Shri Virata Puja ‘Wees dynamisch’ – Connecticut, Verenigde Staten – 11 juni 1989

Engelse transcriptie: IBP reviewed
Nederlands: verified/gecontroleerd 16/05/2013

We hebben besloten om vandaag een Virata Puja te houden in het land van Shri Krishna. Zoals je weet, verloopt de ontwikkeling van Shri Vishnu’s manifestatie over tien incarnaties en uiteindelijk manifesteert hij zich als de Virata. De Virata is het brein van het wezen dat God Almachtig kan genoemd worden. Zo wordt het hele centrale zenuwstelsel door Shri Krishna doorlopen als Vishnu, dan als al deze incarnaties, dan als Shri Krishna en uiteindelijk als Virata[1]. Dit is de ontwikkeling van ons brein en wanneer we de Virata vereren, moeten we weten dat wij binnen in ons ook de manifestatie van deze kracht van de Virata hebben. Als Shri Krishna Mahavirata is, dan kunnen we die manifestatie Virata noemen.

Jullie weten allemaal veel meer over de Virata dan ik je vandaag kan vertellen want het is het geheel, de totaliteit. En als de totaliteit van alles de Virata is, dan bevindt het zich in je brein. Maar de realiteit is in je hart. Je mag dan de totaliteit zien, je mag er dan getuige van zijn, de realiteit is het subtiele dat er achter ligt. Het brein dat niet door het hart geregeerd wordt, dat niet door het hart gevoed wordt, is dus iets zeer gevaarlijks want het creëert extraversie en zo iemand die helemaal geen hart heeft, wordt zeer hardvochtig en kan zeer gevaarlijk zijn als hij iets onderneemt. Het kan binnen in ons ook andersom: als we ons door het hart laten regeren, als we alleen maar met onze emoties leven en onze ratio niet gebruiken, dan kunnen we echt zeer gevaarlijk worden voor onszelf, in die zin dat we lethargisch worden, dat we ons gaan inlaten met verkeerde dingen. En je kan vandaag voelen dat in Amerika de linkerkant meer domineert dan de rechterkant. De rechterkant is onze aandacht en we zouden kunnen zeggen dat de rechterkant van de aandacht de ‘lever’ van God Almachtig is. Als we het nu dus hebben over de totaliteit, als we een wezenlijk deel van die totaliteit zijn en bewust zijn geworden van ons bestaan als een deel van het geheel, dan moeten we beseffen dat we er iets moeten voor doen om ook dat geheel te worden. Vooral in het land van Shri Krishna moeten we deze enorme taak op ons nemen om van Sahaja yogi’s ‘Virata’s’ te maken.

Na de verschillende ervaringen van de Amerikaanse Sahaja Yoga te hebben beluisterd, ben ik tot de conclusie gekomen dat we openhartiger over de dingen moeten spreken dan we voorheen gedaan hebben. Waarom is Sahaja Yoga zo’n mislukking in dit grote land, terwijl er zoveel zoekers zijn? De hoofdzaak is dat we niet beseffen dat de linkerkant in dit land zeer sterk overheerst. Er zijn mensen die actief zijn, maar het percentage is zeer laag door teveel rijkdom, teveel vrijheid en het idee van “wat is er verkeerd aan?” In alles komen de mensen tot schaamteloosheid, een immoreel leven, genotzucht. En om deze genotzucht te beschermen, ontwikkelen de mensen telkens een soort van ego waarin geen dynamisme zit.

Het probleem zit dus bij de Sahaja yogi’s, niet bij Sahaja Yoga als zodanig. Als je merkt dat het land niet zo vruchtbaar is en je moet er zeer hard werken, dan is het de verantwoordelijkheid van alle Sahaja yogi’s in Amerika om diep te gaan. Waar het land niet vruchtbaar is, zie je dat de bomen zeer diep in de bodem gaan, ze graven zeer diep in Moeder aarde om het vocht op te zuigen. En daarom groeien ze ook zeer hoog. Want de kracht van hun diepgang bezorgt hen deze grote hoogte. Ze groeien dus zeer hoog en zij gaan ook zeer diep. Op dezelfde manier moeten de Sahaja yogi’s van Amerika werken want er is hier zoveel oppervlakkigheid en zoveel frivoliteit en hun leven heeft ook geen doel. Ze hebben helemaal geen zingeving en ze verdoen hun leven met allerlei idiote ideeën over hun gevoelens en hun liefde en al dat soort dingen.

Wat we vandaag dus nodig hebben, zijn Sahaja yogi’s die rechts zijn, die resultaten boeken, die dynamisch zijn. Zij hoeven er zich geen zorgen over te maken wanneer iemand rechts is, of dat hij rechts zal worden. Dat is eigenlijk wat we vandaag de dag nodig hebben. Tenzij er dynamische mensen zijn, kunnen we het niet uitwerken. Het is een reactie, in dit land zowel als in Engeland en in vele landen die andere volkeren overheerst hebben. Zoals je ziet in dit gebied dat eigenlijk oorspronkelijk aan enkele Indiaanse stammen toebehoorde. Toen zijn de Engelsen, de Spanjaarden en al die Europeanen gekomen, hebben ze hen gedood en dit gebied in beslag genomen. Dat is roof, absolute diefstal! Door hun arrogantie en hun agressiviteit konden ze niet zien dat ze zoiets afschuwelijks aan het doen waren. Ik bedoel, waarom Hitler uitschelden? Zij zijn nog erger dan Hitler. Want Hitler werd tenminste aangeklaagd, hij werd veroordeeld en de mensen weten dat het fout was. Maar wat met hen die helemaal van daarginds kwamen en hier zoveel mensen doodden en zich overal goed amuseren als fantastische Amerikanen en overal indruk proberen te maken?

