Maha Shivaratri Puja – Sadashiva – Chinciano, Italië – 16/02/91

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

We zijn hier vandaag bijeengekomen om Sadashiva te vereren, die in ons weerspiegeld is als Shiva, als de Spirit.  Hij is weerspiegeld in ons hart.  En zoals je gezien hebt is het doel van ons leven de staat van de Spirit te bereiken.  Onlangs las ik enkele boeken over hoe het gedaan werd: de zelfrealisatie, het kennen van de Spirit en hoe mensen gepijnigd werden. Ten eerste moesten ze hun lichaam verloochenen, trotseren en veroordelen.  Als het lichaam comfort verlangde werd gezegd: slaap dan eerst op het tapijt in plaats van een bed.  Als dit onvoldoende is, ga dan van het tapijt naar een mat.  Is het nog steeds onvoldoende, verhuis dan naar Moeder Aarde.  Slaap op Moeder Aarde.  Is het lichaam nog altijd niet in orde, slaap dan op de stenen.  Maar de Himalaya’s blijven nog ver weg; Shiva verblijft immers in Kailasha.  Ga dus naar de Himalaya’s en slaap op het ijs.  Dat is de minimum vereiste. Dan werd er gezegd: als je van goed eten houdt, of van rijk en overdadig eten, dan begin je met jezelf alles te ontzeggen wat je graag eet.  Zo bijvoorbeeld:: Italianen mogen geen pasta eten.  Ontzeg je dat.  Maar dat is onvoldoende.

Eet dan bittere dingen.  Zoals in het Zen-systeem, waar ze je een gerecht geven dat 108 keer zo sterk smaakt als kinine.  Pure bitterheid.

Of pure zoetigheid.  Je moet je tong testen.

Maar je hebt nog altijd een maag!  Als je te veel eet, vast dan één dag.  Dit is niet voldoende,  dan zeven dagen, dan veertig dagen.  Ik bedoel dat een maand dertig dagen telt!  Vasten gedurende veertig dagen: dan is het al met je gedaan.  Zo moet je dus boete doen om het Nirwana te bereiken: het is gedaan met je.  Niets blijft er van je over.

Alleen de beenderen blijven over en deze beenderen worden Nirwana.  Uiteindelijk volgt de dood en het is gedaan met je en de dood is Nirwana.  Ongetwijfeld! Of je mag niet in een huis wonen, want een huis betekent comfort.  Je moet je vrouw en kinderen opgeven.  Iedereen opgeven.

Of draag slechts één kledingstuk om je heengeslagen.

Ga bedelen.  Zelfs met deze kleren is er nog een probleem.  Je bent nog gehecht aan kleding, ga dan naar de Himalaya’s, waar niemand je kan zien.  Ontkleed je zodat je rilt van de kou.  Dan bereik je Nirwana.

Op die manier bereik je Nirwana.

Al deze condities werden gesteld om de vereisten van het lichaam te vernietigen.  Maar dat is slechts het begin.  “Negeer je lichaam; je zou beter werken aan het bereiken van Nirwana”.  Het tweede was het vernietigen van het mentale, dat je meesleept naar het zintuiglijke en het vermaak.  Veronderstel dat je sterk naar iets verlangt, negeer het.  Ontken het.  Alles wat van het verstand (the mind) komt.  Ontken het.

In Sanskriet zegt men: “Neti, neti…” Dit wil zeggen: “Niet dit, niet dit, niet dit…” En in dit stadium kan je beginnen meepraten over Nirwana.  Daarvoor ben je het zelfs niet waard erover te spreken.  Toen ik deze boeken gelezen had dacht ik: “Ik geef het op.  Het is te veel”.

Maar in Sahaja Yoga is het net omgekeerd.  Eerst komt de toren van het gebouw en dan het fundament.  Het openen van de Sahasrara wordt eerst bereikt.  Dan moet je jezelf bekijken in het licht van de Sahasrara.  Geleidelijk aan leren we door introspectie met behulp van de vibraties onszelf te zien.  Waarom wil ik dit?  Waarom gaat mijn aandacht naar comfort, voeding, familie, kinderen als ik het hoogste zou moeten bereiken?

