Hamsa chakra Puja – Mentale activiteit – New-York, USA – 28/04/1991

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

We zijn vandaag samengekomen in het gebied van de Vishuddhi. In de Gita heeft Shri Krishna dit gebied beschreven als “Kshetra”. En hij die dit gebied kent wordt ‘Ksetranya” genoemd. Zoals Ik jullie gisteren zei betekent “nya” “anya”, hij die weet op zijn centraal zenuwstelsel.

Vandaag gaan we meer te weten komen over de Hamsa chakra. Dat is de zone tussen de twee wenkbrauwen. Deze bevindt zich aan de basis van het brein en wordt “Murdha” genoemd. Dit gedeelte is ook het volledig controlemechanisme van het hele brein en is toch nog een deel van de Vishuddhi, dat ook een uiterst belangrijk centrum is wat het menselijk bewustzijn betreft. Omdat deze twee Nadi’s, Ida en Pingala elkaar kruisen voor ze de Agnya binnendringen, doorkruist een deel ervan ook de Hamsa chakra. Dus wanneer het ego en superego zich in ons brein ontwikkelen en onze limbische zone overdekken, zitten aan beide zijde deze vezels die uit de Vishuddhi komen er aan vast. Ze regelen aldus ook deze twee eenheden van buitenaf. De ene kruist bijvoorbeeld op deze manier en gaat zo vanuit Hamsa omhoog en neemt wat vezels met zich mee, de andere kruist zo en zo vormen zij het ego en het superego. Deze twee vezels gaan dus langs achterom, tot erboven op en vestigen zich daar.

Jullie weten allemaal dat de Hamsa jullie het onderscheidingsvermogen geeft. Maar nog steeds begrijpen we niet wat we met onderscheidings vermogen bedoelen. Het eerste en allerbelangrijkste centrum in ons is de Muladhara chakra. Als we wat de Muladhara chakra betreft, niet het juiste onderscheidingsvermogen bezitten, geraken we in de wildernis zou ik zeggen. Ofwel openen we voor onszelf de hellepoorten. Zoals je weet ontspringt alleen de Ida nadi vanuit de Muladhara. Dat betekent dat het verlangen, de kracht van het verlangen vanuit de Muladhara ontspringt.

Maar het is niet het mentale dat de Pingala nadi is, die vanuit de Muladhara ontstaat, dat begint hoger. (Kind begint te huilen en Shri Mataji zegt tegen de moeder dat ook dit onderscheidingsvermogen is om met het kind de zaal te verlaten). Wat we moeten weten is dat de Muladhara chakra niet door onze mentale activiteiten gecontroleerd kan worden.

Als je het aan de mentale activiteit overlaat, gaat de controle over de Muladhara volledig verloren.

Afgezien van wat er in het Westen ook gebeurd is, is de Muladhara chakra helemaal in de mentale activiteit van de menselijke wezens opgegaan. Er is zoveel over geredetwist, over gepraat. Zoveel over geschreven, gelezen, en zoveel in onze hoofden geprent, dat het een mentale activiteit is geworden. Daarom functioneert de Muladhara niet zo spontaan als hij zou moeten, en daarom zijn er problemen zoals mensen die geen kinderen kunnen voortbrengen. Zovelen worden zeer vroeg impotent, omdat het (de Muladhara chakra) niet wordt gebruikt door de kracht van het verlangen, maar door mentale activiteit, er is een verschuiving.

Nu zie je de vlam hier branden omdat er olie is en een wiek maar als je er water in giet in de plaats van olie, zal zij dan ook branden? Dat zal niet zijn, omdat het water deze vlam niet zal voeden. Hoe meer mentale activiteit je hebt, hoe meer je dus je Muladhara zal bederven en hij wordt oncontroleerbaar. Maar als het overgelaten wordt aan je verlangen, wordt het spontaan. Dit is een fundamenteel principe dat in het Westerse denken ontbreekt, Ik denk dat zij alles wat spontaan is, overlaten aan de mentale activiteit. Waar ook de mentale activiteit moet gebruikt worden, zou je ze moeten aanwenden, en waar ook je verlangens en gevoelens moeten gebruikt worden, moet je je kracht van verlangen gebruiken. Ook dit is spontaan hoewel het geen obsessie mag worden, geen enkele obsessie kan spontaan zijn. Het gebeurt gewoon op het ogenblik waarop je het verlangen hebt, dat is alles. Maar als het de hele tijd in je hoofd zit, betekent dit dat je water gebruikt om het vuur aan te houden!!

Hetzelfde geldt voor de Swadishthan chakra. De Swadishthan is er voor de creativiteit. Je kan allerlei zaken creëren, je kan een sari creëren, een mooi ontwerp, een patroon, je kan mooie kunst creëren of wat dan ook.

Maar zodra je het op het mentale niveau brengt is het afgelopen. Ook wordt er in het Westen teveel geredetwist over kunst – dit is geen kunst, dat is geen kunst, dit had zo moeten zijn enz… Ik bedoel: het is creativiteit, het zou spontaan moeten zijn. Wat de kunstenaar ook wil produceren, laat het hem produceren. Wie ben jij om te oordelen en te bekritiseren. Je kan niets naar waarde schatten, tenzij het op het mentale niveau gebracht wordt.

Nu hebben we dus critici, en de artiesten zijn niet spontaan meer, ze zijn bang, ze denken alleen: wat zullen de critici zeggen. Zelfs wanneer Ik een boek schrijf en het aan enkele Sahaja Yogi’s laat lezen, zeggen zij: Moeder, als U het op die manier schrijft, zullen zij zeggen dat het zo is.

Ik zei: “Laat hen zeggen, wie kan het wat schelen”. Critici zijn er dus om kritiek te leveren, en te zeggen – dat is niet in orde – dit is geen kunst omdat het zo is of zo. Daardoor verdwijnen de kunstenaars, verdwijnt de kunst en wat overblijft zijn critici.

Nu weten zij dus niet meer wat zij met hun beroep moeten aanvangen, dus beginnen zij elkaar maar te bekritiseren. Er blijven dus alleen critici over die elkaar bekritiseren. Want er is geen kunst meer, wat blijft er nog te bekritiseren.

En kunst moet nu geld opbrengen, dus moeten de critici dit bevestigen. Het hele programma van deze critici is zo op de mens afgestemd, dat het nooit kunst is weet je. Iemand trekt één lijn en zij zeggen OK dit is kunst. En wanneer de critici zeggen dat dit kunst is kan je maar beter aanvaarden dat het kunst is. Wat is er nu zo artistiek aan een lijn. Dan wordt men weer mentaal, men zegt dat is een eenzame persoon, enz. Het zou spontaan moeten zijn. Waarom moet kunst beschreven worden.

