Shri Mahavira Puja: De Hel Bestaat

Barcelona (Spain)

Feedback
Share
Upload transcript or translation for this talk

Shri Mahavira Puja. Barcelona (Spanje), 17 Juni 1990.

NlTVD2021-0410

Vandaag doen we een puja voor Mahavira en we deden deze puja nooit eerder. De reden was dat het leven van Mahavira ascetisch was, net zoals dat van Buddha. Het zou zelfs meer zo zijn dan Buddha want in die tijd, toen deze twee geboren werden, hadden het brahmanisme en hindoeïsme een heel rare vorm aangenomen. Mensen waren heel erg ritualistisch geworden en ze vereerden alle soorten stenen en alle soorten zaken eerder dan alleen de swayambhu.

Wie is die man die steeds aan het eten is. Er is een heer die de hele tijd aan het eten is tijdens … Zeg het hem alsjeblieft. Laat het maar, laat het maar open (het raam)

Het ascetische leven van Mahavira was van een zeer, zeer extreme aard. Hij was het die geboren werd in een clan van krijgers, Kshatriya’s, en hij was ook gehuwd. Hij had ook een dochter en omdat hij wist dat hij het werk van God moest doen, besliste hij om een sanyasa te nemen. Hij vroeg dus de toestemming van zijn broer, want zijn ouders waren overleden. Hij was een koning en gaf dus al zijn materiële rijkdom, alles op en hij werd een volledige sanyasi. En hij liet zijn familie, zijn huis, alles achter en ging weg met alleen een kleine kom om aalmoezen te bedelen. Slechts heel weinig mensen vervoegden hem en hij zei hen: “Jullie moeten ook asceten, muni’s worden”.

Hij was een incarnatie van sint Michael en hij verblijft in de linkerkant, in de Ida nadi. En hij zorgt voor het geheel ervan, volledig van de Muladhara naar boven tot de Sahasrara. Sint Michael werd dus geboren als Mahavira, wat ‘de grootste krijger’ betekent. Maar toen hij geboren werd, kreeg het hele gebied veel welvaart. Daarom werd hij in het begin Vardhaman genoemd.

Maar zijn ascetisme kwam er omwille van het brahmanisme dat in die dagen zo op de voorgrond trad en de mensen verdronken er totaal in.

Na Shri Krishna incarneerden deze twee mensen, Buddha en Mahavira, beiden in India. Zoals je weet gaat hun geschiedenis veel verder terug, want zij waren de kinderen van Rama en zij waren een tweeling, Luv en Kush genaamd. Rama leidde dus het leven van een zeer grootse koning, als een welwillende koning en met veel begrenzingen, maryada Purushottama. Daarom werden mensen uiterst ernstig en ook erg gesloten, door het volgen van Rama. Aangezien ze hun realisatie niet kregen, werden ze natuurlijk na elke incarnatie afgeleid en begonnen ze voor alles in uitersten te gaan. Ze gingen dus in uitersten en werden heel erg… het soort van stille mensen die met niemand praatten en een soort van zeer formele mensen, want dat was het leven dat Rama moest leven, leidde. En omdat Rama zijn vrouw verliet, hadden veel mensen in die tijd het gevoel dat de vrouw niet veel aandacht moest krijgen.

Dan kwam Shri Krishna. Eigenlijk werd Rama geboren als Shri Krishna om deze conditioneringen te overstijgen. En hij zei: “Dit is allemaal ‘lila’, het is allemaal een spel.” En dat het een spel is en dat je een zuiver hart moet hebben en dat je speels mag zijn. Zolang je een zuivere persoonlijkheid hebt kan er niets misgaan als je vrij met mensen omgaat.

Na Shri Krishna begonnen mensen dus zeer losbandig en permissief te worden en ze creëerden gedichten en zo meer over liefdesverhalen met Shri Krishna, die allemaal onwaar waren. Want hij leefde met Radha toen hij vijf of zes jaar oud was, in Gokul. Al deze foute verhalen over hem werden gebruikt om mensen losbandig te maken.

