hadden zoals Sai Nath van Shirdi die om te beginnen moslim was. En er wordt verteld dat Fatima zelf, hem als een kind in haar schoot bracht en zij gaf hem aan een vrouw, dat wordt gezegd.
Voor zover het de Hindoes betrof loochenden zij zijn heiligheid niet, maar de Moslims aanvaardden hem niet. Er is ook nog heel dichtbij Bombay een andere heilige, Hadj Malang genoemd, die een gerealiseerde ziel was. Hij was zich ook bewust van het fanatisme van de Shias. Shia komt van Sia. In Upi wordt Sita, Sia genoemd. Sitaji wordt Sia genoemd.
Zij beseften ook niet dat er heiligen zijn die geen Mohammedanen zijn, maar het zijn heiligen. Zij konden er dus niet aan uit.
We hebben ook de andere, Hadj Malang, die door de Hindoes vereerd werd. Sommige Mohammedanen gaan er zonder twijfel ook naartoe, en deze Hadj Malang was ook bezorgd over het fanatisme van de Shia’s. Hij duidde dus enkele Hindoes aan om hem te vereren, gewoon om het in evenwicht te brengen. Zij deden allerlei dingen, er zijn zo vele heiligen.
Ik ging naar Bhopal waar een andere grote heilige begraven ligt, maar al zijn discipelen waren afhankelijk van de inkomsten van die plaats en dat was niet veel, hetzelfde gold voor Hazrat Nizamuddin. Bij de Hindoes verloopt het ook zo. Zij verdienen er geld aan. Ik bedoel, het is een soort van handel. Deze heilige stierf dus en was daar begraven en een groot aantal mensen waren ervan afhankelijk toen Ik er naartoe ging. Ik vroeg langs mijn neus weg ‘Wat is je godsdienst?”
Dus zeiden ze: ‘we zijn Mohammedanen”. Ik zei: ‘wat was de godsdienst van de heilige die gestorven is?” Hij zei: “Heiligen hebben geen godsdienst”. Dus zei Ik: ‘waarom wil je een godsdienst volgen, waarom volg je zijn godsdienst niet?” Zij hebben geen godsdienst. Het is zelfs in het Sanskriet gezegd dat Sanyasins geen godsdienst hebben.
Zij zijn “Dharmateet”, zij staan boven de godsdienst.
Maar zoals het gebeurde met elke incarnatie, het gebeurde zelfs met de Shia’s, de Sufi’s, de Hindoes, de Mohammedanen, met allemaal, dat zij een fanatieke groepering stichtten. Nu is fanatisme op zich zelf absoluut tegen religie, tegen de innerlijke religie binnen in jezelf. Want het schept vergif. Het is iets venijnig. Het doet je anderen haten. Als je anderen begint te haten reageert het in jezelf als een vreselijk gif dat alles verslindt wat mooi in jou is. Wie dan ook haten is het slechtste wat mensen kunnen doen, maar zij kunnen het doen, zij kunnen doen wat zij ook maar willen.
Dieren haten niemand! Kan je je dat voorstellen? Zij kunnen niet haten, zij bijten iemand want dat is hun natuur, zij verwonden iemand want dat is hun aard, zij haten nooit iemand. Zij zullen iemand niet mogen, maar deze haat, die een gif is, is een specialiteit van de menselijke voorstelling en de menselijke absorptie. Alleen mensen kunnen haten. En dit vreselijk ding, haat, vestigde zich zelfs onder de Mohammedanen. Deze Kabbala was niet geschapen voor haat maar voor liefde. Alles wat voor liefde werd gemaakt werd omgevormd in haat, in elke godsdienst. Nu is het slechtste deel van de hele zaak, dat de ene die haat, denkt dat de andere de slechtste is. En de andere denkt dat de ene de slechtste is. En nog een andere denkt dat de eerste de slechtste is. Door welke regel, welke wet of logica beslissen zij dat, het is hun eigen zicht op de zaak. En zo gaan zij groepen vormen.
Waarom werd dit Gruhalakshmi-principe speciaal geschapen? Om die haat te overstijgen, om dat ijzige ding dat men haat noemt te onderwerpen, om de haat uit het brein van de mensen te verwijderen, werd dit Gruhalakshmi-principe geschapen. Hoe? In de familie, wanneer men een huisvrouw heeft. Het Gruhalakshmi-principe moet de haat tussen de kinderen, tussen de echtgenoot en de kinderen afzwakken. Maar als zij zelf plezier heeft in haar haat, hoe kan zij ze dan onderwerpen. Zij is de bron van die vrede die de haat tempert. Nu hebben we in India “joint families” (grote samenwonende families) en je hebt er relaties zoals ooms, tantes, en zo meer. De taak van de huisvrouw is te verzachten, alle hoeken en kanten van de mensen, die wrijving veroorzaken, te verzachten.
Nu is ook gezegd dat de man de huisvrouw moet vereren: “Yatra Narya Pujyante Tatra Ramante Devata”. “De goden verblijven alleen daar waar de huisvrouw vereerd wordt.” Ik moet zeggen dat in ons land de verdienste bij de huisvrouwen ligt.
Want wij zijn niet goed in economie, niet goed in politiek en administratie. Het is hopeloos. De mannen zijn nutteloos. Zij weten niets van huishoudelijk werk of wat dan ook. De vrouwen hebben het voor zichzelf gehouden. Maar onze maatschappij is eerste klas, zij is in stand gehouden door de huisvrouwen. De man moet dus de huisvrouw respecteren, dat is erg belangrijk. Als hij zijn huisvrouw niet respecteert is er geen mogelijkheid om enige Gruhalakshmi Tattwa in stand te houden. Het is zoals de instandhouding van het principe van de huisvrouw. Maar sommige mannen, Ik bedoel velen onder hen, denken dat het hun geboorterecht is hun vrouwen te haten, hen te martelen, allerlei dingen te zeggen, kwaad te worden, als zij een goede vrouw is.
