Shri Ganesha Puja – Het aangeboren dharma – Cabella Italië – 07/09/1997

Translation not verified. Dear yogi, register as volunteer to do so.
Vertaling niet geverifieerd. Beste yogi, registreer als vrijwilliger om dit te doen.

Vandaag gaan we Shri Ganesha vereren. Men zegt dat hij de eerste godheid is, die op deze aarde geschapen werd door Adi Shakti. En je kent het verhaal over zijn schepping en je weet ook hoe hij aan zijn olifantenhoofd geraakt is. Vandaag zal ik over hem iets subtielers zeggen: Kundalini en Moeder Aarde. Hij werd gemaakt uit de Moeder Aarde met de vibraties van zijn moeder. De betekenis van Moeder Aarde hebben we nooit begrepen. Kijk eens naar Moeder Aarde: zij is het die allerlei mooie bloemen met verschillende geur, van verschillende aard, kleur, hoogten voortbrengt. De bomen zijn verschillend. Als bomen opgroeien, doen zij dat op zo’n manier dat elk blad van die boom zon krijgt. Kijk naar het collectieve verlangen dat Moeder Aarde ons geeft. Wij hebben er nooit bij stilgestaan, dat deze Moeder Aarde ons alles geeft wat we willen en de zon helpt Moeder Aarde, werkt en coördineert met haar. Verder nog heb je die foto gezien waarop de Kundalini uit de Moeder Aarde komt en de helft ervan is zichtbaar. Wat doet deze Kundalini voor ons? Of wat doet deze Moeder Aarde voor ons?

De Kundalini verlaat de Moeder Aarde als een weerspiegeling en wat doet zij binnen in ons, op welke manier bouwt zij ons op? Het is dus de primordiale kracht die uit de Moeder Aarde komt. Moeder Aarde zelf handelt als een moeder, zij zorgt voor je, zij geeft je alles wat je nodig hebt. Wonderbaarlijk is ook dat de hoogste boom een kokosnootboom is en een kokosnoot zal nooit op enig schepsel of op een mens vallen. Dit betekent dat alle denken, alle begrijpen, elk mentaal bewustzijn en elk vibratorisch bewustzijn uit Moeder Aarde ontstaat. Maar wij begrijpen dat niet; wij vinden het allemaal vanzelfsprekend.

Wat doet zij voor ons, menselijke wezens? Zij is de primordiale kracht. Wat zij doet, is in ons primordiale beperkingen inbouwen, of primordiale taboes of primordiale dharma’s. Bijvoorbeeld: dit is staal. Het heeft zijn eigen dharma, het kan zich niet als hout gedragen. Hout heeft zijn eigen dharma, het kan zich niet als zilver gedragen. Zij hebben alle hun eigen dharma en zij zijn gebonden door dat dharma. Alles in de natuur heeft zijn eigen dharma. Als je een tijger ziet, of een leeuw, als je een mangust of een slang ziet, alle hebben zij hun dharma, hun stijl, alles. Het is heel verrassend hoe zij erdoor gebonden zijn.

Toen ik ooit eens in Prathistan op weg was naar mijn slaapkamer, zag ik een heel grote slang uit een gat komen. Natuurlijk was ik er een eindje van weg, maar ze voelde mijn vibraties en ging er vandoor. Ze viel in het zwembad en kon er niet meer uit. Iemand ging naar beneden en doodde ze en bracht haar lichaam naar boven. Ik was verrast, dat het zo’n grote slang was, ongeveer 2 meter, maar ze vlocht zichzelf op een mooie wijze in elkaar. Verrassend. Toen zeiden zij: “Moeder, als we ze laten, zal ze in het water vallen en zal ze opnieuw tot leven komen. Wat moeten wij doen?” Ik zei: “Wel laat het zo. Wat doe je?” Zij zeiden: “We verbranden ze – de slang. Maar na 10 dagen kwam de vrouwtjesslang naar buiten. Zij zeiden: er moet een vrouwtje zijn.” En zij zochten ernaar toen plotseling iemand haar zag. Zij doodden haar ook en zij vormde ook het zelfde patroon. Ik was verbaasd: een zeer mooi patroon van een opgerold lichaam, precies op dezelfde wijze deed zij het ook. Ik vroeg mij af hoe het komt dat deze vrouw weet hoe haar echtgenoot na te bootsen. Zij deed het en toen wij haar verbrandden, was het natuurlijk gedaan met haar, zij waren allebei dood. Maar wat ik voelde, is dat dieren, reptielen, kruipdieren, mensen, elk type dier ook het exacte, hetzelfde type gedrag heeft. Dat weet ik uit mijn biologische studie.

