English transcript: ISDP verified
Nederlands vertaling nagekeken 30/09/2011

 

Navaratri Puja

Cabella Ligure, Italië

27 september 1992

Vandaag is het de eerste dag van Navaratri. Toen ik erachter kwam dat het regende en dat er allerlei problemen waren, en dat Vishnumaya bepaalde dingen suggereerde, raadpleegde ik gewoon de kalender, en het zal je verbazen te weten dat op de kalender geschreven stond dat tot kwart voor zes de tijd er niet gunstig voor is – het is niet gunstig. Pas vanaf kwart voor zes ontstaat de juiste sfeer, dus zo zie je maar dat het uiteindelijk toch het beste bleek te zijn om vanaf kwart voor zes deze puja te houden, na kwart voor zes. De eerste dag van Navaratri begint dus in Italië, of in Europa vanaf kwart voor zes. Je moet dus goed begrijpen dat de Chaitanya alles regelt en dat het je allerlei suggesties geeft; want ik had helemaal geen rekening gehouden met wat je noemt de tithi (het gunstige tijdstip); ik had gewoon een voorgevoel waardoor ik zei dat we het ’s avonds moesten doen. En nadat ik dat had voorgesteld zei ik: “We zullen zien hoe het loopt,” en zo kwam het dat dit gebeurde.

Er zijn zoveel dingen die je eerst moet zien, zodat je datgene wat aan jou geopenbaard werd, kunt verifiëren. Ik heb bijvoorbeeld lang geleden gezegd dat de Muladhara chakra uit koolstof bestaat, het koolstofatoom, en als je dit van links naar rechts bekijkt – van rechts naar links, dan zie je aan de linkerkant niets minder dan een swastika[1]. En als je van links naar rechts kijkt dan zie je de Omkara[2]; en als je van beneden naar boven kijkt dan zie je de alfa[3] en de omega[4]. En Christus heeft gezegd: “Ik ben de alfa en de omega.” Deze swastika verandert dus in de Omkara, en vervolgens wordt het Christus. Je kunt dit heel duidelijk zien. We hebben hier heel mooie beelden van, die we op videotape hebben en die ik jullie allemaal wilde laten zien, maar ik weet niet hoe we dat hier kunnen regelen. Maar ik wou dat jullie het allemaal konden zien, het is zo duidelijk. Dus de alfa en de omega, en ook alle wiskundige formules zijn afkomstig van ons innerlijk, van het Goddelijke. Wij hebben ze niet gecreëerd. Ze werden ontdekt door een paar wiskundigen die gerealiseerde zielen waren, en zij begonnen deze alfa en omega te gebruiken. Het is verbazingwekkend hoe duidelijk je kunt zien hoe de swastika in de Omkara verandert en hoe de Omkara vervolgens in de alfa en de omega verandert. Alles in Sahaja Yoga is dus concreet en verifieerbaar.

Vandaag vereren jullie Durga, of de negen vormen van de Godin. Zij kwam negen keer op deze aarde en ze vocht tegen alle mensen die de zoekers probeerden te ruïneren, die hun leven tot een hel probeerden te maken. En deze gekwelde heiligen baden tot de Godin – want geen enkele van de goden was in staat om iets te doen, en Sadashiva laat zich nooit in met de dingen die de Godin doet – daarom vereerden ze de Bhagawati, en vervolgens kwamen er negen incarnaties van haar op aarde, naargelang de tijd waarin het nodig was. En elke keer zie je weer dat ze de confrontatie aangaat met mensen die verschrikkelijk arrogant en zelfingenomen zijn, die helemaal vol zijn van zichzelf; En de bhakta’s[5] worden gekweld door deze zelfingenomen, afschuwelijke rakshasa’s[6].

Als we in India van iemand de horoscoop natrekken, dan hebben we drie categorieën van mensen: de eerste zijn de deva’s, zij worden ‘dev’ genoemd; de tweede zijn zij die manava’s zijn, dat wil zeggen mensen; en de derde zijn rakshasa’s. Volgens mij heb ik jullie allemaal in de ‘dev’ categorie gevonden, want jullie hadden je nooit zo oprecht aan Sahaja Yoga kunnen toewijden als dat niet het geval was. Waarom zou je me ten slotte ook geloven als ik zeg dat Durga heeft bestaan, en dat dit gebeurde, en dat ze dit en dat heeft gedaan? Het is niet zo dat je uit een bepaalde geloofsovertuiging komt en dat je nu overloopt naar een andere geloofsovertuiging; zo is het niet. Het is werkelijk bewezen – je kunt het voelen. Als je bijvoorbeeld de Kundalini omhoog brengt ter hoogte van het middenhart en je voelt dat er ter hoogte van het middenhart een blokkade is, dan moet je de naam van Jagadamba gebruiken. Als je haar naam niet gebruikt dan zal het niet opgelost raken. Wanneer ik je middenhart uitzuiver, dan moet ik ook zeggen: “Nu ben ik in werkelijkheid Jagadamba[7]“, en dan ontwaakt de Jagadamba in je.

Jullie hebben dit dus veel meer op waarheid getest dan de wetenschappers tot nu toe hebben gedaan. Wetenschappers bekijken alles van de buitenkant, en ze zijn geheel niet overtuigend. Als je een probleem hebt dan proberen ze het op te lossen; en daarna nemen ze een ander probleem – ze lossen problemen op, maar ze hebben de basiskennis niet om te weten waar de problemen vandaan komen en waar de oplossing ligt. Maar jullie weten dat zodra de Amba[8], de Kundalini[9] die de reflectie is van de Heilige Geest, van de Adi Shakti[10] in jou, zodra zij opstijgt door deze verschillende chakra’s geeft zij ze kracht, want zij is de kracht, zij is de Shakti[11]. Zij is de kracht van het verlangen van Sadashiva[12]. Zij is de complete kracht van Sadashiva. Dus zij geeft alle kracht aan elke chakra, waardoor al deze chakra’s verlicht worden en alle godheden ontwaken. Stel je voor dat we geen levenskracht hadden, dan zouden we net als dode mensen zijn. Wanneer alle centra deze kracht krijgen, deze Shakti, dan ontwaken ze.

