SHRI HANUMANA PUJA – Margate – U.K. – 23 april 1989
Vandaag is zo vreugdevol en de ganse atmosfeer borrelt ervan over. Het is alsof de engelen zingen en de specialiteit van Shri Hanumana was dat hij een engel was. Engelen worden geboren als engelen. Het zijn engelen, het zijn geen mensen. Ze worden geboren met engelachtige kwaliteiten. Maar nu zijn jullie allen van mensen tot engelen geworden. Dat is een zeer grote prestatie van Sahaja Yoga. De kwaliteiten waarmee de engelen geboren worden, zijn te zien vanaf hun prille jeugd.
Ten eerste hebben ze geen angst voor onwaarheid of leugen. Ze zijn niet bezorgd over wat de mensen hen zullen zeggen en wat ze tijdens het leven zullen verliezen. Voor hen is het leven waarheid. Ze ademen waarheid en niets anders is belangrijk voor hen. Dit is de eerste grote kwaliteit van een engel. Ze gaan zo ver als nodig is om de waarheid te vestigen en te beschermen en om de mensen te beschermen die in de waarheid zijn. Er is overal een grote variëteit van engelen.
Aan de linkerkant hebben we dus de gana’s en aan de rechterkant de engelen. In het Sanskriet of eender welke Indische taal vertaald als ‘devdhoot’, wat betekent dat ze de ambassadeurs van de goden zijn. Jullie zijn nu ook zo, jullie zijn nu allen engelen. Maar alleen zijn jullie je er niet van bewust, terwijl zij het wisten vanaf hun kinderjaren. Als je weet dat jullie engelen zijn, zullen al jullie kwaliteiten beginnen uitstralen. En je zult verwonderd zijn dat de kwaliteit om de waarheid trouw te blijven, voor jou zo gemakkelijk toe te passen is, omdat dat recht je geschonken werd, de speciale zegeningen werden je gegeven, de speciale bescherming van God, dat als je het opneemt voor het recht, voor het rechtvaardige en als je het opneemt voor de waarheid, alle mogelijke hulp je ter bescherming zal gegeven worden.
Engelen zijn zich daarvan bewust; ze zijn er zeker van, ze zijn zeker, maar dat zijn jullie niet. Soms denken je nog, dat je het misschien wel of niet bent – en zo gaat het maar verder. Maar geloof me: jullie zijn engelen! Je hebt al de krachten en welke rechten heb je niet! De mensen kunnen je niet overweldigen. Dat is de specialiteit van engelen, niet van heiligen. Heiligen konden gemanipuleerd worden, gefolterd, gekweld. Incarnaties kunnen hetzelfde doen, ze aanvaarden dat. Ze willen dat men hen al deze kastijdingen doet ondergaan om in hun leven een gebeurtenis te creëren, waardoor ze zich dynamischer kunnen uiten. Als Ravana niet had bestaan, dan was de Ramayana er ook niet geweest. Als Kamsa niet had bestaan, dan was Krishna er ook niet geweest. De incarnaties nemen dus alle problemen en ook de strijd met het kwaad op zich. En dan hebben we soms het gevoel dat ze lijden, maar dat is niet zo.
Maar de engelen zijn een speciale categorie, ze nemen geen enkel probleem op zich, ze lossen ze gewoon op. Als er een probleem ontstaat, is het de engel die het oplost, zowel voor de heiligen als voor de incarnaties. En soms moet men hen zeggen: grijp nog niet in, op dit ogenblik zijn we het podium aan het klaarzetten, grijp in als we erom vragen. Ze staan voor de deur, klaar om in te grijpen; zo bezorgd om het te doen. Ze bestaan in een bepaald aantal. Je kunt volledig op hen vertrouwen.
Zo heeft Shri Hanumana, die je kent als een engel, bijvoorbeeld grote talenten en grote krachten. Hij heeft het recht ze te gebruiken en hij is er zich ten zeerste van bewust. Hij doet alles op een amusante manier, hij gebruikt zijn gaven spelenderwijs. Zo stak hij heel Lanka in brand en lachte ermee. Dan maakte hij zijn staart langer en nam er veel rakshasa’s mee bij de hals. Hij speelde met hen en gooide ze in de lucht waar ze rondbungelden.
