Shri Mataji Nirmala Devi

Guru Puja ‘Zwaartekracht werkt als magneet’

Cabella, Italië

19 juli 1992

Engelse transcriptie verified
Nederlands: eindversie 24/06/2014

Gisteren hebben jullie gevraagd om de status van de guru[1]. Het is een staat (toestand), geen status, want een status is uiterlijk en kan aan om het even wie verleend worden. Om het even wie kan zeggen: dit is jouw status. In ruil voor een externe verdienste kan men een status toekennen aan een persoon. Het gaat hier over een staat, maar een staat is een innerlijke manier van zijn die geëvolueerd is tot dat niveau waar je een meester wordt. Natuurlijk moet je om te beginnen eerst je eigen meester zijn. Zonder twijfel. Als je zelfs je eigen meester niet bent, hoe kan je dan tot die staat komen?

Ik heb dus gezegd dat het aangeboren is. Men kan zich dan afvragen, als deze staat aangeboren is, op een sahaj[2] manier, hoe kunnen we hem dan verwerven? Om te beginnen moeten we eerst bepaalde vermogens ontwikkelen. Het eerste vermogen is, dat we gedachteloos kunnen worden. In meditatie kan je gedurende een korte tijd gedachteloos worden. Geleidelijk aan moet deze korte periode zonder gedachten toenemen. Als dit gebeurt, is het om zo te zeggen ook een staat. Maar hoe bereiken we dat, want mensen kunnen niet begrijpen dat iets spontaan kan gebeuren. Het moet gedaan worden, iets moet gedaan worden.

In Sahaj(a Yoga) hebben we daarvoor iets heel eenvoudigs, namelijk de mantra van Nirvichara. Als je nu naar iets kijkt terwijl je de mantra “Om twameva sakshat nirvichara” zegt. Dan begin je dat te zien, ben je er getuige van, als getuige, zonder te denken. Je ziet het gewoon. Je bent er getuige van. Alleen kijken op zich creëert die toestand binnenin je. De eerste staat. Het is zeer belangrijk dat je een getuige wordt, een sakshi[3]. Zodra je een sakshi wordt, geeft wat je ziet je een volledig beeld van dat ding, subtiel zowel als grofstoffelijk. Je ziet het, je kent het en voor een Sahaja yogi wordt dat jouw kennis. In een moderne terminologie kunnen we het zo uitleggen: je ziet iets en het wordt in je brein geregistreerd. Het veroorzaakt vreugde, het veroorzaakt kennis, het veroorzaakt mededogen, wat de situatie ook mag zijn, omdat je nu vele dimensies hebt die je moet ontwikkelen. Deze dimensies moeten ontwikkeld worden.

Veronderstel dat je iemand tegenkomt met wie je moet omgaan. Hij praat, praat en praat maar. Dan moet je alleen maar gedachteloos worden. Wat zal er dan gebeuren als je gedachteloos wordt? Ten eerste zullen zijn gedachten, zijn bombardement je niet raken, omdat jij je in een andere sfeer bevindt, maar in die sfeer zal jouw kracht zich manifesteren. Het kan hem (rustiger maken), afkoelen, het kan hem doen stoppen of misschien zal hij gewoon een grote liefde voor je gaan voelen.

Het woord guru betekent “zwaartekracht”. Zoals de Moeder Aarde zwaartekracht heeft, zo moet iemand die een guru is, zwaartekracht hebben. Maar hoe ontwikkel je die? Sommige mensen worden ernstig (zwaar op de hand) op een kunstmatige manier en doen zich soms voor als zeer ernstige mensen. Deze zwaartekracht (ernst) bevindt zich binnenin jezelf. In de tweede staat van de gurupada[4] moet je zwaartekracht zich manifesteren. Naarmate je getuige wordt, zal je zwaartekracht zich vanzelf uitdrukken. Ze zal niet zichtbaar worden als kwaadheid, ernst of iets gelijkaardigs, maar ze zal zich zo manifesteren dat het geheel zeer waardig en koninklijk wordt. Ze zal zich gewoon manifesteren uit zichzelf.

De staat waarin je dus groeit, wordt nu heel effectief. Daarvoor was dat niet zo. Je moest de hele tijd manipuleren, dit zeggen, dat zeggen, maar door je stilte kan jij je ‘zwaartekracht’ manifesteren. En deze zwaartekracht is zeer … ze werkt als een magneet. Zoals jullie weten is er een magneet in Moeder Aarde. Dit noemen we de zwaartekracht, waardoor de mensen worden aangetrokken. Moeder Aarde houdt ons vast door de zwaartekracht. Wij verblijven op Moeder Aarde door deze zwaartekracht. Alles wordt aangetrokken door Moeder Aarde omwille van de zwaartekracht. Zo krijg je een magnetisch karakter, je krijgt een magnetisch temperament, je wordt een magnetische persoonlijkheid. En deze magnetische persoonlijkheid die je ontwikkelt toont dat zij onmiddellijk haar kracht manifesteert. Probeer dit te begrijpen. Zoals bijvoorbeeld het licht op mij valt: het geeft alleen licht, maar het manifesteert niets. We kunnen het zonlicht als beste voorbeeld nemen. Als de zonnestralen op de bladeren vallen manifesteren de stralen, die heel eenvoudig lijken, hun kracht door ze te transformeren tot chlorofyl. Op dezelfde manier manifesteer jij, als je op die hoogte of in die staat komt, zonder iets te zeggen, zonder iets te doen, zelfs zonder te kijken, (deze kracht), maar niet alleen dat, je registreert alles.