Bijvoorbeeld, je kunt een hond in het water gooien en hij zal zwemmen, maar een kat misschien niet. Het is iets wat ingebouwd is, het dharma, wat ik de primordiale taboes noem. Op dezelfde manier hebben wij primordiale taboes, die in ons ingebouwd zijn en die het dharma zijn. Een mens moet zo zijn. Als hij iets anders probeert te zijn, gaat er iets verkeerd met zijn leven. Het is zoals wanneer je een glas laat vallen op de grond: het zal breken – dat is het dharma. Op dezelfde manier, geraken mensen in moeilijkheden als zij van het pad van het dharma afwijken. Maar alleen mensen kunnen dat doen. Alleen zij kunnen deze primordiale taboes overschrijden en kunnen verschrikkelijk worden.

Je ziet iemand en soms vraag ik mij af wat er mis is met hem. Hij heeft een mooi huis, een heel goede vrouw, alles en dan heeft hij een bijzit, waarvoor is dat nodig? Voor een man is het primordiaal, dat hij maar één vrouw heeft en zij één echtgenoot. Het is een taboe. Zodra je daarvan afwijkt, gaat er iets verkeerd. Wie er straft, of corrigeert, of vernietigt, is deze primordiale kracht die wij Paramchaitanya noemen.

Als je kunt begrijpen dat het een structuur is. Dit is de structuur van deze hangar. Als je ze wilt afbreken, kan je dat omdat jullie mensen zijn, maar het zal dan gebroken zijn. Zo eenvoudig is dat, wij moeten begrijpen dat wij mensen zijn en dat wij geen dingen kunnen doen die tegen ons dharma ingaan.

Waarom is er dharma? Dharma moet er zijn voor onze spirituele groei. De mens met zijn intelligentie en zijn drang naar vooruitgang denkt dat alles wat hij doet mag -wat is er verkeerd? Vooral in het Westen is dit heel gewoon. Maar bij de inheemse volkeren, bij die volkeren, die zich ergens bewust waren van hun primordiale taboes, was die kennis daar, zoals de dieren weten wat slecht voor hen is.

Ik weet niet of ik de Indiërs inheems mag noemen of niet. Vandaag zijn we hier met Australiërs en in Australië zijn de Aboriginals zeer talrijk. Tot mijn verrassing waren de meeste van hun woorden Sanskriet. Mogelijk hebben zij die uit India of misschien komen zij uit India. Zij hebben dus veel woorden die Sanskriet zijn. En ik begon over hen na te denken. In India hebben wij inheemsen, die wij “gorn, korku, peel” noemen.

