Shri Ganesha Puja. Cabella (Italië), 30 Augustus 1992.

En Transcript Version Date 2015-1105
Vertaling toegepast Versie 2016-0903

De vorige keer hadden jullie me om de Gurupada gevraagd, en daarvoor moet je weten dat de essentie van een Guru Shri Ganesha is, de onschuld. Je zult het verhaal wel kennen van een zekere zeer toegewijde vrouw, een trouwe vrouw, een ‘sati’. Haar naam was Anasuya, en ze was zo religieus en zo toegewijd dat het verhaal gaat dat de vrouwen van alle goden – Brahma, Vishnu en Mahesha – erg jaloers op haar werden. Dus zeiden ze hun mannen: “Jullie moeten haar testen, of zij werkelijk een kuise vrouw is of niet.” Dus gingen zij allemaal naar haar toe als sadhu’s, gekleed als sanyasi’s. En toen ze zei dat ze hen graag wilde bedienen en hen iets wilde geven, zeiden ze: “We willen eten.” Ze zei: “Goed, ga dan maar zitten,” en maakte eten voor hen klaar. Toen zeiden ze: “We zullen het eten enkel opeten als jij al je kleren uittrekt. We zullen het eten enkel opeten als je al je kleren uittrekt.” En zij vroeg: “Is dat zo?” Ze zeiden: “Ja.” Toen veranderde ze hen in heel kleine kinderen, drie kleine kinderen, en trok haar kleren uit, omdat de onschuldigen daar toch geen bijgedachten over hebben. En vervolgens verenigde ze hen; hun drievoudige onschuld werd verenigd, zodat ze hun Gurupada kregen. Zo werd de Adi Guru gecreëerd.

Als je dus je Gurupada wilt, dan is het eerste vereiste dat je onschuldig bent. ‘Onschuld’ is een heel vage term, heel vaag, en het is moeilijk om werkelijk te begrijpen wat onschuld precies is. Wat is nu eigenlijk de natuur van onschuld? Dat kunnen we leren te begrijpen aan de hand van Shri Ganesha’s onschuld. Eerst en vooral is hij begiftigd met wijsheid, en hij schenkt ons ook wijsheid. Het is fijn dat we in deze moderne tijd de genen hebben ontdekt, genen die ons gedrag en ons ras bepalen. Hij is het die deze genen in ons brengt. Hij selecteert ze en brengt ze in ons, en als hij wijsheid in ons brengt dan zijn we wijs. Er is absoluut een gen voor wijsheid; En zoals we duidelijk kunnen zien ontbreekt dat in veel volkeren. Ze hebben geen wijsheid. Ze doen dingen zonder wijsheid. Ze doen dingen die destructief zijn voor zichzelf en hun maatschappij. Ze beschouwen zich wel als de allerhoogste beschaving en het zuiverste ras, ondanks alles; je kunt jezelf uiteindelijk alles toedichten wat je wilt, maar aan hun gedrag kun je zien dat ze totaal geen wijsheid bezitten. Hij is dus degene die deze wijsheid in ons brengt. In sommige mensen, die nog niet zo ver geëvolueerd zijn – want bepaalde volkeren zijn nog niet zo ver geëvolueerd – ontbreekt deze wijsheid.

En daarnaast geeft deze wijsheid ons ook het gevoel van vrijheid, waardoor we geen toevlucht nemen tot allerlei bedwelmingsmiddelen en slechte gewoontes. We vinden het dan bijvoorbeeld niet fijn om naar naakt te kijken. Zoiets kan nooit tot de levensstijl behoren van mensen met wijsheid – nooit. En we laten ons ook niet in met buitenechtelijke nonsens. Alleen dat wat volledig in het midden is, wat dharmisch is, accepteren we. En we kunnen zien dat het zaad van wijsheid in ons maakt dat we dharmische mensen worden als we opgroeien, automatisch. We zijn automatisch dharmisch. We vermoorden niemand, we onderdrukken niemand en we martelen niemand. We bezetten andermans land of huis niet en stelen ook niet andermans bezittingen of eigendommen. Deze wijsheid word je gegeven door Shri Ganesha. Kort samengevat stoomt hij je helemaal klaar voor de zelfrealisatie. Uiteindelijk is hij het alleen die zorg draagt voor ons in de tijd van onze nirvana, in de tijd van onze realisatie, want hij stopt alle uitscheiding zodra je je nieuwe dimensie binnentreedt. Je hebt me hier al voor negen à tien uur aan een stuk zien zitten. Ooit heb ik zelfs achttien uren stilgezeten zonder één keer naar het toilet te gaan. Want hij is het die al deze activiteiten stopt; het stopt zelfs al zodra de Kundalini opstijgt.

Deze wijsheid is dus innerlijk, en wanneer de Kundalini opstijgt dan manifesteert hij zich in ons; ik zou zeggen dat hij ons als een kind maakt. En dat is ook wat Christus zei: jullie moeten als kinderen zijn als je het koninkrijk van God wilt binnentreden. Je wordt het kind; als die tijd is gekomen dan word je een kind. En zodra de Kundalini opstijgt komt die wijsheid in je hersenen terecht, omdat hij op de Kundalini zit. Hij is de kracht in de Kundalini. Hij geeft het brein wijsheid. En eenmaal je die wijsheid krijgt, laat je alle slechte gewoontes vallen, alle verkeerde gehechtheden, alle adharmische dingen die je doet – alles valt van je af. Hij verandert je; je genen worden veranderd. De genen van Sahaja yogi’s zullen allemaal gelijk worden, gelijksoortig zou ik zeggen, en de genen van andere mensen zullen anders zijn. Waarschijnlijk komen die van Indiërs er al dichtbij, want Indiërs zijn normaal gezien heel wijze mensen. Als je wilt weten welk volk superieur is wat wijsheid betreft, dan zijn Indiërs heel wijs. Ze zullen gewoon geen domme dingen doen, geen sprake van. Zelfs de kinderen, zag ik – als westerse kinderen in India naar school gaan, dan doen ze zichzelf de meest destructieve dingen aan; niemand die het kan begrijpen. Op een keer sprongen ze in een vuile vijver en kregen ze malaria. Daarna ontsnapten ze uit de school en gingen naar buiten de straat op en de winkels binnen. Dus plaatsten ze een hek. En toen er een hek werd geplaatst kregen we kritiek van de krant, wat helemaal geen steek houdt, want elke school heeft een hek. Al deze onverstandige, domme dingen doen ze dus omdat ze geen wijsheid hebben. Een kind dat wijsheid heeft is ontzettend voorzichtig, omdat hij de waarde van zijn leven beseft. Hij respecteert zijn ouders, hij respecteert iedereen – automatisch, je hoeft het ze niet te vertellen. Automatisch weten ze wat dharma is, je hoeft het ze niet te vertellen.

