Mahamaya puja – We zijn in haar lichaam – Auckland New-Zeeland – 10/04/1994

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

Het is vandaag de eerste dag – Nieuwjaarsdag – volgens de Shalivahana – kalender. Zij waren mijn voorvaderen en in heel Maharastra wordt deze dag aanvaard als Nieuwjaarsdag, de beste dag om iets te beginnen. Dus vandaag heb ik besloten om Mahamaya-Puja te doen. Ik heb nooit over Mahamaya gesproken, daar hoeft men niets over te vertellen, daar moet niet over gesproken worden, – “het is geheim”, -zegt men-. Het is de basis van Sahaja Yoga moet ik zeggen, want er staat geschreven: “wanneer de Godin, de Shakti, in de Sahasrara komt, dan is Zij Mahamaya.” Dit is vroeger beschreven als “ Sahasrara hai Mahamaya”. Met “Zij komt als Mahamaya”, wordt bedoeld, dat Zij zichzelf volledig camoufleert. Niemand zou haar mogen kennen als De Godin – om mee te beginnen -, en zelfs als ze hun realisatie krijgen, zouden ze haar niet volledig kennen. Daar zijn veel redenen voor. Ten eerste; het werk, het werk van Mahamaya bestaat erin realisatie te geven. Welnu, als ik verschenen was als tijger met een zwaard in mijn hand, zou er niemand in de buurt komen. Jullie zouden allemaal van mij weggelopen zijn. De Godin mocht gekomen zijn in elke andere vorm, Ze had nooit kunnen doen wat Ze moest doen. Daarbovenop, als Ze gekomen was als de Moeder van Christus, of Shri Sitaji, of laat ons zeggen Fatima, – ze hebben allemaal hun leven beëindigd -. Ze moesten allemaal deze wereld zo vlug verlaten bedoel Ik. Ze konden hoe – dan – ook geen werk doen. Wel, dit werk, het moeilijke werk van het geven van realisatie aan anderen is zeer ingewikkeld. Het moet uitwerken op zulk een manier, dat niemand voelt dat dit alles wordt gedaan door een grote persoonlijkheid, iemand die ontzag inboezemt, die men vreest. Dus moet de Mahamaya-incarnatie verschijnen op een manier, dat mensen haar kunnen benaderen. Het heeft een voordeel, verschillende grote voordelen, als een eenvoudige persoon – een gewone huisvrouw – realisatie begint te geven. Dus, dat is in orde. Als Zij zoiets kan, dan kunnen wij dat ook. Dan hebben ze zelfvertrouwen, en omdat ze Moeder is, doet ze haar werk met liefde, met haar mededogen, maar het mooiste is het geduld.

Zie je, niemand had zoveel geduld, niet één van al de incarnaties die verschenen. Je ziet hoe snel ze van de aarde verdwenen, ik zou zeggen, door één of ander excuus. Maar ik moest blijven, ik weet niet hoe lang, maar het moet volbracht worden tot op een zeker punt, dit werk van realisatie geven. Het derde ding is dat jullie je moeten vereenzelvigen met mijn lichaam, met de cellen in mijn lichaam, maar dit is een moeilijke taak want veronderstel dat één van jullie gek wordt, raar gaat doen, twistziek wordt. Alles wat jullie doen, zelfs het kleinste ding, het kwetst mij. Zo hoort het, maar ik denk niet aan mezelf. Ik denk enkel aan jullie. Voor mij is het een indicatie, dat er ergens iets is fout gelopen. Iemand doet een ander onrecht aan. Sommige Sahaja yogi’s worden gekweld. Sommigen zijn ziek. Zulke dingen, ik werk ze diep en onmiddellijk uit. Recent, vandaag nog, vertelde men mij dat iemand in Australië hersenvliesontsteking heeft. Onmiddellijk gaf ik een bhandan. Ik ben ervan overtuigd dat zo iemand genezen wordt als ze in mij geloofd en als ze in mijn wezen is. Of iemand is ergens ziek, men vertelt het mij en de persoon wordt gered. Men noemt het een mirakel. Het zijn opnieuw Mahamaya’s zegeningen, – zo zijn ze -. Je kunt niet zien, hoe jij je binnen in mij bevindt. Je kunt je reflexie binnenin niet zien. Jullie kunnen niets zien. Dit is Mahamaya. Dit is het geheime deel ervan, dit deel kennen jullie niet, wanneer ik de pijn voel en wanneer ik probeer, kijk, want ik heb de kracht om te genezen, dus wordt je genezen. Jullie weten niet hoe het gebeurt. Collectief, alles wat jullie voelen, krijg ik in mijn lichaam. Als jullie bijvoorbeeld collectief een “linker vishuddhi”- probleem hebben, krijg ik het ook. Als jullie, laat ons zeggen, een “rechter vishuddhi”- probleem hebben, krijg ik het ook. Bij elke collectieve chakra-catch krijg ik hetzelfde probleem, en moet het oplossen want het stoort mij, en dus los ik het op. Het is dwangmatig, dat ik dit moet oplossen. Omdat je zo doet – zie je -, denk je misschien “ Moeder we bezorgen je last”. Dat doe je niet. Dit is wat ik doe. Ik heb jullie in Mezelf opgenomen. Dat hebben jullie niet. Jullie moeten je dus geen zorgen maken, alsof jullie mij last bezorgen. Het is: “mijn ware natuur” die werkt. Het is mijn eigen werk. Het is mijn eigen verantwoordelijkheid. En als ik het deed, dan deed ik het met een reden. Ik word verondersteld het te doen. Dat is het werk wat ik moet doen. Dus is er niets om je slecht te voelen. Welnu, wat is het doel? Zoals ik al vertelde, omdat ik dicht bij jullie kon komen en omdat jullie me niet vreemd zouden vinden en vervuld zouden worden van angst of dat jullie zelfs maar zouden voelen dat ik geen menselijk wezen was. Ik gedraag me exact zoals menselijke wezens dat doen en al deze krachten verberg ik binnenin mezelf. Tot op het moment dat je een gerealiseerde ziel bent, zal je het niet begrijpen.Wat je ook doet, je zult het niet begrijpen.