Het mentale niveau is zo alert en probeert de hele tijd zaken te zien volgens bepaalde normen. Al deze normen werden geschapen voor spontane zaken zoals sex of kunst. Deze hele badkamercultuur wordt beslist door het brein, niets is spontaan. Ik zeg het je, het is zo’n grap. En de mensen worden zo kunstmatig, kunst wordt kunstmatig, je Muladhara wordt kunstmatig omdat het allemaal door mensen gemaakt is. Alle spontaneïteit is verloren. Wanneer je eender welke kunst van eender welk land ziet, bekijk het gewoon, waarom moet je er op reageren; bekijk het gewoon.

Als Sahaja Yogi’s zou je het alleen moeten bekijken en het geheel zal beginnen doorvloeien.

Er is ook die grote tragedie van de romantiek, zoals de romance van Romeo en Julia. Het is allemaal verbeelding, het is allemaal mentaal, er zit geen spontaneïteit in, en dan aanvaard je alleen relaties als zij kunstmatig zijn. Zelfs tussen echtgenoten. Zoals de echtgenoot elke dag een bloem moet meebrengen, een bloem moet tonen, alsof zij een priester is of zoiets. Ik weet niet welke kunstmatige zaken zij nog doen. Dan moet hij tienmaal per dag “dank u” zeggen en zij moet honderd maal per dag “sorry” zeggen. Ik bedoel, zij zijn man en vrouw, de linker en de rechterkant van een rijtuig. En dan verwachten de mannen dat dit zou gebeuren en de vrouwen verwachten dat dat zou gebeuren. Mannen verwachten dat de vrouwen zich als mannen zouden gedragen en vrouwen verwachten dat de mannen zouden zijn als vrouwen. Mannen zijn zeer nauwgezet wat “timing” betreft, vrouwen zijn dit niet, maar dus moeten de vrouwen ook nauwgezet zijn met de timing, anders denken mannen dat zij de slechtste persoon is die ze ooit gekend hebben. Een vrouw is meer nauwgezet met haar keuken, met haar klederen, dus wordt de man kwaad op haar, omdat het te lang duurt voor ze klaar is. Het is van beide kanten zo onbezonnen dat de relatie helemaal absurd wordt. Het zou begrepen moeten worden, dat zij de linker zijde is, jij de rechter zijde en jullie beiden zouden je volgens je natuur moeten gedragen. Integendeel jullie zouden willen dat iemand er gek uitziet.

Want stel je voor dat een man een vrouw wordt en een vrouw een man, het is een grap. Maar dat is wat er gebeurd. Wat de mannen ook verondersteld worden te doen, kunnen ze niet en wat de vrouwen ook verondersteld worden te doen kunnen ze ook niet. Wat ook de kinderen moeten doen, doen zij niet. De kinderen in het Westen zullen bijvoorbeeld steeds vragen “Waarom?” Wie zijn zij om te vragen “waarom?”. Wat is hun groei? Wat is hun intelligentie, hun maturiteit.

Zij kunnen niet behandeld worden zoals een rechter die in de rechtzaal zetelt, het zijn kinderen. Maar wanneer zij naar Sahaja Yoga komen, verliezen zij dat onderscheidingsvermogen. Voor zij naar Sahaja Yoga komen kibbelen man en vrouw de hele tijd. De helft van hun stappen zetten ze in de rechtzaal, de andere helft erbuiten. Na Sahaja Yoga hangen zij zo aan elkaar alsof zij aan elkaar gelijmd zijn, het is onmogelijk. Het is zo erg dat zij voor het welzijn van de vrouw beiden Sahaja Yoga verlaten. Op die manier verknoeien ze elkaar, ze kleven aan elkaar. Voor Sahaja Yoga verwaarlozen zij hun kinderen, maakten er zich geen zorgen om, na Sahaja Yoga kleven zij aan hun kinderen. Dan kan niemand nog een woord tegen de kinderen zeggen. Het kind kan iemand slaan, je kan niets zeggen, ze verknoeien het kind. Het onderscheidingsvermogen in de relaties gaat volledig verloren, of het nu sex betreft of creativiteit, familie, of eender wat. Dat is de rol van de Hamsa chakra.

Dan komen we bij de Nabhi chakra. Wat de Nabhi chakra betreft begrijpen we ook niet dat eten eigenlijk niet zo een belangrijke zaak is. Het heeft geen belang of je vandaag je voedsel al dan niet eet, het geeft niet, dat is zeer belangrijk om weten.

We hadden een Puja in Puna, er waren Westerse kinderen, en er waren ook Indische kinderen. Zoals gewoonlijk is een Puja zeer laat. Het was ’s avonds, een Sankranti Puja. De Westerse kinderen stonden om 8 uur op, of het nu Puja was of iets anders, en stapten op voor hun avondmaal. Dat gaf een slechte indruk. De Indiërs begrepen dat niet, hoe kon dat nu? Maar zij moesten hun avondmaal om 8 uur krijgen. Veronderstel dat zij hun eten niet om 8 uur krijgen, wat zal er dan gebeuren? Zullen zij sterven? Op een bepaalde manier beperken we dus ook de kinderen door onze conditioneringen en we laten hen ook toe zich op een manier te gedragen alsof zij zeer volwassen, volgroeide mensen zijn. We zijn zo door onze kinderen bekoord. Alsof kinderen krijgen zoiets enorm is, eender wie kan kinderen krijgen, wat is er dan zo fantastisch aan. We moeten voor onze kinderen zorgen, dat wel, maar dat betekent niet dat je de hele tijd buitensporig bezorgd moet zijn om hen of aan hen moet denken, je om hen zorgen moet maken. Als je dus wil binnendringen in de limbische zone, die de plaats van de Virata is, Ik zou zeggen van de Vishuddhi tot de Hamsa en dan naar de limbische zone en zo in de Virata, dan moet je belangstelling zich uitbreiden.

Het onderscheid zou dus moeten zijn: denk ik alleen maar aan mijn kind, denk ik alleen aan mijn vrouw, denk ik alleen aan hen, of ben ik ook om andere kinderen bezorgd, denk ik ook aan andere kinderen. Ik vertel je dit omdat wij zo een rare soort van betrokkenheid hebben. En op die manier vernietig je ook je kinderen met dit soort van onbezonnen betrokkenheid. Zoals we in die school in India hadden, de kinderen verbleven allemaal in Puna. Er was een Puja en Ik zei nog: ” Brengen de kinderen niet mee, ” omdat Ik wist dat het Westerse kinderen waren en dat is niet gemakkelijk, zij kunnen niets verdragen.

Maar de kinderen drongen aan, en de leraars moesten hen meebrengen!

De Puja was zoals gewoonlijk zeer laat beëindigd, omstreeks 11 uur ’s avonds en er was geen transport, daarom had Ik ook gezegd ze niet mee te brengen. Dus moesten zij op een soort van vrachtwagen want er was die dagen geen benzine te krijgen, we hadden het zeer moeilijk gehad.

Zij moesten dus een vrachtwagen op die daar pas omstreeks 2 uur ’s nachts aankwam. Enkele van de vaders verbleven in Mijn huis en de volgende dag zeiden ze: “Moeder, ons rechter hart blokkeert”. Ik vroeg hen: “Wat is er gebeurd”? “Zo’n wreedheid”! Ik zei: “Welke wreedheid?” De kinderen kwamen aan om 2 uur. En dan? Het rechter hart blokkeert, welke gehechtheden. Als je kinderen om 2 uur aankomen, wat geeft dat? Waarom zijn jullie daar zo bekommerd om. Het zijn gerealiseerde zielen.