Het is eigenlijk zo iets zondigs en ik denk dat al die zielen die gestorven zijn, nu bezit van hen genomen hebben en daarom zit Amerika vandaag in het linkerkanaal. Het rechterkanaal van de Amerikanen heeft afgedaan. Ze zijn links, schuldig, voelen zich schuldig, ze worden toegeeflijk. Als je naar de rechterkant gaat, word je zeer gedisciplineerd en je wordt zeer ascetisch van temperament, zou ik zo zeggen, en je wil anderen overheersen en je wil veroveren. Maar vandaag is de situatie van Engeland en Amerika precies dezelfde. In Engeland kom ik hetzelfde tegen met Sahaja yogi’s. Het zijn allemaal ‘suikerzoete’ mensen, zie je. Ze houden van me en houden van me en houden van me. En ik begrijp er niets van! Wat is er aan de hand? Ze houden allemaal van me en ze brengen bloemen voor me mee. En daarmee uit! Is dat de manier waarop we Sahaja Yoga gaan uitwerken in Engeland en Amerika? “Moeder, ik hou zoveel van U.” En dan?

Om een geïntegreerd deel van het geheel te worden, moet een druppel de oceaan worden. Jullie moeten belangrijke mensen worden. Jullie moeten verantwoordelijk zijn en dit overdreven lief gedoe moet helemaal uit jullie hoofden verdwijnen, anders kan Sahaja Yoga niet uitwerken in deze twee landen en zullen jullie de één na de ander vervloekt worden. De ene schok na de andere treft dit land, zowel als Engeland. Maar de mensen leren er niets van. Het is nog steeds in orde. Krijgen we deze ziekte? Wel, dan verheerlijken we ze. Als we onder een ecologisch probleem lijden, dan zullen we het nog ophemelen, als we te buitensporig veel machines gebruiken, dan prijzen we dat nog steeds, want ze willen alleen maar genot. Alleen maar door hun genotzucht willen ze niet zien wat er juist verkeerd is in dit land, namelijk dat niets van wat ze zien werkelijkheid is. En de werkelijkheid, al is die in het hart, ook al werkt die in het hart, moet tot actie komen.

Dit moet handelen en als het niet tot actie komt, dan zal dit soort passief gedrag er niets aan verhelpen. Op mijn hoge leeftijd reis ik van de ene plek naar de andere en doe ik zoveel. Laat ons nu eens nadenken over wat we voor Sahaja Yoga gedaan hebben? Zij die jullie bekijken, zien jullie soms gewoon als van die hippies, met warrige haren en dat soort zaken. Dat is wat ik te horen heb gekregen van mensen die naar jullie centra geweest zijn en zo: “Oh, het zijn net een stel hippies.” Het eerste wat een Sahaja yogi dus moet doen, is iets van zijn persoonlijkheid maken. In Amerika is dit zeer belangrijk. Ze studeren, ze zijn werkloos, ze doen dit of dat. Dat soort mensen zal Sahaja Yoga helemaal niet vooruit helpen. Ze zullen een last zijn voor Sahaja Yoga. Als je echt iets wil doen, dan moet je iets worden. Je moet studeren, je moet iets worden, je moet één of andere graad behalen, een diploma, iets wat bij je hoort, je moet iets betekenen. Hippies kunnen Sahaja Yoga in Amerika niet leiden. Misschien gaat dat in India beter, maar niet hier.

We moeten dus beseffen wat er met ons verkeerd gegaan is, namelijk dat we nu op een zeer subtiele manier dezelfde neigingen volgen als voorheen. Na de realisatie denken we dat we gerealiseerde zielen zijn, dat we nu yogi’s geworden zijn, dat we gerealiseerde zielen zijn. Maar we zouden moeten zien dat, hoewel we ongetwijfeld gerealiseerde zielen geworden zijn, de bindingen die we hadden voor we naar Sahaja Yoga kwamen, subtieler geworden zijn. Zij zijn niet als lichten te voorschijn gekomen. We geloven gewoon dat we Sahaja yogi’s zijn, we geloven dat we vibraties hebben en we kunnen de vibraties voelen. Maar we hebben nog altijd niet de toestand bereikt waarin we de totaliteit geworden zijn. We moeten nog groeien en als je gemakkelijk gaat zitten met je vibraties en denkt dat alles goed met je is, dan heb je het helemaal mis. Wat ook onze conditioneringen waren voor we naar Sahaja Yoga kwamen, ze zijn er nog. Laten we zeggen dat je een hippie was, je hebt je verlichting gekregen, maar dit idee over ‘liefde’ is nog steeds aanwezig. Stel dat je een zakenman bent. Je bent verlicht en je denkt dat Moeder je met je zaak zou moeten helpen. Zo gaat dat. Stel dat je ongetrouwd was en je trouwt in Sahaja Yoga, dan wil je dat je huwelijk geslaagd zou zijn in Sahaja Yoga. Als er een probleem geweest is met je gezondheid of zoiets, dan ben je subtieler geworden, zodat je denkt: “Daarvoor heb ik de hulp van Moeder gevraagd.” Maar we denken niet: “Wat hebben wij bijgedragen aan Sahaja Yoga?”

