Shri Mataji Nirmala Devi
Navaratri Puja
‘Erken de Mahamaya’
Cabella, Italië
13 oktober 1991
Engelse transcriptie: IBP reviewed
Nederlands: eindversie 15/10/2010
Vandaag zijn we hier samengekomen om de Navaratri Puja te vieren. Negen keren manifesteerden zich de belangrijkste incarnaties van de Moeder van dit universum. Zij manifesteerden zich met één doel: de bescherming van haar bhakta’s[1], haar leerlingen, haar kinderen. Het was een bindende liefde. Ze kon er niet aan ontsnappen. De liefde van de Moeder is verplichtend. Ze kan er niet aan ontsnappen, ze moet haar liefde manifesteren en die bescherming geven aan al haar kinderen.
Die bescherming heeft in de moderne tijden een andere vorm aangenomen. In die tijden probeerde het kwaad vernietiging en schade toe te brengen aan de rechtschapen mensen, die bhakta’s waren, die het goede deden en echt een religieus leven wilden leiden. Om hen te redden, incarneerde zij dus. Om hen te beschermen, incarneerde zij.
Maar zij wisten wat goed en wat verkeerd was. Ze wilden hun goede, kostbare leven behoeden. Ze gaven niet om geld of om macht, maar ze wilden enkel hun levenswijze behouden, met andere woorden: ze wilden in leven blijven om de Godin te vereren. Als kwade machten hen kwelden, kwaad aandeden of hen probeerden te vernietigen, moest zij zich manifesteren.
Maar in de moderne tijden is alles veel ingewikkelder geworden. De moderne tijden zijn immers ingewikkeld. In de gedachten, in de levenswijze, in de samenleving van goede mensen, van rechtschapen mensen drong eerst en vooral de angst voor verkeerde zaken binnen. Ze zijn bijvoorbeeld bevreesd voor hun priesters, hun kerken, hun tempels, hun moskeeën, die allemaal nep zijn. Ze zijn niet bevreesd voor God. Ze geloven niet in God. Ze geloven dat ze God zelf gecreëerd hebben en dat ze God kunnen besturen. Wie is God dan? De manier waarop ze zich gedragen, laat je duidelijk zien dat ze het bestaan van God niet erkennen. God Almachtig, die een toornige God is. Ze maken zich helemaal geen zorgen over wat er met hen zal gebeuren. Ze geloven zelfs niet in een tweede leven. Ze geloven niet in de verrijzenis. Het zijn erg kortzichtige slechte mensen die allerhande slechte dingen doen.
Hoe dan ook, zodra je geboren bent, je wordt geboren met een soort van merk. Je bent dit, je bent dat, je bent dat, je bent dat, van zodra je geboren bent. Het eerste etiket dat op de moderne mens wordt geplakt, is dat van de godsdienst waartoe hij behoort. We kunnen dit niet vermijden. Hij moet tot één of andere religie behoren. Waar je ook komt. Zelfs in een paspoort schreven ze het hoewel ze er nu mee gestopt zijn, en ze vragen je: “Wat is je godsdienst?” En als je in India zei dat je geen godsdienst had, dan gaven ze je geen paspoort, omdat je nog geen gekwalificeerde slechte persoon was of omdat je nog geen volgeling was van gekwalificeerde slechte mensen.
Zo gebeurde het dat erg gewone, lichtgelovige, goede mensen, erg rechtschapen godsgelovigen deze vorm van vrees ontwikkelden, die in hun hoofden werd gestopt door deze valseriken. Als je dit niet doet, als je ons geen geld geeft, dan zal Gods toorn over je komen. Als je niet komt biechten, dan zal God boos op je zijn. Als je onze onzin niet slikt, zal God woedend op je zijn. Deze dingen drongen zeer gemakkelijk binnen in het brein van de mensen. Volgens sommige religies is drinken geen zonde. Volgens sommige religies is het geen zonde met meerdere vrouwen getrouwd te zijn. Volgens sommige religies mag er een kaste-systeem bestaan. Dit alles is tegen God, en deze absoluut tegen God gerichte activiteiten worden in de maatschappij in stand gehouden door priesters die de zorg voor de religie zouden moeten dragen.
