Shri Krishna Puja. Cabella Ligure (İtalya), 20 Ağustos 1995.

Radha ve Krishna’ya ibadet edeceğiz. Bu çok eğlenceli  bir duygu çünkü Shri Krishna insanların din hususunda, maneviyat hususunda son derece ciddi  hale geldikleri bir zamanda dünyada geldi ve bu da dini, her bakımdan neşesi olmayan bir kazanım haline getirdi. İşte bu şekilde insanlar çok ciddileştiler; insanların dikkati de kendilerinin toplumdan uzaklaşmalarına yol açan bir tür dramaya doğru yönlendirildi. İnsanlar bireyci, ketum oldular ve böyle insanların çocukları da yine aynı tarzda insanlar haline geldiler çünkü din ve hakikat peşinde olan insanlar arasında, belki de bir tür korku gelişti. Şimdi, aile bir fark yaratıyor ve aile insanların kişiliği üzerinde büyük bir etkiye sahip. Bu şekilde çocuklarda bunu ebeveynlerinden aldılar ve sonrasında onların torunları da aynı türden bir hissiyatı benimsediler. Yani, Shri Rama’nın gitmesinden yıllar sonra, durum çok bireysel bir arayış haline geldi ve onlar ne bulduklarını birbirlerine de anlatmazlardı. Onlar ne aradıklarını – ne istediklerini, kendi ebeveynlerine bile söylemediler. Bu gizlilik içinde kayboldular ve işte bu yüzden ortalıkta çok sayıda sahte guru vardı ve sahte yollar keşfedildi. Yine de durum o kadar da kötü değildi ama bu uzaklaşma, toplumu çok parçalanmış gösteriyordu. Kolektivite, bu yüzden – ailede bile bu yoktu. Baba oğulla konuşmazdı, karısıyla konuşmazdı ya da belki de karısı çocuklarıyla konuşmayabilirdi.

Onlar dindar bir şekilde bunu takip ettiler – özellikle Hindistan’da – onlar dharma kısmını takip ettiler. Ama sağ tarafa doğru gittiler – böyle diyebilirim. Böyle ciddi bir şekilde satırlarda, orada ne yazıldığını görmeden Gita’yı takip ettiler. Size birçok kez söylediğim gibi – Shri Krishna Karma Yoga’dan bahsettiğinde – eylemin eylemsiz hale gelmesi gerektiğini söyledi – Akarma. Nasıl? O dedi ki, herşeyi siz Shri Krishna’nın Lotus Ayaklarına bırakın, Ama bu asla olmadı. Görüyorsunuz, çünkü aydınlanmanızı almadığınız sürece, her zaman böyle bir şeyi yaptığınızı, bir şeylere ulaştığınızı düşünüyorsunuz ve bunu yapmaya başladığınız zamanda, bazen başkalarına baskı yapmaya, başkalarına hükmetmeye başlıyorsunuz. Ve ben buna öfkeleniyorum, ben çok acı çekiyorum, sıkıntıdayım diye düşünmeye başlayan başka bir grup var. Yani orada iki tür insan gelişti – birisi saldırgan, diğeri ise istisnasız şekilde ağlayan, sızlanan insanlardı. O günlerde, elbette Krishna’dan sonra – Krishna gelmeden önce – bütün bu şeyler böyleydi. Bu yüzden Krishna, bir Sahaja Yogi’nin kalitesi hakkında konuşmaya başladı. O, bir Sahaja Yogi’nin dengeli bir insan olduğunu söyledi. Ona göre mutluluğun ve mutsuzluğun bir anlamı yoktur – O, her ne yaparsa yapsın, her şeyin Yüce Tanrı tarafından yapıldığını düşünüyor – ama bu şekilde olmak için siz bir Sahaja Yogi olmalısınız. O bir Sahaja Yogiyi tarif ediyor olmasına rağmen, o sıralarda hiç Sahaja Yogi yoktu. İnsanlar genellikle son derece ciddiydiler, onlar Himalayalara gittiler, gerçeği aramak için her yere gittiler – Gita’nın söylediği şey her neyse, onlar onu izlediler.

Bu sayede, başka bir şey başladı, bu da bhakti (adanma) kültü (inancı)oldu. Bhakti inancında, yani demek istiyorum ki, onlar kolektif hareket ettikleri zaman, bizim Shri Rama için bhaktimiz olmalı diye düşündüler ve bu bhakti içinde,  onlar çok gizli şekilde kaldılar, kimseye ne yaptıklarını söylemez ve bunun ne olduğunu anlatmazlardı. Fakat Shri Krishna geldi ve bhakti hakkında konuştu, – O şunu söyledi – bu Tanrı’ya tamamen teslim edildiği zaman, siz bhakti sahibi olmalısınız. Ananya, bu “öteki diye bir şeyin olmadığı” anlamına gelir- siz bir olursunuz – insanların kaçırdığı şey budur, çünkü onlar Ananya’nın, tamamen, tam olduğunu, kalpten anlamına geldiğini düşünüyorlardı – bu öyle değildi. Yani, Shri Krishna da, bu husus insanlar tarafından yanlış anlaşıldı ve onlar bu Ananya Bhakti ile başka bir uç noktaya gittiler. Biliyorsunuz sadece Bengal’de büyük bir dalga başladı ve insanlar sokakta koşuyorlardı – Hare Rama, Hare Krishna diye ve Onun bhakti hakkında ne söylediğini anlamadan onlar her yerde her şeyi yaparlardı – bağlantı olmadan bhakti nasıl olur ki – Ona göre bhakti yoktur. Bu yüzden, bazı insanlar, yükselişinizin, evriminizin söz konusu olmadığı bu tür bir bhaktinin içinde kayboldular. Fakat bununla birlikte, şunu da görüyorsunuz, gelen pek çok aziz, insanlara ne söyleyeceklerini bilmiyorlardı çünkü bu insanlara onlar aydınlanma veremediler. Bu yüzden de, siz Tanrı’yı ​​hatırlamalısınız, dediler.