We hadden misschien enkele dingen waarvan we dachten dat ze verkeerd waren. Maar in Sahaja Yoga zien we niet dat we die dingen nog steeds met ons meedragen, dat ze nog steeds in ons blijven voortleven. Om de Virata te worden, moeten we werkelijk onszelf onderzoeken, zonder enige boosheid, zonder kwaadwilligheid of wat dan ook, maar we moeten het zelf zien. Ik ken mensen die enggeestig zijn, die jaloers zijn en hun jaloersheid blijft bestaan. Stel je een goede muzikant voor. Ze kunnen het niet op prijs stellen dat iemand anders muzikant is. Hij kan het niet op prijs stellen, hij zal die persoon niet aanmoedigen, in de zin van: “Wel ik ben muzikant, hij is ook muzikant, laat ik hem helpen.” De enggeestigheid die er dus vroeger al was, wordt op een verheerlijkte manier voortgezet. Die persoon zal denken: “Goed, ik ben muzikant en ik zing goed en ik zing ter ere van Moeder.” Maar iemand anders die kan zingen, wordt niet zo op prijs gesteld als je zou verwachten wanneer je een geïntegreerd deel van het geheel bent. Als deze hand pijn doet, dan komt de andere hand onmiddellijk ter hulp. Zie je, in het hele lichaam is het systeem zo volledig verbonden. Zodra je voedsel eet, begint de spijsvertering te werken.

Maar we moeten onszelf in het oog houden. Als je dieper moet worden, dan moeten we bij onszelf gadeslaan waar we tekortschieten. Hoe groeit een boom? Ik heb jullie dit verhaal al vaak verteld, dat er aan het eind van de wortel een kleine cel zit die weet en één doel kent: dat ze een boom moet worden. Ze beweegt en ziet een steen, of een soort kei: ze gaat er langs, ze vecht er niet tegen. Want wat we uiteindelijk moeten volbrengen, is een boom worden. Dat moeten we dus voor ogen houden, dat we een boom moeten worden en niet een soort kleine kikker die hier en daar over Sahaja Yoga zit te kwaken. Neen. Dat zal niet uitwerken. En dit vind ik hier. Hetzelfde gaat op voor de mensen bijvoorbeeld in Engeland, hetzelfde. De leiders vechten, de leiders proberen manieren en methodes uit te vinden om de kwaliteit van Sahaja yogi’s te verbeteren. Maar de Sahaja yogi’s moeten weten dat zij de verantwoordelijkheid dragen. Zij moeten groeien, zij moeten Virata’s worden. En dit is Amerika, waarvan ik je verteld heb dat dit het gebied van Shri Krishna is, waar Shri Krishna de Virata geworden is. Tenzij je voor jezelf beseft dat wij dit moeten doen, dat wij dit moeten worden, ben je nog steeds bezig met je kleine, kleine, domme problemen en is het een vicieuze cirkel. Zodra je begint te tobben over je problemen en je oude onzin in Sahaja Yoga nog steeds verheerlijkt  wordt, dan merk je dat de vicieuze cirkel begint te werken. Er wordt niets bereikt, het bezorgt je geen goede kansen, het geeft je geen vertrouwen. Het is een totaalpakket.

Maar zodra je besluit: “Neen, ik ga het doen”, jullie zijn Sahaja yogi’s, jullie weten alles over de Kundalini. Je weet alles over verlichting. Je weet alles over de hogere stadia die te bereiken zijn. Jullie allemaal, iedereen is in staat om mensen realisatie te geven. Je weet waar het vast zit. Je weet alles. Maar denk er eens over na. Hoevelen van jullie zijn in staat geweest er iets aan te doen? Als de mensen jullie zien, is hun mening over jullie heel pover. Ze denken dat jullie vastgekleefd zitten aan jullie vrouwen. De vrouw is zeer dominant en daarom gebeurt dit. Plots ben je van streek: je kijkt naar je kind, je maakt je zorgen… Soms ben ik erover verbaasd, dat eens ze getrouwd zijn en een kind hebben, ze niets anders meer willen zijn dan de ouders van dat kind. Dat is het dan! Gedaan met Sahaja Yoga! Dan wordt het kind belangrijk. Zegeningen worden bindingen!

Je moet dus in jezelf kijken (en beseffen) dat we hier zijn voor bevrijding, voor volledige vrijheid, maar op een subtiele manier blijven al die dingen je vastkluisteren en je bent eraan gehecht en je beseft niet hoe ze je nog steeds naar beneden halen. Ze laten je niet toe te vliegen. Ze geven je niet de vrijheid waar je recht op hebt. Zelfs als ik dus een vliegtuig maak: ik doe alles, ik doe er brandstof in, ik zeg alles, maar het wil niet vliegen! Wat kan je doen met zo’n vliegtuig dat niet wil vliegen? Zo’n toestand is het en deze situatie maakt je zo beperkt en zo dwergachtig. Hoe kan je groeien? Tenzij je groeit en dat in je leven van alledag, in je persoonlijkheid, in alles laat zien, verzeker ik je dat niemand onder de indruk zal zijn. Sahaja Yoga zal niet werken door advertenties of door mijn foto’s. Het zal werken door jouw werk, door jouw verantwoordelijkheid, doordat jij je schouders onder Sahaja Yoga zet. Het is jouw verantwoordelijkheid om Sahaja Yoga te verspreiden en te vestigen. Maar eerst en vooral moeten je schouders sterk zijn. Je bent nog steeds werkloos, een twijfelachtig geval! Je bent nog steeds iemand naar wie niemand kijkt. Hoe kan je dan je schouders onder iets zetten?