Begin dus met jezelf te onderzoeken (introspectie).  Dan zul je aan je vibraties voelen dat er iets verkeerd is met jou.  Dan probeer je niet anderen te beoordelen; je onderzoekt jezelf.  Het is je eigen spirituele groei (ascent) die je moet bereiken.

Maar vroeger gebeurde dit individueel.  Dus één persoon die het pad van Nirwana betrad.  Hij ging zich afzonderen in verlaten streken, weg van de mensen.  Hij vermeed andere mensen.  Hij bereikte de verlichting, de zelfrealisatie enkel voor zichzelf.  Niet voor anderen.  Hij werd zeer exclusief.  Wilde met niemand praten of niemand ontmoeten en ging ergens op de top van een afgelegen berg zitten.  Iedereen die hem wilde bereiken, kreeg stenen en dergelijke toegeworpen en kwam er niet bij.

Maar Sahaja Yoga is anders.  Het is de realisatie (ascent) van het geheel.  Dat soort individuele verworvenheden brachten de mensheid tot niets.  Vroeger probeerden heiligen de mensen te spreken over zelfrealisatie, God, rechtvaardigheid, waardensysteem, maar zij werden als iets vreemds aanzien, gemarteld en vervolgd.

Dus wat betreft individuele realisatie konden ze niets anders doen dan erover praten tot Sahaja Yoga kwam.  Zelfs erover praten was verboden.  Tot de twaalfde eeuw werd er in India nooit in het openbaar over gesproken.  Het was enkel te vinden in zeer moeilijke Sanskriet boeken, die slechts voor enkelen beschikbaar waren.  Het werd aan zeer weinigen uitgelegd. Maar het geven van realisatie werd ontkend.  Eén meester had één leerling en er was slechts individuele realisatie, individuele uitwerking.  Zo’n leerling werd afgezonderd, en in het geheim werd het bij hem uitgewerkt.

Hij mocht er wel gedichten over schrijven, er over praten en zijn vreugde beschrijven, maar hij had geen recht om realisatie door te geven aan mensen.  Hij wist zelfs niet hoe dit te doen.

Nu zie je dus hoever je al bent: je hebt je realisatie gekregen zonder daar veel voor te moeten opgeven.  Je kan op een bredere schaal werken:

Je kan realisatie geven aan anderen.  Je kent alle subtiele kennis over Sahaja Yoga.  Vandaag vertel Ik je nog iets meer.

Zeer belangrijk om te weten.

Zoals door sommigen beschreven wordt beoefenen ze Sahaja Yoga zoals ze naar de kerk gaan.  Maar het komt niet vanuit het hart.  Het hart is nochtans de verblijfplaats  van de Spirit, de Shiva in ons.  Dus het is belangrijk iets meer te weten over het hart.  En dit is zeer belangrijk.

Je kent de drie nadi’s (kanalen): Ida, Pingala en Sushumna.  Maar in het hart zijn er vier nadi’s:

De eerste nadi gaat naar de Muladhara.  Als je de grenzen van de Muladhara voorbij gaat, ga je naar de hel.  Daarom wordt Shiva ook Vernietiger genoemd.  In feite vraag je om vernietiging en als je erom vraagt, krijg je het.

Kijk wat er met bloemblaadjes gebeurt als de vrucht groeit.  Zo vernietig ik jullie conditioneringen, ego, racisme, fanatisme.  Deze moeten vernietigd worden in Sahaja Yoga opdat de (jullie) schoonheid zou kunnen openbloeien.  Maar als je maryada’s over een zeker punt gaan, ga je naar je vernietiging.  Deze vernietiging gaat in vier richtingen, omdat er vier nadi’s zijn.  Wat moet er dus nu gebeuren?  Hoe kan deze vernietiging gestopt worden?  In het bijzonder die langs de eerste nadi die naar de hel leidt? Eén van Shiva’s kwaliteiten is Onschuld.  Hij is pure onschuld.   Hij is onschuldig als een kind.  Shiva is de gepersonaliseerde onschuld.  We moeten onze aardse begeertes oplossen in de onschuld, in de oceaan van onschuld.  Je moet ze oplossen in de oceaan van onschuld.  We moeten genieten van onschuld, ze verstaan  en ze op prijs stellen.  Dieren zijn onschuldig, kinderen zijn onschuldig, bloemen zijn onschuldig.  Richt je aandacht op deze dingen.  Op straat moeten we slechts aandacht hebben voor alles wat lager is dan drie voet (ongeveer één meter): al de bloemen, het mooie gras, al de kinderen die hoogstens drie voet groot zijn.  Deze zijn onschuldig.  Je moet niet zien naar mensen die groter zijn dan dat.  Zie enkel tot een meter hoogte.  Je kan naar de benen zien van iemand maar je kijkt niet naar de ogen van mensen die niet onschuldig zijn.  Dus los je begeerte op in de Onschuld.