Misschien heb je in een vorig leven je realisatie gekregen, of misschien deed je zulke enorme “punyas” (boetedoening) dat je mij herkent. Er zijn zulke mensen, die dit bewerkstelligd hebben. Maar om het een beetje, laat ons zeggen, aangenaam te maken voor jullie ben ik volledig als menselijk wezen gekomen. Ik trouwde, heb kinderen, ik heb kleinkinderen en ik ga winkelen, zoals je ziet. Mensen zijn verrast als ik Coca-Cola neem. Ik word verondersteld geen Coca- Cola te drinken? Of ik eet popcorn. Dan zijn ze verrast. Ik moet net zoals jullie zijn. Maar aan de binnenkant ben ik dat niet. Aan de buitenkant wel. Zie je, mijn aandacht is zo, dat ze alles doordringt en ik herinner me alles zeer goed. Mijn geheugen is uitstekend, zelfs op deze leeftijd. Zie je, deze aandacht is uit zichzelf zeer indringend en wanneer ze ergens indringt draagt ze in zich, al de krachten die vereist zijn, en ze handelt.Het is als een enorme machine die subtiel werkt en wonderen doet.En dus vertellen jullie me dat er een mirakel is gebeurd, niets is een mirakel want als jullie zich allemaal in mijn lichaam bevinden, en mijn lichaam is goddelijk, wat is er dan een mirakel? Het is allemaal communicatie, zoals deze hand kan communiceren met deze hand, zo communiceer ik met jullie. Maar een ding is duidelijk, dat je niet verloren moet lopen in deze “rupa” van de Mahamaya . Het is een zeer gevaarlijk ding, want eens je verloren bent

“Oh Moeder “ uiteindelijk, zie je, op die manier, dan werkt het niet, het werkt niet uit. Het is geen ongeregeld ding, maar ik wil een zeer ongeregeld leven leiden om te tonen dat ik niets regel, maar zo ben ik niet. Terwijl jullie aandacht niet slordig zou mogen zijn, dat werkt niet, want jullie bevinden zich in mijn lichaam.

Elke cel in mijn lichaam is bewust, zeg maar, en elke cel heeft een reflector. Ik weet niet of jullie dit weten, maar er bevindt zich een reflector in ons, die werkt op afstandsbediening. En zo werkt het ook op afstand aan je aandacht. Als je aandacht niet goed is wordt deze gecorrigeerd. Het brengt – dat is voor ons de beste manier om de mens te ontplooien. Er was geen andere manier om dit te doen, want de aandacht is in het algemeen, in de hele wereld, niet op de Spirit gericht. Maar plotseling krijgen ze een glimp te zien van een groter iets. Er zijn zoveel religies gekomen, zo velen hebben erover gesproken.

Dus, ze kunnen ervan zeggen, ze kunnen erover vertellen, maar toch blijft het bewustzijn, dat we “de Spirit“ moeten worden, beperkt tot enkele mensen. Zij zijn het, die we “de zoekers naar de Waarheid” noemen, terwijl de anderen dat niet doen, die zijn bezig met dit of met dat. “O, ik ben heel gelukkig. Ik, ben heel gelukkig met mezelf. Veel plezier met je vakantie. Ik zal een fijne vakantie hebben.” Op die manier spreken ze.

En dus, in die omstandigheden, moet men gecamoufleerd komen, komen zoals – zie je, ze zijn als vijanden, zou ik zeggen, de vijanden van Gods liefde, dus moet je bij hen binnendringen als een spion, jezelf camoufleren, zie je, en ze laten dansen hier, hier en daar. Laat ze een beetje verloren lopen hier en daar. Laat ze het zelf maar uitzoeken, want Mahamaya, zie je, laat dat toe.

Welnu, er waren enkele Sahaja yogi’s die Sahaja Yoga hebben verlaten, ze gingen weg. Ik zei,” goed, als ze weg zijn, heel goed. Het is goed om die kwalijke afval kwijt te zijn. Geeft niets.” En dan komen ze weer terug. “Moeder, dit is er met ons gebeurd. Dat is er met ons gebeurd. Iemand heeft dit gekregen. Een ander kreeg dat. We kregen een ongeval, en iemand kreeg een ziekte. Iemand is zeer ongelukkig.Ons huwelijk is stuk.” Allerlei soorten dingen, en als ze zulke dingen zeggen, ik bedoel als ze zo doen, dan glimlach ik alleen maar. Dat is een slechte munt. In orde, het geeft niets. Nogmaals komen ze terug naar Sahaja, maar ze blijven achter op de anderen.

Ze groeien, maar langzaam, want ze hebben geleden, daarom zijn ze teruggekomen. In zekere zin is het een goed voorbeeld voor de anderen, dat we niet meer willen lijden. Het lijden komt niet van Mahamaya, zeker niet. Integendeel, vanaf dat je mij “Moeder” hebt genoemd, zie je, komt er een beschermende aandacht over jou.

