Guru Puja “Sla je aandacht gade” Cabella, Italië 16/07/1995

 ETVD: Unknown Nl Vertaling: Unknown Versië: 2017-0512

 Het is een zeer belangrijke Guru puja vandaag, omdat we al vijfentwintig jaar Guru puja vieren. Ook is het bijzonder mooi om zoveel Sahaja yogi’s te zien die werkelijk zeer groot geworden zijn. Het gaat erom te begrijpen wat Sahaja Yoga is. Het is een zeer unieke ontdekking. Ik voel dat mensen die de waarheid zochten, ze nu gevonden hebben en ze gevestigd hebben in hun centraal zenuwstelsel. Het is soms moeilijk uit te leggen hoe het gebeurd is, hoe het uitgewerkt heeft en hoe wij, in deze vijfentwintig jaar, zo’n uitbreiding konden bereiken van Sahaja Yoga. Het belangrijkste, zo voel ik het aan, is dat jullie allemaal zouden moeten weten dat als de boom groeit de wortels veel dieper moeten groeien en dat ze zich ook moeten verspreiden. Als dat niet gebeurt, kan de boom niet overeind blijven, enkel door Moeder Aarde. Dus de wortels bevinden zich in jullie eigen leven, in jullie eigen hart. Als we zeggen dat we onze eigen guru geworden zijn, zouden wij werkelijk moeten proberen uit te zoeken met onze introspectie: zijn wij onze eigen guru of niet? Want daarvóór was jullie geest aan de ene kant en jullie hart was aan een andere kant en jullie aandacht was in nog een andere dimensie. Deze drie dingen veroorzaakten verwarring in je. Als jullie een menselijk wezen (proberen te) begrijpen, dan zullen jullie verbaasd zijn te merken hoe deze drie dingen los van elkaar handelen in een menselijk wezen. En soms vechten ze ook. Eerst is er jullie intellect, jullie geest. Ten tweede is er je hart, je gevoelens, je emoties. En ten derde is er je aandacht.

In deze moderne tijd is deze verwarring het sterkst, omdat jullie aandacht heel de tijd naar de buitenkant gericht is. Ze zou kunnen gericht zijn op mooie dingen, mooie vrouwen of mooie mannen, allerlei soorten onzinnige manieren om je energie te verspillen. Zo’n aandacht is werkelijk te vergelijken met een onbeteugeld paard. Zo’n aandacht kan je niet controleren. Deze aandacht verspringt wild van het een naar het ander. Het is ook een mode. Het is zeer populair om de aandacht heel de tijd in beweging te houden. Maar deze aandacht die op het Goddelijke gericht moet zijn, op de Almachtige, is zo dikwijls afgeleid. Zo’n aandacht kweekt geen eigen wortels. Eerst moet je uitvissen waar je aandacht naartoe gaat. Wat maakt dat je ergens voor zorgt of bezorgd bent? Onze aandacht! Zie je, de (wijze van) aandacht (geven) komt van uiteenlopende problemen. Het kan je opvoeding zijn, waarover je geen controle hebt. Het kan je opleiding zijn. Het kan de atmosfeer zijn waarin je leeft. Of het kunnen je eigen ego of conditioneringen zijn.

Dus de aandacht wordt aangevallen door al deze energieën van buitenaf of negatieve krachten en geraakt in de war. Zoals een rivier recht naar de oceaan vloeit en kan verloren lopen op een dorre plaats, op dezelfde manier mag onze aandacht, die op het Goddelijke gericht moet zijn, niet afgeleid worden. Deze zwakke aandacht kan je niet tot bij het Goddelijke brengen. Uiteindelijk besef je dat al je aandacht volledig opgeslorpt is en afgeleid wordt door de gewone nonsens.

Ongelukkig of gelukkig zijn jullie in deze moderne tijd geboren en in deze moderne tijd heersen, zoals jullie weten, erg chaotische toestanden. In deze chaos weet je niet wat goed is of slecht. Er zijn allerlei soorten bekoringen die de aandacht kunnen afleiden en de energie van de aandacht verminderen. Het gebeurt gemakkelijker bij mensen die rechts zijn, maar ook linkszijdige mensen kunnen hier erg door aangetast worden. Rechtszijdige mensen gaan tot op een bepaald punt en worden dan extreem droog, georiënteerd op zichzelf en agressief. Al hun aandacht zit in agressie. Terwijl mensen van de linkerkant toegeeflijk zijn tegenover zichzelf, hun verlangens en hun verleidingen. Beide kanten kunnen je aandacht afleiden, die nochtans het belangrijkste is. Het meest waardevolle is je aandacht.Maar de aandacht kan niet gecontroleerd worden door iemand met een zwakke geest of een zwak hart. Veronderstel dat iemand erg intelligent is. Al zijn aandacht gaat op in het proberen van de aandacht van anderen vast te krijgen. Ik weet niet waarom, het is een soort paradox. Iemand die zelf zeer agressief is, probeert zeer zacht te zijn, probeert zeer aardig te zijn met anderen, enkel om goede relaties te behouden; hij probeert zich goed te gedragen zodat ze aandacht aan hem schenken. Het is zeer subtiel. Ze zijn er zich zelfs niet van bewust dat zij zo’n dingen doen enkel om te maken dat anderen aandacht aan hen schenken. Wij hebben gemerkt hoe in deze moderne tijd, mensen zoveel domme dingen doen, enkel om de aandacht van anderen te trekken. De meeste dingen die in de moderne tijd ontstaan zijn, zijn er enkel om iets doms te doen, zodat de mensen aandacht aan hen zouden schenken. Natuurlijk zijn Sahaja yogi’s niet zo, maar ik leg dit alleen uit, opdat je zou weten dat je in de moderne tijd voorzichtig moet zijn. Je moet niet proberen de aandacht van anderen te trekken.

In plaats daarvan moet je op een zeer subtiele manier aandacht schenken aan anderen, niet met de verwachting dat, als je aandacht aan iemand schenkt, die persoon ook aandacht aan jou zou moeten besteden. Het is een zeer grote strijd, in Sahaja Yoga ook: mensen proberen zeer populair, zeer voortreffelijk te worden of iemand met zeer grote kwaliteiten, om te tonen dat zij beter zijn dan anderen. Iemand die werkelijk in verbinding staat met het Goddelijke, is er helemaal niet om bekommerd of de mensen aandacht aan hem schenken. Maar automatisch is de aandacht van zo iemand op anderen gericht, heel subtiel, heel subtiel. Je kunt niet uitmaken of de aandacht van zo iemand op jou gericht is, maar het werkt en het werkt prachtig.