Nu was de situatie zo dat het hele gebied volledig ondergedompeld werd in verdorvenheid. De priesters, de brahmanen zelf, waren uiterst immoreel geworden en gingen zich te buiten aan allerlei corrupte praktijken. Niet alleen dat maar zij legden zich toe op tantrisme, tantrische manifestaties met het gebruik van geesten en zo meer, en ze werden zeer toegeeflijk voor zichzelf. In die periode werden Buddha, de heer Buddha en Mahavira geboren om de mensen te deconditioneren van dit soort van extreme gedraging, want wat de incarnaties ook probeerden, de mensen gingen steeds naar uitersten.

Zij merkten dus dat mensen zich te buiten gingen aan het doden van dieren en steeds vlees aten. En als je te veel vlees en zo meer eet, word je een rechtse persoonlijkheid en dan word je erg agressief en ga je anderen doden. Daarbij wilden de mensen, die zeer gehecht waren aan hun familie of hun kinderen en zo meer, het werk van God niet doen en het ging om een zeer intensief werk dat hij te doen had. Hij (Mahavira) maakte dus zeer strikte regels zoals Mozes dat deed. Hij zei dat niemand een dier mocht doden en er nog minder van eten. Zij die muni’s of bhikshu’s worden zouden zelfs niet op een ossenkar mogen rijden. Zij zouden op blote voeten moeten lopen, zelfs geen schoenen dragen. Zij zouden hun hoofd volledig moeten scheren, zouden maar drie sets kleren bij zich mogen hebben, drie tuniek-achtige dingen. Of het nu regent of de zon schijnt, zij mogen geen paraplu gebruiken. Zij moeten voor zes uur eten, voor zonsondergang. Zij mogen maar vijf uur slapen en de hele tijd mediteren en spiritueel groeien en het werk van God proberen uit te voeren. Dan alleen kunnen ze het werk van God doen. Na het krijgen van hun zelfrealisatie, wat hij KevalAgnyan noemde, wat alleen de kennis, alleen de kennis, de zuivere kennis betekent, zouden ze Samvaddharshan ontwikkelen, wat een geïntegreerde persoonlijkheid betekent. En het hele collectieve bewustzijn waar hij over sprak, al deze zaken.

Maar aangezien hij bij de linkerkant hoorde heeft hij de hel zeer duidelijk beschreven. Eigenlijk zijn er volgens hem fundamenteel veertien zones in de hel en het is verschrikkelijk om te lezen wat hij allemaal over de hel beschreef. Want hij wou de mensen zeggen dat je naar de hel zal gaan als je al deze verkeerde dingen doet. En hij sprak niet over een vorm, een God met een vorm, maar over een God zonder vorm, want hij wou niet dat mensen weer zouden beginnen met ritualisme maar in de juiste positie zouden komen om hun zelfrealisatie te krijgen, om zichzelf te zuiveren.

Je kan je dus voorstellen hoe moeilijk het was om in die dagen met Mahavira zelfs maar een kandidaat voor zelfrealisatie te zijn. Dit is schrikwekkend voor jullie. Daarom had ik nooit eerder deze puja. Want eerst en vooral al deze dingen doen, en helemaal zuiver worden, dan pas zou hij zelfrealisatie geven. Ik vraag me af hoeveel hun zelfrealisatie kregen.

Maar de manier waarop hij de regels voor mensen opstelde was zo strikt. Niemand zou hem gevolgd hebben. Maar hij vertelde hen over de hel waarin ze zouden terechtkomen als ze hem niet volgden. Dus waren ze zo bevreesd dat ze zich bij hem aansloten en het jaïnisme begonnen te volgen. ‘Jain’ betekent ‘hij die weet, hij die verlicht is, gnayan. Gnayan is hetzelfde woord, het betekent ‘weten’. ‘Ja’, betekent ‘weten’. Net zoals de joden. Het is hetzelfde woord, ‘jood’ betekent ‘degene die weet’.

Mozes deed hetzelfde. Hij zei niet dat je geen vlees mocht eten maar hij zei dat als iemand betrapt werd met een andere vrouw, hij gedood moest worden. De Sharia zoals die door de moslims gevolgd wordt, werd door Mozes gemaakt voor de joden omdat ze zo genotzuchtig waren geworden. De Sharia die de moslims volgen, werd door Mozes gemaakt voor de joden want toen hij hen de tien geboden bracht, merkte hij dat de joden zich inlieten met allerlei zinloze dingen. Maar de joden zetten het fijntjes in de kast en de moslims namen het over.