Die wijsheid, deze grote godheid Shri Ganesha, kwam ook in de gedaante van Jezus Christus. En jullie hebben hem allemaal geaccepteerd als de Heer, naar waarheid. Maar omdat jullie Ganesha principe nog niet zozeer ontwikkeld was in deze westerse landen, gingen mensen zich te buiten aan stompzinnige dingen. De pornografie en de interesse in naakte vrouwen laten zien dat er geen wijsheid in hen is, dat er geen Ganesha in hen is. En al volgen ze Christus, naar de kerk gaan is enkel lippendienst voor hen. Ik weet niet of de kerk misschien iets van Ganesha in zich heeft, want zelf hebben ze geen Ganesha. Uit hun manier van leven kan niemand afleiden dat ze ook maar het kleinste benul hebben van heiligheid en zuiverheid. Zodra je wijsheid krijgt, begrijp je heiligheid en zuiverheid. Vóór die tijd aanbid je gewoon de ‘Heilige Vader’, en die heilige vader doet wat hij maar kan om mazen te creëren in het net van de organisatie, die geld aanneemt, zich laat omkopen, bommen produceert en vrouwen heeft; hoe kan hij na dit alles nog heilig zijn? Deze kwestie van wijsheid is zo ontzettend belangrijk, en daarom moeten we Ganesha vragen om ons als kinderen te maken. Normaal gezien hebben kinderen wijsheid, maar niet alle kinderen. En dit is het punt: de kinderen waarin Shri Ganesha geactiveerd is hebben dit gen van wijsheid, het zit in hen. Dit is een van de belangrijkste dingen die we moeten afwegen: is het wijs, is het verstandig? Je hoeft het niet logisch te kunnen verklaren; als je logischerwijs ergens in gelooft dan kan het misgaan, omdat er geen kracht vanbinnen is. Maar als het van binnenuit ontstaat, dan zal je het voor geen goud doen. Nu ken je jezelf, en alle Sahaja yogi’s zijn zo anders: ze gedragen zich anders, ze staan anders, ze praten anders, ze denken anders, alles aan hen is anders. Ze zijn gewoon ineens zo geworden. En je kunt niet verklaren hoe het komt dat we zo zijn geworden. Vroeger dronken ze, rookten ze, namen ze drugs, alles deden ze. Maar hoe komt het dat je plots veranderd bent? Omdat Shri Ganesha deze wijsheid in je heeft gebracht.

En als je zijn karakter bekijkt, dan is dat heel interessant. Hij is een kind, en hij is volkomen toegewijd aan zijn Moeder. Hij kent geen enkele andere god, niets anders – volmaakte toewijding. Maar is dat bij ons ook zo? Ik zie wel eens dat dit bij sommige Sahaja yogi’s ontbreekt. Ze missen oprechtheid en trouw. En soms ben ik geschokt te ontdekken hoe oppervlakkig ze nog zijn, wat wil zeggen dat ze nog veel moeten groeien. Mensen die voor mij werkten heb ik altijd geprobeerd voldoende te betalen. Maar in dit geval hoef ik niets te betalen, want ik heb zoveel gedaan voor jullie tempel, voor jullie lichaam; waarom zou ik jullie betalen? Maar ik betaal altijd royaal, ik zorg voor hen en geef hen van alles. Mijn trouw aan jullie en liefde voor jullie kunnen niet betwist worden. Maar ik zie dat ze soms erg egoïstisch zijn, extreem egoïstisch. Ze doen het halve werk en zijn dan weg; en ze hebben alleen interesse in hun eigen problemen. Of ze proberen gewoon het een of andere excuus te vinden. Veel Sahaja yogi’s zijn ook zo. Ze zijn niet oprecht. Sahaja Yoga heeft hen zoveel gegeven. We moeten altijd nagaan of we oprecht zijn ten opzichte van Sahaja Yoga. Wat doen we voor Sahaja Yoga? Wat hebben we bereikt, en wat doen we? Maar in plaats daarvan worden ze een last voor Sahaja Yoga. Ganesha is nooit een last voor zijn Moeder.

Als er bijvoorbeeld iemand ziek wordt, goed, dan zou Sahaja Yoga je kunnen helpen; misschien, maar misschien ook niet. Misschien word je genezen, misschien niet. Maar als ze niet genezen dan zeggen ze: “Zie je, ik ben niet genezen. Ik verlaat Sahaja Yoga.” Zeg dan gewoon: “Ja, vertrek maar alsjeblieft.” Voor het minste of geringste vertrekken ze, niet begrijpend wat werkelijk van belang is. En ze zijn je tot last; als iemand bijvoorbeeld trouwt dan komt hij klagen: “Ik ben niet tevreden met deze vrouw.” Wat je ook doet, de vrouw valt me lastig en de man ook. Van alles en nog wat wordt erbij betrokken: “Mijn man beoefent geen Sahaja Yoga, wat moet ik doen?” Los dat probleem zelf op met je man. Los zelf je problemen met je kinderen op. Jij hebt de kracht om het zelf te doen; heb geduld en los het op. Ze klagen ons aan, alles. Enkel de Sahaja yogi’s kunnen Sahaja Yoga in moeilijkheden brengen, kun je dat geloven? Niemand anders kan het schade toebrengen. Zolang geen enkele Sahaja yogi zich misdraagt, kan niemand Sahaja Yoga schade toebrengen. We hebben zo veel gevallen gekend. Ik bedoel, ze hebben mijn foto’s gezien, ze hebben mirakelfoto’s gezien, ze hebben hun realisatie gekregen, alles werd hen gegeven, en ze werden zo vaak geholpen. Maar dan zeggen ze plots: “Ik wil Sahaja Yoga verlaten.” “Heel goed,” zeg ik dan, “wie wil vertrekken moet dat maar onmiddellijk doen.” Er is namelijk maar heel weinig plaats in de hemel, en voor zulke halfslachtige mensen is er helemaal geen plaats. Als ze willen vertrekken, dan moeten ze vertrekken.