Er is God die voor hen zorgt. Waarom zijn jullie zo bezorgd over hen, laat hen met rust. Stuur hen naar een Indische school. Maar dan zitten de moeders daar. De leraars houden daar niet van, niemand houdt ervan.

Zij gaan er zomaar naar toe, die moeders. Geen enkele andere school laat zulke nonsens toe. Maar in Sahaja Yoga denken zij dat zij dat recht hebben. Welk recht hebben zij? Hebben zij voor die school betaald? Hebben zij voor de school betaald? Welk recht hebben zij om in die school te zitten? Het onderscheid dat we dus zouden moeten bezitten is dat we onze kinderen groot brengen volgens de Sahaja cultuur. Het eerste principe van Sahaja Yoga is vastberadenheid. Sahaja Yoga is niet bedoeld voor zo’n flauwe lieverdjes. Jullie moeten soldaten van Sahaja Yoga zijn. Jullie kinderen moeten de soldaten van Sahaja Yoga worden, niet de flauwe lieverdjes, dit is niet voor hen bedoeld. Hoewel ze gerealiseerd geboren zijn, verknoeien jullie hen door er flauwe lieverdjes van te maken. Je moet hen stevig aanpakken, je moet hen laten studeren, je moet hen zelfrespect bijbrengen, je moet hen waardigheid geven en een vastberaden verdraagzaamheid.

Deze linker Nabhi, rechter Nabhi, maar speciaal de linker Nabhi is een zeer groot probleem, waarbij een vrouw een Gruha Lakshmi moet zijn en de echtgenoot geen Romeo moet zijn maar een echtgenoot. Hij moet er op toezien hoe zijn vrouw zich gedraagt. Haar verbeteren, dat is zijn werk, dat is zijn plicht.

Gruha Lakshmi is de vrouw die zou moeten weten dat zij de grote verantwoordelijkheid heeft om een zeer mooie samenleving van Sahaja Yoga te scheppen. Zij is geen doodgewone vrouw.

Hoeveel vrouwen hebben vroeger hun realisatie gekregen? Maar als je in Sahaja Yoga de vrouwen ziet, vind je er weinig die werkelijk alert zijn. De meesten van hen verblijven in een soort van trance. Zij weten niets. Zij weten niets van koken af. Als je met hen praat, voelt het aan alsof ze een soort van drug genomen hebben. Er dringt niets in hun hoofden door. Soms denk Ik; Ik zou het beter zelf doen, onmogelijk. De waakzaamheid is weg, omdat de waakzaamheid die doorheen de rechterzijde komt, aan onzinnige dingen wordt verkwist.

De aandacht wordt aan onzinnige dingen verkwist, en daardoor hebben de huisvrouwen hun onderscheidingsvermogen verloren, om te weten dat zij uiterst waakzaam, gevoelig en wijs moeten zijn. Zij zouden alles en nog wat moeten weten. Maar zo is het niet. Ze leven ergens zwevend in de lucht. Je weet niet wat je tegen hen moet zeggen, hoe je hen iets kan vragen, hoe je hen iets kan uitleggen. Het is een onmogelijke situatie.

Die waakzaamheid moet bij een huisvrouw aanwezig zijn, dat is uiterst belangrijk. We hadden dus Fatima die op een jonge leeftijd deze twee lieve kinderen had die stierven in de oorlog van Corbara. Wat een moedige vrouw, de manier waarop zij het shya systeem vestigde. Ook haar echtgenoot stierf en zij deed dit allemaal alleen. Terwijl zij achter de Parda, achter de muren leefde hield zij alles in handen. Zo’n koninginnen hebben we in ons land nog gehad. Zoals die 17- jarige weduwe die de schoondochter van Shivaji was. Ze vocht tegen de Aurangzeb en versloeg hen in Tarawam. Zo hebben we er velen gehad.

Maar als je de waakzaamheid niet hebt, kan je geen Gruha Lakshmi zijn, kan je geen goede moeder zijn, kan je geen goede echtgenote zijn. Het heeft niets met slavernij te maken. Zij weten niets eens wat hun echtgenoot behaagt. Hoe de vrede in de familie te scheppen, wat te zeggen, wanneer iets te zeggen, mooie dingen te zeggen en wanneer terughoudend te zijn, dit hele onderscheidingsvermogen is niet aanwezig. Ofwel zijn ze feeksen ofwel slaven. Sahaja Yoga is dus bedoeld voor vrouwen die waakzaam zijn, die wijs zijn, die alles over het leven weten. Zij weten zelfs niet waar de chakra’s zich op de voeten bevinden. Kijk naar je Moeder, zij is een vrouw, zij weet zoveel. Zij weten niets over hoe de Kundalini door deze centra gaat, wat Zij doet, waartoe Zij in staat is. Maar de Kundalini zelf is de vrouwelijke kracht, Zij weet alles van je, van haar kind. Vele moeders weten zelfs niet of hun kind drugs neemt of hoe het zich gedraagt. Buiten bederven of slaan is er niets tussenin. Met onderscheidingsvermogen kunnen de moeders van deze speciale kinderen iets maken dat overeenstemt met Mijn visie over hen. Maar met hun onbezonnenheid kunnen ze deze kinderen helemaal verknoeien.

Het is zo belangrijk dat onze Hamsa in orde zou moeten zijn, dat we in staat zouden moeten zijn om een mooi huis te creëren, een vredevol huis en niet enkel voor onze familie maar ook voor alle andere Sahaja Yogi’s die naar ons huis komen. Ik weet niet hoe het in de hoofden van de Indische vrouwen is gekomen, maar als je hen wil behagen, hoef je alleen maar te zeggen: ” Schoonzuster, wil je morgen dit voor me koken?” Dat is alles.

Of als je zegt: “Ik kom voor het middagmaal of het avondmaal”, dan is dat de beste manier om hen te behagen. Zij beginnen gewoon te denken wat ze gaan bereiden. “Waar houdt hij van?” Zij weten van iedereen wat hun lievelingsgerecht is. Dat is geen slaafsheid. Als je iemand wil behagen is het nooit slaafsheid. De hele natuur is er om ons te behagen.

Is dat slaafsheid? Maar het andere aspect van een vrouw is dat zij een Raja Lakshmi is en een man die de koning is.