De naar voor een dame, die meid was bij ons was Gaynabai. Zij was een excellente kok, maar zij had haar maryada’s. Telkens als mijn vader binnenkwam, bedekte zij onmiddellijk haar hoofd en ging zij in de andere kamer, uit respect voor hem. Niemand zei haar dat te doen. Hun huwelijkssysteem was ook heel verrassend goed en hun relatie met hun kinderen was ook heel goed. In mijn kindertijd heb ik velen van hen ontmoet, omdat ik ook de gewoonte had om naar de jungle te gaan, waar ik hen ontmoette en tot mijn verbazing dronken zij niet (dit is misschien 60 jaar geleden, misschien meer). Zij dronken niet, heel lajashi, dit betekent schaamte voor alles. Een soort prestige was belangrijk voor hen. Zij zouden nooit iets stelen en ik was er echt erg van onder de indruk dat deze mensen zo dharmisch waren, zo goed en gelukkig. Zij leefden in hutten, het stoorde hen niet, maar zij waren heel propere en nette mensen. Dat is nu veranderd. Dezelfde mensen zijn zo veranderd. Zij waren als heiligen. Zij vereren Moeder, zij vereren Moeder Aarde, niet anders en ik vroeg deze dame: “Waarom vereer je Moeder Aarde?” Zij zei:”Zij geeft ons alles. Zij is een rechtvaardige moeder, wij leven in de oerwouden, zij zorgt voor ons en zij is de meest bewuste persoon, zij weet dat wij er zijn en dat zij voor ons moet zorgen.” Daar dachten zij zelfs aan als ze enkele bladeren van de bomen wilden plukken. Maar toen kwamen de missionarissen, zij bekeerden hen, zij gaven hun rokken en blouses en ik weet niet wat zij allemaal deden. Maar Gaynabai nam ze niet aan. Zij zei:”Wat is dit? Waarom zou ik zo’n kleed dragen waarbij het hele lichaam blootgesteld wordt? Nee, ik zal een sari dragen, dat zal ik nooit opgeven. Waarom zou ik dit soort nutteloze kledij dragen?” Maar wanneer zij deze zogenoemde ‘beschaafde’ mensen ontmoetten, begonnen zovele onder hen ook zo te leven. Zij zeiden: “Jullie hebben geen vrijheid, jullie zijn gebonden door iets, door iemand.” Maar eigenlijk waren zij gebonden door de heiligheid, door het goddelijk begrip en toen begonnen zij te veranderen.

Zij was goed, haar echtgenoot was goed, maar haar zoon begon te drinken. Dit was het begin van het einde. Dan ging hij gokken en hij begon allerlei andere soorten dingen te doen. Dan begon haar kleinzoon naar prostituees te gaan en het idee was alleen maar dat “we zijn vrij, wat is er verkeerd?”

Deze primordiale taboes zijn ingebouwd. Zij bestaan potentieel. Misschien heb je ze aan banden gelegd, misschien heb je ze uitgeschakeld, maar ze zijn er. De hele tijd zijn ze er. Dat bedoelen we wanneer we zeggen, dat je de maryada’s verlaat of dat je Shri Ganesha beledigt. Toen Moeder deze wereld schiep, was de eerste godheid Shri Ganesha. Voorspoed werd zo gecreëerd. Wij begrijpen niet echt wat voorspoed betekent. Voorspoed betekent een volledig begrip van primordiale beperkingen en ook van het protocol. Bijvoorbeeld in India deden wij dat allemaal, hoewel ik in een christelijke familie vertoefde, namelijk als we opstonden uit bed, voor we de Moeder Aarde aanraakten, zeiden we: “O Moeder Aarde, vergeef ons a.u.b. omdat wij U met onze voeten aanraken.”

Respect voor Moeder Aarde en voor de natuur is in ons ingebouwd, het maakt deel van ons uit, wij maken deel uit van deze hele wereld. Maar wanneer je dit zinloze idee van vrijheid gaat volgen, dan verlaat je Moeder Aarde en je gewicht neemt af. Deze Moeder Aarde moet ons iets leren, terwijl we alles, de ecologie plunderen. De ecologisten doen hun best. Wat van buiten is, is ook van binnen. Als je je moeder van binnen wilt uitbuiten, of als je je moeder van binnen wilt lastig vallen, kan je ook Moeder Aarde lastig vallen. Wat ons begrip vervangen heeft, is heel eenvoudig, namelijk dat wij meer aandacht hechten aan geld. Als je een boom hakt voor het geld, dan doet dat de Moeder pijn. Maar als je de boom hakt om haar mooier te maken, dan is zij gelukkig. Haar onderscheidingsvermogen is zo groot. Kijk hoe zij bloemen voortbrengt: verscheidene soorten bloemen, in verschillende landen, verschillende soorten bloemen.