Je moet Ganesha als je ideaal hebben. Je zou niet moeten denken: “Ik aanbid Ganesha,” zoals jullie ook Christus hebben aanbeden, of wie dan ook hebben aanbeden. Het gaat erom wat er binnenin jou is gebeurd. Heb je Shri Ganesha in je? Volg je Shri Ganesha met dezelfde devotie en toewijding? Je bent gemaakt naar het model van Shri Ganesha. Shri Ganesha werd geboren uit onbevlekte ontvangenis. En ook jullie zijn zo gevormd. Je Kundalini werd tot ontwaken gebracht, je kreeg de realisatie en je tweede geboorte, en nu zijn jullie Sahaja yogi’s. Dit alles gebeurde met je zonder de tussenkomst van een vader. Als ik je niet had verteld dat je een vader had, dan had je het nooit geweten. Andere guru’s daarentegen zouden nooit een ander de eer willen toekennen. Dit is dus werkelijk met je gebeurd, en je wordt gevormd op dezelfde wijze als Shri Ganesha. Natuurlijk moest je er zelf ook wel een zekere staat voor hebben, zie je, anders had ik je zo niet kunnen vormen, ook dat is waar. Stel dat de Kundalini niet aanwezig was geweest, wat kon ik dan doen? Of als ze niet zou ontbreken maar helemaal beschadigd zou zijn, of als ze niet beschadigd zou zijn maar sommige chakra’s in vreselijke staat zouden zijn.

Jullie waren dus mensen die helemaal klaar waren voor jullie realisatie, jullie zochten er oprecht naar en hadden het zuivere verlangen om Sahaja yogi’s te worden, absoluut. Maar ook tijdens je groeiproces moet je blijven toekijken en je blijven afvragen hoe oprecht we geven en met hoeveel toewijding we eraan werken. We hadden ooit mensen die ergens waren gaan posteren of zo – niet nu, het is al lang geleden – die me zelfs hun koffie lieten terugbetalen. Ik zei: “Goed.” God zij dank rookten ze niet, anders hadden ze me dat ook nog aangerekend. Vanuit dat niveau zijn we dus al heel wat veranderd, en sommigen zijn zelfs volmaakte Sahaja yogi’s geworden. Maar we hebben ook nog steeds mensen aan de oppervlakte, die zich om het kleinste zenuwachtig maken. Gisteren was er een storm; er moest wel een storm zijn. Je weet misschien niet dat toen Christus zijn volgelingen meenam, er een zware storm opstak die hij zelf tot bedaren bracht. Pas toen jullie gisteren liederen zongen stopte de storm, enkel om te bewijzen dat deze liederen zoveel kracht hebben. Als zulke dingen niet gebeuren, hoe zul je dan weten dat deze liederen die kracht hebben? Je denkt dat je gewoon maar wat zingt, maar nee: het heeft kracht, het zijn mantra’s, dit zijn allemaal verlichte liederen. Dus toen stopte het. En ze vroegen me: “Moeten we mantra’s zeggen?” Ik zei: “Nee, niets.” Ik vertelde jullie niet wat jullie moesten doen. En plots kwamen ze op het idee om te zingen, en het werkte! Want als ik steeds maar met alle ideeën kom, wanneer zul jij dan je eigen kracht gebruiken? Al dit soort bijzonderheden gebeuren omdat het Shri Ganesha’s speciale trucs zijn. Hij is de ware rechter voor je. Je zou het kunnen weten, want in de Sixtijnse Kapel zie je hoe hij daar staat en je naar links en rechts dirigeert.

Er is dus wel degelijk een teststadium. In Sahaja Yoga is de deur open, aan deze kant. Maar er is een nog grotere deur aan de achterkant om mensen eruit te zetten. En dat oordeel wordt niet zozeer door mij geveld als wel door Shri Ganesha. Hij beoordeelt je, tot je er uiteindelijk uit wordt gezet. En het is heel moeilijk om daarna nog terug te komen. Zelfs als je terugkomt dan ben je zelf achterdochtig en zijn anderen ook achterdochtig jegens jou. Dus zie je, wat je moet begrijpen is dat dit een teststadium is. Doe aan zelfonderzoek, vraag je af: “Ben ik wijs? Als ik dit doe, doe ik dan het meest verstandige? Is dit het meest wijze dat ik kan doen? Is het goed voor mij als Sahaja yogi om dit te doen? Zou ik dit doen of niet?” Elk moment zou je dat moeten nagaan. Ik bedoel, je weet dat ik geen geld van je wil en ook geen cadeaus. Dat heb ik al honderd keer gezegd, maar ze willen niet luisteren. Nu zeggen ze: “Moeder, als u stopt ons cadeaus te geven, dan stoppen wij ook.” Ik zei: “Stoppen jullie eerst, daarna zal ik ermee stoppen.” Maar ondanks deze discussie en onenigheid is er één ding zeker: er is liefde, en jullie willen die uiten.