Veel mensen is het bijvoorbeeld al opgevallen dat ik zelden iets vergeet. Op een keer was ik op reis en ik zag rode stenen dichtbij Sangamner en toen ik zei: “Waarom gebruiken we geen rode stenen voor Pratisthan?” Antwoordden ze me: “Er zijn geen rode stenen in heel Maharasthra.” Ik zei: “Toch wel.” “Waar?” “Ga naar Sangamner. Niet ver van daar zal je ze vinden.” Ze zeiden: “Wij hebben deze weg zo dikwijls gedaan, maar rode stenen hebben we nooit gezien.” Ik zei: “Ik weet niet waar jullie naar kijken, wat jullie zien. Ik heb ze in ieder geval gezien.” Toen ze er naartoe gingen, vonden ze bergen en bergen van die rode stenen, maar ze hadden ze nooit opgemerkt.

Als je nu iets begint te zien zonder gedachten, dan is er geen enkele hinderpaal om de kennis hierover te absorberen. Omdat er geen gedachte is, is er een volledige absorptie en dan manifesteert het zich. Zo werkt de goddelijke kracht in ons. Met onze zwaartekracht raken we die diepte in onszelf, die de goddelijke kracht kan dragen en manifesteren. Tenzij we deze diepte in onszelf raken, is Sahaja Yoga zoals Hare Rama, Hare Krishna, niet beter dan dat. Daarom zie ik soms zoveel Sahaja yogi’s plotseling helemaal ontsporen. Zij hebben geen zwaartekracht om binnen in hun eigen wezen door te dringen, de glorie en schoonheid van hun eigen ‘zijn’ te voelen en deze zwaartekracht te gebruiken om de goddelijke kracht te manifesteren.

We kunnen het zo zeggen: als een voertuig heel broos is, niet goed in elkaar zit, dan kan het niet voor iets zwaars gebruikt worden. Het meest degelijke (substantiële) in ons leven is de goddelijke kracht, die heel licht lijkt. Je voelt nooit het gewicht van deze goddelijke kracht. Je zult nooit de druk van deze goddelijke kracht voelen. Als je echter niet zuiver bent, als je kanaal niet zuiver is, dan kan deze goddelijke kracht niet behoorlijk stromen. Ze kan zich niet manifesteren. Als we dus zeggen dat we instrumenten zijn van God Almachtig, dan zijn we zoals dit instrument, we zijn nu aangesloten op het net. Als dit instrument niet in orde is, kan het niet manifesteren wat het zou moeten doen. Maar we staan ver boven al deze gewone instrumenten, zelfs de meest gecompliceerde, de meest vooruitstrevende die door de wetenschap ontwikkeld werden, omdat we een toestand bereiken waar we zelf de wetenschap worden. De wetenschap van de waarheid en van de absolute waarheid.

Wat een guru nodig heeft is dus gevoel voor eigenwaarde. Dit is een belangrijk punt dat mensen zich niet realiseren: eigenwaarde. Om eigenwaarde te bereiken, moeten we aan introspectie doen. Ik weet dat ik vandaag niet degene ben die ik daarvoor was. Ik ben een gerealiseerde ziel, ik heb krachten, natuurlijk heb ik krachten, de kracht van de liefde, de kracht van het mededogen, de kracht van het bevattingsvermogen, de kracht van de creativiteit, de kracht om realisatie te geven aan anderen. Niemand had deze krachten. Maar op de een of andere manier zijn we in Sahaja Yoga niet zelfbewust en we hoeven ook niet zo zelfbewust te zijn, want dat bezorgt ons ego, maar we zouden eigenwaarde moeten hebben. Ik ben een guru. Ik ben een guru. Ik ben geen gewone persoon. Ik ben niet zomaar iemand in de straat, ik ben iets speciaals. Ik sta aan de oever van de waarheid. Ik moet de mensen redden die blind zijn, die gek zijn en zo meer. Deze wereld bevindt zich vandaag de dag in de meest chaotische toestand. Op dat moment zal er een soort van stilte binnenin je komen. Als er een crisis komt, dan zal je er onmiddellijk zeer stil bij worden. Maar dit is ook een staat. Als er nu iets is dat je van streek maakt of dat je ongelukkig maakt, probeer dan dat punt te bereiken, die as die alleen stilte is en deze stilte zal je zeer krachtig maken omdat deze stilte niet alleen de jouwe is. Wanneer je in die stilte bent, dan ben je in de stilte van de kosmos en de stilte van de kosmos werkt voor jou. Je bent verbonden met die kosmische kracht. Het is meer dan dat, het is de goddelijke kracht, de goddelijke kracht die in de hele kosmos werkzaam is.