De engelen zijn speels omdat ze zoveel zelfvertrouwen hebben. Ze zijn zich ten volle bewust, ze hebben zich totaal vereenzelvigd met wat ze zijn, met hun krachten, met zichzelf. De Sahaja yogi’s begrijpen soms niet dat ik van jullie engelen gemaakt heb. Ik heb van jullie geen heiligen gemaakt, maar engelen en jullie zijn ieder ogenblik beschermd. Ik kan enkel engelen scheppen, geen heiligen.
De heiligen ontstaan door hun eigen inspanningen. Iets zonder zonder inspanning doen, is eigen aan Ganesha, Kartikeya, Hanumana en jullie zijn allen op dezelfde wijze gemaakt, in dezelfde stijl. Tracht dus te begrijpen dat wat ik over je zeg, de waarheid is. Er zijn allerlei conditioneringen aan het werk, zelfs doorheen jullie, ook al zijn jullie heiligen en je weet nog altijd niet hoe je vleugels te spreiden. Toch voel ik soms nog dat de tweede geboorte heeft plaatsgehad en dat ze allen als engelen geworden zijn, met vleugels, maar dat ze zoals kleine vogeltjes nog moeten leren vliegen. Je moet je zelfvertrouwen opbouwen door je ervaringen met Sahaja Yoga.
Zoals jullie gisteren zongen: er gebeuren alle dagen mirakels rondom je. Het zijn de engelen die ze uitvoeren en ze trachten jullie te overtuigen: “Je bent één van ons, voeg je bij ons.” Er zitten hier dus zoveel engelen; waarom zouden we er niet aan denken om de wereld te veranderen? Er is nog iets dat jullie hebben en de engelen niet. Engelen brengen de Kundalini niet naar omhoog, ze kunnen dat niet. Ze houden er zich ook niet mee bezig. Ze zijn er om al de slechte wezens rondom je te doden, te verbranden, te onderdrukken, te verwijderen, maar ze kunnen niets transformeren. De engelen kunnen niets transformeren. Je bent dus meer bevoorrecht in het koninkrijk van God dan zij: je kunt de Kundalini van anderen doen opstijgen en je kunt realisatie geven.
Maar menselijke conditioneringen blijven nog aanwezig. Een paar dagen geleden droeg ik bijvoorbeeld een ring en mijn dochter begon me te plagen: “Vanaf nu moet je alleen die vinger aan de mensen tonen opdat ze je ring zien. ” Het is hetzelfde in het wereldse mensenleven: voor alles wat we hebben en bezitten, voor al onze gaven. Iemand heeft bijvoorbeeld een bepaalde status: je kunt het dadelijk zien aan zijn neus en aan de manier waarop hij zijn lippen omhoog krult. Maar jij bent bang om je krachten te manifesteren, erover te praten of ze te gebruiken.
Stel je voor, met zoveel engelen, zou heel Engeland in een mum van tijd gerealiseerd kunnen worden. Maar we trachten nog altijd te begrijpen wie we zijn. Hanumana heeft dit probleem niet gekend, want vanaf zijn kindertijd wist hij dat hij een engel was en dat hij het werk van een engel moest doen. Maar omdat we als mens geboren werden en nu engelen geworden zijn, vinden we het moeilijk dynamisch te zijn zoals de andere engelen. Zelfs je gedachten, je collectieve gedachten, zelfs je individuele gedachten zijn krachtig, je aandacht is krachtig. Het is te wijten aan onze angst of misschien onze conditioneringen, of het ego dat overblijft, dat we nog rond onjuiste zaken blijven hangen en deze kracht, dit dynamisme niet tot uiting komt.