Maar hier is liefde niet gehecht; het is onthechte liefde, die in haar meest overvloedige vorm stroomt, waar alle verantwoordelijkheid aan kan worden toegeschreven. Er zijn mensen die steeds maar kritiek blijven uiten op andere Sahaja yogi’s; dat heb ik gezien, het gebeurt heel vaak. Dat is het teken van een Sahaja yogi van een heel laag niveau, want hij ziet niet wat er mis is met zichzelf. Hij probeert wel kritiek te geven op anderen, maar ziet hij wel wat er mis is met zichzelf? En er zijn andere Sahaja yogi’s die niet beseffen dat ze als gana’s zijn. Ze zijn als gana’s, en stel je eens gana’s voor, hoe snel ze zijn. Ganesha creëert deze gana’s, die eerst in het borstbeen ontstaan en zich van daaruit in het hele lichaam verspreiden. Zodra het middenhart, de plaats van de Moeder, ook maar een klein beetje trilt, zijn ze waakzaam. Dus ook wij moeten waakzaam zijn. Het is heel belangrijk dat we waakzaam zijn. Voor ongeveer twaalf jaar van je leven blijven deze gana’s daar in het borstbeen, en daarna verspreiden ze zich in het hele lichaam, omdat ze dan volgroeid zijn. Ze worden daar gehouden totdat ze voldoende gegroeid zijn om de vijand aan te kunnen. En ze weten welk soort vijanden ze hebben, ze weten alles: welke vechtstijl er nodig is en wie hun tegenstander is. Ze zullen gewoon onder elkaar een selectie maken en aanduiden wie er met wie zal vechten en hoe de taken verdeeld worden. Maar ze zitten niet de hele tijd in hun Moeders huis. We moeten dus naar de mensen gaan. We moeten het lichaam van de Virata in gaan. We moeten allemaal naar buiten, de wereld in. Zonder de minste angst moet je het gevecht aangaan. Blijf niet thuis zitten huilen als een baby, jullie zijn nu allemaal volwassen mensen. Dit is ook wat geschreven staat over het toekomstig leven van Boeddha: dat hij Matreya wordt, wat betekent dat hij drie Moeders in zich draagt – ‘Ma-treya’. Maar ook dat hij de maatschappij in trekt, dat hij overal heen gaat en de mensen verandert.

Toen jullie om de Gurupada vroegen wisten jullie niet wat je te wachten stond. Een guru blijft niet thuis. Hij moet de wereld in trekken, allerlei mensen ontmoeten en hen over Sahaja Yoga vertellen, zonder bang te zijn. Je moet in de samenleving leven, niet je eigen exclusieve samenleving creëren waar je van bhajans en evenementen geniet; dat is nu voorbij. Ik bedoel, natuurlijk zullen we altijd bhajans hebben, dat is het niet. Maar je moet er bovenuit stijgen. Wees niet enkel bekommerd om je eigen problemen die nu worden opgelost; blijf niet alleen in Sahaja Yoga, maar trek allemaal de wereld in, ontmoet andere mensen en vertel hen over Sahaja Yoga. Het beste kun je nog badges dragen, waardoor mensen vragen: “Wie is dat?” En dan kun je met ze praten, met je vrienden en de rest van je samenleving. Je hoeft er niets voor op te geven, je hoeft niets op te geven. Je bent onthecht, en je gaat gewoon voor jezelf na wat er verkeerd is. Zoals gisteren, toen ze jullie van alles lieten zien, waaronder disco dans. Je zou naar de disco moeten gaan en hen flyers geven en hen tonen: “Waar ben je mee bezig, ben je niet goed wijs?” Of je kunt die discostijl wat overdrijven, totdat ze zelf zeggen: “Wat is er mis met hen?” Dan zeg je: “Wij doen net zoals jullie!” Dat zal ze wel kalmeren. Of als er een vrouw aan het roken is en een bepaalde houding aanneemt, ga dan voor haar staan in dezelfde houding en doe alsof je rookt. Dan zal ze ermee ophouden. Dus enerzijds kun je hen nabootsen om hen te laten zien hoe ze zich gedragen, en anderzijds kun je schrijven.

Je moet echt schrijven. Het is ontzettend belangrijk te schrijven en anderen te antwoorden. Ik moet zeggen dat er een heel mooi artikel over mij is verschenen, en dat de Engelse Sahaja yogi’s hiervoor echt in mijn plaats deze man zouden moeten antwoorden. Dat is heel belangrijk. Het ligt in mijn kamer, ik zal het hen geven. Je moet weten wat er overal gebeurt – wat er in Bosnië gebeurt, wat er in Italië gebeurt, en wat er hier gebeurt. Je moet de kranten lezen. Je kunt ook tv kijken, nu je verstandiger bent geworden. Als je voor die tijd tv zou kijken, dan zou je gek worden, zoals andere mensen die tv kijken. Wat heeft het dan voor nut tv te kijken? Maar als je met een onthechte geest tv kijkt dan zie je onmiddellijk wat er moet gebeuren. Anders zou je maar warmpjes in huis blijven zitten: “Moeder, Moeder, Moeder, Moeder!” Maar nu niet.