Shri Ram, Shri Krishna ve hepsinin adlarını hatırlamalısınız. Özellikle Maharashtra’da bunu söyleyen birçok aziz vardı – onlar Tanrı’nın adını hatırlamaya çalışıyorlar. Ama bhakti bu demek değildi ki, bu sadece hatırlamak demek, her zaman sen, – Oh, canın ne istersen yap ve sonra “ben Tanrıyı hatırlıyorum” de, bu böyle demek değildi. Yani, bakın, onlar da bu şekilde başarısız oldular – bunu söylemeliyim çünkü azizler ne tür insanlarla karşı karşıya olduklarını asla anlamadılar. Ayrıca, diğer rahipler ve diğer insanlar tarafından azizlerinde gözleri çok korkutuldu. Yani, “Birahar” dan bahseden insanlarımız olduğu zaman, bizim iki tür azizimiz vardır, “Birahar”,bunun anlamı Tanrı’dan ayrılmaktır. Hatta başlarda Ravindranath (Tagore)bile böyleydi. Ve sonra onlar Tanrı ile buluşmak hakkında konuşmaya başlarlar. Yani, bu başka bir aziz türüdür, bunun hakkında konuşanlar ise gerçek azizlerdi, ancak çok az sayıda insan gerçekte böyle olmaya ilgi gösterdi. Onlar şöyle derlerdi, bunu takdir ediyoruz, biz buna saygı duyuyoruz, buna inanıyoruz, biz Shri Krishna’ya inanıyoruz. Maharashtra’da Pandapur adında bir yere giderlerdi. Gittiğiniz her yerde, ülkenin her yerinde Shri Krishna’nın bir şeylerini bulacaksınız. Özellikle Gujarat’ta, çünkü Shri Krishna orada hüküm sürdü, bu yüzden hepsi Shri Krishna’nın inananlarıydır. Onun ne için geldiği unutuldu. O aydınlanmadan bahsediyordu, O bağlantıdan bahsediyordu. Yani tüm bu vaazlarda onlar satır aralarını okuyamadılar ve kendi başlarına bir şey yapmaya başladılar. Tarihimizde, Shri Krishna adına yapılmış korkunç şeyler var. Sadece Hare Rama, Hare Krishna değil, Shri Nath’ın da (yani Shri Vishnu) bir tapınağı var – ve bu tapınak çok vibrasyonlu bir Tanrı için yapıldı, bu Shri Krishna’nın Deitysi idi, O savaş alanından kaçtığında – Ranchordas. (Bu Shri Krishna’nın isimlerinden birisidir– Ran-savaş, chod – kaçmak, yani savaş alanından kaçan demektir)

Şimdi, Onun savaş alanından kaçmasının nedeni, bir canavarı aldatmayı ve onu öldürmeyi istemesiydi. Yani, bu Ranchordas konumu çok önemliydi, çünkü bu korkunç canavarı nasıl da kandırıp onu, kendisini uyandırmaya çalışan herkesi, üçüncü gözünüzü açarak öldürebileceği şeklinde bir lütfun bahşedilmiş olduğu bir azizin uyuduğu mağaraya canavarı nasıl götürdüğünü. Yani, Shri Krishna bir numara yaptı, bu azizin bulunduğu mağaraya koştu ve bu canavar da peşinden koştu. O, savaş alanından kaçıyordu ve kendi şalını uyumakta olan bu azizin üstüne koydu – canavarda Onun arkasından mağaraya geldi, dedi ki “şimdi sen koşmaktan yoruldun ve burada uyuyorsun yani” dedi ve şalı çekti. Canavar şalı çeker çekmez, bu aziz ayağa kalktı ve onu yaktı. Ve Shri Krishna bu rakshashayı, bu şeytanı işte böyle öldürdü. Shri Krishna’nın yaşam tarzı Rama’nınkinden çok farklıydı. Rama her şeyi kabul eden birisiydi, sürgüne gitti ve orada yıllarını harcadı, sonra karısını aramak için dışarı çıktı ve çocukları da onu pek fazla kabul etmediler. Şimdi, Shri Krishna’nın hayatının yönü ise çok farklıydı. Onun insanlar hakkında öğrendiği ilk şey, onların çok kurnaz oldukları ve eğer siz onlara Tanrıdan ya da başka bir şeyden bahsederseniz, asla bunu kabul etmeyecekleriydi. Onöar kendi düşündükleri gibi davranacaklar dedi. Bu yüzden de, haydi başka bir yol deneyelim dedi, bu yüzden vaazlarında bir numara yaptı – Karmalarınızı veya eylemsiz hale gelen eylemlerinizi yerine getirmelisiniz dedi- ki bu imkânsız bir durumdur – ve ikinci olarak da, sizin adanmanız Ananya olmalıdır – bu bağlantıda olduğunuz zamandır.

Şimdi, bu iki koşulu, hiç kimse yerine getiremedi, O bunu biliyordu. Bu yüzden de, onlar bunun üzerinde çalışmaya devam edeceklerdi ve Sahaja Yoga zamanında, onlar Shri Krishna’nın söylediği her şeyi uygulamış olarak hiçbir şey başaramadıklarını anlayacaklardı. Ancak yaşam tarzı farklıydı. Küçük bir çocuk olarak geldiği zaman, ilk önce yaşadığı yer olan Gokul’ü işgal eden tüm canavarları öldürmeye çalıştı. Farklı bir, farklı bir şekilde, korkunç bir kadın olan Putana’yı öldürdü, bu kadın bir rakshashi idi, sadece kadının göğsünü emerek onu öldürdü, çünkü kadın zehriyle Onu zehirlemek istiyordu ve işte Shri Krishna böyle yaptı. Yani gördüğünüz gibi, Onun aldığı ilk şey, Rama’nın yapmadığı şey olan, çalışmakta olan tüm negatif güçlere karşı gösterilen aşırı bir saldırganlıktı. Rama, her şeye karşı koyamadı, başlangıçta her ne oluyorsa olsun dedi, daha sonra Ravanna’yı öldürdü. Ama bir çocuk olarak, Shri Krishna tatlı, küçük bir çocuktu ve onun hakkında birçok tanımlama var. Yani, çocukluğundan itibaren, negativite söz konusu olduğunda, Shri Krishna’nın tutumu daha fazla eylemdi ve Kamsa’yı öldürene dek, bir sürü rakshasha öldürdü.

Yani ilk kısmı bu insanları öldürmekti. Çünkü onlar çok öfkeliydiler ve onlar halkın enerjisini emiyorlardı ve aynı zamanda da onlar megalomanyak gibi oluyorlardı, siz buna böyle diyebilirsiniz, kendilerinin sonu olmadığını düşünürlerdi, yani orada, görüyorsunuz, onların egolarını öldürdü, onları öldürdü, birçoğunu ve sonra Pandavaların gerçeği oturtmalarına yardım etti. Dürüst olan, gerçek için orada olan insanlara yardım etmekiçin, fakat O onlara aydınlanma veremedi, aydınlanma vermedi. Onları bir dereceye kadar, gerçeğin her zaman kazandığını anlamaları noktasına getirdi. Onlar buna “Satyamewajyati” diyorlar – gerçek kazanır. Bu, negatif güçlerin hükmedemeyeceğini göstermenin çok önemli olduğu zamanlarda oldu. Onların ne kadar işe yaramaz olduklarını göstermek için, onların nasıl aktif olduklarını göstermek için, onların baskıcı olduklarını göstermek için ve herkeste korku vardı ama bunların hepsi Onun tarafından nötralize edildi. O, bütün bu negatif güçleri öldürebilir. Bu, modern zamanlar için çok önemli olan Onun stillerinden biridir.

