67nci doğum günü için düzenlenen Puja, Sidney (Avusturalya), 21 Mart 1990. Nasıl büyük bir coşku,  tüm dünyada! Sanırım, Sidney’in tamamı, kendi çiçekleriyle süslendi. Ve güzel şeyler söyleniyor, kartlar ve mektuplar ve güzel şiirler. Çocuklar çok güzel şarkı söylüyorlar. Kelimeler, bu büyük sevinci ve çok samimi mutluluk hissini ifade etmede yetersiz kalıyor. Size baksın diye, sizinle ilgilensin diye, çok dirayetli bir şekilde sizi dönüştürsün diye, Anneye ihtiyacınız vardı. Ve her doğum gününde anlıyorum ki, Sahaja Yogiler kalplerini de genişletiyor ve fark ediyorlar ki, onlar artık damla değiller, okyanusun parçası durumundalar. Ve o okyanusun kendisi, onları güçlendirip, onlarla ilgilenecek. Bu okyanus onların gelişmesine yardım edecek. Ve aynı okyanus onlara yol gösterecek. Bu yüzden, damla ile okyanusun bağlantısı tam olarak kurulmalıdır. Ve damlanın limitleri, okyanusun büyüklüğü içinde eriyip yok olmalıdır. İlgiyle ve söylenecek güzel şeylerle, kolektivitenin derinliğini arttırabiliriz ve samimi bir arzuyla kolektif olabiliriz. Kolektif olma arzusunun çok içten olması gerekir. Ve varlığınızın alanının genişlemesi başlayacak. İhtiyaç duyulan ilk şey; kendinize karşı samimi, dürüst olmanızdır. Şüphesiz ki bir damladan, biraz kısıtlı bir damladan, o safhadan, bir damla olma statüsünden geldiğimiz için, tekrar tekrar o kısıtlamalar içinde kayboluyoruz. Ama kendi vizyonumuzu görmemiz gerekir: gelecekte ne olacaksınız? Gelecekte ne yapmak istiyorsunuz? Bu yüzden, kolektif olma fikrinizin samimiyeti, bizzat bunun kendisi, tüm engelleri aşacaktır. Niyet her ne olursa olsun, her ne için olursa olsun, eğer samimiyseniz, zamanı unutursunuz, emeğinizi unutursunuz, her şeyi unutursunuz, bunu başarmak istersiniz. Küçük şeyler de bile. Şimdi, bu samimiyet nereden kaynaklanıyor? Samimiyeti sağlayan iki şey var. Öncelikle, kendiniz için Sahaja Yoga’nın ne Read More …