En nu jullie hebben gezien hoe het moet, kunnen jullie het zelf doen. Het is allemaal heel concreet, je kunt het op juistheid controleren. Ik zei jullie al eerder dat zij in het Hart centrum verblijft. En kijk nu eens waar het Hart centrum gevestigd is – dat is ook heel interessant om te zien. Zijzelf is Jagadamba; maar de Amba, dat wil zeggen de zuivere vorm van kracht, verblijft in het heiligbeen, net als de Kundalini. Maar in haar gedaante van Jagadamba, waarin ze de Moeder van het universum is, verblijft ze in het Hart centrum. En dit Hart centrum is heel belangrijk. Ik heb jullie al ooit gezegd dat dit centrum in een kind tot ongeveer twaalfjarige leeftijd gana’s[13] produceert. Gana’s zijn de werkers van de linkerkant. Zij zijn als, we kunnen zeggen dat Sint Michaël hun leider is, maar hun koning is Ganapati, Ganesha.

Dus het eerste wat zij (Jagadamba) doet is ghatasthapana. Ghatasthapana betekent – net zoals jullie hier hebben gedaan, dit is de ghatasthapana (pot met kokosnoot). Dit is de kumbha[14]. En deze kumbha heeft ze eerst gevestigd: dat is het heiligbeen. Dit is dus haar eerste werk, om dit te vestigen, je Muladhara. Zij heeft dus de onschuld in je gevestigd. Om te beginnen heeft ze onschuld in je gevestigd. Daarom heeft ze deze ghata[15] gemaakt waarin zij verblijft in de vorm van de Kundalini. Eerst heeft ze dus de Kundalini gevestigd in het heiligbeen, en vervolgens heeft ze Shri Ganesha gevestigd. Dit is haar eerste werk, waardoor alles wat ze daarna zou creëren – alle universums, de aarde, alles – alles wat ze daarna zou creëren zou op die manier vervuld worden van onschuld.

Als je bijvoorbeeld naar stenen kijkt, dan zie je dat ze onschuldig zijn. Als je een steen slaat dan word je zelf geslagen, ook al komt hij niet naar je toe om je terug te slaan. Ze zijn onschuldig. Kijk naar de rivieren, zij zijn ook onschuldig. Alle materie die geschapen werd is onschuldig. Het is niet sluw, het is niet manipulatief, het is niet agressief – niets daarvan. Ze zijn onschuldig, dat wil zeggen dat ze onder de volledige controle staan van God Almachtig. Ze hebben niet hun eigen vrije wil om te doen wat ze willen. Alles wat ze doen gebeurt absoluut onder de volmaakte controle van God Almachtig, en daarom kunnen we zeggen dat ze onschuldig zijn, omdat ze niet de vrije wil hebben om te doen waar ze zin in hebben. En ook als je dieren ziet, zij zijn ook onschuldig, afgezien van enkele uitzonderingen. De meesten van hen zijn onschuldig, onschuldig in de zin dat ze pashu worden genoemd – dat wil zeggen dat ze volledig onderworpen zijn aan de controle, pasha, van God Almachtig. Een tijger zal zich als een tijger gedragen en een slang zal zich als een slang gedragen.

Maar bij mensen zal iemand zich eerst gedragen als een tijger, de volgende dag als een slang en de derde dag als een worm. Er is geen standvastigheid. Bij dieren kun je nooit zeggen dat iemand die vandaag een tijger is morgen misschien een slang zal zijn. Zij hebben de vrije wil niet om hun identiteit te veranderen. Ze blijven zoals ze zijn. Het is niet de taak van de Adi Shakti zich met hen bezig te houden. Ooit werden ze gecreëerd, ze zijn er en ze bestaan. Ze hebben een doel, daarom zijn ze er; en dit doel is enkel en alleen om mensen te dienen, omdat jullie het hoogtepunt van de evolutie zijn. Zij heeft dus al deze dingen alleen geschapen om uiteindelijk jou te scheppen en je ten slotte je zelfrealisatie te geven; om je leven zin te geven, om je te verbinden met deze allesdoordringende kracht, zodat je kunt binnentreden in het Koninkrijk van God. Dit is allemaal haar werk.

We kunnen dus zeggen dat zij negen keer is gekomen, en de tiende keer heeft zij als doel jullie allemaal zelfrealisatie te geven. Maar de tiende keer zijn ook al deze drie krachten samengebundeld – daarom wordt ze ook wel Trigunatmika genoemd. Dit bedoelde Boeddha ook met Maitreya[16] – het betekent de samensmelting van de drie Moeders. Als deze kracht dus in werking treedt dan krijgt ze de volledige controle over alle drie je kanalen en de zeven chakra’s – de volledige controle, waardoor je zonder de toestemming of zonder de naam uit te spreken van deze kracht niets kunt bereiken. Dit is een vaststaand feit, en dat is waar mensen falen, omdat ze een vrije wil hebben, en omdat ze niet weten waarom ze iemand zouden gehoorzamen of waarom ze iemand zouden accepteren. En daarom, ondanks het feit dat je je zelfrealisatie moet krijgen, is dit een heel moeilijke taak; want jullie zijn niet gewend je vrije wil niet te gebruiken. Vooral in de westerse landen, daar hebben de mensen zelfs een enorme keuze aan ontbijtgranen. Iemand zei me ooit dat ze in Amerika 126 soorten ontbijtgranen hebben. Als je je met dat soort onzin bezighoudt dan neemt je ego pas echt grote vormen aan, waardoor je denkt: “Wij hebben het recht om zelf alles te beslissen.” En je kunt niet iemand accepteren die je kan vertellen dat dit niet juist is, en dat niet goed is.