Eerst moet je dus aan jezelf bouwen, zowel van binnen als van buiten. Ik zeg je, het is zo’n vicieuze cirkel. Als je niet diep in jezelf gaat, dan kan je ook niet naar buiten komen. Het werkt hand in hand. Zodra je jezelf van binnenuit begint op te bouwen, dan zal je verbaasd zijn hoe de dingen zullen uitwerken, hoe dynamisch je zal worden, hoe fantastisch je zal worden. Maar je raakt betrokken in dingen die zeer klein en van voorbijgaande aard zijn. Zoals ik je al eerder verteld heb, zoeken we dus het eeuwige. Dingen van voorbijgaande aard mogen dus slechts zeer voorlopig gebruikt worden. Wat we nodig hebben, is niet zo belangrijk. Als je maar goed begrijpt, dat we nog altijd niet vrij zijn, niet onthecht van alle dingen die we vóór Sahaja Yoga hadden en dat ze subtieler en subtieler en subtieler geworden zijn. We gebruiken Sahaja Yoga alleen nog maar daarvoor en niet om het licht te verspreiden… Wat zal er gebeuren?

Dit moet absoluut, absoluut, echt binnenin jezelf begrepen worden. Zie je, soms zijn mijn toespraken een beetje streng. De mensen denken dat Moeder deze dingen moet zeggen. Dit doe ik ook vanuit mijn liefde voor jullie en vanuit mijn liefde voor dit land. Je moet echt jezelf onderzoeken: wat zijn we? Waar zijn we? We zullen er zo niet komen, omdat de Sahaja yogi’s die we (tot hiertoe) hadden, de marginalen in de maatschappij waren. Als je de guru’s ziet… hoe ze zich verspreiden, hoewel ze vals en nutteloos zijn… maar iedereen kent wel zo iemand die zo opkomt. In twee maanden tijd kan je over de hele wereld van die persoon horen. Wat ze doen? In een stad gaan ze eerst en vooral naar de mensen die succes hebben, de vooraanstaanden. Ze maken zich nooit zorgen over mensen die aan verdovende middelen verslaafd zijn of die aan ziekten lijden. Neen. Zo werkt het niet. Met hen hebben ze geen zaken. Ze zullen alleen maar die mensen aanpakken die veel succes hebben, die zeer rijk zijn, omdat zij bovenaan in de maatschappij staan. Ze ontmoeten mensen en leggen contact en vragen hen dit en dat en dan nodigen ze hen uit voor het programma, maken veel drukte om hen en zo, en dan beginnen die mensen te denken: “O, God, wat is het heerlijk om hier bij te zijn.” Ze vertroetelen hun ego een beetje en zo. Zo verspreiden ze hun ideeën, maar daar zit geen werkelijkheid in. Daar zit niets, niets speciaals in. Het is allemaal nutteloos. Het is allemaal kunstmatig. Maar zo verkopen ze zichzelf. Hoewel wij onszelf niet willen verkopen, moeten we beseffen dat de mensen niet naar ons zullen kijken tenzij we enkele opvallende kwaliteiten hebben. Want wat gebeurd is, is binnenin ons gebeurd en niemand ziet dat licht. Het is als een licht dat wel brandt, maar dat volkomen afgedekt is.

Ik heb dus gezien dat… ik ging naar Colombia en het zal je verbazen, maar in Colombia kenden de mensen mij niet, ze hadden zelfs nooit mijn naam gehoord, maar ik weet niet waarom, er was zoveel volk dat ik zelfs niet eens binnen de omheining kon geraken en ik werd er op de één of andere manier binnengeduwd. Dan in de zaal, het was onmogelijk! De mensen hingen tot bovenin, ze zaten overal op om me te kunnen zien. Zoveel mensen in elke richting, hoog en laag zag ik mensen. Ik wist niet hoe het hen gemakkelijk te maken. Maar ze luisterden zeer aandachtig naar me, zeer aandachtig. Zo hadden we twee dagen na elkaar een programma en twee dagen was er zo een menigte! En toen er een vervolg was, kwamen ze nog en de volgende dag verdwenen ze! Hetzelfde in Griekenland! Hetzelfde in Turkije! Er is dus zeker iets mis met ons.

Nu staat er een cursus op het programma. De mensen proberen het met een cursus te doen, maar men moet beseffen dat er geen kennis zonder liefde is. Het is liefde én kennis. Hoe je met hen praat, hoe je hen behandelt, het is er allemaal. Maar je dynamisme zal indruk op hen maken. Je kan de film zien die we gisteren zagen, waarin muziek werd gespeeld. Nu, hoe was dat? Daar was de energie dynamisch. De energie was dynamisch, met de muziek en dat alles en dat was te zien. Zo zie je hoe je er in opging. Het is dus de beweging van die energie, de dynamiek van de energie waar jullie in opgingen.

