Navaratri Puja- Cabella di Ligure, Italië – 5 oktober 1997

Vandaag is het de zesde dag van Navaratri.

Er zijn veel incarnaties van de Godin geweest, met verschillende bedoelingen. Maar toen de grote heiligen die de Moeder vereerden, aan introspectie deden, begrepen ze wat zij voor ons gedaan heeft.

Vorige keer heb ik je verteld dat het dharma de aangeboren valenties van de mens vertegenwoordigt en dat het er tien zijn. Dit is reeds in ons gevestigd, maar we dwalen af, we dwalen af van het dharma en dan ontstaan alle problemen, want het is geen menselijke kwaliteit het dharma op te geven.

Maar de Godin zelf heeft reeds zoveel dingen voor ons gedaan, binnen in ons, hoewel we er ons niet van bewust zijn. Er is gezegd: “Ya Devi Sarva Bhuteshu”: “Al diegenen die u heeft geschapen” dit gaat voornamelijk over mensen, “Wat doet u? Hoe bestaat u binnen in de mensen?” Nu, kijk eens voor jezelf of je deze kwaliteiten in je hebt of niet, want ze zijn je gegeven door de Godin, de Shakti binnen in jou.

Zoals: “Ya Devi Sarva Bhuteshu Shanti Rupena Samsthita”. Dit is heel belangrijk namelijk “U bestaat in de mens als vrede”. Kan je zo’n mensen vinden, die vredevol zijn, innerlijk en uiterlijk? Heel moeilijk! Maar zij heeft je dit gegeven, zij heeft je deze vrede gegeven die je moet vestigen. Zo gebeurt het nu; omdat je van je menselijke dharma’s afgeweken bent. Deze vrede die zij je gegeven heeft, moet je dus bereiken door je spirituele groei, door de Kundalini-ontwaking.

Je bent opgewonden, goed, of je wil wraak nemen, je wil anderen kwetsen, je wil anderen in moeilijkheden brengen, soms geniet je daarvan. Mensen, zelfs Sahaja yogi’s genieten ervan anderen te kwetsen en moeilijkheden te bezorgen.

Het tweede dat zij dus zegt, is: “Ya Devi Sarva Bhuteshu Priti Rupena Samsthita”. Priti is de kwaliteit van liefhebben die de mens gekregen heeft, de kwaliteit van liefhebben. Maar die is er niet. Want het meest absurde in de mens is jaloezie. Veronderstel dat ik een cadeautje aan iemand geef en een ander cadeautje aan iemand anders. Zelfs in Sahaja Yoga zijn ze dan jaloers. Dit is heel verwonderlijk.

Hoe kan je jaloers zijn, als de Godin je de kwaliteit heeft gegeven om lief te hebben? Dat mensen erg jaloers zijn is zeer, zeer gangbaar en onzinnig. Maar als Sahaja yogi’s zou het niet mogen, want de kwaliteit die de Godin je gegeven heeft, is liefhebben. Deze kwaliteit zou je moeten uitstralen, maar je bent in tegendeel erg jaloers. Dat betekent dat je geen Sahaja yogi bent, die gezegend is door Shri Mataji. Neen! Als je gezegend bent, zal je niet de minste jaloezie kennen. En deze jaloezie gaat soms zo ver: “Wij zijn van Cabella, jullie zijn van Albera. Afgelopen!” Deze twee plekken liggen zo dicht bij elkaar als twee neusvleugels, maar er zal jaloezie zijn. Of er zal jaloezie zijn over: “Waarom komt u niet naar mijn land, Moeder, als u naar dat land kan gaan?”