We kunnen wat dan ook de schuld geven. We kunnen bijvoorbeeld een bepaald land de schuld geven voor lethargie, een ander voor het ego. Maar nu ben je je land verloren, je bent binnengetreden in het rijk van God. Je bevindt je in een land dat geen grenzen, geen beperkingen heeft. En dan zouden al die conditioneringen die in je aanwezig blijven, je niet mogen storen, in de war brengen of je verhinderen je werk te doen.
Stel je voor dat Hanumana in de gedaante van Gabriël aan Maria moest zeggen dat een kind, een incarnatie, de redder uit haar geboren zou worden. Ze was een jonge maagd. Dit nieuws aankondigen was verschrikkelijk voor de gewoonten van die tijd. Hij deed het. “Ik moet het doen, dus zal ik het doen. Als dat het bevel is, doe ik het.” Omdat hij weet dat het uitvoeren van bevelen zijn natuur is. Dat maakt deel uit van zijn wezen. Hij zal er niet aan twijfelen of wachten, het wordt hem gewoon gezegd en hij doet het.
We moeten dus goed begrijpen dat we innerlijk aan het groeien zijn. Maar als we ons niet manifesteren, als we onze kwaliteiten niet tonen en als we dat niet laten zien in ons leven, in onze daden, in onze doelstellingen in de betekenis van ons leven, dan zal Sahaja Yoga zich niet verspreiden en zal het je niet veel helpen.
Het soort van werk dat je moet doen, stelt geen problemen. Ik heb problemen, jij niet. Jij moet geen enkel probleem het hoofd bieden. Praat met de anderen zoals je het aanvoelt. Ze zouden je zeker moeten aanhoren, maar als ze dat niet doen, kunnen ze je geen kwaad berokkenen. Ze kunnen je geen kwaad doen. Je bent zeer goed beschermd. Ze kunnen je werk niet belemmeren.
Naar Sahaja Yoga komen, gaat niet om: wat heeft het ons opgebracht, of wat hebben we verkregen? Zie je, er zijn er die zeggen: We hebben zoveel gedaan voor Sahaja Yoga en wat heeft Sahaja Yoga ons gegeven? Het heeft je de zelfrealisatie gegeven, het heeft je de status van engel gegeven. Kun je een engel worden door eender wat te doen? Je kunt het niet. Sahaja Yoga heeft je die status gegeven; wat wil je dus meer? Vroeger was dat niet mogelijk, het was onmogelijk. Geloof me, als het wel mogelijk geweest was, dan had Gyaneshwara zijn samadhi nooit op zo jonge leeftijd genomen; Kabira zou nooit gezegd hebben: “O God, wat moet ik doen, deze wereld is blind.”
Je hebt dus deze subtiele kracht binnenin jezelf dat je op de Kundalini van anderen kunt werken, zelfs zonder dat ze het weten. Maar wanneer je neerzit om te mediteren, moet je jezelf toegeven: “Ik ben een engel en omdat ik een engel ben, ben ik aan niets anders gehecht dan aan het werk van God.”
Ik heb gemerkt dat de mensen in Sahaja Yoga nog zo gehecht zijn. Bijvoorbeeld: omdat ze gehuwd zijn, zijn ze aan hun vrouw gehecht. En zovelen zijn weggegaan omwille van de gehechtheid aan hun vrouw. Dan hebben ze zich aan hun kinderen gehecht. Zeer velen zullen weggaan omdat ze zo gehecht zijn aan hun kinderen. Zoals ik je gisteren gezegd heb, zijn al de kinderen in de wereld die Sahaja yogi’s zijn, jouw kinderen. Je bent de ouder van alle kinderen en als je kind slaapt, dek je niet enkel het jouwe toe, maar alle kinderen. Je moet zorg dragen voor alle kinderen die daar liggen. Kun je je voorstellen dat Hanumana, als hij hier was, van al die slapende kinderen maar één kind zou toedekken? Want hij is een universeel wezen. We moeten ons dus met evenveel liefde om ieder kind bekommeren.
