„Gotowi do wojny?” Zapytała Shri Mataji Nirmala Devi chór Sahaja yoginów, którzy śpiewali hymny bojowe w namiocie w Delhi 10-go lutego 1983 roku. No cóż, czy jesteśmy gotowi? Jaką bronią władamy, jakie są reguły pola bitwy, co z taktyką i strategią? Broń:  Są dwa rodzaje broni: defensywna, obronna (tarcza, zbroja, hełm)  ofensywna, atakująca (miecz, włócznia, łuk i strzały) W czasach Shri Ramy walka była mało skomplikowana: wycelowuję strzałę, strzelam, zabijam…i jakaż to ogromna przyjemność widzieć padającego raksasa. W czasach Shri Krishny znaczenie jakości oręża było olbrzymie. Arjuna nie pokonałby Karny, gdyby Shri Indra nie nakłonił Karny do oddania napierśnika, który otrzymał od Shri Suryi, a który czynił go niewrażliwym na ciosy. A co jest bronią Ludu Bożego w czasach Shri Mataji Nirmala Devi? Udoskonalone uzbrojenie wojny yoginów dwudziestego wieku jest sprawą zbyt złożoną, aby ją tutaj odpowiednio zaprezentować. Ponadto służby wywiadowcze Sahajlandu nie pozwoliłyby na ujawnienie delikatnych, tajnych informacji o yogińskim systemie obrony, który złośliwe buce próbują stale bezskutecznie penetrować. Pozwolono mi jednak przekazać kilka podstawowych zasad.  Broń defensywna (obronna) Istota yogińskiego systemu obronnego wyraża się jednym słowem: oczyszczanie! Wciąż od nowa stosujemy techniki Sahaja Yogi, aby oczyścić poszczególne koshas (powłoki) naszego mechanizmu psychosomatycznego, żeby negatywność utraciła władzę i nie mogła znaleźć a naszym systemie żadnego, nawet małego mrocznego zakątka, gdzie mogłaby się ukryć i zaczaić, czekając na doskonały moment, żeby nas zaatakować. Negatywność zna szlak, którym najłatwiej przeniknąć do naszego systemu (lewy Swadishthan, Nabhi, Agnya), ale najbardziej skuteczna jest wówczas, gdy jedzie na fali żądzy posiadania i przywiązania. Zatem Sahaja Read More …