Het onderscheid op dat punt bestaat erin of je waardig bent of niet. Toen we eens naar Japan gingen werden we met veel respect behandeld. Zelfs in het dorp, waar we een winkel binnenstapten omdat het regende, bogen de dorpsbewoners zelfs voor ons. Wij begrepen niet wat er gebeurde, en ze gaven ons geschenken. Dus vroegen we uiteindelijk aan de tolk waarom deze mensen zo nederig voor ons waren. Zij zeiden dat het was omdat jullie tot een koninklijke familie behoren. Ik zei: “Neen wij behoren niet tot een koninklijke familie”, dat dit niet waar was en waarom zij dat dachten. Hoe zouden zij dat kunnen weten? Omdat jullie haar zo keurig is. Het haar van uw dochters is zo netjes en glanzend en jullie gaan niet naar de kapper. “Is dat dan een teken van een koninklijke familie?” Ja, zo gedraagt zich de koninklijke familie, zij geven hun hoofd niet in de handen van iemand anders. Wij waren verbaasd, stel je voor dat de Japanners zo dachten.

Het onderscheid is dus dat je moet zijn als een koningin en de echtgenoot moet zijn zoals een koning. Niet zoals die koning die zijn zeven vrouwen doodde, maar zoals een koning die zijn vrouw respecteert.

Als je je vrouw niet kan respecteren kan je geen Sahaja Yogi zijn. Respect is niet hetzelfde als romantisch verliefd zijn. Ik denk dat je dan niet respecteert. Je vrouw respecteren is een zeer belangrijke zaak in Sahaja Yoga. Wat dit betreft moet Ik zeggen dat de Indiërs daar niet zo goed in zijn, maar Ik ken ook Westerse mensen die zich op een gekke manier gedragen. Je waardigheid vermindert als je geen respect hebt voor je vrouw. Indiërs uit het Noorden in het bijzonder, niet uit het zuiden, missen dit respect voor hun vrouwen. Ze missen ook het onderscheidingsvermogen dat als een vrouw niet gerespecteerd wordt, ook niet respectvol wordt behandeld door haar kinderen en zij is verantwoordelijk voor de kinderen.

Maar het grootste gemis aan onderscheid wat de Nabhi betreft, is dat je niet naar de Guru luistert. Honderd maal zeg je de Sahaja Yogi’s iets, maar toch zullen ze er niet naar luisteren. Toch zullen ze doen wat de mode hen voorschrijft, of leven ze volgens hun eigen normen. Luisteren naar je Guru is, zoals men zegt God Almachtig gehoorzamen. Wat hij ook zegt, moet aanvaard worden als een grote zegen, als een grote verbetering en moet gevolgd worden en niet terzijde geschoven. Zoals je weet is je Moeder je Guru, maar ook je Moeder. Ze is ook Mahamaya, Ze is ook de Adi Shakti en Ze is ook zo teder en zo lief. Ze zegt je sommige zaken om je te verbeteren. Ik heb zoveel lezingen gegeven om jullie te zeggen wat belangrijk is. Maar jullie zouden je hart moeten openen en je volledig overgeven aan je Guru. Alleen dan zullen jullie rijper worden, er is anders geen uitweg. Het spijt Me dit te moeten zeggen, maar Ik hou er niet van dat iemand zich aan Mij overgeeft, of Mijn voeten aanraakt of voor Mij buigt.

Ik begrijp dat niet, Ik ben er Me niet van bewust, het maakt voor mij geen verschil uit, zelfs wanneer je Mijn lof zingt, denk Ik dat je de lof zingt van een of andere Mataji Nirmala Devi, Jay, lof in de derde persoon, en soms ben Ik bang dat Ik met jullie “Jay” zou zeggen.

Wanneer jullie Swagata Agata zingen, denk Ik altijd dat dit een Swagata lied is voor Mataji Nirmala Devi. Dat jullie dit zingen voor iemand anders.

Maar het is voor jullie goed, voor jullie spirituele groei; jullie zijn niet gekomen om jullie tijd te verknoeien, maar voor jullie spirituele groei, en daarom is het belangrijk dat jullie gehoorzamen, wat Ik ook zeg. Maar Ik zal nooit iets zeggen dat het jullie ongemakkelijk maakt. Ik zal nooit zeggen: eet je voedsel niet, of drink geen water, niets van die aard. Maar door hun luiheid doen de mensen geen meditatie, en als het niet uit luiheid is, dan weten zij gewoon niet hoe belangrijk het is. Ofwel voelen ze zich zenuwachtig. Het onderscheid is dus dat de Guru, Parabrahma is, elke Guru, elke Satguru. Maar wat dan over Parabrahma zelf, die je Guru is. Ik zeg de dingen niet op zo’n harde manier zoals de vroegere Guru’s deden. Ik bedoel, als je over hen leest zal je geschokt zijn. Maar wat Ik ook zeg, elk woord, is voor je eigen welzijn en voor het welzijn van de hele wereld, dat moet je weten. En door niet te gehoorzamen vergooi je niet alleen je eigen kansen, maar ook de kansen van de hele wereld. Je begrijpt dus hoe belangrijk het is, als jij de leerling bent, als je gezegend bent door je Guru.

Al deze zaken zijn over hen beschreven, maar Ik zeg dat jullie niet alleen mijn leerlingen zijn, maar dat jullie je zelfrealisatie hebben verkregen, jullie zijn Sahaja Yogi’s, jullie hebben al de krachten, jullie weten alles, jullie zijn zo’n speciale mensen. Voor zo’n mensen zou er geen meningsverschil mogen zijn, want jullie weten altijd hetzelfde. Dus kan er ook geen ruzie zijn, geen gevecht, geen discussie.

Maar het onderscheid zou moeten zijn dat onze Guru een Moeder is, Ze is zeer mild, Ze is zeer zacht, Ze is zeer lief, Ik weet dat. Op een dag zei mijn broer mij: “Wat voor een soort Guru ben jij? Toen mijn guru mij tabla leerde spelen sloeg hij de tampura op mijn hoofd stuk en zelfs als ik één percussie verkeerd sloeg nam hij zijn hamer en zei hij, nu zal ik je nagels breken”.

Ik zei hem: “Het is niet nodig dit alles te doen, niet in Sahaja Yoga. Want zij hebben zelfdiscipline”. Die zelfgedisciplineerdheid, zoals Ik het kan noemen, moet dus aanwezig zijn op het niveau van de Hamsa chakra die weet wat juist is en wat verkeerd is, via dewelke we wat ook juist is, uitwerken, dat is alles wat we doen, daardoor doen we niets verkeerd. Daarna komt de Hart chakra. We spreken over liefde, we praten over dit, we praten over dat, Ik bedoel er wordt in het Westen zoveel over liefde gepraat, wat in India nooit gebeurt. Maar er is geen liefde. Het is een liefde voor geld, liefde voor posities, maar er is geen zuivere liefde. Er is geen liefde. Het onderscheid tussen jouw familie en de familie van anderen moet dus zeer duidelijk gezien worden, en je zal weten dat je iets verkeerd doet. Dit gebeurt nog meer in India dan hier.

Goed. Zij komen één voor één, koppels zijn ook in orde, maar zij zullen niet met hun ooms, tantes, de ouders van hun tantes, hun ouders, en daarna hun grootouders enzomeer komen. Zij komen nooit de ene na de andere. Zij zijn altijd gegroepeerd, allemaal samen maken ze het mij moeilijk.