Maar als zij een vitter is, als zij een bhoot is, dan zijn zij onderworpen, volledig onderworpen. Als de vrouw een bhoot is dan zal de man altijd op een manier proberen haar te behagen, zal hij uiterst vriendelijk met haar zijn, weet je, al bij al is zij een bhoot, je bent best op je hoede. Ik weet niet op welke ogenblik de bhoot je als een slang zal overvallen. En als zij weet hoe te vitten of te argumenteren, dan zijn zij ook bang: er is geen liefde. Zij voelen voor haar geen liefde of respect maar zij hebben ontzag uit angst. En zij zijn bang van zo’n vrouw.
Nu denken sommige vrouwen dat de mannen beter gecontroleerd worden als zij zich op een flirterige manier gedragen. Maar zij verliezen dat basisprincipe, zij verliezen die fundamentele shakti die ze hebben. En zij belanden in de problemen. Het fundamentele principe van een Gruhalakshmi is dat zij haar kuisheid respecteert. Naar buiten toe en innerlijk haar kuisheid respecteren, dat is haar standvastigheid. Natuurlijk halen de mannen daar voordeel uit. Als de vrouw meegaand is of gehoorzaam, dan staan zij erop de vrouw te overdonderen. In orde. Maar deze vrouw, de huisvrouw weet dat zij niet volgzaam is, zij gehoorzaamt haar eigen rechtgeaardheid, haar eigen deugden, haar eigen kwaliteiten. Als de echtgenoot dan dwaas is, in orde, dan is hij dwaas als een kind en daarmee uit. Maar de echtgenoot moet weten dat hij respect moet betonen, anders is hij verloren, gedaan ermee. Hij is niets waard. Het eerste waarvoor hij moet zorgen is dat de vrouw in de huishouding gerespecteerd wordt als een Gruhalakshmi. Dan vloeien de zegeningen. Maar hij zou haar op geen enkele manier mogen beledigen of onvriendelijk zijn met haar en zijn stem verheffen om haar dingen te zeggen. Het is de vrouw die gerespecteerd moet worden. Ik heb zo dikwijls gezegd: je vrouw domineert je, geef haar twee oorvijgen. Natuurlijk, zonder twijfel. Zij moet niet domineren, zij moet de dominerende kracht van anderen wegnemen. Zij is de bron van vrede. Zij is de bron van vreugde en de vredestichtster.
Als zij het is die problemen maakt, dan kan je haar zachtjes een tik geven en haar weer bij haar positieven brengen, dat is in orde.
De Gruhalakshmi Tattwa is dus wederzijds. Het hangt niet alleen af van de vrouw, of de echtgenoot maar van beiden. Eens je dus je vrouw doet lijden, kan je linker Nabhi nooit verbeteren. Of als je een slechte vrouw bent kan je linker Nabhi nooit verbeteren. In het Westen is het probleem met de vrouwen, dat zij niet beseffen wat hun kracht is. Een tachtigjarige vrouw zou er als een bruid willen uitzien. Zij voelen hun waardigheid niet en evenmin genieten zij van hun innerlijke waardigheid. Zij zijn de koningin van het huis. Maar zij willen zich als vulgaire, kinderachtige, jonge, frivole meisjes gedragen. Zij voelen de waardigheid in hun wezen niet. Zij praten teveel, zij gedragen zich op een manier die een huisvrouw niet past. Zij willen hun handen zo houden en zo praten, zoals de vissersvrouwen wanneer zij hun vis aan iemand verkopen of als zij ruzie moeten maken. Of zij roepen, soms roepen ze ook. Ik bedoel, Ik heb gehoord dat zij roepen, en soms slaan zij hun echtgenoot, dat gaat te ver. Zij beginnen altijd, zichzelf met hun echtgenoot te vergelijken. Om te beginnen zoals: ik ben de dochter van een rijke man, ik ben afkomstig uit zo’n familie, mijn echtgenoot komt uit een lagere familie, hij heeft geen geld, niets, hij heeft geen opvoeding, en zo mishandelen zij hem, behandelen zij hem op een manier die geen respect betoont. Zo’n vrouw zal al haar krachten verliezen. Zij zal zich ook op haar eigen manier schuldig voelen, zij zal zich schuldig voelen want om te beginnen heeft niemand het recht om op wie dan ook neer te kijken, in het bijzonder in Sahaja Yoga. En neerkijken op je echtgenoot is iets ongelooflijk. Hij kan dan al niet een Sahaja yogi zijn, in orde, hij is misschien niet helemaal zoals het moet, maar door jouw gedrag, door jouw kracht, door alles, kan je hem redden. Maar waarom verlies je jezelf? Door anderen te domineren, door anderen te verstikken door van je echtgenoot een soort van “Kikker in de poel” te maken en hem te zeggen: “Oh, wij beiden, eigenlijk zouden we moeten genieten, laten we een apart huis hebben, niemand zou in huis moeten komen, zelfs een rat zou niet in dat huis komen. Zelfs als men zegt: dit zijn mijn kinderen, mijn man, mijn zoon, dat is negatief tegenover Sahaja Yoga. Het is een negatieve manier van begrijpen. Dit zijn volkomen absurde zaken, zij zien er niet goed uit als Sahaja yogi of yogini. AI deze soorten van egoïsme, al deze soorten van afzondering zijn tegen Sahaja Yoga.
