Navaratri Puja – Doe aan introspectie, Materialisme – Cabella, Italië – 24/10/1993

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

We zijn hier samengekomen om de puja van de Devi te houden. De Devi heeft vele vormen maar is de belichaming van de Shakti. Adi Shakti geeft Shakti (kracht) aan al deze belichamingen en dus hebben we vele godinnen. Zij zijn op verschillende tijdstippen op deze aarde gekomen en deden al wat noodzakelijk was voor de spirituele groei van de mensen die zoekers waren. Vooral diegenen die we kennen als Jagadamba, Durga. Zij trachtte alle zoekers naar de waarheid te beschermen en alle kwade krachten te vernietigen. Omdat, zonder de spirituele groei van menselijke wezens kennen zij de waarheid niet.

Daarom is wat ze ook proberen te doen een mentale projectie. En deze mentale projectie geraakt in verval, als ze niet gesteund wordt door de waarheid, door dharma. In het Sanskriet noemt men dit glani. En als deze glani plaatsvindt, worden incarnaties geboren om het probleem op te lossen.

Tijdens alle incarnaties van de Godin werden ook veel satanische krachten geïncarneerd; zij waren geïncarneerd en Zij moest met hen vechten en ze vernietigen. Maar deze vernietiging gebeurde niet omwille van de vernietiging van de kwade krachten als zodanig, maar kwade krachten trachten altijd de zoekers naar beneden te halen, de heiligen naar beneden te halen, trachten hen te schaden, soms zelfs te vernietigen.

Al deze vernietigende krachten komen niet tezelfdertijd, (maar) normaal gesproken op verschillende tijdstippen; dit is gemakkelijk aan te pakken. Maar de belichaming van een incarnatie dient om de mensen die zoekers zijn te redden, te beschermen omdat zij de meest belangrijke mensen zijn in het rijk van de spiritualiteit. Alle andere zijn niets dan stof, voor niets goed, onnuttig. Als ze de waarheid niet zoeken zijn zij in de ogen van God onnuttige levens die geboren werden en zullen eindigen. Zij hebben geen waarde en geen waardigheid, zij hebben geen begrip van iets.

En dus bestaan er in het oordeel van de Goddelijke liefde twee soorten mensen. Een soort zijn de zoekers naar de waarheid en de andere zijn dit niet. Het kunnen goede mensen zijn, het kunnen fijne mensen zijn die veel goed werk doen, sociaal werk, dit werk, missionariswerk, alle mogelijke soorten werk kunnen zij doen. Maar als ze de waarheid niet zoeken vallen zij niet in de categorie waarin God moet incarneren.

Tracht dus het waardevolle, het belang van de zoekers te begrijpen. En dat is wat jullie gedaan hebben: zoeken. Zeer weinig personen, als je het percentage zoekers neemt is dit zeer zeer klein maar het is zeer belangrijk. Omdat, laat ons het zo stellen, een klein deeltje goud meer waard is dan hopen staal. Op dezelfde wijze is een zoeker waardevoller in de groei van de spiritualiteit. Het hele universum werd geschapen, de hele atmosfeer werd gebouwd, alle evolutie vond plaats: waarom? Opdat menselijke wezens de waarheid zouden kennen. Maar in de moderne atmosfeer ligt een grote vloek. Ik denk dat het grootste kwaad, boven de Shumba, Nishumba’s en dergelijke, het materialisme is, want het materialisme maakt je grof. Tijdens je zoeken, ook wanneer je vooruit gaat, blokkeert dit materialisme je op sluwe wijze. Ik heb dit opgemerkt. Als mensen tot Sahaja Yoga komen, dan gaan ze diep in zichzelf, zij verstaan wat Ik zeg, al de innerlijke kennis die ze willen kennen, wat bekend staat als atmuga. Atmuga betekent twee zaken: kennis over de Spirit en kennis van jezelf. Dit alles ontdekken zij en ze weten wat het is. Deze staat is de staat waarvoor mensen allerlei soorten dingen gedaan hebben (om hem te bereiken), naar de Himalaya gaan, mediteren in de kou met weinig kleren aan, leven in grotten met wat vruchten. Alle soorten van tapasya (boetedoening) willen ze doen omdat het zoeken zo diep was, zo dringend, en omdat ze niet onder de kracht van het zoeken onderuit geraakten. Maar in de moderne tijden vertraagt het materialisme, deze hunkering naar deze toewijding. Dit is om gek van te worden voor de mensen als zij zoekers zijn. Ik heb gezien dat, alvorens ze tot Sahaja Yoga kwamen, mensen veel geld uitgaven om naar verschillende plaatsen te gaan, om naar de Himalaya, naar Nepal of naar Japan te gaan, naar alle mogelijke plaatsen verplaatsen zij zich. Maar nadat ze tot Sahaja Yoga komen, nadat zij de Spirit werden, voor de groei van je nieuwe bewustzijn wordt de vooruitgang gestremd. Men moet ook verstaan dat als je, na zoveel gelopen te hebben, iets zo kostbaars vindt, je je dan neerzet en je tevreden hierover voelt; dit gedeelte is in orde. Maar wat later. Je groei mag niet eindigen. En hij eindigt, en een van de belangrijkste redenen hiervoor is materialisme. Omwille van materialisme is je geloof in jezelf ook minder. Zoals je gezien hebt, baden de Goden tot de Godin en Zij kwam en doodde alle negatieve krachten. De reden was dat het ernstige verlangen van de Goden Haar ertoe verplichtte een incarnatie aan te nemen. Zo oprecht was hun verlangen naar spirituele groei dat ze soms geen eten, of zelfs water konden krijgen, en zij werkten zo hard voor hun opgang die door negatieve krachten verstoord werd. Hun roep kwam dus zo diep uit hun hart en was zo hopeloos en oprecht en onvervalst dat de Godin moest geboren worden op deze aarde om hen te redden, hen te beschermen en voor hen te zorgen. Maar zoals het is zien we, dat eens je je bestemming bereikt hebt, je voelt: nu kan je je beter rustig installeren. Nu, wat bedoel je met rustig installeren? Als je, nadat je realisatie hebt gekregen, volledig bent, je in totaliteit bent, je volledig een bent met de realiteit.