Dit is de vreselijkste conditionering die we hebben als we starten met Sahaja Yoga. Ze (de mensen) vinden het heel moeilijk om met een blanke lei te starten. De allereerste bescherming die de Moeder moet geven, is dus tegenover deze conditionering. De tweede (conditionering) is die van het vaderland. Je komt uit dit land of dat land en tegenwoordig wedijveren alle landen met elkaar in alle mogelijke vormen van corruptie, maffia en dergelijke. Alle landen. Plots ontdek je het: je hebt vertrouwen in een bepaald land, maar neen, in het geheim steunt dat land een bepaalde persoon. Of het om een democratie gaat of iets anders, steeds is een of andere vorm van maffia via iemand ergens aan het werk.
De zogenaamde wetten zijn er dus alleen voor eenvoudige, naïeve, zuivere burgers en niet voor degenen die hen die wetten opleggen. Zij nemen smeergeld aan, ze nemen van alles aan, maar worden wel verondersteld verantwoordelijk te zijn voor het toepassen van de wet, terwijl ze allerhande illegale zaakjes doen. Want zij maakten de wet en weten dus hoe ze illegaal kunnen zijn. Dit is een tweede soort angst in de moderne geest.
Het derde was oorlog. De ene oorlog kwam na de andere en dus ontwikkelden vele mensen angst voor oorlog. Als een reactie hierop ontwikkelden ze een dom soort ego, om zich te beschermen beweerden zij. Door zichzelf te beschermen, ontwikkelden ze zo een groot ego en ze zijn nu zeer agressieve mensen. Dit is een soort van meeromvattende angst die wijder verspreid is en elke richting kan uitgaan; het kan op gelijk wie gericht zijn.
Dan volgt de angst voor het ras. Racisme. Men zegt mij dat het neo-nazisme zijn eigen weg gaat en opkomt als een kleine slang. Dit is weer een ander domein dat aan het uitwerken is en dat tegenwoordig zeer gevaarlijk is.
Dan is er de geest van de zoekers. In hun zoektocht zijn ze bij veel guru’s geweest, lazen allerhande boeken, maar ze zochten weet je. Een zoeker kan van elk water drinken en allerhande ziektes ontwikkelen. Wat kan je eraan doen? Je zoekt immers en je bent dorstig. Het moet goedgepraat worden. Zo ontwikkelen zoekers een boel problemen en dat niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Het is zo’n delicate zaak als je iemand vertelt dat hij bij die en die guru is geweest. Hij wil het niet horen. Voor hem is de guru het einde. Je kunt niets slechts zeggen over zijn guru. Als hij eronder begint te lijden zal hij het misschien aanvaarden, maar de guru (uit hem) verwijderen is een delicate taak, want als je die guru wil verwijderen, zal hij misschien gekwetst worden. Het is dus een zeer delicate operatie.
Dan is er de moderne maatschappij. Hoe minder erover gesproken wordt, hoe beter. De normen van de moderne maatschappij komen van karakterloze mensen, zoals Freud, die geen enkel moreel gevoel hadden. Of van dronkaards. Hoewel je geen standbeelden voor dronkaards ziet, ontstaat het loslaten van ons waardepatroon door het drinken. Drankgebruik is er altijd wel geweest, maar niet op die schaal. Ik bedoel, niet iedereen was een dronkaard, maar nu kan iedereen een dronkaard zijn, zonder enige schaamte. Met het drankgebruik raakte het waardensysteem in verval en nu vindt men die losbandigheid een normale zaak. Dit is een andere manier.