Ganesha geeft zijn gana’s krachten, en zij vechten. Daarom wordt hij Ganapati genoemd. Als jullie mij Ganapati willen noemen, dan moeten jullie zoals gana’s zijn, die erop uit trekken en oplossingen brengen. In zoveel opzichten zijn er zoveel trucjes die je met deze mensen kunt uithalen om te proberen ze bij Sahaja Yoga te brengen. En deze allesdoordringende kracht is met je. Je zou ze niet moeten vermijden. Zo zijn er verschillende wetten in jullie landen die zo vreselijk zijn; sommige wetten zijn zo vreselijk en eigenaardig. Je zou erover moeten schrijven. Er is geen rechtvaardigheid en geen logica in zoveel van jullie wetten, omdat ze enkel op geld gericht zijn. In Frankrijk bijvoorbeeld hebben ze heel vreemde wetten. En ze handhaven de wet ook nooit, omdat ze er niet in geloven. Er is geen moraal en er zijn geen wetten. Schrijf hen erover. Je moet journalisten ontmoeten en hen erover spreken. Probeer nu jezelf naar voren te brengen! Zolang je dat niet doet, zal niemand naar Sahaja Yoga komen. Er zouden wel eens zeer grootse mensen uit kunnen voortkomen. Je kunt mensen bij je uitnodigen, je kunt ze bellen. Ik heb de werkwijze van andere guru’s gezien. Ze schrijven heel mooie brieven naar alle grote bazen, als ze een bepaald huis willen bezoeken. Dan vragen ze om een gesprek, gaan naar die persoon toe en spreken ermee. Ze gebruiken een soort van… een soort van onderhandelingsmethode, zo kun je het noemen; of een zekere werkgroep gaat hen opzoeken. Dat is het niveau. En dan laten ze hen boeken zien: “Kijk, dit is nu populair, waarom begint u er niet mee? We vragen er geen geld voor,” enzovoort. Zo kun je heel veel mensen aantrekken. Maar je moet hen uitnodigen, want als je hen niet uitnodigt dan komen ze niet vanzelf naar je toe. Je moet hen dus uitnodigen, en hen zeggen: “We willen u graag ontmoeten.” Van de honderd mensen zullen er ten minste twintig antwoorden die je wel willen ontmoeten. En dan zeg je: “We hebben dit en dat ontdekt.”

Vandaag zouden jullie dus als Ganesha’s gana’s dit bijzondere werk moeten doen, namelijk te begrijpen dat je nu volwassen genoeg bent om de maatschappij in te gaan. En als je van streek raakt – “Moeder, ik ging daarheen en dit en dat gebeurde..” – dan is dat niet erg! Je zult heus niet gekruisigd worden. Je zult niet vermoord worden. En besef je wel goed dat je voortdurend onder mijn bescherming staat? Als je wilt kun je een foto zien die we hebben, met, zoals je kunt zien, een complete bescherming. Het volgt je, je hebt het licht gezien op jullie hoofden. Jullie zijn de mensen die het teken dragen, en jullie bevinden je al in het koninkrijk van God. Waarom zou je bang zijn? Waarom zou je niet anderen ontmoeten?

Ik zei al eerder dat je muziek zou moeten maken. Zoals gisteren; ik vond het prachtig hoe ze zongen. Ik bedoel, wat het ook was dat ze zongen; het was misschien geen popmuziek, maar het was wel toegankelijk. De boodschap zou duidelijk moeten zijn – je kunt pop gebruiken, dat is oké; maar de boodschap moet duidelijk zijn, het zou niet zo moeten zijn dat ik nooit zal kunnen begrijpen waar je over zingt. Elk woord moet dus helder zijn. We kunnen alle middelen gebruiken om echte publiciteit te krijgen, maar daarvoor hebben we mensen nodig die echt volwassen genoeg zijn. Anders zullen ze bij de kleinste provocatie hun beheersing verliezen en beginnen te ruziën, en is het afgelopen. Je zou ook nooit mogen zeggen: “U bent een intellectueel, u zult dat toch niet begrijpen.” Zeg liever: “U kunt dat ook mentaal begrijpen, we kunnen het u uitleggen.” Bereid je erop voor. We kunnen zelfs een soort seminars of lessen organiseren waar we dit soort dingen kunnen bespreken. Tijdens de puja’s kunnen we – de ochtend is toch altijd vrij – een soort seminar of discussiemoment houden, of een denktank zoals ze het noemen, of wat dan ook. En daar kun je die dingen bespreken, hoe we vooruitgang kunnen boeken en wat we kunnen doen. Nu is de tijd rijp. Het is voorbij, alle voorbereiding is voorbij, en je bent nu voorbereid. Nu moet je erop uit gaan en de mensen erover vertellen. Je weet misschien wat de mensen van de Brahmakumari zeggen: “De doemsdag is gekomen, iedereen zal verdoemd zijn.” In het openbaar. “Geef ons geld en je zult gered worden.” Nu is het dus aan jullie om te zeggen: “Dit is het Laatste Oordeel. Neem je realisatie, of je zult verdoemd zijn.” Zolang je je realisatie niet hebt gehad, zonder je spirituele evolutie raak je je genetische problemen niet kwijt. Al deze genetische problemen kunnen enkel opgelost worden als je je realisatie krijgt. Je moet anderen dus zeggen: “Maak komaf met je persoonlijke problemen.” “Moeder, mijn vrouw kan geen kinderen krijgen.” Dat maakt niet uit. Er zijn zoveel kinderen in deze wereld, je doet er goed aan geen kind te krijgen. En als je toch een kind wilt, dan kun je altijd een kind adopteren. En dan: “Mijn kind doet dit, mijn kind is zo, mijn kind…” Ik heb nog nooit zo’n grote gehechtheid aan kinderen gezien. Als mensen vóór het huwelijk kinderen hebben, dan zie ik dat ze hen beter behandelen. Maar als ze getrouwd zijn, dan vermoorden ze hun kinderen. Er zijn zoveel mensen die hun kinderen vermoorden, hun kinderen misbruiken en wat nog allemaal. Maar zodra ze Sahaja yogi’s worden dan raken ze van top tot teen vastgelijmd aan hun kinderen. Er zou dus een onthechte houding moeten zijn in alle opzichten, zonder gehechtheden. Dan pas zul je vrij zijn. Maar dat betekent niet dat je je plicht niet moet doen of dat je je niet meer hoeft te verzorgen. Je moet iedereen liefde geven, je moet om iedereen geven, maar je zou niet gehecht mogen raken. Ik heb mensen gezien die zelfs gehecht raken aan Sahaja yogi’s. Eén Sahaja yogi misdroeg zich en verliet Sahaja Yoga, en tien Sahaja yogi’s gingen met hem mee. Ze zijn niet gehecht aan mij, maar aan die domme Sahaja yogi. Hij ging naar Nepal, leerde de een of andere ‘avidya’, hij kwam terug en ze vertrokken allemaal samen met hem. Dat laat zien dat je persoonlijkheid nog niet voldoende ontwikkeld is. Hoe durft iemand je te beïnvloeden en je te zeggen Sahaja Yoga te verlaten! Als je een volwassen persoonlijkheid en verantwoording hebt, zeg je: “Ik moet het werk van Sahaja Yoga doen. Dat is mijn allerbelangrijkste taak.” Je moet weten dat, hoewel je er misschien maar gewoontjes uitziet, God jou gekozen heeft. Als niemand van jullie voor Sahaja Yoga werkt, wie is er dan verantwoordelijk? Op elk niveau van het leven moet je dit beseffen.