Zo merk ik dat in mijn land bloemen heel geurig zijn. En zij begrijpt zo veel. Ik ging eens naar Australië en deze bloem, de hibiscus genaamd, een rode bloem, wordt roze en dan rood. Beeld U in, ze wordt eerst roze en dan geleidelijk wordt ze rood. Zelfs de zonnebloem draait steeds haar gezicht naar de zon. Hoe kan je dan zeggen dat er geen verbinding bestaat tussen een zonnebloem en de zon? Automatisch verandert ze.

Deze hibiscus bloemen zijn de bloemen die we gebruiken om Shri Ganesha te vereren. En het programma hield in Shri Ganesha te vereren. Onderweg zag ik zoveel hibiscusbomen gewoon in bloei. Ik zei: “Zoveel bloemen in deze tijd. Ik denk, dat je deze bloemen best neemt voor de puja.” Ik ging erheen en toen ik in de hall aankwam, hadden alle Sahaja Yogi’s uit zichzelf hibiscus meegebracht. Ik sprak er nooit over met hen, zij deden het gewoon uit zichzelf.

Zij wisten niet dat ze voor Shri Ganesha gebruikt worden, maar de Moeder Aarde zelf schiep ze op dat moment. Dit is de tijd van Shri Ganesha als de hibiscus bloeit. Het is heel merkwaardig hoe sterk de natuur in onszelf zit, en (wat er ook in ons is) hoe dit naar buiten richtlijnen geeft en de zegeningen ontvangt. Wij zijn niet iets apart. Moeder Aarde is onze thuis – wij zijn thuis in haar en zij is thuis in ons.

Shri Ganesha had een lichaam van klei, gewone klei. Je kunt je dus inbeelden (als je dat echt kunt bedenken) hoe deze hele wereld ons geschapen heeft: alles van deze wereld is binnen in ons aanwezig en als we iets kwetsen, dan kwetsen wij onszelf. De intelligentie van Moeder Aarde heb ik van kindsbeen al waargenomen. Het is zoiets moois de natuur te kennen en Moeder Aarde. Daarom gingen alle heiligen, vooral in India in het woud leven. Alleen in het woud kon je duidelijk zien hoe deze primordiale verplichting absoluut gehoorzaamd werd, op een natuurlijke wijze door de natuur.

Voor ons is het moeilijk, wij zijn eerder ‘vrije’ mensen. Eenvoudige dingen zijn het, zoals het feit dat een vrouw haar lichaam altijd behoorlijk zou moeten bedekken. Omdat zij haar lichaam respecteert, haar kuisheid respecteert. Maar als je dit aan de mensen zegt, zullen zij niet luisteren. Kijk naar altijd groene planten, die zijn altijd bedekt, er valt geen blad af. Ik noem ze de vrouwen en de andere bomen, met afvallende bladeren, noem ik mannen. Omdat zij mannen zijn. Hier is het omgekeerd, zo heb ik gemerkt. Als ik naar een feestje ging, dachten de mensen dat ik een heel sereen persoon was. Als je iemand ontmoet, zal de man onmiddellijk zijn knopen dichtmaken en de vrouwen zullen zich wat ontbloten. Het linker brein is volledig naar rechts gegaan en omgekeerd. Het is zo stom! Maar er wordt verteld dat zelfs mevrouw Thatcher zei dat het tot onze cultuur behoort dat vrouwen hun lichaam tonen. Waarvoor? Zijn zij prostituees of wat?

Deze gekte van het ontbloten van het lichaam is nu zo sterk geworden, dat zelfs in India, niet op straat of in het gezin, maar in de cinema, je vrouwen ziet in films… dit gebeurt echt nooit in India. Wat je in de films ziet, gebeurt nooit! Als zij zulke kleren dragen, zullen de mensen stenen naar hen gooien. Toen gebeurden er allerlei (niet lompe) maar groteske dingen. Ik kan niet begrijpen, dat een man een relatie heeft met een man, een vrouw een relatie heeft met een vrouw en met kinderen, enzovoort. Wij kenden dit niet in India, ik kende dit niet. Waarom? Waarom is het hier gebeurd? Ik denk niet, dat ze dit 50 jaar geleden deden, ook niet in deze landen. Waarom hebben wij ons gevoel voor schaamte opgegeven? Voor dit soort nonsens dat in ons gekomen is! Het moet een soort bhoots in hen zijn of baddha’s of iets verschrikkelijks, maar dit is iets absoluut onnatuurlijk. Absurd! Ook nog: een getrouwde man, die zijn ogen slaat op ongetrouwde vrouwen en getrouwde mannen die relaties hebben.

