Shri Raja Rajeshwari Puja, Madras 1991 (India)

Shri Mataji Nirmala Devi Shri Raja Rajeshwari Puja ‘We geloven in alle religies en in de verbondenheid van alle godheden’ Madras, India 6 december 1991 Engelse transcriptie: ISDP verified Nederlands: eindversie 25/11/2011 Vandaag vieren we Shri Ganesha Puja, gevolgd door Raja Rajeshwari. Men heeft de Godin zoveel namen gegeven, vooral Adi Shankaracharya[1], die haar Raja Rajeshwari noemde; dat betekent dat zij de Koningin der Koninginnen is. In het Westen gebruikte men deze beschrijving ook voor Moeder Maria. Deze ideeën zijn afkomstig van de oude religie, zoals ik jullie al eerder heb verteld; ze zijn niet afkomstig van de beschrijving van Moeder Maria in de Bijbel. Dat toont aan dat er vele wijzigingen zijn aangebracht in de geschriften van de heilige Bijbel. En er zijn ook veel wijzigingen aangebracht in de Indiase geschriften, zelfs in de Gita[2]. Zo begon de ontsporing in elke religie. En de intellectuelen hebben hiervan geprofiteerd om hun eigen ideeën hierover te projecteren, om dingen te zeggen en te schrijven die absoluut tegen de goddelijke kracht in gingen. Jullie zijn allemaal zeer bevoorrechte mensen op deze aarde, omdat jullie de werkelijkheid hebben ontdekt, en omdat jullie inzien dat al deze mythologische verhalen op waarheid berusten; de intellectuele kennis berust niet op waarheid. Ook alle kennis die men heeft gebruikt met het doel mensen onderling te verdelen, berust niet op waarheid. Wij geloven namelijk in alle religies, en daarom zijn alle zogenaamde religieuze mensen tegen ons gekant. Je wordt namelijk verondersteld maar in één religie te geloven, en Read More …

Public Program in Madras, 6 Dec 1991 (India)

Shri Mataji Nirmala Devi Publiek programma 1 Madras, India 6 december 1991 Engelse transcriptie: ISDP verified Nederlands: eindversie 25/03/2011 Ik buig voor alle zoekers naar de waarheid. Als we echte zoekers naar de waarheid zijn, dan moeten we hier eerlijk over zijn en oprecht, zodat we oprecht zijn ten opzichte van onszelf, en zodat we ons eigen bestaan in deze wereld gerechtvaardigd hebben. Er zijn zoveel sadhaka’s[1], van ’s ochtends tot ’s avonds werken ze aan het één of ander ritueel, de één of andere soort van meditatie, een bepaalde soort bhakti[2], een bepaalde soort studie. Maar wat je moet inzien is: wat hebben we bereikt? Waar staan we? Als een moeder zou ik zeggen: “Mijn kind, je hebt zoveel gedaan tijdens je zoektocht, maar wat heb je gevonden? Heb je de ultieme realiteit? Heb je dat wat beschreven werd in de heilige geschriften?” Dit lied dat vandaag gezongen werd is in Marathi – ik wou dat ze iets in het Sanskriet gezongen hadden, ze zijn heel goed in Sanskriet, ze zingen ook over Adi Shankaracharya en dergelijke. Morgen zullen ze het doen. Dit lied werd geschreven door Namadeva in de twaalfde eeuw; een dichter die later naar Punjab ging, waar Nanak Sahib hem heel veel respect betuigde en hem vroeg iets te schrijven in het Punjabi. Hij bestudeerde het Punjabi en schreef een heel dik boek, en in de Granth Sahib komen er vele verzen daarvandaan. Hij was een gewone kleermaker, een doodgewone kleermaker, en hij ging een andere Read More …