Şimdi, Amerika’da, sizinde gördüğünüz gibi, ortaya çıkan çok sayıda negatif güç var. Onlar farklı bir formdalar, canavar gibi değiller. Ama mizaç olarak canavarlar. Rasadena aracılığıyla Onun vaaz ettiği kolektivite ve bütün bunlar, O kendi, demeliyim ki, Onun ergenlik çağı da dikkat çekiciydi.

O insanları bir arada dans ettirdi, birlikte dua ettirdi, eğlenceli olmanız ve kendinizin bir şahit olduğunuzu bilmeniz, siz bir dinin ya da meditasyonunuzun kölesi değilsiniz, eğlenceli olmalısınız. Holi festivallerinin ve Rakhibandhan gibi birçok şeyin başlangıcını yaptı, tüm bunları getirdi çünkü işte toplumun temizlenmesinin nasıl olduğunu göstermenin, bu şekilde olacağını düşündü ve aynı zamanda onların çok da eğleneceklerini düşündü. Bu yüzden neşe fikrini insanların hayatlarına O getirdi. Küçük çocuksu şakalarda, sadece onlara öğretmek ve onları çok büyük bir neşe olan bir şeye dönüştürmek için insanlarla oynardı. Şimdi Onun neşesi, ruhun, keyfin, saf neşenin saadeti idi.

Bütün bunların bugün Amerikan yaşamına yansıdığını görüyorsunuz – ama sapkın bir şekilde. Şimdi, Amerikan yaşamında neşe duygusu kesinlikle saptırıldı, çünkü bu bir kendi kendini yok ediş. Onlar her neyi benimserlerse, bu bir kendini yok ediştir. Onlara herhangi bir şey söyleyin, “bunda yanlış olan ne var ki” derler. Neden bütün bu gurular orada zenginleştiler çünkü onlar Amerikalıların egosunu pohpohladılar ve Amerikalılara “Tamam, bize para verdiğiniz sürece siz istediğiniz her şeyi yapabilirsiniz” dediler. Ve bu onlara çok yakıştı ve bir şekilde sapkınlığa varan türde, bütün bu şeyleri yapmaya başladılar. Şimdi, Rajaneesh (bu gün Osho olarak tanınıyor)gibi. Rajaneesh Amerika’ya geldi ve insanlar onu nasılda sevdiler. Bunun bir Rajaneesh’i vardı, “Hintçe kelime” (Rajaneesh – Gecenin Hükümdarı anlamına gelir) vardı ve oraya binlerce ve binlerce insanı yerleştirdi. Ama sonra tekrar Shri Krishna’nın gücü onun üzerinde çalıştı ve o zaman da mağlup oldu.

Her yerde çok sayıda böyle gurular olduğunu görürsünüz. Hepsi Shri Krishna’nın gücü tarafından mağlup edildiler, çünkü O ticaretin tüm numaralarını bilir. Onları nasıl aptal yerine koyacağını biliyor. Sadece hayal edin, bu Rajaneesh o kadar güçlüydü ki ve kendisinin buranın efendisi olabileceği fikri aklına geldi- ya da her neyse, ve onlar ona komplo kurdular, ama bitti – bu bitti. Kişi ayrıca bizim ne kadar şey başardığımızı da bilmelidir. Onlardan bir tane daha vardı, Muktananda (Siddha Yoganın kurucusu)ve bu 74 yaşındaki adam – onların birçoğu. Hepsi birer birer bittiler, söyleyebilirim ki, bu çalışmış olan Shri Krishna’nın gücüdür. Çünkü onun yaşam tarzı, en başından beri böyleydi, negatif olanların hepsini öldürmekti. Şimdi, Amerika’da bakarsanız, sanırım, bir ya da iki tane kalan dışında çoğu bitti. Şimdi, bitirilecek bir tane daha var, eminim ki, kısa sürede ve bu insanların, bu negatif insanların etkisinin biteceğini göreceğiz.

Bunun bir sonucu olarak, bütün bunların bir sonucu olarak, ne oldu, insanlar herhangi bir kişiye karşı olan inançlarını kaybettiler. Onların hiç kimseye inançları yok. Eğer bu insanlar bizi böyle kandırabildiyse, paramızı aldıysa,  bizim çocuklarımızı okutmak için bile paramız yok, evlerimizi sattık, yani tüm bu şeyler, bunlar onları kesinlikle şaşkına çevirdi ve onlar Hindistan’dan gelen gurularla hiçbir şey yapmamaya karar verdiler ve bu bir şekilde bizim aleyhimizeydi. Ama onların hepsi, görüyor musunuz, onların ne yaptığını biz öğrenmeliyiz ki, bu da şudur ki, bu çok saçma, eşcinsel tarzda bir organizasyon yapmak. Bizler böyle değiliz, biz çok normaliz, biz kesinlikle normal insanlarız. Biz herhangi bir saçma sapan din oluşturmadık veya saçma sapan bir taraftar kitlesi veya havada uçmak gibi saçma sapan bir meditasyon ve bu tür şeyler. Ama Amerikan halkı bunu anlayacak kadar olgunlaşmadı, aksi takdirde bu korkunç guruların kucağına düşmezlerdi. Yani, bir taraftan bizde bu gurulardan çok etkilenmiş insanlar var, diğer tarafta ise, Benimde onlardan biri olmam gerektiğini düşünen insanlar var ve üçüncü açıdan ise, insanlar son derece basitler ve son derece, olgunlaşmamışlar demeliyim – onlar çocuk gibiler. Pek çok Amerikalı da Bana, kendilerinin çocuk gibi olduklarını söyledi ve onlara yaklaşmak için siz, ancak bir Annenin sevgisinin onları düzeltebileceğini söylemelisiniz. Şimdi, Benimle ilgili olarak, burası ilk ülkeydi, söylemeliyim ki, herhangi bir program için ziyaret ettiğim ilk yer. Ben oraya gittim. Yani, tahmin edebileceğiniz gibi, bu Sahasrara Günü’nde aydınlanma aldık ve Amerika’ya gittik ve Ben şüphesiz bu insanlara aydınlanma verdim – birçok kişiye ama ilk olarak hissettiğim şey, onların daha derin olan şeyleri umursamadıklarıydı.