Alle soorten dingen, die de mensen doen. En je zal het niet geloven, maar dit gebeurt niet in India. Ik zeg het je echt, deze dagen heeft het zich wat verspreid, maar ik zou zeggen, dat het in goede families niet voorkomt. Iemand zei me dat er AIDS is in India. Ja, omdat ze een bad nemen in de rivier. Als ze ermee zouden ophouden een bad te nemen in de rivier, zal dit stoppen. Ik was studente geneeskunde. Ik heb gestudeerd, ik kom uit een zeer open familie, maar ik heb deze dingen nooit gekend, dat mannen zulke dingen kunnen doen, het is dwaas! Zelfs in het krankzinnigengesticht in India hebben wij nooit dergelijke verhalen gehoord. Dit is absurd!!

Zie je, de kinderen. Onlangs gaf Guido mij een geschenk van een meisje dat verlegen was, je weet wel het kleine meisje hield haar jurkje zo en voelde zich beschaamd. Schaamte is het sieraad van een vrouw. Kinderen zijn allemaal verlegen. Ik herinner mij, dat mijn kleindochter ooit een tijdschrift bekeek, zij was nog heel klein, een jaar of 2. Zij zag een vrouw in bikini of zoiets en zij sloeg erop. “Wat ben je aan het doen?” “Mijn grootmoeder zal komen en je twee kletsen geven. Doe a.u.b. je kleren aan.” Kinderen houden er niet van, heb je het al gemerkt? Ik weet niet of zij vooruit zijn (op hun leeftijd), maar normaal houden kinderen niet van deze schaamteloosheid. Maar de schaamteloosheid heeft zo’n hoogte bereikt, dat het voor hen een hele grote vooruitgang is zich naakt te tonen. Dit is nog niets. Iemand vertelde mij, dat hij de inheemsen wilde redden, maar zij waren zo sterk onder de indruk van zijn blanke huid, dat zij alles aanvaardden. Maar zij hielden er zelfs relaties op na met hun eigen zus, dochter, moeder. Wedstrijd.

Dit zijn de onderwerpen, het is nogal afschuwelijk om erover te praten en ik kan niet begrijpen hoe een mens naar dat niveau kan zakken. En in deze tijd hebben we Sahaja Yoga, waardoor je je bewust geworden bent van je natuurlijke taboes. Het is er, potentieel is het er, het is verlicht en plots heb je het aanvaard. Ik heb nooit zoveel verwacht, maar je hebt het aanvaard en niet alleen dat, maar je geniet ervan, je oefent je erin. Je ziet de levens van alle grote heiligen. Je kunt niet leven zoals Diana. Zij zullen haar een heilige noemen. Zij had geen maryada’s. Ik heb wel sympathie voor haar, omdat haar echtgenoot haar kwelde of zoiets, maar maryada’s zijn heel belangrijk. Hoe kan zij een heilige zijn?

Als je gewoon een gewoon mens wordt, die zijn taboes heeft, die begrijpt, die zich bewust is, dan zullen ze zeggen: “O, wat een man was hij.” Ik bedoel, dat hij zo was, hij was zo geboren; zo’n man wordt geprezen, vooral in het Westen. Ook andersom, de meerderheid is nu wet. Als de meerderheid dwaas is, dan wordt alle dwaasheid als groots beschouwd. Zij hebben geen hersenen, zij hebben geen verstand om te begrijpen hoe deze dingen helpen; alcohol bijvoorbeeld. Alcohol heeft nog aan niemand goed gedaan, maar zonder alcohol deug je niet. Zij zullen met jou niet praten. Zij zeggen, dat je niet zonder alcohol kunt praten. En het is zo algemeen verspreid, het is zo sterk doorgedrongen in de maatschappij, dat op alle feestjes die ik bijwoonde, iedereen dronk en meer dronk dan normaal, omdat het gratis was -met uitzondering van mezelf en mijn echtgenoot. Dit is allemaal vergif, dat ons volledig bederft, de één na de ander.