Diezelfde kracht is nu dus ontwaakt in de Paramchaitanya[17]. En door deze ontwaking in de Paramchaitanya wordt er werkelijk fantastisch werk verricht, dat heel duidelijk zichtbaar is. Eerst en vooral heb je mijn foto’s gezien. Je ziet mijn foto’s en je bent overweldigd, je bent verwonderd. Ik bedoel, zelf heb ik geen idee waar deze Paramchaitanya allemaal mee bezig is. Ze is zo ingesteld dat ze voortdurend aan het werk is om jullie te overtuigen van de waarheid. Als ze ook zo actief zou zijn geweest ten tijde van Christus, dan zou het veel beter zijn gegaan. Maar het heeft zo moeten zijn, want mensen zijn de moeilijkste wezens om te hanteren. Ze hebben de vrijheid gekregen; maar ook op dat vlak zal het je weer verbazen hoe Adam en Eva hun vrijheid hebben verkregen, hier moeten we ons zeer goed bewust van zijn.

In de gnostische Bijbel staat beschreven wat ik altijd heb gezegd, namelijk dat Adam en Eva in het begin allebei als pashu’s leefden, onder de volledige controle van God – zonder vrije wil. Zo zouden ze verder hebben geleefd in de tuin van Eden, en het zou zelfs niet in hen zijn opgekomen om meer kennis op te doen dan nodig is om te eten en te leven als dieren. Ze waren net als dieren. Toen was het de Shakti zelf die de vorm aannam van een slang en die hen vertelde: “Jullie moeten van de vrucht van kennis eten.” Zij wilde hen laten evolueren. Dit was niet het idee van God Almachtig, want het brengt heel wat kopzorgen met zich mee, weet je, om zoiets te organiseren. Hij dacht: “Waarom zou ik het mezelf zo moeilijk maken?”

Maar de Shakti vertrouwde op haar eigen stijl. Zij wist dat ze tot vele wonderen in staat was, en dat ze erin zou slagen deze mensen de kennis bij te brengen en hen tot ware experts te maken. En daarom zei ze: “Je moet van deze vrucht eten, en je moet proberen de kennis te achterhalen.” En hierdoor ontstond er een nieuw menselijk ras, dat de kennis wilde achterhalen. Je weet dat er voor die tijd allerlei primitieve soorten mensen hebben bestaan. Maar op een bepaald moment begonnen ze te evolueren en te evolueren.

Nu moet ik ook wel zeggen dat er in de eerste schepping, die voor die tijd plaatsvond, hogere wezens werden geschapen die waren ontworpen door de Adi Shakti om het hele concept vorm te geven. Zo schiep ze Brahma, Vishnu en Mahesha[18] en ze schiep hun loka’s – hun sferen – of je kunt het ook wel hun gebieden noemen. Op die manier had ze alles gepland om te zorgen dat deze dieren zouden evolueren tot gerealiseerde zielen – van dieren tot mensen en van mensen tot gerealiseerde zielen. Dit was een enorme opgave. En daarom hebben ze het zo gemaakt, zie je – zoals je weet had Vishnu zijn eigen loka, Mahesha had zijn eigen loka en Brahmadeva had zijn eigen loka. En ze beslisten onder elkaar hoe ze alles het beste konden aanpakken. Want de drie kanalen werden pas later in de mensen gecreëerd. En uit deze drie kanalen ontstonden de drie Shakti’s: Mahakali, Mahalakshmi en Mahasaraswati. Zij kregen twee kinderen, de ene was een shakti en de andere was de broer, en vervolgens vond er een huwelijk plaats tussen de twee, in zekere zin – niet een huwelijk in de menselijke betekenis van het woord, niet in de menselijke betekenis van het woord, maar ze werden, de energie werd overgebracht op de potentiële man. Dus de vrouw, die de energie vertegenwoordigde, werd aan de man gegeven. En nadat dit allemaal volbracht was, besloten ze zichzelf in de mensen tot uitdrukking te brengen.

En hun eerste werkzaamheden bleken op de een of andere manier heel goed tot hun recht te komen in India. Of misschien hebben ze er India wel voor uitgekozen omdat het klimaat in India zo aangenaam is. Ik bedoel, daar ben je er absoluut zeker van dat er zes seizoenen zijn. Het is niet zoals hier, waar de regen altijd zo onvoorspelbaar is; in Londen moeten je zelfs voetballen met een paraplu boven je hoofd! Maar in India zijn er precies zes seizoenen, die perfect in balans zijn. Om die reden wordt de Paramchaitanya in India ook wel Ritambhara prAgnya genoemd wordt – hier niet, hier kunnen we haar zo niet noemen. Ritambhara prAgnya betekent degene die de kennis is, ‘prAgnya’, het betekent ‘de ware verlichte kennis’, of ook wel ‘degene die de seizoenen maakt’. Maar hier is de Ritambhara prAgnya helemaal gestagneerd. Ze is totaal niet te begrijpen, door de manier waarop de mensen hier zijn. Hun hoofden zijn zodanig op hol geslagen, zou ik zeggen, dat zelfs de natuur hier op hol is geslagen, omdat ze niet meer weet hoe ze met zulke mensen moet omgaan – dit is een feit. Maar in India zijn er zes seizoenen, en van deze zes seizoenen kun je absoluut zeker zijn.

Hier is de Indiase astrologie niet bekend, maar ze hebben daar hun eigen astrologie – natuurlijk geloof ik daar niet in. Maar op menselijk niveau kun je zien hoe ze alles beschrijven en hoe nauwkeurig ze kunnen voorspellen wanneer het zal regenen en wanneer het niet zal regenen; dat er dit of dat zal gebeuren. Zelfs over de sterren, dat er bijvoorbeeld een ster zal ontstaan. En dit hebben ze duizenden jaren geleden al gedaan. Ze kunnen tot in het kleinste detail voorspellen op welk moment welke ster dichterbij zal staan, welke sterren er vandaag te zien zijn en welke ster er morgen zal zijn. Al die tijd geleden hebben ze al deze dingen al bestudeerd. Maar als ik hier kijk dan weet ik niet in welke toestand deze westerse landen zich toen bevonden, ik weet niet of ze toen al tot mensen waren geëvolueerd of niet; maar historisch gezien was dit gebied volgens mij nog niet ver ontwikkeld.