En dan moet er niets meer gebeuren. Je wordt een heilige. En een heilige heeft geen reclame nodig, hij heeft niets nodig, zijn boodschap verspreidt zich, mensen zien hem en weten dat hij een grote heilige is. Zovele heiligen verlieten zelfs hun huizen niet. Een zeer vaak gebruikt gezegde in India is: het hoofdkussen waarop je rust moet je niet verlaten. Dat was het criterium van de guru. Zij die moeten zoeken moeten naar de guru toegaan en minstens zes, zeven mijl klimmen, en dan nog ontmoet de guru niemand, het kan zijn dat hij je slaat, dat hij je een klap verkoopt, hij kan je van die hoge berg afstoten. Er zijn zovele manieren waarop hij je kan teksten. Uiteindelijk kiest hij misschien een persoon om zelfrealisatie aan te geven. En dus was dit hunkeren, deze vertwijfelde inspanning al de tijd daar.

En dus komen we nu tot Sahaja Yoga in moderne tijden. Soms voel Ik dat Sahaja Yoga niet alleen heel gemakkelijk is, het is ook uiterst verwennend. Je weet dat je zelfrealisatie gehad hebt, jullie weten allen dat je beter bent dan anderen, dat je zovele problemen kwijt bent en dat nu je meester geworden bent over jezelf.

Dan vermindert het gevoel van verantwoordelijkheid die je tegenover jezelf hebt en tegen je medemensen, omdat je je zeer tevreden voelt met jezelf.

Op een bepaalde dag belde een Sahaja yogini me op, Ik bedoel, ze bellen Me op voor van alles. Zij zei: ik ben naar de dokter geweest, en ze ontdekten dat ik in verwachting ben, wat moet ik nu doen i.v.m. de baby? Over zulke kleine zaken stellen ze Me vragen.

Hoe moet ze de naam voor haar zoon kiezen, hoe moet dit, wat is dat. Ik bedoel, Ik heb veel meer werk dan gelijk welke priester. Kleine, kleine dingen waarover zij zich zorgen maken. In orde, dat deel is in orde, dat Ik jullie moet zeggen wat op een bepaald punt moet gedaan worden, en wat we moeten doen. Als ze de trein missen, bellen ze Me op: Moeder, we hebben de trein gemist, wat nu? Dus moet Ik hen vertellen, in orde, geef ze een bandhan, dat moet Ik ze ook vertellen. Of veronderstel dat hun vader ziek is, hij heeft hartklachten. Dan bellen ze Me: Moeder, vader is ziek, hij heeft hartklachten, hij is geen sahaja yogi, wat kunt U eraan doen?

Dus moet Moeder haar aandacht geven aan een vader die geen sahaja yogi is. Kleine, kleine zaken waarover ze Me schrijven, zo kleine zaken dat je niet kan verstaan hoe ze niet begrijpen waarvoor Ik hier ben.

Toch heb Ik nog nooit gezegd, dat is een onnozelheid die je Me daar vraagt, je mag Mijn tijd niet verbeuzelen, nooit. Maar dit maar om te laten zien dat als je jezelf niet waardeert als gerealiseerde zielen, je Mijn tijd niet kan waarderen, of wat Ikzelf ben. Deze incarnatie kan volledig verknoeid worden door deze materialistische houding. In deze moderne tijd, Ik weet niet wat er met de mensen fout is gegaan, want het belangrijkste in je leven is spiritueel vooruit te gaan en te groeien. Neem een grote visie op het ganse ding, waarom dit universum geschapen werd, waarom je werd geschapen als menselijke wezens, wat de noodzaak was om al deze dingen te doen, waarvoor het gedaan is.