Dit is een taboe… sigaretten -waarom moet men roken? Ik begrijp het niet, mensen roken als een schoorsteen. Maar zij hebben niet de moed om het op te geven. Overal zie je “niet roken”. Wanneer zullen ze beginnen met “geen alcohol”? Iedereen ziet dat het zo gevaarlijk is. Het is tegen het menselijk bewustzijn, iedereen ziet het. Je ziet mensen neervallen, je ziet mensen elkaar uitschelden, vechten. Als je dit alcoholisme een halt toebrengt, zal al deze schaamteloosheid verdwijnen. Want als je alcohol gebruikt, neemt je bewustzijn af. Een alcoholist vertelde mij: “Als ik alcohol neem, zie ik mijn zus niet als mijn zus, maar zie ik haar als mijn geliefde”. Wel hoe doe je dat? “Ja, maar voor je sociale status en zo meer moet je drinken.”

Wij begrijpen zelfs niet hoe onze primordiale taboes volledig gehavend zijn door de maatschappij hier. De eenvoudigste manier om jezelf te begrijpen, is al eens naar dwaze mensen te kijken. Je zult verbaasd zijn over het soort dingen die zij doen, ik heb het gezien, ik was vroeger heel verbaasd. Wat doen zij eigenlijk? Om het verborgen te houden, hebben ze dan heel elitaire etiquette. Zij spreken op een heel speciale manier, maken bewegingen als getrainde mensen en wie niet hetzelfde doet, daar hebben zij geen oog voor. Zij denken dat die niet elitair is. Een ander idee is dus dat we elitair moeten zijn.

Kijk naar Ganesha, hij is geenszins elitair. Hij eet als een gulzigaard en hij kijkt naar je alsof hij je zal slaan met zijn knots. Voor Ganesha bestaat er geen vergiffenis. Toen hij Christus werd, ontwikkelde hij het, ik weet niet hoe het uitwerkte. Maar als Ganesha is er helemaal geen vergiffenis. Probeer geen vergiffenis te vragen aan Shri Ganesha, hij zal nooit vergeven. Zelfs al zijn moeder zegt: “Nu zou je beter vergeven”, zegt hij: “Nee, ik zal het niet doen”. Hij vergeeft nooit!! Dan komt er een moment waarop de Moeder moet zeggen: “Ik vergeef je.” Dan kan hij het niet doen, want er is één ding; hij is uiterst gehoorzaam aan zijn moeder, hij is absoluut gehoorzaam. Dus als de Moeder vergeven heeft, is het gedaan. Maar anders zal hij nooit vergeven en daarom zijn er nu allerlei verschrikkelijke ziekten. Duizenden.

Ook, als je hem niet respecteert, dan kan er impotentie ontstaan of AIDS en al deze geheime ziekten die de mensen hebben. Ik had het heel moeilijk met mensen die aan deze geheime ziekten leden, want Shri Ganesha aanvaardt mijn vergiffenis, maar zodra hij een kans krijgt, is hij daar terug!