We moeten begrijpen dat wij nu in het rijk van het Goddelijke gekomen zijn. Wij zijn in het koninkrijk van God en wij zijn goddelijke mensen. Wij zijn zeer sterke mensen, maar als wij onze aandacht verspillen, worden wij zeer zwakke mensen. Het is gemakkelijk te voelen dat wij Sahaja yogi’s zijn. Wij hebben zoveel anderen gerealiseerd en wij hebben zoveel mensen geholpen. Als dit bewustzijn in je opduikt, weet dan dat je nog geen volledig ontwikkeld Sahaja yogi bent. Je zou niet (speciaal) bewust mogen zijn over wat je doet. Het is niet nodig om daarover op te scheppen. Het is niet nodig om het uit te stallen. Wat je al geworden bent, kan door iedereen gezien worden. Maar zelfs dit verlangen is overbodig omdat je alles slechts doet om je Spirit te behagen.

En nu we toch bij het hart komen… in het hart zetelt de Spirit, zoals je zeer goed weet. Als het hart de bovenhand heeft op je verstand, dan word je enkel maar een bron van liefde en meeleven. Een bron, zeg ik. Je hangt niet af van anderen. Je zegt niet: “Ik heb zoveel voor jou gedaan en wat doe jij voor mij? Ik heb zoveel betekend voor jou, op zoveel manieren, en jij bent mij vergeten en je doet niets voor mij.” Dus, als je een beloning verwacht, dan moet je weten dat het je brein is dat je deze gedachten bezorgt en het uitwerkt op zo’n manier dat je aandacht geeft aan de hoeveelheid liefde die de andere aan jou gegeven heeft voor wat jij aan iemand anders gegeven hebt.

Het is zeer subtiel. In Sahaja Yoga zou je jezelf moeten zien als een bron van liefde die alleen maar groeit. Daarom zeg je niet dat je dit of dat moet hebben of dat je dit doel moet bereiken of dat worden. Dat is nu gedaan. Eens je de bron bent geworden, hoe kan je dan iets anders worden? De kwestie is dat degenen die ontvangen van de bron een soort van beloning willen, een soort van erkenning. Op deze subtiele manier is je brein zeer slim. In Sahaja Yoga hebben wij zeer intelligente/slimme mensen. Maar met dit verstand moet je zeer voorzichtig zijn, omdat dit verstand je kan bedriegen.

Dus vraag aan je verstand: waarom ben ik in Sahaja Yoga? Wat is het doel van je zoeken?

Geleidelijk aan zal dit verstand verstommen. En dan moet je jezelf afvragen wat je verlangen is. Wat wil ik? Wat wil ik bereiken? Waarom ben ik in Sahaja Yoga? Als je deze vraag stelt, zul je gedachteloos worden. Er is geen verlangen meer over. Er is geen ambitie meer, geen competitie. Al deze kwaliteiten waren van het verstand, of we kunnen zeggen van het intellect, wat je competitief maakt, wat je ook jaloers maakt. Dus jaloezie is ook een product van deze competitiviteit. Want waar twee of meerdere personen wedijveren en één wordt uitgekozen, worden anderen jaloers. En in plaats van blij te zijn dat een van ons iets meer geworden is, zijn de anderen jaloers. Waarom is hij dat geworden? Wie is hij? Wat denkt hij van zichzelf? Dan gaan ze verder, niet jullie, maar in het algemeen: de mensen gaan verder. En wat ze doen is kwetsen.

In Sahaja Yoga zijn sommigen ook zeer bezorgd en bang. Er is geen reden om bezorgd te zijn of bang, want nu je een Sahaja yogi en een guru geworden bent, kan niemand je raken. Iedereen die je probeert te raken, zal op een of andere manier tot zwijgen worden gebracht. Natuurlijk doe ik niets van dat alles, maar net vandaag hoorde ik dat in Turkije twee kranten allerlei nonsens geschreven hebben over Sahaja Yoga. De eerste journalist had een ongeluk en hij kwam om. Dat deed ik niet. Bij de tweede krant werden de uitgever en onderuitgever gedood; iemand heeft hun keel overgesneden. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan. Een of andere fundamentalist moet dat gedaan hebben. Wij moeten er ons niets van aantrekken als iemand ons bekritiseert, want je moet begrijpen dat dit blinde mensen zijn. Zij zijn volledig blind. Zij zijn niet rijp genoeg om wijs te zijn. Voor hen is het onmogelijk om Sahaja Yoga te begrijpen.

Zij gaan tot op een bepaald punt en dan stoppen ze. Ze kunnen niet verder gaan, vanwege de illusie van hun ‘zijn’. Zoals ik zei: de druppel wordt de oceaan. Het is moeilijk, vooral in het Westen, waar zoveel ideeën bestaan in verband met eigen identificaties, met eigen persoonlijkheid. Het is eigenlijk een paradox dat wij niet willen dat mensen onfatsoenlijk gekleed gaan of dat mensen zich onfatsoenlijk gedragen. Fatsoenlijkheid is belangrijk in Sahaja Yoga. Je kunt vragen: Moeder, wanneer je zegt dat wij echt vastbesloten moeten zijn, waarom moeten wij dan deze waardigheid hebben? Waarom moeten wij ons dan bekommeren om waardigheid?

Het is in orde, deze vraag is in orde. Het antwoord is het volgende: stel je voor dat je een druppel vuil in de oceaan brengt. Dan wordt de oceaan vuil. Als je er wat vergif in doet, dan kan de hele oceaan giftig worden. Op dezelfde manier: wat niet geschikt is voor de oceaan, voor deze goddelijke kracht, moet niet gedaan worden. Anders kan je het geheel volledig bederven. We hebben de ervaring gehad. We hebben Sahaja yogi’s gehad, die ook nog leiders waren en die probeerden grappig te zijn en de hele collectiviteit was bedorven. Eén persoon die niet goed is, kan de hele collectiviteit bederven. Als dat ook nog een leider is, is het nog erger. Men moet begrijpen dat men een druppel in de oceaan is en deze oceaan is een oceaan van zuivere liefde.