Maar, wat een huisvrouw dient te zeggen: oh, hoeveel zou ik klaarmaken. Er zullen bijvoorbeeld 50 mensen komen. Dus zegt de echtgenoot: “Er komen er maar tien, waarom wil je dan voor 50 personen hebben”. “Misschien zuren ze graag meer eten”. “Maar waarom heb je dan 50 borden nodig?” “Misschien brengen ze hun vrienden mee”. Zij denkt dus aan haar vrijgevigheid, zij geniet van haar vrijgevigheid. Ik heb er zo veel gekend die zelfs geen Sahaja Yogini’s waren.
Dan zullen zij zeggen: “Kom je, schoonzuster? Zal je voor het avondeten komen?” “Oh ik kan niet, ik heb teveel te doen. Ik kom niet, neen, neen…” Alsjeblief kom” Dan begint ze meteen te denken: welke groenten zijn er op de markt te vinden, wat zal ik halen, wat is het beste?” Ik bedoel, Ik ben hun Guru niet, Ik ben hun Moeder niet, Ik ben gewoon een familielid. Maar zij willen hun liefde met het voedsel uitdrukken, zij houden er enorm van voedsel te geven, “Anada”. Zij zijn “Anapurna’s”.
En dit is don van de kwaliteiten, de vrijgevigheid. Als zij dit niet heeft, is zij geen Sahaja Yogini, in geen geval, neem het maar van Mij aan. De echtgenoot mag dan wat gierig zijn, het is van geen belang, maar de vrouw moet erg vrijgevig zijn en soms geeft zij in het geheim wat geld, niet aan haar eigen kinderen, maar aan andere. Er moeten in Sahaja Yoga zo’n mooie vrouwen zijn. Maar het maakt Mij soms zo verdrietig dat de agressie komt van de vrouwen van de Sahaja Yogi’s.
Niet van de mannen tegenover Mij, Ik ben zelf een vrouw. Ik voel Mij geschokt dat de vrouwen Mij zo aanvallen, waarom? In Sahaja Yoga is er geen enkele overheersing maar al deze zogezegde ideeën die je hebt over je eigen waardigheid, je eigen begrip, je bent je niet van jezelf bewust. Je weet niet dat je de koningin bent, dat niemand je kan overheersen. Wie kan de dame die de huishouding beheert, overheersen? Veronderstel dat de echtgenoot zegt: “Ik hou niet van die kleur”. In orde, laat het een tijdje zo. Dan komt er wel iemand die zegt: “Ah, wat een fijne kleur is dit, ah, zo’n fijne kleur! Oh, verander dat niet!”. De vrouw moet de man begrijpen. Zij hebben grote ogen, geen microscopische. Zij zien alles in het groot, zie je? Vandaag zullen zij dus iets zeggen, morgen zullen zij het vergeten. En zij nemen de details niet waar, zij staan teveel boven deze zaken, je moet dat begrijpen. Maar als hij op een paard zit, moet ik ook op een paard zitten en er afvallen. Als hij gaat skiën, ga ik ook skiën. Als hij zijn spieren ontwikkelt, ontwikkel ik ook mijn spieren. Het komt zo ver. Ik bedoel, vrouwen beginnen er allesbehalve uit te zien. Je weet niet wat voor soort vrouwen dit zijn, met dikke spieren en zonder snor. We hebben dus zo’n dwaze gedachten. Maar er is op geen enkele manier ondergeschiktheid, je bent ondergeschikt aan je eigen waardigheid, je eigen kuisheid, je eigen eergevoel en boven alles aan je eigen rechtgeaardheid.
Want daar sta je voor in. De man die verantwoordelijk is, staat daarvoor in. Hoeveel ruzies steek je aan. Hoe kan je ruzie zoeken als je verondersteld wordt de vredestichteres te worden.
Veronderstel dat we twee vredestichters naar een land sturen om er vrede te brengen, en zij snijden elkaar de hals over! Wat zal je daarvan zeggen? Jij bent het die alles moet verzachten. Jij bent het die zo’n uitdrukking van liefde moet brengen, zo’n zachte dingen dat de familie erop steunt, er zich veilig in voelt, want jij bent de moeder!
De familie moet er zich veilig in voelen. En deze liefde is je kracht. Dit is je kracht: dat je liefde kan geven, en terwijl je liefde geeft zal je zien dat je er zelf altijd zal door verrijken. Ik kan Mij voorstellen hoeveel geschenken Ik geef, vergeleken met wat Ik krijg: Ik zal een ander huis moeten bouwen. Ik zeg hen, geef mij geen individuele geschenken, Ik zal geen individuele geschenken aannemen. Maar nu, ondanks dat weet Ik het niet. Als Ik iets krijg, alleen met liefde, met zorg. Die liefde weet je, manifesteert zichzelf en komt naar je terug als een gedicht. Soms ben je verrast. Ik zal jullie een voorbeeld uit mijn eigen leven geven, dat je kan tonen hoe liefde het kan uitwerken.Ik was om te beginnen een huisvrouw, en ook om te eindigen denk Ik. En eens was Ik in Delhi. Mijn dochter ging geboren worden en Ik was iets aan het maken, iets aan het breien voor haar. Ik zat buiten op het grasveld toen drie personen naar het huis toekwamen: 66n vrouw en twee mannen. Zij kwamen, kijk nu, wij zijn huisvrouwen en zij zei: “Ik ben een huisvrouw, en deze twee, één ervan is mijn echtgenoot en de andere is een vriend van mijn echtgenoot en hij is een mohammedaan.
