Shri Krishna Puja. New York (USA), 8 Juni 1997

 

We hebben besloten om een Shri Krishna Puja te houden in het land van Shri Krishna. Hoewel dit het land van Shri Krishna is, vraagt men mij waarom de mensen er niet spiritueel zijn. Hoe komt het dat ze verstrikt raken in verschillende soorten zoektochten die niet tot de waarheid leiden? Hoe komt het dat de mensen in Amerika niet zo alert zijn om te herkennen wat de waarheid is en wat ze moeten vinden?

De tijd van Shri Krishna kwam, zoals je weet, tenminste 2000 jaar na Shri Rama. Shri Rama creëerde voor de mens heel wat disciplines als leidraad op het pad van hun groei. Naargelang de tijd werkt alles uit.

De mensen waren dus extreem strak, gedisciplineerd en zo gebeurde het dat ze hun voeling met de waarheid verloren. Ze verlieten hun vrouw, behandelden haar slecht en deden allerhande dingen in de naam van Shri Rama. Want mensen doen altijd dingen die niet correct zijn. Anderzijds zagen mensen nooit hoe Shri Rama achter Sitaji aanging om haar te vinden en hoe hij de verschrikkelijke rakshasa Ravana bestreed om zijn vrouw terug te krijgen. De andere kant zien de mensen dus nooit. Ze zagen alleen die kant, dat als zijn vrouw op één of andere plechtigheid te lang nableef, hij zeer boos werd en op haar riep en haar buiten zette, enzovoort.

Zo deed Shri Krishna zijn intrede. Incarnaties komen de ene na de andere, enkel om zichzelf te verbeteren. Toen Shri Krishna ontdekte dat met de andere kant van het ego, de mannen dachten dat ze heel machtig waren en konden doen wat ze graag deden, dat ze alle macht hadden om hun vrouw te beoordelen. Dus kwam Shri Krishna met een nieuwe aanpak, of ik zou zeggen, met een nieuw idee over leven. Hij sprak over vrijheid, hij sprak over ongedwongenheid en hij zei dat het leven diende om van te genieten. Radha is de bron van vreugde. ‘Ra’ is de energie, ‘dha’ is wat de energie ondersteunt. Zij was de bron van vreugde en zijn idee was dat de beste manier om van het leven genieten van binnenin was. En daarom zei hij: “Je moet genieten, je moet Raas (goddelijke liefde) hebben, waardoor je geniet van groepsdans en vrijheid.”

De mensen dachten dus dat je moet leven op een absoluut vrije manier, leven zoals je wil. Vooral in Amerika. Ze dachten dat van het leven genieten totale ongedwongenheid is, geen discipline, geen verbintenissen. Je kan acht keer van je vrouw scheiden, tien keer van je echtgenoot. Dat soort leven begon lange tijd geleden, maar het tierde echt welig in Amerika. Het succes van dit soort cultuur heeft zo’n niveau bereikt dat we niet weten wat er zal gebeuren met het gezin, met de vreugde die het schept.

De Adi Shakti schiep eerst Shri Ganesha. Shri Ganesha is de bron van wijsheid. Hij is de bron van voorspoed en hij is een kind. Hij is een eeuwig kind. En dit losse gedrag is heel destructief als er geen wijsheid is. Het eerste wat hij wil vestigen is wijsheid in onszelf. Maar wij starten theoretisch met een soort levenspatroon zonder onze wijsheid ook maar te ontwikkelen.

Maar het ergste was dat de vrijheid het criterium van het leven werd. De mensen werden extreem dominant en egoïstisch. Het eerste antwoord dat je altijd krijgt is: “Wat is er mis mee?”

Je vraagt hen: “Waarom doe je dit?”. Ze zeggen: “Wat is er mis mee?”. “Het is verkeerd omdat het geen voorspoed brengt.” “Wat is voorspoed?” Helemaal zoals mensen zonder hersenen. Mensen zonder brein, hersenloze mensen. ‘Hersenloos’ betekent dat er geen wijsheid is. De kracht van het brein is wijsheid. Zo begon het leven af te glijden naar een vernietigende modderpoel, zonder terugweg kunnen we zeggen. En elk soort van geloof werd aanvaard als een zegen en niemand dacht eraan dat dit verkeerd was, dat dit niet voor de mensen bedoeld is. Zelfs dieren zijn zo niet.