Als je dus stil wordt binnenin jezelf, weet dan dat je in het koninkrijk van God verblijft. Zo is het: als je de grote eer te beurt valt om, zeg maar, koning te worden, dan ga je naar je troon, je zit neer en kijkt rond en je voelt de stilte van die staat, namelijk dat je nu een koning bent. Deze stilte is het teken dat je nu zeer zeker in contact bent met het Goddelijke. Je bent stil omdat het Goddelijke voor jou gaat zorgen. Je moet niets doen, alleen maar stil zijn. Maar niet geforceerd, het is opnieuw een staat. Als er chaos is, of een probleem, zal je aandacht ineens naar die stilte overschakelen, en eens je in die stilte bent, dan ben je in contact met de allesdoordringende kracht.

Wanneer ik praat over deze allesdoordringende kracht dan weten we nog altijd niet wat dit betekent, deze allesdoordringende kracht van liefde. Is het een soort energie die rondom ons stroomt, of een soort van rivier of is het iets zoals de ether. Het is het complete, de totaliteit van de realiteit, de complete totaliteit van de realiteit, dat is deze allesdoordringende kracht.

Anderen, andere dingen zijn niet echt. En de realiteit is zo efficiënt, zo efficiënt. Ze… [microfoon werkt niet]. Ze faalt nooit, zoals deze microfoon. Het is zo een enorm, verstrengeld proces, dat we ons met ons menselijk verstand niet kunnen voorstellen hoe het controleert, hoe het werkt. Je ziet bijvoorbeeld de bomen. De rozenstruik brengt alleen rozen voort, geen appels. Hij zal tot op een bepaalde hoogte groeien, maar hij zal niet groeien zoals een kokosboom. Al de karakteristieken van de natuur worden onderhouden, gevoed en er wordt zorg voor gedragen, ze worden onder absolute controle gehouden, op de juiste tijd, in het juiste seizoen.

Daarom wordt dit in het Sanskriet ruthambara prAgnya[5] genoemd. ‘Ruthu’ betekent ‘seizoenen’ en degene die zorg draagt voor de seizoenen, de verlichte kennis.

Dit is een eenvoudige definitie, maar het is nog altijd niet duidelijk genoeg. Want het is zo gecompliceerd voor het menselijke brein dat niet kan begrijpen hoe het werkt. Ik heb al de mirakels gezien die je mij beschreven hebt. Er moeten er nog zoveel opgetekend worden. Het is een spel van deze kracht, die denkt, begrijpt, samenwerkt, ordent en liefheeft en voor je zorgt. Ze staat tot je beschikking. Waar je ook gaat, de verbinding blijft behouden. Het is zoals een reizende gouverneur; de veiligheidsdiensten reizen met hem mee. Ze zijn overal in de buurt. Niet alleen met mij, ook met jullie. Je bent al ingecheckt (ingeboekt) en zij weten dat jij degene bent voor wie ze moeten zorgen. Ze zullen niet voor iemand anders zorgen, ze zullen niets doen voor iemand anders, maar voor jullie. Probeer te begrijpen wat eigenwaarde is. Jullie zijn Sahaja yogi’s, dit betekent dat jullie zulke speciale mensen zijn dat deze goddelijke kracht, waar je ook bent, of je nu slaapt, of wandelt, onder een boom zit of in je huis, waar je ook maar bent, de verbinding wordt in stand gehouden, zoals bij een walkietalkie. Je hoeft niet te praten, je hoeft niets te zeggen, je hoeft niet te bevelen, je hoeft niet te vragen, niets. Ze staat tot je beschikking, omdat je al één van de gouverneurs bent in het koninkrijk van God. Je hebt alle protocol die je toekomt. Als iemand je beledigt of je moeilijkheden berokkent, zal die daarvoor moeten boeten. Je hoeft je dus nooit zorgen te maken. Je hoeft je nooit met deze wereldse zaken bezig te houden. Integendeel, je kunt beter vergeven, want God weet wat er met die persoon gebeurt die zich verkeerd gedraagt. Zij (de goddelijke kracht) is niet alleen mededogen, maar ook toornig. Zij is toornig.