Vroeger kreeg iemand steun van zijn ouders als hij zich toewijdde aan God, wanneer hij een rechtschapen levensstijl wou leiden of iets hogers. Als ze deze kwaliteiten opmerkten bij hun kind waren ze blij, maar tegenwoordig is het net omgekeerd. Ouders houden er niet van. Het is alsof de ouders alles binnenin zichzelf verloren hebben en daarom vasthouden aan hun kinderen en kleinkinderen en proberen hen in hun bezit te houden. Het zijn hersenloze schepsels, omdat hun hersenen weggespoeld zijn. Er is niets meer over in hun hersenen. Tegen de ouders ingaan, is dus ook een groot probleem. Er is ook een soort vrees dat: de moeder zou het niet mogen weten, de vader zou het niet mogen weten. Je kunt dus zeggen dat langs alle kanten vrees opflakkert als vlammen. En nu zijn we in deze Kali Yuga, waarin we met Sahaja Yoga begonnen zijn.
De manier waarop we onze bescherming uitwerken, moet bijgevolg van twee kanten komen. De Moeder is er natuurlijk om je op elk moment te beschermen. Haar krachten zijn er om je te beschermen. Maar, vreemd genoeg, moet in de moderne tijden één voorwaarde vervuld zijn want vroeger waren de goeden goed en de slechteriken slecht. Er was geen vermenging. Vanaf het ogenblik dat ze de Godin aanriepen, accepteerden ze haar ook. Zij kwam in haar werkelijke gedaante en werkte het uit. Maar in de moderne tijd moet je beseffen dat al de slechte zaken ook in je hoofd hier en daar een beetje blijven rondhangen. De mensen zijn uiterst oppervlakkig, ze neigen vlug tot de houding van de massa, stellen zich aan, draaien mee met de mode, en zomeer. Hun persoonlijkheid is niet zo ontwikkeld als bij die bhakta’s die wisten dat zij juist was en die wisten dat ze rechtschapen waren, die wisten dat al wat ze deden juist was en die stevig op hun twee voeten stonden.
Een moderne Sahaja yogi verschilt in vele opzichten van de Sahaja yogi van toen. Want vroeger was het immers niet eenvoudig zelfrealisatie te krijgen. Eén op een miljoen of één op een miljard en ze moesten er zeer hard voor werken. Naarmate zij hard werkten, zeer hard, reinigden zij zichzelf, bouwden zij zichzelf op en zij zwoegden. Zoals een kunstwerk waar tijd in kruipt en zorgvuldig is uitgevoerd, minstens duizend keer beter is dan die moderne kunstenaars die twee drie lijnen tekenen. De mensen van nu zijn als moderne kunstenaars. Je tekent één lijn en zegt: dat moet je zien in die persoon. Je moet een identiteit hebben. Wat voor een identiteit kun je weergeven in één lijn? Met één lijn zeg je: zoek de identiteit. De Sahaja yogi’s die hier vandaag aanwezig zijn, moeten dus beseffen dat dit alles en ook de kwade krachten ons omringen. Sommige bevinden zich binnenin ons en sommige buiten ons. Het lijkt dus een zeer moeilijke taak, maar dat is het niet, omwille van één voorwaarde – als je die kan begrijpen – namelijk, dat je mij moet erkennen.
Ik weet dat ik de Mahamaya[2] ben. Ik ben daar zeer handig in. Maar ik ben oprecht. Ik ween geen krokodillentranen en kan dat ook niet. Ik ben oprecht, maar toch ben ik de Mahamaya. Wat moeten jullie dan doen om mij te erkennen? Als jullie mij erkennen, zijn jullie beschermd. En jezelf zuiveren gaat in Sahaja Yoga het eenvoudigst door collectief te zijn. Als je niet collectief bent, weet dan dat er met jou iets mis is. Als je collectief bent, is het alsof je een bad neemt in de Ganges. Je moet niet naar de Himalaya gaan, niet veel individuele sadhana[3] doen. Je moet alleen collectief zijn. Als je collectief bent, als je geniet van de collectiviteit, weet dan dat je gezuiverd bent. Geen smet (blijft over), je bent volledig in orde.