Dan zijn er andere gehechtheden zoals bezittingen, status, het werk. Ik heb geen gehechtheden, dus weet ik niet welke anderen hebben. Maar als ik jullie met zoveel liefde naar het station zie komen, dan wordt het hele hart als een oceaan die zwelt zoals een getij en ik zie dat. En dan als ik jullie moet verlaten, gaat dat weer weg zoals de zee zich terugtrekt. Het is een beetje zoals de maan en de zeesterren die reageren op de schoonheid van de maan, op de vreugde van de maan, op de liefde van de maan. Dan zie ik de liefde, de liefde in het nest van een vogel die zijn kleintjes voedt. Je ziet deze liefde in de lucht, dan zie je deze liefde in je hart. En het enige wat je kunt beschrijven, is het gevoel van een buitengewone oceaan van vreugde binnen in je, die naar buiten stroomt.
Gehechtheden geven je niet de mogelijkheid om van deze oceaan te genieten. Als je op de oever staat, kun je dan genieten van de oceaan? Je moet erin duiken. Maar je hebt je anker op verschillende zaken geworpen zodat je er niet in kunt duiken. Je bent nochtans veilig. Je kunt zwemmen en je weet hoe een haai te doden. Eén blik van jou is voldoende. Maar omdat je er niet van bewust bent, werkt dat niet. Zo is het echt!
Ik heb mensen gekend, die een plaatsje in het leven konden bemachtigen en daarover pochen: “Ik heb deze en gene ontmoet, die en die man, dit is me overkomen en dat is er gebeurd.” Je hebt de neiging ermee te lachen. Maar je hebt kennis gemaakt met Sahaja Yoga, daardoor ben je gegroeid, ben je gevoed, ben je zo groot geworden.
Daarom moeten we de gedragslijn van Hanumana volgen. Hij dacht dat de zon erg egoïstisch was: ze tracht de mensen te verbranden, ze geeft soms teveel warmte. En zij die de zon aanbidden, zijn ook egoïstisch. Ze hebben zoveel ego: als je een fout maakt in het gebruik van hun taal of in hun gewoonten, of als je bijvoorbeeld de vork in de verkeerde hand houdt, heb je afgedaan; je bent het laagste wezen in de hele wereld, je hebt de grootste zonde begaan. Al deze kleine idiote gedachten komen van een zeer verdorven ego. Het ego is zo verdorven! Als je begint te denken dat je zo geweldig bent, dat jij alleen bestaat: “Ik weet alles, deze gewoonte is de beste, dat tapijt is het mooiste: ik, ik, ik hou er niet van.” Maar wie ben jij? Wie heeft je gevraagd al dan niet van iets te houden? Ik hou niet van dit, ik hou niet van dat!”
Aan de andere kant worden de egoïsten ook altijd slaven. Ik moet zeggen dat na het doorkruisen van landen die bepaalde normen navolgen, die dictaten van het ego zijn. Bijvoorbeeld een kunstenaar: een kunstenaar schept iets voor zijn eigen vreugde, maar hij moet door iedereen bekritiseerd worden. De kritiek moet zijn: “Ik hou hier niet van, de kleur is niet mooi.” En het zijn professionelen die dat doen! Ze zijn zelfs niet in staat een degelijke potloodlijn te trekken, laat staan iets schilderen. Maar dadelijk zeggen ze: “Ik denk dit … dit is … ” Zie je, ze hebben er boeken over geschreven, thesissen en theorieën. Ik bedoel kunst heeft te maken met je hart, niet met je hersenen. Op die manier hebben jullie vele kunstenaars gedood. En wie schildert, moet zich afvragen wat de mensen over hun werk zullen zeggen. Maar daaruit ontwikkelt zich iets absoluut absurds, iets grofs zonder enige subtiele uitdrukkingswaarde en dat wordt nu gewaardeerd.
