Diwali Puja, Dzisiaj jest dzień złożenia przysięgi, 20.10.1979 Dollis Hill ashram, Londyn, Anglia

…Czternastego dnia został on zabity przez Shadanana, Kartikeya, był synem Parvati i Shankara, który był bardzo potężnym przejawem Mocy Rudry, i jest zabójczą mocą Boga.

Był specjalnie stworzony po to, by zabić Narakasurę. Wtedy był ten jeden, ten rakshas był taką zmorą i zrujnował życie tak wielu ludziom. Uczynił tak wiele szkód i ludzie nie wiedzieli, jak znaleźć ochronę. W tym czasie, gdy Narakasura został zabity przez Shakti w formie Shandany, Kartikeyi – wszędzie świętowano. Następnej nocy ludzie świętowali, i następna noc była najciemniejsza w całym roku, czyli dzisiaj.

Piętnasty dzień ubywającego księżyca jest nazywany amavasya [nów]. Zatem jest to najciemniejsza noc. W każdym miesiącu jedna noc jest ciemna, ale ta noc jest najciemniejsza w całym roku i chwilę przed nią został zabity Narakasura. A w domu umieszcza się wszystkie światła i wiele z tych lamp jest zapalonych. Oczywiście, elektryczne światła są inne od tych, które jak wiecie, spalają badhy przez cały czas.

Więc po śmierci Narakasury, który miał całą swoją wielką armię, gdy był bardzo potężny i hipnotyzował rzesze ludzi, więc aby całkowicie pozbyć się tych pozostałych, oni zapalali te wszystkie lampy, aby wszystkie te diabły, które wciąż jeszcze się pałętały, wszystkie powinny zostać spalone, i w Sahaja Yodze, możecie zrozumieć, jak pali się lampa i jak badha jest zabierana przez lampę.

Ale wciąż wszystkie światła w domu muszą być zapalone. [do kogoś: Czy pójdziesz i zapalisz wszystkie światła w domu?] Światło powinno być wszędzie, na zewnątrz i wewnątrz. Żadne pomieszczenie nie powinno być ciemne, ponieważ one [badhy] kryją się w ciemności. Więc w żadnym kącie nie powinno być ciemno.

Potem jak wiecie, Rama zabił Ravanę, dziesiątego dnia przybierającego księżyca – to był Dussehra – i on [Ravana] został spalony, a potem on [Rama] powrócił do Ayodhyi, do swojej stolicy samolotem zwanym Pushpak, gdzie tego dnia został koronowany na króla.

Teraz, według astrologii, mamy trzy i pół pomyślnego dnia, kiedy nie musimy zaglądać do ksiąg astrologicznych, które nazywają się ‘panchang’, aby dowiedzieć się, czy jest to pomyślny czas czy nie. Dla jakiejś pujy, dla jakiejkolwiek… dobrej pracy ludzie w Indiach sprawdzają to z ‘panczang’, to jest księga do sprawdzania, która data jest pomyślna, a która nie jest. Jedna z nich jest dzisiaj, to dzień, gdy możecie robić coś dobrego, decydować się na dobre rzeczy.

Dzisiejszy dzień jest dniem, żeby coś ślubować, by pomyśleć o czymś wspaniałym, by wizualizować sobie coś wielkiego, prosić o dobrodziejstwo, zrobić dużą puję – to jeden z wielkich dni. Jeden z nich – nazywamy je muhurtas – czyli, gdy nie trzeba konsultować się z księgami i dlatego Rajyabhishek [koronacja], mam na myśli, że ceremonia koronowania Shri Ramy miała miejsce tego dnia.

Zatem jest tak wiele aspektów tego, że gdy Rama zabił Ravanę, kolejną szatańską moc – świętowano to Diwali. Świętowano to również znacznie wcześniej, gdy został zabity Narakasura. I właśnie tak wyrażamy naszą radość i szczęście, naszą wdzięczność dla Boga, że zawsze nas chronił swoją Mocą, swoją Shakti i zniszczył wszystkie rakshasy i wszystkie złe moce tego świata. To jest czas Dziękczynienia. Tego dnia, powinniśmy udać się do naszej starszyzny i złożyć im podziękowania za wszystko, co dla nas zrobili. Dziś jest dzień, aby podziękować wszystkim tym, którym powinniśmy, gdy musimy prosić Boga, by błogosławił wszystkich tych ludzi. Ten dzień jest również dla nas, byśmy byli bardzo uradowani i szczęśliwi, ponieważ czuję, że od jutra Sahaja Yoga poczyni nowe kroki. Jutro zaczyna się Nowy Rok.