Daarom zou je niets mogen doen wat repressie, frustratie creëert. Soms kan dat zelfs een grotesk beeld van de hele oceaan creëren. Dat is waarom wij fatsoenlijke mensen moeten zijn, deftige mensen. Het is niet zo dat we willen dat jullie modegekken worden of zo, maar dat jullie je lichaam moeten respecteren, jezelf respecteren en een respectabele persoonlijkheid zijn. Teveel aandacht hiervoor is niet nodig, maar het moet gezegd worden dat je jezelf moet respecteren.

Het is zeer belangrijk. Als je jezelf niet kan respecteren, kan je helemaal niets respecteren, ook niet de Goddelijkheid in jezelf. Het is als een versiering van het Goddelijke. Je hele gedrag, je hele kledij moet zo zijn dat de mensen weten dat je fatsoenlijk bent. Onfatsoenlijke dingen zijn te voorschijn gekomen en zijn alledaagse mode geworden. En ze blijven verschijnen omwille van de modemakers. En we geven ons graag over aan die modemakers. Maar als je weet welke kleding je moet dragen en wat goed voor je is, moet je eens en voor altijd beslissen. De aandacht zou ook niet verspild mogen worden aan zaken zoals: vandaag zal ik dit soort sari dragen, morgen zal ik dat soort jurk dragen, omdat dat ook de aandacht bederft. Maar als het om iets fatsoenlijks gaat, is het perfect in orde en zal het je binnenin een waardig gevoel geven. In de moderne tijd hebben de mensen niet veel respect voor zichzelf, je ziet hooggeplaatste personen allerlei nonsens uithalen: bedriegen, relaties onderhouden met oneerbare mensen.

 

Dit gebeurt allemaal. Als je in de krant leest, ben je geschokt als je merkt hoe deze mensen, die aan de top staan, zo kunnen zijn. Omdat zij nog altijd niet genoeg ontwikkeld zijn om te weten hoe ze zich moeten gedragen, waar hun plaats is. Als je ontwikkeld genoeg bent, zul je dat begrijpen. Veronderstel : ik ben een huisvrouw, minister, eerste minister, hoe zou ik me dan moeten gedragen? Al het succes dat zij hebben, is uiterlijk, het gaat niet naar binnen. Maar bij een Sahaja yogi zou het moeten geabsorbeerd worden. Het moet van binnenuit geabsorbeerd worden zodat de aandacht niet te veel verspild wordt.

Iets anders waar men moet op letten, is het hart. Sommige mensen zeggen: Moeder, als ons hart ons hoofd leidt, dan worden wij te emotioneel, teveel gehecht aan mensen, wij ontwikkelen individuele vriendschappen. Wat dit punt betreft, moet je weten dat de reden waarom je gehecht geraakt aan één persoon niet je hart is. Het is niet je hart. Je geraakt gehecht aan één persoon omdat je een soort relatie hebt of misschien hou je van het kapsel van die persoon. Misschien hou je van de kleding die die persoon draagt. Uitwendige kwaliteiten zijn het die je tot deze persoon aantrekken, niet een innerlijke kwaliteit. Bijvoorbeeld als je te veel gehecht bent aan je kinderen, zul je hen verwennen. Ze zullen niet aan je verwachtingen beantwoorden. Van iedereen tot wie je je aangetrokken voelt, moet je je afvragen: waarom ben ik gehecht aan zo’n persoon? Wat is de reden? In Sahaja Yoga zijn de mensen zeer gehecht aan elkaar, dat weet ik. Maar dat is niet om uitwendige redenen, omdat iemand rijk is, of beroemd, of een bijzonder werk doet. Zij zijn gehecht aan iemand omdat die persoon een bundel van vibraties is, wat je rust geeft, wat je vreugde geeft. Het geeft je een gevoel van immense verbondenheid. Dat gebeurt dus als je erg bewust bent.

Ik heb jullie al eens het verhaal verteld van die pottenbakker die een toneelspel leidde. Zijn naam was Gorakumar. En wanneer Namadeva, die een kleermaker was, een zeer bekend man (zij waren allebei dichters), ging zien, merkte hij dat deze pottenbakker een niet erg respectabel werk deed. Hij was bezig het toneelspel te leiden. Hij keek naar hem en hij zei: “Ik kwam hier om de Chaitanya te zien, om het vormloze te zien, maar wat zie ik: het vormloze is in een vorm gegoten.” Dit is alleen maar mogelijk tussen twee heiligen van hetzelfde niveau.

De manier waarop zij iets appreciëren en de manier waarop zij iets aanvoelen. Er zijn geen woorden voor wat ik wil zeggen, maar de manier waarop ze de eenheid voelen, het één zijn, dat is een subtiel iets tussen twee mensen. Als je zo’n gevoel hebt voor elkaar, weet dan dat je werkelijk verbonden bent, dat je in de oceaan van vreugde bent. Maar zij integendeel, die op de oever zitten, kunnen dit niet voelen. Zij oordelen, zij proberen uit te vissen wat er fout is met de andere, zij kunnen nooit een ander mens waarderen. Zij denken dat zij het recht hebben om kritiek te geven, om te vitten op anderen en dat zij iets bijzonders zijn. En de andere vit ook op hen. Het is een vitterige maatschappij, vind ik soms. Je wordt dat beu. Maar als je merkt dat de andere een heilige is, voel je zulk een eenheid, zo’n spontaan gevoel voor die andere, iets wat absoluut zuiver is. Er is geen verwachting. Er is geen mentale activiteit om uit te vinden wat er scheelt met die andere. Er wordt geen oordeel geveld over hoe die persoon is. Je voelt enkel eenheid, je merkt dat de kwaliteit van je liefde een nieuwe glans, een nieuwe dimensie kreeg. Het komt er dus op aan dat wat wij in ons zelf de zuiverheid van onze liefde zouden moeten appreciëren. Wanneer je zuiver bent, als de zuiverheid er werkelijk is, geraak je niet aan iets gehecht, maar je geniet van die ongebondenheid.