Als je een grote visie hebt op het geheel, probeer dan je positie te bepalen, waar ben ik? En dan: hoe het Goddelijke mij heeft uitgekozen en nu ben ik een sahaja yogi geworden. Wat is dus nu mijn verantwoordelijkheid, dat moet men inzien. Maar Ik heb integendeel mensen gezien die zeiden: ik wil erom vragen. Dus nemen ze de telefoon en vragen: Moeder, moeten we onze stoel nemen of niet? Dit toont dat ze geen waarde hechten aan zichzelf en ook niet aan Mij. Beide. Omdat ze zulke kleine zaken vragen, zulke stomme zaken, dat het onmogelijk is te verstaan hoe sahaja yogi’s zulke vragen kunnen stellen.

In dit perspectief kunnen we zien dat de Godin op deze aarde komt in verschillende vormen op verschillende tijdstippen om de zoekers naar de waarheid te redden en de spirituele opgang van de zoekers naar de waarheid uit te werken. Kan je je voorstellen? Het is een groot verschil in de incarnatie van de Godin voor Kali Yuga. Waarom is het nu een groot verschil: dat je op deze aarde gekomen bent om sahaja yogi’s te worden.

Je moet een lichaam hebben, een geest, gevoelens, alles, alleen maar geladen met spiritualiteit, geladen met jouw spiritualiteit. Het zou normaal moeten zijn, want gedurende hoeveel jaren in het verleden heb je God gezocht. En dan, dat je hier kwam, wat een toeval! Nu, wat is het? Als je zo een groot voordeel hebt dat je gekomen bent tot Sahaja Yoga omwille van je zoeken en dat je nu de bevrediging eruit gevonden hebt, wat is nu de verantwoordelijkheid die je hebt?

Dat de Incarnatie zelf op deze aarde gekomen is, niet alleen om je te beschermen, je te voeden en de demonen te doden, nee. Ze is op deze wereld gekomen om je te vertellen over alles wat subtiel is binnenin, en je te vertellen wat je relatie zou moeten zijn, binnenin zowel als buitenaf.

Je was nooit verbonden met waarheid, je was nooit verbonden met deze Alles Doordringende Kracht, je was nooit verbonden met God Almachtig. Dus moet men verstaan wat een grote gebeurtenis zich heeft voorgedaan, dat alleen uit Mij deze Kundalini opgestegen is en Zij deze hogere centra heeft aangeraakt. Hoe? Dit werd voorheen niet gedaan, nee, zij werden slechts beschermd, zij werden slechts verzorgd. Er staat nergens geschreven dat de Godin realisatie aan mensen heeft gegeven, nergens!

Zij is verantwoordelijk. Zij kan geven, één van haar namen is dat, niet één maar minstens tien namen zijn er, dat Zij je je Nirvana geeft, dat Zij je je vrijheid geeft, dat Zij je inleidt in hergeboorte. Al deze zaken staan geschreven, maar, wat nu gebeurt is dat de mensen nog niet in staat waren de waarde van hun leven in de moderne tijd te vatten.

Kijk naar de manier waarop mensen vragen stellen, kijk naar de manier waarop de mensen informatie zoeken, de manier waarop de mensen zich zorgen maken: nu is mijn kind groot, wat moet ik doen?

Wat moet je doen. Het kind is groot, doe het naar school, doe wat je wil! Moeder kan je a.u.b. zeggen waar het kind te plaatsen? Dan plaats je het kind. Heb je de school gezien Moeder?

Nee. Ga jij dan en inspecteer de school. Stel je Kali Mata voor die daarmee bezig is! Zij zou twee stevige klappen gegeven hebben, dat zeg Ik u. Iemand die dit zou gezegd hebben, wat maak je daaruit op. Maar in zulk detail zou een Moeder moeten werken. Jij zou dat voor je eigen kind niet doen, dat weet Ik. Maar als het om kinderen gaat, waarmee zijn ze bezig? Nog altijd materialistisch.

Speciaal vandaag is een zeer grote dag. Dit is de dag, zoals je weet, dat Ravana verbrand werd. Beeltenissen van Ravana werden overal verbrand. Als Shri Rama kwam werd dit gedaan, Zijn overwinning.

Maar deze overwinning was niet dat hij Sahaja yogi’s maakte of dat Hij realisatie gaf, nee. Zijn overwinning was dat Hij Ravana doodde.

Dat gebeurde op die dag voor de voorbereiding van vandaag, voor de gebeurtenissen van vandaag. Het gebeurde lang geleden opdat deze dagen zullen komen dat mensen een echt waardesysteem zullen hebben van de overwinning van Shri Rama. Maar dit gebeurt niet, het gebeurt niet, omdat deze incarnatie van Mataji Nirmala Devi zeer verschillend is, zeer bedrieglijk, Mahamaya. Dus ben je op jezelf aangewezen, doe wat je wil. Wat je ook maar wil, je kan het doen. Dus vragen ze Me: Moeder, we hebben een probleem. Ik zei: wat? We weten niet welk soort stoelen we moeten kopen. Voor elke kleinigheid raadplegen ze Moeder. Maar voor belangrijke zaken niet. Er is een soort van grappig gebruik van de hele zaak begonnen. Dat wat zo groot, zo belangrijk is, wordt gebruikt voor iets absoluut onzinnig.