Dan misdraag jij jezelf, je gaat over de limiet en dan zie je wat er gebeurt. Zo is het gebeurd in vele gevallen. Sommigen onder hen zijn teruggekomen, sommigen lopen daar nog steeds rond en doen foute dingen, en omdat ze verschrikkelijk foute dingen deden weten ze dat het ontdekt zal worden. Nu, het ergste wat er in Sahaja Yoga gebeurd, dat mensen trachten geld te vergaren door mij, want ze weten dat ik niets van geld begrijp, ik begrijp niets van bankzaken en ik ben er heel slecht in, maar dat klopt niet. Ik weet alles. Ik weet alles, over iedereen. Ze vertellen mij leugens, ik weet dat ze mij leugens vertellen, maar het is toegestaan. Doe wat je wilt in Sahaja Yoga. Jijzelf zal er voor moeten opdraaien. Het is iets geweldigs met deze Mahamaya rupa, want rechtstreeks, hoef ik niets te zeggen. Je weet niet eens dat het gebeurde. Als het gebeurd is, komen ze naar mij toegelopen: “Moeder, het is gebeurd.” Nu, ik heb het niet bewerkstelligd, noch direct, noch indirect, maar als je niet langer de bescherming van je Moeder geniet, zijn er overal negatieve krachten, welke je ook niet ziet, want je bent gedeeltelijk blind. Je zag je Moeder niet, en dus kon je ook deze negatieve krachten niet zien. Dan val je ten prooi aan wat ze zeggen, wat het ook mag zijn, of misschien een dergelijke paradoxale cultuur zoals jullie hier hebben. Jullie kunnen daaraan ten prooi vallen. Er is iemand die ik kende in Sahaja Yoga, die nu weg is, nu drinkt hij erg veel en hij doet allerlei dingen.

Zo iemand loopt verloren, om wat hij doet. Ik doe hem niets.Als je bij mij bent, als je in Sahaja Yoga bent, dan ben je beschermd, er wordt voor je gezorgd, maar je moet vasthoudend zijn, je moet vertrouwen hebben en zelfs als er een probleem is, dan wordt dat opgelost. Maar zij die weggingen, die buiten mijn bereik komen, dan lijden ze. Dus zelfs onrechtstreeks, zou ik zeggen, berokken ik hen geen schade, want ik heb besloten niemand schade toe te brengen.

Dat heb ik beslist. In het bijzonder diegenen die mij Moeder noemen, wil ik niet kwetsen, maar ze geraken gekwetst. Zonder twijfel worden ze ernstig gekwetst. Wel, als dit gebeurt, raap dan de draad weer op, het geeft niets. Moeder vergeeft iedereen. Wat gebeurd is, is gebeurd. Dit is een les voor mij. Dit was het gevolg van wat er gebeurde, en nu ben ik terug. En dan zie je dikwijls een betere Sahaja yogi dan vele anderen. Deze dingen gebeuren regelmatig in elk land.

Maar zie je, deze hele samenleving is zo paradoxaal. De hele cultuur is paradoxaal en de dingen waarvoor betaald werd zijn lelijk. Iets waarvoor betaald is, is zonde. Wat het ook is, het is vuil, smerig, als er voor betaald is en aanvaard. Het is zeer paradoxaal want het gaat in tegen de spirituele groei. Aan de ene kant ben je spiritueel, je wilt spiritueel zijn, en aan de andere kant heb je deze paradoxale cultuur, die je naar beneden trekt, naar de hel. Het is zoals in het verhaal dat Baba Mama mij vertelde. Zeer interessant verhaal is het. Hij vertelde dat sommige mensen veel “punya’s” deden en zo kwamen ze in de hemel. Daar zagen ze iedereen mediteren, echt genieten.

Hij zei: “Maar dat hebben we al gedaan in Sahaja Yoga. Wat voor zin heeft het om het hier nog eens over te doen? We zouden beter iets anders doen, laten we eens gaan kijken in de hel”. Dus gingen ze naar de hel en buiten zagen ze al deze tegenstrijdige culturen met naakte mannen en vrouwen, dansend, roepend, gillend, terwijl ze vuile, smerige dingen deden. Dus zeiden ze,” Dit ziet er anders uit, weet je”. Toen vroegen diegenen die al deze dingen deden,”waarom zijn jullie hier?” Ze zeiden: ”We zijn hier naar toe gekomen om de hel te zien.” “ Oh, in orde. Daar zijn kijkgaten. Kijk daar maar ”. Dus keken ze door deze grote kijkgaten. Door het eerste gat zagen ze mensen die in een soort van smerigheid gedrenkt werden, door een ander kijkgat; mensen ondergedompeld in etter, door een ander; mensen in uitwerpselen, door nog een ander gat in een soort slijk, waaruit ze niet konden ontsnappen, gillend. Dan was er één waar ze mensen zagen die gekookt werden in olie en sommigen werden geslagen. Er waren slangen en schorpioenen en zo. Ze zeiden: ”Wat is dat allemaal?” “Wel, dat is de hel die jullie wilden zien. Zo is de hel. Als je wil kan je er naartoe gaan.” Toen vroegen ze: ”Maar wat doen jullie hier dan?” “Dit, oh, dit is de publiciteitsafdeling voor de hel…!”

Ze renden terug naar de hemel en vroegen om vergiffenis. ”Dit willen we niet, we willen niet naar de hel, we hebben er genoeg van.” Wel, op deze manier, zie je, is de hele wereld camouflage. Wat je ziet, dit is anti- Mahamaya. Men zegt dat deze maya werd geschapen door God. Neen. De maya die God geschapen heeft is deze wereld, dit hele universum en zo, maar dit leven in illusie is door de mensen gecreëerd. Absoluut, door de projectie van hun brein en hun mentale capaciteiten hebben ze deze projectie gemaakt, want geld is alles. Indien geld alles is, op eerlijke of oneerlijke manier, als je geld nodig heb, dan kan je daar op je eigen manier aan geraken.

Elke dag lees je in de krant verschrikkelijke verhalen over wat mensen doen voor geld, hoe ze bereid zijn hun dochters te verkopen, hoe ze hun vrouw zouden verkopen. Alle middelen zijn goed om aan geld te komen. Het doel heiligt de middelen. Dit is dus een van de illusies die de mens heeft gecreëerd, wat je geld – maya (geld – illusie) noemt en die samengaat met weelde, bezit en materialisme. Allemaal gecreëerd door menselijke wezens en deze materialistische creatie maakt van jou een persoonlijkheid, betrokken bij zondige dingen. Alles is O.K., want als geld goed is, dan is materialisme dat ook. Bijvoorbeeld, de manier waarop mensen naar Amerika kwamen, Spanjaarden, en ze hebben daar zoveel inboorlingen vermoord, en ook de Engelsen gingen en allerlei volk kwam naar Amerika.