Dit komt ook van onwetendheid zoals “dit is van mij, dit is van mij, dit is van jou”. Deze jaloezie begint op zo’n eigenaardige manier dat we niet beseffen dat zij ons de kracht heeft gegeven om lief te hebben, een enorme kracht om lief te hebben. Het kan geen omineuze kracht zijn, maar wel een voorspoedige, dharmische kracht om iemand lief te hebben zonder enige lust of hebzucht, zonder enige jaloezie. Maar het menselijke brein heeft zichzelf zo sluw ontwikkeld, dat het fier is op iemand jaloers te zijn. Zoals ik je zei, komt uit deze jaloezie alleen maar hebzucht voort. Dit is een feit, want je wilt hetzelfde kopen omdat je jaloers bent. Je moet wedijveren met anderen. Als iemand een betere baan heeft dan jij, dan moet je met hem wedijveren.

Deze dingen zijn allemaal destructief, terwijl de krachten van de Godin constructief zijn. Zij geeft je alle krachten die werkelijk constructief zijn.

Vervolgens zegt zij, zo zeiden de wijzen: “Ya Devi Sarva Bhuteshu Kshama Rupena Samsthita”. Kshama is vergiffenis, vergiffenis vanuit het hart. Neem nu, iemand is hardvochtig geweest tegen jou, is lastig geweest tegen jou, heeft je uitgebuit, heeft je moeilijkheden bezorgd, maar jij hebt een grotere kracht, de kracht om te vergeven. Gebruiken we die kracht om te vergeven?

Dan, om ons tot rust te brengen, geeft zij ons de slaap: “Ya Devi Sarva Bhuteshu Nidra Rupena Samsthita”. Als je moe bent en niet kan slapen, laat zij je slapen. Zij brengt je tot rust. Zij heeft dus de kracht om je tot rust te brengen, want zij werkt door het parasympathisch zenuwstelsel. Het sympathisch zenuwstelsel kan je opgewonden of depressief maken. Maar het parasympatisch zenuwstelsel brengt je tot rust, brengt je hart, je lichaam tot rust en je voelt je volledig ontspannen en je slaapt op de schoot van je Moeder.

Maar er zijn veel mensen die niet kunnen slapen, omdat ze denken over iets dat ze moeten bereiken. Als je niet kan slapen, dan is er iets mis met je. En als jullie niet kunnen slapen, kan ik ook niet slapen. Wat er ook collectief gebeurt, het werkt ook op mij. Wat je ook verkeerd doet, het werkt ook op mij, vooral als het collectief is. Je kan dus niet slapen omdat je nadenkt over dingen die waardeloos zijn. Nu, om dat in Sahaja Yoga te overwinnen, weten we dat we in gedachteloos bewustzijn moeten gaan.

Maar als je ego werkt of … Dit kind is zeer storend, ik heb hem al de hele tijd zien rondlopen, je zou het hem beter zeggen. Wiens zoon is hij? Zie je, in Indië zal je zien dat kinderen volkomen rustig blijven. Waarom? Omdat de moeder de verantwoordelijkheid opneemt om haar kind op te voeden. Zoveel programma’s hebben we gehad, heb je ooit een kind zien rondlopen? Ook gisteren waren ze hier aan het rondlopen. De reden is dat de moeder de verantwoordelijkheid niet opneemt als moeder, om ervoor te zorgen dat de kinderen goed opgevoed worden. Zelfs nu jullie al zo oud zijn, moet ik jullie nog zeggen wat goed is voor jullie, voor je samenleving. Er is een nieuwe generatie opgekomen. In deze nieuwe generatie, als je je nog steeds niet op de goede manier gedraagt, maar abnormaal, hoe kan je dan indruk maken op de anderen? Dus moet Moeder jullie dit zeggen