Jullie zijn speciale mensen, maar je moet je eigenwaarde hoog houden en je moet trachten je evenwicht in stand te houden. Eens je in evenwicht bent, is het de taak van een guru om anderen in evenwicht te brengen. Zij (deze kracht) brengt alles in evenwicht: de natuur, het klimaat, de atmosfeer, de maatschappij, de mensen, zij is er om evenwicht te brengen. Dit evenwicht komt voort uit het guruprincipe dat je in evenwicht brengt. Als het guruprincipe in je werkzaam is, dan kom je automatisch in evenwicht. Je wordt automatisch een evenwichtige persoon. Niemand hoeft je te vertellen hoe je evenwicht creëert, je bent zelf in evenwicht. Hoe moeten we nu dit evenwicht ontwikkelen? Vroeger hadden ze natuurlijk zeer harde methoden: niet veel eten, jezelf uithongeren en naar de Himalaya gaan, op je hoofd staan en al zulke dingen. Dit zal echter een grote onevenwichtigheid veroorzaken. Als je een ascetische persoon wordt, zal dat zo een droge persoon van je maken dat niemand nog naast je blijft staan. Je zou brandend heet zijn. Ik weet niet vanwaar deze ascetische gedachten komen. Misschien omdat ze de mensen meer aandacht voor hun Spirit[6] probeerden bij te brengen.

Maar een guru is niet ascetisch van nature, maar hij is zo onthecht dat hij ascetisch is. Hij kan een koning zijn of een bedelaar, of ergens een hooggeplaatste persoon of een gewone persoon. Als hij een guru is, dan is hij altijd volledig in evenwicht. Niets kan hem verstoren. Veronderstel nu dat je een kroon op zijn hoofd zet, en dan? Of die kroon nu van karton is, van zilver, goud, diamanten of wat dan ook, het maakt geen indruk op hem en het brengt hem niet uit evenwicht. Voedsel bijvoorbeeld, voedsel is één van de zwakke punten, denk ik. Een guru kan veel eten of helemaal niet eten, hij kan iets graag eten of ook niet, wat het ook mag zijn. Niets kan deze guru domineren. Het kenmerk is dat je in evenwicht bent en dat je niet kan gedomineerd worden door voedsel, macht, weelde of geld of wat dan ook. Niets kan je domineren. Je staat boven al deze dingen en eens je weet dat je boven deze dingen staat, ben je ook niet bang. Je bent niet meer bang, je bent onbevreesd. Absoluut zonder vrees. Niets kan je uit evenwicht brengen, niets kan je domineren, niets kan je verzwakken, niets kan je verslaven, niets is verleidelijk. Er is gewoon geen bekoring meer. Als je deze staat bereikt, voorbij de bekoringen, voorbij alle hebzucht, voorbij alle lust, dan is er geen probleem. Niets, helemaal niets kan je naar beneden halen. Je kunt een gewone bloemenkrans dragen of parels, of diamanten of iets anders, het raakt je niet. Maar je loopt van niets weg, want als je wegloopt dan word je een asceet op een kunstmatige manier. Ascetisme bevindt zich binnenin jezelf, het is aangeboren. Niets kan je dus hinderen, niets kan van belang zijn. Die staat moeten we zoeken.

Maar wat gebeurt er meestal met mensen: “Moeder, ik denk niet dat ik een guru ben.” Ik zeg: “Waarom?” “Omdat al de symptomen die u noemde, er zijn, ik wil steeds dit eten of dat doen.” Zo doe je het andersom. Je moet niet proberen jezelf af te wegen volgens wat ik zeg of jezelf te oordelen. Oordeel niet. Je groeit gewoon gestadig. Apprecieer jezelf, geleidelijk aan groei je en vestig je jezelf op de positie die je bereikt hebt. Je wordt verlegen en depressief als je begint te oordelen: “O, Moeder heeft gezegd dat we dit moeten hebben, Moeder heeft gezegd dat we dat moeten hebben!” Als je altijd maar oordeelt, zal het niet helpen. Je bent zelfzeker. Je bent zeker van jezelf. Je mag jezelf niet veroordelen of fouten aanrekenen.

Soms merk ik dat sommige mensen blijven zeggen: “Moeder heeft dit gezegd.” Ik kan dat gezegd hebben of misschien ook niet. Het doet er niet toe, wat het ook is. Wat heb je eraan te weten dat ik iets gezegd heb. Wat zeggen jullie allemaal? Dit is een heel goede manier om het anderen moeilijk te maken: “Moeder heeft dit gezegd”. Wat heeft ze gezegd? Dat je niet elke dag moet eten? Dit heb ik nooit gezegd. Maar iemand zou zoiets stoms kunnen beginnen. Veronderstel zelfs dat ik zoiets zou hebben gezegd, het doet er niet toe, wat heb je daarop te zeggen? Je overstijgt zelf dat wat goed is, in je eigen ervaring.