Deze Muladhara, die onschuld is, is niet dood.  Het is Onschuld, Rechtvaardigheid.  Het is Shri Ganesha’s kwaliteit.  Het is zuiver.

Zelfs als je leeft in deze wereld, als mens leeft, als je kinderen hebt kan je onschuldig zijn. Zoals bijvoorbeeld Shri Krishna die zestien duizend vrouwen had, die zijn krachten vertegenwoordigen en vijf die de elementen vertegenwoordigen.

Zij wilden een grote bekende heilige, een Maharshi vereren.

Dus vroegen ze Shri Krishna’s toestemming.

Ze moesten echter een rivier oversteken, maar het was vloed.

Ze vroegen Hem hoe ze dit konden doen, want het was vloed.  Hij zei: “Zeg tot de rivier, als Shri Krishna Yogeshwara is en als Hij absoluut onschuldig is op seksueel gebied, zak dan”.  Ze vroegen zich af hoe dat mogelijk was met zoveel vrouwen.  Hoe kon Hij zo praten?  Ze gingen naar de rivier en zegden dat, en tot hun verbazing zakte de rivier: onze echtgenoot zegt al die zaken!  Ze gingen naar de overkant en vereerden de rishi.  Toen ze terugkeerden bij de rivier was het weer vloed.

Dus gingen ze terug naar de rishi en vroegen hem hoe ze de rivier konden oversteken daar het vloed was.  Toen hij vroeg hoe ze gekomen waren, vertelden ze hem het verhaal van Shri Krishna.  Ze hadden hem heel veel fruit en eten gegeven: “Ga naar de rivier en zeg hem dat ik niets gegeten heb”.  Ze protesteerden, maar gingen naar de rivier.  Ze stelden de vraag en de rivier zakte.  Dus om in deze wereld te leven als vrouw of als echtgenoot, gehuwd of niet, kan je in onschuld leven, absoluut in onschuld.  Dat is het teken van je zuiverheid.

De tweede nadi die je tot vernietiging kan leiden is begeerte.

Daarom zei Buddha: “De enige weg om niet oud of ziek, maar onbezorgd te worden is zich te bevrijden van de begeerte.”:  in het Westen is dit zeer moeilijk want ondernemers zijn hier elke dag bezig behoeften te kweken.  Bijvoorbeeld als er een kapsel in de mode is en je kan deze of gene pruik kopen, dan is het je verlangen om deze pruik op het hoofd te zetten.  Iemand anders zal zeggen:  “Ik wil deze”.  “Goed, ik wil die”.  En het verlangen van de man is zo: “Als iemand een Rolls Royce heeft, waarom ik ook niet.” Zij kunnen niet van iemand anders’ Rolls Royce genieten.  Het moet het jouwe zijn, je moet het “bezitten”.  Deze begeerten uiten zich niet alleen op materieel, maar ook op mentaal vlak.

Men wil die vrouw, dit kind bezitten.  Alle soorten bezittingen komen in je op als begeerten.  Het is geen gehechtheid, wel een altijd maar meer willen hebben.  Altijd maar dingen toevoegen, verzamelen.  Maar toch blijft men ongelukkig en onvoldaan.  Waarom?  Omdat het om een onzuiver verlangen gaat.  Als zo’n begeerte werkt, kan je zeer ver gaan, zoals Saddam Hoessein of Hitler.  Het is is niets anders dan een verlangen buiten alle begrenzingen. Een andere begeerte bestaat erin anderen te willen domineren.  Dit is ook een ander verlangen.  Al deze verlangens leiden je uiteindelijk tot vernietiging, want er is geen vreugde, geen geluk.  Bijvoorbeeld ik wil een sari hebben.  Ik wil een sari kopen.  Al mijn aandacht wordt hierop toegespitst: hoe ik die sari kan vinden, ik moet die sari hebben, enzovoort.  De aandacht wordt beklad voor iets onbelangrijk als een sari.  De aandacht die zou moeten genieten van de Spirit, die de Spirit zou moeten voeden, wordt verstoord als gevolg van verlangens.

