Birthday Puja, Dehli, India, 21 maart 1999

ETVD: Unknown NL Vertaling: Unknown Version: 2014-0319

Ik heb hen in het Hindi gezegd dat je de liefde, de liefde van één persoon hier uitgedrukt kan zien in de ogen van zovelen. En toen ik het enthousiasme zag werd mijn hart vervuld met grote liefde, nog grotere liefde.

Zo kunnen we zien hoe krachtig deze liefde is. Allerhande slechte gevoelens, negatieve gedachten en ook zelfvernietigende elementen kunnen worden gecorrigeerd en gecontroleerd op een eenvoudige manier in Sahaja Yoga, als je met een oprecht hart mediteert tweemaal per dag, ’s morgens en ’s avonds. Op dat ogenblik moet je natuurlijk niet naar je horloge kijken, maar genieten, gewoon genieten van je meditatie. Dat zal je zo’n kracht geven om anderen lief te hebben, om anderen te vergeven, in plaats van je slecht te voelen omwille van kleine zaken, je geïrriteerd te voelen omdat je denkt dat je zelfrespect aangevallen wordt, of soms agressief te worden naar sommige mensen toe, zeer agressief, zonder dat ze iets fout deden.

Het beste is om de vibraties te zien van de andere. Als de vibraties slecht zijn, heeft het geen zin de strijd aan te gaan, het zal nog meer misverstanden veroorzaken. Tegen iemand die heel slechte vibraties heeft, kan je niet ingaan, je kan zo iemand niet controleren. Of iemand die zichzelf heel belangrijk vindt, je kan best niet proberen hem te bedaren of proberen ermee te onderhandelen, of soms proberen mensen zijn ijdelheid te strelen. Door dit te doen, maak je het alleen maar erger. Dus het beste dat je kan doen, is je liefde te tonen op een heel lieve en andere manier.

Ik geef jullie een voorbeeld dat ik al vaak gegeven heb, dat ik deze Gagangarh Maharaj ging bezoeken, die op een heel hoge berg woonde. Het was onmogelijk om daar met de auto of een ander voertuig te geraken en ik moest te voet gaan.

Dus zei iedereen: “Moeder, waarom zou je daar toch naar toe gaan?”

Ik zei: “Voel de vibraties. Er komen goede vibraties, oké? Dat is waarom ik ga.”

Hij had vele mensen over mij verteld, en hij zei hun: “Adi Shakti is in Bombay geboren, waarom kom je naar mij?” Dat kwamen ze ons vertellen.

Dus zei ik: “Ik moet die man zien”, en daarom ben ik daar naartoe gegaan om hem te ontmoeten. Nu, hij wordt verondersteld de regen te controleren. Hij kon de regen controleren. Hij zat daar dus op een rots en hij was opgewonden zijn hoofd aan het schudden toen ik daar aankwam. En het was zo hard aan het regenen dat toen ik bij hem aankwam, ik volledig doorweekt was. Dus ging ik binnen in de grot waar hij woonde, en hij kwam heel kwaad binnen omwille van de regen.

Dus zei hij: “Moeder, waarom liet je mij niet toe de regen te controleren?”

Ik zei: “Dat heb ik niet gedaan.”

“Nee, dat heb je gedaan, want ik kan altijd de regen controleren, en je kwam helemaal tot hier op mijn uitnodiging, en de regen had zich niet mogen misdragen.”

Ik zei: “Nee, nee, de regen heeft zich niet misdragen.”

Dus wat er gebeurde, hij was heel kwaad, weet je. Ik zei: “Ga even zitten, ik vertel je wat er gebeurd is. Zie je, jij hebt voor mij een sari gekocht en je bent een sanyasi[1], en ik kan geen sari aannemen van een sanyasi, dus de regen heeft dit handig opgelost. Nu ben ik helemaal doorweekt en zal ik je sari moeten aannemen.”

Onmiddellijk, zie je, voelde hij een enorme liefde voor mij, hij begon te wenen en viel aan mijn voeten. En dan zei hij: “Moeder, nu weet ik hoe groot de liefde is, hoe het je afstand doet nemen van wereldse zaken en ongevoelig gedrag, en je naar een plaats brengt waar je kan genieten van de liefde die over je komt.

Dit is één van de verhalen die ik jullie vertel. Maar het belangrijkste in het verhaal is dit, dat je je liefde moet uittesten, je kunstjes van zuivere liefde, zuivere liefde, en het werkt. En je moet het leren, geleidelijk aan leer je het proberen. Je zou niet mogen opgeven. Sommige mensen zijn heel moeilijk, daar ga ik mee akkoord, heel, heel moeilijk. Maar probeer het tenminste met mensen die niet zo moeilijk zijn. En je zal ervan versteld staan dat je zo’n goed gezelschap hebt en heel veel vrienden en vriendschap, zoals we hier nu hebben in Sahaja Yoga.

De eerste keer dat ik naar Delhi kwam ben ik zo geschrokken, want er waren hier zo weinig Sahaja yogi’s en ze brachten – ik weet echt niet waarom ze mijn puja wilden doen, misschien hebben de yogi’s van Bombay hen iets gezegd – en ze brachten kumkum en alles in kleine plastieken flesjes, oh, bah! Ik kromp in elkaar, weet je, van hun onwetendheid. Ik zei: “Wat moeten we nu doen? Wat zal er gebeuren?” Maar vandaag, zie je, is hetzelfde Delhi zo groot geworden en zo mooi en zo enthousiast. Ik zag hun met hun vlaggen en ik wist niet dat er een processie met vlaggen gehouden zou worden, zoals we het wel eens in Cabella gehad hebben, denk ik. Maar hoe ze van elkaar genoten! Het is echt opmerkelijk.