Je kunt niet geloven dat ik als mens nutteloos ben? Het was echt heel moeilijk. Eigenlijk heeft mijn vader me zoveel dingen gezegd over mensen, hoe ze zijn, en hoe ik moest zijn. Het is heel moeilijk om een mens te zijn, heel erg moeilijk. In het begin begreep ik hun reacties niet en waarom ze zich zo gedragen en hoe ik moest reageren, wat ik met ze aan moest. Het is erg moeilijk. William Blake had hetzelfde probleem. Maar wanneer je die staat bereikt, dan geniet je gewoon van jezelf. Jullie kunnen nog meer genieten dan ik, omdat jullie mensen zijn en je dus mensen begrijpt en dan kan jij je eigen groei zien. Het is veel gemakkelijker voor jullie om dat te waarderen. Voor mij is het … ik weet het niet want ik heb nooit bekoringen gekend. Ik ken deze kwaliteiten niet die jullie hebben. Ik weet dus niet hoe ik datgene moet beoordelen, wat er allemaal uit voortkomt. Als je nooit problemen hebt gekend, als je nooit bekoringen hebt gekend, als je bent zoals je bent, wat is daar zo groots aan?

Maar jullie komen van de menselijke staat tot een hoger niveau en dat is zeer eervol, en je kunt veel meer genieten dan ik kan genieten, of Christus of Krishna. Want diegene die opgeklommen is, die gegroeid is voelt nu de geurigheid van zijn deugden, van zijn kwaliteiten en van zijn grootsheid. Dan kan hij genieten van zichzelf. Hij zit hier en hij zal zeggen: “Het is in orde. Ik zit hier. Waar maak jij je druk over? Ik ben in orde.” Hij kan heel goed begrijpen hoe hij veranderd is, en hij kan ook heel goed en veel beter andere mensen begrijpen, die deze capaciteiten, deze kennis, deze diepte en zwaartekracht niet bezitten. Omdat je zelf ook een mens geweest bent – nu ben je goddelijk – omdat jij ook een mens geweest bent, kan je ze beter begrijpen, die andere mensen.

Een guru zoals ik, ik weet het niet. Het is een heel moeilijke situatie omdat ik een Moeder ben. Ik heb deze guru’s gezien, de echte guru’s. Het zijn zeer hardvochtige mensen. Ik kon niet begrijpen waarom ze mensen slaan, waarom ze hen afranselen, boven de put hangen, al deze dingen. Ik kan niet begrijpen waarom ze dit doen. Maar zij moesten ook boven het menselijke niveau uitstijgen door moeite en inspanningen. Daarom denken ze: waarom zouden anderen het zo gemakkelijk bereiken? Waarom zouden zij geen problemen tegenkomen? Maar jullie hebben deze problemen niet gekend. Jullie zijn anders dan deze guru’s. Jullie kregen het sahaj, op een zeer eenvoudige manier. Jullie moeten er niets voor doen. Jullie kregen het sahaj, jullie deden er niets voor. Jullie rol als guru is dus héél verschillend van deze guru’s die zo hebben moeten vechten om een geëvolueerde ziel te worden.

Jullie houding tegenover dingen moet dus uitgaan van meer mededogen, meer begrip, meer liefde. Zoals jullie het spontaan hebben gekregen, kunnen anderen het ook krijgen van jullie. Het is niet nodig om iets verschrikkelijks te doen, je moet niet naar ze schreeuwen. Sommige mensen vertelden me, en dat is heel jammer, dat sommige Sahaja yogi’s heel ruw met hen spraken en dat ze daarom Sahaja Yoga verlaten hebben. Een Sahaja yogi mag nooit iets ruw tegen iemand zeggen. Hij heeft het recht niet om wat dan ook te zeggen, want zonder dat er gesproken werd, heb jij je realisatie gekregen, helemaal gratis. Zonder er iets voor te doen heb jij je realisatie gekregen en als er iemand naar jou komt om zijn realisatie te krijgen, moet je het op dezelfde manier doen. Je hebt ze niet gekregen door een ascetische opleiding. Deze houding moet dus veranderen. Ik heb gemerkt dat je met deze houding een guru kunt zijn, maar geen sahaj guru. Probeer te begrijpen dat er een verschil is tussen een sahaj guru en een niet sahaj guru. Zij (de andere) zijn heel heetgebakerd, heel erg. Een sahaj guru kan helemaal niet heetgebakerd zijn.

Alles is zo fijn, zo mooi. Wij genieten allemaal van deze mooie atmosfeer, zoveel liefde, zoveel mededogen, zoveel respect voor elkaar. Geen wedijver, geen politiek. Probeer vooral één ding te begrijpen, namelijk dat je alles gekregen hebt op een sahaj manier en dat je het op dezelfde spontane manier kan doorgeven aan anderen. Je moet sahaj zijn. Je kreeg het sahaj. Het is dus niet nodig om ruwe, gruwelijke, heetgebakerde, of strikte guru’s zijn.