Ik heb het reeds gezien. Er is geen onderscheidingsvermogen dat we individu’s zijn voor zover het Moeder betreft. Ze is onze Moeder, Ze is onze Guru en we moeten haar individueel onder ogen zien en niet deze hele resem mensen meebrengen, onze relaties, mijn broers, mijn zusters of mijn dit of dat. Voor zover het de Guru betreft is het onderscheidingsvermogen een uiterst belangrijke zaak in Sahaja Yoga. Jullie willen dat Ik jullie uitleg hoe de zwaartekracht via je Nabhi werkt, zonder twijfel, maar als je via de Hart chakra aangetrokken wordt door mensen, door wat jullie het charisma van een persoon noemen of dergelijke nonsens, of de charme van een persoon, betekent het dat je aangetrokken wordt door iets dat uiterst oppervlakkig is en niet door iets dat zwaartekracht in zich draagt. Het onderscheidings vermogen in het hart houdt in een relatie te hebben die zo onthecht is dat je alles voedt, elk onderdeel van je familie.

Nu is iemand gehecht aan de echtgenoot, iemand is gehecht aan de kinderen, iemand is gehecht aan de honden, iemand anders is dan weer alleen gehecht aan planten. Dat is zeer onberaden.

Je zou aan alles op dezelfde manier moeten gehecht zijn, zo zou het moeten zijn. Onthechting betekent niet dat jullie jurken of gewaden zouden moeten dragen, dat betekent het niet. Dat is een verkeerd idee. Onthechting betekent dat je alles kunt bekijken en je bij niemand betrokken bent.

Je staat erbuiten, je ziet alles, je neemt het waar, je bent een getuige. Als je dit soort van liefde voor iemand voelt dan zal je door die persoonlijkheid te hebben nog meer zegeningen ontvangen.

Het onderscheid van de Vishuddhi is een andere belangrijke zaak.

Op zekere dag, kwam iemand bij Mij met een rechterhand die als bevroren was. Ik vroeg hem wat hij deed. Hij antwoordde: “Ik werk als secretaris”. Ik zei “En wat doe je?” “Ik tijp veel”. Ik zei: ” Beoefen Sahaja Yoga, en voor je begint te tijpen, buig je voor het werk dat je moet uitvoeren, zomaar, en dan begin je te werken alsof jij het niet bent die het doet. Jij doet niets”. Sommige mensen zeggen: “Moeder U reist veel”. Ik reis nooit, Ik zit of Ik ga, wanneer reis Ik. Het is het vliegtuig dat reist, Ik zit enkel in het vliegtuig. Ik reis nooit als Superman. Ik zit zeer rustig, wanneer reis ik? Als ik begin te denken, Ik reis veel, Ik doe dit werk, Ik doe dat werk. Iemand anders kan zeggen Moeder U doet zoveel werk. Ik bedoel, Ik doe niets. Ik doe werkelijk niets. Nu spreek Ik, OK, Ik spreek, maar dat is alles, en ook deze toespraak geef Ik niet. Het komt eruit zoals een radio. Het is net zoals een radio. Eigenlijk doe Ik niets, wat dan ook.

Zodus als Ik niets doe, hoe kan Ik me dan vermoeid voelen? Waarom zou Ik uitgeput zijn?

Dit gevoel van ik doe dit, ik doe dat is dus verantwoordelijk voor het opbouwen van de ego-problemen binnen in jezelf. Om nu oordeelkundigheid te gebruiken tegenover dit ego, om het naar zijn juiste plaats terug te brengen, zijn er deze strengen Ida en Pingala, die er boven op zitten om het naar beneden te brengen.

Het is zoals een rem en een gaspedaal. Wanneer iemand teveel ego heeft, ontbreekt de oordeelkundigheid bij deze persoon. Hij doet iets en zegt “Ik heb dit gedaan, of ik heb dat gedaan” van dat lichtzinnig gedoe. Tot hij het opeens ontdekt, en het is gedaan: het was zeer dom om zo’n ego te hebben. Wat zegt hij dan:” OK, Moeder, doet U dit voor mij, werk dit uit”. Dat is alles en het wordt gedaan. Natuurlijk doe Ik niets, noch jij iets. Maar als je alleen maar zegt: ” A.u.b. Moeder, doe dit voor mij”, is het reeds gedaan. Je zegt ” Moeder a.u.b. kom in mijn hoofd” dan kom Ik in je hoofd; ” kom in mijn ogen” dan kom Ik in je ogen. Zeg alles wat je wil. Ik doe helemaal niets, evenmin doe jij iets. Maar het werkt zo. Iemand anders doet het, in orde, jij moet je geen zorgen maken. Iemand doet het. Maar zo lang Ik het niet doe, ben Ik ontspannen en niet bezorgd, geraak Ik er niet van overstuur.

Vishuddhi is een zeer, zeer belangrijk centrum, en zeker voor jullie Amerikanen, in het bijzonder Amerikaanse Sahaja Yogi’s. Je moet weten dat wanneer je je in de Vishuddhi bevindt het betekent dat je verantwoordelijk bent.

Zoals deze twee handen daar zijn, en je moet weten dat het de Vishuddhi chakra is die de twee belangrijkste chakra’s beheert, namelijk de Lalita en de Shri chakra. Denk daaraan. Hoe belangrijk is Vishuddhi. Hoe belangrijk is Amerika. Bedenk dit eens, maar niemand is er zich van bewust. Amerika betekent Las Vegas, en ook al die verschrikkelijke stranden, verschrikkelijk. Niemand weet wat Amerika is, wat het betekent om in Amerika te zijn. Wat onze verantwoordelijkheid is. Dit alles komt tot je, als je de Kundalini toelaat daarboven te zijn. Kijk je bent volledig onthecht, je bent verbonden met de hoofdleiding, zoals deze, en het hele werk wordt door die hoofdleiding gedaan. Jij hoeft het niet te doen. Dus wanneer je eraan onthecht bent iets te doen, iets te appreciëren, iets neer te halen of iets te beoordelen, wanneer je al deze nonsens niet meer doet, betekent dit dat je onthecht bent in de werkelijke betekenis van het woord. Dit werkt door tot in de Agnya chakra, we kunnen zeggen dat al deze oordeelkundige krachten binnenin je zijn, zij zijn ingebouwd, zij zijn spontaan, je hoeft hen alleen maar toe te laten om te groeien door te mediteren, door jezelf gade te slaan, iedere minuut, iedere seconde, of je het nu prettig vindt of niet. De totale oordeelkundigheid berust dus op één punt, in hoeverre geniet je van Sahaja Yoga. Wat een fijne zaak.

Zoals gisteren toen Ik elk type van persoon ontmoette. Sommigen onder hen dachten dat Ik me teveel moest inspannen. Neen, neen, zeker niet. Ik genoot van hen allemaal. Het was als een grote grap.