Daar bovenop kwam het domme alcoholgebruik. Ik weet niet hoe ze alcohol ontdekten, heel lang geleden. Maar ze zeggen dat het uit de Manthana kwam en uit het karnen van de oceaan door de sura’s, asura’s, rakshasa’s en de deva’s. Het moet een soort truc zijn geweest om deze rakshasa’s dronken te krijgen en op één of andere manier de kumbha, de kruik met amruta, godendrank, in handen te krijgen, zodat deze rakshasa’s al drinkend zichzelf zouden verliezen, en dat de deva’s zouden krijgen wat hen toekwam, namelijk amruta, godendrank. Dat zou één van de redenen kunnen zijn waarom het gecreëerd werd uit de oceaan, tussen alle 14 dingen die uit de oceaan kwamen. Er werden dus een soort van tegenstellingen gecreëerd, tegengestelde kwaliteiten.

Wat ze nog creëerden, waren prostituees. Men kan zich afvragen waarom prostituees uit de Manthana kwamen. Omdat je nu vrijheid hebt, je krijgt vrijheid om te kiezen. Dus moet je een volledig zicht hebben om een voorspoedig leven, een heilig leven, een goddelijk leven te kiezen, ofwel een vernietigend leven. Deze tegenstelling ontstond omdat je vrijheid gerespecteerd moest worden. In de groei van het menselijk bewustzijn was dat heel belangrijk. Het was erg belangrijk de vrijheid van de mens te respecteren, omdat dieren geen vrijheid hebben. Een slang zal een slang zijn, een schorpioen zal een schorpioen zijn, een leeuw zal een leeuw zijn. Ze leven met hun eigen kwaliteiten, je kunt hen niets laten doen wat andere dieren doen. Wij hebben al deze verschillende dierlijke etappes doorgemaakt en nu zijn we mensen en hebben we vrijheid.

Waarom hebben we vrijheid, zou men kunnen vragen, want ze stellen vragen over alles, zie je. Waarom is vrijheid noodzakelijk? Zoals ik je eerder al zei: op school leren ze je 2 + 2 = 4 en je moet dat onthouden. Maar wanneer je groeit en je naar de universiteit gaat, word je verondersteld de vrijheid te hebben om alles zelf te begrijpen. Op dezelfde manier moest je bewustzijn op dat niveau gebracht worden, waar je je vrijheid wijselijk kunt gebruiken.

Daarvoor heb je ook verleidingen nodig. Hoe kan je oordelen of iemand blind is of niet? Stel dat je een blinde vraagt: “Is dit een bloem?” Hij zou het kunnen voelen: “Nee, nee, het is een bij.” Hij heeft dus zijn ogen nodig om te zien en zodra je hem zijn ogen teruggeeft, is hij de draad kwijt. Hij weet niet wat te doen, wat goed is voor hem. Dus kiest hij alles wat voor hem helemaal niet goed, niet voorspoedig is en schadelijk voor zijn groei. Zo begon het drinken en we weten niet hoe losbandig we worden als we drinken. Ik heb gehoord dat sommige mensen hun zin voor relaties met broers, zussen, moeders verliezen, alles, als ze dronken geraken. Vele dronkaards hebben mij dit verteld. Daarom hebben we in dit land zo’n rare relaties die onbegrijpelijk zijn. Hoe kan dat? Maar het is zo: door het drinken zijn al deze dingen gebeurd en ze weten niet meer wie hun zus, hun moeder, hun vrouw is. In India hebben we nog iets anders, namelijk dat ze hun moeder slecht gaan behandelen, dat ze hun zus slecht gaan behandelen, dat ze hun vrouw slecht gaan behandelen. Andersom ook. Maar hier mishandelen ze niet, ze houden van hen, maar op een zeer perverse manier. Kijk de reactie van twee landen. Dit kwam dus heel sterk op en vandaag zien we een land als Amerika in een complete chaos.