Bu yüzden bu şekilde birçok Sahaja Yogiyi kaybettik. Sonra hasta olan bazı insanlar vardı, onlar tedavi edilmeyi istiyorlardı – hepsi bu, başka bir şey yok. Sonra, onlara birçok hikâye anlatan, çok fazla şey iddia eden, söylemeliyim ki, gösterişli başka gurular tarafından alıp götürülen bazı insanlar geldiler ve sonra onlarda onlara katıldılar. Bu öyleydi ki, Ben insanların kesinlikle Sahaja Yoga için hazır olmadıklarını gördüm. Şüphe yok ki, onlar arayış içindeydiler, buna şüphe yok, onlar arayış içindeydiler ve onlarda bir seekerin huzursuzluğu vardı, buna şüphe yok. Ama onlar Sahaja Yoga için değildiler – ne arayacaklarını, ne elde edeceklerini bilmiyorlardı. Çok olgunlaşmamış olduklarını hissettiğim kısım buydu. Bu yüzden, bunun ardından, yıllarca oraya gitmedim, çünkü düşündüm ki, bu insanlar olgunlaşana ve kendilerinde neyin yanlış olduğunu anlayana kadar, sizin zamanınızı başka bir şeye ayırmanız daha iyi olur. Şimdi, onlar bu gurulara gitmişlerdi ve kayboldular, hala bu huzursuzluğa sahip olanlar var. Birçok şeyde, yazdıkları makalelerde, yazdıkları kitaplardaki bir şeylerde, Sahaja Yogiler için çok önemli olan bu tür bir rahatsızlığın olduğunu görüyorum. Çoğunuz son yaşamlarınızda arayış içinde oldunuz ve içinizde de bu huzursuzluk vardı. Ancak bu huzursuzluk ile ne yapacağımızı, nereye gideceğimizi bilmiyorduk ve bu huzursuzluk ile bazı insanlar Japonya’ya bile gittiler, bazı Avustralyalılar Amerika’ya geldiler ve her tür şey oldu. Bu huzursuzluğu tarif edemezsiniz, ama bu gurular iyi bir pazar buldular, böu sayede aşağı inip onları ezmeye çalıştılar.

Bu huzursuzluk ile bakın, bu çok akla uygun ve mantıklı, şunu görmek, eğer siz birisine gittiğiniz zaman huzursuzluğunuzdan kurtuluyor musunuz, kurtulmuyor musunuz? – minimumun minimumu – ama bu hiç olmadı. Bu yüzden, bu durum hiç  gerçekleşmediğinde, onlar bunun eksik olduğunu düşündüler, birileri de onlara, “hayır, sizin başka bir programa dâhil olmanız veya sizin başka bir kursa gitmeniz gerekiyor” dediler. Böylece onlar giderek daha ve daha ve daha da fazla düşmeye devam ettiler. Aynı zamanda, aynı zamanda, ahlaksızlık negativitesi de gerçekleşti. Gerçi eğer Amerika anayasasını okursanız, şaşıracaksınız. Anayasa çok süptil yollarla tam bir ahlakı destekledi. Demek istediğim, Ben şaşırmıştım, evden dışarıya çıktığınız zaman garip kıyafetler giyemeyeceğinize dair bir yasa var, mayo giydiğinizde, bu da düzenlenmiş ve hiç kimse tamamen çıplak olamaz – İtalya’da olduğu gibi, televizyonda görebilirsiniz, yani bakın, anayasa büyük bir ahlak fikriyle yapılmıştı – demek istediğim, bütün temel şuydu, insanların ahlaklı olması gerekiyordu. Ama siz herhangi bir yasa yaparsanız, her zaman için insanların bunu bir şekilde tahrip etme kapasiteleri vardır – hayatta kalmak için – bu yasa. Ben Hiçbir şey istemiyorum – ve işte, kontrol etmek fikri böyle başladı.

Bunu nasıl kontrol edebilirsiniz? Bir kişinin böyle yapmaması gerektiğini ona nasıl söyleyebilirsiniz? Şimdi, bu patlama ailede de başladı ve çocuklar ebeveynlerine itaatsizlik etmeye başladı. Ebeveynlerin kendileri de aynı şekildeydi. Sonra çocuklar aynı tarza dönüştüler, şimdi her şey patlamaya başladı ve onlar özgürlük olmadığını düşündüler. Özgürlüğü nasıl kullanacağını bilmeyenlerin – hiçbir özgürlüğe sahip olmaması gerektiğini düşünüyorum. Özgürlüğün ne olduğunu bilmek zorundalar, özgürlüğe saygı duyanlar ve özgürlüğü anlayanlar, ancak onlar özgür insanlar olabilir. Yani, bu özgürlük içinde, onlar bu patlama ile fırlatılıp atılmışlardı ve bu duruma en makul olan, en mantıklısı bu diyerek gerçektende kesin olarak saçma sapan olan yaşamlar sürmeye başlamışlardı. Yani, insanlar homoseksüel oldular – bu çok saçma, bu hiç doğal değil, bu kesinlikle abes. Ama bu özgürlük fikri içlerinde patladığında, o zaman tüm bhootlar geldiler ve onların özgürlüklerini devraldılar ve onlar bu fikirleri bu bhootlardan aldılar ve o kadar büyük bir ölçekte bunu alıyorlar ki – bu çok şaşırtıcıdır, bu kadar büyük bir ölçekte olması. Bu bhootlar etkiliyorlar ve insanlar bunun içine giriyor. Bunun sonucunda tüm bu hastalıkları ve bunların hepsini kapmaya başladılar. En kötüsü de, şunu söyleyebilirim ki, aynı anda en negatif şahsiyet de Avusturya’dan oraya geldi – bu Freud idi. O bir Yahudi idi ve o zamanlar Amerika halkı tarafından saygı görmedi. Bu yüzden o çok sayıda Yahudi tuttu ve anne hakkındaki bu hikâyeyi uydurdu. Onların hayatlarını mahveden kişi odur, çünkü onlar özgür olur olmaz şöyle düşündüler, siyah beyaz bir şey yazan herkes, İncil’dir.