Zij zijn godheden met hun eigen dharma. Zij hebben ook hun eigen dharma. Hij geeft je heel wat, voornamelijk wijsheid, onderscheidingsvermogen, begrip, maar als je zijn kwaliteiten niet navolgt (gehoorzaamt), dan is hij heel moeilijk. Iemand zeggen: “Doe het niet,” is heel moeilijk, maar de natuur wacht af. Als je geduldig wilt worden, dat is niet moeilijk; maar genezen aan de Mooladhara is heel, heel moeilijk. Uiteindelijk genees je, zonder twijfel, maar de moeilijkste ziekte is die van de Mooladhara. Hij is een kind, oké, hij is een eeuwig kind, hij is de onschuld. Desondanks kan hij niet vergeven als je je onschuld verstoort. Moeder is juist het omgekeerde, zij wil ten alle prijzen redden, zij wil mensen redden. Maar niet Ganesha, Ganesha zegt: “Oké, je gaat maar beter naar de hel” en de hel bestaat in onze eigen levens, hier, zie je, mensen die houden van drinken, roken, prostitutie, enzovoort, dit is allemaal hel. Wat is de hel anders? En hij zal je niet redden van de hel. Alleen in de Aarti van Shri Ganesha, in Marathi wordt gezegd, dat op het ogenblik dat ik mijn realisatie krijg: “Je mij moet redden.” Dat is het enige wat zij vragen: “Op het ogenblik van mijn verrijzenis, moet je mij redden.” Er wordt niet gezegd:”Je moet mij op het ogenblik van de verrijzenis beschermen, nee! Je redt mij”. Want hij is degene die op elke chakra zit als een vice-rector van de universiteit. Zelfs als je Vishnu aan je zijde hebt of Mahadeva… maar Shri Ganesha zit daar en hij zegt: “Nee, (geef hem) niet zijn spirituele groei, het werkt niet uit, het is heel moeilijk.”

Nu zeg ik je dit terwijl je kinderen hier zijn. In deze moderne tijden gebeuren er verschrikkelijke dingen met kinderen. Ik denk dat al deze negativiteit gericht is tegen de onschuld. Waar zij ook kinderen krijgen, misbruiken ze hen, leren zij hen slechte dingen. Zelfs in de scholen is alles zo verschrikkelijk. Dus moeten wij voorzichtig zijn. Wij moeten heel, heel voorzichtig zijn met onze kinderen. Wij moeten hen degelijk begeleiden, voor hen zorgen en hun primordiale taboes zouden gevrijwaard moeten worden. Als een kind iets moois doet, waardeer het. Ik maak mij geen zorgen over een kind dat een klein beetje ondeugend is, hier moeten zij dat zijn. Het is in orde. Maar als hij iets doet, dat anti-Ganesha is, wees voorzichtig! Allerlei ziekten kunnen zich ontwikkelen en als deze taboes in de kindertijd vernietigd zijn, dan kunnen ze heel moeilijk opnieuw tot leven gebracht worden. Toch heb ik altijd al gezegd, dat onschuld nooit verloren gaat.

Er zijn enkel wat wolken die de onschuld trachten te overschaduwen en we worden eerder onwetend over het feit, dat we iets verkeerds gedaan hebben. Dat is jullie taak. Jullie maatschappij is verschrikkelijk. Ik weet niet waar de volgende generatie zal uitkomen. Wanneer ik eraan denk, krijg ik echt schrik. De oplossing ervoor is dat je heel voorzichtig moet zijn met je kinderen, hun denken en hun houding tegenover Shri Ganesha.

Zij zijn speciale, lieftallige dingen voor Shri Ganesha. Je kunt je niet inbeelden hoe zeer hij van kinderen houdt en hij is er altijd om je kinderen te beschermen. Als hij iets beschermt, zijn het de kinderen die hij beschermt. En als jullie echt begrijpen wat ik nu zeg -want als je deze marge van menselijk leven en spiritueel leven moet overschrijden- is het belangrijkste je Shri Ganesha! Als de Kundalini opstijgt, is Shri Ganesha rustig, hij helpt de Kundalini opstijgen. Hij is degene die je ook laat verstaan dat je dingen verkeerd aan het doen bent. Hij zorgt voor je, maar hij zal je niet vergeven.

Het is niet zo moeilijk. In plaats van deze natuur te vernietigen, tracht ze op te bouwen, tracht uit te vissen hoe je er een mooie tuin van kunt maken, of een mooie plaats. Telkens als ik hier ben, denk ik na over wat ik zou doen met dit land hier, dat heel dor is, hoe kan ik het veranderen. De hele tijd den ik na over hoe ik het mooi kan maken. En als er onschuld is, geen hebzucht, geen wedijver, geen gehechtheid, maar alleen de schoonheid van je eigen schepping om van te genieten en te zien hoe de dingen zijn.