Dus toen werden alle voorbereidingen getroffen om mensen te laten inzien dat God er was. De heiligen werden er gerespecteerd, absoluut – in India werden de ware heiligen gerespecteerd, en zij ontdekten verschillende dingen. Als ik nu bijvoorbeeld Adi Shankaracharya[19] lees, dan sta ik ervan versteld hoeveel dingen hij over mij wist. Hij wist hoe mijn knie eruit ziet, hij wist hoeveel lijnen ik op mijn rug heb, hoeveel – ik bedoel, het is echt onvoorstelbaar hoe deze man alles over mij weet. Dat wil zeggen dat hij met behulp van zijn meditatieve krachten een voorstelling van mij kon maken – want hij heeft mij nooit gezien. Zijn hele beschrijving, alles is zo duidelijk. En ook als je de duizend namen van de Godin neemt, de duizend namen van de Godin zijn ook zo nauwkeurig. Ik bedoel, je kunt mij erin herkennen, ik ben precies zo. Alles wat er staat, of het nu goed is of slecht, alles wat er over mij geschreven staat is waar, het is een feit. En de kennis van deze mensen is nog het merkwaardigste: hoe wisten ze dat een Godin zo is? Er staan zelfs dingen over mij beschreven waar ik zelf geen weet van had, maar toch kloppen ze, en toch hebben zij ze beschreven. Het is echt verbazingwekkend.

De meditatieve kracht van de wijzen in India was dus buitengewoon. En de reden waarom onze seizoenen gestructureerd zijn is dat de mensen er gedisciplineerd zijn. In India staan de meeste mensen ’s ochtends vroeg op, ze doen hun puja, alles, nemen hun bad, ze gaan naar hun werk, komen weer thuis, zijn bij hun familie, ze eten, daarna zingen ze een paar liedjes en bhajans en dan gaan ze slapen – normaal gezien. Ze zijn heel gedisciplineerd. Ze gaan nooit op vakantie, ze drinken niet of wat dan ook. Normaal gezien, als er iemand drinkt in de familie, dan wordt hij zonder pardon het huis uit gegooid. Hij wordt verstoten als een lepralijder. Ze noemen zo iemand ‘daruda’, dat wil zeggen een dronkaard. Tegenwoordig zijn er ook nog wel enkele mensen die drinken, maar zelfs nu nog verbergen ze het feit dat ze drinken. Niemand drinkt in het bijzijn van anderen. Ik bedoel, ik weet het niet, als ze een hogere positie krijgen kunnen bepaalde mensen wel in het openbaar beginnen te drinken, maar normaal gezien doen ze dit niet.

Omdat deze zes seizoenen volledig gestructureerd zijn weten we dus wanneer we wat moeten doen en hoe we het moeten doen. Mensen konden zelfs in de oerwouden leven. Maar als je in Engeland even de deur uit moet dan heb je vijftien, twintig minuten voorbereiding nodig: om je schoenen en je sokken aan te trekken, je jas, onderkleding, enzovoort; anders kun je niet vertrekken. Je vertrekt op de ene plaats en als je op de andere plaats aankomt dan kom je erachter dat het daar stortregent, en als je je daar niet op hebt voorbereid dan word je kletsnat. Maar in India is dat niet zo. Het weer is daar zo evenwichtig, jullie zijn er in de winter geweest, dus jullie hebben het zelf gezien. Het begint er niet onverwacht te regenen, dit gebeurt nooit zomaar op het verkeerde moment. Je kunt buiten blijven zo lang als je wilt. Deze mensen konden dus in de oerwouden leven, en we hebben er nooit zo’n grote eisen gehad wat betreft comfort. Ze konden in een eenvoudig klein hutje leven, waar ze enigszins beschermd waren tegen de zon en waar ze beschermd waren tegen de regen in het regenseizoen, meer niet. En ze hadden heel weinig nodig om in hun levensonderhoud te voorzien. We gebruikten geen plastic – ik bedoel, toen bestond plastic nog niet, maar zelfs nu nog gebruiken we geen plastic. We hadden maar een paar thali’s (metalen borden) en nog een paar dingen. In een kleine familie hebben ze zelfs alleen thali’s, die altijd in de familie blijven.

Maar nu zie ik zo’n groot verschil. Zie je, als je op een eenvoudige manier leeft dan put je niet alle schatten van Moeder Aarde uit. Zo ontstaan er geen ecologische problemen. Maar als je, zoals bij jullie het geval is, zoveel glazen hebt voor dit en zoveel glazen voor dat, dan hebben de dingen die geproduceerd worden geen esthetische waarde meer, en geen duurzaamheid. En zo krijg je bergen en bergen van enorme stukken plastic die niet verbrand kunnen worden, die niet weggegooid kunnen worden en die blijven drijven als je ze in de zee gooit, waardoor er grote problemen ontstaan.

Het werk van de Shakti bestond er vroeger dus uit de mensen in zoekers te veranderen; want ze hoefden verder niets anders te doen, weet je. Je hebt alles wat je nodig hebt: je hebt voedsel om te eten, je hebt een plaats om te slapen en meer niet – meer is er niet nodig om gelukkig te leven. En omdat dit weinige comfort niet veel van hun tijd vergde hadden ze tijd, zeeën van tijd. En wat deden ze met die tijd? Ze gingen niet zwemmen of zo, of dansen, niets daarvan. Ze gebruikten die tijd om te mediteren. En vanaf het moment waarop ze begonnen te mediteren begonnen ze te beseffen wat de goddelijke kracht is, wat goddelijkheid is, wat God is.