Onlar bu adamı ve Fransa’da olan bazı kişileri takip etmeye başladılar ve bu tamamen, olgunlaşmamışlığın bir işaretidir – olgun bir kişi buna almaz ya da şunu almaz. O zaman Ben bazı Amerikalılarla konuştum ve demek istediğim şu, onlar Sahaja Yogi değildiler, arayış içinde değildiler, sanırım. “Hayatın her alanından zevk alıyoruz, asla sorun yaşamadığımızı görüyorsunuz – biz her şeyden zevk alıyoruz, bunu yapıyoruz, şunu yapıyoruz. Zevk almak önemlidir, hayatımızın %100 ü zevkle dolu”. Şimdi, bu aşamadan sonra – sanırım onlar 1960 lar ya da 1950 ler civarında Hindistan’a geldiklerinde durum böyleydi, onlar böyle konuşuyorlardı. Şimdi ise onlar zevklerden kaynaklanan bütün bu problemlerden bahsediyorlar. İnsanların % 65 inin şizofren olabileceğini, % 30 unun delireceğini söylüyorlar. Bu ise geriye kimsenin kalmadığı anlamına gelir, Ben anlayamıyorum. Her tür istatistiğe bakın – şok olursunuz. Bu kadar çok sayıda insan, bu türden bir rahatsızlığa nasıl yakalanabilir ve yakalandıkları hastalıklar da çok garip, anayasanın Mooladhara’ya dayandığı bir yerde, onlar Mooladhara hastalıklarının çoğuna sahiptirler. İngiltere’de anayasa yok, hiç bir şekilde anayasa yok ama Mooladhara’ya Amerika’daki insanlardan çok daha fazla inanıyorlar. Yani, orada, biliyorsunuz, çünkü Ben bir diplomatın eşi gibi bir şey olduğum sırada, bu büyükelçilerde ve bütün bu diplomatlarda öyle sefil bir mizaç gördüm ki. İnanamadım, bu insanlar nasıl işlerin dümeninde olabilirlerdi ve özellikle de Amerika’dan, biliyorsunuz, onlar her kadına göz kırpıyorlardı ve yüzleri seğiriyordu ve kadınlar hakkında konuşma biçimleri çok aşağılayıcıydı, çok küçümseyiciydi ve kadınlar da erkeklerden bahsederdi. İngiltere’ye gelen birisinin hikâyesini anlattım ve bu bayan bir pub görmek istedi ve Bana “siz bu barı ziyaret ettiniz mi?” dedi. Bende, “Ne için?” dedim. Ve sonra onun iki oğlu, kendisi geri döndüğünde, “biz çok özgürüz, çocuklara bütün özgürlüklerini verdik – ne istiyorsan yapın” dedi.

Ve onlar kutlama yapıyorlardı, bu iki çocuk, kendi doğum günlerini kutluyorlardı ve bol miktarda içki olan bir parti verdiler ve bütün ev yandı, çocuklar ölmüştü ve ebeveynler öldü – Bu bayan barı görmeye gitti ve kendisinde İngiltere’deki ilginç barların bir listesi vardı. Demek istiyorum ki, barın kendisine olan bu ilgi, onun nasıl bir kişiliğinin olduğunu gösteriyor. Kadının iki çocuğu vardı, bir de kocası vardı – kocası çok büyük bir şöhrete sahip olan çok büyük bir adamdı ve karısı ise böyle biriydi. Adam da ona katılırdı – evet, biz çocuklarımıza her özgürlüğü verdik, onlardan her ne isterlerse yapmalarını istedik, ama onlar hayattan zevk almak zorundalar. Şimdi, hangi noktada zevk? Nereden keyif alırsınız? Kalbinizde keyif alabilirsiniz, Sahasrara’nızda keyif alabilirsiniz, ama Mooladharada bunun hiç tartışması yoktur, çünkü eğer siz böyle devam ederseniz bunun sonu yoktur ve bu durum Amerika’da muazzam sorunlar yaratmıştır. Biliyorum, çok üzgünüm, gittiğim ilk ülke burası oldu çünkü çok fazla arayış içinde olan kişi olduğunu görebiliyordum, ama hepsi orada değildiler, bazıları bu guruya gitti, bazıları şu guruya gitti. Bir bayan vardı, programıma geldikten sonra Benim söylediklerimi not etti ve bunu kendi amacı için kullandı ve Sahaja Yoga öğretmeye başladı. Bu Benim ötemde, onlar nasıl da fazlasıyla para odaklılar. Onlar için para başarıdır, para sevinçtir, para her şeydir. Şimdi, bu üçüncü kalite ise, bunun nereden geldiğini söyleyemem ama Shri Krishna’nın zamanında insanlar çok para odaklıydı.

Bir şeytan olan Kamsa’nın Krallığı’nda satmak için sütlerini, süt ve tereyağını ve her şeyi alıp sattıkları anlamında yani. Bu yüzden Shri Krishna onların testilerini kırıyordu, böylece ödemeleri gerekmiyordu. Ama onlar sadece para kazanmak uğruna çocuklarını aç bırakıyorlardı, para kazanmak için bunu o canavarlara götürüyorlardı çünkü Kamsa’nın bir sürü ordusu ve diğer şeyleri vardı ve onlara süt gerekiyordu. Yani bu kadınlar kendi çocuklarına süt vermezlerdi, tereyağı vermezlerdi, ama bu korkunç insanlar için her şeyi toplarlardı. Şimdi,  paraya olan yönelimi görüyorsunuz – demek istiyorum ki, bu bir gölge ve bir ışık gibidir. Işık Shri Krishna ise, gölgede ne bulduğunuza siz bakın. İnsanların davranışı bunun tam tersidir. O, o derece bağımlı olmayan bir insandı ki, öyle bağımsız bir insandı ki, asla hiçbir yanlış olan şey yapamazdı, ahlaksız şeyler yapamazdı. O her ne yaparsa yapsın, kesinlikle ahlaklı idi. Çünkü eğer siz bağımlı değilseniz ve bir şey yapıyorsanız, o zaman hiçbir şey size dokunmaz. O bunu Leela’ya, bu oyun fikrine getirdi, Divine’ın oyunu. Şimdi, hayatlarımızda da Tanrısal Oyunun nasıl çalıştığını görüyoruz. Sahaja Yogiler ilk geldiklerinde gerçekten huzursuzdurlar ve Bana yüz tane soru sormaya devam ediyorlar ya da başkalarına da hükmetmeye başlıyorlar, onlar her tür şeyi yapıyorlar. Ama Tanrısal gücü bir kez deneyimledikleri zaman, oturmaya başlarlar. Şimdi, sonrasında onlar meydana gelen pek çok tesadüf olduğunu, pek çok mucizenin olduğunu görüyorlar, o zaman bize bakan, bizi yönlendiren, bizi doğru yola götüren bir güç olduğunu anlamaya başlıyorlar.