Het meest interessante dat de Moeder in jullie gevestigd heeft is: “Ya Devi Sarva Bhuteshu Bhranti Rupena Samsthita”. Zij brengt jullie in de waan, want soms kunnen de kinderen iets niet begrijpen tenzij ze tegenover een waanbeeld staan. Ze moeten oog in oog staan met de illusie. Zij laat je doen, staat je toe fouten te maken, tot je ontdekt dat je verdwaald bent. Dit spel is zeer belangrijk, het is wat men de rol van Mahamaya noemt. In elke religie wordt besproken dat we in deze illusie verloren lopen. Wat zijn nu de illusies die we hebben? We hebben de illusies van het ego, die mannen doet geloven dat ze zeer machtig zijn, dat ze kunnen doen wat ze willen en er niet voor gestraft zullen worden. Ook vrouwen gedragen zich op dezelfde manier. Ze begrijpen niet dat het een illusie is die Moeder ons gegeven heeft, om te kunnen begrijpen dat we verkeerd zijn. Want als je iemand vertelt: “Dit is verkeerd, dus doe het niet”, zijn ze nog niet volwassen genoeg, dus zullen ze doorgaan met verkeerde dingen. Dus zegt de Moeder: “Goed, ga zo door, heel mooi, heel goed, dit is een goede zaak, wil je in de zee springen, spring dan!” Alleen als je beseft dat je in een waan bent geweest, dan pas kan je terugkeren.

Anders kan je niet zonder problemen terugkeren. Zovelen onder jullie zijn zo koppig, zo zelfbewust. Wat men je ook vertelt, je zal niet luisteren. Hoe je ook probeert jezelf te overtuigen op mentaal niveau, het zal niet lukken. De Bhranti, de illusie, ligt dus voorbij het brein, er voorbij. Het werkt soms heel goed voor moeilijke mensen.

Als je nu in de positie van een moeder staat, wil je niet dat je kind vernietigd wordt, vanzelfsprekend. Ze voelt zich verantwoordelijk en ze denkt: “Nu hebben ze de verbinding met het Goddelijke en deze verbinding zou niet verbroken mogen worden, ze zouden de hele tijd gezegend en gelukkig moeten zijn.” Dit alles bestaat in ons, is binnen in ons ingebouwd vanaf onze kindertijd, maar we vergeten het en stilaan, stilaan beginnen we het te verliezen. Misschien zijn het onze conditioneringen of is het ons ego, of misschien vergeten we dat we gerealiseerde zielen zijn.

Ik spreek tot jullie, tot mensen die gerealiseerde zielen zijn, ik spreek niet tot de mensen die al verloren zijn, of die misschien op weg naar Sahaja Yoga zijn. Maar de manier waarop jullie opgevoed zijn, de manier waarop jullie dit alles gezegd is, heel zacht met liefde, met genegenheid, met zachtheid, als je dit niet begrijpt, kom je in de Bhranti terecht.

Er is bijvoorbeeld ook gezegd: “Ya Devi Sarva Bhuteshu Lajja Rupena Samsthita”. Lajja, ik weet niet hoe ik dit kan beschrijven, het is niet verlegenheid, het is een soort schaamte over je lichaam. Tegenwoordig zijn er schoonheidswedstrijden, ook in Indië is er een schoonheidswedstrijd geweest. (Waarom ben je aan het opschrijven? Wat schrijft hij op? Het is niet nodig op te schrijven, er zal een opname zijn, goed?)

“Lajja Rupena Samsthita” betekent dat je beschaamd bent je lichaam te tonen en dat geldt vooral voor de vrouwen. Je zal zien dat de vrouwen als kind heel verlegen zijn, kleine meisjes zijn heel verlegen. Deze verlegenheid verdwijnt geleidelijk aan, maar in het begin zijn ze zelfs verlegen tegenover mij. Ze komen naar mij en houden hun hoofd naar beneden, ze zullen zelfs niet groeten. Heel lief!

En ze houden er niet van dat mensen eigenaardige kleren dragen. Ik herinner me dat mijn kleindochter eens een tijdschrift zag waarop een dame in zwempak stond. Ze zei: “Wat doe je nu? Je zou beter je kleren dragen, anders zal mijn grootmoeder komen en je een pak slaag geven!” Dat zei ze aan die dame… en dan deed ze het tijdschrift open en zag een man met alleen maar een heel klein slipje, ik weet echt niet waarom ze dat doen. Dan zei ze: “Dit ziet er een heel schaamteloze man uit. Het zal hem slecht vergaan.” Ze sloot het tijdschrift en zei aan de dienstmeid: “Verbrand dit, verbrand dit allemaal, ik wil het niet meer zien.” Zo’n klein meisje, ze wist dat het verkeerd was.