Deze toenemende vrijheid zonder wijsheid begint dus een vreselijk ego te creëren. Als de voorspoed opgegeven wordt, dan slaapt Shri Ganesha, net als Christus, die de incarnatie is van Shri Ganesha en er zich niet meer om bekommert. Het bewind van Christus geldt niet meer. Wat dan regeert, is het ego. Dit ego, dat denkt dat het vrij is, maar niet beseft dat het gebonden is door alle mogelijke verschrikkelijke vijanden. Shri Krishna zei in zijn tijd dat de ergste vijand van de mens woede is. Maar ik denk dat in de moderne tijden de grootste vijand van de mens hebzucht en jaloezie is. Hebzucht heeft geen betekenis meer in deze tijd. Ik bedoel, wat zeg je tegen iemand die 3000 paar schoenen heeft? Dat is waanzin.

Je ziet vandaag allerlei dingen die uit hebzucht voortkomen. We weten niet hoe de mensen zich echt gedragen. Niemand kan het verklaren. Ik ken iemand die 5000 poppen heeft. Wat ze met deze poppen doet, weet ik niet. Ze heeft ze. In alle landen, zelfs in Amerika denk ik dat het echt erger is. We kunnen het gelijk wat noemen: consumptiedrang of zoiets. Jullie economie, die heel verkeerd werkt, begrijpt de mens niet. Wat ze ook voortbrengt, ze kan nooit welzijn brengen, niet aan degene die denkt dat hij rijk is en ook niet aan de mensen die hij uitbuit. Wat spiritualiteit betreft, zijn ze allemaal ver van het rijk van God verwijderd.

Het verstand begint vanuit het ego te werken. Het ego neemt het over als een computer en suggereert manieren en methodes om geld te verdienen. Als je dan geld verdient, vertelt deze zelfde Meneer Ego je hoe je jezelf met dit geld kan vernietigen. Ze doen allerlei dingen als ze geld hebben, maar dat geld is niet de lakshmi prasad. Het is het soort geld dat een rakshasa of een duivel wordt en je verslindt. Het brengt je naar allerlei verkeerde plaatsen, het brengt je tot zulke verschrikkelijke theorieën dat niemand ze zou aanvaarden. Dit ego geeft je het gevoel dat je perfect bent, dat je alles weet, dat wat je ook doet het beste is.

Maar wat gebeurt er op die manier? Je wordt rusteloos, je kan niet slapen. Het probleem is, dat die mensen een probleem hebben van spanning, van stress. Ik bedoel, toen wij jong waren, hebben wij nooit gehoord over spanning en stress. Zelfs nu kennen heel weinig mensen het in India. Want jij bent jezelf aan het vernietigen. Stel dat je met dit geld een vrouw wil verleiden. Neem iets heel laag bij de grond. Dan loop je haar achterna, je geeft haar dit, je geeft haar dat, je spendeert al je geld tot je bankroet bent. En dan ga je zitten huilen. Ik weet niet waarom dergelijke films gemaakt worden. Om te tonen wat er gebeurt met iemand die achter geld aanloopt en dat geld blijft uitgeven. Hij weet niet wat te doen. Het geld vreet ook aan hem zie je. Aan de andere kant hebben we mensen die extreem gierig zijn. Met het geld. Ze worden zo hebzuchtig dat ze hun geld minstens achter zeven sloten bewaren.

Ze zien de wereld, waarin sommige mensen zoveel lijden, zoveel problemen hebben, waarom niet wat geld aan hen spenderen? Dan verschijnen de makelaars. Zoals onze Zwitserse bank. De Zwitserse bank is het gevolg van onze hebzucht, volledig, want we hebben zoveel geld, dat we niet weten wat er mee te doen, dus zetten we het op de Zwitserse bank. De Zwitserse bank zegt: “Fijn, we zorgen ervoor”. Want we zijn zowel hebzuchtig als gierig. Ik bedoel, dat vrekkige mensen een ander soort gekken zijn, zoals ze leven. Maar ook de mensen die geld hebben zijn gekken. Ze hebben geen gevoel voor zelfrespect en ook geen zelfwaardering.

Stel je een 80 of 90 jaar oude dame voor die gaat shake-dansen, zoals ik je verteld heb. Ze denken dat ze dit moeten doen, wedijveren met jonge mensen, omdat ze geld hebben. Als ze geld hebben, als ze het verkregen zonder iemand te bedriegen of te misleiden, als het echt goed geld is, dan zouden ze het aan een goede zaak moeten geven en trachten goedheid te verspreiden. Maar geld zelf lijkt iets slechts te zijn, zoals gif. Want dit geld maakt je ofwel gek in de manier waarop je het uitgeeft, ofwel in de manier waarop je het spaart. Alsof je een slaaf wordt van deze geldzaken en in die slaafsheid drijf je altijd maar verder af.