In het eerste geval wordt de aandacht afgeleid omdat we niet onschuldig zijn, en in het tweede geval geraakt de aandacht in verwarring omdat we begeerten hebben.

Wat moeten we met onze verlangens aanvangen?  We moeten naar mooie dingen verlangen.  We kunnen materialistische verlangens verschuiven naar esthetische, en bijvoorbeeld één mooi estetisch-rijk ding hebben.  Omdat de kwaliteit van Shiva is overal schoonheid te maken.  Bijvoorbeeld deze micro lijkt eerder iets banaal, simpel en mechanisch.  Als het Shiva’s job was geweest zou Hij er iets mooi van gemaakt hebben.  Dat is de kwaliteit van Shiva: voor schoonheid te zorgen in alles wat door Brahmadeva gemaakt is, en door Vishnu ontwikkeld is.

Hij is diegene die het subtiele werk van de creatie van schoonheid verricht.  Je zag zo vaak Mijn foto’s met licht en zo.  Dit is allemaal Zijn job.  Hij doet het.  Hij brengt er licht in op zo’n manier, Hij werkt het uit op zo’n manier, alleen omdat Hij jullie over Mij wil overtuigen.  Het is zijn job.  Zijn job bestaat erin schoonheid te creëren in gedragingen, in poëzie.  Alles wat gecreëerd werd is door Shiva mooi en vreugdegevend gemaakt.  Dat is zijn kwaliteit.  Wat je ook verlangt, Hij werkt het zo uit, bijvoorbeeld het verlangen naar een mooi handgemaakt iets.

Geleidelijk zal je dan ook ontdekken dat alle mooie dingen vibraties afgeven.  Om vibraties te krijgen moeten we het zuiver verlangen bereiken.  Dus die begeerte die je dol maakt, die zo dom en saai is, verandert in een zuiver verlangen, omdat je al je verlangens in vibraties moet oplossen.  Uiteindelijk verlang je niets anders meer dan vibraties.

Je zult niets kopen dat geen vibraties geeft.  Je zult niet praten met personen zonder vibraties.  Als iemand geen vibraties heeft, zal je weglopen.  Ik zag mensen weglopen alsof ze door een aap werden achternagezeten, als ze in de buurt van een dronkaard kwamen.  Het kan best zijn dat ze vroeger ooit zelf dronken geweest zijn, maar nu niet meer.

In het begin had Ik drie, vier hippies die meekwamen naar India.

Ze waren normaal als jullie en wilden Sahaja Yogi’s worden.  Ze kwamen met vier of vijf naar het programma  in Rahuri.  Ze waren zeer angstig.

Ik vroeg waarom ze zo bang waren, en wilde naar ze toe gaan.  Maar tegen de tijd dat ik dichtbij was, waren ze al weg.

Dus wat gebeurd is dat alle begeerte overgaat in Chaitanya, in vibraties.  Als dit niet gebeurt, weet dan dat er iets ontbreekt.  Als je dit niet doet, zul je in vernietiging eindigen. Shiva de Vernietiger noemen is dus een eenzijdige benadering.  Hij heeft beide krachten.  Hij heeft de kracht om vibraties te geven.  Hij geeft je vibraties.  De Godin is de kracht, de Shakti, maar Hij maakt de vibraties.  Als je vingers tintelen dan is dat Shiva.  De vingers zijn van de Godin.  Inderdaad, maar als ze tintelen, vreugde, geluk geven, dan is dat Shiva.  Het is de Bhakti.  De vreugde van Bhakti komt van Shiva.

In India vertelde Ik over een vrouw, zeer toegewijd aan de Devi, die veel gestudeerd had over Bhakti en dat soort zaken.  Ze kwam eens tot bij mij.  Ik kon niet begrijpen wat ze al gedaan had, want normaal als mensen lezen over dat soort zaken, leggen ze niet het verband tussen God (de Devi) en Mataji, het zijn gescheiden zaken.  Zij weten niets over de Devi.  Zij zei: “Moeder, ik identificeer u met de Godin, die de zachtheid is, die voor me zorgt, wiens aandacht op mij gericht is.  Zoals er een gezegde is: Kathaksh, Kathaksh, Niriksh.