Maar bang zijn om rechts te worden, is nonsens. Je bent nu in het midden. Hoe kan je dan rechts worden? Dit soort argument dient alleen maar om de lethargie te verantwoorden en dan geen discipline te hebben! Ik was verbaast dat de mensen elk weekend naar Shudy Camps komen, waar we een school voor meditatie gevestigd hebben, alleen maar om het weekend door te brengen! Ze staan op om 10 uur, 11 uur, 12 uur, wanneer het hen uitkomt. Ze zijn met vakantie in Shudy Camps! En ze verblijven er twee dagen zonder te mediteren, zonder iets te doen! ” We zijn naar Moeders huis gekomen!” En daarmee uit. Moeder moet de hele klus voor hen klaren.

Ik bedoel, het is het minimum van het minimum voor Sahaja yogi’s dat ze ’s morgens vroeg opstaan, hun bad nemen en puja doen. Het is iets heel gewoons, alle Indiërs doen het zo, het is een gebruik. Opeens is dit land, of zijn deze landen in een soort slaperige, onzinnige levenswijze terecht gekomen. Anders zou dit land precies hetzelfde doen.

Ook wat slapen betreft. Je kan vroeg gaan slapen als je wil, maar men zou moeten denken: “We moeten onze manier van leven veranderen, we moeten onze gewoonten veranderen.” Zie je, zoveel dingen, zoals ik gezegd heb, eenvoudige dingen, zoals ik gezegd heb: de dag dat je je haar wil wassen, doe je veel olie op je haar en dan was je het. Je zal kaal worden. Stel je voor, allemaal kale Sahaja yogi’s die hier rondlopen. Ze zullen denken: “Je Moeder heeft zoveel haar en wat is er met jullie haar?” Ook met voedsel… het is te veel. Ik weet niet hoe de toestand hier is, maar in Engeland vind ik dat ze zoveel thee drinken, altijd maar thee en de ketel staat op. Ik bedoel, de mensen zijn verbaasd als die mensen naar Ganapatipule in India komen… Wij drinken niet zo vaak thee. Ik bedoel, hooguit twee keer! De mensen vragen daar de hele dag om thee. Ze begrijpen het niet, hoe kunnen ze blijven doorgaan met theedrinken tot één uur ’s nachts! Het lijkt wel alsof de alcohol subtieler geworden is: thee! Hoe kan je het anders uitleggen? Je kan geen alcohol drinken, laten we dus thee nemen. Dan gaan we er eens lekker bij zitten. We drinken een kopje thee. Dit is heel gewoon in Engeland, ga er rustig bij zitten; “Kopje thee!” Wat voor werk heb je gedaan, dat je er zo bij gaat zitten? En als ze komen: “Aaah”! Alsof ze iets opgegraven hebben of het Kanaal overgezwommen zijn. Ze zakken in elkaar en zelfs op de televisie kan je zien dat de mensen in elkaar zakken: “Aaah”! Ik begrijp het niet. Je zal een Indiër nooit zoiets zien doen, in die hitte trouwens. Hij zal nooit zoiets zeggen, het is omdat je te veel denkt en denkt en denkt en denkt, alleen maar denkt en er niets aan doet! Zoals je een dossier opent, een lijst maakt. Morgen is Moeders puja. Goed. We zullen dit doen en dit en dat, maak een lijst. Tijdens de puja is het er niet. Waarom? Het staat op de lijst.

En alles wat er voor je realisatie bestond, zoals hoe werk te vermijden… werkbesparing, zie je. Werkbesparing is iets wat de mensen in het westen zeer sterk waarderen. Die werkbesparing, hoe doen ze dat?

Stel je voor dat je zegt: “Wil je die persoon eens opbellen?”

“Moeder, ik denk dat hij er niet is.”

“Wel, baba, bel hem op dan weet je het”

De uitleg komt dus uit het brein. Dat kan niet! Zo komt er nergens iets van terecht. De eerste werkbesparing was: “O, dit is onbeschaafd, we zouden zo moeten zijn … dit is zo slecht, alles is zo slecht. We zouden een zeer natuurlijk leven moeten beginnen. We zouden een natuurlijk leven moeten leiden en we zouden opnieuw primitief moeten worden” en zo meer. Als je vanuit die achtergrond in Sahaja Yoga groeit, dan word je subtieler. Het subtiele is dat deze zaken dan zo worden zie je: “We zouden best niets teveel doen, het is teveel” Als je met iemand over Sahaja Yoga moeten spreken. Dan zeggen ze: “het is me te veel!” Waarom? Heb je geen hersenen, of wat is er aan de hand? Wat is er te veel? “Ik kan het niet aan? O, het is me te veel!” Het is een veel voorkomende ervaring voor me, dat wanneer ik met de mensen praat, ze zeggen: “Het is me te veel.” Ik bedoel, dat brein van je, is het een bekrompen brein, of wat is er dat je niet kan luisteren naar wat ik je probeer te vertellen? En eens je dit soort houding begint aan te nemen, dan kan het voedsel je niet bereiken. Stel je voor dat de bomen zeggen: “O, het is me te veel!” Wat zullen ze dan doen?