Dit komt door ons ego, dat al de normale, spontane, levende ontwikkeling van onze gedachten, onze kunst, ons leven, onderdrukt heeft. Ik denk dat het erger is dan alle besmettingen waarover wij spreken, erger dan alle ecologische problemen. Het is het menselijke brein dat al deze verstikkende situaties heeft voortgebracht, waar niemand iets kan uitdrukken. En die met het grootste ego heeft de bovenhand. Dit boek werd geschreven door die en die persoon, maar als je hem ontmoet, heb je zin om in zee te springen. Alles wat werd geschreven, is dus de bijbel niet en diegenen die schrijven, zijn meestal mensen die je beter nooit ontmoet, toch niet zonder een lange pook.
Laat ons zeggen dat alles wat we uitdrukken, in de kleding, of in de relaties met je kinderen of met je leraar of met eender wie zo, zo en zo moet. Je moet dikwijls “dank je” zeggen. Je moet dikwijls “sorry” zeggen. We zitten zo vast in kunstmatige uitdrukkingen dat er na enige tijd geen kunst meer gemaakt zal worden. Er is geen uitbundigheid, ze kunnen het niet meer, ze zijn bang.
Ik weet niet of je het hebt opgemerkt, maar zij die de naar musea gaan of een of andere tentoonstelling bezoeken, geloven allemaal dat ze zo’n grote, goddelijke personen zijn, dat ze iedereen mogen beoordelen.
We oordelen via de agnya en dat was het wat Hanumana eens en voor altijd wou verslinden. Er is een beweging van de agnya naar rechts en naar links, die ons de zogenaamde absurde persoonlijkheid van het ego doet uitdrukken. Dat is wat Hanumana trachtte te controleren en te verslinden en misschien at hij de zon op zoals ik de bhoots opeet. Maar voor een engel is het belangrijk te weten dat je geen ego hebt.
Sommige Sahaja yogi’s zeggen me: “Moeder ik wou niet te hard voor Sahaja Yoga werken, want mijn ego zou opzwellen.” Velen zeggen: “Ik wil niet dat mijn ego zich uit.” Maar waarom wil je dat je ego vernietigd wordt? Toch voor Sahaja Yoga werk? En wat een vicieuze cirkel is dat? We zeggen dat we op de achtergrond willen blijven, opdat ons ego zich niet zou ontwikkelen. Je denkt alleen maar aan jezelf en wat met Sahaja Yoga? Dus tegenwoordig is trend: “O, we spelen beter op veilig.” Want ze hebben mensen gezien die zeer egoïstisch waren, die in Sahaja Yoga op de voorgrond stonden en probeerden op te scheppen. Ze moesten vallen. Ik voel dat er dus in Sahaja Yoga een andere strekking is opgekomen: beter op veilig spelen. Maar tussen deze twee strekkingen zal Sahaja Yoga verloren gaan.
Als je dus beseft dat jullie engelen zijn, zul je geen ego hebben, als je weet dat het in je aard ligt om iets te doen. Zo feliciteerde mijn echtgenoot me vandaag, zeggend: “Jij bent het die dit alles gedaan hebt.”
Ik zei: “Neen, ik ben het niet.”
Hij zei: ”Hoe durf je zeggen, dat jij het niet hebt gedaan?”
“Omdat”, zei ik, “het hun is aangeboren zoals een zaadje. Als je een zaadje in Moeder Aarde plant, groeit het. Zo is ook de Kundalini aangeboren als een kiem, dus ontkiemt zij. Hoe had ik dit allemaal kunnen doen?”
Maar dan zei hij: “Maar Moeder Aarde heeft het gedaan.”
Ik zei: “Neen de ingebouwde kwaliteit van Moeder Aarde deed het.”
Dan vroeg hij: “Wie heeft daarvoor dan gezorgd?”