En wij zijn bij U gekomen om ons te verschuilen want wij zijn vluchtelingen.” Ik keek hen aan en zij zagen er zeer goed uit, voor Mij waren zij in orde. Ik zei: “Het is goed, verblijf alsjeblief in Mijn huis. Ik gaf hen dus een kamer aan de buitenkant van het huis die een keuken en een badkamer en zomeer had en voor de man zei Ik dat er nog een kamer vrij was. Je kan daar blijven en de vrouw en haar echtgenoot kunnen hier blijven. ’s Avonds kwam Mijn broer binnen. Hij begon met luide stem te roepen, hij zei: wat is dit nu, je kent deze mensen niet, het kunnen dieven zijn, zij kunnen dit of dat zijn of doen”. Mijn echtgenoot kwam binnen en deed ook mee, want zij waren vrienden en dus vertelde hij het aan hem. Alle mannen zijn dezelfde zie je. Dus zei hij: “Zie je, Zij begrijpt het niet, Zij hield die drie mensen hier. God weet wat zij zijn. Het zijn vluchtelingen, zo zeggen ze. En dit weet Ze dan niet, hij is een mohammedaan, hij is een hindoe. God weet heeft zij twee echtgenoten, en zo een echtgenoot. Zie je allerlei zaken. De volgende morgen vergaten ze het. Ik zei “Het is goed, laat ze voor één nacht blijven, Ik kan hen vandaag niet wegsturen, slechts voor één nacht”. De volgende morgen vergaten ze dat ze daar leefden. Zo zijn mannen! Eerst is het zoveel lawaai, zoveel getier.
Ik zei: “Het is goed voor één nacht, roep nu niet meer, zij zullen zich gekwetst voelen, laat hen één nacht blijven”. Zij werden rustig. De volgende ochtend gingen ze naar hun werk.
Zij hadden geen tijd zie je, het is enkel op een werkdag dat zij in de huishouding actief worden. Anders zijn zij inactief, dus gingen zij weg. Het liep zo af dat deze mensen gedurende een maand bij Mij verbleven. Toen vond deze vrouw werk en zij ging weg met haar echtgenoot en deze mohammedaan.
Maar ondertussen was er in Delhi een grote jacht want in Punjab werden vele Hindoes en Sikhs gedood. Dit had in Delhi een weerslag en zij begonnen alle Moslims te doden. Drie of vier Sikhs en een of twee Hindoes kwamen dus naar Mijn huis en zij zeiden dat hen gezegd was dat er een Moslim bij Mij verbleef Ik zei “Neen, hoe kan dat?” “Er is een Moslim, we moeten hem doden”. Ik zei: “Kijk, Ik draag zo’n grote tika, kunnen jullie geloven dat Ik een mohammedaan in huis kan hebben?” Zij dachten dat Ik een echte fanatieke Hindoe moest zijn.
Zij geloofden Mij dus. Ik zei: “Kijk, als jullie Mijn huis willen betreden dan is het over Mijn lijk, want Ik zal jullie niet toelaten.” Zij waren onder de indruk en vertrokken. Nu had die man mijn argumenten gehoord, hij kwam tevoorschijn en zei: “Ik ben verrast, waarom zette U Uw leven op het spel?” Ik zei: “Het is niets, helemaal niets!” Zijn leven was gered.
Nu werd deze man, deze mohammedaan, een grote dichter Shahir Ludhiyanawi, en deze vrouw werd een grote actrice, Achala Sachdev, zij die de rol van een moeder moest spelen. Ik wist wat zij allemaal op een dag zouden worden, maar Ik vertelde het niemand. Ik zei, veronderstel dat ze weten dat Ik in Bombay verblijf, zij zullen gek op Me zijn en Ik zei dat Ik daar allemaal geen tijd voor had. We begonnen dus een filmcentrum voor jonge mensen om hen goede films te geven, maar later werd het een flop. Zij luisterden niet naar Mij. Maar wat er ook van is. Dus zeiden ze, we zouden deze Achala Sachdev moeten vragen om de rol van een moeder te spelen. Ik zei: “Dat is goed, maar vertel haar niet dat Ik er iets mee te maken heb. Dat heb Ik gezegd”. Jaren waren dus voorbijgegaan, Ik denk ongeveer twaalf jaar. Zij gingen naar haar toe en vroegen het haar. Zij ging tekeer als een actrice: “Neen, hoeveel gaan jullie mij betalen? Hoe kan ik het jullie gratis geven, ik kan niet gratis optreden, iedereen zal een gratis optreden vragen, hoe kan ik het jullie gratis geven, jullie zullen mij een sari moeten geven en zoveel geld, enz… Zij zeiden het is goed maar kom naar de Murath, kom tenminste naar de Murath. Het begin van, de grote Murath is de plaats naar waar het start. Zij kwam dus en Ik was daar. Zij keek naar Mij en zij kon gewoon niet geloven dat ze Mij na twaalf jaar zag. En tranen begonnen uit haar ogen te stromen. Zij kon absoluut niets zeggen, zij kwam alleen naar Mij toe en viel in Mijn armen. En zij zei ‘Waar was U al die tijd. Ik heb geprobeerd U te bereiken en zij begon het Mij te beschrijven. Dan was Shahir Ludhiyanawi, de dichter daar, en zij zeiden: “Deze dame is hier en zij zeggen dat het haar werk is. 0 God, waarom hebben het jullie het ons niet gezegd! Zie je, wij zouden ons leven voor haar geven”. En zij waren verrast hoe zij veranderd waren, geen geld, niets: “Ik zal geld geven voor dit project, niets aan te doen.” Kijk nu, Ik was een huisvrouw, slechts een gewone huisvrouw. Ik had niet zoveel rechten op de eigendom van Mijn echtgenoot of wat dan ook.