Van gehechtheid kun je niet genieten, want dan ben je meer bezorgd over je oppervlakkige relatie met anderen. Maar als je Sahaja Yoga in een bredere context ziet: jullie zijn allemaal zeer belangrijke mensen, zéér belangrijk, omdat er in de geschiedenis van de spiritualiteit nooit zoveel heiligen samen waren. Nooit hebben zoveel mensen, zoveel landen samen nagedacht over het Goddelijke en over deugdzaamheid. Het is onmogelijk om over gelijk welk onderwerp zoveel mensen te verenigen die zich zo verbonden voelen met elkaar, dat aangename gevoel van bij elkaar zijn, of het nu comfortabel is of niet, of het in overeenstemming is met de normen van het comfort of niet.

Mensen die heilig zijn, zijn zeer gelukkig met andere heiligen, met andere heilige mensen.

Eens gebeurde het, wanneer ik in Kolhapur was, dat men me zei dat er een heilige was die over mij sprak. Ik vroeg waar hij was: hij woonde ginder boven. Ze vertelden me dat het zeker drie uur zou duren voor ik boven zou zijn: “Hij woont daar alleen en komt nooit buiten.”

Ik zei: “oké, ik wil hem gaan bezoeken.” Terwijl ik wandelde, begon het te regenen. Ze zegden me: “Moeder, u gaat nooit naar zo iemand toe. Waarom gaat u naar hem toe?” Ik zei: “Ik wil enkel naar boven gaan om hem te zien.” Nu werd er verteld dat hij de controle had over de regen. Maar het was heel erg aan ’t regenen. Wanneer ik bovengekomen was, zag ik hem neerzitten. Hij was zeer boos. Dus zei ik: “Laat ons in zijn grot zitten.” Want deze kerel verkeert nu niet in een normale gemoedstoestand. Dus gingen wij in die grot zitten en daar kwam hij. Hij kon niet gaan, omdat zijn benen helemaal lam geworden waren, naar men vertelde, omdat zijn vibraties te sterk geworden waren. Wat er ook van was, hij kon niet lopen. Dus brachten ze hem en hij zat daar. Het eerste wat hij mij vroeg was: “Waarom stond u mij niet toe de regen te stoppen? Het was zo erg aan het regenen. En toen jullie naar boven kwamen, wilde ik niet dat jullie doornat werden zoals jullie nu door en door nat zijn en ik wou niet dat jullie zo veel last werd aangedaan, omdat het geen goed welkom is. Deed u dat enkel om mijn ego te controleren? Ik moet wel ego ontwikkeld hebben, omdat ik de regen kan controleren.” Ik lachte naar hem en zei: “Jij bent mijn zoon, nietwaar, en jij hebt een sari voor mij gekocht, maar jij bent een Sanyasi, dus kan ik die sari niet aannemen, omdat het dharma van een Sanyasi anders is. Ik ben een Grasda, ik kan die sari niet van je aannemen. Dus werd ik vrijwillig kletsnat, zodat jij mij een sari zou kunnen geven.” Zijn hele temperament, zijn hele onnatuurlijke gedrag verdween en hij werd uitzonderlijk zacht. “Ja, ja,” zei hij. “Hoe weet u dat ik een sari kocht?”. “In liefde weet je toch alles,” zei ik en toen bracht hij de sari voor me. Hij deed aarti en alles. Zie je, al deze dingen tonen hoe de liefde alles overwint, zeer gemakkelijk. Kleine, kleine dingen. Als je geoefend bent in het uitdrukken van je liefde, werkt het uit.

Er zijn zo veel voorbeelden als deze die ik jullie kan geven, maar het belangrijkste dat wij moeten zien in onszelf: hebben wij elkaar werkelijk lief? Hebben wij werkelijk affectie en meeleven voor anderen, ook als dat geen Sahaja yogi’s zijn? Degenen die geen Sahaja yogi’s zijn, zijn ook blinde mensen. Je zou meevoelen met hen moeten hebben.

Je zou moeten voelen dat deze mensen zo ongelukkig zijn: ze kunnen niet naar Sahaja Yoga komen en ze kunnen geen Sahaja yogi’s worden en alleen in hun ego zijn ze voldaan. Je moet dus echt mededogen met hen hebben. Als je dit mededogen hebt, is het mogelijk dat de mensen zeggen: “Waarom verspil je je energie? Je doet dit en dat.” Het meevoelen verbindt al deze dingen binnen in ons, het is de verbindende factor. Eerst de aandacht, wat zeer belangrijk is, denk ik, en ten tweede je intellect, je kan zeggen je brein. En ten derde je hart. Deze worden allemaal op een of andere manier verbonden, eens je de capaciteit hebt tot meevoelen. Je hoeft er niet over te twisten, je hoeft er niet over na te denken, je voelt je absoluut thuis wanneer je meevoelend bent en in dit meevoelen heb je relaties met anderen.

Dit meevoelen is niet bestudeerd of uitgewerkt of gemanipuleerd. Het is er enkel maar. En dit meevoelen vergeeft, het vergeet alle nonsens. Vergiffenis is alleen mogelijk als je dit meevoelen hebt. Sahaja yogi’s hebben gevraagd: “Moeder, hoe kunnen wij liefde en meevoelen hebben?” Dit is een vraag die velen mij gesteld hebben. Het is eenvoudig: als je gedachteloos bewustzijn ontwikkelt in je meditatie, gedachteloos bewustzijn, je bekijkt iets in gedachteloos bewustzijn, je bekijkt een relatie in gedachteloos bewustzijn, dan zal je verbaasd zijn hoe de poorten van dit meevoelen open zullen gaan. Gedachteloos bewustzijn opent je hart. Het gaat niet naar één persoon of naar één andere persoon. Het werpt licht op al de kanten van je zijn. Iedereen is gezegend, iedereen heeft een goddelijk gevoel voor je, omdat dit meevoelen niet lineair is, noch agressief, maar het vloeit enkel, het verzacht alles wat problemen oplevert en pijnlijk is. Dit is wat jullie bezitten en deze dingen worden al lange tijd door heiligen gedaan. Maar niemand houdt van hen en zij kruisigen hen, uit jaloezie, want als iemand een heilige werd, dan waren de mensen erg jaloers op hem. Dus doodden ze hen, of martelden hen en bezorgden hen veel last. De situatie is tegenwoordig niet zo slecht. Er zijn nutteloze mensen, mensen die werkelijk monsters zijn, dat geef ik toe. Vergeet hen. Maar onthoud dat onze houding zou moeten zijn dat dit blinde mensen zijn. Als je naar iemand kijkt, zie je misschien dat er iets mis is met die persoon, misschien heeft hij geen goed karakter, eender wat.

