Adi Shakti Puja, Cabella Ligure, 6 June 2004.
NlTVD 2021-1122
De bijeenkomst van vandaag is heel speciaal. Het is ook een heel speciale dag, uiterst speciaal en heel gezegend. De reden hiervoor is, dat er gepraat, gezongen en verteld wordt over de oorspronkelijke Orde, de oorspronkelijke Kracht, de Aanvankelijke, de Adi, de Primordiale. En zij is het die verantwoordelijk is voor de schepping van dit groots universum. Waarom het begon en hoe het uitwerkt is … dat weet je al, daarover hoef ik niet te praten.
Maar vandaag moeten we praten over deze Kracht die in je hart verborgen ligt, waarmee je alles kan doen wat je wilt, om een nieuwe wereld, een nieuwe familie, nieuwe standaarden tot stand te brengen, die tot hiertoe niet gekend zijn. Dat is heel goed mogelijk, Dat is heel goed mogelijk en het gebeurt, maar de moeilijkheid is mensen inschikkelijker te maken, meer in harmonie met elkaar, absoluut.
Het lijkt een moeilijke zaak. Onder elkaar gaat het goed als ze met hun eigen vrienden zijn, met dezelfde stijl en zo meer. Maar hen echt één maken, één met elkaar, op dezelfde toon, op dezelfde lijn, is erg moeilijk en dat zou niet mogen. Zo hoort het niet, ze worden niet verondersteld zo te zijn, maar het moet uitgewerkt worden.
Nu is het probleem dat we mooie mensen hebben, mooie zielen, maar ze komen niet tot die eenheid met elkaar zoals het had moeten gebeuren. Hoe kunnen we dit probleem nu oplossen? Veel mensen vragen me: “Moeder wat doen we met dat probleem?” Ik glimlachte gewoon. Want als je het originele idee bekijkt, waarom we met deze X-stralen zijn gestart, waarom we met deze nieuwe soort van verstandhouding, met deze nieuwe soort van doordringing zijn gestart, dan is het omdat we de eenheid, de vernieuwing in elkeen wilden vinden.
Je zou erg dankbaar moeten zijn dat jullie allemaal één zijn, innerlijk één, dat niets op de tweede plaats komt. Er is er maar één, en als die ene spreekt, en als die ene iets wil uitvoeren, dan zal je versteld staan dat alles op dezelfde manier gebeurt. Het gaat over hetzelfde en het werkt op dezelfde manier uit. Er is geen verandering, er is geen verschil tussen beide.
Ondanks dat, ondanks dat gaat ons verstand afdwalen, in een soort van probleem dat in Sahaja Yoga geen enkele betekenis heeft. Het grootste probleem waar we mee kampen is dat we niet beseffen dat we geen probleem hebben. We hebben helemaal geen problemen. We denken dat er problemen zijn en dat we ze moeten oplossen, maar er zijn er geen, geen enkel van deze problemen is aanwezig. Ik zie nergens enig probleem. Zij die denken problemen te hebben, heb ik gevraagd ze neer te schrijven en ik zal trachten hen een antwoord te geven en hen te zeggen wat voor probleem het is.
Maar voor ik iets doe zou ik willen zeggen dat onze Sahaja yogi’s nog niet op het niveau zijn gekomen waar ze de eenheid, de bijzonderheid van de eenheid in hun harten, kunnen begrijpen. Dit komt allemaal van binnenuit, niet van buitenuit, alle inspanningen van buitenuit zijn dus van geen enkel nut. We moeten ongedwongen zijn en worden wat we echt zijn. Daar zal je merken dat er binnenin niets is. Het is niet nodig nog een bijeenkomst te hebben of andere regels, het is niet nodig, alles is aanwezig. Je moet dat gewoon zijn, dat worden.
Voor mensen die andere neuzen, gezichten, alles anders hebben, is het nogal moeilijk te begrijpen dat ze dezelfde zijn. Maar jullie zijn dat wel, want je weet niet wat je bent en daarom zien jullie er anders uit.
Ik moet je dus één ding zeggen: jullie zijn allen één. Eén in die zin dat elke impuls, elk gevoel, elk begrip, hetzelfde is. Alleen komen ze op een verkeerd moment op, op een ander moment en dat geeft je de verkeerde indruk dat het anders is, maar in feite is dat niet zo.
Er is er maar één, er is maar één relatie en dat is de relatie met de Adi Shakti, namelijk dat je deel uitmaakt van de Adi Shakti, dat je niet van de Adi Shakti kan gescheiden worden wat je ook probeert. Je werd uit haar geboren en je wordt door haar geleid, zij zorgt voor jou.
Voor mij lijkt alles één, terwijl jullie denken dat er een andere koers is, een andere handelwijze en dat is verkeerd. Wat ik ook zeg, het moet bewezen worden, waarom zou je anders zo een vreselijke bewering aanvaarden? Zelf ben ik één met jou en ik ben altijd … ik zal altijd hetzelfde blijven met elk van jullie.
Voor mij is er geen verschil. Ik bekijk niets op die manier. Het is uiterlijk, enkel je kleren en je stijl. Innerlijk, hoe je bent, kan misschien afhangen van je temperament. Als dat temperament een beetje verandert, dan zal je de eenheid onder jullie zien en de verschillen zullen snel verdwenen zijn.