Ik kan je bijvoorbeeld zeggen dat de mensen hier zelfs over het privéleven van Christus discussiëren en de gekste dingen beweren; ik bedoel, in India is dit ondenkbaar, niemand doet daar zoiets. Ze denken er ook nooit over na hoe het mogelijk is dat Krishna zestienduizend vrouwen had – er zal wel een bepaalde reden voor zijn geweest, hij is ten slotte God. God is God, jij bent een mens – hoe kun je God kennen, ken je hem soms omdat hij je hier heeft gebracht? Zij hebben het nooit over zulke onzinnige dingen, dat is een feit. Toen ik hun vertelde dat dit zijn krachten zijn, zijn zestienduizend krachten, zeiden ze: “Ja.” Toen ik zei dat zijn vijf vrouwen de vijf elementen waren: “Ja.” Het is God. Niemand heeft het over dit soort dingen. God is – hoe kun je God ooit begrijpen? Kun je mij soms begrijpen? Je kunt het niet. Je kunt het proberen – maar je kunt me niet begrijpen. Het is heel moeilijk. Je kunt hem dus niet begrijpen, je kunt God niet begrijpen. Begrijp alsjeblieft één ding, dat het onmogelijk is om God te begrijpen. Maar je kunt wel verbonden zijn met God, je kunt je in het gezelschap van God bevinden, je kunt gezegend worden door God, je kunt beschermd worden door God en je kunt veel dingen over God te weten komen; maar je zult hem nooit kunnen begrijpen.

Dit is weer iets anders dat je moet beseffen, dat je niet kunt begrijpen waarom God bepaalde dingen doet, waarom hij dit doet en waarom hij dat doet. Je kunt het niet begrijpen, je kunt het niet verklaren. Ik bedoel, je zou zelfs kunnen zeggen: “Waarom heeft hij de swastika gemaakt?” En dan: “Waarom heeft hij de Omkara gemaakt?” Ik bedoel, hier zijn de mensen zo arrogant dat ze zelfs nog aan God zouden vragen: “Waarom bestaat u?” Zo ver zouden ze gaan, weet je, het zou me niet eens verbazen. Dus deze arrogantie, dit ego heeft ons gescheiden van God. We zijn zo vol van onszelf, we zijn zo zelfingenomen, en dat terwijl we er helemaal niets vanaf weten. Deze kracht, deze Shakti, zij die jou de zelfrealisatie heeft gegeven, zal jou ook de Godsrealisatie geven; maar dan nog zul je God niet begrijpen. Je moet voorbij God gaan om hem te kunnen begrijpen. Hoe kunnen jullie hem dus ooit begrijpen? Als iets zich op een lager niveau bevindt, dan kun je het begrijpen; maar hoe kun je iets begrijpen dat zich boven je bevindt? Stel dat iemand beneden in Cabella staat en mijn huis wil leren kennen, hoe kan hij dat dan ooit doen? Hij moet uit Cabella naar boven komen om mijn huis te kunnen zien.

Dus de bron waaruit we zijn voortgekomen kunnen we niet begrijpen. We kunnen hem niet beoordelen, we kunnen niet vragen waarom dat wat hij doet de wens van God is, of het verlangen van God. En daarom moeten we besluiten dat we gelukkig zullen zijn met wat hij ook wenst. En de kracht die in jou schuilt is Amba, en zij is het verlangen van God in eigen persoon. Het maakt dus niet uit wat jouw verlangen is, maar zijn verlangen is dat je zou binnentreden in zijn Koninkrijk. Je treedt nu dus binnen in het Koninkrijk van God. En vervolgens zorgt de Shakti ervoor dat jullie allerlei bewonderenswaardige posities krijgen, waarbij sommigen in het Hart van God zitten en sommigen in de Sahasrara van God, in het Koninkrijk van God.

Maar nu moeten jullie je kracht nog aanvaarden. Nu, tijdens Navaratri, moet je begrijpen dat we de grens voorbij zijn, waardoor we ons op het tiende niveau bevinden, waarop je je positie moet aanvaarden. Ik heb het jullie al zo vaak gezegd: geloof gewoon dat jullie Sahaja yogi’s zijn. Geloof dat je het bent, geloof dat je in het Koninkrijk van God bent binnengetreden. Je kunt God niet beoordelen, je kunt niet vragen: “Waarom doet ze dit, waarom doet ze dat, waarom doet hij dat?” Dat kun je niet vragen – dat is iets anders. Maar als je hier zit, dan is het niet zoals in een vergadering, dan hoef je niet als een politicus te vechten voor je positie, nee; je bent werkelijk binnengetreden in het Koninkrijk van God, je wordt door God gezegend, verzorgd, beschermd, gevoed en hij geeft je kennis.

Maar nu moet die arrogantie nog verdwijnen, waardoor we willen begrijpen waarom bepaalde dingen gebeuren. Die nederigheid is van heel groot belang voor ons; want zonder nederigheid kan deze kracht je niet verder brengen. Op dit moment heeft ze de Sahasrara doorbroken, maar nu moet deze kracht nog hoger en hoger gaan. Maar daarvoor moet je eerst nederig zijn. En ‘nederig’ betekent niet de kunstmatige nederigheid van een zakenman of een politicus. Het gaat om de nederigheid die zich in je hart bevindt, waardoor je zegt: “O God, het is ons verlangen niet u te begrijpen, want u bent te groots. Maar laat u ons alstublieft onszelf kennen.” En dan zal het je verbazen hoezeer hij jou naar zijn beeltenis heeft gemaakt. Dat betekent dat hij je alle krachten heeft gegeven. Hij heeft je geschapen. En omdat hij jou geschapen heeft, zul jij hem nooit kunnen scheppen. Hij is de bron, je kunt hem niet scheppen. Hij heeft jou naar zijn eigen beeltenis gemaakt. En wat jij nu kunt doen is anderen naar zijn beeltenis maken. Deze krachten zitten in jou. Maar het eerste dat je daarvoor moet hebben is persoonlijke discipline, daar ontbreekt het nog aan. Mensen kunnen zichzelf niet disciplineren – en als ze zichzelf niet eens kunnen controleren, hoe kunnen ze dan anderen controleren? Als je geen discipline hebt dan heb je ook geen controle over jezelf. De discipline zou er dus in moeten bestaan dat je eerst en vooral leert jezelf onder controle te krijgen, want je bevindt je nu in het Koninkrijk van God.