Maar de manier waarop we tegenwoordig ons lichaam tentoonstellen. Soms heb ik het gevoel dat al deze ontwerpers zullen sterven of bankroet gaan omdat mensen deze dagen zo weinig kleren dragen. Er is geen plaats meer voor een kunstenaar om zijn werk te tonen of zijn kunst om mensen te kleden.

In Japan heb ik hun gevraagd, dit is lang geleden, nu zijn de Japanners Amerikanen geworden, maar in die tijd zei ik: “Hoe komt het dat jullie deze kleren, deze kimono’s dragen die zo mooi gemaakt zijn?” Ze zijn heel duur, en het kost heel wat tijd om ze aan te doen. Ze zeiden: “Zie je, God heeft voor ons zo’n mooi lichaam gemaakt, dat is zijn kunst, en wij moeten onze kunst gebruiken om het te versieren. Wat we dus doen is onze kunst gebruiken om het te versieren.”

Ik vond het heel fijn, want in India is het ook zo. Een dame word verondersteld een sari te dragen die heel kunstig, heel mooi gemaakt is, gewoon om haar lichaam te versieren, gewoon om haar lichaam te respecteren. Maar dit lijkt verdwenen te zijn met de invloed van Amerika. Ik zou zeggen dat ze geen hersenen hebben, absoluut geen hersenen, er valt niets van hen te leren!

Hun geschiedenis is maar 200 jaar oud en wij beginnen ons te gedragen zoals zij. We zien zelfs niet wat er met hun land gebeurt, wat voor soort mensen ze zijn, hoe ze leven, wat hun ideaal is, wat hun doel is in het leven. Iedere valse goeroe heeft hen uitgebuit omdat ze geen hersenen hebben. Als ze hersenen hadden, zouden ze hen nooit aanvaard hebben. Ze hebben hersenen om een computer te doen werken, of een televisie, mechanische zaken. Maar wat hun eigen lichaam betreft, weten ze niet hoe ervoor te zorgen.

In Indië was er een schoonheidswedstrijd en veel verstandige mensen waren ertegen, omdat het iets is zoals je lichaam verkopen en er geld uit halen. Wat is het verschil tussen prostitutie en dit? Als je geld verdient door je lichaam te verkopen, dan is het prostitutie. Je wordt niet verondersteld je lichaam te verkopen. Dat is niet wat de Godin je heeft gegeven, maar je zou je netjes moeten kleden, telkens anders want er zijn verschillende gelegenheden en je zou je naargelang deze gelegenheden moeten kleden.

Een tijd geleden gaf ik een heel mooie sari cadeau aan een dame, een sari die we paithani noemen. Er was een receptie voor de publicatie van een boek en deze dame was daar. Ik vroeg haar: “Waarom draag je geen paithani?” Ze zei: “Hoe kan ik hier een paithani dragen? Er is toch geen huwelijk. Hoe zou ik voor deze receptie een pinthani dragen? Dan zou er een huwelijk moeten zijn.” Heel lief: “Voor een huwelijk kan ik het dragen.” Het zijn allemaal, zoals je ziet, gelegenheden, plaatsen waar gevierd moeten worden.

Zoals in Indië, wanneer vrouwen naar de tempel gaan, of de godenbeelden vereren of iets anders, zullen ze dragen wat nodig is om de Godin tegemoet te treden. Stel je voor dat de mensen naar dit programma kwamen met, ik weet niet hoe ze dat noemen, jute kleren, kleren van jute zoals hippies. Wat zou er met mij gebeuren? Ik zou in het niets verdwijnen, dat kan ik je verzekeren.