In je hart zou je geen wrok mogen hebben, geen klachten. Je kunt er met die persoon over spreken. Je kunt het hem vertellen op zo een manier dat hij het aanvaardt. Maar je zou niet mogen proberen om er een plicht van te maken om op welke manier ook die persoon te verontrusten of te kwellen. Je hebt al gezien dat als lastige mensen in Sahaja Yoga kwamen, die van geen nut waren voor ons, dat die vanzelf weer weggingen. We hebben daar niet veel moeten voor doen; ze gingen vanzelf weg en stortten zich in één of ander onzeker leven.

Zelfs nu nog ontvang ik van hen brieven waarin staat: “Wij hebben dit probleem, wij hebben dat probleem. Hoe kunnen we dit oplossen en dat oplossen?” Dit gebeurt automatisch, omdat er een grote selectie aan de gang is. Het Goddelijke probeert uit te vissen wie de zegeningen van het Goddelijke kan ontvangen. Dit is het enige wat je moet bereiken. Dat is de reden waarom wij naar Sahaja Yoga kwamen. Niets anders is van belang.

Hooggeplaatste mensen vergaan morgen tot stof. Grote, beroemde mensen vergaan tot stof. Dit gebeurt heel de tijd terwijl je erbij bent. Elke dag lees je het in de krant en kan je zien hoe ze zich gedragen. Iemand vertelde me dat er in de krant stond dat een bisschop naar de discotheek ging. Kun je je dat voorstellen? Hij gaat naar een disco! Wat moeten de mensen daar wel van denken? Wat kan je doen met deze gekke kerel, die wij bisschop noemen en die naar de disco gaat? Al het respect dat hij ooit van de mensen kreeg, was misschien kunstmatig, maar het is allemaal verloren, omdat uit de manier waarop ze leven, blijkt dat zij geen eerbied hebben voor zichzelf. Zij leven enkel in hun ego: ik ben zo’n groot man, ik ben een bisschop. Ze bewegen zich op een andere manier, ze praten op een andere manier en plots gaan ze ten onder. Wat was de reden voor deze trip naar de disco? Wegens deze manier van leven waardoor hij erg hoog oploopt met zichzelf, kan hij niet zien dat hij op een dag ten onder zal gaan. Iets anders dat je zou moeten zien in een breder perspectief, is dat hij geen idee had waarom mensen hem respecteerden. Hij wist niet waarom mensen respect voor hem hadden. Of hij was er zich niet van bewust, anders zou hij dat onthouden hebben. Dat deed hij niet. Waarom zou hij anders naar een plaats moeten gaan waarvan hij altijd gezegd had dat het een slechte plaats was, waar je niet naartoe moest gaan.

Jullie moeten je er bewust van zijn dat jullie Sahaja yogi’s zijn. Als je de oceaan wordt, betekent dat niet dat je bewustzijn verdwenen is, maar het is vergroot. Je hebt het bewustzijn van de oceaan verkregen. Je bent niet gehypnotiseerd of iemand die geen verbinding heeft met zichzelf. Integendeel, je bent veel meer verbonden met jezelf dan tevoren. Wanneer je de oceaan wordt, verlies je je persoonlijkheid niet, je breidt je persoonlijkheid uit, je wordt groter. Dit gebeurt in Sahaja Yoga. Ik merk dat veel mensen een grotere persoonlijkheid ontwikkelen en die ook uitdrukken en zich manifesteren. Het verschaft me veel vreugde tijdens mijn leven mensen te zien die dit doen. Als je iets doet, wat je ook onderneemt, wat je leefstijl ook is, dat is allemaal buitenkant. Men zou de aandacht tot God Almachtig niet mogen verliezen. Als dat verloren is, ben jij verloren. Namadeva heeft daarover een mooi gedicht geschreven. Een jongen was een vlieger aan het oplaten. En de vlieger zweefde. En deze jongen zorgde voor de vlieger en terwijl hij met de anderen sprak, was zijn aandacht steeds bij de vlieger.

En het gaat verder: een vrouw draagt een klein kind op haar lichaam, op haar heup, en zij maakt het huis schoon. Ze veegt het huis met een kleine bezem. Ze moet van hier naar daar bewegen en ze moet ook ander werk doen. Maar het kind is daar. Dus haar aandacht is bij het kind: dat het niet zou vallen, dat er niets gebeurt. Ook al doet ze allerlei soorten werk, haar aandacht is bij het kind. Op dezelfde manier moet jullie aandacht op de goddelijke kracht van de Kundalini gericht zijn.

Het derde geval dat hij beschrijft, is dat veel vrouwen water putten uit een rivier. Soms hebben ze drie kruiken op hun hoofd en ze lopen ermee. Terwijl ze lopen, praten ze met elkaar, vertellen ze verhalen, maar hun aandacht is bij de kruiken op hun hoofd. Op dezelfde manier zou, wat wij ook doen, onze aandacht bij onze Kundalini moeten zijn. We zouden moeten weten wat wij aan het doen zijn. Wij hebben het licht, maar je zou dat licht in elke hoek van je leven moeten plaatsen, in elk aspect van je denken, in elke inspanning die je doet.

 

Je zult er versteld van staan: als je echt op je aandacht let, zal je echt weten wat je doet. Het is de aandacht waarop je zozeer moet letten, dat je uiteindelijk verrast zult zijn dat die aandacht je niet meer ontglipt. Zonder de aandacht kan je Sahaja Yoga niet uitwerken. Het grootste probleem in Sahaja Yoga is dat je aandacht bij God Almachtig moet zijn. Je spirituele groei vordert niet. Je opstijging werkt niet uit. Als je in Sahaja Yoga komt om geld te verdienen, dan zal je geld verdienen en daarna zal je weggaan. Als je komt om je kennis ten toon te spreiden, zal je dit doen en dan verdwijnen. Als je hier komt om je macht en autoriteit te tonen, blijf dan daar en verdwijn. Op deze wijze zijn al veel mensen weggegaan. Je moet er werkelijk op letten dat je Sahaja Yoga niet gebruikt voor al deze domme dingen, die niet blijvend zijn, die niet eeuwig zijn. Sahaja Yoga dient om jezelf te reinigen, om de oceaan te worden, de oceaan van liefde. Veel mensen voelen dat die liefde tamelijk moeilijk is, omdat je gekwetst kan worden door anderen, of dat iemand van je kan profiteren.