Heb je ooit een film gezien van ‘Mister Bean’, waarin ze een dwaze man laten zien? Zo gebeurt het dus ook als je naar het hof van de Godin komt: als je binnengetreden bent in het Koninkrijk van God dan krijg je een troon waar je waardig op mag plaatsnemen. Maar vervolgens begin je je als Mister Bean te gedragen, zie je. Je weet niet hoe je op de troon moet zitten, je wilt op de leuningen gaan zitten, je wilt op de muur gaan zitten en je doet de gekste dingen. Er is geen discipline. Je moet discipline hebben. Waar ben je? Je bent in het Koninkrijk van God. Je zou dus die waardigheid moeten hebben, je zou die genegenheid moeten hebben, je zou dit mededogen moeten hebben, je moet die liefde hebben en die toewijding.

Maar als dat er allemaal niet is, dan heeft deze kracht helemaal geen nut, want jij bent het voertuig van die kracht. Stel dat ik water wil drinken, dan heb ik een glas nodig dat leeg is van binnen. Als het al vol is met ego, wat kun je er dan nog in doen? Of als het een steen is, dan kun je er ook geen water uit drinken, je moet er eerst een holte in maken om er water in te kunnen gieten. Als je dus al vol bent van je eigen ideeën, je eigen voordelen, je eigen ontwikkeling of wat dan ook, als je alleen dat in je hoofd hebt, dan kun je niet zo ver komen. Op dat vlak moet je je volledig overgeven, je moet kunnen zeggen: “Moeder, het is uw verlangen dat telt, zelf willen we geen individuele verlangens meer hebben.” En dan zal het verlangen van God zijn werk beginnen doen. Je wilt dat de Kundalini het werk voor je doet, die het verlangen van God is, niet je eigen verlangen, dat slechts afhankelijk is van jouw verlangen, maar dat verlangen dat al jouw zogenaamde verlangens zal vervullen, zonder dat je je daar zelfs maar bewust van bent.

Het ene wonder na het andere zal zich voordoen, zoveel wonderen dat we niet eens zullen weten hoe we ze ooit allemaal in een boek kunnen bundelen. Maar deze wonderen overkomen je omdat jullie gerealiseerde zielen zijn. Je aandacht zou dus op de juiste plaats moeten zijn, en je moet jezelf steeds gadeslaan en introspectie plegen: “Bevind ik me in het Koninkrijk van God, of in welke situatie bevind ik mij? Is dit het waard, ben ik het waard, gedraag ik me nog steeds zoals vroeger, of is mijn geloof nog steeds niet sterk genoeg?” Hoe kun je ooit ver komen als je niet gelooft? ‘Geloven’ wil zeggen dat je iets met je eigen ogen hebt gezien, dat je iets te weten bent gekomen dat tastbaar is, iets dat je zelf hebt ervaren. Maar nog altijd heb je je niet overgegeven. Als je je overgeeft aan de wil van God, dan wordt er overal voor gezorgd. Hij zal je nooit in de steek laten, absoluut niet; en alles, alle situaties die als bergen van moeilijkheden en hindernissen op je af komen zul je te boven komen, net zoals een vliegtuig dat er overheen vliegt. Je zult in het geheel geen problemen meer kennen.

Met één ding ben ik vandaag heel gelukkig, namelijk het feit dat deze puja gehouden wordt door mensen van een land waar discipline van zeer groot belang is – en dat is Zwitserland. Maar zij gebruiken hun discipline voor verkeerde dingen, niet voor het goede. Zo hebben ze bijvoorbeeld een leger; maar wie gaat er nu naar zo’n afgelegen plaats om een aanval te plegen? Niemand. Waarom hebben ze dan een leger? En dat leger (legerdienst) is verplicht, weet je dat? Ze hebben de mensen van hun geld beroofd en het daarvoor gebruikt, als criminelen. Al dat geld zit dus opgeslagen in hun banken, en ze zijn bang, omdat er elk moment iemand kan opduiken om zijn geld op te eisen en hen met vernietigende kracht te lijf kan gaan. Het feit dat ze verkeerde dingen doen is dus de reden dat ze een leger hebben – uit angst, gewoonweg uit angst. Er is hier helemaal geen leger nodig. Maar toch heeft iedereen dienstplicht en moet iedereen zich aansluiten bij het leger, alleen omdat ze dieven zijn van de ergste soort.

Ten tweede zijn ze ook zwaar verslaafd aan hun horloges, die maar gewoon door mensen zijn gemaakt. God heeft ze niet gemaakt. Maar horloges zijn heel belangrijk voor hen, omdat ze zelf horloges maken. En als ze niet verslaafd zouden zijn aan de horloges die ze zelf maken, wie zou er dan hun horloges kopen? Mensen zouden zeggen: “Waarom hebben jullie allemaal horloges nodig, als jullie zo zijn?” Ze zijn dus heel gedisciplineerd. En dat niet alleen, ze zijn ook ontzettend, ik bedoel, zoals ze gisteren ook hebben laten zien, zijn ze echt veel te netjes. Een paar meisjes die getrouwd zijn – ik moet zeggen, het spijt me dit te zeggen, maar het is een feit – een paar meisjes uit Zwitserland zijn getrouwd, en achteraf werd me verteld: “Moeder, het lijkt wel of ze allemaal dienstmeid zijn geweest, of serveerster.”

Dus ik vroeg: “Hoezo?”

“Als er ergens iets op de grond valt dan rapen ze het onmiddellijk op en leggen het weg. Zelfs als er bijvoorbeeld gasten zijn, dan zitten de gasten er, maar ze hebben geen tijd om met hen te praten. Het is ondenkbaar dat ze met elkaar zullen praten, niets daarvan; in plaats daarvan maken ze zich voortdurend zorgen over dit en dat, dit wordt vuil, dat wordt vuil, alsof het dienstmeiden zijn.” Kun je je dat voorstellen? Dit gedrag is een ander gevolg van dezelfde afschuwelijke vorm van discipline die ze daar hebben. Deze discipline is geen goddelijke discipline. De natuur gedraagt zich niet zo. Als je naar de natuur kijkt, dan zie je hoe mooi de natuur is – je zult er nooit een onaangename geur ruiken. Ha, maar als er mensen gaan wonen, dan begint het er te stinken. Maar normaal gezien stinkt het er nooit. De natuur zorgt voor zichzelf, ze zuivert zichzelf, ze doet alles zelf.

