Hintçe bir mektubun tercümesi, 21 Ekim 1976. Canım Sahaja Yogilerim, canım çocuklarım İzin verin bu Diwali sevginin ışığı ile sizleri aydınlatsın. Sizler yüksek bir alevle  yanan lambalarsınız ve üstünüzün kapakla kapatılmasına izin vermeyin.  Onlar,  kapaktan çok daha güçlü hale geldiler. Bu onların kendi mallarıdır. Onlar üzerlerine vurulduğu zaman, rahatsız oldular ve söndüler. Lambalarımız neden rahatsızlık duydular? Bunun üzerinde düşünmelisiniz. Onların çevresinde şeffaf olmayan bir koruma yok mu? Annenizin sevgisini unuttunuz mu?  Bundan dolayı mı, bu denli rahatsız bir durumdasınız? Camın lambayı koruduğu gibi, Benim sevgim de aynı şekilde sizleri koruyacaktır. Ancak camın temiz tutulması gerekir. Bunu nasıl açıklayabilirim? Shri Krishna dediği gibi, “tüm dinleri bırakın ve bana teslim olun” ya da Shri Jesus gibi “Ben Yolum, Ben Kapıyım”, mı demeliyim. Ben size,  varılacak yer olduğumu söylemek istiyorum. Peki, bunu sizler kabul edecek misiniz? Bu gerçek kalplerinize nüfuz edecek mi? Her ne kadar söylediklerim çarpıtılsa da, gerçek her zaman orada olacaktır. O her ne ise, onu değiştiremezsiniz. Sadece cahil olacak ve geride kalacaksınız. Bundan dolayı da, Ben mutsuzum. Diwali, gerçek arzuların günüdür. Tüm evreni buna dâhil edin. Pek çok lamba yakılmalı ve onlarla ilgilenilmelidir. Sevginin yağını ekleyin. Kundalini fitildir ve diğerlerinin Kundalinisini uyandıran ruhun ışığı, içinizdedir.  Kundalininin bu alevi tutuşacak ve içinizde bir meşale olacaktır. Meşale sönmedi. Ve işte o zaman da, sevgimin lekesiz bir koruması olacaktır.  Onun, ne herhangi bir sınırı ne de sonu olacaktır. Ben sizi izliyor olacağım. Sizlere duyduğum sevgi, çok, pek çok kutsama olarak (üzerinize) yağıyor. Sizleri daima seven, NİRMALA