We moeten dus respect hebben voor het lichaam. Dat is wat zij in het begin gezegd heeft: “Lajja Rupena Samsthita”. Nu zou je kunnen zeggen dat er mensen zijn die een bad nemen in de rivier of zoiets en het verrechtvaardigen, maar jullie zijn heiligen, jullie zijn gerealiseerde zielen. Je moet niet kijken naar deze mensen die nog niet gerealiseerd zijn en zich misdragen. Je moet doen wat een heilige zou doen.

Er zijn zoveel kwaliteiten die de Godin je gegeven heeft. Een volgende is “Kshuddha Rupena Samsthita“. Zij is degene die ons honger gegeven heeft. We moeten ons voedsel eten. Tegenwoordig is het de mode slank te zijn of hoe je het ook mag noemen, en je weet dat zoveel ziekten zich ontwikkeld hebben: anorexia, dit en dat, omdat vrouwen weinig willen eten. Je kan hetgeen je eet aanpassen, maar het is niet het doel van het leven alleen voor je lichaam te zorgen. Het lichaam is niet het enige wat belangrijk is. Wat belangrijk is, is je Spirit.

En zij is degene die je de Kundalini geeft. Zij is degene die je een manier geeft om spiritueel te groeien, maar je maakt je de hele tijd zorgen om je lichaam. Dit is iets dat ik niet kan begrijpen, vooral bij de vrouwen die de Shakti zijn.

Een volgend punt is dan dat ze een mode volgen. Mode is gekheid! Toen ik jong was, droeg ik mijn bloezen alleen op deze manier. Maar ook in Indië is de mode gekomen. Ze maakten de mouwen langer, dan maakten ze de mouwen korter en daarna heel korte mouwtjes tot hier. Ik dacht: “Wat is dit voor nonsens? Waarom op deze manier geld verspillen?” Je hebt een bepaald model, dit is het traditioneel aanvaard model en dat zou je moeten dragen. Waarom wil je je mouwen langer of korter blijven maken naargelang de mode? “Dit is de mode!” Wie maakt de mode? De Devi? Heeft de Devi de mode gemaakt? Wie heeft de mode gemaakt? Het zijn deze hongerige, hebzuchtige mensen die je voor de gek houden en jullie proberen deze modes te volgen.

Nu heb ik je bijvoorbeeld verteld dat je olie op je hoofd moet doen, tenminste op zaterdag, breng voldoende olie aan en was je hoofd ddaarna. Maar je doet het niet en dan zal je je haar beginnen te verliezen. Ik kan begrijpen dat je geen tijd hebt als je een heel druk bezette man bent, maar waarom? Waarom doe je niet wat nodig is, ook voor jezelf? Je zal dus op je lichaam letten om te vermageren en je zal je haar verliezen, je zicht zal verzwakken, je tanden zullen uitvallen en je zal heel snel een oude feeks worden. Hetzelfde voor de mannen. Tegenwoordig gaan de mannen ook naar een schoonheidssalon heeft men mij verteld. Teveel geld denk ik, samen met domheid. Het is niet nodig. Als je een goed gezond leven leidt moet je lichaamsbeweging hebben en mediteren. Als je mediteert, word je vredevol. Met die vrede zal je verbaasd zijn dat je zoveel energie hebt. Zoveel energie gaat verloren door te denken. En wat denk je? Als je aan iemand vraagt: “Waaraan denk je?” “Aan alles!” Maar wat betekent alles? Waarom denk je zoveel? Waarom is het nodig te denken? Het is een gewoonte, een menselijke gewoonte om maar te blijven denken over alles. Bijvoorbeeld, er zijn hier drie tapijten. Als ik er nu mijn aandacht op zet, zal ik gewoon zien hoe mooi ze zijn, ik zal ervan genieten, genieten van wat de kunstenaars gemaakt hebben. Dat is alles. Geen woorden, niets! Alleen maar innerlijke vreugde. Maar als je het aan iemand anders vraagt, zal hij beginnen te zeggen: “Oh! Dit is niet goed, dat is niet goed. Zoveel, zo’n prijs, die prijs, dit hier, dat daar.” De vreugde van de kunstenaar is verdwenen! Je kan die vreugde niet vinden, die vreugde die we zoeken. Wat we zoeken, is vreugde. En zelfs wanneer je een manier vindt om ze te zoeken, zal je ze niet bereiken omdat je denken een automatische reactie is. Een reactie op alles. En het maakt het leven zo ellendig. Het leven van degene die denkt en ook van anderen.