En Mijn broer, nog zo’n dominante persoonlijkheid, beiden zouden zij Mij bijna gedood hebben met hun woede en toorn. Ik kalmeerde hen. En dan weet je, toen Ik het Mijn broer en Mijn echtgenoot vertelde, waren ze verwonderd. Ik zei: “Zij zijn het die zo geworden zijn, en zie de zaak nu, hoeveel zij hebben”. En dan zeiden zij. Wij zullen nooit meer een inrichting voor liefdadigheid weigeren. Dit is de laatste vergissing die we maakten en het hele begrip van geld verdienen en zomeer, viel weg. En zij heeft nog in veel films gespeeld uit liefdadigheid. En ook deze dichter Shahir Ludhiyanawi schreef veel zaken uit liefdadigheid.
Een vrouw kan dus van een man een liefdadige persoonlijkheid maken, omdat zijzelf liefdadig is. Zij heeft zoveel schoonheid, zij is een kunstenares. En zij kan schoonheid scheppen rondom haar in de huishouding, in haar familie, in haar maatschappij, overal! Maar neen, vrouwen willen vechten zoals mannen. Zij willen bonden hebben, zij willen, hoe noem je dat, vakbonden, verenigingen, zij willen verenigingen om voor hun rechten te vechten.
Ik ga ermee akkoord dat sommige mannen erg wreed geweest zijn, dat sommige wetten uiterst wreed zijn, en zo meer, en dat dit hen moest gezegd worden. Maar dit is niet de juiste manier. Er is een andere manier om deze mannen die de vrouwen trachten te vernietigen, te verbeteren. Want vrouwen hebben één grote kwaliteit: dat de Gana’s aan hun kant staan. En Shri Ganapati staat aan hun kant, hij zal nooit aan de kant van de mannen staan. Als zij kuis zijn en niet proberen met hun lichaam en hun schoonheid te pronken en proberen er winst uit te slaan.
Zo’n vrouwen zijn uiterst krachtig, uiterst krachtig. En zij tonen hun waarde als het komt tot bepaalde situaties zoals we Zansi Chasikirani hadden. Zij was een gewone huisvrouw en zij vocht tegen de Engelsen. En de Engelsen waren ook zeer verrast door haar waarde en zij zeiden: ‘we hebben inderdaad (de stad) Chasi maar de roem gaat naar de koningin van Chasi. Op dezelfde marlier hebben we veel Noorhaja, Ahilyabai gehad. We hebben vele grote vrouwen in India gehad dank zij de traditie van deze gevestigde waarden. We hadden Padmini, Chandbibi, er zijn zoveel vrouwen die we kunnen noemen, die grote vrouwen geweest zijn, die huisvrouwen waren. De kwaliteit van de vrouw is dus als het potentieel van Moeder Aarde of het potentieel van welke energie ook, zoals ook elektriciteit ergens zijn potentieel heeft. je ziet daar de lampen, het maakt geen verschil uit of er één of twee lampen zijn, maar het potentieel is belangrijk. We moeten dus begrijpen dat we een potentieel hebben en dat we, om dat potentieel in stand te houden, in onszelf de zin voor waardigheid, eerbaarheid en rechtschapenheid moeten hebben.
Nu moeten de mannen hun vrouwen die zo zijn, respecteren.
Maar mannen zijn weer dom op een andere manier, want zij zullen geen vrouw respecteren die van hen houdt, die kuis is, die goed is, die wil dat zij collectief zijn, die wil dat zij geven, dat zij liefdadig zijn, die wil dat Sahaja Yoga vooruit geholpen wordt en die wil dat hun echtgenoot gelukkig en vreugdevol is en ook naar Sahaja Yoga zou komen. In plaats daarvan lopen zij achter rare dwaze vrouwen aan. Wat is er zo aantrekkelijk aan vrouwen die bhootish, bezeten zijn? Het moeten sommige bhoots in hen zijn, Ik weet niet op welke manier zij aangetrokken worden.
Het gevolg van al deze verkeerde gedragingen is, dat de vrouwen zich erg onveilig beginnen voelen, en zij voelen zich onveilig. Het gevolg is dat de mannen lijden en de vrouwen lijden.
Een man die zijn vrouw verwaarloost en haar zo behandelt, zal als gevolg aan bloedkanker lijden. En een vrouw die zich zo gedraagt, op die manier, als zij haar man slecht behandelt, zal astma krijgen, of een erge vorm van cirrose, het kan ook een hersenletsel zijn, of verlamming, het kan ook een volledige uitdroging van het lichaam zijn.
Want de linker Nabhi is zo belangrijk. Als men de linker Nabhi op hol doet slaan door, zoals je weet, door opgewonden te zijn, dan wordt de linker Nabhi opgewonden en je ontwikkelt bloedkanker. Ik heb altijd gezien dat als de vrouwen mager waren, hun echtgenoten gejaagd waren, Waarom? Omdat de vrouw hen de hele tijd op en neer doet lopen, doe dit, doe dat, breng me dit, ik heb je gezegd me dat te brengen, je hebt dit niet gedaan, alsof hij altijd de zondaar is. En de man wordt de hele tijd zenuwachtig, zenuwachtig. Hij krijgt iets voor de gejaagdheid en zij krijgt iets voor het martelen. Er is geen liefde, er is geen vreugde, er is geen geluk.
De zogezegde lijnobsessie die nu afneemt, God zij dank, het komt nu uit Amerika. Deze obsessie van het figuur, maakt je raar. Vrouwen moeten gevestigde vrouwen zijn. Zij moeten “Gruhastees” zijn, dat is zij die zich in de huishouding vestigen. Zij moet tevreden zijn met haar huishouding. Als zij de hele tijd heen en weer loopt en zij wil niet in huis blijven, dan is zij geen huisvrouw maar een dienstmeid, die boodschappen doet. Zo was er een dame die een dienstmeid was en dan werd zij een huisvrouw. Maar zij kon niet ophouden met rondlopen want zij was een dienstmeid.
Zij vestigde zich niet in de huishouding.