Zie dus het verschil tussen de incarnaties. Een incarnatie komt op deze aarde om de mensen te redden, om ze weg te voeren uit de maya van maya. Maar een andere incarnatie die gekomen is, is niet slechts om erover te praten, maar om je je realisatie te geven en dan voor je kleine dingen te zorgen. Zoals deze dame Me belde en Me vroeg: wat moet ik doen? Genees me Moeder, alstublieft. Het is een gans andere houding tussen de bhakta’s van deze dagen en de bhakta’s vandaag, er is een groot verschil. Ik zei: je vroeg Me nooit of je dit alles deed, het heeft geen belang. Wat je ook gedaan hebt, het is beter dat Ik het kind zie, voor het kind zorg, het kind terechtwijs, alles, maar jij kwam langs. Maar dan realiseer Ik me dat deze vrouw zo gehecht is aan haar kind. En Ik belde naar de leider en hij zei dat het verschrikkelijk was, die gehechtheid. Er is een verschrikkelijke gehechtheid aan het kind. Dus van de ene onzin naar de andere.

Deze incarnatie heeft zulk een variatie in taken uit te voeren. Zelfs de 64 kala’s, de 64 experten van Shri Ganesha zijn niet voldoende om dit op te lossen. Waarom is het zo gecompliceerd? Na zelfrealisatie gegeven te hebben zou het een mars recht vooruit moeten zijn naar je doel en naar je groei. Maar waarom is zulke complexe onzin al die tijd bezig je te kwellen? Wat wil je? Deze vraag moeten we stellen. Wat wil je? Ik wil een kind.

Na Sahaja Yoga zou je niet meer iets mogen verlangen.

Waarom wil je een kind hebben? Er zijn zoveel kinderen, ja kan voor hen zorgen. ‘Ik wil” verdwijnt. Het zou uit je geest moeten verdwijnen dat ‘ik dit wil en dat ik dat wil’. Dit is voorbij nu, wat je wenst is je zelfrealisatie. Daarna, wat gebeurd is, is nu, wat Ik wens is belangrijker.

En Ik wens dat je echt onthecht van het materiële wordt. Dat wil niet zeggen dat je moet worden zoals Hare Rama Hare Krishna, nee, nee, zij zijn niet onthecht. Dit zijn sterk gehechte mensen. Maar onthechting is een staat waarin niets je kan binden, niets is belangrijk, het belangrijkste is je spirituele opgang, niets kan je meer aantrekken dan dat. Dit is precies wat Ik wilde dat sahaja yogi’s zouden verstaan. Wat mensen hebben doorgemaakt vergeleken met sahaja yogi’s. Als Ik het lees voel Ik Me echt verschrikkelijk. Hier is alles geriefelijk, komaan, geniet van goed eten, een goed gezelschap, er is een festival bezig, alles is gepast en als er iets ontbreekt, dan zal Ik degene zijn om de organisatoren te zeggen: wat is dit, je had dit moeten doen, je had dat moeten doen. Nu komen we op een punt waarop we moeten verstaan: wat willen we? Wat is het nut van Shumba en Nishumba’s te doden? Wat is het nut van deze katholieke kerk te doden, wat is het nut? Omdat je statisch bent, ben je vastgekleefd in een plaats, geen vooruitgang. Wat is dus het nut van al deze dingen altijd maar te doen en alle negativiteit te vernietigen? Wat is de bedoeling. Het is te willekeurig zegt iedereen. Moeder, U hebt ze toestemming gegeven, U hebt dit toegelaten, dus doen ze nu wat ze willen. De andere dag kwam er een meisje naar Mij, haar kind was zeer ziek. Ik vroeg haar: “Mediteer je?” Ze bleef stil. Ik zei: ik kan hieruit opmaken dat je niet mediteert, want Ik weet wat dit is. Dat je zelfs niet mediteert. Dus het belangrijkste van de dag van vandaag is dat het een dag is waarop de mensen de grenzen van hun dorp overschrijden en goud brengen voor boetedoening. Dat is het verhaal, zo is het. Wat jij nu moet doen is de grenzen van je materialisme overschrijden, deze onzinnige, dwergachtige kracht die op je inwerkt en die je moet overschrijden en, zoals Ik zei, goud brengen, dat nooit dof wordt, van de grenzen van Sahaja Yoga.

Hoevelen onder jullie zijn echt op het terrein aan het werk? Hoevelen onder jullie praten hierover met de mensen? Wat doe je eraan? Waarom praat Ik op deze manier met jullie en niet met Indiërs; omdat hun houding verschillend is. Hun houding is niet materialistisch, maar spiritueel.