Ik zal je een voorbeeld geven: We hebben dit hier gemaakt (de hangar), omdat er zeer zware regens zijn en we ook het probleem hebben dat het soms sneeuwt. Dus dacht ik dat het mooi zou zijn zo iets te maken en het is heel goed gemaakt, we hebben het. Nu zijn er in dit Italië mensen die denken. Heel veel. Daarom gaat het niet vooruit. We hebben drie jaar geleden een aanvraag ingediend. Drie jaar lang hebben ze ons geld vastgehouden in de bank. Stel je voor! En de eerste keer zeiden ze: “In orde, alles is in orde, je kan dit doen.” De goedkeuring had 70 handtekeningen van deze Italianen en dan kwamen ze zeggen, dezelfde mensen: “Neen, neen, je moet het veranderen in koper.” Ik zei: “Waarom?” “Omdat koper esthetisch zeer goed zal zijn.” Maar weten ze niet, domme mensen, dat koper er hetzelfde uit zal zien, dat het na amper een maand dezelfde kleur zal hebben? Dit is het idee van esthetiek. En nu heb ik hen gezegd: “We willen uw land niet meer, houd het maar voor uzelf en geef ons ons geld terug.” Met zo iets eenvoudigs als dit. Waarom? Omdat ze een comité hebben, er is een “regiune”, “bigiune”, “sigiune”, je moet al die nonsens doormaken, omdat ze allemaal op hun stoel zitten, heel ernstig: “We moeten overleggen, we moeten beraadslagen, we moeten het aan iedereen vragen en dit en dat.” En wat komt er uiteindelijk uit? Geen enkele vooruitgang. Er is geen vrede. Misschien, ik weet het niet, misschien zijn er wat onderhandelingen onder tafel nodig en durven ze dit niet zeggen. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar ik kan nog steeds niet begrijpen dat een dienst ‘ja’ zegt en dan op de zaak terugkomt en ‘neen’ zegt. Drie jaar! Wat ik dus probeer te zeggen is dat teveel denken een teken van ego is. Maar ze vinden geen oplossingen. Geen oplossingen, van welke soort ook. Ze zullen nooit tot de oplossing komen. Omdat ze alleen maar overleggen, argumenteren, nadenken, ze hebben geen oplossingen.

Nu is het belangrijk dat Sahaja yogi’s aan introspectie moeten doen, binnenin. Introspectie betekent binnen in jezelf kijken. Naar binnen kijken: “Waarom ben ik aan het denken? Wat ben ik aan het denken? Waarom is het nodig te denken?” Je zal Nirvichara worden. Laat je brein je niet voor de gek houden. Dit brein is als een aap. Ik zeg je, het is echt zoals een aap. En als het begint te werken, doet het je van de ene kant naar de andere kant springen, van het ene uiterste naar het andere. En als je dus tot een zogenaamde conclusie komt, en het werkt niet uit op die manier, dan ben je de meest ellendige persoon.

Ik heb gezien hoe mensen vermagerden, alleen door steeds maar aan iets absurds te denken. En je kan ook zien wat op globaal niveau het resultaat is van dit denken. Waarom is het nodig naar de maan te gaan? Zoveel mensen verhongeren, sterven uit. Wat is er het nut van naar Mars te gaan? Wat zullen ze daarna doen? Want ze hebben een gewoonte gevormd: eerst kwamen ze naar Indië, dan gingen ze naar China, dan gingen ze naar hier, naar daar. Ze kunnen niet neerzitten, zich ergens vestigen. Ook in hun huis kunnen ze zich niet vestigen. Vooral mannen. Als je met de trein reist, zelfs wanneer de trein voor twee minuten stopt, moeten de mannen uitstappen. De vrouw zal zich zorgen maken en wanneer de trein al begint te rijden, zullen ze erop springen. Het is een dwaas brein denk ik, zoals… waarom zeg ik zoals een aap? Zelfs apen zullen zoiets niet doen. Het punt is dat ze niet rustig op één plek kunnen blijven.