Elke oogopslag is inspectie.  Inspectie is niet het juiste woord, maar “niriksh”: inspectie, goddelijke inspectie.  Voortdurend voel ik U.  Als ik muziek beluister heb ik het gevoel: “Oh, Zij bekijkt me, Zij voelt me, Zij voedt me.  De hele tijd voel ik Uw liefde”.  Zo komt de Bhakti.

Vibraties zijn niet iets droogs, het betekent de vreugde van Bhakti.

Bhakti is wat men noemt aanbidding (grote verering).  Bhakti is de oceaan van liefde, die God is.  Je wordt erin gedrenkt.  Daar zijn geen woorden voor.  Je hebt de Spirit als een reële verbinding tussen jou en je Moeder of je Vader.  Er is geen onderscheid.  Je bent één in deze oceaan, ondergedompeld in die oceaan.  Je bent de druppel, je bent de oceaan.  Je bent één in die Bhakti, en die Bhakti kan niet mechanisch zijn, zij werd niet door mensen gemaakt.  Om de vreugde van Sahaja Yoga te voelen, moet je weten dat het niet alleen om droge vibraties gaat, maar dat het de Bhakti is, die de vreugde van de kwaliteit van Shiva is, zijn kwaliteit van vreugde die Hij aan ons leven toevoegt.  Alles weerkaatst, is omgeven door vreugde; God heeft mij lief, mijn leven krijgt betekenis.  Dan zal eerst het ego wegvallen en ook de conditioneringen vallen weg.

De derde nadi vertegenwoordigt onze.  Gehecht zijn aan iemand.

Zoals “Dit is mijn kind, dit is mijn echtgenoot, dit is mijn familie, dit is mijn vrouw, dit is mijn vader, dit is mijn moeder”.

Beginnende Sahaja Yogi’s willen Me altijd vertellen over hun familie.  “Mijn vader is zo, mijn moeder is ziek, die relatie.stelt het niet goed!” Alsof wij allemaal een contract hebben aangegaan.

Wat zou Ik moeten doen?

Vandaag bijvoorbeeld een echtpaar dat hun eerste kind verloor omdat het in een andere kamer sliep.  Ik zei hen dat een klein kind in dezelfde kamer moet slapen en dat de moeder ervoor moet zorgen.

Het is eenvoudig.  In India zou geen enkele moeder een dergelijke situatie aanvaarden!  Ze zou de echtgenoot wegsturen.  En dan?  Ik moet zorgen voor het kind!  Ik heb hen gezegd dat ze bij het kind moesten slapen, en toch geloven ze het niet.  Wat kan men dan doen?  Hebben we een contract met hen dat we op het kind zullen letten ook als ze niet willen luisteren?  Of een ander voorbeeld van iemand die zegt: “Moeder, Ik doe al een maand Sahaja Yoga en mijn financiële toestand is nog niet verbeterd”.  Alsof ze Mij hiervoor zullen vervolgen.

Alsof Ik ze heb laten vallen.  Maar ze geven zich geen rekenschap dat ze pas aankomen in Sahaja Yoga, of zelfs wanneer ze reeds jaren in Sahaja Yoga zijn, ze geen Sahaja yogi’s geweest zijn, dat er iets fout loopt, je verdiend het niet.  Het is bij jou dat er iets niet klopt, en niet bij Sahaja Yoga!  Maar ze blijven ervan overtuigd dat Sahaja Yoga een soort van contract is.  Ze brengen me onmiddellijk op de hoogte als iemand ziek is.  Ze sturen me vijf Sahaja yogi’s.  Waarvoor?  Het zijn dergelijke gehechtheden die zich in ons manifesteren.

Veel mensen blijven verder gaan met bezitterigheid over kinderen.