Als je van liefde kan genieten, dan wil je helemaal niets anders dan liefde voor anderen, en niet voor jezelf. Integendeel, je zal zien dat je lichaam, je aandacht, je gedachten, alles erop gericht is liefde te creëren voor anderen, en niet voor jezelf. De hele houding zal veranderen. Zo kan je in het donker niets zien, maar als er zelfs maar een klein lichtje is, zal dit licht zich overal verspreiden. Niemand zegt tegen het licht: “Je moet je licht overal verspreiden”, maar het doet het. Op dezelfde manier zijn jullie allemaal verlichte mensen, jullie zijn allemaal verlicht met liefde, en het licht van deze liefde verspreidt zich automatisch, spontaan, sahaj.

Ik vond het ook zo mooi, hoe onze Yuva Shakti[2] danste en genoot. Ik denk dat het een heel grote zegening is, omdat deze dagen onze jonge kinderen, onze jonge mensen verloren lopen. Ze zijn nog niet zo slecht af als in andere landen, maar er is een heel grote trend om hun te verwennen en hun een heel westerse, bedorven persoonlijkheid te geven. Maar nu zag ik zo velen van hen samen dansen, terwijl ze hun kaste en geloof vergaten, alles, en van elkaars gezelschap genoten.

Dat is iets dat zou moeten gebeuren in dit land en in elk land, dat we allemaal de eenheid voelen en van die eenheid met elkaar genieten. Als we er niet van genieten, zijn we zoals een druppel buiten de oceaan, die op elk moment kan opdrogen. Maar wat er gebeurt als je een deel van de oceaan bent, is dat je elke beweging van de oceaan met je meedraagt, en je absoluut deel uitmaakt van de oceaan omdat je geen aparte identiteit hebt.

Al die zaken die een aparte identiteit creëren in onze samenleving of in onze cultuur, of in ons gedrag, in onze individuele levens, zouden allemaal bedwongen moeten worden. En dit zal veel problemen oplossen, van het gezinsleven tot het nationale, tot het internationale leven. Dus zouden we zulke gevoelens van verdeeldheid moeten bedwingen, dat we een apart huis moeten bezitten, een aparte staat, een apart land.

Stilaan zullen alle landen één worden, daar ben ik zeker van, omdat er grote tijden aanbreken, en zoveel mensen die hoge posities bekleden, zullen naar Sahaja Yoga komen. Eénmaal ze bij Sahaja Yoga zijn, zullen de dingen heel anders zijn. Vandaag hebben ze het nog niet, ze hebben Sahaja Yoga nog niet. Ze kennen onze grote beweging van liefde niet, dus willen ze alles nog apart hebben. Ze weten nog niet dat ze morgen zullen verschroeien van de hitte rondom, of misschien met de regen weggespoeld zullen worden, of dat Moeder Aarde hen misschien zou kunnen opslorpen.

Dus zouden we allemaal samen moeten staan, wat de verschillen ook zijn. We worden geboren in verschillende families, iedereen kan immers niet in één familie geboren worden. Maar nu hoor je bij de Sahaja Yoga familie, en deze Sahaja Yoga familie is één. Zij gelooft niet in een apart bestaan of afzonderlijke kenmerken. We zijn allemaal één met elkaar, en we trekken ons niets aan van de verschillen die buiten bestaan.

Ik was echt heel erg ontroerd, omdat nu het nieuwe jaar eraan komt met een nieuwe uitdaging voor ons allen die we moeten accepteren, dat de Kali Yuga[3] voorbij is en we Satya Yuga[4] moeten vestigen; en ieder van jullie, van elk land, zou moeten nadenken hoe je dit kan doen in je land en in andere landen. Wat zijn de problemen in een ander land? Breng je aandacht naar buiten, houd haar niet bij jezelf, waar je zou zeggen dat ik dit nodig heb, dat nodig heb, dat nodig heb. We zouden moeten weten wat anderen nodig hebben, wat hebben ze nodig, wat hebben de mensen in onze samenleving, in ons land, in de wereld nodig? Schrijf het best op: wat hebben ze nodig? Dat is beter, het kan uitwerken; het kan, het kan gecorrigeerd worden. Het is heel belangrijk voor Sahaja yogi’s om neer te gaan zitten en op te schrijven wat de wereld nodig heeft en wat er gedaan moet worden.

Het zal een goed idee zijn voor jullie allemaal om echt te streven naar dit soort homogene samenleving zoals we het hier vandaag hebben. En op een dag zal je verrast zijn dat wij degenen zijn die de leiding zullen hebben en de rest van de mensen zullen leiden met onze liefde, aandacht en zorg. Dus het is een heel belangrijke tijd, en op dit ogenblik zouden we allemaal op deze manier moeten denken.

Dankjewel. Moge God jullie zegenen.

[1] sanyasi: asceet die door vasten, meditatie en ontberingen eenheid met God probeert te bereiken

[2] Yuva Shakti: kortere benaming van ‘Nirmal Shakti Yuva Sangha’; de zuivere kracht van de jeugd in de wereldcollectiviteit van Sahaja yogi’s – jongerenbeweging binnen Sahaja Yoga.

[3] Kali Yuga: ‘Dark Age’; de donkere tijden van (moreel) verval en vernietiging.

[4] Satya Yuga: ‘Golden Age’ of ‘Gouden Tijdperk’. De laatste van een cyclus van (vier) yuga’s of tijdperken van elk duizend jaar waarin de mensheid zijn volledige glorie bereikt; tevens het begin van een nieuwe cyclus.