Voor wie is nu de huishouding? Niet alleen voor haarzelf, neen, niet voor haar echtgenoot, neen, niet voor haar kinderen, maar voor anderen om ze te verwelkomen. Op die manier heeft Moeder Aarde al deze mooie dingen uitgespreid voor jou, om te komen zitten en te genieten. Het is in Sahaja Yoga ook een veel voorkomend feit dat we zien dat de mensen na hun huwelijk totaal op elkaar ingesteld zijn en zij verliezen Sahaja Yoga. Dan lijden hun kinderen, hun kinderen worden druk, raar, ongehoorzaam en wreed.
Zij hebben ook fysieke problemen, het is een straf Niet dat Ik die straf geef, het is je eigen natuur die je straft. Veronderstel dat je je hand in het vuur steekt, zij zal verbranden. Ik bedoel, wie straft er? Je straft jezelf. Dan worden de kinderen raar. Als het alleen voor jouw familie is, alleen voor jouw voedsel, alleen voor jouw huishouding, als dit egoïsme in de mens binnendringt, moge God die persoon dan redden. Als het een vrouw is, is het in orde. Tenminste een klein beetje, maar als het een man is, is hij verloren: “Dat ik een huis zou moeten hebben, ik zou werk moeten hebben, ik zou voor mijn kinderen moeten zorgen, dat is voor mijn familie.”
Nu is onze familie niet één man, één vrouw, maar het hele Universum is onze familie. Wij staan niet alleen, en als je willekeurig wordt, als je je afzondert, dan moet Ik je één zaak zeggen en je vandaag waarschuwen dat er voor deze mensen die proberen zich af te zonderen, een dag zal komen waarop zij door vreselijke ziekten getroffen zullen worden. Geef de schuld niet aan Sahaja Yoga. Sahaja Yoga heeft zijn eigen mooi gebied van Gods Koninkrijk, maar in Gods Koninkrijk moet je collectief zijn.
Maar een slechte vrouw kan problemen scheppen, en zij zal een probleem geven. Zij zal een groep mensen vormen, een groep vrouwen vormen, zij zal verder bij iedereen blijven aanlopen met haar bhoots. Of misschien is zij zich erg bewust van haar opvoeding, misschien bewust van haar positie of haar geld en zomeer en dan zal zij ook proberen haar echtgenoot op een afstand te houden. Zo’n mensen moeten betalen voor wat zij gedaan hebben want het is een straf van God.
De Gruhalakshmi Tattwa is dus heel belangrijk in Sahaja Yoga. Van die mensen die problemen hebben nadat zij tot Sahaja Yoga gekomen zijn, hebben de meesten hun Gruhalakshmi principe verwaarloosd. Want als de Gruhalakshmi verdwijnt, wordt het centrum Hart verstoord. Deze vrouwen die zo’n trucs hebben uitgeprobeerd zouden er onmiddellijk mee moeten ophouden want het is erg onwaardig. Niemand respecteert zo’n vrouwen. Dat is erg het geval voor de vrouwen van de leiders en de leiders. De vrouw van de leider, of het leiderschap is het minste van het minste van het minste van het minste van een zogezegde positie. Het betekent haast niets. Wat je hebt staat veel hoger dan dit. Als je aan een heilige vraagt koning te worden, zal hij zeggen:
“wat, wil je de oceaan in een beker brengen?” Het is het minste van het minste. Het is het laagste van het laagste.
Zij die denken dat hun leven dienstbaarheid is, zijn ook dwaze mensen. Hun leven is vreugde, niet dienstbaarheid. Maar de dienstbaarheid zelf is vreugde. Maar als je het alleen bij de dienstbaarheid houdt: “Oh, ik offer op, dit is mijn tapasya”. Dan is het ermee gedaan, dan word je als een tapaswini, een bonenstaak, dun, je kan gebruikt worden als kruis.
In Sahaja Yoga is het dus vreugde, maar tenzij je die essentie van het genieten van alles hebt, kan het geen vreugde zijn. Als je de essentie van het suikerriet wegneemt of wat je de suikerrietstok noemt, wat blijft er dan over? Op dezelfde manier hebben de zogenoemde dienstbaarheid, het redden, tapasya en zomeer, geen zachtheid, gedaan ermee. De essentie van dit alles is dus zachtheid en deze wordt door vrouwen voortgebracht.
Maar zij zijn erg strikt: maak dit niet stuk, hou dit en dat proper. De echtgenoot komt thuis als een boosdoener weet je. Hij moet als een stier in een porseleinwinkel zijn. Hij moet zo zijn, het is goed op een zekere manier. Het is fijn. Als Hij niet weet hoe iets te doen is dat nog beter voor jou. Maar steeds van hem een slaaf maken, doe dit voor mij, doe dat voor mij, dat is niet de taak van een huisvrouw.
Haar taak is als die van Moeder Aarde. : klaagt zij? Niets daarvan. Zij geeft je alles. De ondersteuning (voedingsbodem) in haar is zo groot en dat geeft haar haar waardigheid, zo’n krachten heeft zij. Hoe zou zij’ erom geven dat iemand haar wat dan ook geeft je zal verwonderd zijn als Ik je vandaag vertel dat Ik tot vandaag, tot gisteren, mijn echtgenoot nog nooit gevraagd had iets voor Mij te kopen. Voor de eerste maal vroeg Ik hem, Mij een fototoestel te kopen, en je ziet het resultaat, wat hij ’s avonds zei, het was het laatste wat je kon verwachten. Nooit in mijn leven. Hij zei wel, je moet me zeggen wat je wil. De eerste maal dat Ik iets zeg, en zie welk effect het gaf, want Ik had hem zoiets nooit gezegd. Zo’n vrouw moet dus in zichzelf gevestigd zijn, tevreden binnen in zichzelf, want zij moet geven. Een persoon die moet geven, hoe kan zij vragen? Zij moet liefde geven want zij is liefde. Zij moet alle diensten betonen, zij moet alle bezittingen geven, zij moet verzachten. Wat een verantwoordelijkheid, Ik zeg het je, wat een verantwoordelijkheid. Meer dan een eerste minister, meer dan welke koning ook, meer dan wie ook. Het is de verantwoordelijkheid van een vrouw, zij zou er fier over moeten zijn, dat zo’n verantwoordelijkheid tot haar is gekomen. Een huisvrouw heeft veel meer verantwoordelijkheden dan een leider van Sahaja Yoga. Maar de vrouwen van de leiders kunnen vreselijk zijn want zij denken dat zij de leider geworden zijn.