Maar af en toe sluipen deze zaken toch binnen (in Sahaja Yoga). Ik heb gemerkt hoe soms een soort van militarisering in Sahaja Yoga binnendringt: een soort van militaire behandeling. Dat kan niet. Er moet geen discipline opgelegd worden. Ze zullen zichzelf wel disciplineren, ze zijn guru’s. Wie kan een guru disciplineren. En ze zijn sahaj. Jullie stijl is dus erg verschillend. Geen van deze guru’s wist zelfs hoe ze realisatie moesten geven. Ik zeg je dit zeer openhartig. Ze wisten niet dat ze de Kundalini[7] kunnen doen opstijgen met hun handen. Slechts heel weinig mensen hebben in de geschiedenis realisatie gegeven. Maar jullie geven het links en rechts aan iedereen. Nu zei ik: “Kom hier en kijk naar deze persoon.” Jullie zitten neer en zeggen: “Dit is het, dat is het.” Jullie hebben de begrenzingen van de wetenschap overschreden. Jullie zijn zelf de wetenschap van het goddelijke geworden, en je weet er alles van: deze chakra blokkeert, die chakra blokkeert, ik blokkeer, jij blokkeert. Maar de manier waarop we met anderen omgaan, is de gurupada. Vriendelijkheid, zachtheid, bezorgdheid, dat is wat Moeder je gegeven heeft. Zorg, zorg naar iedereen toe. Je moet bekommerd zijn. Maar deze guru’s, neen: “Ga, sterf, dood jezelf, eet gras.”

Neen, zo niet! Je moet een moederlijke guru zijn, een zachtaardige guru, zeer zachtaardig vriendelijk en begrijpend, vergevingsgezind. Want wat is het doel? Wat is het doel? Het doel is Sahaja Yoga te verspreiden. Dat is de hoofdzaak, die we over het hoofd zien, dat het doel van onze realisatie, van ons werk is om realisatie aan anderen te geven, om Sahaja Yoga te verspreiden, om anderen te emanciperen en daardoor de hele wereld. Dat is onze verantwoordelijkheid. Als je verantwoordelijk bent, hoe gedraag jij je dan. We hebben geen priesterschap meer. En ook niet één persoon die zus zegt en de andere zo. Niets daarvan. Als je iets te zeggen hebt, dan zeg je dat aan die persoon en je zal wel zien hoe jouw persoonlijkheid reflecteert op die andere persoon, hoe hij reageert en hoe hij zich gedraagt. Ik heb gemerkt dat onze collectiviteit dit allemaal geleidelijk aan leert. Al die verschrikkelijke, dominerende mensen verlaten Sahaja Yoga geleidelijk aan. Ik merk dat de mensen zeer liefdevol en vriendelijk zijn voor elkaar en ook met anderen. Omdat jullie de belichaming zijn van goedheid, de belichaming van gerechtigheid, de belichaming van geduld, van mededogen, van liefde en van bezorgdheid.

Het gaat er niet om hoe je het kunt doen, jullie zijn het al. Maar je moet niet opgeven. Kijk gewoon naar iets en neem het waar. Niemand kan dat, maar jullie kunnen het allemaal. Zelfwaardering en aanvaarding (verantwoordelijkheid). Gebruik jullie krachten. Als je een guru bent, gebruik dan je krachten. Je gebruikt je krachten niet, je denkt nog altijd: “God weet of ik die krachten wel heb, of niet.” Dat wil zeggen dat je nog altijd een beginneling bent. Neen: “Ik ben guru, goed dan.” We zeggen: “Moeder ik ben mijn eigen guru” maar enkel met de lippen. Je bent niet alleen je eigen guru, maar die van de hele wereld. Wij hebben een collectief meesterschap. Collectief. En niets kan ons ontsnappen. We zijn geweldig, absoluut geweldig, niets kan ons ontsnappen. Als we begrijpen dat we onze krachten moeten gebruiken… Er wordt iemand verkozen die heel wreed is, ze kleden hem om en zeggen: “Hij is de paus.” Goed, hij is de paus, maar hij is het niet. Hij speelt die rol wel, maar van binnen is het niet zo dat hij onfeilbaar is. Hij is feilbaar, wel honderd keer. Zo is het niet met ons. We hebben al deze zaken allemaal binnenin onszelf. Wij hebben ze, ze zijn er, wij bezitten ze, we moeten ze alleen gebruiken. Eens jij je krachten gebruikt, zullen alle baddha’s[8] wegrennen, alles zal ervandoor gaan. Je zult er versteld van staan. Wie kan standhouden tegen een heilige, tegen een guru? En dan nog één die weet dat hij een guru is. Niemand kan standhouden, ze zullen er allemaal vandoor gaan.

Maar je moet aan introspectie doen om te zien of je zelfwaardering volledig in orde is. Het is niet zo dat je alleen maar moet denken dat je een guru bent. Ik heb sommige echte guru’s gekend, en ik zou jullie nooit toestaan om naar hen toe te gaan. God weet of je heelhuids terugkomt of niet. Ik heb hen gezegd dat het echte guru’s zijn, maar kom beter niet in hun buurt. Wat zij tekort komen, is dit mededogen, deze sahaj stijl, want zij denken: “Wij hebben er zeer hard voor moeten werken, waarom zouden deze mensen er niet hard voor moeten werken?”