Nu, voor de meditatie moet je op één plek gaan neerzitten, niet van hier naar daar springen en van daar naar daar… wat heel moeilijk is. Vrouwen hebben andere problemen; terwijl ze koken gaan ze mediteren. Ze hebben geen tijd; ze hebben hun vriendinnen, ze moeten gaan winkelen, dingen kopen en hun huis vullen met allerlei soorten rommel. Ze hebben voor niets tijd..

Ze zijn ook erg avontuurlijk. Ze willen zaken doen, ze willen dit doen, dat doen. Er is geen tijd voor meditatie. Je vestigen is dus heel belangrijk. Vestig je in jezelf! Iemand anders vertelde me: “Moeder, als we ons vestigen, zullen we heel dik worden.” In orde, dat maakt niet uit, maar je moet je vestigen. Er zijn allerlei soorten excuses om niet te mediteren. “Ja, ik mediteer, Moeder, maar weet u, het is zo moeilijk in deze moderne tijd, we hebben een crisis in ons leven, er zijn problemen in onze levens.” Het zal je verbazen: wanneer er een crisis is, bijvoorbeeld in mijn familie, of in Sahaja Yoga, word ik onmiddellijk gedachteloos. Ik word spontaan gedachteloos omdat het probleem zal opgelost worden door de Paramchaitanya. De Paramchaitanya zal het probleem oplossen. Waarom zou ik denken? Vergeet het! Laat de Paramchaitanya ervoor zorgen. Als je niet vertrouwt op de Paramchaitanya, zal ze niet helpen, Ze geeft je geen oplossingen en je blijft ronddraaien met je brein om het uit te werken.

Dit is wat je absoluut zou moeten weten, dat je verbonden bent met de allesdoordringende kracht van de goddelijke liefde. Dit is geen liefde die dom is maar liefde die denkt, liefde die waarheid is, liefde die vreugde is. Dit alles is ingebouwd binnen in jou, en nu heb je je zelfrealisatie. En in plaats van jezelf te doen groeien, spring je gewoon op dingen die waardeloos zijn. En zoveel Sahaja yogi’s gaan verloren.

Onlangs zei iemand me dat we een honderdtal Sahaja yogi’s verloren hebben, omdat ze een andere Sahaja yogi begonnen te volgen die dingen begon te zien. Dus wilden ze ook zien. Als je iets kan zien, dan betekent dat gewoon dat je niet op die plek bent! Als ik bijvoorbeeld op de top van een berg sta, dan ben ik daar, maar als ik van de berg weg ben kan ik hem zien. Hoe meer je iets ziet, hoe verder je ervan verwijderd bent. Begrijp je dit punt? De subtiele Sukshma staat is er wanneer je het zelf bent. Hoe kan je het dan zien? Dit is het punt dat Sahaja yogi’s moeten begrijpen. “Moeder, weet u, hij kan zien, hij heeft aura’s rond u gezien, hij kan deze dingen zien.” Hoezo, je kan zien? Omdat je het bent, kan je het niet zien. Al deze mensen die soms zeer populair zijn bij het begin van Sahaja Yoga, proberen je te controleren en voor de gek te houden en dan word je eruit gegooid. Nu, dit is wat we het Laatste Oordeel noemen. Er zijn filters en filters en filters waar je door moet, waar je bekoord wordt door dit of dat, waar je voor dit of dat bezwijkt. Dit alles trekt je stap voor stap mee naar beneden…

Je komt op dat punt waar je vernietiging zeker is! Omdat je de Spirit moet worden, moet je groeien in je spiritueel leven. En als je beweging naar beneden gaat, wie kan je dan nog helpen?