Niets is teveel! Ik moet groeien, ik moet al het voedsel tot me nemen. Ik moet iets worden, ik moet zoveel doen! Wat heb ik gedaan? Tot dusver niets! Wees nooit tevreden met jezelf. Ik bedoel, sommige mensen die mijn programma zagen, waren ontzet. Hoe gaat Moeder dat doen? Ik zei: “Ik weet dat ik het zal doen. Als ik het moet doen, dan doe ik het.”

Zo moet onze houding zijn. Als je van mij houdt, dan ben ik je ideaal, dat moet je beseffen. Als je van mij houdt, wat ga je er dan aan doen? Ik ben je ideaal. Je moet mijn stijl benaderen, anders zal Sahaja Yoga niet kunnen bloeien in deze landen, die van lethargie een grote cultuur gemaakt hebben! Zo vroeg ik iemand: “Hoe zit het met je bad? Waarom nam je geen bad?” Toen zei hij: “Tegenwoordig is het geen mode meer om een bad te nemen.” Alles lijkt uit de mode te zijn en alles wat wel in de mode is, is afschuwelijk. “Het is erg in de mode.” Mensen zeggen:” Het is erg in de mode” en alles wat modieus is vind ik er zo lelijk uitzien!

Wat de Sahaja cultuur betreft, moet je weten dat we discipline in ons leven nodig hebben. We hebben opvoeding nodig, we hebben leefruimte nodig, we hebben een positie nodig in de maatschappij. Want we zitten niet ergens in de Himalaya, we zitten niet ergens verloren in de Himalaya om onze tapasya[2] te doen! Tapasya gebeurt hier, waar je woont. Anders, als je zou zeggen: “Goed, we moeten naar de Himalaya gaan en daar moeten we in de gure wind tapasya gaan doen.” Dan kan je ook zeggen: “ O, dat is heel goed!” Want dat is opzienbarend, je zou er naam mee kunnen maken of zoiets! Maar tapasya gebeurt hier, de onthechting moet hier uitgewerkt worden. Je raakt zodanig betrokken bij al deze dingen dat ik er soms versteld van sta. Je betrokkenheid in grofstoffelijke zaken is nu subtieler geworden je bent er nog steeds door gebonden. Er is geen vrijheid.

Daarom, als je in Sahaja Yoga iets belachelijks of iets geks ziet gebeuren, dan is dat slechts een symptoom van iets dat in ons subtieler geworden is en dat zich zo uit. Zoals je soms het vuur niet kan zien, maar het is er wel en plotseling krijg je een uitbarsting.

Transformatie betekent dus natuurlijk evolutie. Het betekent ook dat, wat je achtergrond ook is, je er uit moet evolueren. Zoals een bloem eerst in bloei staat en dan fruit wordt. Maar ze moet veel opgeven. En dan moet je zo’n eenheid zien in de natuur. Als je naar de natuur kijkt, merk je hoe het water wordt opgezogen en door de zon verdampt wordt, hoe het dan een wolk wordt en hoe de wolk wacht, omdat de bladeren vallen. In de winter voeden ze de boom met hun stikstof. Als de tijd rijp is, dan stromen die wolken neer en voeden ze opnieuw de bomen. Er is een volledig evenwicht in de natuur. Als dat niet zo was, dan zouden we hier alleen maar een kaal landschap hebben. Als je naar het bos gaat, om het even welk bos… daar is het zo zuiver! Je hebt er geen enkele slechte geur, op geen enkele manier. Er zijn dieren, er zijn tijgers en zomeer. Je hebt er nergens ooit een slechte geur, je hebt zelfs nooit de geur van een tijger. Maar als je een tijger in een kooi zet, dan begint hij te stinken. Hij is zodanig badend in de natuur, hij leeft met de natuur en met zo’n evenwicht. Er is zo’n begrip tussen alle dieren en alles. Ik weet niet hoe ze het zo schoon houden. Maar zodra je een luchtje ruikt, dan zal je merken dat er ergens mensen moeten zijn of vuil. Het is allemaal zo georganiseerd. Hoe de bladeren groeien volgens de zonnestralen, hoe ze zich organiseren, hoe ze zich vormen. Als we dus echt de natuur van Sahaja Yoga willen bereiken, dan zouden we al deze zegeningen moeten ontvangen waardoor we zouden kunnen gedijen. Ik bedoel niet met geld en dat soort dingen, maar op alle gebied. Het zou geen groep mensen mogen zijn die alleen maar een soort parasieten zijn.

En ik hoop voor jullie, dat jullie begrijpen wat ik vandaag zeg en verzoek jullie allemaal, om waakzaam en dynamisch te zijn en het uit te werken. Iedereen afzonderlijk moet groeien. Het zal niet uitwerken als je enkel saffraangele kleren draagt en op straat “Hare Rama, Hare Krishna” gaat zingen. Neen, zo zal het niet uitwerken. Het zal ook niet uitwerken als je zegt: “Wij zijn Sahaja yogi’s, we zijn dit soort mensen,” en zomeer. Niets ervan. Je moet iets zijn. Aan de éne kant moet je dus het dynamisme voor jezelf gebruiken en je moet het dynamisme voor Sahaja Yoga gebruiken. Je hoeft je geen zorgen maken over het rechts zijn. Het komt vaak voor. Dit gebeurde ooit in Holland. Iemand was getrouwd met een zeer dynamisch meisje, en de echtgenoot zei: “Moeder, ze helpt me niet.”