Je kunt om het even wat zijn. Je kunt dit werk doen of dat werk, je kunt geleerd zijn of niet, het maakt geen verschil, of je nu arm of rijk bent, het maakt helemaal geen verschil, als je maar weet dat je een guru bent en jij je krachten gebruikt. Als je dat aanvaardt, is het zoals met alle talenten. Als je muziek kent, dan weet je dat je muziek kent; als je kunt koken, dan weet je dat je kunt koken; als je een administrator bent, dan ken je administratie. Maar dit is misschien nog niet volledig absoluut. Maar je bent zelf al de absolute totaliteit van de realiteit. De realiteit staat tot jouw beschikking. Maar je neemt je verantwoordelijkheid op. Jullie zijn helemaal niet gewoon. Je kunt zeggen dat jullie speciaal zijn in het gewone. Zo zal je alle nonsens laten vallen. Anderen zullen je zien en ze zullen verwonderd zijn. Wat voor mensen zijn dat? Wat voor leven leiden ze? Ze zijn zo vriendelijk, zo lief! Hun kennis is zo subtiel, zo groot, van zo een hoog niveau. Maar toch voel je nooit een opgeblazen ego. Ik heb nog nooit een Sahaja yogi gezien die zegt: “Oh, ik weet alles van chakra’s en dit en dat.” Hoe durf je zoiets zeggen! Met een krullende snor!

Neen, met al deze kennis buig je zoals een boom die beladen is met fruit, naar beneden buigt. En deze nederigheid, deze eenvoud en deze nederigheid geven je die speciale kracht, die in elk hart kan doordringen. Zo worden jullie apostelen van de waarheid. Jullie kunnen profeten worden, zoals William Blake. Je zou het kunnen. Zoveel dingen zullen zich manifesteren en je zult het zelf niet geloven. Maar geloof het! Je bent één met die grote kracht die God Almachtig is.

Jaren hebben ze gediscussieerd over de onbevlekte ontvangenis van Christus. Zulke domme mensen heb ik nog nooit gezien. Hij is God. Hij is God Almachtig. Hij is geen mens. Hij kan alles. Hoe kan je hem beoordelen, zijn krachten en zijn werk beoordelen, hoe kan je dat? Over God discussiëren? Heb je soms zijn verstand? Het is alsof ik bijvoorbeeld zou discussiëren over bankieren. Na één of twee zinnen heb ik al gedaan. Zo ook, als je begint te discussiëren over God, moet je weten dat je daar de capaciteit niet toe hebt. Discussiëren over God: wat zijn relaties zijn, hoe hij een Zoon kreeg, enzovoort. Wie ben jij? Wat is jouw positie dat je kunt discussiëren? En in je nederigheid, realiseer jij je dat het God Almachtig is. Hij is almachtig. Hij kan om het even wat. En dan dat geloof! Geen blind geloof maar een echt geloof te voelen dat God almachtig is en dat je de boodschapper bent geworden van God Almachtig geeft je al de kracht, al de moed, alles, zijn mededogen, zijn liefde, zijn aandacht en zijn begrip. Dit geloof zou absoluut één met jou moeten zijn.

Ik ben eens naar een echte guru geweest. Hij was een afgrijselijke man. Hij sloeg zoveel mensen, gooide ze van de heuvel af en dit soort dingen. Maar toch, voor mij heeft hij enorm veel eerbied. Ik ging dus naar hem toe en hij begon met me te praten alsof hij met een Godin zou praten. Hij zei: “Wat vindt u van al deze wereldse mensen?” Ik zei: “Zij zijn oké, tenslotte heb ik ze zelf geschapen. “Hij zei: “U bent God, waarom verandert u ze dan niet een beetje met al uw kracht?” Ik zei: “Dat is het probleem. Ik heb hun vrijheid gegeven. Ik zei: ‘Goed, je hebt de vrijheid, je kunt kiezen of je wel of niet wilt transformeren.’ Ik kan hen niet forceren.” Hij zei: “Maar u bent God Almachtig. U kunt alles. “Ik zei: “Ik kan alles, maar sommige dingen wil ik niet doen en één hiervan is dat ik hun vrijheid niet wil wegnemen. Het is hun vrijheid om te kunnen kiezen. Ze hebben die gekregen omdat ze, als zij de ultieme vrijheid willen bereiken, ze die kleine vrijheid intact moeten houden”. Zo was hij hierover met mij aan het twisten. Hij zei: “Maar als u God Almachtig bent, dan moet er toch een andere manier zijn. Hoe moet dat nu met deze verschrikkelijke mensen.” Ik zei: “Je bezorgdheid is goed en ik begrijp je, want je bent een guru, maar veronderstel dat ik God Almachtig ben, dan betekent dit dat mijn stijl verschillend is. Ik kan niet zoals jij zijn. Dan zei hij: “Dat is waar. U kunt niet zijn zoals ik.”

Dat is wat ik in hem ontdekte. Hij was tegen me aan het praten alsof God voor hem stond. Dan zei hij tegen al zijn discipelen: “Loof, loof de Heer. Loof Haar. Sutikarra. Want God houdt van lofbetuigingen.”