Zij willen hun spirituele opgang waarvoor zij veel lijden, zij doen er alles aan precies om tot die staat te geraken waarin zij zich gemakkelijk kunnen overgeven. Deze staat van ‘overgave’ moet komen. Bvb. Je hebt een probleem, laten we zeggen dat het probleem is dat je geen vakantie hebt. Ik weet dat je voor de puja wil komen, ervoor sparen. Ik geef slechts een voorbeeld. Indien je nu naar de puja wil komen, kom dan gewoon, niet alleen krijg je een job, maar misschien zelfs promotie. Maar jullie hebben geen geloof in jullie opgang, geen geloof in het feit dat je de uitverkorenen bent. Dit is het wat er ontbreekt omwille van materialisme.

Onlangs hebben we in Amerika een zeer grote sahaja yogi, Dave D. Ik zei tot hem: het is beter is dat jij overneemt als leider van Amerika, want deze man is niet goed en jij neemt beter over.

Onmiddellijk zei hij: goed Moeder. Nu leeft hij in Honolulu, en al onze programma’s en alles lopen vanuit L.A. Los Angeles en het leek vrij raar dat Ik hem zou vragen om over te komen en daar te werken.

Waar zijn we gebleven? Wij zijn de mensen die gezegend werden met alle krachten. Wij zijn gezegend, maar we willen ze niet uitoefenen, we willen niet ondervinden welke kracht we gekregen hebben. We maken ons zorgen over onze eigen kinderen, over welke sari we gaan dragen, of zorgen over wie de leider is en wat we met leiderschap zouden moeten doen.

Al deze dingen zullen ons niet helpen, daarvoor zijn jullie niet hier, probeer te verstaan dat jullie hier zijn om de Spirit te worden en dan het licht van de Spirit te verspreiden. Niets heeft belang van zodra je dat begint te doen, je zal verbaasd staan dat het geloof werkt. Het is geen blind geloof, het is geen blind geloof. Je moet Mij er niet over vertellen, het werkt gewoon.

Het is een kwestie van een paar dagen, het kan zijn dat je veel resultaten krijgt omtrent dat waarnaar je al die tijd gehunkerd hebt.

Ik zeg niet materiële, oppervlakkige dingen. Die krijg je misschien, maar de vraag blijft. Iemand wil, laten we zeggen, zijn leven zogezegd wijden aan Sahaja Yoga. Wat doe je dan? Wat doe je als je toewijdt? Eerste zaak is je geloof, je moet weten hoe je geloof in alles is. Geloof je er echt in of niet. Als je erin gelooft, wat heb je er dan aan gedaan? In dit stadium moet je dus in jezelf kijken. Waarmee ben je bezig? Wat moeten we doen? Hoe ver moeten we gaan? Het is een zeer belangrijke tijd en jullie die hier zitten zijn uiterst belangrijke zielen. Maar als je geen waarde hecht aan je eigen systemen en jezelf, waarom zou God zich dan zorgen maken om jullie? Waarom zou God jullie ideeën willen geven? Waarom zou Hij enige interesse betonen, zelfs in jullie soort van mensen? Wat Ik jullie dus nu moet zeggen is dat op deze dag van deze puja, we kunnen het de laatste dag van de Devi Puja noemen. We moeten in onszelf kijken, aan introspectie doen, wat heb ik voor Sahaja Yoga gedaan? Buiten voor mijn kinderen zorgen, koken voor de echtgenoot, dat is alles. Mannen kunnen op dezelfde wijze denken: wat hebben wij gedaan? Wat hebben wij gedaan voor Sahaja Yoga? Alleen, ik wil deze politicus ontmoeten, Ik wil die persoon ontmoeten, Ik wil deze persoon ontmoeten, waarvoor? Zij zouden moeten komen en jou ontmoeten! Maar je geloof in jezelf is zeer zwak. Ik denk dat dit de hoofdreden is voor deze val, het geloof in jezelf.

Dit geloof is zulk ’n ding dat jullie weten dat dit zo is. Jullie hebben mijn foto’s gezien, jullie zijn ervan overtuigd. Er is niets om van overtuigd te zijn maar dit geloof is niet één met je hart. Het is echt niet met je hele zijn, het is iets van buitenaf. In orde, Moeder zal dit doen, Moeder zal dit oplossen, Moeder zal dat doen. Maar het hele ding is nu, zo schijnt het Me toe, dat Ik verplicht ben jullie te zeggen een soort van tapasya te doen. Je vraagt iemand: mediteer jij? Nee Moeder. Vlakaf, nee Moeder, wij mediteren niet. Wat doen jullie dan hier. Ik heb wat pijn in mijn knieën, dus kom ik tot U. In orde, maar ik mediteer niet, ik ben heel eerlijk, ik mediteer niet.