Ik zei dus:” De Adi Shakti heeft het gedaan, akkoord!” Maar Sahaja Yoga wordt niet uitgewerkt door de Adi Shakti. Zij heeft wel de krachten in iedereen geschapen om het uit te werken, maar niet Sahaja Yoga. Sahaja Yoga functioneert dank zij de ingeboren kwaliteiten in Moeder Aarde en in het zaad. Dus ben ik hier niet als de Adi Shakti. Ik ben hier als hun moeder, hun Heilige Moeder en ik heb ze geleid als hun Heilige Moeder. Je zou kunnen zeggen dat ik als Moeder Aarde ben, die de zaadjes laat ontkiemen. Zo kan een andere vorm van onthechting in jullie ontstaan: dat dit in jezelf, je eigen krachten zijn die verlicht werden door de aangeboren aard van de Kundalini en dat je zelf deze krachten hebt. Ik zeg alleen dat deze kracht zich in je bevindt. Maar kijk voor jezelf, het is als een spiegel. Ik zeg je: “Je bent zo, kijk zelf.” Waarom zou ik het dan voor mezelf opeisen?
Je kunt zelfs onthecht zijn om te begrijpen dat de krachten waarover we beschikken voor Sahaja Yoga bestemd zijn. Zoals Moeder krachten bezit om voor Sahaja Yoga te werken, hebben wij ook de kracht om voor Sahaja Yoga te werken en wij moeten werken zoals zij. Maar er is de volgende gehechtheid: “Moeder doet alles, wat kunnen wij doen?” Neen, jij moet het doen; dit is een zeer belangrijke onthechting waarover ik je tracht te spreken. Je moet zelf handelen, Moeder zal het niet doen. ”Tenslotte doet Moeder alles.” Dat is juist, dat is juist vanuit een zeker oogpunt. Maar jij bent het instrument: elektriciteit doet hier alles, maar dit instrument moet werken.
De bron is misschien wel aanwezig, maar enkel het instrument kan het werk verrichten. Zoals Hanumana ben je het instrument en je moet werken, je moet het werk doen en we moeten dit werk met veel dynamisme verwezenlijken. Een andere grote kwaliteit van Hanumana was dat hij zeer alert was en boven de tijd stond. Wat blijft er over van de tijd als je de zon verslindt? Hij stond boven de tijd en daardoor deed hij alles zeer snel. Op dit ogenblik zijn we bijvoorbeeld bezig aan de voorbereiding van een boek over Sahaja Yoga. Dat duurt nu zestien jaar. Het schiet op Moeder, het schiet op. En dan trachten we ons, bijvoorbeeld, te organiseren om de getuigenissen te verkrijgen van de zieken die werden genezen door Sahaja Yoga: Dat is uitstekend, dat wordt gedaan, dat wordt gedaan!
Dan vertrekken we naar Rusland om Sahaja Yoga te verspreiden: “Ah, het vordert!” Al de demonen zijn er reeds, maar de engelen zijn nog steeds aan het plannen, heel geduldig, het zijn heel geduldige engelen! Eén van de kwaliteiten van Shri Hanumana is dat hij een snel iemand is. Hij doet het werk voor iemand anders het kan doen. Hij is onklopbaar.
Het is zeer goed op Trafalgar te vechten en te overwinnen, Napoleon te verslaan, maar op het slagveld van het dharma en Sahaja Yoga stel ik vast dat mensen het belang van tijd niet begrijpen. We zijn meesters in het uitstellen, we hebben vertragende gewoonten: “Goed, ik zal opbellen, ik zal het uitzoeken, het zal gebeuren.” Het is een van de grootste gebreken die we hebben en we moeten leren van Hanumana. Zo wou Rama een boodschap zenden. Dus stuurde hij Hanumana met zijn ring. Rama kon het niet zo snel doen, dus vertrok Hanumana en deed het.
Toen Rama de Sanjivani wou, dit speciale kruid, stuurde hij hem om het op een bepaalde berg te gaan halen. Hij zei bij zichzelf: “Wel, waarom tijd verliezen om het te vinden, ik neem gewoon alles mee.” Dus nam hij de hele berg mee. Het is beter alles nu snel te doen, onmiddellijk, dit is het juiste moment.