Het belangrijkste van liefde is: als het geen pure liefde is, creëert ze problemen. Veronderstel dat je iemand vertrouwt omwille van geld, omwille van een relatie of iets anders en je geeft eraan toe, dan zal je ontdekken dat je erg teleurgesteld zult worden, zeer teleurgesteld. Maar veronderstel dat je liefde voor iemand zuiver is. Het is subtiel, zo aangeboren, zo ingebouwd, je moet het enkel openen. Elk menselijk wezen is een bundel van liefde. Wanneer hij bang is voor anderen, zeker in het westen… er zijn zoveel ideeën: je bent bang voor dit soort liefde, dat soort liefde, de wijze waarop perversie tot uiting komt en al die nonsens,… maar in de zuivere liefde schuilt er een mooi licht dat je beschermt, je de weg wijst en je leven volledig verlicht.

Dit licht wordt gevoed: zoals we kunnen zeggen dat een lamp olie nodig heeft, heeft onze spiritualiteit de liefde van iemand anders nodig. Je bent de belichaming van liefde, neem dat van mij aan, omdat je een menselijk wezen bent. Zelfs de dieren zijn er zich van bewust wat deze liefde betekent. Zie je, ik weet dat wanneer je van een tijger houdt, hij je nooit zal kwetsen. Als je van een slang houdt, zal ze je nooit kwetsen. Als je probeert te houden van iemand die zeer wreed en negatief is, zal hij geleidelijk aan kalmeren. Hij zal je een beetje kwetsen, hij doet dit, hij ziet dingen, hij zal misschien gemeen met je zijn, allerlei soorten dingen. Dan zal je geleidelijk aan ontdekken dat je liefde werkt en werkt en uiteindelijk is het je liefde die belangrijk is voor die persoon. Jullie liefde wordt vooral geapprecieerd door onschuldige mensen, zoals kinderen. Kinderen weten wat liefde is. Als kinderen je zien en zij lopen weg, wil dat zeggen dat er iets fout met je is. Ik heb mensen gezien, zoals eens toen we in Japan waren. Daar waren twee buitenlandse dames, die bij ik weet niet welke kapper gekapt waren. Zij waren werkelijk opgetut. Zij kwamen met ons mee. We klommen naar een plaats om iets te zien. Toen we naar beneden kwamen, stonden daar een paar kinderen. Zij waren ons voorgegaan. Ze zegden: “Waar zijn die heksen, die bij u waren?” Ik vroeg wat ze bedoelden. “Zij kwamen en wij waren zo bang en liepen naar onze huizen en nu komen wij u zeggen dat het heksen zijn.” Het waren kleine, kleine Japanse kinderen, weet je. “Het zijn heksen, wij zijn bang voor hen.” En zij hadden zich nog wel zo erg opgemaakt en opgedoft, om zich zo mooi te presenteren, maar voor de kinderen waren het heksen. Zij gingen lopen. Toen wij kwamen, kwamen ze naar ons toe en zegden: “Pas op, het zijn heksen.”

Het oordeel van onschuldige mensen is het beste oordeel. Als ze onschuldig zijn, zijn ze bijzonder goed uitgerust om een persoon te beoordelen: wie liefde heeft en wie niet. En zij zijn de beste, omdat zij u het meest zullen waarderen. Zij zullen begrijpen dat dit mensen zijn van hoge kwaliteit. Maar als zij niet onschuldig zijn, kunnen zij je nooit waarderen. Sommige mensen zijn uiterst sluw; dat komt van hun intelligentie. Zij zullen dingen waarderen die eerder abnormaal zijn, die vanuit goddelijk standpunt zeer eigenaardig zijn. Maar ze zullen je nooit waarderen, nooit, dat kunnen ze niet. Tot een zekere hoogte misschien, maar meer niet. Het is niet belangrijk. Jullie moeten jezelf appreciëren. Jullie moeten weten dat je niet onaardig bent, dat je niemand beoordeelt en dat je alles waardeert, wat voor goeds in iemand aanwezig is als mens. Het werkt. Je hebt gezien dat dit alles bereikt werd door mijn liefde en meevoelen. Maar ik ben er me niet van bewust dat ik jullie liefde geef of meevoelen of iets anders. Ik ben me er zelfs niet van bewust dat ik jullie ook maar iets geef. Ik ben me er zelfs niet van bewust dat ik zoveel mooie mensen gecreëerd heb. Ik ben me er niet van bewust, het gebeurt gewoon. Zoals deze boom zich er niet van bewust is wat hij is en hoe hij eruitziet. Hij is er alleen maar. Als het jullie overkomt, worden jullie op dezelfde manier echt de bron van deze vreugde voor iedereen.

Wat moeten wij doen voor deze wereld? Wat is nodig? Mensen praten over vrede, dit, dat. Het is niet nodig iets te doen. Als jullie alleen maar een persoonlijkheid worden van die soort, straal je vrede, liefde en vreugde uit. Deze kracht is in je aanwezig, want ze is ingebouwd. Ze is in potentiële vorm aanwezig in iedereen. Ze moet er enkel uitgehaald worden. Met gevoelens kan je dat niet, maar wel met liefde en gevoel, die aangeboren zijn, want er zijn geen woorden voor die subtiele dingen, die nochtans in jezelf aanwezig zijn. Tot nu toe weten mensen niet welke deze dingen zijn, die je de eenheid met anderen laten voelen.