De manier waarop ze folterden is onvoorstelbaar, je kunt je toch niet voorstellen dat menselijke wezens zich zo gedragen tegenover eenvoudige mensen die in de jungle leven? Hoe kan je hen zoiets aandoen, een dergelijke verschrikking, je kan het volkerenmoord noemen. Het is echt iets verschrikkelijk en zij deden het. We weten van de Duitsers, de manier waarop ze zich laatst gedroegen, maar zelfs toen deed men allerlei dingen en de natuur, welke een Maya van God is, wordt vertraagd. Er leefden mensen in Amerika, Centaal Amerika, bij de Missisippi in Missouri. Zij werden lange tijd “rednecks”genoemd. Hij moet het zich herinneren. Ze werden door de zwarten “rednecks” genoemd, omdat ze hebben zoveel zwarten hebben vermoord, ze hingen de kinderen op aan bomen, ze gooiden hun lichamen in de rivier, soms werden ze verdronken.

Ze deden de zwarte medemens allerlei dingen aan, want zij waren blank en zij waren superieur en zulke dingen meer, en ze gedroegen zich erger dan dieren. Welnu, jullie weten dat er toen regens kwamen, verschrikkelijke regens en door deze regens kwam het water hen tot over hun nek en zovelen van hen zijn dood.

Men zou zeggen, hoe kan dat. Maar toch is het zo. Een ander voorbeeld dat ik ga geven betreft de manier waarop de Amerikanen de Bolivianen en Colombianen behandelden.

Ze wilden graag goedkoop allerlei spullen van hen kopen, zoals o.a. kruiden en zo, heel goedkoop. Zodat ze weinig winst maakten, dan konden zij het verkopen voor het dubbele van de prijs en geld verdienen. Het was misdadig om dit te doen vanuit, om het even welk oogpunt, maar toch deden ze het. Ik ging naar, ik weet niet meer in welk jaar, 1978 of zo, Colombia, en toen was er een man die naar het feestje kwam, ik was met mijn echtgenoot, hij zei: ”Ik heb gehoord dat U een grote heilige bent uit India. Kunt U ons zegeningen geven, zodat we die Amerikanen eens goed kunnen raken en ze wegjagen, want ze buiten ons uit, omwille van onze armoede en ze zijn verschrikkelijk. Ik zei: “Waarom wil je ze kwetsen?” “ Nee, ze verdienen het, anders leren ze het nooit.” Het was een gesprek op een feestje, ik wilde niet verder discussiëren, het was goed zo.

Toen kwam de cocaïne, en als je nu gaat kijken naar de plaats waar ik toen was, Bogota, met mijn echtgenoot, het was een krottenwijk, echt een krottenwijk, gemaakt met golfplaten en zo. Nu staan er grote buildings en ze hebben liften en alles. Ze plachten petroleum te vervoeren met een ezelskarretje. Kan je het je voorstellen? In zulk een korte tijd werd het een groot land, en dat niet alleen, maar nu zijn de Amerikanen bang van hen, zelfs Australië.

De drugs worden door de Amerikanen zelf geslikt. In Washington is er zulk een grote voorraad verdovende middelen dat ze niet meer weten wat te doen, en zelfs senatoren nemen drugs. Kan je het je voorstellen? Het zou me niet verbazen als op zekere dag blijkt, dat ook Mr. Clinton drugs neemt. Op zekere wijze is het zulk een mode – trend, een fantastisch iets voor hen. Ga je naar feestjes van “de elite”, wat ik soms moet doen, dan praten ze enkel over drugs. “ Zie je, wil je?” Welke drug verkies je? Ik zei: ”Ik hou van geen enkele drug.” “Nee, als je wil kan je er heel goedkoop aan geraken daar – als je daar naartoe gaat en dan koopt.” Ze discussiëren erover op elite – feestjes. Ook over guru’s, zie je, welke guru je wil. “ Er is een korting bij die – en – die guru, als je onderhandelt kan je gaan.” Op die manier.

Weet je, het is allemaal krankzinnig, ik zeg het je. Ik zei: ”Deze mensen zijn allemaal zo onvolwassen, erger dan kinderen.” Ze zijn niet volwassen, alleen oud. Ze hebben misschien goede punten gescoord met mechanica of zo, maar dat doet niet ter zake. Het is je persoonlijke groei die telt, en op dat vlak zijn ze voor mij als dwergen, betreffende hun gedrag ten opzichte van sommige dingen. Volgens mij nam bijna iedereen deze drugs, behalve de Aziaten, want ik ontdekte dat er twee genen zijn, die de Aziaten beschermen, maar de blanke heeft zulke genen niet en is niet beschermt. Ik vertelde hen ooit in een lezing dat er twee genen waren die hen beschermen, en die enkel onder de Aziaten gevonden werden, daarmee bedoel ik Chinezen en Indiërs.

De rest van de mensheid heeft deze beschermende genen niet, welke hen zouden moeten beschermen, daarom zijn ze kwetsbaar voor allerlei onzin die ten tonele verschijnt en grijpen ze er te vlug naar. Ik stond er van versteld, hoe goede, welopgevoede mensen, ik bedoel mensen die dezelfde positie bekleden als mijn echtgenoot, ook dergelijke domme dingen deden. Elke keer hadden ze een nieuwe vrouw bij. Op zekere keer brachten ze, één van hen, bracht een vrouw mee die nauwelijks twintig was.

Deze man was minstens zeventig. Ik wist het niet. Mijn echtgenoot kneep Me. Hij zei: “Dat is zijn vrouw, begrijp je? Zeg niet kleindochter.” Ik deed daar flater na flater. Zulke absurde mensen die daar waren, een zeventig jaar oude man met een meisje van twintig. Ik bedoel, wie gaat er nu denken dat zij zijn vrouw is? In het beste geval zijn schoonzus, in het beste geval, maar ik dacht dat het zijn kleindochter was, en daarom kneep hij Me: “Doe het niet!” Dat is het, zie je.