Nu ging deze stijl van Mahavira zoals gewoonlijk in uitersten, zelfs met de heer Buddha gebeurde hetzelfde.

Het was Mahavira die zei dat je geen enkel dier mocht doden. Dus zijn er in India nu mensen die er zich totaal van onthouden zelfs ongedierte en muskieten te doden. Hoever mensen kunnen gaan in domheid kan hieruit opgemaakt worden.

Vandaag de dag is er in India een zeer gangbaar gebruik om een brahmaan te vragen, hem in een hut te plaatsen met alle ongedierte erin en als dit ongedierte volledig, volledig verzadigd is van het bloed van deze brahmaan vallen ze gewoon naar beneden. Dan wordt deze brahmaan royaal betaald door de jaïnisten die hopen geld hebben. Het zijn in die mate vegetariërs dat ze niet naar het toilet willen gaan maar een soort van open ruimte opzoeken opdat geen enkel dier dood zou gaan. Ze doen zo’n belachelijke dingen en terwijl ze zich toeleggen op die onthouding en zo meer zijn ze uiterst gericht op geld. Jaïnisten zijn als joden, in India. Jaïnisten en joden zijn gelijk wat hun gerichtheid op geld betreft. De jaïnisten zullen dus zelfs geen insect of muskiet doden, maar ze hebben geen bezwaren om iemand tot de dood te kwellen om hun twee roepies terug te krijgen.

Dit extreme temperament is zichtbaar in elke religie omdat mensen beginnen te bewegen als een slinger, van de ene naar de andere kant. Dan komt een incarnatie die hen naar het midden probeert te brengen, maar dan bewegen ze weer naar de andere kant. Ze kunnen niet in het midden blijven. Dit is het probleem van mensen en daarom zien religies er zo raar uit. Als je ziet hoe jaïnisten zijn, ik bedoel, je bent zo verrast en je kan niet geloven hoe dom ze zijn. Het zijn opgeleide mensen, dokters, maar zij weten nooit, begrijpen nooit dat ze dom zijn.

Dit is dus het verhaal van Mahavira die getracht heeft een soort van … te brengen

Wil je alsjeblieft gaan zitten. Wie is die dame? Loop niet rond. Je zou terwijl ik spreek niet mogen opstaan en rondlopen. Goed? Zeg het haar. Ze eten, ze lopen rond. Wil je de Spanjaarden alsjeblieft vertellen zich te gedragen.

Als ik met Sahaja Yoga was gestart zoals Mahavira, hoeveel van jullie waren mij dan gevolgd? Zelfs als de Kundalini is omhoog gebracht, dan heb je je realisatie maar is er niet veel onthechting aanwezig. ‘Sanyasi’ betekent dat hij niets te maken heeft met zijn vrouw, niets te maken heeft met zijn kinderen, niets te maken heeft met zijn familie of zijn huis, of enig bezit, geen bezittingen. Maar… En… Ze kregen zo weinig te eten, zonder enig …, gewoon gekookt voedsel, gewoon gekookt, en zo’n strikte instructies.

Maar in Sahaja Yoga heb ik eerst en vooral je Kundalini doen opstijgen zonder je te spreken over enig ritueel of iets wat je striktheid kan noemen in dat verband. Hoe je ook bent, goed, neem je realisatie. En ik dacht dat ik, door het doen opstijgen van de Kundalini, door zelfrealisatie, niet over de hel hoefde te praten. Alleen hierdoor zouden ze erg onthecht en wijs worden. Maar zelfs nu zie je dat er mensen zijn die in Sahaja Yoga huwen en gewoon verloren lopen. Ofwel domineert de vrouw, ofwel domineert de man, of ze lopen beiden verloren. In westerse landen is het gangbaar dat, eens ze getrouwd zijn, ze de volgende dag ruzie beginnen maken en binnen de week over een scheiding beginnen praten. Maar als ze in Sahaja Yoga trouwen, zie je, dan geraken ze aan elkaar gehecht als gelijmd. Dan blijft er geen andere interesse over door het constante denken aan de vrouw, vrouw, vrouw of man, man, man, iemand wil op huwelijksreis, iemand wil het heel groots met een receptie en zo meer.