Kijk, er komt een persoon naar je toe, je praat ermee, er schuilt een drama achter elk individu. En je ontdekt wat voor een drama dit individu was. Het is niet nodig naar een theater of een film te gaan. Elke persoonlijkheid is een drama, zeer genietbaar. Als je het drama maar wil zien en als je weet dat je het moet bekijken. Je moet het zien. Het enige pijnlijke aspect voor Mij, als Guru, is dat Ik hen moet zeggen: dit is niet goed, dat is niet goed, dat is de enige pijnlijke zaak.

Ik wou dat Ik op een of andere manier het kon vermijden, maar dat is niet mogelijk, omdat je vanuit de duisternis in het zonnelicht moet treden en je Mijn hand vasthoudt. Ik moet je dus zeggen dat je voorzichtig moet zijn, dat het een zeer, zeer smalle weg is en dat je er aan beide zijden kan afvallen, langs Ida of Pingala. Hou dus Mijn hand stevig vast, we moeten steeds verder en verder gaan. Kijk niet naar die of die kant. En dat is het wanneer je de oordeelkundigheid bezit om je hand in de handen van je Guru te leggen. Dan zal het niet gebeuren.

Je slaat alleen iedereen gade, je ziet iedereen. Het enige wat je doet is ervan genieten. Of jij het nu doet of niet, dat is het punt niet, maar je bent in een staat van vreugde, volledig in de staat van vreugde. En dat is de staat die we moeten bereiken en die we zouden moeten worden als ons eigen wezen.

Je bent nu tot de Hamsa chakra gekomen. En de Kundalini is nu klaar om alles beter te openen, want ze weet dat je in die staat bent. Ze kent je nu zeer goed. En ze weet dat je nu doorheen de Agnya kan passeren.

Omdat je de oordeelkundigheid bezit. Je hebt jezelf van al dit overtollig gewicht gezuiverd en je kan nu doorheen deze Agnya.

De mensen die voor realisatie oordeelkundigheid bezaten, zijn de beste mensen om te groeien. Het zijn standvastige mensen. Diegenen die zwak zijn vallen en stijgen steeds weer opnieuw, vallen en stijgen, zij blokkeren steeds weer opnieuw. Op dat moment is dus de oordeelkundigheid te weten dat je hier bent voor je spirituele groei en voor niets anders.

En dit moet spontaan werken, enkel en alleen door vreugde en vreugdegevende zaken te ontdekken. Dat is niet zo moeilijk. Als je het de spontaneïteit toelaat te werken. Maar ze komen Me zeggen: “Moeder, we moeten dit doen, we moeten dat doen. Wat moeten we doen? dit of dat”. Laat het gewoon achterwege, en alles zal uitwerken.

Jij doet niets. Jij doet niet echt iets. Het is deze Allesdoordringende Kracht, die zo efficiënt is en alles voor je doet.

Er is één punt dat Ik je zou willen zeggen over het leven in een ashram. We hebben ashrams en ashrams en nog ashrams. Een ashram is een kleine wereld, die het symbool is van de ideale wereld van verlichte mensen.

Het is niet alleen degenen die geen huis hebben – OK je hebt geen huis, kom maar, want je kan de huur betalen – Het is bedoeld voor mensen die van die kwaliteit zijn. Je moet nu beseffen dat je in de ashram een volledige verbintenis hebt aangegaan. Je moet dus waakzaam zijn. Iemand kijkt naar je. Je staat voor de camera. Je bent nu in de ashram.

Dus laat ons beginnen vanaf het eerste begin.

Zoals Ik zei, voor zover het de Mooladhara aanbelangt, hebben de meesten van jullie dit aspect reeds uitgewerkt, denk Ik, dat je een uitzonderlijke zuivere atmosfeer moet bewaren. Maar Ik heb ook reeds sommige gekke mensen gezien, zelfs in de ashram die zich gedragen op zo’n manier waaruit niet kan blijken dat zij ashrambewoners zijn.

Hun gedragingen over sex zijn soms zo vreemd, dat Ik het gewoon niet begrijp. Ook de relatie tussen de man en vrouw. Ofwel vechten ze met hun vuisten, benen of voeten, ofwel zijn ze overdreven volgzaam en aan elkaar overgeleverd. Het is zo een misverstand te denken dat we zonder Hamsa chakra verlicht zouden zijn, dat we zaken beginnen doen die reeds lang geleden gevaarlijk waren voor ons en onze samenleving en ze als vanzelfsprekend beschouwen. En we beginnen opnieuw deze zaken te doen, weliswaar niet in diezelfde graad, maar we trachten zo’n mensen gezelschap te houden, we trachten hen zogezegd te helpen.

Wat we er de hele tijd allemaal voor trachten te doen, we zijn zo onbezonnen, dat alles wat we trachten te doen voor anderen, eender wat, het ofwel voortkomt uit een soort van passie of een obsessie, of een soort van spel, of wat het ook is. Dan is het zo onoordeelkundig, zo onoordeelkundig, omdat jij niets doet, het vloeit gewoon, gaat naar iedereen. In de ashram moet het leven dus zeer zuiver zijn. De relaties moet zeer zuiver zijn. Er moet respect zijn voor de ouderen. Diegenen die geen respect kunnen opbrengen voor hun ouderen zullen een rechter Vishuddhi probleem hebben, altijd. Zij moeten weten hoe hun ouderen te respecteren, en ze moeten ook een juist respect hebben voor de vertegenwoordiger van je Guru. De andere chakra’s dienen op dezelfde manier bekeken te worden. Tracht in een ashram dingen te hebben die spontaan zijn. Niet iets artificieel, of zaken waarvan je Guru niet houdt. Zoals Ik er geen rare schilderijen wil zien, of een soort van rare suggesties, of een dom soort van embleem. Een huishouden van Sahaj is, zou door iedereen die daar binnenkomt, moeten aangevoeld worden als “oh, dit is een ashram, proper, netjes”. En een ashram moet ook een plaats zijn van vrede, geluk en vreugde. Wanneer iemand in zo’n ashram binnenkomt zou hij moeten zeggen: “je zou moeten voelen wat voor een plaats ik gevonden heb, wat een heerlijke plaats. Ik wou dat ik er ook kan komen”. Het is enkel je onderscheidingsvermogen dat uitwerkt, dat wat je ook schept, wat je ook doet, het beste is. Nu wat doe ik? Je brengt me wat water. Ik steek er alleen mijn hand in, ik vibreer het niet. Ik doe niets om het te vibreren. Ik steek er enkel mijn hand in, dat is alles en het is gevibreerd.

Waarom zou ik er enige eer voor opeisen. Op dezelfde manier zou je, wanneer je iets doet, moeten bedenken: ik doe dit niet. Als er wat rood op mijn hand zit, zal het water rood worden, wat heb ik dan gedaan? Niets.

Er zijn vibraties in mijn hand, en als ik ze in het water steek is het gevibreerd. Wat dan nog. In de ashram heb Ik gezien dat de mensen in het geheel niet waakzaam zijn.

Je kan daar papier leggen of een notitieboekje waar je zou moeten opschrijven voor wie er telefoon oproepen zijn geweest, zodat deze persoon nadien kan terugbellen. Het is maar één van de voorbeelden die Ik je geef, hoe je voor deze dingen waakzaam kan zijn.