A Nowy Rok Shalivahana, kalendarz vahana – są dwa kalendarze, jeden jest Vikram, drugi jest Shalivahan – Shalivahanów. I to jest dynastia, wiecie, że oni byli Moimi przodkami, którzy dali początek temu shalivahan. Istnieją dwie opowieści o Shalivahanie. Jedna jest taka, że ten pan oderwał gałąź i stanął na czele, dlatego był zwany Shalivahan. Ale faktycznie, oznacza to szal. Szal nazywa się Shali w języku Marathi, a ten, kto nosił szal Matki, nazwany był Shalivahan i kiedy jacyś Sahaja yogini udali się do Indii, jeśli pamiętacie w Rahuri, jest takie miejsce Rahuri Nandgaon, widzieliście również, gdzie żyli Moi przodkowie i wszystkie te miejsca. Podarowali wam szale do noszenia. I zapytałam: „Czemu daliście im szale?” Oni odpowiedzieli: „To są shalivahanas. Wszyscy oni są teraz shalivahanas. To dlatego mamy dawać im szale”. I oni byli bardzo szczęśliwi robiąc to.

Zatem jutro jest pierwszy dzień Nowego Roku. Ale dlaczego to jest takie potrzebne, by mieć pierwszy dzień Nowego Roku w naszym życiu? Dlaczego w zeszłym roku ci, którzy otrzymali Realizację, byli bardzo szczęśliwymi ludźmi, ale brnąc poprzez ścieżkę Samorealizacji traci się cały entuzjazm i idealizm, który się ma, gdy otrzymujecie Realizację. W związku z tym, myślicie o robieniu tak wielu rzeczy. Gdy dostajecie Realizację, jesteście w tym tak zanurzeni, radujecie się tym tak bardzo, że myślicie: „Teraz nadszedł czas, abym zrobił to, tamto i tamto. Mam zamiar skontaktować się z tymi ludźmi i zamierzam przekazać komuś te wiadomości i mam zamiar wykonać taką pracę, pokażę Matce, że to, co mi przekazała, zwielokrotniłem”. Ponieważ to było nowe doświadczenie, wielkie doświadczenie, jedyne doświadczenie, którego oczekiwaliście. A także dlatego, że zdecydowaliście, iż teraz będziecie nośnikiem tego wielkiego światła, które w was weszło.

I uformujecie jedno z tych świateł Deepavali. Deepavali, deep oznacza te światła, a avali – rzędy świateł. Więc będę jednym z nich i oświetlimy drogę ludziom, którzy chcą mieć Samorealizację. Wszystkie te wielkie idee, przychodzą do nas, gdy dotkniemy swojej głębi i czujemy się odpowiedzialni za całą resztę ludzkości. Ale wtedy stopniowo uświadamiamy sobie, że jest wiele problemów z naszym wzrostem, naszą własną istotą i Kundalini wraca do nich, wznosi się ponownie, i zdajecie sobie sprawę, że musicie siebie znacznie skorygować.

Wtedy zaczyna się to korygowanie, zaczynacie więcej myśleć o sobie niż o innych. Jak również inne rzeczy, które były z nami utożsamiane, jak nasze własne osobiste problemy, nasze własne osobiste idee, ambicje, kariery, i wszystkie rzeczy, którymi byliśmy dotąd oczarowani, zaczynają świergotać w naszych umysłach. A my zaczynamy zapominać ten moment, gdy dostaliśmy naszą Realizację, i wszystko to, co wewnątrz siebie przyrzekliśmy zrobić. Więc nowy dzień nadchodzi, by wam przypomnieć, że to nie ma znaczenia, co było to było. Dzisiaj, znów nadszedł nowy dzień, abyście ponownie obiecali sobie.

Ponownie rozpocznijcie swoją podróż, wiedzcie, że nadeszło słońce, a teraz bądźcie odświeżeni, nowość przynosi świeżość życia, i wtedy ponownie zaczynacie nowy dzień z większym entuzjazmem, z nowymi ideami, z nowymi obietnicami, z nowymi ślubami i z większym zrozumieniem Sahaja Yogi.

Ci, którzy teraz otrzymali Realizację, muszą wiedzieć, co się właściwie dzieje, gdy dojrzewacie. Zaczynacie zmieniać swoją postawę. Tylko dzisiaj, ktoś zadał Mi pytanie, i to jest to, co się powinno wydarzyć wam wszystkim. Po pewnym czasie postawa się zmienia, zmienia tak bardzo, że wy wiecie, iż już więcej nie poszukujecie, ale teraz macie dawać. Wy jedynie mówicie o dawaniu a nie o poszukiwaniu, ponieważ w pełni to odnaleźliście. Dopóki dzban się napełnia, dopóty woda może być do niego nalewana, kiedy podchodzi pod brzegi, mówi dość, nic nie dodawaj [niewyraźne]. Cokolwiek dolejecie, pójdzie do innych. Więc, gdy ta postawa rozwinie się w was, powinniście wiedzieć, że dojrzeliście. Ta postawa jest jedynym testem na to, że jest dojrzała.