Maar:”Moeder, we zullen volgend jaar wel zien, na Ganapatipule kunnen we het overwegen… we zullen erover praten en dan argumenteren en dit en dat.” Er is één ding dat we over zijn persoonlijkheid moeten weten, namelijk dat als we vandaag Hanumana vereren, we zijn levendigheid van geest in ons moeten vestigen. Het moet nu gebeuren, we kunnen niet meer uitstellen, we hebben al veel vertraging. Ik zag de meisjes die vroeger jurkjes droegen, kleine meisjes, die grote meisjes geworden zijn en op het punt staan te huwen. Ik denk dat ik tijdens mijn hele leven enkel Sahaja yogi’s zal huwen.
Om de resultaten te zien, moeten jullie snelle mensen worden, niet talmen en je tevreden stellen met andere zaken. Wat doen we voor positiefs? Het is bijvoorbeeld aangenaam: de kinderen zijn groot geworden, ze hebben een zeer mooi stuk gespeeld. Ik heb er echt van genoten en het heeft vreugde aan allen gebracht. Maar het werk dat we moeten doen is er, we moeten het volbrengen.
Daarom is het nodig dat onze aandacht op het werk gericht blijft en wat doen wij eraan? Ik was tevreden dat er een suggestie vanuit Amerika kwam: een videofilm maken en dergelijke. Maar daarna zijn er altijd moeilijkheden: hoe gaan we aan het geld geraken? Wat gaat er gebeuren? Begin gewoon! Alles wat nodig is, zal je krijgen. Je hebt de krachten, alles zal perfect gesynchroniseerd zijn. Begin gewoon! Maar als je doet zoals de mensen die eerst denken, dan plannen, om uiteindelijk alles op te doeken, dan zal het niet gaan.
Hoewel Hanumana zonder ophouden rondloopt in onze Pingala Nadi, verstoort hij onze plannen, omdat wij in zijn plaats in de Pingala Nadi willen lopen: “Goed, je wilt in de Pingala Nadi lopen, ik zal je op het spoor zetten.” Hij verstoort al onze plannen en zo mislukken onze plannen. We hechten zeer veel belang aan onze tijdsindeling, aan waardeloze zaken, maar we hechten geen belang aan ons gebruik van tijd voor onze vooruitgang in Sahaja Yoga.
We moeten doelstellingen hebben, we moeten vaste tijden hebben: “Goed, voor deze datum zullen we dit doen.” Beter is het nog sneller te doen. Voor al de rest kan gezorgd worden, maar dit is jouw werk.
Niemand kan het doen, niemand zal het doen, het is jouw werk. Ik wil hierbij zeggen, dat je geen trein moet besturen, dat je geen vliegtuig moet besturen, geen administratie moet doen of die domme politiek. Maar je moet Sahaja Yoga doen, het verspreiden, je moet het op een niveau brengen waar mensen het kunnen zien.
Achttien jaar zijn er nu voorbijgegaan, we zijn in het negentiende jaar. Vandaag is het dus de eerste dag van de Hanumana Puja. Ik zeg je dat je moet durven, je moet durven zonder enige angst, op een collectieve en individuele manier en niet denken aan wat er komen zal. Je zult niet in de gevangenis belanden noch gekruisigd worden, wees gerust. Als je je werk verliest, krijg je er een ander en als je geen ander werk vindt, zul je een werkloosheidsuitkering krijgen. Dus moet je je geen zorgen maken over al deze onbelangrijke zaken, waarover mensen gaan zitten kniezen en zich zorgen maken. Maar desondanks voeren ze hun werk uit, doen ze wat ze moeten doen en ik ben verbaasd te zien hoe ze er aan gehecht zijn. Ik heb het in mijn familie gezien hoe gehecht ze zijn. Ze moeten een zeker werk doen, ze moeten het absoluut doen, ze gaan er ’s ochtends vroeg voor opstaan, dit doen, dat doen.