Dit kan allemaal heel gemakkelijk met je gebeuren, héél gemakkelijk, als je begrijpt dat je niet deze geest, niet dit lichaam, niet deze aandacht bent, maar de Spirit. Dan doe je aan introspectie: Ben ik de Spirit? Oké, als ik de Spirit ben, wat doe ik? Eens je de Spirit geworden bent, dan voel je: waarom ook niet anderen? Uit liefde en meevoelen, niet om leider te worden of zoiets, enkel uit liefde. Als ik zo ben, waarom dan ook niet anderen erbij halen? En dat is hoe Sahaja Yoga zo verspreid is en we hebben zo’n prachtige mensen bij elkaar, zo’n mooie mensen. Ik had nooit verwacht dat er zoveel zou gebeuren gedurende mijn leven. Het is nooit gebeurd, met geen enkele heilige, geen enkele incarnatie of geen enkele profeet. Jullie zijn zeer hoog gestegen. Jullie hebben jezelf volledig vrij gemaakt.

Het verhaal van Radha en Krishna is erg mooi, waar Radha zegt: “Waarom neem je deze fluit? Een fluit is niet zo zacht, waarom neem je deze fluit aan je lippen? Ze moet jaloers geweest zijn, denk ik. Het is een verhaal, enkel een verhaal. Hij zei: “Waarom vraag je het niet aan de fluit?” Dus vroeg zij aan de fluit: “Waarom neemt Shri Krishna jou altijd aan zijn lippen?” Ze zei: “Ik ben volledig hol, er is niets in mij. Hij zet me aan zijn lippen en mensen zeggen dat ik een lied speel, maar hij speelt een lied. Waar ben ik? Ik ben er niet. Ik geniet enkel van hetzelfde lied dat eruit komt.” Dat is de uitdrukking.

Maar toen vroeg Radha aan Shri Krishna: “Waarom doe je niet hetzelfde als de fluit?” Dit is wat je moet zijn: de fluit, wat betekent dat je hol moet zijn. Al deze kleine dingen die in je leven voorkomen, zijn niet belangrijk. Wat belang heeft, is: ben je volledig hol geworden? Dit is waar introspectie zal helpen. Degene die de fluit maakt, is ook in jullie aanwezig. Laat dus een fluit maken van jezelf. Dit is de wijze waarop je jezelf maakt tot wat je moet worden. Shri Krishna zei: “De Spirit wordt door zichzelf tevredengesteld.” Dit is niet zo moeilijk te begrijpen. Hoe kan de Spirit voldaan worden door zichzelf? Nu kan je begrijpen wat Shri Krishna zei, namelijk dat jullie Spirit voldaan wordt door zichzelf, dat ze geen andere voldoening behoeft. Je zoekt het comfort van je Spirit, je zoekt de vreugde van je Spirit, je zoekt de schoonheid van je Spirit. Je zoekt het zelfs niet, maar ze is in zichzelf vervuld met de vreugde van de Spirit en ze kan enkel voldaan worden door zichzelf.

Er zijn veel mensen die zeggen: ik ben niet tevreden, ik ben niet erg tevreden. Op dezelfde wijze kan de Spirit zeggen: “Ik ben niet tevreden.” Maar de Spirit kan voldaan worden met spiritualiteit. Het is zoals met een reflectie in een spiegel. Als je in een spiegel kijkt, zie je je eigen reflectie. Als de spiegel niet in orde is, zal je zeggen dat je niet tevreden bent met het beeld dat de spiegel reflecteert. Dus zal je de spiegel veranderen, je brengt een betere spiegel, je probeert een beter beeld van jezelf te krijgen. Op dezelfde manier wil de Spirit, die in jezelf gereflecteerd is, zijn eigen beeld zien. Wat je dan doet, is op een of andere manier veranderen, jezelf reinigen, het in orde maken door meditatie, zodat je Spirit tevreden is met je Spirit. Shri Krishna schreef de Gita op zo’n dubbelzinnige manier, omdat hij zeer slim was; hij begreep dat je menselijke wezens de dingen niet moet zeggen op een directe manier, maar op verschillende manieren, zodat ze er rond kunnen lopen en uiteindelijk toch de essentie begrijpen. De waarheid is zeer eenvoudig. De waarheid is uiterst eenvoudig. Je hoeft niet naar hier of daar te gaan, je hoeft niet de hele tijd op je benen of je voeten te staan, je hoeft met niets of niemand te vechten, je moet geen boete doen, niets, je moet alleen maar worden als een fluit: je moet hol worden. Het is niet moeilijk, helemaal niet moeilijk voor Sahaja yogi’s, omdat de Kundalini je reeds hol gemaakt heeft. Het is niet moeilijk. Toch zijn er veel mensen die hun aandacht laten afdwalen naar alle kanten.

Zoveel mensen hebben me gezegd dat hun problemen opgelost werden, zonder er iets voor te doen. Ik vroeg: “Wat hebben jullie gedaan.” Ze zegden: “Nee, moeder, we legden het alleen aan uw lotusvoeten.” Ik zei: “Werkelijk?” “Ja, dat is alles. We keken alleen naar het probleem, we keken er van buitenaf naar en het probleem werd opgelost.” Zelfs de meest ingewikkelde problemen die je kan bedenken, kunnen gemakkelijk opgelost worden, omdat jullie krachten hebben. Je krachten zijn groot. Jullie zijn heiligen, maar méér dan heiligen, veel meer dan heiligen, want jullie zijn geboren in zo’n wispelturige tijd.

Veronderstel dat je een lamp hebt. In de duisternis zoek je naar iets en loop je overal tegenaan. Maar veronderstel dat deze plaats vol gas is. Je brengt een lamp en heel de zaak wordt verlicht. Zoals dit, hebben jullie krachten. Maar je moet die nonsens over: “mij, ik en mijn” kwijtraken. Ik weet niet hoe ik jullie kan uitleggen hoe je daar vanaf kan geraken. Het is niet zoals een zwembad waar je inspringt en uitklimt, zo is het niet. Het is een ander soort van subtiel begrijpen dat onze wortels moeten groeien. En om onze wortels te laten groeien, moeten wij in onszelf afdalen en ontdekken welk gebied wij innemen, op welk terrein van onze levensstijl wij onze wortels laten groeien. Shri Krishna heeft ook gezegd dat de boom van het leven zijn wortels heeft in de hersens en omlaag groeit. Het is zeer interessant om te begrijpen dat de wortels in het verstand groeien. Dat betekent dat je eigen verstand bedekt is met mededogen. Het is één met het mededogen.