Dit is een heel interessante tijd, zoals ik je verteld heb, de tijd van het Oordeel. En in deze tijd moeten we voorzichtig zijn en onze eigen rechters zijn. Niemand moet je vertellen dat je hier en daar verstoringen hebt. Je kan zelf voelen welke chakra’s niet in orde zijn. Wat ik zelf ook probeer om al je problemen te absorberen, alles te doen wat mogelijk is, om je hoger en hoger en hoger te doen groeien.

Maar ik heb het gevoel dat deze methode om je te helpen je niet erg sterk zal maken, omdat je altijd zal denken: “ Moeder zal toch mijn problemen absorberen!” Als ik 100 brieven krijg, zijn er 99 afkomstig van Sahaja yogi’s die lijden aan dit of dat probleem. Ik sta verbaasd, al deze kwaliteiten zijn al ontwaakt in jou. Ze zijn er, gebruik ze! Iemand zal zeggen: “Die man geeft me problemen, mijn vrouw geeft me problemen, mijn echtgenoot geeft me problemen…” Vergeef gewoon! Vergeef gewoon! Je kracht van vergeving is zwak. Bovendien, meer nog dan wat de heiligen geschreven hebben, heb je de kracht van de waarheid. Je kent de werkelijkheid, veel meer dan die heiligen die de Godin vereerden.

Als je gewoon kon beseffen op welk niveau je bent, zou je niet meer vallen, je zou niet zoveel naar beneden gaan. Het enige probleem is dat je moet weten dat je groei spiritueel moet zijn en dat deze kwaliteiten al heel erg in harmonie zijn en gevestigd binnen in jou. Meer dan het dharma. Je hebt misschien de kracht om het dharma op te geven of naar beneden te vallen, maar deze krachten in jou worden nooit vernietigd.

Ik herinner me, toen ik voor het eerst naar Amerika ging, ontmoette ik een man. De volgende dag kwam hij me vertellen: “Moeder, ik ben veranderd, ik ben veranderd, ik ben veranderd!” “Wat is er gebeurd?” “Weet u, ik haatte mijn oom, ik wou nooit met hem praten, ik was heel kwaad op hem. Maar stel u voor, gisteren kwam ik hem tegen, ik ben naar hem toe gegaan, heb hem omhelsd en gekust en ik zei: ‘Nu heb ik je vergeven, ik heb je helemaal vergeven. Dus voel je er niet meer schuldig om!.’ Hij begon zó naar mij te kijken…”

Met de Kundalini-ontwaking zullen dus al deze mooie kwaliteiten tot uiting komen, ook je vrijgevigheid. Je mooie wezen, dat verlicht is door de Spirit, zal de wereld tonen dat Sahaja Yoga de waarheid is! De mooie toneelstukken van gisteren hebben ons dat getoond. Maar het zou geen mentale tevredenheid in jezelf mogen zijn, dat ik mijn zelfrealisatie heb: ik ben er. Neen, neen, niet mentaal! Het is een staat. Het is een staat en om die staat te bereiken, moet je echt mediteren en tijd maken voor de meditatie, elke avond, elke morgen. Hoe meer je mediteert, hoe beter het zal zijn. Je mag geen enkel excuus geven, of jezelf overtuigen. Alles is onbelangrijk. Je spirituele groei is zeer belangrijk, als je werkelijk deze wereld wil redden in deze Kali Yuga.

Ik denk dat ik het jullie vandaag zeer duidelijk heb gemaakt welke kwaliteiten al in jullie gevestigd zijn. Ze zijn er. Het zijn geen dharma’s, maar kwaliteiten. Ze zijn er gewoon binnen in jullie. Het enige probleem is dat jullie je aandacht gekeerd hebben naar iets totaal tegenovergesteld, voor de rest zijn al deze kwaliteiten gevestigd binnen in jullie. Ze zijn er al. En niets kan ze vernietigen, behalve jij zelf. Als je ze vernietigd hebt, kan niemand je nog helpen.

Moge God jullie allen zegenen!