Want zie je, ik vraag je niet mij geld te geven of wat dan ook. Ik wil helemaal niets van je, en je weet hoeveel ik zelf uitgeef. Maar als er ergens geld voor nodig is, dan moeten jullie echt allemaal financieel bijdragen. Mensen geven hun geld uit aan weddenschappen of in een kroeg. Al dat geld bespaar je nu; je hoeft niet naar de kroeg, niets. Dus als er ergens geld voor nodig is, dan moet je bijdragen. En verder vragen mensen dan nog: “Waarom is het zo duur, waarom dit, waarom dat?” In Sahaja Yoga weet iedereen van elke rekening af, er is geen geheim over waar het geld heen gaat en waar we het voor gebruiken. Waar heb je deze tent vandaan? Hoe kom je aan dit land? Hoe kom je aan Daglio? Denk daar maar eens over na, want dat vraagt niemand zich af, waar Moeder het geld vandaan haalt om die dingen te kopen. Ik heb helemaal niet zo’n groot kasteel nodig, of wel? Waarvoor? Ik heb al een ander huis in Londen gekocht, van mijn eigen geld. Waarom? Ik heb al zoveel geld uitgegeven aan deze Shudy Camps. Zelf geven ze helemaal geen geld. Maar ik heb Sahaja Yoga niet nodig, jullie zijn degenen die het nodig hebben. En als je daar ook al op wilt besparen, dan weet ik niet wat te zeggen. Dit is niet bedoeld zoals ze in de kerk zeggen dat je geld moet afstaan, maar het gaat om je toewijding. Als je de toewijding hebt dan zal je zelf bedenken dat het je verantwoordelijkheid is. Je zult daarentegen zelfs zeggen: “O, heb je geld nodig? Goed!” Nu moet er een school gebouwd worden. Wie heeft Vashi gebouwd? Wie heeft Ganapatipule gebouwd? Wie heeft de grote ashram gebouwd die je in Delhi ziet? Wie heeft tot nu toe al het geld aan Sahaja Yoga gedoneerd? Jullie hebben allemaal een overvloedig leven, jullie hebben allemaal genoeg geld, maar wat doen jullie? Dus ook in dit opzicht moet je erop toezien dat je je uiterste best doet voor Sahaja Yoga. Een ander aspect is je creativiteit. Er zijn zeer grote artiesten voortgekomen uit Sahaja Yoga. Als zij een cadeau moeten geven, dan zullen ze het kleinst mogelijke, het goedkoopst mogelijke geven. Het duurste zullen ze zelf houden en verkopen. Als ze zelfs maar één zo’n werk zouden doneren dan kunnen we het op de markt verkopen, gewoon voor Sahaja Yoga. Maar ze geven iets goedkoop, dat je nergens voor kunt gebruiken; het vult gewoon mijn persoonlijke archief aan. Als ze nu iets wezenlijks zouden geven dan kan het verkocht worden. De muzikanten die naar het buitenland gaan kunnen programma’s en evenementen organiseren waar ze geld mee verdienen. En zo nodig kan dat geld ook gebruikt worden. Weet je dat ik maar één keer heb gevraagd geld in te zamelen voor een Indiaas project? Eén jaar, tijdens Sahasrara. Je moet weten dat er toen maar vijfduizend pond werd ingezameld, en daar schaamde ik me zo voor dat het nog steeds onaangeroerd op de bank staat. Hoe kun je vijfduizend pond naar India sturen? Wat zullen ze van je denken? De school is zelfs voor jullie, voor jullie kinderen, niet voor Indiase kinderen. Maar toch zal ze door Indiërs gebouwd worden, dat weet ik – of door mij. We moeten dus beseffen dat als we ergens geld aan verspillen, we nog beter wat geld opzij kunnen zetten voor Sahaja Yoga. We hebben geld nodig voor onze organisatie.

Anders moeten we gaan besparen op eten, of wat dan ook; dat zijn maar kleine bedragen, maar toch redden we het. Elke guru neemt eerst buiten het geld aan, en daarna kun je naar de puja – buiten, en niet al te weinig ook. Zelf heb ik geen geld nodig. Zelfs jullie pujageld gaat allemaal naar het zilver, want je kunt nu eenmaal geen puja doen met plastic. Om dit te kunnen begrijpen moet je zuiverheid en heiligheid bezitten. Je noemt me ‘Heilige Moeder’, maar heb je werkelijk zoveel respect voor mij? Weet je wat ik ben? Ganesha wist het.