Dolayısıyla, bu gerçekleşmedikçe, bu anlayış, aydınlanmadan önce bile, eğer insanlar bize yardım eden bir güç olduğunu bildikleri zaman, bildiklerimizin ötesinde bir şeyin var olduğunu bildiklerinde, o zaman işler değişmeye başlayacaktır. Şimdi, Amerika’da biz çalışmalıyız, onlara anlatmalıyız ve şunu söylemeliyiz, bu sizin bildiğinizin ötesinde bir güçtür ve sizi dönüştürmek istiyor. Küresel bir dönüşüm olacaktır, bunu çok net görebiliyorum, gittiğim her ülkede bunu görüyorum, bu işe yarıyor, bu çalışıyor – ister Türk ülkesi olsun, ister Tunus veya Rusya olsun – gittiğim herhangi bir ülkede, gelen bütün insanlarda bu çalışıyor, bu küresel bir dönüşüm – hayatım sırasında bunu görebileceğimi hiç düşünmemiştim. Ama gerçekten bu en yüksek seviyesine ulaştı, böyle olduğunu söyleyebilirim, sanırım bu gelişmenin en yüksek noktası. Yani hepiniz dönüştünüz, bu Hindistan’da uzun zaman önce kehanet edildi ve ayrıca şunu da söylemek zorundayım ki, başka bir yerlerde de bu kehanet edilmiş olmalı. Şimdi, siz vibrasyonları hissetmeye başladığınızda ve kullanmaya başladığınızda, o zaman çalışan bir güç olduğunu anlıyorsunuz ve şimdi, o zaman siz Swayambu’nun enerji merkezlerini görmeye başlıyorsunuz – ve sonra da bunu anlamaya başlıyorsunuz. Bu böyle devam ediyor, anlayışınız artıyor ama ilk şey, onların ötesinde bir güç olduğuna inanmalarının gerekmesidir. Onlar Kundalini’ye inanmayabilirler, bu önemli değil, ama sizin ötenizde bir güç olduğunu bir kez bildiğinizde, o zaman onlar bunu anlamaya çalışacaklar.

Ve insanları ikna etmesi çok çok zor olan şey, bunun arkasında bir güç olduğudur. Çünkü onlar bilim, aynı zamanda aile gelenekleri, ego hakkındaki tüm bu saçma fikirler tarafından da öyle koşullandırılırlar ki, göremezler, mesele de budur, doğanın yardım ediyor olmasıdır. Şimdi, Amerika neden bu kadar zengin bir ülke, neden? Onlar asla böyle bir soru sormazlar – Neden bu kadar zengin? Onlar ne yaptılar? Onların punyaları nelerdir? Şimdi, bunun sebeplerden biri Shri Krishna’nın, Kubera olmasıdır. O kendi işini yapıyor, söylemeliyim ki, bunu yapıyor. Ama insanlar bunun Tanrısal bir kutsama olduğunu anlamıyorlar, buna sahip olmanın kendi hakları olduğunu düşünüyorlar ve bununla övünüyorlar, onlar çok böbürlenen insanlar, kendi servetleri hakkında konuşuyorlar, her şey hakkında konuşacaklardır, bu çok farklı bir durum ve farklı bir kültür. Bir Hintli için, eğer birisi kendi servetiyle övünmeye başlarsa, onlar bu kişinin deli olması gerektiğini ve tımarhaneden geliyor olması gerektiğini düşünürler çünkü bu kötü olarak addedilir. Yani batıda olduğu şekli ile, orada terbiyesizlik gibi bir şey yoktur, ama en kötüsü Amerika’dadır. Demek istediğim, onlar kendi babalarını çok pis bir kelimeyle taciz edebilirler, sürekli olarak kullanıyorlar, hâkimler bile. Ben … Ben bir yargıcın pis bir kelime kullandığı bir film gördüm, bu anlamını pek bilmiyordum, ama bu kullandığı iyi bir kelime değildi.

Yani onlar bu kibirleri ile bir tür, bunda ne var ki, tipinde bir insan olurlar. Onları Sahaja Yogaya nasıl ikna edeceğimizi bilmiyorum. Ben de onlarla konuşmak için, bu birinci sınıf insanlara yaklaşmak gibi bir şeyi deneyeceğim. Belki de, görüyorsunuz, bu üst sınıf insanların onu kabul etmesinden dolayı onlarda etkilenmiş hissedebilirler, bu yüzden Sahaja Yoga hakkında bir şeyler olmalı. Acaba bizim hakkımızda bu kadar çok konuşurlar mıydı – Sahaja Yoga nedir, bu ülke için neler yapabilir. Çünkü biz kurtarmak zorundayız, gerçekten de bu ülkeyi kurtarmalıyız. Bu ülke her taraftan, saldırı altında – her taraftan. Ahlak kısmını alın, saldırı altında, sanatçının bakış açısı yönünden alın, saldırı altında. Orada çok fazla sanatçı ortaya çıkarmıyorlar, orada onların resimlerini, modern resim ile birlikte son resimlerini ve bunların hepsini görmeye gittim – hiç bir şekilde bir derinliğe sahip değiller. Bu konuda pis şeylerle dolular ve  kesinlikle pis şeyler hakkında konuşuyorlar. Hindistan’dan bir sanatçı var, Amerika’ya gitti ve Ben onun resimlerini gördüğümde şaşırdım. “Ne yapıyorsun?” dedim, Oda “burada satılan şey bu” dedi. “Peki ya Hindistan?” dedim, “Hayır, hayır, onlar buna asla dokunmayacaklardır, bu korkunç” dedi. O kendisi biliyor, ama bunun burada satılacağını söyledi, bu yüzden de böyle yaptı. Bu bir yargı meselesi, satmaya değeceğini düşünseniz de düşünmeseniz de, mesele budur. Şimdi yeterince olgun olmayan, Mooladhara problemine bu kadar ilgi duyan bu insanlara siz kimi satıyorsunuz, onlara nasıl yardımcı olabilirsiniz? Onları nasıl getirebilirsiniz?

Bu kimin için olgunlaşan insanlar sorusu, tabii ki Paramchaitanya yardım edecektir, eminim ki, dün sizinde hissettiğiniz gibi. Paramchaitanya bu konuda bir şeyler yapmalı, bunu halletmeli, bunu anlamak için insanlarda farklı boyutlara girmeli. Tesadüfleri ve bunların hepsini yaratarak sonrasında onları Sahaja Yoga’ya getirmek gibi. Şüphesiz, bu işe yarayabilir. Ayrıca Sahaja Yogilerde orada çalışmak zorundalar, çok az kişi var biliyorum ve bu yüzden onlar bunun için çok üzüldüler çünkü gerçekten çok çalışıyorlardı ve bu orada çalışmadı, bu yüzden onlar temelde yanlış bir şey olduğunu hissediyorlar. Ben onlarda neyin yanlış olduğunu zaten size söyledim, bu, evrim söz konusu olduğunda onlar olgunluktan yoksunlar.  Hatta şimdi Sahaja Yoga’ya gelenler bile çok iyi iş çıkardılar. Elbette, bu kadarını da alamayanlar var. Yani yapmanız gereken şey gerçeğe ulaşmaktır, sorunun gerçekte ne olduğunu ve bu konuda ne yapabileceğimizi bilmektir. Şimdi, pek çok Avrupalı ​​lider ya da siz diyebilirsiniz ki, Avrupa Sahaja Yogiler özgürler çünkü Ben oraya, Avrupa’ya gitmiyorum. Bu yüzden onlar da sorumluluk üstlenmeli ve bir tür program yapmalı ya da onlar bir konferans bulabilirler, ya da her neyse, siz onlarla temasa geçin, bunun çok olağanüstü bir şey olduğunu onlara hissettirecek şekilde onlarla konuşun.