Ik heb mensen zien spreken… ik weet niet waarom ze zo spreken. Dan ontdek je dat zij een bankrekening hebben. Daarom spreken ze zo. Als je geen bankrekening hebt, dan zal je zo niet spreken. Ik bedoel, het is meer dan dat. Dit land heeft een overvloed aan geld, alle soorten geldtransacties en omzettingen en combinaties en van alles, wat je met geld kan doen. Want Shri Krishna is Kubera, hij is de godheid, of we kunnen zeggen de god van de rijkdom. Maar tegelijkertijd is hij een god die spelletjes speelt. Je kunt duidelijk zien dat dit verondersteld wordt het land van Shri Krishna te zijn. Er is geld in overvloed. Tegelijker tijd kan je vaststellen dat er verschrikkelijke dingen gebeuren, het ergste in de hele wereld. Ik bedoel dat niemand de Amerikanen overtreft in dwaasheid, in vulgariteit, onzedelijkheid, uitbuiting.

Dit is dus de vloek van geld op de mens, wel te verstaan dat de vrijheid zonder wijsheid de gevaarlijkste zaak voor de mens is. Het is beter niet vrij te zijn als je geen wijsheid hebt, omdat God weet wat je zal doen als je vrijheid hebt zonder wijsheid. Ik heb hier gehoord over vrouwen die hun kinderen vermoorden. Nergens anders zal je zoiets vinden. Kleine kinderen doden! Hoe maakt dit geld je zo droog dat je geen liefde hebt, geen gevoel? Mensen doden hier ook gewoon om te doden.

Nu doet dit geld nog iets anders: het creëerde ongelijkheid. Sommigen zijn heel rijk, sommigen zijn heel arm. Zij die heel arm zijn, zijn tegen diegenen die heel rijk zijn. Ze kunnen niet begrijpen waarom deze mensen zoveel geld hebben, dus denken ze dat het een misdaad is en dat ze al dat geld van hen af mogen nemen en het voor zichzelf gebruiken. Maar hetzelfde geld kan hen ook vernietigen. Dus dat geld afpakken met geweld, of ernaar grijpen, zal je geen zegeningen brengen.

Wat is dan het doel van rijkdom? Dat is heel belangrijk om weten voor mensen die Shri Krishna vereren. Shri Krishna zag dat zij die botermelk of boter maakten, dat alles helemaal tot in Mathura sleepten, waar deze verschrikkelijke Koning Kamsa regeerde. En ze gaven het daar aan alle soldaten. Hij wou niet dat ze dat deden, om er veel meer geld voor te krijgen, of er beter voor betaald te worden. Deze vrouwen werden dus hebzuchtig. In plaats van het aan hun eigen kinderen te geven, aan hun eigen gezinnen, verzamelden ze het allemaal en trokken ermee naar Mathura.

Shri Krishna nam vaak stenen en gooide ze naar de kruiken om ze te breken, want hij wou niet dat dat alles naar Mathura zou gebracht worden om die verschrikkelijke soldaten te voeden. Hieruit moeten we leren dat als we wat geld op overschot hebben, of zoiets, we moeten nadenken wat we ermee kunnen doen en welke vreugde het kan geven door het met de juiste mensen te delen. Niet in de cafés, dat bedoel ik niet, maar het te delen voor hun behoeften of wat dan ook. Eigenlijk zou een leerling van Shri Krishna tevreden moeten zijn met zichzelf. Kijk naar zijn leven, hoe tevreden hij was met zichzelf. Elke episode van zijn leven vertelt over zijn totale eenheid met zichzelf. Bijvoorbeeld, toen Arjuna hem vroeg: “Waarom voer je ons Pandava’s niet aan en vecht je niet met ons?” In moderne tijden, in een competitief leven, als je die wedijver ziet, ze zijn er zo op uit om te winnen, om een hogere positie te verwerven. Dan proberen alle grote politiekers andere politiekers opzij te schuiven om zelf aan de macht te komen.