Ik zei: “Echt waar?”

“Ja, als je de Heer prijst, dan geeft hij alles (wat je vraagt). Ik heb dat gezien, ik loof hem altijd. Als ik wil dat iets gebeurt, loof ik hem en hij doet het voor mij.”

Toen zei ik: “Dat is waar. Ik moet dit aanvaarden.”

Hij was Bhakti Gamya[9]. Je kunt Moeder niet bereiken tenzij je bhakti[10] hebt vanuit je hart. Het is een soort van ingebouwde voorwaarde. Wat kan je eraan doen? Als je geen bhakti hebt, kan je Moeder niet bereiken. Dat gaat niet. Je kunt God niet bereiken. Maar als je bhakti hebt, dan kan je Moeder bereiken. Het is zo neergeschreven: Bhakti Gamya.

Als iemand zegt: “Doe mijn Kundalini opstijgen.” Dan kan ik zijn Kundalini niet omhoog brengen. In de volgende zeven levens zal hij zijn realisatie niet krijgen. Maar als iemand zegt: “Moeder wilt u mij alstublieft mijn realisatie geven?” Eén keer (is dan voldoende)! Niet alleen nederigheid maar bhakti. En bhakti is alleen mogelijk als je geloof hebt. Dat is het: geloof! En dat geloof wordt vandaag de dag op de proef gesteld door alle mogelijke domme mensen, intellectuelen, die afschuwelijke mensen die (…), ook de wetenschap en de zogenaamde Katholieke Kerk, en die kerk en deze kerk. Je geloof in God moet absoluut, absoluut onbevlekt zijn. Niets kan dat verstoren. Dit is heel belangrijk. Je hebt al de mirakels van God gezien, je hebt gezien hoe jullie zijn krachten uitwerken. Je kent al deze dingen. Maar toch schiet het geloof in God nog tekort. Wie volledig vertrouwen heeft in God is zoals God zelf, wordt gezegd. Hij wordt Paramchaitanya[11] genoemd.

Van de guru wordt gezegd dat hij zelf Brahmachaitanya[12] is. Als dit vertrouwen in God dus absoluut gevestigd is, dat er een almachtige God is, hij is almachtig en dat je de boodschapper bent van deze God, als dit begrip absoluut standvastig in je wordt, dan ben je in de gurupada.

Ik zegen jullie vandaag, opdat jullie allemaal deze staat zouden bereiken, dat jullie verblijven in die staat van gurupada. Waar je ook bent, wat ook je positie mag zijn, wat je ook doet, dat het vertrouwen in God Almachtig, dat in jullie aanwezig is, tot uitdrukking mag komen. En dat niet alleen, maar dat het zich zal manifesteren, dat het zal ageren, net zoals God. Je kunt er zoveel over vertellen. Ik heb er vroeger al zoveel over gezegd en ik zal er later ook weer over spreken. Maar vandaag moeten we één ding onthouden, namelijk dat we volledig vertrouwen moeten hebben in het koninkrijk van God en in de krachten van God Almachtig, volledig vertrouwen en dan vertrouwen in onszelf.

Moge God jullie zegenen.

[1] guru: leraar of meester

[2] sahaj: sahaja, spontaan, aangeboren, volgens de cultuur van Sahaja Yoga

[3] sakshi: getuige; de hoedanigheid om getuige te zijn van de hele wereld, als in een toneelstuk

[4] gurupada: het pad, de voetstappen van de guru – staat van (eigen) meesterschap, waarbij de innerlijke zwaartekracht zich spontaan manifesteert als absoluut vertrouwen in God, als een magnetische persoonlijkheid, als vriendelijkheid, zachtheid, bezorgdheid in de omgang met anderen.

[5] ruthambara/rithambara prAgnya: ‘prAgnya’ betekent ‘ware, verlichte kennis’, ‘ruthu’ betekent ‘seizoenen’ en degene die zorg draagt voor de seizoenen. Innerlijke verlichte kennis die ervoor zorgt dat alles in de natuur op het juiste tijdstip, in het juiste seizoen gebeurt. Een nieuwe staat van ‘zijn’, mogelijk gemaakt door Shri Mataji, waarbij we overal datgene wat we vereren kunnen zien, voelen en ervaren.

[6] Spirit: het Atma, het Zelf, de diepste (goddelijke) essentie van ons wezen, die zuivere liefde, vreugde en bewustzijn is

[7] Kundalini: primordiale, moederlijke levensenergie, die opgerold in het heiligbeen verblijft

[8] baddha: subtiele negativiteit, blokkade, hindernis ter hoogte van orgaan of chakra

[9] Bhakti Gamya: één van de 108 namen van Shri Mataji: ‘Zij die gerealiseerd is door devotie.’

[10] bhakti: liefdevolle toewijding, devotie

[11] Paramchaitanya: de allesdoordringende kracht van God

[12] Brahmachaitanya: de allesdoordringende kracht en de vibraties van het bewustzijn