Ze blijven hun kind verwennen en ontdekken dan opeens dat “hun kind” een duivels kind wordt.  Het begint te antwoorden, zegt lelijke dingen, slaat de ouders, gedraagt zich slecht.  En dan ontdekken ze dat dit het kind is, waarvoor ze gezorgd hebben,  waar ze zoveel liefde aan gegeven hebben.  En ze voelen zich nog slechter, want “Ik deed zo veel voor “mijn vrouw”, “mijn man”, “mijn kind”, en ze doen mij dit aan”.  Waarom doe je er zoveel voor?  Het is niet nodig.  En als je het doet: doe het en vergeet het dan.  Ik heb dit gevoelen nooit.  Ik weet dat er Sahaja Yogi’s zijn voor wie Ik hard gewerkt heb, en ze gingen eronder door.  Het enige waar Ik me zorgen om maak is waar ze zullen belanden, wanneer ze in de hel zullen belanden.  Wat zal hen overkomen.  Dat is de enige bekommernis. Niet wat met Mij gebeurt.  Mij kan niets overkomen.

Maar als ze zich zondig gedragen hebben, maak Ik Me zorgen om hun toekomst, hun leven.  Dat is iets anders.

Dit is een soort gehechtheid: “Dit is van mij, dat is van mij”.  Wie zijn je relaties?  Het zijn de Sahaja Yogi’s.  Wees ervan bewust.  Dit is een zin die je moet onthouden: enkel Sahaja Yogi’s zijn mijn relaties.  En iedereen die tegen Sahaja Yogi’s ingaat, Sahaja Yogi’s kwaad doet, het kan mijn eigen vrouw of kind zijn, is niet de mijne.  Ik kan zoiets niet toelaten.  Deze relaties zijn zo dat de  Sahaja Yogi’s verbonden zijn  met elkaar.  Zodra iemand een andere Sahaja Yogi kwetst, dan ben ik niet meer met die persoon.  Ik heb er zo veel gezien.  Veel goede Sahaja Yogi’s.  Ze zullen nooit de kant kiezen van hun vrouw of hun kinderen, want ze weten dat ze, door partij te kiezen voor hen, zij hen zondig maken, zij hen vernietigen.  Zij zijn bezorgd om hun realisatie, zodat ze nooit toelaten dat iemand anderen lastig valt.

Ik heb sommige zeer stoute en gewelddadige kinderen gezien, en de ouders zeggen mij eenvoudig: “Moeder, verbeter ze, wij laten het aan U over”.  Ze moeten terechtgewezen worden.  Maar anderen ontkennen dat hun kind zo’n dingen zou doen.

Het is belangrijk het aspect van het onderscheid te begrijpen.

Waarom ben ik gehecht?  Ik heb al dikwijls de vergelijking gemaakt met het sap dat in de boom opstijgt.  Het gaat naar ieder plaatsje en zorgt voor de twijgen, takken, blaadjes, bloesems en vruchten en keert terug ofwel verdampt het.  Het raakt nergens gehecht.

Want als dit zou gebeuren, zou de ganse boom sterven en ook het stuk waaraan het gehecht was geraakt.  Maar dat sap is veel slimmer dan wij.

Er zijn zoveel problemen met echtgenoten, mannen en vrouwen.

Soms word Ik er wanhopig van.  Dat is waarom ze vroeger zeiden sanyasi te worden.  We praten niet meer over vrouw, kinderen.  Wees een sanyasi, zodat je je guru geen hoofdpijn bezorgt.

Van zodra je over dergelijke relaties praatte zei de guru: “Oh, ga maar weg.  Er is niets aan te doen, hij deugt voor niets.  Maar Sahaja Yoga heeft een veel belangrijker taak.  Het moet binnendringen in de maatschappij, het politiek en economisch leven.  Je moet de hele wereld bevrijden.  Probeer je verantwoordelijkheid te begrijpen; jullie zijn hier niet alleen voor één ascetische realisatie.

Hoeveel wijsheid, liefde en onderscheidingsvermogen heb je niet nodig om te begrijpen dat je gekozen werd voor de ontvoogding van de ganse wereld!  Om nu terug te komen op die begrensde liefde.  Wat is de oplossing die je het onderscheid geeft?  Dat is de onbegrensde liefde.  Omdat Shiva niets anders is dan liefde.  Hij is liefde die corrigeert, voedt, je welzijn nastreeft.  Dat is wat Shiva is: Hij wil je welzijn.

Hij draagt zorg voor wat goed voor je is.