Het is het minste van het minste zoals Ik al zei, het is als de oceaan in een kleine beker willen vatten. En hun gedragingen zijn zo raar en absurd dat Ik er verstomd van sta.
Ik huwde in een familie waar honderd mensen samen leefden. En elk van hen houdt van Mij. Als Ik ergens naartoe ga, in Locknow, komen zij van overal om Mij te zien. Maar als mijn echtgenoot gaat: niemand komt hem opzoeken! Altijd klachten. Hij is het familielid, Ik ben niet het familielid. Zij komen om Mij te zien, niet hem. Als Ik hen geen liefde had gegeven, als Ik hen niet had gegeven wat zij ook wilden, dan waren zij niet naar Mij gekomen.
Zij (de vrouwen) zijn dus de beschermers van de anderen, zij moeten niets voor zichzelf behouden. Wij hebben veel dwaze vrouwen onder ons, Ik zeg het je, veel dwaze vrouwen. We noemen hen “budhus” in Hindi “budhus”. Want zij weten niet welke kracht zij hebben. Zij weten niet welke verantwoordelijkheid zij hebben. Ik ben een voorbeeld voor hen.
Nu heb Ik dat grote probleem dat bijna 60% van de leiders denk Ik, vreselijke vrouwen hebben, vreselijk moet Ik zeggen. En Sahaja Yoga wordt tegengehouden door hen. Zij kunnen niet in een ashram leven, zij willen hun voedsel zo, de echtgenoot moet erop toezien dat zij hun voedsel krijgen terwijl zij het zijn die iedereen voedsel moeten geven. Er moet voor iedereen gezorgd worden en daarna kunnen zij eten. Iedereen moet een bed krijgen en zij moeten erop toezien dat iedereen slaapt. Zij moeten alle kinderen toedekken en dan kunnen zij gaan liggen. Maar nu zitten zij neer. Zij worden mini Mataji’s of groter dan Mataji: haal me dit, doe zus, doe zo! De meesten van hen kunnen niet koken. Iedere leidersvrouw moet koken en leren koken, het is nu noodzakelijk. Zij moeten koken, en met hun hart. Zij zouden in staat moeten zijn te koken, en het met liefde aan anderen te geven. Dat is het minimum van Anapurna. En de echtgenoot zou er niets op tegen mogen hebben. Het is mogelijk dat zij in het begin fouten maken. Moedig ze aan. Moedig hun kwaliteiten aan, moedig hun goedheid aan, moedig hun vriendelijkheid aan. Ik heb ook hele goede vrouwen gezien die in Sahaja Yoga erg actief waren. Na hun huwelijk zijn zij verloren. De echtgenoten worden ook verondersteld Sahaja Yogi’s te zijn. Verloren. Soms komen ze te voorschijn. Soms komen zij als Ik er ben, anders zijn zij er niet. Vandaag vroeg Ik het aan Arnaud. Hij vertelde me dat er hier zo velen waren. Dat betekent dat er iets mis is met de mannen, want voor het huwelijk hadden zij het beter. Hoe belangrijk is het dus voor het Gruhalakshmi-principe in ons om samen te zijn, samen te groeien, het samenzijn te voelen. De hele tijd, die eenheid die binnen in ons is. Gisteren zei Ik jullie dus dat Ik jullie zou spreken over de raga’s. “Ra” is energie “Ga” in het Sanskriet “Gagepi”, betekent dat wat doordringt, dat wat in alles gaat. Het zijn de etherische kwaliteiten, etherisch. Wanneer we, om het even wat in de ether brengen, kan het overal ontvangen worden. De raga is dus de energie die in de ether gaat en je spirit raakt. Dat is de raga. En deze raga’s zijn, Ik zou zeggen, zoiets als een huisvrouw.
Veronderstel dat je in een militaire band staat, je zal er genoeg van krijgen: links, rechts, links, rechts… Maar een raga is een mooie melodie, het is iets melodieus, is het niet? Een melodie. En deze melodie suggereert schoonheid. De manier waarop een huisvrouw het huis versiert. Zij verzacht iedereen, laat iedereen zich goed voelen, dan zorgt zij voor iedereen, iedereen wil dat zij er is.
Stel je voor wat de moderne stijl zou zijn. Je vraagt mensen voor de verjaardagstaart van je kind en je snijdt het eerst de taart aan. Hoe zal dat overkomen? Want je bent de huisvrouw! Het is zo belachelijk, Ik zeg het je, de manier waarop een huisvrouw zich “voor” de anderen opdringt. Zij moeten achteraan staan, want zij moeten voor de hele wereld zorgen. En dit is wat een raga is. Zij zorgt voor alle scherpe hoeken en kanten. Veronderstel dat iemand kwaad en bezorgd is. Hij komt ergens vandaan, zit neer en zet een raga aan. Het zal je rustig maken. Het doet je bedaren. Zoals de mensen die thuiskomen. Gedurende vijf dagen leven ze in, Ik weet niet hoe het te noemen, het zijn zelfs geen hotels, maar zij leven in een soort van tent, en de zesde dag gaan ze naar de zee of gaan zij naar een hotel. Niemand wil thuis blijven, wat er is geen Gruhalakshmi-principe tussen beiden. Maar de raga doet ze neerzitten, bedaren. Tenzij je bedaart, kan je niet van de raga genieten. Stel je voor dat iemand naar een raga luistert terwijl hij opgewonden is! Men moet dus bedaren, en dat bedaren is de taak van een vrouw die een huisvrouw is. En een man die moet handelen, moet bedaard worden.