Als je nu gaat koken zou je moeten weten hoeveel mensen komen eten. Laat ons zeggen, tien mensen.

Dan wordt er soms maar voor twee voedsel gekookt. Maar als er maar twee mensen zijn, wordt voor tien mensen voedsel bereid. En daarna wordt het voedsel weggegooid, dat is volkomen absurd.

Ik moet jullie een verhaal vertellen over Mahatma Ghandi. Ik verbleef in zijn ashram. Ik was toen nog vrij jong maar dat is me steeds bijgebleven. Hij nodigde iedereen uit voor het avondmaal, middagmaal.

Zij zeiden, we moeten daar nog naar toe. Het is in orde, je kan hier met mij het middagmaal nuttigen, daarna was er een vergadering. De belangrijkste gasten zaten daar. Dus stond hij op en met de sleutel opende hij de voorraadkamer en liet er alles uitnemen overeenkomstig met het aantal personen, voor iedere persoon (zoals één persoon zou één ons krijgen, elk persoon). Zo stond hij daar, het was allemaal uitgemeten, uitgehaald voor het koken. Al die mensen stonden daar ook en iemand zei: we wisten niet, meneer, dat u het zelf zou moeten doen en daar met de sleutel zou staan om alles uit te halen. U verspeelt zoveel tijd voor ons.

Hij zei: wat verspelen? Ja, voor dit hier! U moest hier staan en al het voedsel uithalen. Hij antwoordde: “weet je, dat dit het bloed is van mijn landgenoten. Er zijn er zovelen in deze wereld die verhongeren, en als je voedsel zomaar weggooit, verzeker ik je dat je op een dag zal verhongeren. Je kan voedsel niet zomaar beledigen, maar je moet waakzaam zijn.

Je gaat naar en ashram zoals Ik in Oostenrijk heb gezien en vraag hen: “heb je ghee bij je?” “Neen”. Welke olie heb je dan? Vroeg Ik. “Welke olie”? En zo ging het door. Maar niemand wist welke olie ze hadden. Zij weten het niet. Ze lezen niet welke olie ze hebben. Dan brengt iemand een oliefles. Ik lees het “Castor oil (wonder olie). “Castor oil?”? “Ja, flessen”. Ik zei: ” Weten jullie waar wonder olie voor gebruikt wordt?” “Neen Moeder”. “Kan je met deze olie koken?” “Ik weet het niet”. Waar komen jullie vandaan? Van het krankzinnigengesticht?

Er is geen waakzaamheid, dat is het punt. Je zou moeten opstaan om 4 uur, 4.3O uur. Ik zeg niet dat je dit moet doen, maar disciplineer jezelf want dit is de tijd waarop je de waakzaamheid krijgt. Het eerste uitschieten van de stralen van de zon geven je dat. Je zal me altijd vroeg in de morgen wakker zien, niet dat ik dat nodig heb, maar voor jullie welzijn sta Ik op. Je kan nadien terug gaan slapen. Maar op dat tijdstip sta je gewoon op. De eerste stralen. De zon komt veel later, de stralen komen eerst. Dat geeft je de waakzaamheid. Dan kan je je bad nemen, Puja doen, en je bent klaar. Om 6 uur ben je klaar en waakzaam. Maar de waakzaamheid zou voor alles moeten gelden. Veronderstel dat Ik vraag: waar heb je dit gekocht? Dit zou nooit door om het even wat mogen beantwoord worden.

Waar heb je dit laten maken? Ik weet alles, als je het Me vraagt. Het is mogelijk dat Ik hierover niets weet, maar Ik zal vinden waar je het hebt gehaald en Ik zal het weten.

Waakzaamheid over zaken, wat we bezitten, wat er in de ashram is, houden we deze net of niet, zijn we vuile mensen, absoluut waardeloos. Zij weten niets, het is enorm in de mode “ik weet het niet” te zeggen. Ik stel geen absurde vragen, zoals hoeveel haren heb je op je hoofd of hoeveel sterren zijn er?

Een eenvoudige vraag zoals “hoeveel kopjes heb je? Hetzelfde geldt voor de mannen die Ik heb gezien. Het is niet zoals bij de vrouwen, maar de mannen hebben ook niet de waakzaamheid die ze zouden moeten hebben. Er is geen communicatie onder hen. Zij zijn meer alert omdat ze rechtszijdig zijn. Maar ze hebben geen waakzaamheid wat de gevoelens van anderen betreft. Zoals die man die erg grof was tegenover zijn vrouw, haar altijd beledigde.

De waakzaamheid van de mannen in de ashram zou moeten zijn dat zij zijn haar en zijn snor afscheren en hem zouden vragen in een pyjama rond te lopen. Of zelfs wanneer hij zich dan nog niet gedraagt haal dan een ezel en laat hem daarop zitten. Wanneer hij zich dan nog misdraagt, zeg hem dan dat er voor hem geen water beschikbaar is. Doe wat je wil. Zo’n straffen zouden moeten gegeven worden aan de man die zich misdraagt, die geen emotionele gevoelens voor zijn vrouw heeft. Of wanneer iemand zeer romantisch doet zou je hem voor de gek moeten houden.

Zie je de waakzaamheid van de man is zeer belangrijk. Ze zouden ook alert moeten zijn wat het beheer betreft. Je weet zeer goed hoe ze geld uit Me hebben gekregen in de San Diego ashram. Niemand bekommerde er zich over uit te vissen wat er gaande was. Zij betaalden hun huurgeld, dat was het. Waar werd het aan besteed? Wat gaan ze ermee doen?

Niemand weet ergens van. Vraag hen: heb je het uitgezocht? Waar stuurden ze het geld naartoe? Stuurden ze het geld naar mij? De huurgelden? Andere zaken? Niets. We weten het niet Moeder. We hebben het niet gezien. We hebben er ons geen zorgen om gemaakt.

Er zou alertheid moeten zijn over hoeveel geld waar naartoe gaat. Waar het wordt gespendeerd, hoeveel geld je hebt. Ga naar een ashram en vraag hen: hoeveel geld heb je? Weet je niet hoeveel geld je hebt? Neen Moeder, we gingen naar die plaats en we kochten twintig blikken vis.

Dus was al het geld op. Maar waarom kochten jullie twintig blikken vis? Omdat de vrouwen zeiden dat het beter was er twintig te kopen. Hoeveel zijn er om te eten? Daarover hebben ze geen idee, geen alertheid, niets. Het is een hele troep. Hoe laat mensen opstaan, hoe laat zij gaan slapen, wanneer ze wat doen. Er is geen alertheid over, omdat je in Sahaja Yoga je eigen Guru bent. Ieders Guru. Grote Guru’s zijn ze.

Je bent je eigen Guru, zonder twijfel, maar je moet die zelfdiscipline bezitten. Om een Guru te zijn moet je zelfdiscipline en vastberadenheid bezitten. Totale vastberadenheid om hoger op te stijgen, spiritueel te groeien. Door welke middelen dan ook, wat er ook nodig is voor je groei.