Ik heb alleen wat pijn in de knieën, genees het a.u.b. Hoevelen onder jullie mediteren echt iedere avond? Guido zei: Moeder, als U het zo zegt, zullen ze zeggen, goed, ’s avonds zullen we mediteren, maar niet ’s morgens. Omdat Moeder het zo gezegd heeft. Er is niet enige vorm van enthousiasme. Goed, indien niet vandaag, dan zien we morgen. Moeder zegt het zo, het is niet nodig, het is niet belangrijk, het is in orde. Zo overtuigen jullie jezelf. Maar wie is de verliezer? Ik niet, Ik heb geen Sahaja Yoga nodig. Of wel soms? Ik doe al de tapasya voor jullie Sahaja Yoga. Waarvoor doen jullie enige tapasya?

Wat Ik nu probeer te zeggen is, dat jullie je zelfrealisatie hebben, nu jullie de grote staat van begrijpen, ook van de innerlijke kennis bereikt hebben en van je verbinding met de Spirit en met God Almachtig. Dit weten jullie allemaal, jullie weten veel dingen. Desondanks is het nog niet wat het moet zijn, vanuit jullie hart, vanuit een echt verlangen. Het helpt helemaal niet dat iemand zich een rad voor de ogen draait, nooit. Dus Ik spreek niet voor X.Y.Z. Ik spreek voor jullie allemaal. Probeer niet jezelf te bedriegen.

Jullie zijn hier voor een groot doel. Dit doel is jezelf verbeteren en de vrijheid van jullie geesten van alle onzinnige destructieve krachten te geven, en dan overal te verspreiden, erover te praten. Mijn eigen overtuiging is dit: dat iets met sahaja yogi’s moet gebeuren opdat ze verstaan hoe belangrijk het is iets uit te werken dat binnen in ons ligt, dat potentieel aanwezig is, dat op het punt staat boven te komen. Het is deze verantwoordelijkheid, of je nu jood bent, christen of iets anders, dat maakt geen verschil, dat is allemaal buitenkant. Waarvoor moet je dat doen? Je bent gekomen in een nieuw rijk van bewustzijn, in een nieuw rijk van een hoger leven waar je kennis hebt van je eigen innerlijk, waar je alles weet over wat goed is en wat niet.

Alles, nadat je dit weet, en niet groeit, aan wie zal je dan de schuld geven?

Nu zijn we op een punt gekomen om het belang van deze Kali Yuga te verstaan, waarin jullie Moeder hier is om te helpen en teder voor jullie te zorgen, jullie alles zachtjes, teder te vertellen. Ik kan in feite niet langer dan een minuut kwaad worden op iemand. Om jullie dus zoetjes te vertellen wat je had moeten doen en wat je kan doen en wat je moet doen.

Al deze dingen had Ik jullie al deze tijd willen vertellen, jullie zachtjes willen bijbrengen en uitleggen en zeggen dat dit je eigen kracht is die binnen in je ligt en waarnaar je moet zoeken en ze vermeerderen, en ook dat je zoveel boeken en manieren hebt om dit te verstaan. Maar deze innerlijke kennis die je hebt is iets zoals dit: ik heb een innerlijke kennis, laten we zeggen over hoe deze zaken te bouwen, maar ik doe het niet. Zo simpel is het. Ik doe het eenvoudigweg niet! Ik heb de innerlijke kennis, goed, ik ben een PHD. (doctor in een bepaalde wetenschap) maar ik ben gek. Zo is het. Zoveel mensen zijn mentaal goed uitgerust in Sahaja Yoga, dat weet ik. Maar wat het volgen van Sahaja Yoga betreft zijn ze er niet. Dus waarschuw Ik jullie nu. Het is zoals Christus heeft gezegd: sommige zaden die kiemden, vielen op de straat en droogden uit en stierven.

Het oordeel is nu altijd bezig, terwijl Ik met jullie allemaal aan het praten ben, vindt het oordeel plaats.

Dus moet je elke avond mediteren en dan moet je denken over wat je vandaag gedaan hebt, de ganse dag, wat je bereikt hebt? Maar als je dit zo berekent, in de veronderstelling dat ik naar daar ging om 5 u., dan moet ik om 7 u. terug zijn, anders mis ik het essentiële, ik zal deze persoon niet zien. Alles werkt op die manier, met de tijd, met het belang van onzinnige dingen. Maar wat moet werken, is je geloof dat je dingen gaat doen die waarheid bevatten, die verstandig zijn.

Dit is een puja voor de rechterkant, Ik zou zeggen een rechterkant puja want je vereert Shri Rama, en Zijn boog en alles. Maar denk om deze incarnatie. Veertien jaar zat Hij in de gevangenis, Hij ging daar voor een bepaalde reden. Ik bedoel, voor iemand die zelfs maar voor een jaar moet gaan is dit miserie. Het is geen gevangenis, maar het is, we kunnen zeggen in het woud waarin Hij ging, dit was als een gevangenis voor Hem.