Ik heb jullie al dikwijls verteld hoe je linker Nabhi uitvalt. En nog veel meer in de moderne tijden. En vele kinderen worden ook geboren bij vrouwen die gespannen zijn. Is dat de vrouw? Zie je, normaal in India was het vroeger de gewoonte dat de man opstond om zijn bad te nemen. De hele tijd is zijn vrouw niet bij hem. Zij kookt voor hem, zij zorgt voor de kinderen. De hele tijd bij de man aanhangen is een teken van verveling. De man geraakt verveeld, de vrouw geraakt verveeld. Dan scheiden ze. Zij moet andere interesses hebben zoals voor de kinderen zorgen, voor de huishouding, Sahaja Yoga zo’n zaken. Dan komt hij terug van het bad, hij gaat zitten, in India zit hij op de grond (nu zitten we op een stoel!), langzaam. Op dit ogenblik zegt zij hem niet: waarom heb je zus of zo gedaan? Of, deze vrouw was aan het ruziën, of, Ik heb een andere dame ontmoet die me zei dat je dit en dat was, neen. Zij zegt: laat hem zijn maaltijd eten. Daarom is het zo dat de man, als hij wil laten zien dat hij kwaad wordt, zijn maaltijd niet in het huis eet, of hij zal zijn ondergoed zelf wassen. Zo laten zij hun ongenoegen blijken.
Dan waait zij de man langzaam koelte toe en vertelt hem goede zaken zie je: vandaag weet je, stond mijn zoon op en zei, ik hou zoveel van mijn vader! Zei hij dat werkelijk? ja, ja, dat zei hij. De man weet dat zij ook leugentjes vertelt. Maar allemaal fijne dingen zie je!
Zoals: Ik denk dat het beter is, je moeder is nu veel beter, ik zal er naartoe gaan en voor je moeder zorgen, en je zuster komt, ik denk dat ik dus een sari voor haar koop. Allemaal zo’n fijne dingen, daarover praat zij met hem. Hij zal dus zachtjes zijn maaltijd eten, dan zal hij weggaan, zijn handen wassen en vertrekken met de ossenkar.
Niet met de auto want er zijn altijd opstoppingen. In orde, nu is het gedaan met de ossenkar, het is gedaan met de waaier. Je moet heel snel zijn, het leven is nu snel. In deze snelle situatie heb Ik je gezegd dat de snelheid in de buitenkant van het wiel is, maar dat is niet zo ter hoogte van de spil. Sahaja Yogi’s moeten dus op de spil staan en links is links en rechts is rechts. Nu hebben vrouwen altijd meer tijd nodig om zich klaar te maken. Ik niet, Ik heb minder tijd nodig dan mijn man, veel minder dan mijn man, maar normaal is dat hun gewoonte. De vrouwen hebben hun eigen gewoonten, het zijn vrouwen, vrouwen zullen vrouwen blijven, mannen zullen mannen blijven. Mannen moeten tienmaal naar hun horloge kijken. Vrouwen kijken misschien éénmaal, of misschien zijn zij ook hun horloge verloren of is ze stuk. Als het echte vrouwen zijn. Zij zijn niet zo opgewonden als mannen, zij zijn anders. Maar zij zijn vrouwen en jullie zijn mannen. En God heeft mannen en vrouwen gemaakt.
Als het de bedoeling was geweest één geslacht te maken dan had Hij één geslacht gemaakt. Hij heeft dat niet gedaan. Je moet dus het geslacht waarmee je geboren bent aanvaarden met gratie en schoonheid en waardigheid. Allebei! En je moet weten dat dit het gedeelte is dat de vrouw aanbelangd. In India, zoals je wel weet, hebben we deze situatie, zoals Ik getrouwd werd in een erg orthodoxe familie waar de vrouwen het gezicht sluieren en zomeer. Op een zekere dag zei de ontvanger, die een vriend van mijn echtgenoot was, tot mijn oudere schoonbroer: waarom zou de vrouw van mijn vriend niet eens kunnen komen. Hij zei natuurlijk, natuurlijk. Om het voor mij gemakkelijker te maken nam hij vrijaf op zijn werk en verdween hij naar een andere stad. En 1-dj zei tot zijn vrouw, zorg er voor dat zij naar de ontvanger toe gaat. Zie hoe mooi dat was. Hoe mooi het was. En Ik had nooit het gevoel dat hij mij domineerde, want dat was toch het systeem van die familie. In orde, dat is goed.
Maar om dit te doen heb je zuivere intelligentie nodig. Als de echtgenoot een botterik is, zal hij zijn vrouw meebrengen. Als de vrouw erg slim is, goed praat en weet hoe zij moet praten en mensen onder de indruk brengen, dan wil dat niet zeggen dat zij erg intelligent is. Ik noem die persoon de meest intelligente die de weldadigheid, de spirituele groei en het opperste doel ziet. Die persoon is de gevoeligste, de meest intelligente. Alle andere intelligentie is a-vidya, nutteloos.
Nu denk Ik dat Ik over dat onderwerp een boek kan schrijven. Het is dus beter het voor het boek te laten en vandaag de Puja te houden.
Moge God je zegenen.