Eens zei zijn Vader: “Wie het eerst rond Moeder Aarde gaat, zal een geschenk krijgen van mij.” Dus zijn broer Kartikeya had een mooie ‘vahana’, een mooi rijdier – een pauw – terwijl Ganesha maar een kleine rat had, een muis; hij was dus geen competitie voor hem. Dus hij vroeg: “Wie is er groter dan mijn Moeder? Zij is de allergrootste. Wat is deze Moeder Aarde, of wie dan ook? Zij kan zoveel Moeder Aardes creëren in een handomdraai.” Dus hij liep gewoon rond haar en kreeg de prijs, terwijl Kartikeya nog steeds aan het vliegen was. Zo werkt het dus, zo kun je zuiverheid begrijpen. Maar het is natuurlijk wel zo dat ik Mahamaya ben, dat is niet gemakkelijk. Je zult me nooit volledig kennen, nooit; en dat is ook niet de bedoeling, want dan zou je hier niet zitten, jullie zouden allemaal wegvluchten. Maar probeer het desondanks toch te begrijpen. Zoals Ganesha zijn Moeder begreep, zouden jullie mij ook moeten begrijpen. Het is best moeilijk mij in die mate te begrijpen, maar probeer het toch. Want dit is de Kracht die voor je zit. Hoe we ons gedragen, hoe we praten, hoe we beslissingen maken en wat we doen is allemaal verkeerd. Als dit niet in je brein kan doordringen dan betekent dat dat je Kundalini daar nooit is geweest. Mensen konden zelfs niet éénmaal de Kundalini opbrengen, van één persoon. Zelfs de artiest die hier kwam vroeg: “Hoe is dit mogelijk? Ik ben toch niet zo bijzonder, ik heb niets gedaan. Ik ben geen heilige, hoe kan ik dan de realisatie krijgen?” Ze vroeg me: “Hoe is dit mogelijk, Moeder?” Maar jullie hebben het allemaal, zonder enige twijfel, en geen van jullie heeft er twijfels over. En het gebeurt niet enkel via mij, maar je kunt het nu ook zelf doen. Wie heeft dit ooit kunnen doen in de geschiedenis van de spiritualiteit? Maar ik geef mezelf een zeker imago; ik maak grapjes, ik maak plezier en ik doe alles wat elke andere moeder ook zou doen. Maar dat wil nog niet zeggen dat je je alles kan permitteren. Sommige mensen hebben me heel grove brieven geschreven. Ik moet je zeggen: wees voorzichtig, je kunt me geen grove brieven schrijven. Doe het maar beter niet. Als jij daar later onder lijdt dan zul je zeggen: “Moeder, dit en dat is er met me gebeurd…” Je hebt het recht niet me grove brieven te schrijven. Ik lees ze dan wel en vergeef je, absoluut, omdat je onwetend bent. Maar je moet de kennis hebben en goed beseffen naar wie je schrijft en wat je schrijft.

Wat dat betreft moeten we natuurlijk zien dat Shri Ganesha ook een ‘parasha’ in zijn hand heeft. Hij is een van de strengste godheden, ontzettend streng. Anderen zullen misschien even twijfelen, maar hij kan niets tolereren. Daarom heeft Christus gezegd: “Ik zal alles tolereren wat tegen mij in gaat, maar niets wat tegen de Heilige Geest in gaat.” Hij heeft hier overduidelijk voor gewaarschuwd, want hij heeft een parasha in zijn hand waar mensen mee worden gestraft, zonder twijfel. Dus dit is weer iets anders dat je moet beseffen, dat Shri Ganesha deze parasha heeft. Maar ook jullie hebben allemaal deze parasha in je hand, dat wist je nog niet. Al wie jou probeert moeilijkheden te bezorgen zal zelf moeilijkheden krijgen. Maar wat er mist is het vertrouwen; geen blind, maar verlicht vertrouwen. Als je verlicht vertrouwen hebt, dan werkt het pas. Er is een man die in de vlieghaven van Londen werkt, hij is een Indiër, maar ik denk dat hij werd opgevoed door buitenlandse westerse mensen – een heel goede man. Hij kan nooit naar programma’s komen, hij heeft het erg druk. Maar als ik in de vlieghaven ben, dan weet hij dat ik er ben. Toen sommige mensen hem eens lastig vielen, zei hij: “Laat me met rust. Mijn Moeder is heel sterk, weet je; val me niet lastig.” Drie van hen luisterden niet naar hem. En alle drie verloren ze de volgende dag hun baan. Hij vroeg: “Hoe komt dat?” Ze zeiden: “We hebben geen idee. De baas zei ons: ‘Jullie worden nu ontslagen.’ We weten echt niet waarom we ons werk kwijt zijn.” En vandaag hebben ze nog steeds geen werk. Hij zei: “Ik zei het jullie toch.” Ze vroegen: “Wie is je Moeder dan? Wij willen haar ook ontmoeten. Nu dit is gebeurd spijt het ons erg dat we je zo behandeld hebben.” Maar nu zit alles hen tegen. Je moet dus het volste vertrouwen hebben in Sahaja Yoga, in mij, en in jezelf. Als je geen vertrouwen hebt in jezelf, hoe kun je dan vertrouwen hebben in anderen? Dit is nog iets anders dat je moet beseffen: dat je ontzagwekkende krachten hebt, ontzagwekkende krachten, als je vertrouwen hebt. Je hoeft gewoon maar te bidden: “Moeder, ik zou graag willen dat deze man geneest, of dat deze vrouw geneest.” En ze zullen genezen; je hoeft die persoon er niet eens voor aan te raken. Enkel je vertrouwen is genoeg. Gisteren brachten ze bijvoorbeeld een vrouw bij me. Ik was heel druk bezig met praten en van alles te doen, want dit waren de enige twee à drie dagen waarin ik eens hard kon werken aan alle problemen, dus kon ik haar niet ontmoeten. Ik zei: “Waarom genezen jullie haar niet? Jullie kunnen zelf genezen.” Waarom zouden Sahaja yogi’s waar dan ook aan lijden als er andere Sahaja yogi’s zijn? Waarom zou ik nog genezen? Strek gewoon je handen uit en kijk of je kunt genezen of niet. Zelfs je gebeden zijn zo krachtig, je hebt geen idee! Je hoeft maar te bidden. Je hebt de parasha in je hand en niemand kan je kwetsen. En je hebt ook je andere hand, waarmee je anderen kunt zegenen. Jij hebt dat. Wees gewoon vrijgevig en je zult zien dat Lakshmi zal stromen. Maar als je niet vrijgevig bent en elke cent omdraait, dan is het afgelopen. Waarom zou je zo zijn? Lakshmi zal jou bedienen. Ken je krachten, net zoals Shri Ganesha ze maar al te goed kende. Hij maakte zich nooit ergens druk om. Zelfs met een olifantenhoofd heeft hij nog zoveel voor elkaar gekregen. Met mensenhoofden zouden jullie dat veel beter moeten kunnen – of hebben jullie daar soms olifantenhoofden voor nodig?