Het is zo’n paradoxale wereld, en als je van Sahaj hier naartoe komt, zie je wat er werkelijk gebeurd. Wat zijn ze aan het doen? Wat scheelt er met deze mensen? Nu, uitkleden, wat is er zo geweldig aan om je uit te kleden? Zie je, in Zwitserland, wat een koud land is, droeg ik mijn sweater, een jas, iets op mijn hoofd, warme sokken, dit alles omdat men zei; laten we een ritje gaan maken. Er is een meer met de naam Lausanne. In Lausanne is er een groot meer.

Zoals gewoonlijk ging Gregoir voorop om de situatie in te schatten. Hij kwam snel teruggelopen. Hij zei: “Nee, nee Moeder, Je kunt er niet naartoe.” Ik zei: “Waarom?” “Nee. Het kan niet, het spijt me. Laten we gaan.” Er zaten daar allemaal vrouwen toplesss. Weet je, in Australië, en zelfs in Nieuw- Zeeland, was er een cricket wedstrijd. Ze stonden bekend als goede cricket spelers en we zetten de T.V. aan, de vrouwen zaten daar topless. We hebben de T.V. terug afgezet. We hebben het niet gezien, maar er wordt me verteld dat ze het slecht doen in cricket. Zo zal het uiteindelijk gaan, als je ze vergelijkt met de “Indian Spinners” , jonge en onschuldige jongens, zie je, heel jong, twintig, éénentwintig jaar. Zo zal het gebeuren, want er is geen onschuld, geen kuisheid, geen respect.

De vrouwen zitten er topless. Hoe kunnen ze winnen? Ze kunnen niet winnen en een spel als cricket wordt met gevoel gespeeld. Zelfs in éénder welk ander spel, kan je niet winnen door dit, want de aandacht wordt volledig afgeleid. Wat maakt dat ze dat doen? Proberen al deze vrouwen prostituees te worden? Wat is daar de zin van? Dat begrijp ik niet. En het is iets dat ze zelf ook niet begrijpen. Als je dat tegen hen zegt, zie je, er is me verteld dat Mevr. Thatcher in het publiek heeft gezegd, dat in deze cultuur, de vrouwen hun lichaam moeten tonen. Er is zo’n paradox. Kan je niet begrijpen.

Ze tonen Moeder Maria als de sublieme persoonlijkheid, en ze tonen vrouwen hier als – vrouwen die naakt zijn. Ze willen worden als Moeder Maria, of wat willen ze worden? En zulke mensen, zulke verschrikkelijke mensen zoals Michael Jackson – zo is hij – verdienen opvallend veel geld. Ik bedoel, kijk eens wat een paradox. Kan je spreken van een ontwikkeld land als er het gedachtegoed er ondermaats is, zo laag. Hoe kan het zijn? Nadat je bij Sahaja Yoga bent gekomen, kan je het zelf zien, (maar je moet) deze beschermende genen in jou vestigen.

Dit is het punt in Sahaja Yoga. En plotseling hebben jullie al deze nonsens opgegeven. Jullie willen dat allemaal niet meer. Eigenlijk, als je het bekijkt, deftig bekijkt, vanuit eender welk logisch standpunt en zonder de Maya van deze nonsens, als je het ziet kan je met je logica begrijpen dat het fout is. Zie je, waarom ben je jaloers op een andere man of vrouw? Je voelt jaloezie. Dat betekent dat jullie enkel het leven willen, is het niet? Mensen hebben gemoord, vrouwen hebben mannen of vrouwen vermoord uit jaloezie. Als het normaal was en vreugde gaf, dan zouden we er ons niet slecht over voelen.

Al deze dingen zouden logisch moeten begrepen worden, dat we er niet van houden als dit gebeurd. Of het gebeurd met je eigen dochter, dat zal je niet bevallen. Dezer dagen zijn er mensen die het fijn vinden, ook als het hun dochter betreft. Maar dezer dagen gaat men tot uitersten, zo is er één iemand die iets aan de hand heeft met zijn dochter, en de hele samenleving is er tegen. Vandaag, misschien morgen, zal de Maya, deze verschrikkelijke duivelse Maya, die ook de anti- Maya is, de dingen zo doen uitwerken dat niemand er nog om geeft. Zo kan het gebeuren. Als jullie de dingen niet in de hand houden, volgens de de Sahaj cultuur, dan weet ik niet wat er gaat gebeuren. Wanneer je dagelijks de krant leest, dan duizelt het, je kunt nauwelijks begrijpen in welke Maya deze mensen verzeild zijn geraakt. Het is dus een anti- Maya. Omdat de Mahamaya gekomen is, is de anti- Maya gekomen. Vijftig of misschien zestig jaar terug, was het nog niet zo erg, moet ik zeggen. Af en toe deden de mensen wel eens iets onzinnig, maar nu is het rampzalig. Nu is het een mode geworden.

Het is zelfs erger dan dat, het wordt gezien als een mode, en als je niet meedoet, dan lig je eruit. Je moet meedoen in dit gekkenhuis. Jullie zouden dit duidelijk moeten zien, want jullie bevinden zich in de Maya van God. Maya betekent ook liefde, God’s liefde, en daarom gaan je ogen open en kan je zien. Wat zijn ze verschrikkelijke dingen aan het doen. Disco, wat is dat? Weet je, in India werd de disco ingevoerd, en natuurlijk waren er sommige Moslim jongeren, die bovendien rijk waren, en die er jonge meisjes naartoe brachten, want volgens de wet van de disco moet je een partner meebrengen, jonge meisjes. Volwassenen, of misschien waren het ook geen volwassenen, gaven hen alcohol, drank, en ze waren verloren. Ze werden door de ouders verstoten. Ze moesten naar bordelen of ze werden veracht, ik weet niet wat er allemaal met hen gebeurde. Maar dat is de reactie in dit land. Misschien dat ze het op zekere dag aanvaarden. Op zekere dag zullen we met hetzelfde te kampen hebben, want het is zo een overweldigend effect en daarom is God’s Maya zo.