Dat is een teken van een persoon die een Guru zal worden.

Er is geen communicatie, er is een communicatiekloof.

Er is geen begrip voor elkaar, er zijn problemen, er is geen emotionele binding met wie ook, dat is geen ashram.

Ik kan jullie een ander verhaal vertellen want Ik heb in Ghandi’s ashram verbleven. Natuurlijk was dit geen ashram zoals dit. We moesten om 4 uur opstaan, een bad nemen met koud water en dan naar de Prarthana gaan. Je kon al die slangen rondom je zien bewegen. En wanneer je je Prarthana deed zaten sommigen van die slangen gewoon voor je en bewogen zo. Maar nooit heeft een slang iemand gebeten. Je werd niet verondersteld iets te zeggen. En deze heer dan, deze Ghandi, had amper enig gewicht. Hij sprong altijd maar. Zo leerde Ik met hem snel stappen. Want je moest met hem werkelijk lopen. En voedsel was alleen gekookt, zonder zout, je kon zout nemen als je dat wenste, en hij voegde er wat olie bij die je niet zo erg lustte. Als je wou kon je er wat olie bovenop krijgen. Hij zei: je moet je tong in orde maken. Waarom zou je tong een bepaald soort voedsel vragen. Hij was erger dan Zen, zeg Ik je. Zelfs Zen trachtte dit te doen met zijn volgelingen. Hij bereidde zaken die bitter waren zoals kinine opgevoerd tot kracht 108. En om het daarna te compenseren was de zoetigheid suiker opgevoerd tot kracht 108. Zodat je tong in orde zou komen. Tot zover de training van de tong.

En dan wat je spraak betreft: wat zei je, of was je maar aan het babbelen. Je bent een Sahaja Yogi. Elk woord dat je zegt is een mantra. Deze ashrams staan veel hoger dan al de ashrams van de wereld. Zelfs Gandi’s ashram. Weet je dat jullie de instrumenten van God Almachtig zijn?

En wanneer je spreekt is elk van je woorden een mantra, wat ook je verlangen is, is het bevel. Tenzij je dit beseft, namelijk de alertheid, zijn onze ashrams net weeshuizen.

Mensen houden ervan dat een leider zachtaardig is, een zoete taart, zodat ze hem kunnen eten, die leider. Of anders komt er iemand aan die overdreven strikt is, een andere Hitler. Er is geen onderscheidings vermogen, dat je streng moet zijn maar tegelijkertijd liefdevol, attent en beschermend. Veel zaken kunnen met humor gezegd worden, dan komt het bij de mensen niet zo bijtend over. Maar een Sahaja Yogi zou op een hoger niveau moeten denken, vereerd zijn dat Moeder iets tot hem gezegd heeft, dat je dit of dat moet doen. Dat ze zoveel met je begaan is, met je familie, met je kinderen, met je ashram. Die alertheid zou ook in de hersenen van de mannen in de ashram aanwezig moeten zijn. Hoe zich te gedragen, hoe te praten, wat te zeggen.

Jullie zijn de spreekbuizen van God Almachtig. Hoe kan Hij je tijd verknoeien met babbeltjes. Voor een persoon die de spreekbuis van God is, is het nodig te beseffen hoe hij zich moet gedragen. Je geeft weer wat je bent door de manier waarop je je kleedt, waarop je loopt, zit en eet. Ik was verbaasd dat mensen in de ashram hier drinken.

Ik bedoel, het is zonder alcohol, maar het is bier, gemaakt van melasse. Het is in elk geval bier, hoe kan je die melasse vloeistof drinken.

Ben je ooit in de nabijheid van een suikerfabriek geweest? De geur van die melasse! Consumeren jullie zoiets? Wat je dus ook eet, waar je ook je geld aan besteedt, waar je ook over praat, Ik bedoel alles wat naar buiten toe is georiënteerd, moet je innerlijk uitdrukken.

Je moet dus je Hamsa chakra ontwikkelen. Zelfdiscipline en introspectie. Waarom doe ik zoiets? Ik ben een Sahaja Yogi. Stel je deze vraag iedere morgen en schrijf ’s avonds op wat je vandaag voor Sahaja Yoga gedaan hebt. Wij hebben plezier, we maken muziek, en zo meer. Maar alles zou op een waardige manier moeten gedaan worden. Zelfs dansen, moet Ik zeggen. Leer enkele ritmes, anders gebeurt het dat de ene draaft en de andere galoppeert. Het lijkt zo vreemd als jullie eruit zien als paarden. Er zou zachtheid moeten zijn en begrip van het ritme en de ritmische patronen, leer meer over hoe je kan dansen, beoefen het, binnenshuis is dat in orde. Leer meer over hoe de vrouwen zouden moeten dansen, hoe ze zouden moeten lopen, want jullie hele uitdrukking is de uitdrukking van God Almachtig. De manier waarop jullie je samen zouden moeten gedragen, zouden moeten praten, zouden moeten opstaan, zouden moeten gaan slapen, alles zal veranderen als je je werkelijk bewust wordt van het feit dat jullie God Almachtig vertegenwoordigen, die de bron van het onderscheidingsvermogen is. Met oordeelkundigheid zal je zoveel zaken leren. De eerste is de verdraagzaamheid, in orde, dat zullen we uitwerken, het zal uitgewerkt worden. Je zal leren wat liefde is, onthechte liefde, we zullen leren wat humor is, wat kietelt maar niet kwetst. Je zal ook leren wat te zeggen in je lezingen en waarnaar te luisteren. Meest van al zal je weten hoe je de visies van God Almachtig kan vervullen.

Nu vandaag, moet Ik al deze zaken zeggen, want het maakt natuurlijk deel uit van de Vishuddhi, maar het ander aspect ervan is, dat jullie een deel van het grote geheel zijn, van de Virata, en jullie worden de oceanen, dus moeten jullie zijn zoals oceanen. Oceanen in elk opzicht, zo zullen jullie beseffen dat die oceaan van jullie geen grenzen heeft, niet alleen de oceaan, maar ook de schoonheid van de oceaan en de creativiteit van de oceaan, alles wat je moet aanwenden ligt binnen in je, je moet het ontwikkelen en manifesteren. Want als jullie een deel van de Virata zijn, jullie de Virata zijn, hoe oordeelkundig zouden jullie dan moeten zijn.

Ik hoop dat jullie allen zullen weten dat jullie gedrag van niveau moet zijn, niet oppervlakkig, niet goedkoop, niet hebzuchtig, niet begerig, maar waardig, heilig, koninklijk, prachtig, mooi en vreugdegevend.

Vandaag zei Mijn onderscheidingsvermogen Me de hele tijd deze zaken nu beter niet te zeggen, omdat jullie erdoor geshockeerd zouden kunnen zijn. Ik moest Mezelf dwingen om dit te zeggen. Ik hoop dat wat Ik zei jullie niet geshockeerd heeft.

Moge God jullie zegenen.