Żadnych pytań, żadnych problemów, jedyną myślą, która naprawdę obejmuje całą przestrzeń przed nami jest, jak przyciągnąć innych do tej ogromnej niebiańskiej atmosfery Boskiej Miłości. Najpierw ma się obawy, potem rozwija osłony. Martwi się cały czas o robienie sobie bandhanów, dba o swoje wibracje. Potem on łapie bloki, zamartwia się, nie ma ochoty spotykać się z niektórymi ludźmi, potępia innych i mówi: „Wy nie jesteście w porządku” i unika ludzi. Wszystkie te rzeczy się dzieją, stopniowo stajecie się jednym z waszym zadowoleniem. A potem pojawia się pytanie: „Jak mam kochać tę osobę? Jak mam dać miłość tej osobie? Jak mam to wyrazić, że on też wskakuje do tego samego niebiańskiego błogostanu?” Potem uwaga staje się stabilna. Nie kierujcie uwagi to tu to tam.

Cała wasza uwaga jest na tym. Przez to stajecie się guru Sahaja Yogi. Wielu z was osiągnęło ten stan. Bez wątpienia mieliście wzloty i upadki, ale zapomnijcie o tym wszystkim. I to jest takie satysfakcjonujące, takie piękne, widzieć za mojego życia, że to w was zachodzi, że czujecie się tacy odpowiedzialni za to. Nie możecie zmusić innych do Sahaja Yogi.

Musicie wiedzieć, że nie może być żadnego nakłaniania, jedynie wasza miłość powinna przekonać inną osobę. Wasza miłość powinna sprawić, że inna osoba poczuje, że powinna podążyć ścieżką, która prowadzi do tak pięknego życia miłości. Wasz przykład sam w sobie to pokaże. Wszystkie priorytety się zmieniają. Cała atmosfera się zmienia i stajecie się czymś bardzo, bardzo innym.

Jeżeli ktoś was spyta, co się dzieje, gdy zapalicie lampę? Wtedy ona daje światło. Co się z tym dzieje? Był problem dopóki nie dawała światła. Teraz ono jest zapalone, by dawać światło innym. Ale na początku światło idzie w ten sposób. Więc ci, którzy mają Realizację, powinni wiedzieć, że to nastąpi. Pierwszą rzeczą, która się przytrafi, to obawy, że w to wpadniecie. Ponieważ należycie do społeczeństwa, które we wszystko wątpi, przede wszystkim w rozsądek.

I wy zaczynacie w to wątpić, ale powątpiewając lub rozmyślając, wy nigdy tego nie dostaniecie. Dostaliście to ot tak. Dlaczego to dostaliście? Dostaliście to, ponieważ ktoś was bardzo kocha, i był bardzo łaskawy. Ponieważ poszukiwaliście w waszych poprzednich życiach, i czyniliście wiele dobra, i to zostało wynagrodzone. Wasze czeki zostały spieniężone w banku. Jak możecie w to wątpić? A to oznacza, że wątpicie w siebie, w nikogo innego tylko w siebie, bo nie możecie uwierzyć, że to macie.

Więc nie udawajcie się w następną podróż wątpliwości. Przez wątpienie, będziecie się posuwać bardzo powoli.

I czasami to osiąga taki punkt, że sama zaczynam wątpić w zmianę, w wasze zdolności, wasz kaliber i tego, jak daleko macie zamiar wejść w Sahaja Yogę. Ponieważ Sahaja Yoga to nie jest zadanie bezużytecznych ludzi. Oni muszą być bardzo, ale to bardzo specjalnego rodzaju. Jeżeli są zwykłymi ludźmi, to mogą nigdy nie trafić do Sahaja Yogi. Oni pójdą trochę do góry, potem znów w dół, znowu pójdą do góry i znowu w dół. Ale jak tylko w to wejdziecie, nie musicie być zbytnio nakłaniani, jeśli zaczniecie się tym cieszyć, wtedy już to kontynuujecie, nie możecie tego porzucić. Ponieważ to jest źródło wszelkiej radości.

Więc dzisiaj jest dzień radości. Cieszmy się, że zabiliśmy w sobie ciemność i wystawiliśmy nasze światła na zewnątrz dla innych, by ich oświecić, by inni dostali światło Bożej Miłości.

Niech Bóg was wszystkich Błogosławi.

Teraz, co byście chcieli zrobić? Chcecie obmyć Moje Stopy czy coś? Yogin: My… jeżeli zrobisz puję. Yogin: Ganesha… Shri Mataji: Teraz, kiedy wymawiacie mantry i wszystko to najpierw, wtedy oni również to zaintonują. Teraz niech ich… teraz zobaczmy… Malcolm nie przyszedł, czyż nie? Malcolm, czy przyszedłeś na jakąkolwiek puję kiedyś wcześniej? Nie, Malcolm, nie przyszedł. Kto inny tutaj? Nie robiłeś żadnej pujy, prawda? Nie robiłeś. Pytam cię.