Alles gebeurt dus op zijn tijd, en je kunt bepaalde dingen doen als de gelegenheid zich voordoet. Ik bedoel, als het huis eens schoongemaakt moet worden, maak het huis dan schoon. Maar als je aandacht constant bij het schoonmaken is – ik moet dit nog schoonmaken, ik moet dat schoonmaken, dit goed zetten – dan ben je nergens goed voor, dan ben je net een stofzuiger! En wie kan er nu van een vrouw houden die zich de hele tijd als een stofzuiger gedraagt?

Maar zoals je weet heeft de Devi alle uitersten in zich, dit is dus het ene uiterste. En het andere uiterste is dat je echt de slonzigste mensen hebt in Engeland – echt verschrikkelijk slonzig. Ze kunnen in de meest vuile omstandigheden leven, en zoiets gaat echt te ver. Je moet dus tussen de twee uitersten zitten. Netheid is er voor ons, maar wij zijn er niet voor de netheid. Je wordt er niet voor betaald of zo, jullie zijn geen dienstmeiden. Natuurlijk moet het netjes zijn. We kunnen het netjes maken omdat we dat fijn vinden, maar het zou niet zo moeten zijn dat iedereen erover in paniek moet raken, zodat je een situatie krijgt waarin je zelfs niet de tijd hebt om tegen iemand te praten, om vriendelijk te zijn tegen iemand, of waarin je zelfs geen tijd hebt om te mediteren. Zelfs tijdens het mediteren, blijven ze voortdurend om zich heen kijken en als er iets op de grond valt, “O mijn God!” zullen ze direct opstaan om het op te rapen. Het zou me zelfs niets verbazen als ze zoiets in de kerk zouden doen!

Er is geen discipline in de meditatie, geen discipline met betrekking tot meditatie en goddelijk werk, geen discipline om de wil van God te volgen – het is er gewoon niet. Zolang die discipline er niet is zijn de dingen die je doet oppervlakkig en dom, vergooi je je leven en heb je geen eigenwaarde. Als Sahaja yogi’s moeten we nu dus die discipline hebben met betrekking tot meditatie. En deze kracht, deze Amba, zij kent je zo goed: ze kent je verleden en ze weet wat voor soort persoon je bent. Zorg dus dat je aan introspectie doet en ga voor jezelf na: “Wat is er mis met mij?” En om deze staat van volmaakt evenwicht te bereiken, wat moet je daarvoor doen? Je moet eerst en vooral mediteren. Er is geen andere uitweg, dat moet ik je zeggen, er is geen andere weg.

Iemand zei me ooit: “Moeder, ik ben gestopt met dit te eten en ik ben gestopt met dat te eten” – het heeft geen nut. “Moeder, ik doe dit en ik sta op mijn hoofd” – het heeft geen nut. Je moet mediteren, en die meditatie zou ’s ochtends even en ’s avonds even moeten gebeuren. En kijk niet op de klok als je mediteert. Je moet hoe dan ook voldoende tijd nemen om te mediteren. Maar het neemt nauwelijks tijd in beslag. Ik bedoel, ik heb vrouwen gezien die zoveel tijd nodig hadden om zich op te maken dat, als je zelfs maar één tiende van die tijd aan meditatie zou besteden, je zelfs amper nog make-up nodig zou hebben. Je huid zal mooier worden, je haar zal mooier worden, je gezicht zal mooier worden, alles zal vanzelf gebeuren. Je hoeft niets meer te gebruiken, zelfs geen parfum of wat dan ook, want je lichaam zal uit zichzelf parfum verspreiden. Je zult van alles worden voorzien.

Wat we dus moeten doen is ons eerst en vooral overgeven aan de wil van God. Dit is zeer belangrijk voor Sahaja yogi’s. Eenmaal je je overgeeft zullen al je problemen opgelost worden. Geef je problemen dus ook over. “Ik laat het over aan God. God, lost u het probleem alstublieft op. Doet u dit alstublieft.” Het is zo’n nauwkeurige, zo’n doelgerichte en zo’n efficiënte kracht. En bovenal houdt ze van je, ze zorgt voor je, ze vergeeft je. Zelfs als je fouten maakt vergeeft ze je nog: “Het is niet erg, het zal wel goed komen.” Ze wil dat jullie allemaal op de juiste manier op jullie tronen gezeten zijn en van jullie kracht genieten. En alles wat daarvoor nodig is doet ze met de grootste zorg.

Wat Navaratri betreft is het nu dus de tiende dag van Navaratri, de belangrijkste dag voor jullie allemaal, omdat op deze dag de Paramchaitanya in beweging is gekomen. En haar activiteit zou je ervan bewust moeten maken dat ze ontzettend machtig is geworden, en als er ook maar iemand je gemeen probeert te behandelen of je probeert lastig te vallen: “Ik hoef me totaal geen zorgen te maken.” Zij zal zich ermee bezig houden. Alle slechte dingen die je ooit hebt gedaan, alle slechte karma’s[20] die je je op de hals hebt gehaald daar zul je je verdiende loon voor krijgen, absoluut. Maar als je een gerealiseerde ziel bent dan is dit niet langer het geval; omdat je je niet langer op dat niveau bevindt. Gewone burgers kunnen bijvoorbeeld beschuldigd worden van criminaliteit, maar als je opklimt tot het niveau van koningschap dan kan niemand je nog ergens van beschuldigen. Je staat boven de wet. Je hebt dus een status verkregen waarin niemand je kan hinderen, niemand je kan vernietigen en niemand je kan belemmeren in je groei. De enige die dit kan doen is jijzelf.