Al deze mooie dingen zijn er, omdat je jezelf erin kan verliezen. Je kunt het zien, er een afbeelding van maken, het schilderen, maar nee, ze zijn niet – ze zijn niet geïnteresseerd. Ze zullen dit zo lelijk maken. Ze zullen elke afbeelding lelijk maken. Ze zullen elk gezicht lelijk maken. Zo, dat is de anti- Maya die daar is, en daarom, heb je een Mahamaya nodig om te corrigeren en om het probleem op te lossen. De volledige werking van het Goddelijke hangt van jullie af, -mensen, waar je ook bent. Met hoeveel jullie zijn, doet er niet toe, – waar je ook bent, hoe diep je bent, hoe je de dingen laat uitwerken, hoe je jou aandacht erop zet. Het is zeer belangrijk op welke manier je het gaat doen, want jullie zouden de verantwoordelijkheid moeten begrijpen die er mee gepaard gaat. Deze wereld gaat verdrinken en ik voel dat ten minste tachtig procent van de mensen aan zijn einde zal komen.

Tien procent zal er tussenin in het voorgeborchte van de hel vertoeven, en tien procent zullen Sahaja yogi’s zijn, als ik zie hoe het nu loopt in het westen. Misschien zal het in India niet zo gaan. Dat kan ik niet zeggen. In India gaat Sahaja Yoga zeer snel. Ook Rusland en al de Oostbloklanden springen erop. Ik weet niet hoe men mij zo gemakkelijk ontdekte. Ze zeggen dat het mijn gezicht was, wat het hem deed. Ik weet niet hoe ze erbij komen. De andere Maya is macht, de macht van geld. En indien ze dat kunnen vermijden, proberen ze de macht te verkrijgen over een gebied, een stuk land, dit, dat.

Daarvan werd men nogal eens boos in het verleden, maar nu vechten ze allemaal om een stuk onzinnig land dat hen nooit zal toebehoren. Dat zal steeds hier blijven, voor altijd, maar het vechten gaat door.

Dan, in de naam van religie, vechten ze voor dit gebied, dat gebied, of ze vechten voor, laat ons zeggen, om hun religie te veranderen of voor meer mensen in die religie. Ik weet niet wat hun idee over religie is? Is dat de bedoeling van religie? Denk er eens over.

Niemand denkt zo. Waar dient het voor? Dus ook hier moet de Mahamaya haar werk doen, en de Mahamaya werkt op deze manier; ze integreert religies. Ze toont dat alle religies hetzelfde zijn, dezelfde bron van spiritualiteit, ze groeiden aan dezelfde boom van spiritualiteit. In plaats van de mens tot een spiritueel wezen te maken, hebben ze van hen geldwolven en machtswellustelingen gemaakt. Ik bedoel, het is net omgekeerd.

Alsof een boom naar beneden toe zou groeien of zoiets, iets absurds wat niet te verklaren valt, en dat is het punt; het is zo bedrieglijk. Deze illusie wordt Maya genoemd. Deze begoocheling trekt vele mensen aan. Aantrekt – dat is mijn punt van bezorgdheid.

Sommige dingen zijn schijn, en dan rennen ze er achteraan als een “mirage” en uiteindelijk worden ze vernietigd. Wat je kunt zien, het beeld is momenteel dat er ten minste enkele tientallen procenten zullen gespaard blijven, maximum. Maar dit is een zeer triest verhaal, het heeft zoveel moeite gekost om mensen te maken, om ze degelijk te maken, om ze gevoel te geven, en dan ontdek je dat ze allemaal aan hun einde gaan komen. Het is niet te verdragen, niet te geloven, maar dat staat er aan te komen als jullie het niet ernstig nemen en het uitwerken. Ook voor jullie zouden er geen illusies mogen bestaan, want velen onder jullie zijn met andere zaken bezig.

Voor jullie zijn die andere dingen belangrijker dan Sahaja Yoga. Maar wat je ook doet, je kunt er Sahaja Yoga bij betrekken. In alles kan je Sahaja Yoga betrekken. Ik zei in politiek, in landbouw, in het sociale leven, in jullie werk, overal kan je Sahaja Yoga brengen. Door jouw gedrag, door je eigen intelligentie, kan je Sahaja Yoga brengen naar gebied waar je aan denkt, “waar kunnen we naartoe met Sahaj Yoga? Waar kunnen we het laten uitwerken?” Dit is wat het betekent om in de Maya van God te komen, dan geraak je al die illusies kwijt, welke vals zijn, welke je ervan weerhouden de waarheid te zien, daarna kan je aan de productieve kant van Sahaja Yoga toe komen.

Je kunt je voorstellen hoe productief Sahaja Yoga is, hoe mirakels uitwerken, hoe deze goddelijke kracht staat te popelen om te helpen, ondanks al deze Mahamaya en zulke dingen meer. Ik zal jullie het voorbeeld geven van mijn kleinzoon, want hij kreeg onlangs een grote Maya over zich. Hij was, ik zei hem dit: ”Je zou helemaal niet naar Cambridge moeten gaan,” zei ik: ”Ze geven niet gemakkelijk toelating, meer nog, het is een soort theoretische dingen en die zijn niet zo goed voor jou. Je zult er gek worden van verveling, ga maar niet.” Hij wilde niet naar mij luisteren. Toen stemde hij in: “In orde, als ik toelating krijg in deze grote, grote universiteiten in Amerika.” Maar hij probeerde niet eens.Op het laatste moment stuurden we hem een inschrijvingsformulier, en hij verzond het. Op het laatste moment. Ze zeiden: “Je kunt niet komen, en dat was het. Je moet een examen voorbereiden, een SAT examen.” Toen kreeg hij schrik.