Onların çok fazla istedikleri şey, tüm dünyanın geleceği olan bir şeydir. Yani bu küresel dönüşüm gerçekleşiyor ve bu başlıklar üzerinde biraz daha kuvvetli şekilde konuşmanız gerekiyor. Ama medya ile çok kötü deneyimler yaşadık çünkü bir salon ayarladık, orada çok para harcadık ve medyadan tek bir kişi bile gelmedi, tek bir kişi bile. Ne yapacağımızı bilmiyorduk, bir sürü yiyecek hazırlamıştık ve her şey boşa gitmişti, medyadan tek bir kişi gelmedi. Bu yüzden bir tür gazete başlatabiliriz, bu olabilir, bir çeşit kablolu TV’ye sahip bir medya olabilir veya Sahaja Yoga’yı yayabileceğimiz ve Sahaja Yoganın neyi iyi yaptığını ve onun neyi yapabileceğini anlatabiliriz. Burası oldukça çılgın bir yer çünkü onların bir sürü kitabı var, her şey çok fazla, her sayı çok büyük, eğer bir kitap yazarsanız, kitabın kaybolup kaybolmayacağını bilmiyorum. Bugün için, kitabımın şimdi hazır olduğunu duyurdum, bunu yaptım ve şimdi yayınlamak istiyorum, böylece siz kullanabileceksiniz ve bundan keyif alacağınızdan eminim. Sadece bu da değil, bu kitap sizin batının sorunlarını anlamanıza da yardımcı olacaktır. Ben doğudaki sorunlara değinmedim, batıdaki sorunlara, onların sahip oldukları sorunlara ve bunlarla nasıl başa çıkılacağına değindim. Yani bu kitabı şimdi getirecekler ve size gösterecekler.

Nasıl yayınlandığını ve insanların onu nasıl seveceğini göreceğiz, bu kısmını Ben yapacağım. Böyle bir kitap yazmaktan hoşlanmadığımı söyleyebilirim, çok dürüst olmak gerekirse, çünkü Benim gibi bir insan sadece maneviyatın tüm ihtişamını, cennetlerin tüm güzelliğini, her şeyi, şiirsel olan şeyleri yazması gerekir, ama gerçeğin çok farklı olduğunu düşündüm ve insanlara gerçekliğin ne olduğu söylenmeli. Bu yüzden de, bunu yazmaya cesaret ettim, aksi takdirde Jyaneshwara tarafından yazılmış Amrutananya gibi bir şey yazmak isterdim, ama itilaf yok, hiçbir şey yok, sadece tatlılık ve sadece taşan şefkat var, çok mutlu olurdum, ama gördüğünüz gibi bu işe yaramaz, sanırım böyle bir şey havada yüzecektir. Bu yüzden önce, bu kitabı yazmak zorunda olduğumu ve bizim nerede yanlış yaptığımıza ve sizin bunun farkına varmanıza işaret etmek zorunda olduğumu düşündüm. O zamanda yapabileceğimiz şey, Sahaja Yogiler ve Sahaja Yoga ile olan tüm deneyimlerimle, başka bir kitap hazırlamak. Bu da enteresan başka bir şey olurdu. Bu enkarnasyonların kusurlarından birisidir, bu onların asla kitap yazmamalarıdır. Bakın, İsa asla hiç kitap yazmadı. Krishna asla hiç kitap yazmadı, Rama hiç kitap yazmadı. Okumayı ve yazmayı biliyorlardı ama asla yazmadılar. Sonra bizde Nanaka gibi insanlar var; kendisi çok fazla yazmamıştır, ama aydınlanmış ruhlara dair bütün büyük edebiyatı biraraya derlemiştir. Tamam, o zaman hala olmakta olan şey şunun gibi bir şey, onlar kitabı kelime kelime okurlar ve sonra kitabı yarım günde bitirmek zorundalar. Böylece bir kişi parmağını bir noktaya koyar, bitti, sonra başka bir tanesi gelir, o da oradan başlar, parmağı buraya koyar, bu da bitti.

Kafaya hiçbir şey girmez, bundaki problemin bu olduğunu görüyorsunuz. Muhammed Sahib için de aynı şey, O asla kitap yazmadı. Eğer O kendisi kitabı yazmış olsaydı, çok farklı olurdu ama bu kişi halife olan, çok acımasız ve kötü bir adam olan biri tarafından yazılmıştı. Aynı şey İncil’de de oldu. Görüyorsunuz, böyle büyük bir mücevher çamura atılıyor ve bu yüzden de her yerde karışıklıklar var. Bu harika insanları suçlayamazsınız, ama olan tek şey onların isminin kötülenmesi. Yanlış olan herhangi bir şeyi yazanlar onlar değiller, yanlış bir şey söyleyecek olan onlar değil, ama kitap kesinlikle adharmik olan, zalim olan bazı insanların ellerine düşerse, o zaman olan şey budur. Şimdi Katolik Kilisesinde neler olduğunu görüyorsunuz, Müslümanlarda neler olduğunu görüyorsunuz. Her yerde şiddet olduğunu görüyorsunuz, yolsuzluk var ve kavga var – bu din değil, kimse bu şeyi vaaz edemezdi – ama bu böyle yapılıyor. Yani şimdi hepiniz öne çıkıyorsunuz, tüm bunların dışında sizler birbirinizi seviyor, birbirinize önem veriyorsunuz, her şeyden neşe duyuyorsunuz, buna rağmen, neşeniz kesinlikle saf olmalı ve başkaları tarafından görülmesi gereken şeyde budur ve bu işe yarayabilir. Eminim, Amerika’da, biz bir gün orada çok başarılı olacağız.

Tanrı sizleri kutsasın!!!

(“Meta Modern Çağ” kitabının sunumu, seremoniden sonra)

Kitap bu. Büyük görünüyor, ama basıldığında bu kadar büyük olmaz. Bütün Sahaja Yogilere sunulacak, böylece okuyabilir, neyin yanlış olduğunu anlayabilir ve ne yapmamız gerektiğini öğreneceklerdir. (Hintçe)

Önsözde şunları yazdım: “Aslında Ben bu tür bir kitap yazmak istemedim. Ben tam bir Tanrısal Neşe içinde olan bir insanım. Bu her yeri kaplayan Tanrısal Neşe ve Ben herkesin bundan keyif almasını istedim. Özellikle Batı’da, Ben pek çok Gerçeğin arayışı içinde olan kişi olduğunu gördüm. Bilinç hakkında, farkındalık hakkında çok sayıda kitap yazan birçok bilim adamı var. Kişi bunların bir listesi yapabilir.