Hij was een koningszoon, Hij had geen plaats om te leven, te slapen, waar Hij ook ging moest Hij zijn kleine hut bouwen. Dus ging Hij daar.

Hij moest het doen. Waarom deed Hij het? Omdat Hij geloof had in zichzelf, Hij is Shri Rama en Hij kon daar in geen geval onderuit. Hij had geloof in zichzelf en Hij had geloof in God Almachtig dat wat Hij ook doet, Hij dit doet omdat God dit wil. En dat moet Ik doen, uit, Ik zit er niet mee in of Ik geconfronteerd wordt met Ravana of dit of dat, Mij om het even.

Ik ben een sahaja yogi, mij om het even. Mijn taak is het, Sahaja Yoga te verspreiden, in orde, mijn taak is het mijzelf te reinigen en te kennen.

Dit is mijn werk, mijn taak, en dit is wat ik te doen heb. Ik maak me niet druk of ik toegelaten word tot een school of niet. Ik maak me niet druk als iemand een ticket krijgt of niet als hij met het vliegtuig moet gaan. Je wil gewoonweg niet geloven dat je geloof in jezelf toont: Je krijgt toegang, je krijgt het ticket, wat je ook maar verlangt is daar. Het is allemaal daar, je moet er niet voor strijden, je moet je er niet bezorgd om maken, het is gewoon daar.

Echt waar. Ik bedoel, het is gebeurd Mijn ganse leven lang. Natuurlijk is Mijn geloof vast als de rots van Gibraltar, Ik bedoel, geen twijfel mogelijk, omdat Ik weet wat Ik ben en weet wat Ik verondersteld word te doen.

Dus voor Mij heb Ik geen probleem: alle geloof. En Ik ken iedereen en Ik kan zeggen dat Ik een vliegende vogel kan onderscheiden. Het kan zijn dat Ik dit niet toon, soms gebeurt het dat Ik zeg, in orde, dat is goed, dit, dat. Maar Ik weet met zekerheid wat Ik ben en wat Ik moet doen. Op dezelfde wijze moeten jullie jezelf kennen, want het is een verschillende klasse van personen die jullie zijn. Jullie zijn niet degenen die bescherming van God nodig hebben, die bescherming van de Moeder nodig hebben, nee, jullie moeten bescherming geven aan anderen. Zie je, jullie moeten licht geven aan de anderen, hun het pad tonen, dus jullie zijn hier met deze bedoeling, niet om een huis te krijgen, of wat jullie een verlaging van inkomtaksen noemen, daarvoor zijn jullie er niet. Vergeet al die onzin.

Ze zullen jullie hoe dan ook een verlaging moeten geven. Ik leef zo, absoluut. Ik ben niet bezorgd als Ik op reis ga of er een ticket is of niet, of er, wat jullie een zetel noemen, beschikbaar is of niet. Ik trek Me dat niet aan, helemaal niet. In orde. Ik ben op reis, Ik denk er zelfs niet aan dat Ik op reis ben, Ik denk alleen maar dat Ik daar ben, dat is al. Zoveel dingen die Ik zeg lijken zo bombastisch en zo op het ego georiënteerd, zoals toen Ik zei dat deze katholieke kerk bijna aan het einde was, Ik zei dat. Als het iemand anders was zouden ze zeggen: misschien, misschien.

Dus moet men zijn eigen taal, de stijl veranderen. En ons begrip moet zijn dat we ruwe mensen zijn, we zijn ruw in zoverre als het onszelf betreft, met anderen zijn we teer, zacht en zoet. Maar in zoverre het onszelf betreft zijn we ruw. Het gebeurde eens dat we een verhuis hadden en we huisden in, een zeer groot huis, dat wel, maar er was niets om op te slapen. Er was een bed, zeer klein, waarop mijn echtgenoot sliep, hij kan het gewoon niet opbrengen. Ik zei goed, aanvaard de uitdaging, Ik sliep op de grond. ’s Anderendaags deed mijn lichaam pijn. Ik zei tot mijn lichaam: gedraag je, je moet leren om op stenen te slapen ook en gedurende een maand sliep Ik op de grond, slapen! Dus moet je streng zijn met je lichaam, je moet streng zijn met je geest, die je ideeën geeft van materialisme of van het vertragen van je vooruitgang in de spiritualiteit. En ze vinden maar uitwegen, uitwegen uit. Uiteindelijk kom je tot het laatste punt waar je niet aan materieel leven denkt, en je niet denkt aan spiritueel leven of deze zogezegde spirituele levens of wat dan ook. Maar je denkt dat het in orde is, je bent er vrij van en nu ben je een zeer, zeer vrij persoon geworden en je kan doen wat je wil. Veronderstel dat je zulk ’n staat bereikt, dan zit je gewoon neer en bereikt de eindstaat.