Maar jullie zijn er je niet van bewust dat jullie engelen zijn, dat dit jullie werk is, dat je het moet doen en dat de rest niet belangrijk is. Ik hoop dat door deze puja van vandaag, dit enthousiasme, deze durvers-mentaliteit je Pingala zal vibreren en dat je zonder ego, in de grootste eenvoud, zoals Shri Hanumana is, je werk zult uitvoeren.
Stel je voor, Sita gaf aan Hanumana een prachtig gouden halssnoer met zeer grote gouden parels. Hij opende ze allemaal één voor één en zei: ”Rama bevindt er zich niet in, wat ga ik met dit goud doen?”
Ze vroeg: “Waar is Rama?”
Hij opende zijn hart en toonde het haar: “Kijk, Rama is hier.”
Als Rama zich daar bevindt, kun je geen ego hebben. Zoveel dynamisme en zoveel nederigheid, wat een combinatie! En dat moet je gewoon uitdrukken: hoe meer je werkt, hoe meer je jezelf waarmaakt, zul je ontdekken dat nederigheid het enige is dat helpt. Alleen gehoorzaamheid kan je helpen om je werk te doen en je wordt meer en meer nederig. Maar als je denkt: “Ik doe dit”, dan is het gedaan. Maar als je beseft dat het door God wordt gedaan: “De Paramchaitanya doet alles, ik ben maar een instrument”, dan zal er nederigheid zijn en je zult een efficiënt instrument zijn.
Het was vandaag zo nodig in dit land en het kwam op het juiste moment. Het werd allemaal georganiseerd door engelen om deze puja hier te houden. Maar dit is goed voor jullie allemaal. Jullie moeten ten stelligste de mediamensen gaan opzoeken, de ministers. Ga ze opzoeken, bijvoorbeeld de Prins van Wales, ga andere personen opzoeken. Ontmoet ze, richt comités op, kijk wat je kunt doen. Richt er je aandacht op: wat kunnen we doen?
Maar op dit ogenblik gaat het enkel over: “Mijn moeder is ziek, mijn kind is ziek, deze is ziek, mijn vriend is ziek.” Het gaat nog altijd door. Als je het werk van God begint te doen worden al je zorgen opgelost. Je hoeft je om niets zorgen te maken. Ze worden weggenomen. Maar het is niet jezelf in de belangstelling plaatsen, maar de collectiviteit helpen ontwikkelen.
Ik hoop dat je vandaag het subtiele van je wezen begrepen hebt. Ik kan er duidelijk de manifestatie van zien en jullie allen in jullie meditatie bewust zullen worden van wat zich in jullie bevindt. Dat is wat God het meest zal behagen en God zal volledig voor je zorgen. Met hetzelfde vertrouwen als de engelen, als Hanumana, moet je vooruitgaan en het uitwerken.
Moge God jullie zegenen.
Ik moet dit over het ego zeggen, het belangrijkste probleem van het Westen. Waarom hebben de mensen hier zoveel ego, meer dan de Indiërs? Ik heb jullie al meer dan eens gezegd dat dit zo is omdat de rechterkant werkt als de gaspedaal en de linkerkant als de rem. Als de Muladhara de controle niet heeft, als de rem in slechte staat is, dan kan de gaspedaal natuurlijk ook niet gecontroleerd worden. Dus, aan de basis moet onze Mooladhara hersteld en verbeterd worden, je moet zeer hard werken om dit te bereiken. Als je rem stevig is, zal eender welke taak die je voor Sahaja Yoga doet, je niet in het ego doen vallen en zal het ego je niet meer kunnen controleren.
Dit is dus zeer belangrijk, zeker in het Westen, waar het idee van voorspoed en van heiligheid werkelijk op een zeer gevaarlijke manier vernietigd werd. Dit is de kracht van elke engel en dat moet in ons volledig gevestigd worden. Dan zal deze hele kracht werken die ons onderscheidingsvermogen geeft en ons egoloos maakt. Ik hoop dat vandaag deze twee zaken in ons zullen uitwerken op zo een manier dat we werkelijk zelfverzekerde gerealiseerde zielen worden, die ik de engelen van de moderne tijd noem.