Public Program, “ Kargaşa :Sübtil Kölelik”. Birmingham (UK), 9 Temmuz 1982. Modern zamanların kargaşa zamanları olduğunun farkına varmalısınız.  Ne istediğinizi bilmiyorsunuz.  Ne sormak istediğinizi bilmiyorsunuz.  Yaptığınız şeyin doğru mu yanlış mı olduğunu bilmiyorsunuz. Kargaşa gereklidir.  Kargaşa yoksa çaresizliğe  kapılmayız.  Çaresizlik durumu olmadan arayış olmaz.  Kargaşa, yalnızca kişi belli bir farkındalık alanına ya da diyebiliriz ki bir farkındalık derecesine ulaştığı zaman görülür hale gelir.  Örneğin, Musa’nın bu dünyaya geldiği dönemde çaresizlik faklıydı.  Onlar kölelikten kurtulmak istiyorlardı.  Onların sahip olduğu anlayış farklıydı.  Bir toplumu, ondan en üst düzeyde verim alacak şekilde nasıl organize edersiniz.  Ve bu acil bir durumdu.  O zamanın Yahudileri için çok riskli bir durumdu. Pek çok ülkede, pek çok kuşakta bu oldu.  Son derece çaresiz hissettikleri bir noktaya geldiler.  İnsan köleliği o zamanlar açıkça ortadaydı. Ama bundan önce insanlar kölelik için kötü hissetmediler.  Kabul etmişlerdi.  Bunu bahşedilmiş bir şey sayıyorlardı. Ve bir zaman geldi ki ve “Bu kölecilik ve biz artık buna sahip olmak istemiyoruz” dedikleri bir zaman geldi.  Ve bir lider çıktı ve o lider onların adına bunu çözdü. Bugün, bu modern zamanlarda bizi her gün yiyen, farkında olmadığımız kadar kendimizi tahrip eden ve yok olduğumuz türde  çok süptil bir köleliğe sahibiz.  Bu yıkım pek çok farklı şekilde çalışıyor ve bizler kendimizi gerçek için uyanmadığımız sürece bu yaratılıştan geriye hiçbir şey kalmaması ihtimali var. Büyük konuşmalar yapan insanlar var.  Birleşmiş Milletlerden ve tüm bu büyük, büyük makamlardan insanlarla tanıştım.  Gelen yıkımdan,  geleceğin şokundan ve bunun olacağından bahsederler, yer ayırtırlar, büyük rezervasyonlar.  Tartışırlar.  Sokakta oturur, tartışacakalrdır.  Bardalar,en tartışıyorlar.  Partideler, Read More …