Ik vroeg: “Waarom?”

“Omdat ik bang ben om rechts te worden.”

Ik zei: “Wel dan, waarom heb ik je met deze linkse kerel getrouwd? Opdat jij links zou worden?”

Links zijn is handig want dan hoef je niets te doen. Je hoeft alleen maar te zeggen:”Ik wil niet rechts worden.” Dat is alles.

Maar rechts zijn betekent dat je moet uitkijken, dat je alert moet zijn, dat je bekwaam moet zijn en dat je van alles moet weten. Je zit in de zon en verbrandt je huid, maar kijk eens naar de zon. Zit je aan de zonnekant of aan de maankant?

Zo neigen alle westerse mensen naar links. Drank, cafés. Laten we zeggen dat ze zo’n 14, 18 uur van de 24 slapen en de rest van de tijd drinken ze, dat is alles. We lieten naast ons een huis bouwen. Toen we er naartoe verhuisden, zeiden ze: “Het is nu bijna klaar.” Ze zijn nog steeds bezig om het af te maken. Het zal nog minstens drie jaar langer duren. Misschien raakt het nooit klaar. Het is zoals een rekensom, zie je. Er moest een werk gedaan worden er kwam iemand, die één tiende deed en wegging. Toen kwam er iemand die één twintigste deed en wegliep. Toen kwam er iemand die één veertigste deed en wegliep. Wanneer zal het werk klaar zijn? Het zal nooit klaar zijn met zo’n weglopers. Nooit! Zo is het ook met Sahaja Yoga. Als je het rekenkundig bekijkt, kan Sahaja Yoga in Amerika nooit gevestigd geraken, als er meer en meer van dit soort mensen bijkomen. Er gebeurt zoveel in dit land. Maar je moet die mensen zien, die mensen ontmoeten die aan het roer staan, die mensen die van betekenis zijn, wetenschappers die over iets verstandigs spreken. Je moet met hen praten, naar hen toegaan. We hebben geen filmacteurs en actrices nodig, maar we hebben dynamische mensen nodig. En dit kan werken als je je erop toelegt en we hen iets kunnen laten zien.

Ik zou zeggen dat Oostenrijk een plek is waar Sahaja Yoga zeer goed gewerkt heeft. Milaan is ook zo’n plek, waar trouwens de meesten een beroep hebben. Het is verrassend. We leven in moderne tijden. We leven niet in die oude tijden, toen de rishimuni’s[3] onder een boom plachten te zitten en de koningen naar hen toekwamen om hun voeten aan te raken, Het is juist andersom. De rishimuni’s moeten naar de koningen gaan om met hen te praten.

Als we denken dat we Sahaja yogi’s zijn, dan moeten we beseffen dat we op een subtiele manier nog steeds in het web van ons vroeger begrip van het leven gevangen zitten. Dat moeten we dus veranderen. Voor ons is het leven enkel Sahaja Yoga en Sahaja Yoga is niets anders dan onszelf en anderen verlichten.

Ik hoop dus dat je vandaag naar mijn lezing luistert, dat je ook de audiotape mee naar huis zal nemen en er dikwijls naar luistert. Mensen waarschuwden: “Moeder, wat ze doen is, één tape kopen voor één centrum en dan luistert iedereen ernaar en daarmee uit.” Ik bedoel dat elk van jullie een opname zou moeten hebben! Zelfs dat doen mensen niet. Dat niet alleen, maar nu kan het zijn dat er na een poosje maar één tape in het land rondgaat. Ze circuleert bijvoorbeeld vandaag in New York, morgen in Boston, op die manier. Je moet er naar luisteren, telkens weer. Ga er bij zitten met papier en potlood en luister zelf naar wat ik zeg.

Je zou elke opname moeten hebben. Ik bedoel, de opnamen van die afschuwelijke guru’s, die hoor je in elke auto, overal, iedereen heeft ze, en waarom hebben de Sahaja yogi’s geen tapes bij? Je kan er kopieën van maken. Maar als ze gratis te krijgen zijn, dan willen ze ze wel. Dat om te beginnen: wat je gratis, goedkoop en gemakkelijk kunt krijgen… Als je geld probeert uit te sparen, dan zal het geld zichzelf proberen sparen. Het is een kwestie van wederzijds begrip. Het is zo eenvoudig als dit: stel dat je maar één deur opent, dan komt er geen lucht binnen; maar als je de tweede deur ook opent, dan begint de lucht te stromen. Het is circulatie.

Dit alles kan ook je eigen kennis zijn. Ik hoef niets te zeggen. Het zit allemaal in je brein. Je moet jezelf er alleen voor openstellen. Jullie zijn geen vrije mensen. Als je vrij was zoals ik, dan zou je merken dat al die dingen uit je eigen brein komen. Vooral voor Amerika, zoals je weet, werk ik heel hard en wil ik het uitwerken, want als Amerika niet in orde is, dan zal mijn Vishuddhi niet in orde geraken. Hij zal me blijven storen. Je moeten het dus op je nemen. Ik zeg niet: “Neem je kruis op.” Je hoeft niets op te offeren. Maar je moet je er alleen maar van bewust zijn: wat zijn we, waar zijn we mee bezig, waar zijn we? Tot overmaat van ramp denken de Sahaja yogi’s dat ze Sahaja Yoga aan zich verplichten en mij ook! Dit is iets wat ik hier moet uitleggen: Ik heb Sahaja Yoga niet nodig. Jullie hebben Sahaja Yoga nodig en iedereen heeft Sahaja Yoga nodig. In dit land hadden jullie zulke mensen, mensen zoals – ik bedoel – zulke grote, grote mensen hadden jullie. Ik hoef ze niet te noemen. Mensen zoals Abraham Lincoln die zulke grote ideeën aan de hele wereld gegeven heeft. Waarom zouden jullie niet belangrijk zijn? Hij was wel degelijk een gerealiseerde ziel. Maar hij wist niets over Ida[4], Pingala[5] en Sushumna[6]. Waarom zouden jullie niet even groots kunnen worden als hij?