Maar wat zei Shri Krishna? “Ik zal je wagenmenner zijn, ik zal je strijdwagen besturen, maar ik zal mijn wapen tegen niemand heffen.” Wij kunnen ons vandaag zo niemand inbeelden. Sommige mensen zullen nooit zeggen: “Goed, ik zal hier beneden blijven en jij mag op de troon gaan zitten.” Het is zeer moeilijk om ook maar één persoon te vinden die zich zoals Shri Krishna zou gedragen. Want, of hij nu de wagenmenner is, of Arjuna, of de aanvoerder van het hele ding, hij wist wat hij was.

Hij had er geen behoefte aan om dit of dat te worden.

Maar nu zie je dat er zo’n gevecht wordt geleverd om iets te worden. Sommigen willen bijvoorbeeld eerste minister worden, dat is het hoogste, dat weet ik, en dan willen sommigen de eerste minister ten val brengen. Dan begin je van de pion hoger, iedereen wil hoger en hoger. Dit is een ander heel subtiel soort hebzucht, dat zich in onze gedachten afspeelt. Zelfs in Sahaja Yoga heb ik gemerkt dat leiders, nu zijn ze bezadigd geworden, ze zijn veel verbeterd, maar vroeger was er een verschrikkelijke strijd om het leiderschap. Het is een mythe, zo’n mythe, maar ze streden er vroeger om. En ze schreven brieven en brieven, er waren groepen en één groep schreef tegen een andere groep, een andere groep schreef tegen deze groep en ik lachte gewoon! Omdat er geen werkelijkheid in zit. Leiderschap is geen werkelijkheid, het is gewoon een grap. Maar zelfs toen ik hen zei dat het gewoon een grap was, begrepen ze nog niet dat het een grap was en niets om zo ernstig over te doen en te vechten. Geleidelijk hebben ze zich erbij neergelegd en zijn ze veel beter geworden, het is veel beter. Maar er is die hebzucht. Dat was de fout van Shri Krishna, dat hij in plaats van woede, hebzucht als slechtste eigenschap had moeten stellen.

In feite zie je dat deze incarnaties niet veel van mensen afweten en niet weten hoever ze kunnen gaan. Hetzelfde gebeurt met mij.

Maar zij zijn zich absoluut niet bewust hoe deze mensen zijn, in hoeverre ze goed zijn, wat ze ervan zullen terechtbrengen. Hun brein is zo scherp dat ze om het even wat slecht is voor hen zullen opnemen en nooit zullen zien wat goed is voor hen. Shri Rama probeerde iets, het had geen nut. Shri Krishna probeerde iets, het had geen nut. Zo komen we bij Shri Jezus Christus. Vandaag de dag zijn er veel mensen die lijden, ijverige volgelingen van Christus. Ze hebben geen enkele wijsheid.

Als gek lopen ze rond, ik bedoel: als je hun pamfletten leest, over hun organisaties, wat ze doen, dan ben je verbaasd. Hoe kunnen ze volgelingen van Christus zijn? Om te beginnen hebben ze in geen enkel opzicht enig recht op Christus, omdat ze niets over Christus afweten.

Eerst zijn kwaliteiten kennen en ze dan in zich opnemen, ze zijn bijna onmogelijk om te begrijpen, zou ik zeggen. Sommigen zullen zeggen: “Waarom werd hij geboren in een arm gezin? Hij had moeten geboren worden zoals Mr. Ford.” Ik bedoel dat fouten ontdekken en bekritiseren het enige is wat overblijft. Omdat je niets anders kan doen, daarom. Dan zouden ze zeggen, waarom liet hij zichzelf aan het kruis nagelen. Hij kruisigde jou niet, hij had jou moeten kruisigen, eigenlijk kruisigde hij zichzelf, dat was zijn vergissing.

Het is ook moeilijk voor de mens om incarnaties te begrijpen, omdat zij zich naast elkaar bevinden. Zij zijn heel verschillend, daarom kan de mens ze niet begrijpen. Zij zijn er om hem te leiden, zij zijn er om hem te zeggen, wat er gedaan moet worden. Maar de manier waarop mensen het begrijpen, is gewoon absurd. Je weet bijvoorbeeld dat ik in Chicago het hoofd van de Hari Rama ontmoet heb. Hij was voor mij een nieuw raadsel, echt waar! Want hij kwam in een zeer dunne dhoti en het was heel koud en hij stond voor mij te bibberen. Ik zei: “Mijnheer, waarom draagt u zo’n dunne dhoti, u beeft.” Hij zei: “Waarom? Mijn goeroe zei me een dunne dothi te dragen. Waarom? Om naar de hemel te gaan en mijn spirituele groei te voltooien.” Ik zei: “Echt, heeft hij je dat gezegd? Maar Shri Krishna droeg nooit een dunne dhoti.” “Maar ik ben Shri Krishna niet,” zei hij. Kijk hoe het menselijk verstand tracht iets te vermijden.