Ancak bütün bu kitaplar sizi tamamen bezdirirler, çünkü nihai gerçek hakkında herhangi bir bilgi yaymazlar. Onları eleştirmek istemiyorum; ne de olsa, onların yaptığı her şey dürüst bir araştırmadır. Ama neden yapılmış olan bu yeni keşif için, siz bir şans vermiyorsunuz? Neden size tüm bu yapay zekâyı veren zihnin ötesinde olanı görmek için alçakgönüllü olmuyorsunuz? (Alkışlar)

Batı yaşamının sorunları hakkında yazmak Benim için son derece zor. Bu dışa doğru büyüyen bir ağaç gibidir. Bu şimdi köklere doğru itilecek ve içeriden büyümesi sağlanacak. Batı medeniyetinin sorunlarının ne olduğunu ancak derinlere inerek öğrenebiliriz.

Bu kitap özellikle Batılılar içindir, ancak ne yazık ki Ben daha önce hiçbir Batı dili üzerine çalışmamıştım. Ülkemize hükmederken İngilizlerin Hindistan’a bahşettiği nimetlerden birisi budur. Ama maalesef orada da, Ben yerel bir okulda ve daha sonra ise, bugün evrensel olarak kabul edilen, özellikle Batı’da, özellikle de batıda, bu dili – İngilizceyi öğrenmemenin mümkün olmadığı bir tıp fakültesinde okudum.

Bu kitap, herhangi bir süslü dili veya edebi yeteneğimi sergilemenin bir yolu değil. Bu sadece bildiğim ve Batı dünyası ile iletişim kurmak istediğim gerçeğin, basit bir ifadesidir. İnsanlardan İngilizcemle hata bulmak için zamanlarını boşa harcamamalarını rica ediyorum, çünkü bu Benim Ana dilim değil ve üzerinde hiç çalışmadım. Ne yazık ki, başka bir kimsenin de kitabı Benim için yazmasını sağlayamadım, çünkü kişisel olarak tarafımca yazılması gerekiyordu.

En zor kısmı bir insanı, bütün yaratılış içinde kendisinin en çok evrimleşmiş varlık olduğuna; görkemli bir kişilik olduğuna, kendisinin güzel ve huzurlu bir melek haline gelmeye muktedir olduğuna ikna etmektir. Ona modern zamanların sorunlarını anlatmak, insanların gerçekte ne olduğuna onu ikna etmenin iyi bir yolu değildir.

İnsanlar o kadar çok aşağılamıştı ki, değer sistemlerinde o kadar çok bozulma var ki, eğer sorunların köküne gitmezsem, evrimleşmek ve yükselmek için mevcut prangalarından neden kopmaları gerektiğini onlara açıklamanın kolay olmayacağını düşündüm.

Kişi sorunların ne olduğunu ve gerçek çözümlerin ne olduğunu açıkça söylemelidir.  Açıkçası, insanların ne içinde ne de dışında huzur yok. Yoksullar ve zenginler, benzer şekilde mutsuzlar. Her yerde insanlar çözüm için bir araya geliyorlar.  Yapay düzeyde, entelektüeller, çevremizde risk altında gördüğümüz belli bazı problemleri halledebilir. Ama birkaç problem bu şekilde çözülebilirken, diğerleri ortaya çıkıyor.

Gerçek çözüm insanların dışındaki maddi koşullarda değil, insanların kendi içlerindedir, insanların içindedir. Mevcut hastalıklar için gerçek ve kalıcı çözüm, yalnızca insanların içsel, kolektif dönüşümü ile bulunabilir. Bu bir imkânsızlık değildir. Aslında, bu zaten oldu.

Bir sürü kişi var, binlerce ve binlercesi var… Gerçektende bu konuma ulaşan binlerce – binlercesi var. (Hintçe) Aydınlanma sayesinde insanların kitlesel içsel dönüşümü gerçeği, günümüz çağının en devrimci keşfidir.

Ancak şimdiye kadar çok az sayıda hükümet bu keşfi özellikle Amerika, İngiltere, Fransa, İtalya veya Almanya’da kabul etti. Kendisinin dinden sorumlu olması gereken Papa, sahte gurularla buluşur ama bir Papa olarak seçilmeden önce onunla tanışmış olsam da, Benimle asla buluşmayacak veya konuşmayacaktır.

Bu Benim mesleğim değil, bu Benim işim değil, ama bunun tam olarak – tam kapasite ile getirilmesinin gerekiyor olması Divine’in spontan bir arzusudur, böylece insanlar kendilerinin ne olduğunu anlayabilecekleri daha yüksek bir bilinç konumuna getirilirler, böylece kendilerini takdir edip, yüceltebilirler. Bana göre, insanlar hala taş formunda olan ve Kundalini uyanışı ile meleklere dönüşebilen Tanrılar gibiler.

Umarım bu kitapla insanları incitmeyeceğim ve aksine, çok daha fazla kişiyi bu büyük Sahaja Yoga işine getirebileceğim. Mizahı kullanmalıyım, çünkü tabiatım gereği Ben çok espriliyim ve insanların bazen çok ciddiye aldığı her olayda da Ben mizah görüyorum.

Bir Annenin kendi çocuklarının hastalıkları hakkında konuşması çok fazla, ancak bununla yüz yüze gelinmedikçe, çocukların kendi iyiliklerine ulaşabileceklerini ve aydınlanmalarını almaları olan nihai hedeflerine ulaşabileceklerini düşünmüyorum.

Bu yüzden, hepinizden bana kızmamanızı rica ediyorum, ancak şunu anlayın ki,  hangi İngilizceyi kullanabildiysem, hangi edebiyatı, hangi tarzı benimseyebildiysem, muazzam şefkatim ve sevgimle bu kitabı sizin iyiliğiniz için yazdım. (Alkışlar)

Ah, çok teşekkür ederim.

Bu sadece önsöz… (kahkahalar), Ben şöyle yapardım… (Kendisi gülüyor, kahkahalar). Bu kitabı tanıtmak için sadece özür dilemenin daha iyi olacağını düşündüm, böylece başlarken kimse Bana kızmaz. Tamam. Ama kitap iyi çıktı, sanırım ve bir yere bastırmayı ve düzgün bir şekilde bunu halletmeyi düşünüyoruz.

Yani, sanırım, bir ya da iki ay gibi bir sürede hazır olabilir ve belki de  Diwali Puja’da, ne zaman olacağını söyleyemem, nasıl bastıklarına bağlı.

İlk baskı sadece Sahaja Yogiler için olacak.

Tanrı sizleri korusun.

(Alkışlar)

(Hintçe)

Kitabın ismi: (Hintçe)

İsmi ne? (SM gülüyor, kahkahalar)

Modern… Modern Çağ – Meta Modern Çağ.

(Yogi: “Meta Modern Çağ.”)

Kitaba “Meta Modern Çağ” adı verildi – “Meta Modern Çağ”. (Alkışlar)