Als je – met liefde – het welzijn van anderen nastreeft, dan verandert het hele leven, het ganse levenspatroon.  En je zult de vreugde ervaren, want je wordt één met zovelen, bekommerd om zoveel gezinnen, dingen, problemen van anderen.  Je krijgt een sterk gevoel van eenheid.

Zie hoeveel Sahaja Yogi’s hier vandaag zijn!

De eerste keer kwam Ik in Italië met Catherine, want zij was de enige die Italiaans kende.  We hadden de krant verwittigd een zaal voor ons te reserveren en voor ons te adverteren.  Er was niets gedaan.  Dus toen we daar kwamen was er niemand.  Ik ben zelf met haar affiches gaan uithangen.  Er kwam nog steeds niemand.  En vandaag zijn we met zovelen!We moeten weten dat we met elkaar verbonden zijn door liefde.

Een liefde die dient voor ons welzijn en voor onze groei.  Dan zul je iedereen graag mogen.  Dan is het niet meer belangrijk tot welk ras je behoort, uit welk land je komt.  Je bent Sahaja Yogi.  Je wordt een universeel wezen.  Deze houding moet bereikt worden.  Als Ik hoor dat bepaalde Indische meisjes verkeerd behandeld zijn vraag Ik me af: “Hoe kunnen ze zoiets doen?” Of iemand die gefolterd wordt omwille van een zwarte huid, of Indiërs die iemand verkeerd behandelen omdat hij tot een lagere kaste behoort.  Dit is niet mogelijk want we maken allen integraal deel uit van een zelfde lichaam.  Wij zijn broers en zusters uit dezelfde moeder geboren.  Deze houding is enkel mogelijk als je je beperkte relaties oplost in de onbeperkte oceaan van liefde.  Dan alleen is het mogelijk.  Als het er niet is, zoek dan geen verrechtvaardiging, maar stel jezelf de vraag: “Hou ik echt van iedereen?”

Als Ik ga winkelen kan Ik alleen maar denken: dat zou hem plezier geven, daar zou zij goed mee staan…  Voor Mij is het onmogelijk iets voor Mezelf te kopen, tenzij het om een onmiddellijke nood gaat.  Ik zou mezelf zelfs geen drankje kopen als Ik dorst heb.  Het gaat om de vreugde iets voor een ander te verkrijgen: “Oh, dat zou plezant zijn voor die persoon, dat zou goed zijn voor die persoon”.  Dat is het wat vreugde geeft.

Ik bedoel: waarom dit allemaal voor hen?  Vraag jezelf af: waarom ben ik hier?  Ik ben hier om van iedereen te genieten, het zijn allemaal gerealiseerde zielen, zo’n mooie lotussen.  Ik moet me niet bezig houden met de modder, nee, ik ben een lotus.  Het is zo dat je je hart opent, de lotus van het hart opent.  De uitstraling van zulk een persoon is zo mooi.  Je bent niet meer aan je lot overgelaten, je wil jezelf niet meer van anderen afscheiden.  Wat er ook gebeurt, zal je bevallen, je denkt er niet aan dat hier of daar iets zou moeten gebeurd zijn, maar wel aan het samenzijn.  De kleine gehechtheden moeten worden opgelost in de oceaan van liefde die Shiva is.

De vierde nadi is de belangrijkste.  We moeten allemaal weten dat er een nadi  (kanaal) is die door de linker Vishuddhi gaat en door het hart.

Hij vertrekt vanuit het hart, stijgt, gaat door de Agnya.  Heeft vier petalen (bloemblaadjes).  Hij opent zich.  Het is het kanaal dat je de staat van ‘turya” geeft. We leven in drie staten:

In een wakkere staat (Jagruti), waarin onze aandacht hier en daar gaat en verspild wordt.

De tweede staat is die van het slapen.  Ook wanneer we slapen komen allerlei zaken die in het verleden gebeurden naar ons toe.

Tenslotte komen we in een diepere slaap (sushupti).  Het is de staat waarin je diepe slaap hebt.  Hier droom je realiteit.  Je kunt over mij dromen.  Het is het etherische deel van het onderbewuste (subconscious), waar mooie informatie tot je komt.  Zoals bijvoorbeeld dat Ik nog eens naar Italië zou komen.  Italianen kunnen in hun sushupti weten dat Ik naar hier zal komen, of om het even wie kan het weten, het hangt ervan af.