Vandaag zag ik een heel gevaarlijke man. Ik dacht dat hij me kon doden als hij dat wou, dat hij kon doen wat hij wou. Maar neen, het gebeurde niet. Waarom was dat zo? Omdat ik hem niet begreep. Hij was zo niet. Hij wou alleen zijn eerbied betuigen. Hij wou mij niet vermoorden of iets verkeerds doen. Het is verwonderlijk hoe je elkaar begrijpt.
Tenzij je elkaar op een degelijke manier begrijpt, kan je niets bereiken dat redelijk is, dat essentieel is, dat juist is, dat de waarheid is. De waarheid begon dus een heel lange tijd geleden, lang voor iemand er maar kon aan denken de waarheid hier te hebben. Het verwaterde allemaal met zoveel zaken die niet waarheidsgetrouw waren en zo verdween de waarheid.
Ik zou zeggen, dat de slang … de slang werd geboren uit onwetendheid die dan door andere slangen gesteund werd. Slang na slang begonnen ze te groeien, vulden het hele universum met oneerlijkheid en verkeerde ideeën, geloofden erin en begonnen te vechten en elkaar te vermoorden. Maar het waren allemaal slangen. Hoeveel zou iemand moeten geloven in hun nonsens? In hoeverre zou iemand hun nonsens moeten volgen? In hoeverre zou iemand hun nonsens moeten accepteren? Het is heel moeilijk. Maar het is meer aanvaardbaar dan de waarheid. De waarheid wordt niet zo gemakkelijk aanvaard als de onwaarheid. Waarom? Omdat we in de onwaarheid staan.
Ons eigen begrip is onwaarheid en we zullen ons begrip van de waarheid moeten veranderen, wat niet moeilijk is want we zijn waarheid. We zijn de waarheid. De waarheid worden, wat we zijn, waarom zou het moeilijk zijn? Het zou niet mogen, maar het gebeurt.
Dat betekent dat er ergens in onszelf iets verkeerd zit dat we moeten vinden. En wat er in ons binnenin verkeerd zit, is dat we onszelf niet onder ogen kunnen zien. We kunnen onszelf niet onder ogen zien. We zien anderen onder ogen, niet onszelf. We zien onszelf nooit. We hebben geen idee van onze eigen situatie. Alleen daarom had je een moeder nodig, om het je te tonen. En zo kwam de moeder hier op deze aarde om je te zeggen welke problemen je binnenin jezelf hebt. Dit moet aanvaard worden. Dit principe moet beoefend worden. En je zal verwonderd zijn over jezelf hoeveel kennis je al bezit over jezelf en je hele omgeving. Het is niet zo speciaal, niet zo buitengewoon, alleen moet je voor jezelf redelijk zijn.
Ik denk dat mensen Sahaja yogi’s worden, maar ze zijn het niet. Ze zijn geen Sahaja yogi’s maar ze trachten het te worden. In tegendeel, ze zouden moeten weten dat ze Sahaja yogi’s zijn en dat ze niets moeten worden. Dan is er geen enkel probleem.
Maar als je aanvaard hebt dat er verschil is in Sahaja Yoga, dat Sahaja yogi’s verschillend zijn en dat jij verschillend bent, hoe kunnen jullie dan Sahaja yogi’s worden? Het gaat om de onwetendheid, de onwetendheid die maakt dat we ons als vreemden tegenover elkaar gedragen.
Totale onwetendheid. We moeten weten dat we allemaal hetzelfde zijn. Het is onnodig over wat dan ook onwetend te zijn. En als dat gebeurt zullen de problemen van de hele wereld zonder enige hinder opgelost worden.
De Puja van vandaag is speciaal omdat jullie de Puja doen voor iets dat nooit enige transformatie onderging, dat helemaal niet veranderd werd. Het was hetzelfde, bleef hetzelfde, werd bij hetzelfde geboren, is nog altijd bij hetzelfde.
Wat moet ik bij zo’n Puja zeggen? Waarom moet iemand iets zeggen? Niets. Wees gewoon één met jezelf. We komen op dat punt dat we één moeten zijn met onszelf en niet verloren geraken in de woorden, in de sfeer of in de andere bewegingen van ons brein. Want dit is het moment waarop het brein in beweging komt en als het begint te bewegen verliest het de controle over zichzelf. Het is zoals een slang, zolang ze zich op haar eigen plek bevindt is er geen gevaar, maar zodra ze beweegt vormt ze een gevaar. Op dezelfde manier moeten we weten dat ons brein heel erg lastig is en niet de verkeerde richting mag uitgaan.
Daarvoor moeten we Puja doen voor de Primordiale Moeder want we moeten proberen in lijn te blijven met de Primordiale Moeder. We moeten onszelf in een primordiale toestand houden. We moeten ons primordiale Zelf uitwerken en onszelf niet veranderen voor welke onzinnige reden ook. Dat kunnen bereiken zal het beste zijn.
Ik ben er zeker van dat we het kunnen, het is niet zo moeilijk. Alleen zijn we zo bewust van het feit dat we Indiërs zijn, Engelsen, Europeanen en zo meer. Maar dat zijn we niet. We zijn gewoon onszelf en dat moeten we bereiken.
Moge God jullie allen zegenen!