Zie je, hij had iets geleerd. “Mijn God, ik dacht dat het zo gemakkelijk was om naar Amerika te gaan. Het is niet zo.” Zelfs als je gegarandeerd veel geld hebt, is het niet gemakkelijk.” Toen begon hij te denken: “Waarom had ik mijn zinnen zo op Cambridge gezet? Dat is hetzelfde, dezelfde moeilijke opgave.”

Tot op dat moment wilde hij voor SAT gaan, daar gaan zitten voor een examen, maar het examen was reeds binnen zes dagen, en ik dacht: “Hoe kan hij daar naartoe? Hij heeft niet eens de tijd om zich voor te bereiden.” Toen lieten ze weten: “Je kunt niet meedoen aan het SAT examen.” Welnu, hij was neergestreken in India. Hij wist niet wat te doen. Hij bleef maar zeggen: “Ik ga opnieuw proberen voor Cambridge en zo.” Ik zei: ”Vergeet het nu.” Maar hij wilde niet naar mij luisteren. Daarna was hij erg teleurgesteld. Hij belde mij om het volgende te zeggen: “Ik denk dat, als ik naar Amerika ga, ik naar een goede universiteit zal gaan. Het heeft geen zin om naar een goedkope universiteit te gaan. Ik kan beter onderwijs krijgen .”

Dus zei ik: “In orde.” Daarna gaf Ik een bandhan want hij wou naar het buitenland om iets te leren, daar is niets verkeerd aan. Kan je het je voorstellen? Het werkte uit als een echt mirakel.De universiteit schreef hem dat hij werd toegelaten zonder verdere voorwaarden.Niemand had er iets voor gedaan. Niemand had geschreven. Niets.

Ze hebben het gezegd. Niemand van hen begrijpt wat er precies gebeurd is, hoe hij onvoorwaardelijk werd toegelaten. Wel, zie je, het is een wonder, maar om dit te verwezenlijken moest de Maya eerst zijn spel spelen, anders zou hij het belang ervan nooit hebben ingezien. Wel, ook in jullie leven speelt de Maya. Als je het juiste ding niet doet. In orde, doe het maar. Je doet dit. In orde, doe dat maar. Je doet dat, en je doet dat. Uiteindelijk leer je jou les. Ik zeg nooit nee, als je zegt: “Moeder ik wil dit doen.” “In orde, doe maar.” “Ik wil dat doen.” “O, doe maar, je mag alles doen wat je wilt.” Als ik jou sympathiek vind, kan ik je zeggen om het niet te doen, maar het gaat je niet helpen.

Maar wanneer ze volledig gedesillusioneerd zijn, dan nemen ze de juiste beslissing, komen ze op de goede weg, want, zie je, laat ze het proberen in alle vrijheid, later realiseren ze zich: “Wat Moeder zei was correct.” Ik had dat niet moeten doen. In orde. Dat is het dus. Zo is de Maya, ze staat je toe, te doen wat je wil. Je gebruikt je vrijheid. Je gaat van plaats naar plaats. Doet wat je maar wil. Wat er ook in je opkomt, je doet het. In orde, want dit maakt deel uit van de Maya, maar de Mahamaya is datgene wat je terugbrengt, je terugbrengt naar het normale, omdat je het zou kunnen begrijpen. Het is op dat moment dat je Mahamaya kunt begrijpen. Zoals bij de Russen, zou ik zeggen. Zo begrepen ze dat ik belangrijker werk doe dan Einstein. “Zie je, wat deed Einstein? Al wat hij deed, is werken met materie. Jij werkt met menselijke wezens, besef je dat Moeder? “ Voor hen sta ik boven hen allen, ben ik groter dan al die anderen, en dat is ook zo, moet ik zeggen. Het is een feit dat, in zekere zin, het werk gedaan wordt, maar het betekent niet dat je er ego van krijgt, zo ben ik en daarom doe ik het werk. Wat is daar zo speciaal aan? Ik doe dit, zo ben ik.

Wat is daar zo bijzonder aan? Je wordt trots en krijgt ego, enkel als je denkt dat je iets buitengewoons doet. Alles is reeds daar. Ik heb alles al. Zoals je weet is deze tent bedoeld om schaduw te geven. Als ze schaduw geeft, zou ze dan ego moeten hebben? De zon is bedoeld om jou licht te geven. Als ze licht geeft, dan geeft ze licht, omdat God haar het licht gaf om te geven, daarom geeft ze het aan jou.

Zou ze ego moeten hebben? Want jij, zie je, veronderstel dat je iets bijzonders kunt, dan moet je dat doen, wat het ook mag zijn. Welnu, de bloemen zijn zo mooi, ze zijn zo bijzonder, zo charmant. Ik bedoel, ik kon mijn aandacht niet van hen wegtrekken. Ze zijn zo mooi. Goed, maar als ze zo zijn, zijn ze zo. Wat is daar? Ze zullen er geen ego van krijgen, in zoals: “Wij zijn zo goed, wij zijn zo charmant.”

Nee, niets daarvan! Dus, het ego- deel komt samen met de Mahamaya, als je in de Maya van je eigen begrip bent. Welnu, jullie zijn Sahaja yogi’s. Jullie zouden heel trots moeten zijn. Jullie moeten… Ik weet niet. Kijk naar al deze verschrikkelijke mensen, die helemaal niet met God verbonden zijn. Ze hebben niets te doen. Gisteren was er een dame die me de les spelde, “Waarom loof jij de Heer niet?” Ze spelde mij de les. Het is dus de veronderstelling dat je bijzonder bent, die je ego geeft, maar het is ook de Maya, want je moet leren. Uiteindelijk zal je ego breken en zal je begrijpen wat een “Humpty- Dumpty” (grappig figuurtje) het was. Eens ontdek je: “Ik wil geen ego meer hebben.” Ik bedoel, er zijn Sahaja yogi’s die geen werk voor Sahaja Yoga willen doen. Ik zei: “Waarom?” “Moeder, we zijn te intelligent, ons intellect zal ons bedriegen en ons ego ontwikkelen.” Ik zei: “Dit is een vlucht. Het zal niet gebeuren.