Nu deel twee van die Mahamaya toestand. Ik moest zeer dicht bij jullie kunnen zijn. Ik moest zeer dicht bij jullie zijn, met jullie kunnen spreken, een goed contact hebben, jullie alles kunnen zeggen over yoga, je volledig bewust maken van jezelf. Dit moest gebeuren, met al die complicaties in je hoofd, in je hart en je lichaam. Ik moest het uitwerken. Jullie zo dicht benaderen in mijn echte vorm, zou zeer gevaarlijk geweest zijn. Dus moest het een Mahamaya zijn. Maar ondanks dat, moest je mij kunnen erkennen, om mij te kunnen begrijpen, te beseffen dat ik een goddelijke persoonlijkheid heb, dat ik een incarnatie ben, dat is alles wat de godheden verlangen. Dan zullen zij op alle mogelijke manieren voor jullie zorgen. Zij zullen jullie alle krachten geven. Zij zullen jullie alle voldoening, alle bescherming geven die jullie willen.
Dit is de voorwaarde, die voor een rationele geest moeilijk te begrijpen valt: hoe kan de Adi Shakti in één lichaam verblijven? Hoe kan het onbegrensde begrensd worden? Maar mensen kunnen dit niet doen, het zijn maar mensen. God kan het, hij is immers God. En jullie zagen zoveel mirakels, jullie hebben zoveel foto’s. Zoveel dingen die jullie kunnen zien. Maar dit is wat men moet erkennen.
Soms ontmoet ik mensen die, als ik tot ze spreek, nogal losjes beginnen te praten. Niet met die diepte. Niet met dat gevoel dat ik de Mahamaya ben. Sommigen antwoorden me zelfs. Sommigen staan klaar om, als ik hen iets zeg, een antwoord of uitleg te geven. Natuurlijk, die vrijheid heb ik jullie opzettelijk gegeven. Maar je moet begrijpen dat je tot mij hoort te spreken op de manier die je tegenover de Adi Shakti[4] zou gebruiken. Zeer belangrijk.
Hoe jij je gedraagt, is eveneens van groot belang. Het mag niet kunstmatig zijn. Het mag niet oppervlakkig zijn. Het beste is je hand op je hart te leggen, beide handen, en proberen het te voelen. Je Moeder is de Adi Shakti. Ze heeft dit hele heelal geschapen. Ze schiep deze wereld en ze is er voor jouw bescherming. Zelfs Shri Krishna kon de Pandava’s niet beschermen. Ze werden naar het woud verbannen en moesten lijden. De Sahaja yogi’s niet. Zodra ik weet heb van jullie problemen, gaat mijn aandacht aan het werk. Shri Rama zelf moest naar de jungle. Dit alles, deze bescherming, wordt jullie (zomaar) gegeven, omdat jullie zoekers naar de waarheid zijn, en de waarheid is dat ik de geïncarneerde Adi Shakti ben.
Eens deze waarheid een deel van jezelf wordt, is er niets meer om bevreesd over te zijn: want alle godheden weten dat. Zij zijn zeer goed op de hoogte van deze incarnatie. Ze zijn er klaar voor en zullen alles doen om je geloof vaste vorm te geven. Op alle mogelijke manieren proberen ze dat, door foto’s van mij te geven in de lucht en zo meer, allerhande dingen. God weet wat ze voor vandaag van plan zijn. Ze zijn zo bezorgd. Ze zijn (actief) achter de coulissen en op de scène, aan alle kanten van de scène, naar mij luisterend, blij dat ik jullie de waarheid vertel.