Er wordt zoveel aandacht aan gegeven dat het ongelooflijk is hoe alle dingen die we achtergelaten hebben om naar Sahaja Yoga te komen zich vermenigvuldigd hebben en dit systeem van huwelijken dat we in India hebben gestart, is voor mij nu een probleem geworden. Ofwel ruziën ze zoals gewoonlijk en gaan ze scheiden of ze plakken aan elkaar. Er is niets tussenin. Ze begrijpen niet dat ze getrouwd zijn voor Sahaja Yoga en dat ze het huwelijk alleen voor Sahaja Yoga mogen gebruiken.

Maar deze houding van Sahaja yogi’s is zeer verrassend want ik had altijd het gevoel dat ze na de zelfrealisatie automatisch van binnenuit sanyasi’s zouden worden. Dat ze uit zichzelf zouden zijn zoals de volgelingen van Mahavira. Maar ik zie dat ze nog altijd telkens terugvallen in dezelfde oceaan van waaruit ze op de boot kwamen.

Neem bijvoorbeeld iemand die hield van film kijken, of laten we zeggen voetbal, voetbal stel je voor. Ze zijn dus nog altijd bezig met voetbal. Het is een rage geworden met voetbal, of een picknick, of een vakantie of een vakantieoord aan zee. Hoe kan je na de realisatie zoveel van deze dingen genieten? Dat betekent dat je die diepte in jezelf nog niet hebt aangeraakt. Je hebt jouw diepte van vreugde nog niet aangeraakt. Toch moet je haar aanraken. Eens je haar hebt aangeraakt dan geef je om niets meer. Je maakt je om niets zorgen. Je bent zo tevreden in jezelf en je geniet gewoon van je Zelf.

Maar ik weet niet of ik je zou moeten spreken over de hel en je bang maken, of je aan banden leggen, maar dit is het, de puja van Mahavira, ik heb het vermeden … tot nu toe.

Zelfs de vrouwen moesten al hun haren verwijderen en slechts één witte sari en één bloes dragen, dat is alles. Geen schoenen en zij moesten ook stappen. Mochten nooit op een ossenkar, laat staan auto’s. Ze moesten om vier uur opstaan, ze mochten maar tot zes uur eten en dan gaan slapen. Er is ook een zuivering van veertig dagen tijdens dewelke je alleen van water moet leven, alleen van water.

Nu is het in Sahaja Yoga andersom, alles is vreugdevol. Je geniet van alles. Je geniet van elkaars gezelschap. Je geniet van muziek. Alle genot is er voor jou. Maar als je niet kan raken aan je innerlijke vreugde, dan kan je, dan kan je niet groeien. Je moet je innerlijke vreugde aanraken en dan van al het andere genieten.

En bij het zeggen van welk hard woord ook, zelfs één hard woord, moesten ze boete doen en dagen na elkaar vasten. Omdat ze één hard woord hadden gezegd.

Maar hier lopen mensen en plots zie ik ze rustig wandelen, en plots zitten ze op het paard van het ego en beginnen ze op anderen te springen. Het geheel is zo grappig, ik zeg het je. Ik kijk gewoon wat er was, hij was een fijne man die rondwandelde. Wat is er plots met hem gebeurd? Plots begon hij zich zo te gedragen.

Ik wou jullie nooit bang maken met de hel, maar ik moet zeggen dat de hel wel bestaat. Dus moet je dieper gaan in je eigen vreugde zodat er totale tevredenheid is.

De dingen die dus over Mahavira gezegd worden, worden tot een uiterste gebracht in het verhaal dat hij op een dag mediteerde en slechts één doek droeg als dhoti omgeslagen. Hij had zich bedekt met slechts één doek. Toen hij uit zijn meditatie kwam raakte het doek vast in een struik. Hij moest er dus de helft er afhalen. Toen kwam Shri Krishna als een bedelaar om hem te plagen. En hij zei: “Jij bent een koning en je kan altijd een doek krijgen maar ik bibber van de kou, waarom geef je me jouw doek niet.”

Hij gaf hem dus zijn doek en bedekte zich met bladeren, ging naar zijn paleis en trok iets anders aan. Hij ging naar zijn huis en trok andere kleren aan. Deze verschrikkelijke jaïnisten maakten van hem een volledig naakte beeltenis, zo groot. Een naakt van honderdvijftig voet, totaal naakt, tot in de details uitgewerkt, de domoren.