Maar hoe moeten we geloven, wat is het bewijs dat we deze staat bereikt hebben, je moet het aantonen! Er is niets zichtbaar. Ook in Sahaja Yoga is er een mythe van de de oudere, hij is een oudere sahaja yogi. Dat versta Ik niet, wat is dit? Hoe kan er ouderdom bestaan in Sahaja Yoga? Er kan geen ouderdom zijn, geen sprake van! Laten we zeggen dat iemand naar de zee gaat. Sommigen staan daar dagen aan de rand van de zee, vasthoudend aan de aarde omdat ze bang zijn om te zwemmen. Het kan zijn dat anderen, die pas gisteren zijn gekomen, springen en vooruitgaan en van de zee genieten. Hoe zit het dan. Hij is de oudere. In Sahaja Yoga bestaat deze kwestie van ouderdom niet, er is geen ouderdom. En er is nog een andere mythe, misschien is het een excuus, Ik weet niet wat te zeggen, maar het is zeer gewoon te zeggen dat hij een oudere is of tenslotte is hij een oudere sahaja yogi. Ik versta dit niet. Het is alsof men van een ezel zegt, deze ezel is ouder, een andere ezel niet. Een ander ding waarvan we veel te lijden hebben en zeer vaak voorkomt is: “Moeder heeft het zo gezegd”. Iemand zegt: Moeder zei het me, Zij belde me op en Zij zei dit. Wat zei Ze? Oh, jij bent een zeer groot sahaja yogi, jij bent dit, jij bent dat. Nu zijn er twee mogelijkheden, een: het kan zijn dat Ik dit gezegd heb gewoon om hem voor de mal te houden, Ik ben Mahamaya.

Of misschien heb Ik dit alles gezegd met de bedoeling zijn ego te strelen zodat hij naar Sahaja Yoga komt, en er iets substantieels in zijn hoofd komt. Dus, Moeder zei, jij bent zo’n groot Sahaja yogi, zo sahaj, zeer bombastische woorden, zeer bombastische taal zou hij gebruiken.

En dan zeggen de mensen, ah, wat een Sahaja yogi! Dus de beoordeling van een Sahaja yogi hangt niet af van wat hij beweert te zijn, maar van wat hij bereikt. Ik heb sommige Sahaja yogi’s gezien die zeer arrogant zijn, uiterst arrogant. Zij denken dat zij het einde zijn, dat bestaat allemaal.

Ik heb zoveel Sahaja yogi’s van dat soort gezien, die groot uiterlijk vertoon maken over wat een grote mensen ze wel zijn. Kleine duimpjes zijn ze.

Goed, maar wat omtrent een Sahaja Yogi die niet zo is. Zijn stijl is: hij kijkt, hij is getuige van het hele gebeuren, geniet ervan en lacht met wat gebeurt. Waar heeft die man die zo praat het over, wat is de bedoeling van het feit dat hij zo praat. Een persoon die een Sahaja yogi is, is een juweel, een juweel waar je hem ook naartoe neemt, overal, op alle plaatsen zullen de mensen zeggen dat hij een juweel is. Mijn eigen stijl is, dat als Ik een persoon of Sahaja yogi zie, waar dan ook, Ik allereerst in Mijzelf ga, allereerst.

Ik weet niet of jullie dat kunnen, maar Ik kan het. En dan zie Ik die persoon in een zeer verschillend perspectief en met verschillend begrip. Omdat al deze krachten ook in jullie liggen, het zijn niet alleen Mijn krachten, jullie hebben die krachten ook, het enige verschil tussen jullie en Mij is dat Ik in Mijzelf geloof en jullie hebben geen geloof in jezelf.

Dus staan we op een kruispunt waar we moeten verstaan wie hoger en wie lager zal gaan, je zal moeten ontdekken wie degene is die iets gaat bereiken. En waar sta ik in vergelijking met deze persoon. Er wordt gezegd dat je moet lijden, dat je dit of dat moet doen, niets van dit alles bij Gods genade, niets van dit alles. Dus, wat is het, wat zal er gebeuren met een Sahaja Yogi, hoe kan je weten wie een Sahaja yogi is.

Hoe kan je weten wie slechts lippendienst bewijst. De enige manier is dat je zelf evolueert, je wordt als een spiegel en je ziet voor jezelf wat voor een soort persoon hij is, en je ziet ook jezelf, wat jij bent.

De lezing van vandaag is meer een soort van, absoluut geïnspireerde lezing en dit is de lezing die je zou moeten leren dat al wat we vandaag gedaan hebben is dit: onze eigen waarden verstaan omtrent ons eigen leven. We moeten verstaan waarom we op deze aarde zijn, wat ons doel is en wat we moeten verwezenlijken.

Zie je, hierbij geef Ik je alle zegen vanuit Mijn hart, Ik zou willen dat jullie Mijn zegeningen aanvaarden om de grote lichten van Gods verlangen te zijn. Probeer te begrijpen in welke belangrijke tijd jullie geboren zijn en dat jullie zulke mooie mensen van God geworden zijn.

Moge God jullie zegenen.