Maar in de manier waarop ze (mij) erkennen en in de manier waarop ze handelen, zijn ze nooit ongehoorzaam. Als jullie je ook zo gedragen, zijn jullie volledig beschermd tegen al die problemen waarover ik jullie vertelde. Ik zal jullie niet zeggen dat je niemand mag haten, dat je zoiets niet mag doen. Niets daarvan. Ik zal jullie niet zeggen dat je niets mag stelen. Ik zal jullie niet zeggen dat je geen geld mag verdienen ten koste van Sahaja Yoga. Niets. Ik zal jullie zelfs niet zeggen dat je niet mag drinken, of roken. Ik zei nooit zoiets. Maar automatisch laat je al die dingen vallen, zodra je beseft met wie je te maken hebt, in wiens bescherming je bent. Vanzelf. Je zult niet meer angstig zijn. Zodra je mij erkend hebt, zal je voor niemand nog bevreesd zijn. En hoe meer je die erkenning toont, hoe meer je die beseft, des te hoger en hoger je komt. Niet alleen spiritueel maar op alle vlakken: mentaal, sociaal, economisch, politiek. Het is erg opvallend dat jullie me niet alleen erkennen als een Moeder die jullie zeer liefheeft, maar ook als een Moeder die krachtig is, om jullie te beschermen.
Zeer krachtig, als je het beseft en in je hart voelt. Stel dat ik je eens terechtwijs en je voelt je triest. Je zou moeten inzien: “Hoeveel geluk heb ik dat de Adi Shakti zelf mij terechtwijst, Ze interesseert zich voor mij. Hoeveel geluk heb ik dat ik dat ik in deze tijd geboren ben om bij haar te zijn voor haar grote taak. Wat heb ik gedaan (om dit te verdienen)?” Deze erkenning op zich zal alle incarnaties van Navaratri vervullen.
Vandaag vieren we Durga, Kali, al deze grote Godinnen, deze krachten. Ook Radha. Het was Radha die Kamsa doodde, niet Shri Krishna. Hij moest Radha vragen om hem te komen doden. Het is de kracht die doodt.
Als je beseft dat je Moeder de Adi Shakti is… Ik ken zoveel mensen. Bijvoorbeeld een man die op de luchthaven van Londen werkt. Iemand probeerde hem lastig te vallen. Hij zei: “Pas op, mijn Moeder is erg machtig, je weet niet hoe.” De volgende dag werd die man ontslagen, verloor zijn zaak, verloor dit, verloor dat. Daarop ging hij naar die ander toe en zei: “Wie is je Moeder? Kan ik haar zien?”
Er was een boer uit de buurt van Rahuri. Drie mannen kwamen ’s nachts suikerriet bij hem stelen. De volgende dag kwamen ze langs en zeiden: “Welke Godin vereer jij?” Hij zei: “Waarom?” “Drie uit de kluiten gewassen kerels waren op je veld aan het letten, bewaakten het. En we dachten: laat ons wat van dat suikerriet meenemen. Het ziet er immers zo goed uit. En ze gaven ons een pak slaag. We werden natuurlijk niet gewond.”
Achter de erkenning schuilen dus al die krachten. Er zijn er zo veel, zoveel verhalen die ik jullie kan vertellen. Hoe het is gebeurd en hoe het is uitgewerkt. Maar als je nog twijfelt, ergens halverwege (blijft hangen), dan is het niet in orde. Je hoeft je geen zorgen te maken over je goede naam. Ga in volle snelheid in om het even welke richting en weet één ding: dat je mijn kind bent en dat ik de Adi Shakti ben. Alles wat er vreselijk uitziet, zal beter worden. We hebben het gezien in dat geval in Frankrijk, alles wat er gebeurd is. Maak je dus nergens zorgen om, weet dat ik de Adi Shakti ben, dat alle krachten van Goden en Godinnen en dat alles in mij zijn en dat ze voor jullie zorgen. Maar als die erkenning er niet is, zullen zij jou ook niet erkennen.
Voor deze Navaratri vandaag moet ik jullie dus vragen om in gedachten te houden dat we vandaag de Adi Shakti vereren en niet alleen Durga. En jullie vereren Durga en al die Godinnen om hen te danken omdat jullie zulke bange en slechte mensen zouden geworden zijn en jullie niet hier zouden zijn als ze jullie niet gered hadden toen jullie zo bevreesd waren. Daarom zijn we hen dankbaar omdat ze ons gered hebben en ons bescherming gaven in een tijdperk waarin we erg hulpeloos waren.
Moge God jullie zegenen.