Verder heeft hij nog een andere kwaliteit, namelijk dat hij een heel tevreden persoon is, ongelooflijk tevreden. En wat hij eet is een ‘modoka’, dat hebben ze me net nog gegeven; hij eet een ‘modoka’. Dat wil zeggen dat hij dingen eet die voedzaam zijn, die allerlei gedroogde vruchten bevatten en dat soort dingen, zo’n voedsel eet hij. Dat is een andere kwaliteit van hem: eten. Je kunt hem een plezier doen door hem iets aan te bieden. Maar bij mij is het precies omgekeerd: ik kan niet veel eten, maar toch willen jullie het me geven. Ik weet het niet, volgens mij heeft hij al mijn etenslust overgenomen. Maar hij kan heel goed eten. En als je bij alles wat je eet aan hem denkt: “Shri Ganesha, ik bied u ook dit voedsel aan,” dan zul je nooit voedselschaarste kennen, nooit. Wat je maar wilt; laatst was het bijvoorbeeld erg warm, en ze zeiden: “Moeder, laten we zorgen dat het afkoelt.” Ik zei: “Goed.” En zodra we onszelf afkoelden en de linkerkant naar rechts brachten, kwam Shri Ganesha in het spel. Hij kwam met volle kracht en koelde alles af, en het regende, regende en regende; en dat bracht ook het nodige water naar de rivieren, die geen water meer hadden. En jullie moesten je voetbad kunnen nemen, ook daarom kwam het water. Wat een test is dit, hoeveel dingen gebeurden er in één situatie! Hij testte jullie, hij zag jullie en er gebeurde niets. Zelfs de kleinste tent werd niet omver geblazen. Er was alleen maar plezier. En zo werkt het, want jullie kunnen zelf ook anderen testen. Je zult onmiddellijk weten welk soort persoon iemand is. Je bent zo machtig! Gebruik je krachten, gebruik je krachten. Maar als je aandacht op andere dingen gericht is, dan is die niet zuiver; want de aandacht is ergens anders. Hou je aandacht op Shri Ganesha gericht, en hou je aandacht op mij gericht. Dan zal alles lukken. Waarom zou jij werken als hij er is om alles voor jou op te lossen, en als zijn gana’s er zijn om alles voor je op te lossen? Gebruik je aandacht dus zo dat je met zekerheid alert bent, ‘daksha’; je bent alert, en je weet waar je aandacht naartoe gaat. En zo zie je hoe je aandacht werkt. Ik had nooit gedacht je zo snel te zien groeien, maar je bent gegroeid! Maar zolang je zelf niet volledig op de hoogte bent van wat je hebt, hoe kan ik je daar dan een certificaat voor geven? Zelfs al zou ik je een certificaat geven, dan nog zou je me niet geloven. Zo zeggen ze ook wel dat je afgestudeerd bent. Maar nu ben je niet alleen afgestudeerd: jullie zijn meesters. Zou je dat niet zijn, dan had ik je nooit gezegd mij om de Gurupada te vragen. Jullie zijn nu ‘praveena’s’. ‘Praveen’ betekent ‘meester’. Gebruik je meesterschap. Maar in plaats daarvan blijf je thuis zitten nadenken: “Mijn vader is ziek.” Ga hem dan behandelen – je bent een meester! Als zelfs een klein ding als Shri Ganesha een meester is, dan zijn jullie ook meesters. Ook de vrouwen zouden moeten beseffen dat zij ook meesters zijn. In plaats van je te laten meeslepen door pietluttige dingen, discussies en dergelijke, sta op!

Een andere belangrijke kwaliteit van hem is dat hij zijn tanden gebruikt om te schrijven. Tanden werden je gegeven door Shri Krishna; de wijsheid van Shri Krishna, die de Virata wordt, het brein. Dus hij gebruikt zijn tanden om te schrijven. Hij schrijft de Mahabharata met zijn tanden. Dit staat symbool voor het feit dat je je hersenen moet gebruiken, met de verlichting van Shri Krishna, om te schrijven, te schrijven en te schrijven, en dit tot boeken te verwerken. Alle guru’s zijn succesvol geworden omdat ze boeken hebben geschreven. En mensen lazen deze boeken en waren er enorm van onder de indruk, want alles in zwart-wit wordt als iets bijzonders beschouwd. Je kunt ook mooie scenario’s schrijven, zoals jullie al eerder deden, en daar de televisie voor aanspreken, bijvoorbeeld: “We hebben mooi verhaal voor kinderen.” Begin nu na te denken over mensen die je kunt ontmoeten; lééf in de samenleving, leef met hen samen, en bied hen alles aan wat je hebt! Het is je plicht. En dat niet alleen, maar het is ook jouw speciale privilege.

Ik bedoel, vandaag was er wat vertraging, en ik heb geprobeerd jullie enkele punten duidelijk te maken over Shri Ganesha. Maar ik denk dat ik hier zelfs in honderd lezingen niet alles over kan zeggen, zo’n veelomvattend onderwerp is het; het voelt voor mij als een oceaan! Ik hoop dus dat je de kern begrijpt, de basisprincipes van Shri Ganesha, en wat onschuld is. Het belangrijkste is wijsheid.

Moge God jullie allen zegenen.

Waar is Sandeep? De toren die we hadden, waar is die? Ik had een ivoren toren, waar is die? Een toren zoals… Volgens mij staat het daar, in de kamer. We moeten het hier zetten. Vandaag zullen dus enkel de kinderen komen, en de ongetrouwde meisjes; want vandaag huwde zij, ook al is ze de Maagd. Ze was een maagd toen ze Ganesha creëerde, daarom zullen we ongetrouwde meisjes als Gauri’s nemen. Ga nu maar de muzikanten halen; je kunt de muzikanten laten komen. Je kunt iemand sturen om de muzikanten te halen. Wie heeft er nu de leiding over de muzikanten? Ze zijn er al. Goed.