En het zijn zogezegde volgelingen van hem. Hij had nooit zo’n volgelingen, maar zij noemen zichzelf degambara’s. Dat betekent dat zij geen kleding hebben, maar alle richtingen zijn hun kleding, degambar, de richtingen zijn hun kleding en ze lopen in de straten, overal in de dorpen, volledig naakt. Ik bedoel, mensen doen verschrikkelijke dingen in de naam van Mahavira.

Aangezien je je realisatie hebt gekregen ben ik er zeker van dat je niet tot dat uiterste zal gaan. Maar toch moet je zelfdiscipline aanleren. Als je geen zelfdiscipline hebt kan je niet in die diepte springen waar totale kavalyan aanwezig is, namelijk absolute kennis, absolute liefde en absolute vreugde. Jezelf disciplineren is dus heel belangrijk. Je moet nu natuurlijk niet zover gaan als Mahavira, want ik heb je gelukkig realisatie gegeven, maar grijp toch niet terug naar dingen die je hebt achtergelaten.

Zoals mannen domme dingen doen, doen ook vrouwen domme dingen in Sahaja Yoga en dat is verrassend. Mensen vertelden me dat ze zoveel make-up meenemen naar India. Wat is het nut? Ik begrijp het gewoon niet. Ik bedoel, voor Indiërs is het nutteloos en het is ook voor jou absoluut nutteloos. Jullie zijn heiligen. Het is niet nodig jezelf te beladen met zoveel nutteloze dingen.

Als je je weer inlaat met dezelfde nonsens die je vroeger deed, zoals naar de kapper gaan, een raar kapsel dragen. Als je al deze dingen doet, wat is dan het nut om naar Sahaja Yoga te komen? Of alle mogelijke trends volgen en dat soort dingen. Als je telkens weer hetzelfde moet doen is het beter niet naar Sahaja Yoga te komen. Dat is alles wat ik kan zeggen. Ik kan niet zoals Mahavira zeggen: “scheer je haren”, of “draag enkel een witte sari”. Ik kan alleen zeggen: “Probeer jezelf te onthechten.”

Ik was zeker over mijn experiment, dat mensen geleidelijk aan onthecht zullen worden als ze zelfrealisatie krijgen en jullie moeten allemaal met mij samenwerken om te zien waarop jullie aandacht staat. Wat doen we de hele dag? Wat hebben we gedaan voor Sahaja Yoga? Hoeveel mensen hebben we realisatie gegeven? Alles lijkt belangrijk te zijn behalve Sahaja Yoga. Maar in de tijd van Mahavira deden de mensen geen job, niets. Ze moesten in wouden leven, ze moesten bedelen voor hun voedsel en zo werd dit jaïnisme verspreid. Maar wat voor jaïnisme dit is, heb ik je al verteld.

Tenzij en tot jullie je diepte aanraken, zullen jullie worden zoals elke andere religie, want jullie zullen in werkelijkheid geen Sahaja yogi’s zijn, alleen in naam.

We moeten dus op zo’n manier werken dat we onszelf begrijpen, onze aandacht begrijpen en spiritueel proberen te groeien. Ik moet het je niet zeggen. Je moet het zelf uitwerken op zo’n manier dat je je diepte aanraakt en een asceet wordt binnenin jezelf. Dan pas zal je echt het goddelijke werk degelijk uitvoeren met het juiste begrip.

Sahaja Yoga is de integratie van al deze grote profeten en deze incarnaties.

Ik moet je dus zeggen dat, wat ook je conditioneringen en al die zaken zijn, je ervan af moet geraken, dat je uit deze oceaan van illusies moet komen. Dit is dus het enige wat ik nu over Mahavira kan zeggen, maar er kan heel veel verteld worden, want hij heeft te maken met het verleden. Al zijn vorige levens en zo meer, worden beschreven, maar dat is niet zo belangrijk. Belangrijk is, is wat vandaag het heden is.

Ik hoop dat mijn lezing doordringt in je hoofd en zich vestigt in je hart en dat je begrijpt wat je met jezelf aan moet in verband met je spirituele groei. Jullie moeten authentieke mensen zijn. Pas dan zullen de resultaten zichtbaar zijn in de hele wereld.

Ik hoop dat jullie deze opname aan iedereen zullen doorgeven zodat ze weten waarom ik al deze jaren geen Mahavira Puja heb gedaan.

Moge God jullie allemaal zegenen.