Hij had ook zijn hoofd geschoren en hij had een grote paardenstaart achteraan.

Dus zei ik: “Waarom heb je je hoofd geschoren?” En hij zei: “Mijn goeroe heeft me gezegd dat je je hoofd moet scheren als je naar de hemel wilt.” Ik zei: “Maar Shri Krishna scheerde zijn haar niet.” “Nee, nee, maar hij was een incarnatie, ik moet mijn haar scheren om naar de hemel te gaan.” Toen zei ik hem: “Kabira heeft gezegd: deze schapen worden jaarlijks tweemaal geschoren en als ze allemaal naar de hemel gaan, zal er dan nog een plek zijn voor u?” Hij begreep me niet en hij werd heel boos op mij en hij zei: “Moeder, u spreekt kwaad over mijn goeroe.” Ik zei: “Ik spreek geen kwaad, ik ben je Moeder, ik vraag je alleen maar wat het nut is zo’n dunne dhoti te dragen, dat is alles. Een Moeder heeft het recht om dat te vragen.” Hij werd erg boos op mij en hij ging weg. En hij staat aan het hoofd van deze Hari Rama’s.

Ook om een incarnatie te begrijpen, moet je dus een gerealiseerde ziel zijn. Anders kan je het niet, omdat ze heel raar lijken. Als je een gerealiseerde ziel kan worden zonder een enkele vraag te stellen. Als je vragen stelt, is het één graad minder. Zonder in vraag te stellen. Als je je realisatie kan krijgen, zonder het in vraag te stellen, zonder vragen, dan heb je de hoogste scores. Want je verstand is heel actief en iemand wiens verstand actief is, kan niets bereiken wat verder reikt dan het verstand. Je moet het bereiken voorbij het verstand. Als je dit ene ding begrijpt, dan denk ik dat mijn werk volbracht is. Alle listen die Shri Krishna heeft uitgeprobeerd, alle disciplines opgesteld door Shri Rama, alle goeroes die hun uiterste best deden om je te zeggen wat je moest doen, gebeurde alleen maar om van jou een yogi te maken door je voorbij het verstand te brengen. En wat gebeurt er dan? Dan ben je in verbinding met deze allesdoordringende kracht, die voor jou zorgt, die je beschermt, die je helpt. In elk opzicht neemt de Paramchaitanya jouw zorg over.

Veronderstel nu dat ik het staatsburgerschap van Amerika niet aanneem. Natuurlijk zou ik het nooit aannemen, maar stel van niet. Dan is deze regering niet voor mij verantwoordelijk. Maar als ik het aanneem, dan gaan ze mij belasten met alle soorten dingen. Maakt niets uit. Maar ze zullen tenminste verantwoordelijk zijn! Maar als de Paramchaitanya het overneemt, ontstaat liefde, absolute liefde. Liefde die denkt, begrijpt, coördineert, samenwerkt, werkt en extreem gevoelig is. Het werkt! Ik ben verrast, zo verrast van de manier waarop het werkt. Zonder falen, zonder fouten te maken. Ik hoef het niet eens te zeggen, want je bent er al. Maar geloven dat je er bent, is ook een moeilijke taak.

Met al die ervaringen zou je moeten geloven dat je er bent. Dat is ook geen gemakkelijke klus. Wanneer we dus zeggen dat ze gevestigde Sahaja Yogi’s zijn, bedoelen we dat ze compleet één zijn, onder de volledige zorg van de Paramchaitanya.

Dat moeten we zijn. Als je dit land wil redden, moet je dat zijn. Geen ruzie, geen uitleg, niets. Geen strijd, geen stakingen, niets.

Er is geen affiche nodig. Jullie zijn degenen die Sahaja Yoga zullen promoten. leder van jullie zou moeten begrijpen dat jullie leven heel belangrijk is op deze tweesprong. En je moet die speciale persoon worden die de realiteit weerspiegelt door de goddelijke liefde.

Moge God jullie zegenen.