Tijdens een Virata Puja moeten we dus het besluit nemen dat wij allemaal het concept dat eens de Virata was, als een realiteit in ons leven zullen uitdrukken. Daar moeten we om bidden, vanuit het hart. En vandaag is het een zeer goede gelegenheid om dat te doen, want we zitten hier op een plek waar zoveel van die inboorlingen leefden zoals jullie ze onder andere noemden. Ze waren zeer verstandig. In Amerika zeg je “de spijker op de kop”. Ze kenden het principe om een echt spiritueel leven te leiden. Ze waren zeer vrije mensen, buitengewoon vrij en zo onthecht.

Als je jezelf dus niet corrigeert, dan zal er een collectief probleem zijn. Als er een collectief probleem is, dan zal dat op jou afstralen, want je bent een wezenlijk deel van het geheel. Als er een probleem in het gehele wezen is, dan heb jij ook een probleem en als er in één onderdeel een probleem is, dan is er een probleem voor het gehele wezen. Zelfs Roosevelt, die jullie president was, zei ooit: ” Armoede, waar ook, is overal een bedreiging voor de welvaart.” Hij kon dit zeer duidelijk zien. Zie je, al deze gezegden tonen ons dat dit een land is van de Virata, waar ze over collectiviteit spreken, waar ze alle communicatiemiddelen hebben die belangrijk zijn. Elke soort van communicatie is belangrijk. Maar voor Sahaja yogi’s moet het zeer subtiel zijn, zeer dynamisch, zeer mooi, zeer liefdevol, zeer indrukwekkend, magnetisch; alleen dan kunnen de communicatiemiddelen werken. Het kan geen kwaad om mooie kleren te dragen. Het kan geen kwaad. Mooi betekent niet duur, maar wel degelijk, waardig. We moeten onze persoonlijkheden zo opbouwen, dat de mensen kunnen voelen: “O, maar dit is iets anders.”

En je kinderen zullen ook van jullie leren. Er is geen sprake van voelen dat je in je ego of zoiets gedreven zal worden. Dat is voorbij. Ego heeft hier afgedaan. Er is geen ego. Wat ik hier zie is dat ze zich rechtvaardigen om niets te doen, dat we niets willen doen, want ons ego zal opkomen. Zeer slim!

We moeten met dit alles beseffen dat we uitgekozen mensen zijn, we zijn door God uitverkoren mensen. Hij moet ons met de één of andere bedoeling uitgekozen hebben. Er zijn nog zoveel andere mensen in dit land. Jullie zijn het fundament, en jullie moeten solide mensen zijn om het fundament te zijn. We moeten onze eigen glorie begrijpen, onze eigenheid, waarom we uit al die mensen verkozen zijn, waarom we hier zijn en dan, wat doen we eraan. In het gewone leven zien we het zo. Als iemand uit velen gekozen is voor een job of zoiets, dan denkt hij: “Er moet iets met me zijn, ik moet laten zien hoe verdienstelijk ik ben, ik moet laten zien wat ik waard ben, ik moet mijn werk laten zien,” en hij werkt hard om te bewijzen dat de keuze de juiste was. Maar in Sahaja Yoga is het andersom. We vinden het vanzelfsprekend: “Oh, we zijn belangrijk.” Ga er maar bij zitten, drink een kopje thee.

Ik hoop dat je begrijpt waarom ik dit zeg, want ik maak me echt ongerust over Amerika. Er zijn hier zoveel negatieve krachten aan het werk en we moeten zoveel dingen verbeteren. Zo’n grote verantwoordelijkheid, zo’n groot land, zo’n uitgestrekt land, zoveel perversiteit, zoveel onzinnige ideologieën. Ik bedoel, het is eindeloos. Zelfs met vijftien Gorbachovs kan je dit land niet veranderen. Het is op hol geslagen. Iedereen is een individu. Deze krankzinnige plek! Eén Gorbachov kan een land veranderen met een veel grotere bevolking, maar niemand kan dit land veranderen, tenzij jullie besluiten er iets aan te doen.

Zo wordt er mij verteld dat sommigen teleurgesteld zijn, omdat er niet zoveel Sahaja yogi’s komen, maar er is misschien iets mis met jullie. Misschien zijn jullie niet diep genoeg en zijn jullie niet zo erg indrukwekkend. Jullie moeten je levensstijl veranderen, jullie moeten flinke mensen zijn en Spartaans.

Ik hoop, ik hoop telkens weer dat jullie na deze Virata Puja allemaal op het toneel zullen komen als grote Virata’s.

Moge God jullie allemaal zegenen.