En het is ook zo dat niemand mij kan kwetsen, geen enkele rakshasa kan mij kwetsen of heeft mij ooit kunnen kwetsen. Maar jullie kunnen me wel kwetsen; want in dit leven heb ik jullie in mijn lichaam opgenomen, en ik doe al het werk in mijn lichaam, alles, je reiniging, alles, wat een zeer moeilijke taak is. In het begin kwam deze kracht dus naar Adam en Eva en vertelde hen: “Jullie moeten de kennis hebben.” Die belofte moet dus vervuld worden en daarom moet dit werk gebeuren, ook al is het een zeer gewaagde onderneming. Vooral in het Westen vind ik het een heel gewaagde onderneming om mensen te laten inzien dat ze een deel zijn van het geheel; het is een zeer moeilijke taak.

Ze spreken over de grootste dingen. Tegenwoordig zie ik dat mensen artikelen schrijven zonder enige solide basis; de wetenschap is zo beperkt, ze heeft onze problemen niet opgelost. Ze schrijven de dikste boeken. Maar als je hen bericht over onze ontdekking dan willen ze je niet eens ontmoeten. Ze willen je gewoon niet ontmoeten. Ze willen er niets mee te maken hebben. Dus ik weet niet wat voor soort zoekers het eigenlijk zijn, ze hebben een enorme egoballon op hun voorhoofd en toch zijn het zoekers. Maar wat zoeken ze? Dit ego, deze ballon – als je bijvoorbeeld een grote ballon hebt en die in het water gooit, dan zal die ballon naar alle kanten drijven, zonder bestemming. Zo hebben zij ook geen bestemming, ze zeggen wel: “We zoeken, we doen dit, we doen dat” – maar ze hebben geen bestemming, ze hebben geen inzicht, hun leven heeft geen betekenis, dus zijn het absoluut nutteloze mensen. Ze zijn niets waard.

We moeten proberen om zoveel mogelijk van hen te redden; maar voor degenen die niet willen komen is het niet nodig, we hoeven het niet te doen. Zij moeten er in alle nederigheid om vragen en zij moeten zeggen: “We willen ons graag bij jullie aansluiten” – dan pas zullen we hen helpen. Ik schrijf nooit brieven naar mensen waarin ik ze vraag of ze alsjeblieft naar mijn programma willen komen. Er zijn zoveel guru’s die alle acteurs en muzikanten hebben aangeschreven; maar ik schrijf nooit. Ik maak gewoon zelf publiciteit, met de boodschap dat je kunt komen als je wilt komen. En zelfs dat soort van publiciteit wilde ik vroeger niet.

Je kunt het dus zo zien dat we nu de belofte hebben waargemaakt die lang geleden werd gedaan, de belofte dat je de kennis zult krijgen. En je hebt de kennis. Maar je zou je moeten identificeren met deze kennis, en je zou je ervan bewust moeten zijn dat je die kennis hebt, en dat je die kennis kunt doorgeven aan anderen. En zo kunnen we deze wereld transformeren tot een prachtige wereld, en het visioen van de Adi Shakti in vervulling brengen. Zij heeft je geschapen omwille van dit doel, zij heeft je doen evolueren van menselijk niveau tot bovenmenselijk niveau omwille van dit doel, dus dit is jouw missie. En als jullie mij vandaag eren in de vorm van Jagadamba, weet dan dat Jagadamba in wezen niets anders is dan de Adi Shakti.

En zolang jullie mensen niet opklimmen naar dat niveau waarin je jezelf op goddelijke wijze disciplineert – sommige mensen roken bijvoorbeeld nog steeds: “O, het is niet erg, weet je, we zijn toch maar gewone mensen, we kunnen er niet mee stoppen.” Goed, laat ze dan maar doen. Maak je niet druk om dat soort mensen. Zij zullen achterblijven, het zijn waardeloze mensen, waar zullen ze heengaan? Ze zullen waarschijnlijk in het voorgeborchte van de hel blijven hangen, want zelfs in de hel is er niet veel plaats meer over, dus wat zal er van hen terechtkomen? Maar al deze kennis staat tot je beschikking; het enige dat je moet weten is hoe je jezelf moet controleren, hoe je je zintuigen kunt controleren. Bij de onbenulligste dingen kunnen we onszelf niet controleren. En als wij onze eigen paarden niet eens kunnen mennen, hoe kunnen we dan ooit dat niveau bereiken waar we moeten zijn?

Verspil je energie dus niet aan allerlei onbenullige dingen. Zorg er gewoon voor dat je mediteert, dat je groeit en dat je het doorgeeft aan anderen. Dit is heel goed mogelijk als je werkelijk van jezelf houdt. Als je van jezelf houdt, dan begrijp je vanzelfsprekend: “Kijk naar mijn lichaam, kijk naar mijn geest, alles werd mij gegeven door God. Het is zo ongelofelijk mooi. En dit prachtige wezen zal nu gebruikt worden door God voor zo’n verheven doel.” Jullie zijn helemaal gevormd, jullie zijn helemaal klaargestoomd tot dit punt; maar nu is het een kwestie van jouw eigen vrije wil, en het is met behulp van deze vrije wil dat je moet groeien. Met deze vrije wil moet je begrijpen wat er moet gebeuren en hoe je deze staat kunt bereiken.

De natuur zal hier ook op reageren. De natuur reageert altijd op de mensen. De natuur heeft geen vrije wil, maar het is God die reageert, en als er een reactie van God ontstaat dan zie je al dit soort dingen gebeuren. Ik zou graag hebben dat je naar mijn lezing over Vishnumaya luistert, waarin ontzettend goed wordt uitgelegd waarom al deze rampen gebeuren, waarom mensen sterven door toedoen van natuurrampen. Dit was een heel goede lezing, ik hoop dat jullie er allemaal naar zullen luisteren, telkens weer opnieuw. Mijn lezingen moeten niet slechts voor één avond worden gebruikt, maar je zou ze moeten proberen te begrijpen. Alles wat ik zeg berust op de waarheid, het is de absolute waarheid, en het is een heel subtiel onderwerp, waar niemand tot nu toe al ooit over gesproken heeft. Omdat jullie zelfrealisatie hebben en omdat jullie Sahaja yogi’s zijn, kan ik dit aan jullie vertellen.

Moge God jullie zegenen.