Sahaja Yoga kan je geen ego bezorgen, maar zal je vreugde geven. Als het je ego geeft, is het geen Sahaj. Het zou je enkel vreugde mogen geven. Iemand die je realisatie geeft of iemand die je geneest, iemand waarvoor je vriendelijk bent, het geeft je voldoening en je geniet. Het is een feit. Ik bedoel, jullie kwamen helemaal hier naartoe, jullie spelen zulke goede muziek, welnu al deze dingen. Jullie hebben de Indische (muziek)stijl geleerd, ik zou niet weten hoe. Iedereen zou een groot ego moeten hebben. Maar nee, in de Maya van Moeder genieten jullie gewoon. Maya zou jullie vreugde moeten geven.

Dat is het beste dat deze Maya jullie kan geven en jullie kunnen er zo van genieten. Ik denk dat er zulk een mooie atmosfeer gecreëerd wordt door deze Mahamaya. Dan kan je van elkaar genieten, van mijn gezelschap genieten, van de natuur genieten.

Zulk een contact, zo een mooie verstandhouding is er tussen alle dingen. Niemand is bezorgd over wie het hoogste staat, wie lager, wat voor positie men heeft. Hoeveel geld hij heeft of wat hij heeft. Niets, jullie genieten gewoon.

Indien er iemand getalenteerd is, dan geniet hij gewoon, en de anderen genieten ook van zijn talent. Geen jaloezie, geen rivaliteit, niets. Iemand zingt beter, in orde. Ze vertellen me: “Weet je Moeder, hij zingt zeer goed.” Er is een man in Parijs die, ik denk dat hij een zwarte is, uit het zwarte deel komt, want hij heeft krullend haar, een zeer lieve jongen. Er kwam plots iemand uit Italië. “Moeder, weet je dat hij goed danst?” “ Hoe weet je dat?” Ik heb hem zien dansen. “Wanneer heb je me zien dansen?” vroeg hij. Je kwam naar dat programma. Ik heb het gezien. In een groep had hij hem gezien.

Hij vroeg hem enkel: “Dans eens voor Moeder.” Het was zo goed, zie je, zo veel vreugde gaf het, dit soort dingen. Hij zag hem in een soort programma waar minstens tweeduizend mensen dansten.

Hij haalde hem eruit. Welnu, de ene is van Parijs, en de andere van Italië, onwaarschijnlijk hoe zijn oog op hem viel, hij hem eruit haalde en hier naartoe bracht: “Je moet eens dansen voor Moeder. Je moet. Je bent heel goed.” En dat was hij ook. Maar ik zou (mistate.?) kunnen zijn of wat het ook was. Zelfs indien ik hem gezien had, had ik het hem misschien niet gevraagd, maar deze kerel ging daar naar beneden en hij legde beslag op hem en bracht hem tot bij mij. Ik bedoel maar, deze dingen geven zoveel vreugde.

Normaal gaat het op een andere manier. Wat men doet is het volgende; ze komen tot bij mij, beginnen te dansen en proberen, al dan niet bewust, op te vallen; normaal gesproken.

Maar voorgenoemde man deed het niet op deze manier, “ Wel, kom maar mee.” En op zulk een onpartijdige manier, hij zag hem en bracht hem. Het maakt geen verschil of iemand uit Rusland, uit Amerika of uit India komt. Dus is het gedaan met al die oppervlakkige verschillen die en ik merk, dat iedereen elkaars talent weet te waarderen. Iedereen, de manier waarop ze spreken, en plots merk je dat iemand zegt: “Oh, hij is zo’n juweeltje.” “Wanneer heb je hem ontmoet?” “neen, ik heb over hem horen spreken.” Zie je, al deze waardering en al deze mooie gevoelens voor anderen, zie je, zijn alleen mogelijk door Sahaja Yoga. Geen jaloezie, geen rivaliteit, niets.

Deze komen voort uit onwetendheid, die ook de Maya rond jezelf creëert. “Ik ben dit.” “Ik ben dat.” En dan valt die “Ik” van zijn voetstuk. Op die wijze kunnen ook alle conditioneringen Maya creëren. Er bestaan zoveel conditioneringen zoals: “Ik kom uit zulk een familie, ik kom daar vandaan.” Dit alles moet ophouden. Nu, vandaag is een bijzondere dag, namelijk Nieuwjaarsdag, waarvan men zegt: “Wel, vandaag is een voorspoedige dag om iets nieuws te beginnen, en er moet begonnen worden met de Mahamaya op te lossen.” Geleidelijk aan zou je het moeten trachten te begrijpen. Veel mensen vragen mij: “Moeder, hoe doe je dat?” Vergeet het. Het is de Mahamaya.

Vergeet het. Hoe ik dat deed? Vergeet het maar. In dat deel hoef jij je niet te verdiepen. Geniet ervan. Geniet gewoon van het feit dat je in deze Maya zit, en dat je er vreugde in vindt. Het is de beste manier om deze Maya te smaken. En vandaag is er voor de eerste keer een Mahamaya- puja. Omwille van Gudipawada, dacht ik dat er iets unieks moest gedaan worden, wat alles van Sahaja Yoga omvat, alles van Sahaja Yoga. Het gaat niet om één incarnatie, één kanaal, één enkele godheid, maar alles is daar aanwezig. Soms zeg Ik, zoals er in een film geluid en beeld is, drama, muziek, en ook het acteren. Alles is aanwezig in een film. Ik bedoel, dat alles geïntegreerd is. Op dezelfde manier, denk ik dat Mahamaya alles omvat, elk deeltje, zoals jullie me vertellen, alles waarvan jullie genieten, alles wat jullie ontdekken. Alles bevindt zich in de visie van Mahamaya, die geschapen is voor jullie.

Moge God jullie zegenen.