Ik heb jullie al het verhaal verteld over de heilige die water ging halen voor de Godin en hij liep gedurende een maand met een kruik water. Het was een zeer hoge berg waarop deze Godin verbleef en hij kwam aan de voet van de berg. Daar vond hij een ezeltje, dat aan het sterven was van de dorst. Dus gaf hij al het water aan het ezeltje. Degenen die bij hem waren, vroegen: “Wat doe je nu? Je droeg het heel deze afstand en nu geef je het aan dit ezeltje?” Hij zei: “Besef je dan niet dat de Godin helemaal naar beneden kwam om mij hier te ontmoeten? Zij wil niet dat ik naar boven moet klimmen.”

Dit soort van absoluut eenvoudig begrip van de gevoelens en problemen van anderen… je kunt ze oplossen. En de persoon in kwestie zal zeggen dat je zijn probleem opgelost hebt, maar hij zal niet weten hoe, omdat de liefde de kracht is. Deze liefde kan dingen zien. Ze is alles. Zie je een televisie, oké, dan is het een televisie. Zie je een telefoon, oké, dan is het een telefoon. Als je alles wat je doet, ziet met deze kracht, is dit alles vervat in deze liefde. Je hebt geen telefoon nodig. Ik telefoneer nooit, weet je. Normaal gezien, telefoneer ik niet, alleen als iemand me verplicht. Ik telefoneer nooit, niet om te besparen, maar omdat het niet nodig is.

De hele subtiele ether ligt aan jullie voeten. Als je iets wil doen, kan je dat enkel door vibraties. Veel mensen zeggen: “Moeder, genees deze, genees die.” Dat is niet nodig. Jullie kunnen zelf genezen, jullie zijn zo talrijk. Jullie kunnen genezen wie jullie willen. Iemand bij mij brengen is niet nodig. Jullie kunnen iedereen genezen. Jullie kunnen al hun problemen zelf oplossen. Een kleine bandhan kan het oplossen. Maar eerst en vooral moet je de bron zijn van liefde. Eens je een bandhan geeft, neemt deze krachtige liefde het over: “Oké, ik zal deze klus klaren.” Maar daarvoor moet je de meester zijn van dit mooie ding.

Nu is er één ding zeer verschillend van ander meesterschap. In ander meesterschap proberen de mensen te domineren of ze proberen het te gebruiken om anderen te vernietigen. Maar het meesterschap van liefde is dat je weet hoe een verbinding te leggen met de goddelijke liefde. Deze goddelijke liefde is niet alleen krachtig, maar ook een zeer efficiënt, alert instrument, dat alles zo uitwerkt dat je verbaasd bent hoe dingen in orde geraken. Iedereen heeft het opgemerkt. Ik weet dat jullie dit allen weten, het is niet dat jullie het niet weten, maar jullie gebruiken het niet. Je moet in vibratorisch bewustzijn verkeren en het gebruiken. Zelfs als je jezelf een bandhan geeft, werkt het uit. Beeld je in dat deze grote kracht zich in je hoofd bevindt, de kracht die je dit evenwicht geeft, deze liefde, deze affectie, deze bescherming, terwijl jullie het ook aan anderen kunnen geven. Je bent nu een deel geworden van de goddelijke kracht. Je bent nu in het Koninkrijk Gods. Wat je ook wil doen, kan gedaan worden door deze goddelijke kracht.

Ook al vertel ik jullie dit allemaal, toch voel ik soms dat jullie geen vertrouwen hebben. Je maakt je ongerust, je vraagt je af hoe dit allemaal kan, je hebt geen vertrouwen in jezelf, geen geloof in jezelf. Er zijn ook mensen die het gevoel hebben dat ze verwaarloosd worden, of dat er iets zou moeten gebeuren met hen. Eens begon een dame te huilen. Ik vroeg waarom ze huilde. Ze zei: “Moeder heeft niet naar me geglimlacht.” Ik glimlachte niet naar haar! Maar ik lach nooit naar iemand. Ik weet niet waarom ze zo denkt. Dus vroeg ik: “Waarom wil je dat ik naar je lach? Wat scheelt er met je? Je bent in orde. Waarom zou ik naar je lachen?” Zie je, al deze gevoelens kunnen opkomen in Sahaja Yoga, dat moeder alleen aan jou gehecht zou moeten zijn. Ze kan niet gehecht zijn. Het is mijn hulpeloze conditie. Er zijn zoveel dingen waarvan jullie geen idee hebben. Ik kan geen geld tellen. Als je mij honderd rupies geeft, zal ik er tweehonderd tellen. Ik weet veel dingen niet: ik weet niets af van bankieren. Er zijn veel dingen die ik niet weet.

En één van die dingen is dat ik niet gehecht kan zijn. Ik weet niet hoe aandacht te geven aan deze persoon of aan die persoon, zoals politici zouden doen: “Ik moet voor die man zorgen, want hij is erg belangrijk.” Voor mij ben je gewoon een deeltje van mezelf en daarmee gedaan, niets meer dan dat. Iedereen zou moeten weten dat jullie mij zeer nauw aan het hart liggen, ik ben zeer trots op jullie. Het is echt een wonder dat jullie bij Sahaja Yoga gebracht heeft. Ook op dat punt: “Hoeveel geeft moeder om mij, ” Stel je voor dat ik tegen iemand zeg: “Zit niet hier, zit daar…” Ze voelen zich slecht. Alles wat je doet, ze voelen zich slecht. Dit soort mensen heeft geen gevoel voor liefde. Ze begrijpen moeders liefde niet. Het einde van dit alles is: als je een guru bent, ben je ook een moeder. Je moet jezelf uitdrukken als een moeder: vriendelijk, zacht. Ze vergeeft en ze verbetert ook, wanneer nodig, op haar eigen zachte manier, op zo’n manier dat de verbetering ook werkelijk plaats heeft, niet op zo’n manier dat er een ruzie uitbreekt.

Al de wijsheid van een moeder is in jullie, het is er al, dus alsjeblief: gebruik ze. Ik ben er zeker van dat het zal uitwerken en dan zijn we een zeer mooie groep van mensen, die iets totaal onverwachts zijn, die zo zeer in liefde en vreugde samen zijn.

Moge God jullie allen zegenen!