De mensen zijn buiten de grenzen gegaan, buiten alle begripsvermogen. Bijvoorbeeld, hier of gelijk waar in Europa word je verondersteld geen fruit meer te kweken. Waarom? Omdat de prijs laag moet gehouden worden. Als je zoveel fruit hebt, waarom stuur je het dan niet naar plaatsen waar ze geen fruit hebben? Ze zullen het (integendeel) vernietigen, gedaan ermee, maar dat zullen zij niet doen. De liefde en het medegevoel voor anderen is er niet en als Moeder Aarde meer produceert dan nodig, vernietigen zij het, alleen maar om de prijzen hoog te houden. Heel wreed! Zij zijn nog heel wreed. Zij denken alleen aan geld, geld, geld, geld. Dit gebeurt allemaal. Het gebeurt nog altijd en ik ben er zeker van dat de dag zal komen, dat het allemaal zal ophouden.

De cafés zijn de beste gebouwen in het dorp. De wijze waarop ze het drinken verheerlijken, is nog het beste van al. Het wordt allemaal gedaan, je ziet het. Eén ding maar: ik zou graag hebben, dat jullie het verlangen hebben dat het drinken zou ophouden, net als roken. Als je zo denkt, zou het een beetje kunnen oplossen. Ik denk persoonlijk, dat je door het drinken al deze perverse gewoontes ontwikkelt. Anders, waarom zou een normaal mens, met een normaal brein zulke dingen doen: vechten, ruziën, doden, geweld? Het is onmogelijk te begrijpen hoe een normaal mens zoiets kan doen.

Shri Ganesha geeft je evenwicht, hij houdt je op het juiste spoor. Maar als je niet naar hem wilt luisteren, word je eruit gegooid. Ik hoop, dat je onze relatie met de natuur begrijpt, met Shri Ganesha en met onze Kundalini. Dat is absoluut hetzelfde – absoluut. Als je van de natuur houdt, zullen al die ideeën over het bederven van je onschuld voorbij zijn.

Ik schreef vroeger poëzie, ik houd van de natuur, maar toen zei ik tot mijzelf, dat ik mij moest inzetten voor Sahaja Yoga. Als je je toelegt op poëzie, zullen ze je allen een dichteres noemen en je wilt die status van dichteres en zo helemaal niet, dus gaf ik het op. En ik was een heel goede sportvrouw. Ik speelde van alles, ik was de eerste in elk spel en ik deed mee aan kampioenschappen, en zomeer. Ik gaf het op. Wat ik ook deed, deed ik met volle overgave. Ik studeerde geneeskunde en ik stond als eerste in de hele universiteit. Ik gaf het op. Waarom?

Omdat ik de Primordiale Moeder ben en ik moet de taak uitvoeren, die erin bestaat de primordiale natuur te doen ontwaken, het dharma in de mens en dat is wat ik moet doen en niets anders. Maar daarvoor doe ik niets, ik ben nishkriya, ik doe niets, echt, ik doe niets. Het wordt gedaan door de natuur, door Shri Ganesha, Vishnu, Mahesha, iedereen, zij doen het. Maar wat is de relatie? De relatie is dat zij allemaal in mijn lichaam aanwezig zijn en zij zijn allemaal gebonden door hun eigen dharma en zij handelen. Dit is de relatie: spontaan, automatisch, een ingebouwde relatie.

Bijvoorbeeld, de ventilator is ingebouwd. Zodra je op de knop drukt, begint hij te draaien. Het is zo. Zij zijn allen met mij verbonden en zij hebben een enorm protocol, een enorm respect, in die zin dat als ik iets zeg, zij het niet zullen afmaken. Dit is iets heel dieps, wat ik jullie nu vertel: dat jullie mensen zijn, dat jullie dharma’s ingebouwd zijn en als je tegen je dharma’s ingaat, dan zal het met jou gedaan zijn.

Zij zijn allemaal in je ingebouwd, ze zijn potentieel allemaal aanwezig. Ik hoop dat je zult begrijpen hoe belangrijk het is je bewust te zijn van je beperkingen binnenin jezelf. Veel dank aan jullie allen.

Moge God jullie allen zegenen.