Maar de vierde staat is “turya”.  Er zijn nog twee andere.  Je bent in de staat van turya.  Turya betekent “vierde”.  De vierde staat is die van gedachteloos bewustzijn, als er geen gedachten zijn.  Als er geen gedachten zijn – stel je voor – moet je wel onschuldig zijn, moet je wel vibraties hebben, kun je aan niemand gehecht blijven.  Het is dus in de staat van gedachteloos bewustzijn dat je nu bent.  Dit is de staat van turya, en gezien je in deze staat bent, moeten de vier petalen in je hersenen zich openen.  Ze komen van je hart naar je hersenen.

Op dit moment kan je absoluut begrijpen wie God is, op een absolute manier weet je wie God is.  Dit is het moment waarop je de echte kennis ontvangt.  Maar tenzij en totdat die vier petalen zich openen is het mogelijk dat men terugvalt.

Het is daar dat bepaalde yogi’s die zich met verkeerde zaken bezighouden, terugvallen.  Zij begrijpen niet wie God is.  Maar het gaat niet om het verstaan – probeer dit punt te vatten – het komt van je hart en gaat naar je hersenen…  en niet van je hersenen naar je hart.  Het is alsof de ambrosia van je bhakti je hersenen volledig bedekt.

Neem bijvoorbeeld  Shankaracharya, die een heel mooi boek schreef: “Viveka-Chudamani”, waarin hij beschreef wat God is en veel meer.  Viveka betekent het bewuste en het bewustzijn, en al deze dingen beschreef hij.  Maar er was één verschrikkelijk man, Sarma genoemd.  Die discussieerde met hem, tot hij, Shankaracharya het beu was.  Hij wist dat het geen zin had verder met Sarma te spreken.  Dus schreef hij maar Saundarya Lahari.  Dit is niets anders dan al de mantra’s die de Moeder prijzen.  Hij zei: ik ken Moeder, laat mij Haar prijzen.  Hij zei: “Waarom moet ik met die domme mensen praten?” Hij wist dat deze mensen de capaciteit noch de gevoeligheid hadden om te begrijpen wat hij wist.  Ziedaar de echte kennis, dit is te weten wat God is.

En als dat God is, hoe kun je dan argwanend zijn, alles proberen te analyseren?  Het is God!  Het is God Almachtig, die alles weet, alles doet, overal van geniet.  De zuivere kennis, Jnana, is niet de kennis van de chakra’s, de vibraties, de kundalini, maar de kennis van God Almachtig.  En de kennis van God Almachtig is niet mentaal; Het start vanuit het hart en gaat zo naar het brein, het is als iets dat uit de ervaring van vreugde komt en zo bezit neemt van ons verstand.  Het verstand kan het niet meer loochenen.

Het is zoals je je moeder kent.  Je kent haar liefde.  Dat kun je niet verklaren.  Het komt uit je hart.  Zo is mijn moeder, zij zou dit niet doen, ik ken haar zeer goed: de kennis van je moeder, diegene die je het leven schonk, ze mag dan al niet zo goed zijn.  Maar de kennis van God, dat Hij liefde is, dat Hij waarheid is, dat Hij alles weet, dat wordt een deel van ons wezen.  Dat is het moment waarop we zeggen: dat is Nirwana.

Zeer belangrijk voor de mensen in het Westen: open je hart, omdat het daar start, niet vanuit het brein.  Beoordeel geen mensen naar hun vibraties.  Beoordeel altijd jezelf.

Ik had beloofd dat deze Shiva puja meer uitleg, meer begrip zou brengen. In andere puja’s doen we allerlei mantra’s en zo, maar in deze puja gaat het erom God te kennen.

Te weten wie God is, dat is zo groots, wat het ook is, Zij kan Mahamaya zijn, ze kan eender wat zijn.  De kennis van God kan niet in boeken beschreven worden.  Zelfs niet in honderd boeken.  Het gaat niet om woorden, maar om te weten wat God Almachtig betekent.  Dat geeft je heerlijke overgave, het volledig veilig voelen in de oceaan van liefde.  Ik hoop dat jullie deze staat allemaal mogen bereiken.

Moge God jullie zegenen.